haud+procul

cuja vox sonat procul?

sequi procul,

non jam procul, sed hic praesentes sua templa dii defendunt,

ubi turrim constitui procul viderunt,

jubet, ut procul tela coniciant, neu propius accedant,

procul attendere,

procul e fluctu Trinacria,

est procul in pelago saxum,

procul et e longinquo,

omnibus arbitris procul amotis,

procul o, procul este, profani,

cui procul astanti, Pettalus irridens dixit,

adstans non procul,

procul hinc stans,

istic procul,

istinc procul,

procul inde,

procul alicunde,

procul longe,

procul a terrā abripi,

esse procul a conspectu,

a castris,

a portā,

ab Ariciā,

ab hoste,

a domo,

a patriā,

a mari,

a Pado,

a litore,

2: ab ore,

a fratre,

a mari,

urbe,

ripā Tiberis,

oppido,

moenibus,

Nomento,

mari,

haud procul castris,

Teutoburgiensi Saltu,

regno,

non procul Euripidis poëtae sepulcro,

urbe Romā,

oppido,

conscia mihi sum a me culpam hanc esse procul,

procul ab omni metu,

viri, qui sunt procul ab aetatis hujus memoriā,

caelestia procul sunt a nostrā cognitione,

res procul ab ostentatione positae,

4: quis tam procul a litteris, quin sic incipiat,

ab odio, ab irā,

a sapiente,

ab omni negotio,

a praesenti modestiā,

liber invidiā, procul contentionibus,

eam (plebem) procul urbe haberi,

procul negotiis,

ambitione,

voluptatibus habere aliquem,

tali more,

procul dubio,

for which: dubio procul,

procul vero est,

assentatio vitiorum adjutrix procul amoveatur,

homines superbissimi procul errant,

pauperies immunda domus procul absit, i.e. pauperies domestica procul absit,

durabisne procul dominoque legere superstes, Thebai?

haud procul est quin Romam agnosceret,

num ab domo absum?

me absente atque insciente,

domini ubi absunt,

edixit, ut ab urbe abesset milia pass. ducenta,

castra, quae aberant bidui,

hic locus aequo fere spatio ab castris Ariovisti et Caesaris aberat,

haud longe abesse oportet,

legiones magnum spatium aberant,

menses tres abest,

haud permultum a me aberit infortunium,

paulumque cum ejus villa abessemus,

nuptā abesse tuā,

nec longis inter se passibus absunt,

nunc nobis prope abest exitium,

so with est: prope est a te Deus, tecum est,

loca, quae a Brundisio propius absunt, quam tu, biduum,

quoniam abes propius,

existat aliquid, quod... absit longissime a vero,

779), the origin of which is evident from the following examples from Cic. (the first two of which have been unjustly assailed): id tantum abest ab officio, ut nihil magis officio possit esse contrarium, Off. 1, 14 (with which comp. the person. expression: equidem tantum absum ab ista sententia, ut non modo non arbitrer... sed, etc.,

tantum abest ab eo, ut malum mors sit, ut verear, ne, etc.,

tantum afuit, ut inflammares nostros animos: somnum isto loco vix tenebamus,

a multis et magnis molestiis abes,

a culpa,

ab istis studiis,

ceteri a periculis aberant,

haec non absunt a consuetudine somniorum,

nullā re longius absumus a naturā ferarum,

so also the much-contested passage,

multum ab eis aberat L. Fufius,

quae absunt ab forensi contentione,

ab principis personā,

unum a praeturā tuā abest,

quod abest non quaeris,

quid huic abesse poterit de maximarum rerum scientiā?

abest enim historia litteris nostris,

donec virenti canities abest morosa,

neque multum abesse ab eo, quin, etc.,

neque multum afuit quin,

paulumque afuit quin, ib. § 2: legatos nostros haud procul afuit quin violarent,

minimum afuit quin periret,

nihil afore credunt quin,

ut mirari Torquatus desinat, me, qui Antonio afuerim, Sullam defendere,

longe iis fraternum nomen populi Romani afuturum,

qui nullā lege abessem,

absentum,

vos et praesentem me curā levatis et absenti magna solatia dedistis,

quocirca (amici) et absentes adsunt et egentes abundant,

ut loquerer tecum absens, cum coram id non licet,

me absente,

illo absente,

absente accusatore,

mente absentissimus,

Romae rus optas, absentem rusticus urbem tollis ad astra,

Rhodus,

rogus,

venti,

imagines rerum absentium,

versus,

postulo ut mihi tua domus te praesente absente pateat,

praesente nobis, v. praesens),

deligere (Scipio) iterum consul absens,

esit, XII. Tab. ap. Fest. s. v. nec, p. 162 Mull.: escunt for erunt,

FVVEIT, C. I. L. 1, 1051: fuit,

fuerim,

fuerit,

sies,

siet,

sient,

fuam, fuas, etc., regarded by G. Curtius, de Aorist. Lat. Rel. in Studien zur Gr. u. Lat. Gram. 1, 431 sqq., as an aorist: fuam,

fuant,

definitionum duo sunt genera prima: unum earum rerum quae sunt: alterum earum quae intelleguntur. Esse ea dico, quae cerni tangive possunt, ut fundum, aedes, parietem, cetera. Non esse rursus ea dico, quae tangi demonstrarive non possunt, cerni tamen animo atque intellegi possunt, ut si usucapionem, si tutelam, etc.... definias,

si abest, nullus est,

nunc illut est, quom me fuisse quam esse nimio mavelim,

ita paene nulla sibi fuit Phronesium ( = paene mortuus est),

omne quod eloquimur sic, ut id aut esse dicamus aut non esse,

non statim, quod esse manifestum est, etiam quid sit apparet,

flumen est Arar, quod, etc.,

homo nequissimus omnium qui sunt, qui fuerunt, qui futuri sunt!

si quos inter societas aut est aut fuit aut futura est,

nec enim, dum ero, angar ulla re, cum omni vacem culpa: et, si non ero, sensu omnino carebo,

si modo futuri sumus, erit mihi res opportuna,

si quando erit civitas, erit profecto nobis locus: sin autem non erit, etc.,

nolite arbitrari, me cum a vobis discessero, nusquam aut nullum fore,

si erit ulla res publica... sin autem nulla erit,

fuimus Troes, fuit Ilium,

sive erimus seu nos fata fuisse volunt,

illa (solis defectio) quae fuit regnante Romulo,

neque enim est periculum, ne, etc.,

amabo, quid tibi est?

quid se futurum esset,

cum non liceret quemquam Romae esse, qui, etc.,

cum Athenis decem ipsos dies fuissem,

cum Africanus constituisset in hortis esse,

cum essemus in castris,

nonne mavis sine periculo tuae domi esse quam cum periculo alienae?

vos istic commodissime sperem esse,

deinceps in lege est, ut, etc.,

quid enim in illis (litteris) fuit praeter querelam temporum,

cum esset (Sulpicius Gallus) casu apud M. Marcellum,

eram cum Stoico Diodoto: qui cum habitavisset apud me mecumque vixisset, etc.,

erat nemo, quicum essem libentius quam tecum et pauci, quibuscum essem aeque libenter,

qui me admodum diligunt multumque mecum sunt,

Smyrnae cum simul essemus complures dies,

cujus soror est cum P. Quintio,

ea nocte mecum illa hospitis jussu fuit,

cum hac (meretrice) si qui adulescens forte fuerit,

Curio fuit ad me sane diu,

cum ad me bene mane Dionysius fuit,

esse sub uno tecto atque ad eosdem Penates,

cum est in sagis civitas,

in laxa toga,

Sive erit in Cois, Coa decere puta,

11: in servitute,

in illa opinione populari,

in magno nomine et gloria,

in spe,

in tanta moestitia,

in odio,

in probris, in laudibus,

in officio,

in injustitia,

in vitio,

ne in mora quom opus sit, sies,

ne in mora illi sis,

hic in noxia'st,

quae (civitas) una in amore atque in deliciis fuit,

in ingenti periculo,

in pace,

(statua) est et fuit tota Graecia summo propter ingenium honore et nomine,

si quis asperitate ea est et inmanitate naturae,

ne quo periculo proprio existimares esse,

in periculo): ego sum spe bona,

res nunc difficili loco mihi videtur esse,

incredibili sum sollicitudine de tua valetudine,

rem illam suo periculo esse,

ut quae in naves inposuissent, ab hostium tempestatisque vi publico periculo essent,

dare nummos meo periculo,

communi periculo,

res erat non in opinione dubia,

sed totum est in eo, si, etc.,

omnem reliquam spem in impetu esse equitum,

quoniam totum in eo sit, ne contrectentur pocula,

mulier mane: sunt Qui volunt te conventam,

sunt hic quos credo inter se dicere,

sunt quae te volumus percontari,

quid est, quod tu gestas tabellas?

quid est, quod tu me nunc optuere?

quid hoc est, quod foris concrepuit?

tun' is es, Qui in me aerumnam obsevisti?

quid est, quod tuo animo aegre est?

at ego est quod volo loqui,

est quod te volo secreto,

sunt quos scio amicos esse, sunt quos suspicor,

ita subitum'st, quod eum conventum volo,

sunt quae ego ex te scitari volo,

sed est quod suscenset tibi,

est quod me transire oportet,

quid sit quapropter te jussi, etc.,

sunt item quae appellantur alces,

(nationes) ex quibus sunt qui ovis vivere existimantur,

sunt qui putant posse te non decedere,

sunt autem, qui putant non numquam complexione oportere supersederi,

quamquam sunt, qui propter utilitatem modo petendas putant amicitias,

sunt autem quae praeterii,

sunt, qui abducunt a malis ad bona, ut Epicurus. Sunt, qui satis putant ostendere, nihil inopinati accidisse... Sunt etiam qui haec omnia genera consolandi colligunt,

sunt, qui, quod sentiunt, non audent dicere,

Argiletum sunt qui scripserunt ab Argola, etc.,

sunt qui ita dicunt,

sunt qui spiritum non recipiunt sed resorbent,

sunt, quos curriculo pulverem Olympicum Collegisse juvat,

sunt quibus in satira videor nimis acer,

sunt quorum ingenium nova tantum crustula promit,

sunt alii qui te volturium vocant,

est genus hominum qui se primos omnium esse volunt,

multae sunt causae, quam ob rem cupio abducere,

erat quidam eunuchus, quem mercatus fuerat,

multaeque res sunt in quibus de suis commodis viri boni multa detrahunt,

sunt ejus aliquot orationes, ex quibus lenitas ejus perspici potest,

fuerunt alia genera philosophorum, qui se omnes Socraticos esse dicebant,

nonnulli sunt, qui aluerunt, etc.,

sunt quidam, qui molestas amicitias faciunt, cum ipsi se contemni putant,

sunt vestrum, judices, aliquam multi, qui L. Pisonem cognoverunt,

multae et pecudes et stirpes sunt, quae sine procuratione hominum salvae esse non possunt,

sunt bestiae quaedam, in quibus inest aliquid simile virtutis, etc.,

permulta sunt, quae dici possunt, quare intellegatur, etc.,

fuere complures, qui ad Catilinam initio profecti sunt,

alia fuere, quae illos magnos fecere,

sunt qui nullum censeant fieri discessum,

sunt qui in rebus contrariis parum sibi constent,

de impudentia singulari sunt qui mirentur,

est eisdem de rebus quod dici potest subtilius,

praesto est qui neget rem ullam percipi esse sensibus,

quicquid est quod deceat, id, etc.,

sunt qui nolint tetigisse nisi illas, etc.,

sunt qui Crustis et pomis viduas venentur avaras,

vestes Gaetulo murice tinctas Sunt qui non habeant, est qui non curet habere,

sunt quidam e nostris, qui haec subtilius velint tradere et negent satis esse, etc.,

rarum est quoddam genus eorum, qui se a corpore avocent,

quotus igitur est quisque qui somniis pareat?

solus est hic, qui numquam rationes ad aerarium referat,

quae quibusdam admirabilia videntur, permulti sunt, qui pro nihilo putent,

erat nemo in quem ea suspicio conveniret,

quis enim miles fuit, qui Brundisii illam non viderit? quis, qui nescierit, etc.,

sit aliquis, qui nihil mali habeat,

sunt nonnullae disciplinae, quae officium omne pervertant,

est quaedam animi sanitas quae in insipientem quoque cadat,

Syracusis lex est de religione, quae jubeat,

unus est qui curet constantia magis quam consilio,

si est una ex omnibus quae sese moveat,

multi sunt, qui non acerbum judicent vivere, sed supervacuum,

erant sententiae quae castra Vari oppugnanda censerent,

fuere cives qui seque remque publicam obstinatis animis perditum irent,

sunt verba et voces, quibus hunc lenire dolorem Possis,

sunt delicta tamen, quibus ignovisse velimus,

est quibus Eleae concurrit palma quadrigae: est quibus in celeres gloria nata pedes,

nomen Mercurio'st mihi, Plaut Am. prol. 19: nisi jam tum esset honos elo quentiae,

est igitur homini cum deo similitudo,

familiaritas, quae mihi cum eo est,

privatus illis census erat brevis,

Trojae et huic loco nomen est,

Hecyra est huic nomen fabulae,

cui saltationi Titius nomen esset,

cui (fonti) nomen Arethusa est,

Scipio, cui post Africano fuit cognomen,

nec rubor est emisse palam (sc. ei),

neque testimonii dictio est (sc. servo),

tecum nihil rei nobis, Demipho, est,

sibi cum illa mima posthac nihil futurum,

jussit bona proscribi ejus, quicum familiaritas fuerat, societas erat,

si mihi tecum minus esset, quam est cum tuis omnibus,

es ne tu an non es ab illo milite e Macedonia?

ab Andria est ancilla haec,

erat enim ab isto Aristotele,

sed vide ne hoc, Scaevola, totum sit a me,

(judicia) partim nihil contra Habitum valere, partim etiam pro hoc esse,

(creticus) qui est ex longa et brevi et longa,

duo extremi chorei sunt, id est, e singulis longis et brevibus,

etsi temeritas ex tribus brevibus et longa est,

horresco misera, mentio quoties fit partionis: Ita paene tibi fuit Phronesium,

nunc illud est, cum me fuisse quam esse nimio mavelim,

sive erimus, seu nos fata fuisse velint,

fuimus Troes, fuit Ilium et ingens Gloria Teucrorum,

certus in hospitibus non est amor: errat ut ipsi, Cumque nihil speres firmius esse, fuit,

quid tibi vis dicam, nisi quod est?

sunt ista, Laeli,

ista esse credere,

est ut dicis, inquam,

sit quidem ut sex milia seminum intereant,

esto: ipse nihil est, nihil potest,

verum esto,

esto,

sin est, ut velis Manere illam apud te, dos hic maneat,

si est, ut dicat velle se, Redde,

si est, culpam ut Antipho in se admiserit,

est, ut id maxime deceat,

quando fuit, ut, quod licet, non liceret?

non est igitur, ut mirandum sit, ea praesentiri, etc.,

non erat, ut fieri posset, mirarier umquam,

futurum esse ut omnes pellerentur,

non est, ut copia major Ab Jove donari possit tibi,

est ut viro vir latius ordinet Arbusta sulcis,

numquam est enim, quin aliquid memoriae tradere velimus,

magis est ut ipse moleste ferat errasse se, quam ut, etc.,

quid erat cur Milo optaret,

neque est ut putemus ignorari ea ab animalibus,

erit, ubi te ulciscar, si vivo,

est, ubi id isto modo valeat,

est cum non est satius, si, etc.,

est quod visam domum,

etsi magis est, quod gratuler tibi quam quod te rogem,

est quod referam ad consilium: sin, etc.,

quod timeas non est,

nil est illic quod moremur diutius,

non est quod multa loquamur,

non est cur eorum spes infragatur,

nihil est cur,

est quadam prodire tenus, si non datur ultra,

Cato, R. R. prooem. § 1: scire est liberum Ingenium atque animum,

nec non et Tityon terrae omniparentis alumnum Cernere erat,

neque est te fallere quicquam,

unde Plus haurire est,

est Gaudia prodentem vultum celare,

quod versu dicere non est,

quod tangere non est,

quae verbo objecta, verbo negare sit,

ut conjectare erat intentione vultus,

est videre argentea vasa,

ne tibi sit frigida saxa adire,

tu procul a patria (nec sit mihi credere tantum!) Alpinas nives Me sine vides,

fuerit mihi eguisse aliquando amicitiae tuae,

cum jam in eo esset, ut in muros evaderet miles,

si viderent in eo jam esse ut urbs caperetur,

jamque in eo rem fore, ut Romani aut hostes aut domini habendi sint,

cum res non in eo essent ut, etc.,

non in eo esse Carthaginiensium res, ut, etc.,

cum ab Ulixe adducta Iphigenia in eo esset, ut immolaretur,

ecquid in mentem est tibi, Patrem tibi esse?

nam numero mi in mentem fuit,

ex eo tempore res esse in vadimonium coepit,

portus in praedonum fuisse potestatem sciatis,

ut certior fieret, quo die in Tusculanum essem futurus,

qui neque in provinciam cum imperio fuerunt,

quae ne in potestatem quidem populi Romani esset,

nec prius militibus in conspectum fuisse,

esse in amicitiam populi Romani dicionemque,

in eorum potestatem portum futurum,

diem scito nullum esse, quo, etc.,

et praeclara res est et sumus otiosi,

quod in homine multo est evidentius,

sperare videor Scipionis et Laelii amicitiam notam posteritati fore,

non sum ita hebes, ut istud dicam,

cum, ignorante rege, uter esset Orestes, Pylades Orestem se esse diceret, Orestes autem ita ut erat, Orestem se esse perseveraret,

consul autem esse qui potui? etc.,

nos numerus sumus et fruges consumere nati,

pars non minima triumphi est victimae praecedentes,

nobile erit Romae pascua vestra forum,

sanguis erant lacrimae,

ego tu sum, tu es ego: unanimi sumus,

tuos sum,

is enim fueram, cui, etc.,

sic, inquit, est,

est, inquit, ut dicis,

quod ita cum sit,

quia sunt haud procul ab hujus aetatis memoria,

nec vero habere virtutem satis est,

dato qui bene sit: ego, ubi bene sit, tibi locum lepidum dabo,

apud matrem recte est,

cum in convivio comiter et jucunde fuisses,

omnes hanc quaestionem haud remissius sperant futuram,

dicta impune erant,

quod in maritimis facillime sum,

locum habeo nullum ubi facilius esse possum,

in republica ita est versatus, ut semper optimarum partium et esset et existimaretur,

qui ejusdem civitatis fuit,

qui Romanae partis erant, urbe excesserunt,

si defenditis, vestri, si deseritis, Samnitium erimus,

nimium me timidum, nullius animi, nullius consilii fuisse confiteor,

disputatio non mediocris contentionis est,

magni judicii, summae etiam facultatis esse debebit,

(virtus) nec tantarum virium est, ut se ipsa tueatur,

Sulla gentis patriciae nobilis fuit,

summi ut sint laboris,

civitas magnae auctoritatis,

refer, Cujus fortunae (sit),

se nullius momenti apud exercitum futurum,

qui ejusdem aetatis fuit,

invicti ad laborem corporis erat,

nec magni certaminis ea dimicatio fuit,

somni brevissimi erat,

classis centum navium,

annus trecentarum sexaginta quinque dierum,

bono animo es,

jam aetate ea sum, ut, etc.,

bellum varia victoria fuit,

L. Catilina nobili genere natus fuit magna vi et animi et corporis, set ingenio malo,

Sulla animo ingenti,

esse magna gratia,

tenuissima valetudine esse,

si fuerit is injustus, timidus, hebeti ingenio atque nullo,

mira sum alacritate ad litigandum,

bono animo sint et tui et mei familiares,

ut bono essent animo,

ut uxores eodem jure sint quo viri,

qui capite et superciliis semper est rasis,

abi, quaere, unde domo quis, Cujus fortunae, quo sit patre quove patrono,

pluris est oculatus testis quam auriti decem,

videtur esse quantivis pretii,

a me argentum, quanti (servus) est, sumito,

si ullo in loco frumentum tanti fuit, quanti iste aestimavit,

ager nunc multo pluris est, quam tunc fuit,

ut quisque, quod plurimi sit, possideat, ita, etc.,

magni erunt mihi tuae litterae,

parvi sunt foris arma, nisi, etc.,

an emat denario quod sit mille denarium,

parvi pretii est quod nihili est,

mea mihi conscientia pluris est quam omnium sermo,

neque pluris pretii cocum quam vilicum habeo,

erat (agellus) centum milium nummum,

audiant eos, quorum summa est auctoritas apud, etc.,

ea ut civitatis Rhodiorum essent,

teneamus eum cursum, qui semper fuit optimi cujusque,

quamobrem neque sapientis esse accipere habenas,

sapientis est consilium explicare suum, etc.,

temeritas est florentis aetatis, prudentia senescentis,

est adulescentis majores natu vereri,

Aemilius, cujus tum fasces erant,

tota tribuniciae potestatis erat,

alterius morientis prope totus exercitus fuit,

jam me Pompeii totum esse scis,

hominum, non causarum, toti erant,

plebs novarum, ut solet, rerum atque Hannibalis tota esse,

Dolopes numquam Aetolorum fuerant: Philippi erant,

Ptolemaeus propter aetatem alieni arbitrii erat,

est miserorum ut malevolentes sint,

quod alterum divinitatis mihi cujusdam videtur,

negavit moris esse Graecorum, ut, etc.,

non est gravitatis ac sapientiae tuae, ferre immoderatius casum incommodorum tuorum,

est hoc Gallicae consuetudinis, uti, etc.,

est tuum, Cato, videre quid agatur,

fuit meum quidem jam pridem rem publicam lugere,

quae res evertendae rei publicae solerent esse,

regium inperium, quod initio conservandae libertatis fuerat,

qui utilia ferrent, quaeque aequandae libertatis essent,

ea prodendi imperii Romani, tradendae Hannibali victoriae esse,

nihil tam aequandae libertatis esse quam potentissimum quemque posse dicere causam,

frustrationem eam legis tollendae esse,

vitam hanc rusticam tu probro et crimini putas esse oportere,

etiam quae esui potuique non sunt, contineri legato,

ut divites conferrent, qui essent oneri ferendo,

magis vis morbi curae esset, maxime quod, etc.,

cum solvendo aere (i. e. aeri) alieno res publica non esset,

iniciuntur ea, quae umori extrahendo sunt,

tu nec solvendo eras,

cum solvendo civitates non essent,

auxilio is fuit,

magis curae'st,

cui bono fuerit,

eo natus sum ut Jugurthae scelerum ostentui essem,

tamen ero frugi bonae,

magnoque esse argumento, homines scire pleraque antequam nati sint, quod, etc.,

multi Indicioque sui facti persaepe fuere, Lucr 4, 1019: ejus rei ipsa verba formulae testimonio sunt,

haec res ad levandam annonam impedimento fuit,

cujus rei Demosthenes atque Aeschines possunt esse documento,

obsecro vos ego mi auxilio sitis,

ne quid Captioni mihi sit,

mihi cordi est,

ubi eris damno molestiae et dedecori saepe fueris,

metuo illaec mihi res ne malo magno fuat,

nec Salus nobis saluti jam esse potest,

bono usui estis nulli,

quae sint nobis morbo mortique,

quo magis quae agis curae sunt mihi,

omitto innumerabiles viros, quorum singuli saluti huic civitati fuerunt,

accusant ei, quibus occidi patrem Sex. Roscii bono fuit,

ea dictitare, quae detrimento, maculae, invidiae, infamiae nobis omnibus esse possint,

144: minus ea bella curae patribus erant, quam, etc.,

sciant patribus aeque curae fuisse, ne, etc.,

si hoc perinde curae est tibi quam illud mihi,

quantaeque curae tibi fuit, ne quis, etc.,

quantae sit mihi curae,

si judicibus ipsis aut gloriae damnatio rei aut deformitati futura absolutio,

nec tamen impedimento id rebus gerundis fuit,

vinum murteum est ad alvum crudam,

completae naves taeda et pice reliquisque rebus quae sunt ad incendia,

valvae, quae olim ad ornandum templum erant maxime,

sed domum redeamus, id est ad nostros revertamur,

quodsi in scena, id est in contione verum valet, etc.,

meos amicos, in quibus est studium, in Graeciam mitto, id est ad Graecos ire jubeo,

