-
1 herausfallen
-
2 herausfallen
выпадать < выпасть> -
3 выпасть
herausfallen; fallen; -
4 выпадать
, < выпасть> herausfallen; ausfallen; fig. zuteil werden, zufallen; Met. niedergehen; Chem., F fig. ausscheiden; Zeit: выдаваться; выпал снег es hat geschneit* * *выпада́ть, <вы́пасть> herausfallen; ausfallen; fig. zuteil werden, zufallen; MET niedergehen; CHEM, fam fig. ausscheiden; Zeit: → выдаваться;вы́пал снег es hat geschneit* * *выпада́|ть1. (из чего́-л.) (her)ausfallen2. (снег) fallenвы́пал снег es hat geschneit3. (не состоя́ться) ausfallen4. (вы́быть) ausscheiden5. (утра́титься) entfallenэ́тот факт вы́пал у меня́ из па́мяти diese Tatsache ist mir entfallen6. только в 3 л zuteil werden, zufallenсча́стье мне вы́пало ich habe großes Glück gehabtвыпада́ть на до́лю jdm zuteil werden* * *v1) gener. abfallen, ausbrechen, ausfällen, ausgehen (о волосах), entfallen (D) (у кого-либо), entsinken (D) (напр., из рук), fallen (о росе), herabregnen (об осадках), hinausfallen, niedergehen (об осадках), (на какое-л. число, период) fallen auf Akk., ausfallen (о волосах, о зубах), herausfallen (наружу)2) geol. herausfallen (в осадок), niederschlagen, zur Ausscheidung gelangen3) med. vorfallen4) obs. beifallen (D) (кому-л. на долю)5) milit. fallen (об осадках)6) eng. ausfallen (напр. из синхронизма), ausklinken (напр. о собачке в стопорном механизме)7) radio. ausfallen (напр., из синхронизма)8) electr. auslösen (о выключателе)9) oil. ausscheiden10) pompous. entfallen (у кого-л.), entsinken (из рук и т. п.)11) nav. anfallen (в виде осадков) -
5 выпадение
n Ausfall m; Fall m; Med. Vorfall m* * *выпаде́ние n Ausfall m; Fall m; MED Vorfall m* * *выпаде́ни|е<-я>ср Ausfallen ntвыпаде́ние воло́с Haarausfall mвыпаде́ние сигна́ла ЭЛ Signalausfall m* * *n2) geol. Ausfallen (осадка), Ausfällen (осадка), Ausscheidung, Fallen (осадка), Herausfallen (осадка), Saigerung (из толщи воды)3) Av. Niederschlag (напр. радиоактивных осадков)4) med. Prolaps, fallout (радиоактивное), Vorfall (какого-л. органа)5) milit. Ablagerung, Ausfall (радиоактивных осадков)6) eng. Ausfällung (осадка), Ausklinken (напр. собачка в стопорном механизме), Fehlstelle (на магнитной ленте)7) chem. Ausfall fälle..8) ling. Abfall, Ausstoßung (звука), Schwund9) auto. Abscheidung (осадка)10) mining. Ausfall (в осадск), Durchfallen (в осадок), Herausfallen (в осадок)12) radio. Herausfallen (из синхронизма)14) electr. Auslösen (масляного выключателя), Auslösung (маслянного выключателя), Auslösung (масляного выключателя), Ausfall (напр. из синхронизма), Herausfallen (напр. из синхронизма)15) oil. Zurückfallen (напр. конденсата)16) atom. Zurückfalten (конденсата)17) weld. Ausscheidung (напр., карбидов)18) microel. Niederschlagen19) wood. Ausklinkung (напр. собачки в стопорном механизме) -
6 drop out
intransitive verb1) (fall out) herausfallen (of aus)2) (withdraw beforehand) seine Teilnahme absagen; (withdraw while in progress) aussteigen (ugs.) (of aus)3) (cease to take part) aussteigen (ugs.) (of aus); [Student:] das Studium abbrechendrop out [of society] — aussteigen (ugs.)
* * *( often with of) (to withdraw from a group, from a course at university, or from the normal life of society: There are only two of us going to the theatre now Mary has dropped out; She's dropped out of college.) aufgeben, aussteigen* * *◆ drop outvi2. (not take part) ausscheidenwas he thrown out or did he \drop out out of the club? wurde er rausgeworfen oder ist er von sich aus aus dem Verein ausgetreten?as the next meeting is just before Christmas we're expecting a lot of people to \drop out out da das nächste Treffen kurz vor Weihnachten stattfindet, erwarten wir, dass einige nicht kommen [o daran teilnehmen] werden3. (leave college or school)to \drop out out of a course/school/university einen Kurs/die Schule/das Studium abbrechen5. LING ausgelassen [o weggelassen] werdenwords like ‘thee’ have \drop outped out of modern English Wörter wie ‚thee‘ sind aus dem Neuenglischen verschwunden* * *drop out v/i1. herausfallen (of aus)2. a) aussteigen umg (of aus):b) auch drop out of (conventional) society aussteigen umg, aus der (bürgerlichen) Gesellschaft ausbrechen* * *intransitive verb1) (fall out) herausfallen (of aus)2) (withdraw beforehand) seine Teilnahme absagen; (withdraw while in progress) aussteigen (ugs.) (of aus)3) (cease to take part) aussteigen (ugs.) (of aus); [Student:] das Studium abbrechendrop out [of society] — aussteigen (ugs.)
