Перевод: с английского на болгарский

с болгарского на английский

high

  • 41 high-principled

    high-principled[´hai¸prinsipld] adj 1. високопринципен; 2. много почтен, честен.

    English-Bulgarian dictionary > high-principled

  • 42 high-purity

    high-purity[´hai¸pju:riti] adj с висока чистота.

    English-Bulgarian dictionary > high-purity

  • 43 high-resistance

    high-resistance[´hairi¸zistəns] adj с високо съпротивление.

    English-Bulgarian dictionary > high-resistance

  • 44 high-risk

    high-risk[´hai¸risk] adj рисков; изложен на най-голям риск.

    English-Bulgarian dictionary > high-risk

  • 45 high-roller

    high-roller[´hai¸roulə] n ам. разг. елегантен човек, конте, денди.

    English-Bulgarian dictionary > high-roller

  • 46 high-spin

    high-spin[´hai¸spin] adj високоспинов.

    English-Bulgarian dictionary > high-spin

  • 47 high-stepper

    high-stepper[´hai¸stepə] n кон с висока крачка (ход); прен. внушителен човек; смел (храбър, високоинтелигентен) човек.

    English-Bulgarian dictionary > high-stepper

  • 48 high-strength

    high-strength[´hai¸strenu] adj с висока якост.

    English-Bulgarian dictionary > high-strength

  • 49 high-temperature

    high-temperature[´hai¸tempritʃə] adj високотемпературен.

    English-Bulgarian dictionary > high-temperature

  • 50 high-tensile

    high-tensile[´hai¸tensail] adj с висока якост на опън.

    English-Bulgarian dictionary > high-tensile

  • 51 high-tension

    high-tension[´hai¸tenʃən] n, adj ел. (с) високо напрежение.

    English-Bulgarian dictionary > high-tension

  • 52 high-test

    high-test[´hai¸test] adj висококачествен; преминал строги изисквания.

    English-Bulgarian dictionary > high-test

  • 53 high-volatile

    high-volatile[´hai ¸vɔlətail] adj с високо съдържание на летливи вещества.

    English-Bulgarian dictionary > high-volatile

  • 54 high-wearing

    high-wearing[´hai¸wɛəriʃ] adj силно износващ се.

    English-Bulgarian dictionary > high-wearing

  • 55 high-flier

    {,hai'flaiə}
    1. амбициозен човек, човек със замах/високи стремежи
    2. способен/талантлив човек
    3. HIGH-FLIER (и ист.) High Churchman
    * * *
    {,hai'flaiъ} n 1. амбициозен човек, човек със замах/високи
    * * *
    n честолюбец;high-flier; n 1. амбициозен човек, човек със замах/високи стремежи; 2. способен
    * * *
    1. high-flier (и ист.) high churchman 2. амбициозен човек, човек със замах/високи стремежи 3. способен/талантлив човек
    * * *
    high-flier, high-flyer[´hai¸flaiə] n 1. нещо, което хвърчи нависоко; честолюбив човек; 2. способен, кадърен, талантлив човек; 3. ист. краен консерватор или привърженик на консервативното течение в Англиканската църква.

    English-Bulgarian dictionary > high-flier

  • 56 high-flyer

    вж. high-flier
    * * *
    high-flier.
    * * *
    вж. high-flier
    * * *
    high-flyer, high-flier[´hai¸flaiə] n 1. нещо, което хвърчи нависоко; честолюбив човек; 2. способен, кадърен, талантлив човек; 3. ист. краен консерватор или привърженик на консервативното течение в Англиканската църква.

    English-Bulgarian dictionary > high-flyer

  • 57 high-powered

    {,hai'pauəd}
    вж. high-power
    * * *
    {,hai'pauъd} high-power.
    * * *
    вж. high-power
    * * *
    high-powered[´hai ¸pawəd] adj 1. мощен, свръхмощен; с голямо увеличение (за оптични уреди); 2. високопоставен, отговорен (за пост).

    English-Bulgarian dictionary > high-powered

  • 58 high-water mark

    {,hai'wɔ:təma:k}
    1. мор. ниво/линия на прилива, линия на високите води (на река, езеро)
    2. най-висока/връхна/кулминационна точка
    the HIGH-WATER MARK of English poetry връх/златен век на английската поезия
    * * *
    {,hai'wъ:tъma:k} n 1. мор. ниво/линия на прилива; лин
    * * *
    1. the high-water mark of english poetry връх/златен век на английската поезия 2. мор. ниво/линия на прилива, линия на високите води (на река, езеро) 3. най-висока/връхна/кулминационна точка
    * * *
    high-water mark[´hai¸wɔ:tə¸ma:k] n 1. ниво, линия на прилива; 2. най-висока (връхна) точка, кулминация, кулминационна точка, апогей, връх; the \high-water mark of English poetry връх (златен век) на английската поезия.

