-
1 gravitas
gravitas gravitas, atis f серьёзность -
2 gravitas
gravitās, ātis f. [ gravis ]1) тяжеловесность, тяжесть (navium Cs; onĕrum O etc.)2) беременность O3) тягостность, тяготы, трудность (temporum, belli L); опасность, серьёзность ( morbi C)4) нездоровье, слабость, хилость (corporis C; g. senīlis O)g. aurium (или audiendi) PM — тугоухостьg. spiritūs CC — одышкаg. mentis Sen — душевная подавленностьg. linguae C — затруднённость речи5) омерзительность, неприятность (odōris PM, T); зловоние ( halĭtūs PM); вредность, нездоровый характер (caeli C; loci L)6) строгость, суровость (legum, responsi C, L etc.)7) дороговизна ( annonae T)8) влиятельность, значительность, вес ( civitatis Cs); важность ( artium C); сила, действие, убедительность ( verborum vel sententiarum C); серьёзность, солидность, достоинство ( magnā gravitate vivere C); величие, непреклонность (g. in dolore C) -
3 gravitas
см. gravis s. 2.Латинско-русский словарь к источникам римского права > gravitas
-
4 gravitas
, atis fтяжесть, важность, достоинство -
5 caelum
I ī n. [ caelo ]резец, штихель Vr, Q, M etc.II caelum (неправ. coelum), ī n.1) небесная высь, небесный свод, небоc. ac terras L (maria omnia caelo V) miscere погов. — смешать небо с землёй (с морями) (т. е. перевернуть всё вверх дном)findere c. aratro погов. O — пахать плугом небо (т. е. делать невозможное)de caelo tangi Cato, L etc. (percuti, ici C etc.) — быть поражённым молниейaequare c. O — вздыматься к небу ( о море)aliquem detrahĕre de caelo C — свергнуть кого-л. с вершины славыferre (tollere) aliquem in (ad) c. C — превозносить кого-л. до небесdecernere alicui c. T — объявить кого-л. бессмертным2) воздух, атмосфера (c., in quo nubes, imbres ventique coguntur C); климатc. apertum et liberum C — открытый воздухalbente caelo Cs — на рассвете3) внутренняя сторона свода (c. capitis PM; camerae Vtr) -
6 egero
I ē-gero, gessī, gestum, ere1) выносить, вытаскивать ( lapīdes e mari bAl); уносить, похищать (praedam T; pecuniam ex aerario L); опустошать ( Dorica castra Prp)2) удалять, прогонять ( egeritur lacrimis dolor O); убирать ( nivem L); опорожнять ( ventrem CA); выгонять, вытеснять ( gravitas caeli egerit populos Sen)3) изливать, выражать ( iras ululatibus Sil)e. querēlas Cld — жаловаться4)а) извергать (dapes O; aquam vomitu PM)e. sanguinem PM — иметь кровавую рвоту5) излагать письменно, записывать ( sermones Sen)6) проводить ( nox egesta metu VF)II ēgero fut. II к ago -
7 invaleo
in-valeo, —, —, ēreусиливаться (invalens morbi gravitas Amm) -
8 matronalis
mātrōnālis, e [ matrona ]принадлежащий или подобающий матроне, свойственный почтенной замужней женщине (gravitas PJ; dignitas Su) -
9 solvo
solvī (поэт. тж. soluī), solūtum, ere [ se + luo ]1) отвязывать (navem Cs etc., canem Ph; lorum de perā Pt); распрягать ( equum H); вскрывать ( epistulam C); разрывать ( vinculum epistulae QC); расплетать, распускать ( crines H); распускать, расстёгивать ( zonam H); развязывать, распутывать (vinctos C; nodum H, Tib); распоясывать ( tunĭcam Tib); распускать, поднимать ( vela V); снимать ( juga tauris V); раскрывать, расширятьs. artum animum H — развеселиться, по др. расщедритьсяs. versus Q — переложить стихи прозойs., тж. ancoram (или navem) s. C etc. — поднимать якорь, сниматься с якоря, отчаливать (s. e portu Pl; a terrā Cs)2) платить, уплачивать (aes alienum Sl, L; pecuniam credĭtam Cs; mercēdem Pt)s. pro aliquā re C — платить за что-л.s. aliquid ab aliquo Pl, C — распорядиться кому-л. об уплате чего-л.in solutum (pro soluto) Sen, Dig — в уплату3) нести, терпеть, отбывать (poenam C, Sl)4) исполнять, выполнять (vota Pl etc.); соблюдать, держать, сдерживать (fidem Ter etc.)5) отплачивать, возмещать, отблагодарить (s. beneficia Caelius ap. C)6) искупать ( injuriam O)alicui suprēma s. T или exsequias s. V — воздавать кому-л. последние почести8) освобождать (aliquem ab obligatione Dig; militem sacramento Dig); избавлять (aliquem aliquo V; terras perpetuā formidine V; aliquem curā C; luctu V)9) оправдывать, реабилитировать ( aliquem crimine C)10) давать волю, разнуздывать, развязывать (s. cupiditates QC; s. linguam ad jurgia O); поэт. разверзать, открывать ( ōs O); расслаблять (infantiam deliciis Q; alvum CC)s. frontem alicujus Pt — раскроить лоб кому-л.12) расторгать (foedus Eutr; nuptiae divortio solutae Dig)13) рассеивать, разгонять ( faces solvebant noctem PJ)14) растворять, растоплять, плавить ( nives O); распускать (coetum O; convivium O; agmina V); разлучать ( amantes O); закрывать, смыкать ( alicui lumina V)15) med.