* * *n.Ausfallende n.Signalausfall m. -
7 fall out
intransitive verb1) herausfallen3) (quarrel)fall out [with somebody over something] — sich [mit jemandem über etwas (Akk.)] [zer]streiten
4) (come to happen) vonstatten gehensee how things fall out — abwarten, wie sich die Dinge entwickeln
* * *( sometimes with with) (to quarrel: I have fallen out with my sister.) sich entzweien* * *◆ fall outviin the end, things fell out favourably for us am Ende sah es für uns gut aus* * *fall out v/i1. herausfallen2. fig ausfallen, -gehen, sich erweisen als:3. sich ereignen, geschehen4. MILa) wegtretenb) einen Ausfall machen* * *intransitive verb1) herausfallen3) (quarrel)fall out [with somebody over something] — sich [mit jemandem über etwas (Akk.)] [zer]streiten
4) (come to happen) vonstatten gehensee how things fall out — abwarten, wie sich die Dinge entwickeln
* * *v.ausfallen v. -
8 συν-εκ-πίπτω
συν-εκ-πίπτω (s. πίπτω), mit od. zugleich herausfallen, hervorbrechen, herausgerissen werden; ἐκ τῶν ῥιζῶν ξυνεκπίπτουσαι, Plat. Tim. 84 b; hervorgehen, ἀεὶ συνεκπίπτουσα καὶ γεννωμένη αἴσϑησις, Theaet. 156 b; auch vom übereinstimmenden Ausfall der Meinungen beim Abstimmen über eine Sache, αἱ γνῶμαι συνεκπ ίπτουσιν, die Meinungen stimmen überein, Her. 1, 206. 8, 49; οἱ πολλοὶ συνεξέπιπτον, 8, 123; eigtl. vom Herausfallen oder Herausschütten der Stimmsteinchen oder -täfelchen aus dem Gefäß, in dem sie gesammelt wurden, 5, 22; Luc. Nigr. 8; ἀστραπαί, Plut. Timol. 28.
-
9 вываливать
, < вывалить> stürzen, kippen; F hervorströmen, hervordrängen; вываливаться hinausfallen, herausfallen; P вываливать* * *выва́ливать, <вы́валить> stürzen, kippen; fam hervorströmen, hervordrängen;выва́ливаться hinausfallen, herausfallen; pop → вываливать* * *v1) gener. auskippen2) navy. ausschwingen (шлюпку для спуска на воду)3) obs. (auf A) aufstürzen4) food.ind. verschütten (продукцию)5) shipb. aussetzen (спасательные средства), herausstürtzen (напр. грунт из грунтового трюма), verklappen (напр. грунт из грунтового трюма), ausrauschen (напр. грунт из грунтового трюма) -
10 выделяться
выделя́ть, <вы́делить> aussondern, absondern; aussuchen; einsetzen, einteilen (в В als A); JUR abfinden (Д/В jemanden mit D); CHEM, fig. ausscheiden; fig. auszeichnen; hervorheben;выделя́ться sich lösen, sich loslösen; sich herausheben, sich hervortun* * *выделя́| ться1. (отличи́ться) sich hervortun, sich auszeichnen2. (о проду́ктах выделе́ния) sich absondern* * *
1.
gener. (unter, neben D) hervorragen
2. v1) gener. abgehen (из организма), absondern (о поте, жёлчи, смоле и т.п.), abstechen (von j-m, gegen A; ðåçêî), (резко) auffallen, ausschwitzen (о смоле), durchstechen, glänzen, hervortreten, sich abbilden, sich abheben (на фоне чего-л.), sich abmalen, sich abzeichen, sich auszeichnen (÷åì-ë.; durch A), sich kenntlich mächen (durch A), sich rühmlich hervortun (своими достоинствами), sich zeichnen, tränen (о смоле), wie die Perle in der Krone sein (в обществе и т. п.), (von D, gegen A)(ðåçêî) abstechen (на фоне чего-л., среди кого-л.), herausfallen (на общем фоне), sich absondern (о поте, жёлчи, смоле и т. п.), hervortun, sich abzeichnen, sich exponieren, herausfallen (но общем фоне)2) geol. zur Ausscheidung gelangen3) obs. sich ausnehmen4) liter. herausragen5) eng. entweichen (о газах), freiwerden6) chem. sich abscheiden, sich absetzen7) mining. frei werden (о газах)8) road.wrk. abscheiden9) radio. ausscheiden10) oil. anfallen11) leath. abheben sich (на фоне чего-л.) -
11 выскакивать
, < выскочить> hinausspringen, herausspringen; herausrennen; plötzlich auftauchen; herausfallen, ausfallen; fig. F entfallen (у Р D); (в И pl. et.) werden; herausplatzen, vorpreschen* * *выска́кивать, <вы́скочить> hinausspringen, herausspringen; herausrennen; plötzlich auftauchen; herausfallen, ausfallen; fig. fam entfallen (у Р D); (в И pl. et.) werden; herausplatzen, vorpreschen* * *выска́кива|тьнпрх hinausspringen, herausspringenу меня́ вы́скочило из головы́ es ist mir entfallenвыска́кивать за́муж разг plötzlich heiraten* * *v1) gener. hinausjagen, herausschießen, hinausfahren, herausspringen, hervorspringen, vorspringen (из засады и т. п.)2) eng. ausklinken, ausschießen -
12 высыпать
, < высыпать>1. v/t ausschütten;2. v/i F hinausströmen, herausströmen; übersät sein (на П/И N mit D); Med. ausschlagen; высыпаться1 herausfallen; F herausrennen* * *высыпа́ть, <вы́сыпать>1. v/t ausschütten;2. v/i fam hinausströmen, herausströmen; übersät sein (на П/И N mit D); MED ausschlagen;высыпа́ться1 herausfallen; fam herausrennen* * *v1) gener. auskippen, ausstürzen, bulken, schütten, (in A) kippen, schwärmen, ausschütten, ausstreuen2) botan. effloreszieren3) mining. überstürzen (горную породу в отвал) -
13 отключение
n1) gener. Abschaltung, Abstellung, Ausschaltung (машины и т. п.)2) comput. Freigabe (напр. устройства)3) Av. Löschen (двигателя), Stillegen, Stillen4) eng. Umspannung (арматурных элементов от упоров), cut off, Ausstellen5) construct. Umspannen (арматурных элементов от упоров в предварительно напряжённых железобетонных конструкциях)6) railw. Abkupplung, Ausschneidung (повреждённого участка)7) fin. Ablehnung, Abschlagen, Abweichen, Abweichung, Abweisen, Ausschweifung, Diskrepanz, Zurückweisung8) mining. Ablösen, Absperren9) TV. Austasten, Austastung10) electr. Abkuppeln, Abschalten, Abstellen, Abtrennen, Abtrennung, Auftrennen, Auslösen, Auslösung, Ausschalten, Herausschalten (напр. повреждённого участка), Schalten, Trennen, Trennung, Herausfallen (напр. выключателя)11) IT. Auskehr, Freigaben (напр. устройства), Aushängen (внешнего или внутреннего носителя, раздела диска или тома с данными от файловой системы. В случае с флешкой правильнее будет термин "извлечение". Аналогично английскому unmount)12) commun. Freischalten13) microel. Shutdown14) op.syst. Deaktivieren (устройства)15) autom. Herausfallen (выключателя), Loskupplung16) electric. Freischaltung17) shipb. Entreifen, Schalthandlung -
14 spill out
I. vi1. (flow out) wine, milk, juice herausschwappen; flour, sugar herausrieseln; papers, groceries herausfallen; people herausströmenII. vt1. (empty out)to \spill out out ⇆ one's anger/despair/worries seinem Ärger/seiner Verzweiflung/seinen Sorgen Luft machento \spill out out a secret ein Geheimnis ausplaudern* * *1. vi(of aus) (liquid) herausschwappen; (grain) herausrieseln; (money, jewels) herausfallen; (fig people) (heraus)strömen2. vt sepausschütten; (by accident) verschütten -
15 выпадение
выпадение с. (напр., собачки в стопорном механизме) Ausklinken n -
16 συνεκπίπτω
συν-εκ-πίπτω, mit od. zugleich herausfallen, hervorbrechen, herausgerissen werden; hervorgehen; auch vom übereinstimmenden Ausfall der Meinungen beim Abstimmen über eine Sache; αἱ γνῶμαι συνεκπ ίπτουσιν, die Meinungen stimmen überein; eigtl. vom Herausfallen oder Herausschütten der Stimmsteinchen oder -täfelchen aus dem Gefäß, in dem sie gesammelt wurden -
17 labor [1]
1. lābor, lāpsus sum, lābī (vgl. griech. ὀ-λιβρός, schlüpfrig u. ahd. slīfan, gleiten), sich auf einer glatten Oberfläche sanft hinbewegen, gleiten, schlüpfen, schweben, hingleiten, hinschlüpfen, hinschweben, u. abwärts = herabgleiten, -schlüpfen, -schweben, u. als Anfang des Fallen = sinken, absol., od. konstr. m. ad, in, inter, per, sub, super, ab, de, ex u. m. bl. Abl., I) im allg.: 1) eig.: α) v. lebl. Subjj., zB. v. Schlangen, non squamoso ventre, Prop.: per sinus crebros et magna volumina, Ov.: circa donaria, Ov.: circum tempora, sich schlängeln, Ov.: inter vestes et levia tempora, Ov.: angues lapsi in diversum, Iul. Obsequ.: populus in diversa labitur, verläust sich nach verschiedenen Richtungen, Iustin.: abwärts, montibus, Val. Flacc. – v. Schwimmenden, per aequora, Ov.: in magno mari, Ov.: medio amne, Ov. – v. Schiffenden, rate per aequora, Ov.: aquā, Prop. – v. Fliegenden, auf Fittichen Schwebenden, per auras, Ov.: pennis, entschweben, von Merkur, Verg.: aufwärts, sub sidera, entschweben, Verg.: abwärts, polo, Verg. – vom auf dem Wagen durch die Lüfte fahrenden Mars, pronum per aëra, Ov. – v. Herabsteigenden, per funem demissum labi, Verg.: im Bilde, labi per iter declive senectae, Ov. – v. Herabsinkenden, semianimem od. moribundum ex equo, Liv., suffosso equo, Tac., u. bl. equo, Hor.; vgl. multis labentibus ex equis aut desilientibus, Liv.: labi ex rupe, Curt.: ex arbore, Capit.: per gradus, die Stufen hinabfallen, Liv.: super terram, hinsinken, Liv. – β) v. lebl. Subjj.: quia continenter laberentur et fluerent omnia, Cic.: in vanum manus lapsa, die einen Fehlhieb getan, Curt.: cum tela de testudine laberentur, Curt.: tum (illud iaculum) leni impetu labitur, gleitet sanft (auf dem Wasser) dahin, Min. Fel. – abwärts, lapsa cadunt folia, Verg.: lapsus ab arbore ramus, Ov.: lapsae lacertis, nullo solvente, catenae, Ov. – v. Kleidern und Waffen, soluta ac velut labens undique toga, Quint.: tergo velamina lapsa, Ov.: labentibus super corpus armis, Liv. – v. Sternen u. dgl., vagā et mutabili ratione, Cic.: advorsum nimbos, Lucr.: caelo, dahingleiten am usw., Verg.: abwärts, ab aethere, Ov.: de caelo, Verg.: ignem de caelo lapsurum, Capit. – v. Schiffen, vadis, Verg. – v. Gewässern, gleiten, dahingleiten, fließen, cum labantur assidue flumina, quaedam concitata rapiantur, Sen.: altissima quaeque flumina minimo sono labi, Curt.: altis ripis, dahingleiten, Hor.; aber sinistrā ripā, hinwegströmen über usw., Hor.: per CCC stadia, Curt.: sub terras, sub magna terra, Ov.: abwärts, e fontibus, Curt.: diversis de partibus (al. fontibus), Ov.: vertice silvae, Ov.: quantum aquarum per gradus cum fragore labentium, Sen.: zurück, in caput (Quelle) suum retro, Ov.: prius vasto labentur flumina ponto, quam etc., Prop.: vado labente, die Flut zurück-, abfloß, Tac. – v. Tränen, rinnen, träufeln, in genas, Hor.: per genas in ensem, Ov.: ex oculis, Ov. – v. anderen Flüssigkeiten, fließen, rinnen, träufeln, in proximum mare (vom flüssigen Bernstein), Tac.: truncis cavis, vom Honig, Hor.: quid sit, quod guttatim faciat pluviam labi, Amob.: pressus pavore sanguis tardius labebatur, floß (hervor), Tac. – vom Feuer, in porticus, hinüberschlagen in usw., Tac. – v. Übeln usw., die allmählich in den Körper dringen, sich verbreiten, frigus per artus labitur, Ov.: dolor lapsus ad artus, Verg.: penitus in viscera lapsum serpentis furiale malum, Verg.: somnus labitur in artus, Ov.
2) übtr.: a) gleiten, rinnen, α) v. leb. Subjj.: sed labor longius, ad propositum revertar, ich gerate, ich verliere mich zu weit (in der Rede), Cic.: u. so quin labebar longius, nisi me retinuissem, Cic. – cadere spe dicuntur, qui levati animo a summo ad inferiora labuntur, Donat. Ter. Andr. 3, 5, 12. – β) v. lebl. Subjj.: ilico res foras labitur, liquitur, rinnt das Geld ihm aus dem Hause und zerfließt, Plaut.: brevitate et celeritate syllabarum labi putat verba proclivius, Cic.: sunt (vitia) in lubrico incitataque semel proclivi labuntur sustinerique nullo modo possunt, Cic. – v. der Rede, oratio sedate placideque labitur, gleitet (fließt) dahin, Cic. or. 92: prosā incipit (sermo eius), versu labitur, pedestri oratione finitur, Hieron. epist. 53, 8. – v. Zeit u. Leben, dahingleiten, entrinnen, verfließen, assiduo labuntur tempora motu, non secus ac flumen, Ov.: labitur occulte fallitque volubilis aetas, ut celer admissis labitur amnis aquis, Ov.: cito pede labitur aetas, Ov.: tardo pede lapsa vetustas, Ov.: u. so labuntur tempora, anni, lustra, Hor. u.a. Dichter. – b) mit Angabe des Ziels, zu etwas sich hinneigen, in etw. sinken, auf od. in etw. verfallen, geraten, α) v. leb. Subjj.: labor eo, ut assentiar Epicuro, fühle mich zur Ansicht des E. hingezogen, Cic.: labi ad illos, qui etc., Cic.: veremini, ne labar ad opinionem, möchte dem Wahne verfallen, Cic.: labi in errorem emendabilem, Liv.: in luxuriam, in segnitiam, Iustin.: in vitium, Hor.: in somnum, in soporem, Petron. – β) v. lebl. Subjj.: civitatum mores lapsi ad mollitiem, Cic.: omnia in externum lapsa sunt morem, Curt.
II) prägn.: A) = delabi, abgleiten, abkommen, vorbeigleiten, 1) eig.: si viā lapsus est (bildl.), Sen.: cum superiacta tela de testudine laberentur, Tac.: ne adiectae voces laberentur atque errarent, priusquam sensus (auditus) ab his pulsus esset, Cic. – 2) übtr.: hāc spe lapsus, in der Hoffnung getäuscht, Caes.: labi facultatibus, um sein Vermögen kommen, ICt.
B) = ab- od. ausgleiten, straucheln, ausgleitend, strauchelnd fallen, 1) eig.: agaso pede lapsus, Hor. – homini nequam lapso et ut allevaretur roganti, ›Tollat te‹, inquit, ›qui novit‹, Quint. – 2) übtr.: straucheln, a) = irre werden, mente, wahnsinnig werden, Cels.: u. so lapsi mente, wahnsinnig (Ggstz. sui compotes), Cels. – labi memoriā, einen Gedächtnisfehler begehen, Suet. – u. geistig od. moralisch irren, fehlen, sich vergehen, erravit, lapsus est, non putavit, Cic.: opinione labi posse, voluntate a re publica dissidere nullo pacto posse, Cic.: in alqa re consilio od. casu lapsum esse, Cic.: consilio id magis quam furore lapsos fecisse, Liv.: labi per errorem, Cic., od. errore, ICt.: labi propter imprudentiam, Cic.: imprudentiā lapsum aliquid facere (Ggstz. scientem aliquid delinquere), Liv.: labi imperitiā, ICt.: in quo vorbo lapsa consuetudo deflexit de via, Cic.: labi in officio, Cic.: in his labi et cadere, Cic.: qua in re si mediocriter lapsus sum, defendes meum tolerabile erratum, Cic.: numquam labere, si te audies, Cic.: qui sero lapsum revocatis, Prop. – b) straucheln = zum Falle geneigt sein, dem Falle nahe sein (s. Halm Cic. Phil. 2, 51), equitem Romanum non libidine, non turpibus impensis atque iacturis, sed experientiā patrimonii amplificandi labentem excepit, fulsit et sustinuit re, fide, hodieque sustinet, Cic.: cum labentem et prope cadentem rem publicam fulcire cuperetis, Cic.: ferre praesidium labenti et inclinatae paene rei publicae, Cic.: labente deinde paulatim disciplinā, Liv.: labente iam causā decem virorum, Liv.: vidi ego labentes (weichenden) acies et tela caduca, Prop.
C) = elabi, herausfallen, 1) eig.: viscera lapsa, Ov. u. Lucan.: forte lapsa vox, entschlüpfte, entfallene, Tac. – v. Pers., entgleiten, entschlüpfen, e manibus custodientium, Curt.: custodiā, Tac. – 2) übtr.: quam nostro illius labatur pectore vultus, entschwindet, Verg. ecl. 1, 63.
D) herabgleiten, -sinken = schlapp herabhängen, lapsa catena, schleppende, Prop.: tenuata de nexibus membra labuntur, Ps. Quint. decl. – bes. v. Gliedern Sterbender, caput labens et iam languentia colla levat, Lucan.: malae labentes, herabsinkende Kinnladen, Suet.: lapsae genae, Sen. poët. – neutr. pl. subst., firmamenta fluidorum ac labentium, des Schlotterigen u. Schlappen, Sen. ep. 102, 25.
E) sinken, hinsinken, zusammensinken, 1) eig.: α) v. Pers.: calor ossa reliquit, labitur, Verg.: sub onere labitur, erliegt der Last, Petron.: multi sine morte labuntur, Petron. – β) v. lebl. Subjj., u. zwar v. Gebäuden usw., zusammen-, einsinken, vor Alter verfallen, lapso fundamento, Curt.: lapsura domus, Ov.: donec labentes deorum aedes refeceris, Hor. – v. den Augen Schlafender, zufallen, zusinken, labentes ocelli, Prop.: lapsi somno ocelli, Prop. – u. Sterbender, brechen, labuntur frigida leto lumina, Verg.: labentes oculos condere (zudrücken), Ov.: dum labentes oculi ad nostras exclamationes nostrosque planctus admissā paulatim luce laxantur, Ps. Quint. decl. Vgl. Burmann Ov. am. 3, 5, 1; trist. 3, 3, 44.
2) übtr.: a) sinken = hinschwinden, vom Lebensatem, labens anima, Tac.: labi spiritum nec ultra biduum duraturum, Tac. – dah. v. Sterbenden, denen die Sinne vergehen, in den Tod sinken, sterben, laberis Oebalide, primā fraudate iuventā, Verg.: labimur (mir schwinden die Sinne), i, miseram solare parentem, Stat.: ille oculis extremo errore solutis labitur, Stat. – b) sinken = verfallen, in Verfall geraten, miserere domus labentis, Verg.: u. so labens regia, Iustin.: lapsum genus, Verg.: labente paulatim disciplinā, Liv.: ut magis magisque mores lapsi sint, tum ire coeperint praecipites, Liv.: fides lapsa, Ov. – / Parag. Infin. labier, Cic. Arat. 226. Lucr. 4, 443. Hor. ep. 2, 1, 94. – Partic, labundus, a, um, hinstürzend, unda sub undis labunda, Acc. tr. 570.
-
18 προς-εκ-πίπτω
προς-εκ-πίπτω (s. πίπτω), noch dazu herausfallen, einen Ausfall thun; übertr., τῇ φιλοτιμίᾳ, aus Ehrsucht Maaß und Schranken überschreiten, Strab. 1, 2, 3; u. Sp.
-
19 προ-εκ-πίπτω
προ-εκ-πίπτω (s. πίπτω), vorher herausfallen; προεκπίπτουσιν αἱ καταδίκαι τῶν ἀποδείξεων, Plut. ad princ. inerud. 6; φήμη προεκπεσοῠσα, Galb. 5; περαιτέρω, weit über die Gränze gehen, Longin. 15, 8; vgl. Strab. 1, 2, 3 g. E.
-
20 πίπτω
πίπτω ( ΠΕΤ, s. πίτνω u. vgl. μίμνω, γίγνομαι), fut. πεσοῦμαι, ion. πεσέομαι, aor. ἔπεσον, πεσεῖν, u. dor. ἔπετον, wie Pind. πετοῖσαι, Ol. 7, 69, ἐν πετόντεσσιν ἁνιόχοις, P. 5, 50, sonst hat er aber u. öfter ἔπεσον, perf. πέπτωκα, dessen partic. sync. bei Hom. πεπτεώς, πεπτεῶτος (zwei- u. dreisylbig zu sprechen), Il. 21, 503 Od. 22, 384, att. πεπτώς (vgl. πτήσσω). Den Gebrauch des aor. I. ἔπεσα, den Einige, wie Wüstem. Eur. Alc. 477, Osann über Soph. Ai. p. 52 ff. auch den Tragg. gestatten, erklärt Herm. zu Eur. Alc. 477 für barbarisch, vgl. Mein. Men. p. 414; Lob. Phryn. p. 724; – 1) fallen, niederfallen, stürzen, auch so, daß die bestimmte Absicht des subj. ausgedrückt wird, sich werfen; βέλεα ἐτώσια πίπτει ἔραζε, Il. 17, 633; oft von den in der Schlacht Getödteten, πῖπτε δὲ λαός, 8, 67, ὅςτε ἑῆς πρόσϑεν πόλιος λαῶν τε πέσῃσιν, Od. 8, 524; πίπτειν ὑπό τινος, Her. 9, 63; νιφάδες δ' ὡς πῖπτον ἔραζε, Il. 12, 156; ἐξ ἵππων χαμάδις πέσε, 7, 16; auch χαμαὶ πέσεν, 4, 482 u. oft; ϑνήσκοντες πίπτουσιν, 1, 243; u. abweichend vom Deutschen, πέσεν ἐν κονίῃσιν, 13, 205 u. oft, er fiel in den Sand, wobei man zu denken hat »und blieb darin liegen«; vgl. πέσεν ἐν ὕπνῳ, Pind. I. 3, 41; auch ἐν γυιοπέδαις πεσών, P. 2, 41; auch übh. hineingerathen in Etwas, ἐν ὀρφανίᾳ πέσωμεν, I. 7, 6 (wofür die Folgdn gew. εἴς τι sagen, s. unten); ἐν ἀρκυστάτοις, Soph. El. 1469, wie auch πεδίῳ πίπτειν, zu Boden stürzen und liegen bleiben, Il. 5, 82; vgl. πέδῳ πεσών, Aesch. Ch. 47; Eum. 457; Soph. El. 737; ἐπὶ χϑονί, Od. 24, 535; ἐπὶ γᾷ πέσε, Soph. Ant. 134, wie vom Schlafe, ὕπνος ἐπὶ βλεφάροισιν ἔπιπτεν, Od. 2, 398; Hes. frg. 47, 7, der auch πίπτειν εἴς τι vrbdt, O. 622 Th. 971. 873; vgl. Aesch. Spt. 385 Pers. 498; ἐπὶ γᾶν, Ag. 990, πρὸς οὖδας, Eur. Hec. 405, πρὸς πέδῳ, Bacch. 605. – Bes. ist πίπτειν ἔν τινι sich mit Gewalt auf Etwas werfen, stürzen, ἐνὶ νήεσσι πέσωμεν, wir wollen einen Angriff auf die Schiffe machen, uns auf sie stürzen, Il. 13, 742, ἐν βουσὶ πεσών, Soph. Ai. 367, vgl. ὃς ἐν κτήμασι πίπτεις Ant. 778, so auch von Kämpfenden, ἐπ' ἀλλήλοισιν, auf einander stürzen, Hes. Sc. 879, πρὸς μῆλα, Soph. Ai. 1040. ἀμφὶ σὸν πίπτω γόνυ, Eur. Hec.. 787; u. bes. εἰς γόνατα, auf die Kniee fallen, Xen. Cyr. 1, 4, 8 u. A., – ὅς κεν ἐπ' ἤματι τῷδε πέσῃ μετὰ ποσσὶ γυναικός, Il. 19, 110, ist derselbe Ausdruck für »geboren werden«, den wir nur von Thieren gebrauchen: fallen, geworfen werden. – Hom. auch vom Fallen der abgemähten Aehren, Il. 11, 69. 18, 552, u. abgehauener Bäume, 23, 120, so vom Abfallen der Frucht, καρπὸς χαμάδις πεσών, Aesch. Spt. 340; u. übtr., τὸ Περσῶν δ' ἄνϑος οἴχεται πεσόν, Pers. 248; πόλις, Soph. Ai. 1062; ἢσεσώσμεϑα ἢ πίπτομεν, Tr. 84; vgl. Eur. Hec. 11, wie ἡ πόλις οὐκ ἂν ἔπεσε τὸ τοιοῦτον πτῶμα Plat. Lach. 181 b; – εἴς τι, in Etwas hineingerathen, ohne daß man es weiß oder will, ἐς νόσον, in eine Krankheit verfallen, Aesch. Prom. 472, ἐς τοσοῦτον αἰκίας, Soph. O. C. 753, ἐς κακόν, Ant. 240. 1014; εἰς ὕπνον, Phil. 815, womit man noch vergleichen kann οὐκ ἔχω τάλαινα, ποῖ γνώ-μης πέσω, Tr. 702, wohin ich gerathen soll; εἰς ἄταν, Eur. I. A. 137; εἰς ἀηϑίαν, Hel. 419; auch εἰς ἔρον τοῦ μαϑεῖν, I. T. 1172; εἰς ἀνανδρίαν, El. 982; εἰς ὀργήν, Or. 695; εἰς εὐνὴν καὶ γα-μήλιον λέχος, Ar. Th. 1122; εἰς ξυμφοράν, Plat. Rep. III, 399 b; εἰς ἐξουσίαν τινός, Pol. 3, 4, 12; – πίπτειν ἔκ τινος, herausfallen, -gerathen aus Etwas, ohne daß man es weiß oder will, ἐκ ϑυμοῦ πίπτειν τινί, Jemandem aus dem Herzen fallen, d. i. um seine Gunst oder Liebe kommen, Il. 23, 595; doch auch mit Vorsatz u. freiem Willen, Od. 10, 51; ἐξ ἀρκύων πέπτωκεν, ist aus dem Netz herausgenommen, Aesch. Eum. 142; vgl. πίπτειν ἔξω τῶν κακῶν, Ar. Ran. 968. – 2) fallen, sich legen, sinken, an Kraft verlieren, nachlassen, schwächer werden; ἄνεμος πέσε, der Wind legte sich, Od. 19, 202; Βορέαο πεσόντος, 14, 475 (aber Hes. O. 549 ist Βορέαο πεσόντος »wenn der Boreas daherstürmt«); dah. übtr., πέπτωκεν ἀνδρῶν ὀβρίμων κομπάσματα, Aesch. Spt. 776; ἴσϑι τοι τὰ σκλήρ' ἄγαν φρονήματα πίπτειν μάλιστα, Soph. Ant. 470; übtr., ταῖς ἐλπίσι πεσεῖν, in seinen Hoffnungen nachlassen, seine Hoffnungen sinken lassen, Pol. 1, 87, 1. – Auch von besiegten Heeren, unterliegen, ὑπ' ἐλασσόνων, Thuc. u. A., wie Her. 7. 18, μεγάλα πεσόντα πρήγματα ὑπὸ ἡσσόνων; auch ὑπὸ Ῥωμαίοις ἔπεσε, Strab. 7, 7, 8; u. übh. zusammenfallen, -stürzen, -sinken, untergehen, δόμον δοκοῠντα πεπτωκέναι, Aesch. Ch. 261, übtr. ἔμοιγε δοκεῖ ἡδονή σοι πεπτωκέναι, Plat. Phil. 22 e. – Auch = durchfallen, mißlingen, τὰ πεπτωκότα, das Mißlungene, auch vom Dichter, dessen Stück durchfällt, Ar. Equ. 538. – 3) vom Fallen der Würfel; ἀεὶ γὰρ εὖ πίπτουσιν οἱ Διὸς κύβοι, Soph. frg.; vgl. Pflugk zu Eur. Hel. 1082; u. übtr., κἀξ ἀγεννήτων ἄρα μῠϑοι καλῶς πίπ τουσιν, Soph. Tr. 62, vgl. Ai. 612; so auch Eur. τὰ μὲν εὖ, τὰ δ' οὐ καλῶς πίπτοντα δέρκομαι βροτῶν, El. 1101; u. vom Loose, ὁ κλῆρος αὐτῷ τῆς αἱρέσεως μἡ ἐν τελευταίαις πίπτοι, Plat. Rep. X, 619 e, vgl. 617 e. Uebh. vom Zufall oder Schicksal, ausfallen, einen Ausgang nehmen, Her. 7, 163. 168. 8, 180; ξυμφοραὶ παντοῖαι πίπτουσαι, Plat. Legg. IV, 709 a; πρὸς τὰ πεπτωκότα τίϑεσϑαι τὰ αὑτοῦ πράγματα, nach den zufälligen Begebnissen, Rep. X, 604 c. – Daher auch zusammenfallen, der Zeit nach zusammentreffen, οἱ χρόνοι οἱ πίπτοντες ὑπὸ τὴν ἡμετέραν ἱστορίαν, Pol. 4, 2, 2, u. ὅσα πέπτωκεν ὑπὸ τὴν ἡμ. ἱστ., 2, 4, 7, was in unsere Geschichte fällt, wie πίπτει εἰς τοὺς ἡμετέρους χρόνους, es fällt in unsere Zeit, vgl. 1, 5, 1, 4, 14, 9; auch οὐδ' ὑπὸ λόγον, πίπτει ἡ ἀδικία, fällt nicht der Berechnung anheim, man kann davon keine Rechenschaft geben, 4, 13, 11; ἑκατὸν καὶ εἴκοσι τάλαντα πρόςοδος ἔπιπτε τῷ δήμῳ, fielen dem Volke als Einkünfte zu, 31, 7, 7; so auch πίπτει τὰ τέλη, die Abgaben kommen ein, sind fällig, Strab.; εἴς τινα, Einem zukommen, S. Emp. adv. log. 1, 275 adv. gramm. 85, bes. aber ὑπό τι, z. B. τὴν αὐτὴν ἀπορίαν, ζήτησιν, adv. phys. 1, 356 log. 2, 347. – [Ι ist in πίπτω schon von Natur lang, Drac. p. 73, 18. 79, 21; vgl. Herm. Eur. Herc. F. 1371.]
См. также в других словарях:
herausfallen — herausfallen … Deutsch Wörterbuch
herausfallen — ◆ her|aus||fal|len 〈V. intr. 131; ist〉 von (dort) drinnen nach (hier) draußen fallen ● das Messer ist ihm aus der Tasche herausgefallen; das Kind ist aus dem Bett herausgefallen ◆ Die Buchstabenfolge her|aus... kann auch he|raus... getrennt… … Universal-Lexikon
herausfallen aus — herausfallen aus … Deutsch Wörterbuch
herausfallen — erusfalle … Kölsch Dialekt Lexikon
herausfallen — he|r|aus|fal|len … Die deutsche Rechtschreibung
TaKeTiNa — ist ein musikalischer Gruppenprozess, der jedem Menschen Zugang zu seiner rhythmischen Begabung vermitteln will. Es versteht rhythmisches Lernen als menschliches Lernen. Die TaKeTiNa Rhythmuspädagogik wurde von dem österreichischen Musiker,… … Deutsch Wikipedia
Taketina — ist ein musikalischer Gruppenprozess, mit dem die Teilnehmer Rhythmusgefühl entwickeln können. Dieses Konzept wurde von dem österreichischen Musiker und Autor Reinhard Flatischler seit den 1970er Jahren entwickelt. Flatischler geht davon aus,… … Deutsch Wikipedia
ausfallen — verschwinden; ausbleiben; entfallen; wegfallen; nicht stattfinden; ins Wasser fallen (umgangssprachlich); (sich) erledigen; entfallen; überflüssig werden; … Universal-Lexikon
Fallout — Fall out; radioaktiver Niederschlag * * * Fall out auch: Fall|out 〈[fɔ:laʊt] m. 6〉 1. Niederschlag von radioaktiven Stoffen aus der Atmosphäre, die z. B. bei Atombombenexplosionen entstanden sind 2. Bewusstseinstrübung [<engl. fall „fallen“ + … Universal-Lexikon
Alpine-Coaster — Edelstahl Sommerrodelbahn im Panorama Park Eine Sommerrodelbahn ist eine Anlage, ähnlich einer sehr langen Rutschbahn, auf der man mit einem Schlitten zu Tal gleitet oder rollt. Der Fahrer kann dabei die Geschwindigkeit durch ein Bremssystem… … Deutsch Wikipedia
Alpine Coaster — Edelstahl Sommerrodelbahn im Panorama Park Eine Sommerrodelbahn ist eine Anlage, ähnlich einer sehr langen Rutschbahn, auf der man mit einem Schlitten zu Tal gleitet oder rollt. Der Fahrer kann dabei die Geschwindigkeit durch ein Bremssystem… … Deutsch Wikipedia