    English-Bulgarian dictionary > high-water mark

  • 59 high-speed

    {'haispi:d}
    I. 1. висока/голяма скорост
    2. авт. директна скорост/предавка
    II. 1. високоскоростен
    2. бързодействуващ (за ЕИМ)
    3. бързоходен (за двигател)
    HIGH-SPEED steel бързорежеща/инструментална стомана
    * * *
    {'haispi:d} n 1. висока/голяма скорост; 2.авт. директна ск(2) {'haispi:d} а 1. високоскоростен; 2. бързодействуващ (
    * * *
    високоскоростен;
    * * *
    1. high-speed steel бързорежеща/инструментална стомана 2. i. висока/голяма скорост 3. ii. високоскоростен 4. авт. директна скорост/предавка 5. бързодействуващ (за ЕИМ) 6. бързоходен (за двигател)
    * * *
    high-speed[´hai¸spi:d] adj 1. високоскоростен; 2. фот. силно чувствителен (за лента).

    English-Bulgarian dictionary > high-speed

  • 60 high-water

    n (HIGH tide) мор. най-високата точка на прилив;HIGH-WATER mark n ниво на прилив; голямо постижение; най-висока точка;high-water mark; n 1. мор. ниво/линия на прилива; линия на високите води (на река,

    English-Bulgarian dictionary > high-water

См. также в других словарях:

  • High — High, a. [Compar. {Higher}; superl. {Highest}.] [OE. high, hegh, hey, heh, AS. he[ a]h, h?h; akin to OS. h?h, OFries. hag, hach, D. hoog, OHG. h?h, G. hoch, Icel. h?r, Sw. h[ o]g, Dan. h[ o]i, Goth. hauhs, and to Icel. haugr mound, G. h[ u]gel… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • High — High, adv. In a high manner; in a high place; to a great altitude; to a great degree; largely; in a superior manner; eminently; powerfully. And reasoned high. Milton. I can not reach so high. Shak. [1913 Webster] Note: High is extensively used in …   The Collaborative International Dictionary of English

  • high — ► ADJECTIVE 1) of great vertical extent. 2) of a specified height. 3) far above ground or sea level. 4) extending above the normal level. 5) great in amount, value, size, or intensity. 6) (of a period or movement) at its peak. 7) great in r …   English terms dictionary

  • high — [hī] adj. [ME heigh, hei, hie < OE heah, akin to Ger hoch, Goth hauhs < IE * keuk < base * keu , to curve, arch > Sans kakúd , peak, Russ kúča, heap] 1. of more than normal height; lofty; tall: not used of persons 2. extending upward… …   English World dictionary

  • high — high, tall, lofty mean above the average in height. High, the general term (opposed to low), implies marked extension upward and is applied chiefly to things which rise from a base or foundation {a high hill} {a high building} or are placed at a… …   New Dictionary of Synonyms

  • high — high; high·ball·er; high·be·lia; high·bind·er; high·bind·ing; high·brow·ism; high·er; high·est; high·ish; high·land·er; high·lone; high·ly; high·ness; high·way·man; ul·tra·high; high·light·er; high·fa·lu·tin; high·land; High; high·fa·lu·ting; …   English syllables

  • High — may refer to:* Height * High (atmospheric), a high pressure area * High (computability), a quality of a Turing degree, in computability theory * High (technical analysis), or top, an event in market price fluctuations of a security * High (1967… …   Wikipedia

  • High Q — is the name of various local television quiz shows broadcast throughout the United States. While the formats vary, all featured two or three teams representing high schools from the station s coverage area, which would compete against each other… …   Wikipedia

  • high — (izg. hȃj) prid. [i]i[/i] pril. DEFINICIJA 1. visok, usp. haj 2. žarg. koji je u uznesenom stanju (ob. ovisnici o drogi) SINTAGMA high end (izg. high ȅnd) žarg. koji se odnosi na vrhunske proizvode ili usluge, one koji su vrhunske kakvoće i… …   Hrvatski jezični portal

  • high — [adj1] tall; at a great distance aloft aerial, alpine, altitudinous, big, colossal, elevated, eminent, flying, formidable, giant, gigantic, grand, great, high reaching, high rise, hovering, huge, immense, large, lofty, long, sky high, sky… …   New thesaurus

  • High — High, n. 1. An elevated place; a superior region; a height; the sky; heaven. [1913 Webster] 2. People of rank or high station; as, high and low. [1913 Webster] 3. (Card Playing) The highest card dealt or drawn. [1913 Webster] {High, low, jack,… …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»