harmider

См. также в других словарях:

• harmider — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. harmiderderu || harmiderdru, Mc. harmiderderze || harmiderdrze, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} wrzawa głosów i zamieszanie, któremu towarzyszy hałas; zgiełk, gwar, tumult : {{/stl 7}}{{stl 10}}Straszliwy harmider. Ptasi …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• harmider — m IV, D. harmiderderu a. harmiderdru, Ms. harmiderderze a. harmiderdrze, blm pot. «zgiełk, hałas, wrzawa, zamieszanie» Nieopisany, okropny harmider. Harmider ptasich głosów. Narobić harmideru. Podnieść, robić, wzniecać harmider. ‹prawdopodobnie… …   Słownik języka polskiego

• świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… …   Słownik frazeologiczny

• ul — Gdzieś wrze, huczy, zawrzało itp. jak w ulu «gdzieś panuje, zapanował gwar, zgiełk, hałas, harmider, gdzieś jest zamieszanie»: Jedni z nas trzepali fotele i dywany, inni zaciągali i froterowali podłogi, myli okna, uprzątali ścieżki, pucowali… …   Słownik frazeologiczny

• hałas — m IV, D. u, Ms. hałassie; lm M. y «nie skoordynowane, zakłócające spokój głośne dźwięki, głośny stuk, trzask, huk, głośna rozmowa, krzyki; wrzawa, harmider» Dokuczliwy, dziki, ogłuszający, piekielny hałas. Hałas uliczny. Hałas wielkiego miasta.… …   Słownik języka polskiego

• koniec — m II, D. końca; lm M. końce, D. końców 1. «punkt, linia, płaszczyzna ograniczająca, kończąca coś; brzeg, skraj, kraniec, czubek» Koniec ołówka, laski. Stanąć na końcu deski. ◊ Szary koniec «ostatnie miejsce, zwłaszcza przy stole; osoby siedzące… …   Słownik języka polskiego

• rejwach — m III, D. u, blm, przestarz. «rozgardiasz, zamieszanie, tumult, zgiełk, harmider» Głośny, nieopisany, straszliwy rejwach. Narobić rejwachu. Powstał rejwach. ‹jidysz› …   Słownik języka polskiego

• ul — m I, D. a; lm M. e, D. i a. ów 1. «przenośne pomieszczenie dla pszczół, chroniące ich gniazdo od wpływów atmosferycznych, przypominające kształtem mały domek, zaopatrzone w ramki do budowy plastrów» Drewniane, słomiane ule. Podbierać miód z ula.… …   Słownik języka polskiego

• wrzawa — ż IV, CMs. wrzawawie zwykle blm 1. «gwar zmieszanych głosów, dźwięków, rozmowy wielu osób, krzyki; hałas, zgiełk, harmider» Ogłuszająca wrzawa. Wrzawa walki. Wrzawa głosów. Wrzawa wybucha, rośnie, cichnie. W klasie panowała nieopisana wrzawa. 2.… …   Słownik języka polskiego

• zgiełk — m III, D. u, N. zgiełkkiem, blm «mieszanina wielu głosów i odgłosów; wrzawa, harmider» Nieopisany, okropny zgiełk. Zgiełk ludzkich głosów. Zgiełk podnosi się, cichnie. przen. Stronić od zgiełku wielkiego świata …   Słownik języka polskiego

• gwałt — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. gwałtłcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czyn bezprawny popełniony z użyciem siły fizycznej lub przemocy psychicznej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gwałty i rabunek na wojnie.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień