-
1 hałaśliwy
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > hałaśliwy
-
2 hałaśliwy
-
3 hałaśliwy
-
4 hałaśliwy
прил.• буйный• бурный• голосистый• громкий• громкоголосый• громогласный• гулкий• крикливый• непокорный• хрипящий• шумливый• шумный• яркий* * *hałaśliw|y\hałaśliwyi, \hałaśliwyszy шумный; крикливый+krzykliwy;
zgiełkliwy* * *hałaśliwi, hałaśliwszyшу́мный; крикли́выйSyn: -
5 hałaśliwy
1. bruyant2. carillonnant3. tapageur4. tintamarresque5. tumultuaire6. tumultueux7. turbulent -
6 hałaśliwy
1 ardghlórach 2 callánach 3 drúisiúil 4 gleoiréiseach 5 grágach 6 pléaráca -
7 hałaśliwy
adj(sąsiad, uczeń) noisy -
8 hałaśliwy
-
9 hałaśliwy
шумний; галасливий -
10 hałaśliwy
1 búngangaan2 maalingaw-ngaw3 magaslaw4 maguló5 mahugong6 maingay7 mapanggulo8 palahiyaw9 palasigaw10 switik -
11 hałaśliwy
galmagally; haýýar; sesli; şowhunly -
12 hałaśliwy
θορυβώδης -
13 hałaśliwy aplauz
шумливое одобрениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > hałaśliwy aplauz
-
14 hałaśliwy bełkot
шумливое бормотаниеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > hałaśliwy bełkot
-
15 hałaśliwy dureń
шумливый дуреньOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > hałaśliwy dureń
-
16 hałaśliwy jaguar
шумливый ягуарOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > hałaśliwy jaguar
-
17 hałaśliwy magnat
шумливый магнатOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > hałaśliwy magnat
-
18 hałaśliwy samochód
шумливая машинаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > hałaśliwy samochód
-
19 hałaśliwy śpiew
шумливое пениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > hałaśliwy śpiew
-
20 hałaśliwy tłum
шумливую толпуOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > hałaśliwy tłum
- 1
- 2
См. также в других словарях:
hałaśliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, hałaśliwywi, hałaśliwywszy {{/stl 8}}{{stl 7}} robiący hałas, zakłócający spokój nieprzyjemnymi, głośnymi dźwiękami; głośny, zgiełkliwy, krzykliwy, wrzaskliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Hałaśliwy motor. Hałaśliwa muzyka … Langenscheidt Polski wyjaśnień
hałaśliwy — hałaśliwywi, hałaśliwywszy «powodujący, robiący hałas, pełen hałasu, skłonny do robienia hałasu; głośny, zgiełkliwy, krzykliwy, wrzaskliwy» Hałaśliwa maszyna. Hałaśliwy śmiech. Hałaśliwa publiczność. Hałaśliwi goście. Najhałaśliwsza część miasta … Słownik języka polskiego
gromki — «głośny, donośny, hałaśliwy, huczny» Gromki głos. Gromkie krzyki, oklaski, śmiechy … Słownik języka polskiego
gwarny — gwarnyni, gwarnyniejszy «pełen gwaru, czyniący gwar; głośny, ożywiony, hałaśliwy» Gwarna szkoła. Gwarne ulice. Gwarny tłum. Gwarne rozmowy … Słownik języka polskiego
hałaśliwie — hałaśliwieej przysłów. od hałaśliwy Hałaśliwie wyrażać swą radość. Zachowywać się najhałaśliwiej ze wszystkich … Słownik języka polskiego
hałaśliwość — ż V, DCMs. hałaśliwośćści, blm rzecz. od hałaśliwy Denerwująca hałaśliwość. Hałaśliwość tłumu, młodzieżowych zespołów muzycznych … Słownik języka polskiego
krzykliwy — 1. krzykliwywi «skłonny do krzyku; hałaśliwy, wrzaskliwy, głośny» Krzykliwa rozmowa. Krzykliwy dzieciak. 2. «zwracający uwagę zwykle jaskrawością, złym doborem barw, ekscentrycznością» Krzykliwy krawat. Krzykliwe zestawienie kolorów. 3. zool.… … Słownik języka polskiego
piesek — m III, DB. piesekska, N. piesekskiem; lm M. piesekski «pieszczotliwie o psie; mały pies; także zabawka dziecinna wyobrażająca psa» Piesek pokojowy. Drewniany, gumowy, pluszowy piesek. Jazgotliwy, hałaśliwy piesek. Prowadzić pieska na smyczy.… … Słownik języka polskiego
rozgłośny — rozgłośnyniejszy książk. «rozlegający się daleko, głośno brzmiący; donośny, hałaśliwy» Rozgłośny śpiew. Rozgłośne echo. Rozgłośne salwy … Słownik języka polskiego
szumny — szumnyni, szumnyniejszy 1. «wydający szum, pełen szumu, szumiący; hałaśliwy» Szumny las, park, potok, wodospad. Szumna sala, ulica. 2. «górnolotny, pompatyczny, przesadny» Szumne frazesy, deklaracje, pochwały, słowa, obietnice. Szumne tytuły.… … Słownik języka polskiego
wrzaskliwy — wrzaskliwywi, wrzaskliwywszy 1. «skłonny do robienia wrzasku; zachowujący się hałaśliwie, krzykliwie; hałaśliwy, krzykliwy, wrzeszczący» Wrzaskliwe ptactwo. Wrzaskliwi biesiadnicy. 2. «zbyt głośno brzmiący; rozdzierający uszy, przenikliwy»… … Słownik języka polskiego