(zależeć)

См. также в других словарях:

• zależeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, zależećżę, zależećży, zależećżał, zależećżeli (od kogoś, czegoś) {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być uzależnionym od czegoś, uwarunkowanym czymś; być wynikiem czegoś : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zależeć — ndk VIIb, zależećżę, zależećżysz, zależećżał, zależećżeli 1. «być uzależnionym od czegoś, być określonym, wyznaczonym przez coś, uwarunkowanym czymś, być skutkiem czegoś» Od mocy silnika zależy prędkość samochodu. Wyniki pracy zależą od… …   Słownik języka polskiego

• łaska — 1. Artysta, poeta itp. z bożej łaski a) «o osobie niemającej fachowego przygotowania w danej dziedzinie, nieporadnie się czymś zajmującej»: No cóż, możemy zadowolić się nie wydaną częścią zaliczki, a naszemu biznesmenowi z bożej łaski dać solidną …   Słownik frazeologiczny

• ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

• być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… …   Słownik języka polskiego

• jakby — 1. «osłabione jak w funkcjach porównawczych» Mizerny jakby z krzyża zdjęty. 2. «partykuła osłabiająca dosłowność znaczenia wyrazu, któremu towarzyszy; o czymś podobnym do czegoś, przypominającym coś, nasuwającym skojarzenia z czymś» Patrząc na… …   Słownik języka polskiego

• kaprys — m IV, D. u, Ms. kapryssie; lm M. y 1. «chwilowa, łatwo zmieniająca się zachcianka; fantazja, dziwactwo» Przelotny kaprys. Dziecinne kaprysy. Cierpieć, znosić czyjeś kaprysy. Dogadzać czyimś kaprysom. Mieć kaprysy. Robić coś dla kaprysu …   Słownik języka polskiego

• łaska — I ż III, CMs. łaskasce; lm D. łask 1. «względy, łaskawość, przychylność, wspaniałomyślność czyjaś; wyróżnianie, faworyzowanie kogoś» Wkraść, wkupić się, wśliznąć się w czyjeś łaski. Ubiegać się o czyjeś łaski. Zyskać sobie łaski. Mieć u kogoś… …   Słownik języka polskiego

• łaskawy — a. łaskaw (tylko w funkcji orzecznika) łaskawywi, łaskawywszy «okazujący łaskę, przyjaźnie, życzliwie usposobiony, przyjazny wielkoduszny, wspaniałomyślny; dobry, sprzyjający» Łaskawy uśmiech, spojrzenie. Łaskawy los. Życie było dla kogoś łaskawe …   Słownik języka polskiego

• służbowo — przysłów. od służbowy Powiadomić kogoś służbowo o czymś. Przenieść kogoś służbowo na inne stanowisko. Zależeć od kogoś służbowo …   Słownik języka polskiego

• współzależeć — ndk VIIb, współzależećżę, współzależećżysz, współzależećleż, współzależećżał, współzależećżeli «zależeć od siebie wzajemnie» Gałęzie gospodarki współzależą od siebie …   Słownik języka polskiego