-pass. solvi размягчаться, оттаивать, таять ( terrae solutae H); разрежаться ( gravitas aĕris solvitur Sen); разлагаться, гнить ( viscera solvuntur V); расслабляться, слабеть, становиться вялым ( membra solvuntur V)solvi in somnos V и solvi somno Ap — погрузиться в сон; ноsomno solutus C — проснувшийся(morte) solvi O — умереть16)а) прекращать, снимать ( obsidionem QC)б) подрывать, разрушать ( imperium L); нарушать ( pacem Eutr); отбрасывать, подавлять ( pudorem V)17) разъяснять, объяснять (carmina O; errorem Ph); решать, разгадывать (aenigma Q, J). — см. тж. solutus -
10 gravis
1) густой, fumus non gr. (1. 8 § 6 D. 8, 5);a) беременный: gravi utero uxor (1. 11 D. 29, 7);
b) тягостный, строгий, резкий;
graviter (adv.) = dure, mereri graviorem poenam, sententiam (1. 3 § 17. D. 29, 5. 1. 1. § 5 D. 49, 7. 1. 7 D. 47, 9. 1. 13 D. 48, 19. 1. 1 § 7 D. 1, 12. 1. 1 § 8 D. 26, 10. 1. 5 § 2 D. 49, 16. 1. 20 § 5. 1. 24 D. 8, 2. 1. 11 § 5 D. 4, 4. 1. 23 § 3 D. 28, 5. 1. 7 § 22 D. 48, 22. 1. 3 D. 13, 4. 1. 12 § 9 D. 17, 1. 1. 47 D. 19, 1. l. 11 pr. D. 22, 1. 1. 7 § 8. 1. 9 § 4 D. 26, 7);
conditio gravior (1. 35. D. 35, 1. 1. 5 pr. D. 46, 3);
c) важный, graviora crimina (1. 1 § 5 D. 49, 7);
gravissima iniuria afficere aliq. (1. 10 § 12 D. 2, 4);
d) тяжкий, сильный, gravissimae inimicitiae (1. 3 § 11. 1. 22 D. 34, 4. 1. 3 pr. D. 29, 5. 1. 40 § 3 D. 40, 7);
e) трудный, graviter = difficulter;
res gravis ad recuperandum (1. 25 D. 13, 7);
2) постоянный, твердый, строгий, congruit bono et gravi Praesidi (1. 13 pr. D. 1, 18. 1. 13 C. 2, 12). Gravitas, a) сила, твердость (1. 18 pr. D. 21, 1. 1. 2 D. 22, 5);graviter loqui (1. 9 D. 21,1).
b) достоинство, militaris grav. (1. 4 C. 4, 52. 1. 18 C. 2, 3. 1. 4 C. 2, 27. 1. 5 C. 3, 34. 1. 16 C. 5, 62); отсюда grav. tua, vestra, титул чиновников (1. 27 pr. D. 40, 12. 1. 3 C. 3, 3. 1. 7 C. 3, 26. 1. 4 C. 5, 73. 1. 1 C. 10, 10).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > gravis
См. также в других словарях:
Gravitas — (from Latin) is a quality of substance or depth of personality. Gravitas (specifically dignity, seriousness, and duty) is one of the several virtues that ancient Roman society expected men to possess, along with pietas , dignitas , and iustitia.… … Wikipedia
gravitas — 1924, from L. gravitas weight, heaviness; figuratively, of persons, dignity, presence, influence (see GRAVITY (Cf. gravity)). A word that became useful when gravity acquired a primarily scientific meaning … Etymology dictionary
gravitas — index severity, solemnity, validity Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
gravitas — ► NOUN ▪ dignity or solemnity of manner. ORIGIN Latin, from gravis serious … English terms dictionary
gravitas — [grav′i täs΄] n. reserved dignity; propriety and good taste in behavior and speech, as of a leader or official … English World dictionary
gravitas — [[t]græ̱vɪtæs[/t]] N UNCOUNT If you say that someone has gravitas, you mean that you respect them because they seem serious and intelligent. [FORMAL] Pale, dark, authoritative, with the gravitas you might expect of a Booker prize winner, former… … English dictionary
gravitas — /grav i tahs , tas /, n. seriousness or sobriety, as of conduct or speech. [1920 25; < L gravitas; see GRAVITY] * * * … Universalium
gravitas — (GRAH vee tahs) [Latin] Weight; weightiness; importance; consequence. Dignity or seriousness of character. For a full thirty minutes they sustained the illusion of gravitas once prized by Cicero and Cato the Elder. Harper’s Magazine, March… … Dictionary of foreign words and phrases
gravitas — grav•i•tas [[t]ˈgræv ɪˌtɑs, ˌtæs[/t]] n. cvb seriousness or sobriety, as of conduct or speech • Etymology: 1920–25; < L gravitās; see gravity … From formal English to slang
gravitas — /ˈgrævətæs/ (say gravuhtas) noun dignified authority; seriousness: *{his} deeply serious expression seemed, like the colour of his hair, to be an attempt at gravitas. In spite of it, he looked like a pixie. –amy witting, 1999. {Latin: weight} …
gravitas — noun Etymology: Latin Date: 1869 high seriousness (as in a person s bearing or in the treatment of a subject) … New Collegiate Dictionary