si Epicurum, id est si Democritum probarem,

ut (sapiens) aegritudine opprimatur, id est miseria,

cum in bona tua invasero, hoc est, cum te docuero,

esse dederat monumentum,

salutatio hospitalis... fuit, positisque sedibus consederunt,

scio apud vos filio in conspectu matris nefas esse considere,

illi jussi considere affirmant, etc.,

nec aut recubet aut considat pastor,

vix consideramus, et nox, etc.,

si videtur, considamus hic in umbrā,

in pratulo propter Platonis statuam,

certo in loco,

in arā,

in molli herbā,

in illo caespite,

examen in arbore consederat,

in rupe,

in sellā,

in turre consedit avis,

dormienti in labellis (apes),

sub argutā ilice,

hic corylis mixtas inter ulmos,

ante focos scamnis longis,

super ripam stagni,

transtris,

ipsae (apes) medicatis sedibus,

solio medius consedit avito,

mecum saxo,

tergo tauri,

in silvam venitur et ibi considitur,

triarii sub vexillis considebant, sinistro crure porrecto, scuta innixa umeris... tenentes,

cum in theatro imperiti homines consederant,

so of senators,

quo die primum judices, citati in hunc reum consedistis,

ad jus dicendum,

introductum in tabernaculum (Persea) adversus advocatos in consilium considere jussit,

in orchestrā,

inter patres,

quo in loco Germani consederant,

trans flumen,

contra eum duūm milium spatio,

nuntiant Jugurtham circiter duūm milium intervallo ante eos consedisse,

prope Cirtam haud longe a mari,

inter virgulta,

superioribus locis,

ubi cuique vallis abdita spem praesidii aut salutis aliquam offerebat, consederat,

haud procul,

qui etiam dubitem, an hic Antii considam,

antequam aliquo loco consedero, neque longas a me neque semper meā manu litteras exspectabis,

Belgas propter loci fertilitatem ibi consedisse,

in Ubiorum finibus,

vultis et his mecum pariter considere regnis?

terrā,

in novam urbem,

in Veliterno agro terra ingentibus cavernis consedit arboresque in profundum haustae,

terra in ingentem sinum consedit,

(Alpes) jam licet considant!

omne mihi visum considere in ignis Ilium,

Ilium ardebat, neque adhuc consederat ignis,

in cinerem,

cum omnia sacra profanaque in ignem considerent,

patiemur picem considere, et cum siderit, aquam eliquabimus,

donec consideret pulvis,

cum in cacuminibus montium nubes consident,

tumidi considunt fluctus,

multa bona in pectore consident,

justitia cujus in mente consedit,

in otio,

hoc totum (genus dicendi) in eā mediocritate consedit,

antequam ego incipio secedere et in aliā parte considere,

ardor animi cum consedit, omnis illa vis et quasi flamma oratoris exstinguitur,

consederit furor,

ferocia ab re bene gestā,

primus terror ab necopinato visu,

bella,

quia praesentia satis consederant,

consedit utriusque nomen in quaesturā,

eorum verborum junctio nascatur a proceris numeris ac liberis... sed varie distincteque considat,

1, 1180 et saep.: sibe,

semet,

cum autem in se ipsum, tunc dicamus sese, velut: dixit sese hoc sibi fecisse,

dedistine gladium, qui se occideret?

artis eloquar quem ad modum se expediant,

se in plagas conicere,

numquam erit alienis gravis qui suis se concinnat levem,

adplicat ad Chrysidis patrem se,

si is posset ab ea sese avellere,

hi se ad nos adplicant,

per eos, ne causam diceret, se eripuit,

cum ferrum se inflexisset,

praecipites fugae sese mandabant,

si se telo defenderet fur,

Catoni licuit Tusculi se in otio delectare,

solum igitur quod se ipsum movet, numquam ne moveri quidem desinit,

statim homo se erexit,

majores acceperamus se a Gallis auro redemisse,

in montem sese recipere,

ad inpedimenta se conferre,

sese alicui ad pedes proicere,

se gerere,

sic se res habet, ut, etc.,

quod uxor sua ex fico se suspendisset,

hic se ipsus fallit,

ut se ipse diliget,

ipse enim se quisque diligit,

ita non modo superiores, sed etiam se ipse correxerat,

omne animal se ipsum diligit,

neque prius vim adhibendam putaverunt, quam se ipse indicasset,

miles se ipse interfecit,

ne, ignorando regem, semet ipse aperiret quis esset,

nec sese ipsi gravant,

inperator qui se ipsum non continet,

quid est enim se ipsum colligere, nisi, etc.,

ut quidam imperatores se ipsos dis inmortalibus devoverent,

quod si se ipsos illi nostri liberatores e conspectu nostro abstulerunt,

admovisse semet ipsos lateri suo,

gladio se ipsam transfixit,

ne sui in perpetuum liberandi occasionem dimittant,

principes sui conservandi causa profugerunt,

maximam causam ad se inundandam terra praestabit,

animo servit, non sibi,

sapiens ipsus fingit fortunam sibi,

ne ibi diffregisset crura aut cervices sibi,

nil aliud nisi quod sibi soli placet consulit,

quaerunt sibi liberos,

aurum habeat sibi,

illum multae sibi expetessunt,

tum me convivam solum abducebat sibi,

non sibi soli postulat, etc.,

nunc sibi uxorem expetit,

is sibi legationem ad civitates suscepit,

neque sibi homines feros temperaturos existimabat, quin exirent, etc.,

hoc sibi nomen adrogare,

alia sunt tamquam sibi nata,

proposita sibi morte,

ne, illo cunctante, Numidae sibi consulant,

ut populum Romanum sibi desumerent hostem,

Turnus, praelatum sibi advenam aegre patiens,

petebant ut regis sui filiam matrimonio sibi jungeret,

nemo sibi tantummodo errat,

locum sibi ad formam sui exsculpsit,

ipse tantos sibi spiritus sumpserat,

nec ipsi sibi exemplo sunt,

iste, quasi praeda sibi advecta, ducit,

Junius necem sibi ipse conscivit,

voluntarium non sibimet ipse solum, sed etiam funeri suo exilium indixit,

proinde consulant sibi ipsi,

avaritia, quae quicquid omnibus abstulit, sibi ipsi neget,

omnino est amans sui virtus,

ut sit sui similis,

omnem naturam esse servatricem sui,

cum videret, si non paruisset, dissimilem se futurum sui,

habetis ducem memorem vestri, oblitum sui,

potens sui,

nihil est tam incontinens sui,

quod sibi obsit, quia sit sibi inimicus,

cum ipsi homines sibi sint per se cari,

Medus infestus sibi,

crescit indulgens sibi hydrops,

nec enim utilius quicquam est quam sibi utilem fieri,

Campanus se digna probra in insontem jacere,

(mundus) se ipse consumptione alebat sui,

cum multa adsoleat veritas praebere vestigia sui,

caecus amor sui,

sui contemptor,

in spem sui bonam adducitur,

(aer) ima sui parte maxime varius est,

ipsa (virtus) pretium sui,

neque est quod existimes illum vilem sibi fuisse: pretium se sui fecit,

saepe taedio laboris ad vilitatem sui compelluntur ignavi,

nemo non benignus est sui judex,

Romanus in ipso fine vitae vindex sui exstitit,

equestris ordinis juventus omnibus annis bis urbem spectaculo sui celebrabat,

utpote ipsa sui appellatione virorum majestati debitum a feminis reddens honorem,

qui admisit in se culpam,

culpam ut ab se segregent,

segregat ab se omnis,

me ad se deduxit,

quae me non excludit ab se, sed apud se occludet domi,

habet aliud (negotium) magis ex se et majus,

et fingunt quandam inter se nunc fallaciam,

duxit secum virginem,

ex se generare,

Pro se quisque id quod quisque potest... Edit,

pro se quisque alius agnum inmolabat, alius pullum,

pro se quisque sedulo Faciebant,

cum pro se quisque tenderet ad portas,

2, 6: — Boiosque receptos ad se socios sibi adsciscunt,

exercitum ante se mittit,

supra se collocare,

ex materia in se omnia recipiente mundum factum esse,

litteras ad se ab amico missas protulit,

praedam prae se agentes,

quam (rem publicam) exercitus, quantum in se fuit, prodebat,

quibus poterat sauciis ductis secum,

nam dicere apud eum de facinore... cum per se ipsum consideres, grave est,

non quia per se beatum est malo caruisse,

ne quis se aut suorum aliquem praetermissum queratur,

quibus (nominibus) illae res publicae sese appellari velint,

qui se minus timidos existimari volebant,

quisquis est deus, si modo est alius... totus est sensuus, totus visuus, totus audituus, totus animae, totus animi, totus sui,

neque praeter se umquam ei servos fuit,

hunc aiebant indignum civitate ac sese vivere,

quem turpiter se ex fuga recipientem ne qua civitas recipiat, etc.,

reliquos sese convertere cogunt,

multis illi in urbibus reficiendi se et curandi potestas fuit,

cur his persequendi juris sui adimis potestatem,

cum nihil sit periculosius quam spatium confirmandi sese Antonio dari,

tantam ingenuit animantibus conservandi sui natura custodiam,

neque sui colligendi hostibus facultatem relinquunt,

ut quam minimum spatii ad se colligendos Romanis daretur,

Gallica acies nullum spatium respirandi recipiendique se dedit,

nec raptis aut spes de se melior aut indignatio est minor,

proelium cum fiducia sui commissum est,

detecta fraus cautiores Thyreensis fecit: dato responso, nullam se novam societatem accepturos, etc.,

patres censuerunt, qui honorem, quem sibi capere per leges liceret, peteret, etc.,

jusso magistro equitum abdicare se magistratu,

haec cum apud timentes sibimet ipsos increpuissent,

ab ipso, quaerenti sibi commendationem ad gentem monitus,

signa peditum, prae se habentium scuta,

invenere oppidanos vim hostium ab se arcentes,

exire enim sua secum efferentibus jussis primum arma ademit,

§ 10: quos in numerum pecorum redegit ignoratio sui,

quia nullum illis sui regimen est,

inter se nihil inlicitum,

quasi objurgatio sui est,

deforme est de se ipsum praedicare,

posse enim liberalitate uti non spoliantem se patrimonio nimirum est pecuniae fructus maximus,

non arbitrari sese scire quod nesciat,

cui proposita sit conservatio sui,

sic amicitiae... effectrices sunt voluptatum tam amicis quam sibi,

amare... etiam si ad se ex iis nihil redeat,

(judicatio) quae aut sui laudem aut adversarii vituperationem contineat,

ut, quanti quisque se faciat, tanti fiat ab amicis,

si nullus ex se metus aut spes,

ceterum et interrogandi se ipsum et respondendi sibi solent esse non ingratae vices,

sibi servire gravissima est servitus,

quam multa sunt vota, quae etiam sibi fateri pudet,

nec haec vilitas sui est,

culpa est, immiscere se rei ad se non pertinenti,

profecto est supplicio se liberare tam facile quam supplicium perpeti,

qui omnis se amare credit, quemque aspexerit,

illa mulier lapidem silicem subigere ut se amet, potest,

orare jussit, si se ames, jam ut ad sese venias,

ait, si... non id metuat, ne, ubi acceperim, Sese relinquam,

timet animum amicae se erga ut sit suae,

utrumque jussit interfici, alterum, quia viam demonstravisset interimendi sui,

qui precabantur, ut sibi sui liberi superstites essent,

ne ipse quidem sua tanta eloquentia mihi persuasisset, ut se dimitterem,

impetrat a senatu, ut dies sibi prorogaretur,

hunc sibi ex animo scrupulum, qui se dies noctisque stimulat, ut evellatis, postulat,

Iccius nuntios ad eum mittit, nisi subsidium sibi submittatur,

quos cum apud se conspexisset... quid ad se venirent,

mittit, qui petant atque orent, ut sibi subveniat,

Scipionem Hannibal eo ipso, quod adversus se dux lectus esset, praestantem virum credebat,

Pausanias orare coepit, ne se prodiret,

cum ejus principes animadvertisset timere, ne propter se bellum eis Lacedaemonii indicerent,

Ubii legatos mittunt, qui doceant... neque ab se fidem laesam,

tum Volero, ubi indignantium pro se acerrimus erat clamor, etc.,

transfugit, patris in se saevitiam conquerens,

praesidia imposuit in urbibus, quae ad se defecerant,

navigia sarcina depressa parum ostendunt non aquam sibi resistere?

Nicias vehementer tua sui memoria delectatur,

nihil est appetentius similium sui,

praefectum in se ruentem trans fixit,

rediere cum legatis ad redimendos sese missis,

potestatem omnibus adeundi sui fecit,

Germanicus legiones universas sibi summam reipublicae deferentes compescuit,

quam si di inmortales potestatem visendi sui faciant,

(terra) non potest tam multa tantoque se ipsa majora nutrire, nisi, etc.,

a Caesare valde liberaliter invitor, sibi ut sim legatus,

horum unum quidque... a se potius quam ab adversariis stare demonstrabitur,

nam mihi scito jam a regibus adlatas esse litteras, quibus mihi gratias agant, quod se mea sententia reges appellaverim,

testem rei publicae relinquere, meae perpetuae erga se voluntatis,

quos non tam ulcisci studeo quam sanare sibi ipsos,

quo ex oppido cum legati ad eum venissent oratum, ut sibi ignosceret,

cum ei in suspitionem venisset, aliquid in epistula de se esse scriptum,

cohortem octavam decimam Lugduni, solitis sibi hibernis, relinqui placuit,

quos Hannibal misit astrictos jure jurando se redituros esse, nisi, etc.,

Postumius mihi nuntiavit... se a Marcello ad me missum esse,

qui dixisse fertur a se visum esse Romulum... eum sibi mandasse ut populum rogaret ut sibi eo in colle delubrum fieret: se deum esse,

nuntium mittit... sese diutius sustinere non posse,

Divitiacus Caesarem obsecrare coepit... scire se illa esse vera, nec quemquam ex eo plus quam se doloris capere... sese tamen amore fraterno commoveri,

unum se esse, qui, etc.... ob eam rem se ex civitate profugisse,

haec sibi esse curae,

non sese Gallis, sed Gallos sibi bellum intulisse,

ipsos se inter multitudinem militum occultasse,

sensit Themistocles, si eo pervenisset, sibi esse pereundum,

dato responso (sc. a Thyreensibus), nullam se novam societatem accepturos,

qui abs te taciti requirunt, cur sibi hoc oneris imposueris, cur se potissimum delegeris,

conclamavit, quid ad se venirent?

unum petere ac deprecari... ne se armis despoliaret,

ad quos cum Caesar nuntios misisset, qui postularent, eos qui sibi bellum intulissent, sibi dederent,

cur sui quicquam esse imperii trans Rhenum postularet?

Cicero respondit, si ab armis discedere velint, se adjutore utantur,

Veneti legationem ad Crassum mittunt, si velit suos recipere, obsides sibi remittat,

rex ignarus quae legati ejus (Hannibalis) ad se adlaturi fuissent,

hac necessitate coactus, domino navis, qui sit, aperit, multa pollicens, si se conservasset,

legatos in Bithyniam miserunt, qui ab rege peterent, ne inimicissimum suum secum haberent sibique dederet (for secum, v. I. A. 4. supra),

magnam Caesarem injuriam facere, qui vectigalia sibi deteriora faceret,

quod sibi Caesar denuntiaret,

sed eo deceptum, quod neque commissum a se intellegeret, quare timeret,

quod nec paratus... obsecutus esset, credidissetque, cum se vidissent Aetoli, omnia, etc.,

Ambiorix locutus est,... sua esse ejusmodi imperia, ut non minus haberet juris in se multitudo, quam ipse in multitudinem,

Divitiacus ait,... nec quemquam ex eo plus quam se doloris capere, propterea quod per se crevisset,

decima legio Caesari gratias egit, quod de se optimum judicium fecisset,

doluisse se, quod populi Romani beneficium sibi extorqueretur,

tum ei dormienti eundem visum esse rogare ut, quoniam sibi vivo non subvenisset, etc.,

Scipionem Hannibal eo ipso, quod adversus se dux potissimum lectus esset, praestantem virum credebat,

Pausanias orare coepit... quod si eam veniam sibi dedisset, magno ei praemio futurum,

neque prius vim adhibendam putaverunt, quam se ipse indicasset,

Caesar legatos cum his mandatis mittit, Quoniam... hanc sibi populoque Romano gratiam referret,

nos esse iniquos, quod in suo jure se interpellaremus,

neque ipsos in his contentionibus, quas Aedui secum habuissent, usos esse, etc.,

maximae sibi laetitiae esse praedicavit, quod aliquos patria sua se meliores viros haberet,

infra, C.),

B. 2. b. supra): i, seis, jube transire huc quantum possit, se ut videant domi Familiares ( = eam),

me misit miles ad Eam... ut hinc in Elatiam hodie eat secum semul,

ut eum, qui se hic vidit, verbis vincat, ne is se viderit,

3, 2, 54: ut eam in se dignam condicicnem conlocem,

ipsi hi mihi dant viam, quo pacto ab se argentum auferam,

dicit capram, quam dederam servandam sibi, etc.,

unum hoc scio, esse meritam, ut memor esses sui,

cum Epaminondas accusatur, quod ei, qui sibi ex lege praetor successerat, exercitum non tradiderit,

et se ipsum nobis, et eos, qui ante se fuerunt, in medio posuit,

Dexo hic, quem videtis, non quae privatim sibi eripuisti, sed unicum abs te filium flagitat,

postea quam exposuit quae sibi videbantur,

B. and K. ipsi): et cum ad illum scribas, nihil te recordari de se,

quem Caesar, ut erat de se meritus, donatum pronuntiavit,

Caesar Rhenum transire constituit... quod auxilia contra se Treveris miserant,

Metellus... in eis urbibus, quae ad se defecerant... praesidia inponit,

Bocchus flectitur, reputando quae sibi duobus proeliis venerant,

statuit urbis, quae... adversum se opportunissimae erant, circumvenire,

ipse... ex perfugis cognitis... qui cum eo (Scipione) bellum contra se gerebant,

vel quia nil rectum, nisi quod placuit sibi, ducunt,

centum boves militibus dono dedit, qui secum fuerant,

Hannibalem angebat, quod Capua pertinacius oppugnata ab Romanis quam defensa ab se... animos averterat,

alter victus fratrum ante se strage,

7, 6, 12: Caesar... omnibus qui contra se arma tulerant, ignovit,

quamquam obsidione Massiliae, quae sibi in itinere portas clauserat, retardante... tamen omnia subegit,

cujus rector circa se dimicans occubuerat,

quod eos coegit superare Lacedaemonios, quos ante se nemo ausus fuit aspicere,

ante illum,

quae nox sibi proxima venit, insomnis,

nam cum esset Praenestinis nuntiatum... patres ac plebem in semet ipsos versos,

video eos inter se amare,

neque solum colent inter se ac diligent (cf. ante: alter ab altero postulabit),

Cicerones pueri amant inter se,

inter se adspicere,

inter se congruere,

complecti inter se milites coepisse,

ut neque inter se contingant trabes,

inter se nondum satis noti,

populus et senatus Romanus placide modesteque inter se rempublicam tractabant,

bellum summa inter se contentione gerere,

cum inter se timerent,

v. Krebs, Antibarb. p. 1018): inter se differre,

cur legendi sint, nisi ipsi inter se, qui idem sentiunt, non intellego,

quosdam inter se similis,

res inter se similes,

adhaesitationes atomorum inter se,

quae res eos in bello inter se habuit,

auxerant inter se opinionem,

vitam inter se utriusque conferte,

compositis inter se rebus,

vitatur duriorum inter se congressus,

duas insulas propinquas inter se,

postquam haud procul inter se erant,

haud longe inter se castra facere,

quae me non excludet ab se, sed apud se occludet domi,

postquam in aedis me ad se deduxit domum,

me ad se ad prandium, ad cenam vocant,

L. Caesar, ut veniam ad se, rogat,

qui a me petierit ut secum et apud se essem cottidie,

num tibi videtur esse apud sese?

ipse autem Ariovistus tantus sibi spiritus sumpserat,

tum sibi M. Pisonis domum ubi habitaret elegerat,

quid sibi vult pater? cur simulat?

quid sibi hic vestitus quaerit?

hostes admiratio cepit, quidnam sibi repentinus clamor vellet,

quid ergo sibi vult pars altera orationis?

mirantes, quid sibi vellet,

32, 25, 10: pro deum fidem quid vobis vultis?

cocleae... Suo sibi suco vivont,

sed is quo pacto serviat suo sibi patri,

46: si ille huc salvos revenit, reddam suom sibi,

suam sibi rem salvam sistam,

locus argumento'st suom sibi proscaenium,

97: omnem rem inveni, ut sua sibi pecunia hodie illam faciat leno libertam suam,

suo sibi gnato,

hunc telo suo sibi a foribus pellere,

sua sibi ingenua indoles,

suo sibi gladio hunc jugulo,

uvas suo sibi pampino tegito,

suo sibi jure ablui,

suo sibi argumento refutatus,

suo sibi lacte aleret,

a suis sibi parentibus,

in suis sibi domibus,

6, p. 186, 24: qui Deo... sua sibi opera praetulerunt,

in suo sibi pervoluta sanguine,

cum sua sibi natione captivus,

IN SVO SIBI POSITVS,

AEDEM CVM SVO SIBI HYPOGAEO,

factus consul est bis, primum ante tempus, iterum sibi suo tempore, rei publicae paene sero,

satis superque esse sibi suarum cuique rerum,

priusquam tu suum sibi venderes, ipse possedit,

vult ille inbecillitatis sibi suae conscius timere pituitam?

id demum lepidumst,

sic sentio, id demum aut potius id solum esse miserum, quod turpe sit,

idem velle atque idem nolle, ea demum firma amicitia est,

relinquere aculeum in audientium animis is demum potest, qui, etc.,

tamquam ad eam linguam demum natus esset,

11: me fortuna hac demum voluit consistere terra,

ille demum antiquis est adulescens moribus,

per quaedam parva sane, si ipsa demum aestimes, ducunt,

vos demum, ut video, legem antiquastis sine tabella. Sed ego, etc.,

quae demum causae secundam valetudinem praestent, Cels. praef.: jam vero exsilium, si rerum naturam, non ignominiam nominis quaerimus, quantum demum a perpetua peregrinatione differt?

sciscitando eo demum pervenit, ut haud procul esset, quin Remum agnosceret,

verum enim vero id demum juvat, si quem, etc.,

is demum profecto vitam aequa lance pensitabit, etc.,

hoc est demum quod percrucior,

illa seges demum,

nunc demum ego cum illa fabulabor libere,

so with scio,

with intellego,

nunc demum rescribo iis litteris, quas, etc.,

undevicesimo aetatis anno dicere in foro coepi et nunc demum, quid praestare debeat orator, adhuc tamen per caliginem video,

nunc demum a me insipienter factum esse arbitror, Cum rem cognosco,

nunc pol demum ego sum liber,

nunc edepol demum in memoriam regredior, cum cogito, etc.,

heu, nunc misero mihi demum Exsilium infelix!

in Caes. only in this connection): tum demum Liscus oratione Caesaris adductus, etc.,

utraque re satis experta tum demum consules,

ubi expolivero, Magis hoc tum demum dices,

si id facies, tum demum scibis, etc.,

ac tum demum, cum medium tenuere, etc.,

tum tu igitur demum id adulescenti aurum dabis, Ubi, etc.,

servata res est demum, si illam videro,

tunc demum intelleges, etc.,

with ubi,

post eum demum huc cras adducam,

post igitur demum, etc.,

post biduum demum,

modone id demum sensti,

Troad. 235),

illic ibi demum'st locus, ubi, etc.,

ibi demum morte quievit,

also ibi demum, of time,

sic demum socios consumpta nocte reviso,

ego novus maritus anno demum quinto et sexagesimo fiam?

decimo demum pugnavimus anno,

quarta vix demum exponimur hora,

hieme demum,

pontificatum maximum, quem numquam vivo Lepido auferre sustinuerat, mortuo demum suscepit,

appellato demum collegio obtinuit,

his demum exactis,

noctu demum rex recessit,

damnatus demum, vi coactus reddidit Mille et ducentos Philippos,

ea sunt enim demum non ferenda in mendacio, quae, etc.,

immemor est demum, nec frugum munere dignus, qui, etc.,

so to strengthen a comparative (cf.: adeo, etiam): latius demum ire,

num expositio haec longior demum esse debeat,

adeo suis demum oculis credidit,

nihil magis pro contione testatus est, quam id demum se habiturum, quod, etc.,

ut non is demum sit veneficus, qui vitam abstulit data potione, sed etiam qui mentem,

with the following verum etiam,

esp. freq. in conditional propositions: si plus humoris excernitur quam assumitur, ita demum secundae valetudinis spes est,

quod oppidum Hispaniae frustra diu oppugnatum illitis demum galbano facibus succenderit,

ex quibus alium Ciceroni, alium Caesari, singulis demum singulos opponeremus,

collatis signis,

acie instructā, * Caes, B. G. 7, 28: multi depugnant gemitusque edunt,

haud procul moenibus,

adversus aliquem,

Torquatus cum Gallo apud Anienem depugnavit,

ad depugnandum,

so of single combat,

and as a t. t. of gladiatorial combats,

in the latter sense also with an object: feram,

bestias,

ante depugnabitur,

depugnarier,

depugnatum est,

cum animo suo,

cum fame,

morti,

unum par, quod depugnet, reliquum est voluptas cum honestate,

natura atque luxuria depugnant (flores),

fini,

also fine,

and adverb. fini, ea fini, qua fini,

rarely in class. prose,

accessit propius et jam ingrediens intra finem ejus loci, quem oleae terminabant, etc.,

fere ad extremum finem provinciae Galliae,

Philaenōn arae, quem locum Aegyptum vorsus finem imperii habuere Carthaginienses,

quem ad finem porrecta ac loca aperta pertinebant, cedentes (hostes) insequi,

quibus venientibus ad finem legatio Veientium obviam fuit,

nulla legatio ad finem praesto fuerat,

haud procul Argivorum fine positis castris,

vicini nostri hic ambigunt de finibus,

nec Mamilia lege singuli, sed ex his tres arbitri fines regemus,

in finibus Lycaoniae, mihi litterae redditae sunt,

SEX. ATILIVS INTER ATESTINOS ET VEICETINOS FINIS TERMINOSQVE STATVI IVSIT,

fines proferre, propagare,

inter eos fines, quos feci,

atque hominum finem Gades Calpenque secutus,

propere de finibus suis exercitus deducerent,

per agrum Sequanorum iter in Santonum fines facere, qui non longe a Tolosatium finibus absunt,

si suas copias Aedui in fines Bellovacorum introduxerint,

civitatum fines incolere,

ego his finibus ejectus sum, quos, etc.,

neque flumen neque mons erat, qui fines eorum discerneret,

Multum interest, alienos populare fines an tuos uri exscindive videas,

veteres nullum animal sacrum in finibus suis esse patiebantur, sed abigebant ad fines deorum, quibus sacrum esset,

matresfamiliae de muro pectoris fine prominentes passis manibus obtestabantur Romanos, ut, etc.,

fine inguinum ingrediuntur mare,

fine genūs vestem ritu succincta Dianae,

per mare umbilici fine ingressi, Auct. B. Afr. 85, 1: amphoras nolito implere nimium ansarum infimarum fini,

Crassus mihi visus est oratoris facultatem non illius artis terminis, sed ingenii sui finibus, immensis paene, describere,

certos mihi fines terminosque constituam, extra quos egredi non possim,

finem et modum transire,

transcendere fines Juris,

modum aliquem et finem orationi facere,

est modus in rebus, sunt certi denique fines, Quos ultraque citraque nequit consistere rectum,

intra Naturae fines vivere,

(dixit) mulierem quinque pueros enixam... eumque esse finem multijugae hominum partionis,

consulta, quibus sedecim stipendiorum finem expresserant,

his finibus luxuriam coercere,

Inde, ubi clara dedit sonitum tuba, finibus omnes Prosiluere suis (of vessels),

in hoc (aequo judicio) uno denique falsae infamiae finis aliquis atque exitus reperiatur,

dicendi finem facere,

si placet, in hunc diem hactenus... finem disputandi facere,

scribendi,

maledictis,

injuriis,

vitae finem afferre alicui,

quando finem habet motus, vivendi finem habeat necesse est,

finem judiciariae controversiae constituere,

oratio lecta ad eum finem, quem, etc.,

ludus repertus, et longorum operum finis,

imperium sine fine,

pigetque actorum sine fine mihi,

poscens sine fine oscula,

amor bestiarum in educandis custodiendisque iis, quae procreaverunt, usque ad eum finem, dum possint se ipsa defendere,

mansit in condicione usque ad eum finem, dum judices rejecti sunt,

piratam vivum tenuisti: quem ad finem? dum cum imperio fuisti,

sed finem fore quem dicam nescio (i. e. sequendi),

comperit invidiam supremo fine domari,

nec quicquam jam de fine, si fata poscerent, recusans,

septem a Neronis fine menses sunt,

Augusti,

voluntarius,

licebit etiam finem pro extremo aut ultimo dicere,

ad finem bonorum, quo referuntur et cujus causa sunt facienda omnia,

fines bonorum et malorum,

honorum populi finis est consulatus,

quemque sperandi sibi, eundem bene dicendi finem proponerent,

duodecim tabulae, finis aequi juris,

omnes artes habere finem aliquem propositum, ad quem tendunt,

laudis et gloriae,

domus finis est usus,

officium ejus facultatis videtur esse, dicere apposite ad persuasionem: finis, persuadere dictione,

quem finem vel quid summum et ultimum habeat rhetorice,

volgaris liberalitas referenda est ad illum Ennii finem, Nihilo minus ipsi lucet, etc.,

ad finem vitae,

medicinae,

quod ad eum finem memoravimus, ut, etc.,

dicuntur argumenta ex finitione seu fine,

est frequentissimus finis, rhetoricen esse vim persuadendi,

placuit, ut fructus hypothecarum usuris compensaret, fini legitimae usurae,

finem pretii, deminuere vel excedere,

ad finem peculii legata praestare,

inde e promptuaria cella,

si quis me quaeret, inde me vocatote aliqui,

eo die mansi Calibus: inde has litteras dedi,

ut in provinciam exirent, atque inde in Italiam contenderent,

nec inde venit, unde mallem,

Palaepolis fuit haud procul inde ubi nunc Neapolis sita est,

triginta inde stadia abesse,

si legiones sese recepissent inde quo temere essent progressae,

inde loci,

ex avaritia erumpat audacia necesse est: inde omnia scelera gignuntur,

inde est, quod, etc.,

nati filii Duo: inde ego hunc majorem adoptavi mihi,

in Dacos et inde in Parthos,

nihil inde (i. e. ab iis) praesidii,

rege inde sumpto (i. e. ex Sabinis),

suo jam inde vivere ingenio coepit,

inde durat ad nos usque vehementer,

So of time continued from a point referred to: inde ab ineunte aetate,

inde usque amicus fuit mihi a puero puer,

jam inde ab ortu,

quoad longissime potest mens mea respicere spatium praeteriti temporis... inde usque repetens, etc.,

ne perorandi quidem ei data est facultas: inde judicio damnatus,

exhinc Rhaeticum bellum, inde Pannonicum, inde Germanicum gessit,

eodem impetu altera castra sunt adorti, inde tertia, deinceps reliqua,

jam inde a principio hujus imperii, Prov. Cons. 13, 33: jam inde ab incunabulis,

inde loci (transferred to time),

dumque pii petit ora patris stetit arduus inter pontus,

tot montibus inter diviso,

qui (mons Jura) est inter Sequanos et Helvetios,

cum inter me et Brundisium Caesar esset,

inter Padum atque Alpes,

ager Tarquiniorum, qui inter urbem ac Tiberim fuit,

locus inter duos lucos,

apud Artemisium inter Euboeam continentemque terram,

inter haec maria Asia,

inter hostium tela versari,

inter multos saucios spe incertae vitae relictus,

rex inter primos constiterat,

inter multitudinem,

inter lignarios,

repertae inter spolia catenae,

vicos aut inter vias manere,

inter ingentes solitudines,

inter deserta ferarum Lustra domosque,

erat inter ceteram planitiem mons,

tibicines inter exercitum positi,

inter caedem aquila,

inter ceteram praedam,

inter purpuram atque aurum,

inter medias stationes hostium erupere,

acies inter bina castra procedunt,

inter oppositas classes transmisit,

spatiabatur in nemore Parmenion medius inter duces,

medios inter hostes Londinium perrexit,

inter densas, umbrosa cacumina, fagos Adsidue veniebat,

te mea dextera magna inter praemia ducet,

dico te priore nocte venisse inter falcarios in Laecae domum,

judicium inter deas tres,

inter Marcellos et Claudios patricios judicare,

inter has sententias dijudicare,

inter diversas opiniones electio, Quint. prooem. 2: discrimen inter gratiosos cives atque fortes,

inter optime valere et gravissime aegrotare nihil prorsus interesse,

qui bellum et pacem inter dubitabant,

trepidare inter scelus metumque,

inter pugnae fugaeque consilium,

ut nihil inter te atque inter quadrupedem aliquam putes interesse,

quid intersit inter popularem civem et inter constantem, severum et gravem,

quos inter magna fuit contentio,

Nestor componere lites Inter Peliden festinat et inter Atriden,

certamen inter primores civitates,

quasi nunc non norimus nos inter nos,

quod colloquimur inter nos,

inter nos naturā ad civilem communitatem conjuncti sumus,

vobis inter vos voluntatem fuisse conjunctam,

inter se consultare,

inter se amare,

neque solum se colent inter se ac diligent,

Di inter se diligunt,

furtim inter se aspiciebant,

complecti inter se lacrimantes milites coepisse,

haec inter se cum repugnent, plerique non vident,

inter se nondum satis noti,

ratio et oratio conciliat homines inter se,

ne nostra nobiscum aut inter nos cessatio vituperetur,

quae res eos in magno diuturnoque bello inter se habuit,

manus conserentis inter se Romanos exercitus,

Ulixes cum Ajace summa vi contendere inter se,

conferti inter se,

ita effici complexiones atomorum inter se,

colles duos inter se propinquos occupat,

haud procul inter se erant,

multum inter se distant istae facultates,

res inter se similes,

inter se dissimilis,

nec consulto dicis occulte, sed quod inter nos liceat, ne tu quidem intellegis,

quod inter nos liceat dicere,

quod inter nos sit,

haudquaquam inter id genus contemptor habebatur,

inter hostes variae fuere sententiae,

credula fama inter gaudentes,

more inter veteres recepto,

homines inter suos nobiles,

inter suos et honestus et nobilis,

in oratoribus vero admirabile est, quantum inter omnes unus excellat,

inter philosophos (Xenophon) reddendus est,

ille Croesus, inter reges opulentissimus,

Borysthenes inter Scythiae amnes amoenissimus,

honestissimus inter suos numerabatur,

plurimum inter eos valere,

maximum imperium inter finitimos,

inter Atheniensīs longe clarissimi,

pingunt et vestes in Aegypto inter pauca mirabili genere,

sternutamento utilis inter pauca,

pugna inter paucas memorata populi Romani clades,

inter paucos disertus,

inter paucos familiarium Neroni assumptus est,

claritudine paucos inter senum regum,

inter cuncta,

inter omnia,

inter cetera,

cum praetor quaestionem inter sicarios exercuisset,

in recuperatorio judicio ejus maleficii, de quo inter sicarios quaeritur,

longo intervallo judicium inter sicarios hoc primum committitur,

sexcenti sunt, qui inter sicarios et de veneficiis accusabant,

si ostenderis, quomodo sis eos inter sicarios defensurus,

ante oculos interque manus sunt omnia vestras,

inter manus domum ablatus,

inter quas (manus) collapsus extinguitur,

inter manus auferri,

inter manus meas crevit,

manus inter maestorumque ora parentum,

dum rus eo, coepi egomet mecum inter vias,

si se inter viam obtulerit,

dies XLV. inter binos ludos,

quot prandia inter continuum perdidi triennium,

omnia agentur, quae inter decem annos nefarie flagitioseque facta sunt,

qui inter annos tot unus inventus sit, quem, etc.,

inter ipsum pugnae tempus,

inter noctem lux orta,

qui plus cernant oculis per noctem quam inter diem,

haec inter cenam Tironi dictavi,

illuseras heri inter scyphos,

inter fulmina et tonitrua,

promptior inter tenebras affirmatio,

inter initia,

nobis inter has turbas senatus tamen frequens flagitavit triumphum,

utrumque consilium aspernatus, quod inter ancipitia deterrimum est, dum media sequitur,

senum coloniae inter male parentes et injuste imperantes aegra municipia et discordantia,

ita neutris cura posteritatis inter infensos vel obnoxios,

= interea, inter haec major alius terror,

inter haec jam praemissi Albam erant equites,

inter quae tribuni plebei petivere, etc.,

inter quae unctione uti licet,

So with gerunds and gerundives: inter agendum,

inter disceptandum,

inter res agendas,

haud procul ab urbe Locris,

ager,

haud procul ab urbe Locris,

ager,

haud procul ab urbe Locris,

ager,

haud procul ab urbe Locris,

ager,

ut vas non quit constare, nisi humor Destitit in dubio fluctu jactarier intus,

fluctibus dubiis volvi coeptum est mare,

sin est is homo, anni multi me dubiam dant,

quae res est, quae cujusquam animum in hac causa dubium facere possit?

213 R. 4 (1.): temptat dubiam mentem rationis egestas, ecquae nam fuerit mundi genitalis origo,

equites procul visi ab dubiis, quinam essent,

dubius sum, quid faciam,

dubius, unde rumperet silentium,

spemque metumque inter dubii, seu vivere credant, Sive extrema pati,

Philippus non dubius, quin, etc.,

haud dubius quin,

dictator minime dubius, bellum cum his populis Patres jussuros,

haud dubius,

nec sum animi dubius, verbis ea vincere magnum Quam sit,

dubius with the genitives animi, Auct. B. Alex. 56, 2: mentis,

consilii,

sententiae,

salutis,

vitae,

fati,

dubio atque haesitante Jugurtha incolumes transeunt,

hostes (opp. firmi),

nutantes ac dubiae civitates,

quid faciat dubius,

cuspis,

videsne igitur, quae dubia sint, ea sumi pro certis atque concessis?

nihil aegrius est quam res secernere apertas Ab dubiis,

jus, opp. certum,

opp. confessum,

in regno, ubi ne obscura quidem est aut dubia servitus,

dubium vel anceps genus causarum,

et incerta societas,

quia sciebam dubiam esse fortunam scenicam, Ter. Hec. prol. alt. 8: salus (opp. aperta pernicies),

spes pacis,

victoria,

victoria, praeda, laus,

Marte,

spes armorum,

discrimen pugnae,

proelia,

auctor,

an auspicia repetenda, ne quid dubiis diis agerem?

dubii socii suspensaeque ex fortuna fidei (opp. fideles socii and certi hostes),

Hispaniae,

gens dubiae ad id voluntatis,

lux,

sidera,

nox,

caelum,

fulgor solis,

et quasi languidus dies,

dubiāque tegens lanugine malas,

dubia lanuginis umbra, Claud. Epith. Pall. et Cel. 42: vina,

consilia,

hunc annum sequitur annus haud dubiis consulibus (shortly thereafter the contrary: Papirius Semproniusque, quorum de consulatu dubitabatur),

haud dubius praetor,

haud dubii hostes,

haud dubii Galli (opp. degeneres, mixti, Gallograeci vere),

si quid erit dubium,

haud dubium id quidem est,

in the interrog.: o! dubiumne id est?

an dubium id tibi est?

de Pompeii exitu mihi dubium numquam fuit,

de eorum jure,

de re,

illud dubium (est), ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam fieri possit accessio,

hoc ergo, credo, dubium est, uter nostrum sit verecundior,

hoc enim dubium est, utrum... an,

Ambiorix copias suas judicione non conduxerit... an tempore exclusus, dubium est,

an dubium vobis fuit inesse vis aliqua videretur necne?

codicilli, dubium ad quem scripti,

quo postquam dubium pius an sceleratus, Orestes venerat,

Erechtheus, Justitiā dubium validisne potentior armis,

neque multo post exstincto Maximo, dubium an quaesita morte,

haud dubium est, quin,

and interrog.,

periisso me una haud dubium est,

interrog.: an dubium tibi est, eam esse hanc?

si exploratum tibi sit posse te, etc., non esse cunctandum: si dubium sit, non esse conandum,

an tu dubium habebis, etiam sancte quom jurem tibi?

an dubium habetis, num obficere quid vobis possit? etc.,

haec habere dubia, neque, etc.,

in dubium vocare,

venire in dubium,

alii non veniunt in dubium de voluntate,

dum in dubio est animus,

in dubioque fuere utrorum ad regna cadendum esset, etc.,

aestate potius quam hieme dandum, non est in dubio,

ut in dubio poneret, utrum... an, etc.,

with sed tamen,

with tamen,

with verum,

with at,

with autem,

dubio procul,

res dubias, egenas, inopiosas consili,

res,

pericla (with advorsae res),

tempora (opp. secunda),

mons erat ascensu dubius,

quae (loca) dubia nisu videbantur,

mea quidem hercle certe in dubio vita est,

sese suas exercitusque fortunas in dubium non devocaturum,

tua fama et gnatae vita in dubium veniet,

hinc Italae gentes in dubiis responsa petunt,

mens dubiis percussa pavet,

dubia cena,

fercula dubiae cenae,

potest accidere, ut aliquod signum dubie datum pro certo sit acceptum,

etsi non dubie mihi nuntiabatur Parthos transisse Euphratem, tamen, etc.,

non dubie,

too, nec dubie,

and with verum,

with sed,

haud dubie,