-
81 wią|zać
impf (wiążę) Ⅰ vt 1. (tworzyć węzeł) to tie- wiązać chustkę na głowie/szyi to tie a scarf on one’s head/around one’s neck- wiązać kokardę/krawat/sznurowadła/zerwaną nić to tie a bow/one’s (neck)tie/one’s shoelaces/a broken thread2. (splatać) to bind, to tie- wiązać matę/tratwę to bind a mat/raft- wiązać sieć to tie a net3. (pakować) to tie- wiązać książki w paczki to tie books up into parcels- wiązać rzodkiewki w pęczki to tie radishes into bunches- wiązać snopek to tie a sheaf4. (krępować) to tie up- wiązać jeńców to tie up a. bind captives- wiązać komuś nogi/ręce to tie (up) a. bind sb’s feet/hands- wiązać konia u żłobu to tether a horse to a manger ⇒ związać5. przen. (łączyć) to bind- wiąże ich miłość/przyjaźń love/friendship binds them- przeżycia wiążą ludzi ze sobą experiences bring people together- wiążą ich więzy rodzinne they’re bound by family ties ⇒ związać6. przen. (łączyć) to combine- wiązać pracę zawodową z działalnością społeczną to combine one’s professional work and a. with social work- wiązać wiedzę z praktyką to combine knowledge and a. with experience7. przen. (kojarzyć) to associate- wiązać artystę z jakimś kierunkiem/epoką to associate an artist with a trend/epoch- wiązać ocieplenie klimatu ze wzrostem uprzemysłowienia to associate global warming with increasing industrialization ⇒ powiązać8. (łączyć komunikacyjnie) to connect, to link- linia kolejowa wiąże port ze stolicą a railway connects a. links the harbour with the capital city9 Wojsk. wiązać siły wroga to tie the enemy’s forces down 10 przen. (zobowiązać) to bind- wiązać kogoś przysięgą/przepisami to bind sb by an oath/regulations- decyzja/umowa wiążąca a binding decision/agreement11 Budow. (zespalać) to bond, to join- belka wiążąca szczyt dachu a ridge purlin- kit wiąże szybę z ramą putty bonds the glass to the frame- wapno/zaprawa wiąże cegły lime/mortar bonds bricks ⇒ związać12 (tężeć) to set- cement szybko wiąże cement sets quickly ⇒ związać13 Bot. to form- drzewa/rośliny wiążą pączki trees/plants form buds- kapusta/sałata wiąże główki cabbage/lettuce forms heads ⇒ zawiązać14 Chem., Fiz. to fix, to bind- bakterie wiążące azot z powietrza bacteria binding a. fixing nitrogen from the air- hemoglobina wiąże tlen haemoglobin binds oxygen- substancja wiążąca dwutlenek węgla a substance binding carbon dioxide ⇒ związaćⅡ wiązać się 1. (przymocowywać się) to tie oneself- przed wspinaczką wiązali się liną before climbing they tied themselves to a rope ⇒ zawiązać się2. (przyłączać się) to be bound- wiązać się z jakąś organizacją/partią to join an organization/a party- wiązać się z kimś uczuciowo to became involved emotionally with sb- wiązać się na stałe z jakimś miejscem pracy to be permanently bound to the same workplace ⇒ związać się3. (łączyć się) to form, to make up- wiązać się w harmonijną całość to make up a. form a harmonious whole- wyrazy wiążą się w zdanie words combine into a. make up a sentence ⇒ związać się4. (pociągać za sobą) to involve; (zależeć) to depend- ta wyprawa wiąże się z ryzykiem this expedition involves risk- z budową domu wiążą się wydatki building a house involves expenses- poranne nudności wiążą się z ciążą morning sickness is caused by pregnancy ⇒ związać się5. (zobowiązywać się) to bind oneself- wiązać się przymierzem/traktatem/umową to bind oneself by alliance/a treaty/an agreement ⇒ związać się6. (łączyć się w grupy) to form- wiązać się w organizację społeczną/w partię polityczną to form an organization/a political party7. Bot. to form- kapusta/sałata wiąże się w główki cabbage/lettuce forms heads- na jabłoniach wiążą się owoce apple trees form fruits ⇒ zawiązać się8. Chem., Fiz. to bind- atomy węgla wiążą się z tlenem carbon atoms bind to a. with oxygen ⇒ związać się■ wiązać komuś/sobie ręce to tie sb’s/one’s hands- wiązać z czymś/kimś nadzieje pot. to pin a. to put one’s hope on sth/sb, to place one’s hope in sth/sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wią|zać
-
82 Hb
-
83 Hb A
-
84 Hb A1c
-
85 Hb A2
-
86 Hb C disease
-
87 Hb F
-
88 Hb S
-
89 Hb S-C disease
-
90 MCH
-
91 MCHC
-
92 glycosylated hemoglobin
English-Spanish medical dictionary > glycosylated hemoglobin
-
93 hemoglobin
-
94 hemoglobin A
-
95 hemoglobin A2
hemoglobin A2 (Hb A2)hemoglobina A2 (Hb A2) -
96 hemoglobin C disease
-
97 hemoglobin E disease
-
98 hemoglobin F
-
99 hemoglobin M disease
-
100 hemoglobin S
См. также в других словарях:
Hemoglobina — Hemoglobina. Grupo hemo. La hemoglobina (a menudo abreviada como Hb) es una h … Wikipedia Español
hemoglobina — f. bioquím. Proteína de los eritrocitos que actúa como transportador de oxígeno desde los pulmones hasta los tejidos, gracias al átomo de hierro que puede presentar distintos grados de oxidación. La hemoglobina posee una estructura compleja con… … Diccionario médico
Hemoglobina C — Clasificación y recursos externos CIE 10 D58.2 CIE 9 282.7 … Wikipedia Español
hemoglobină — HEMOGLOBÍNĂ s.f. Substanţă organică feruginoasă care constituie materia colorantă a globulelor roşii din sângele vertebratelor şi care, datorită proprietăţii sale de a se oxida şi de a se reduce cu uşurinţă, are rol în procesul respirator. – Din… … Dicționar Român
hemoglobina F — Hemoglobina normal del feto que se descompone en su mayor parte en los primeros días tras el nacimiento y se reemplaza por hemoglobina A. Tiene una elevada capacidad para transportar oxígeno y está presente en grandes cantidades en algunas… … Diccionario médico
hemoglobina S — Tipo anormal de hemoglobina caracterizado por la sustitución del aminoácido valina por ácido glutámico en la cadena β de la hemoglobina. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A … Diccionario médico
Hemoglobina f — Hemoglobina normal del feto que en su mayor parte se degrada en los primeros días de vida del niño sindo sustituida por la hemoglobina A. Durante toda su vida el sujeto normal produce pequeñas cantidades de hemoglobina F … Enciclopedia Universal
hemoglobina A — Hemoglobina normal. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A. 1999 … Diccionario médico
hemoglobina A2 — Hemoglobina normal que aparece en pequeñas cantidades en el adulto, caracterizada por la sustitución de cadenas δ por cadenas β. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A. 1999 … Diccionario médico
hemoglobina C — Tipo anormal de hemoglobina caracterizado por la sustitución de lisina por ácido glutámico en la posición 6 de la cadena β. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A. 1999 … Diccionario médico
hemoglobina — s. f. Matéria corante vermelha do sangue … Dicionário da Língua Portuguesa