-
41 мало
ма́лоmalmulte;сли́шком \мало tro malmulte;♦ \мало того́ eĉ pli;\мало ли что мо́жет случи́ться povas okazi ĉio ajn.* * *1) нареч. poco; insuficiente ( недостаточно)он ма́ло зна́ет — sabe poco
ма́ло изве́стный — poco (insuficientemente) conocido
о́чень ма́ло — muy poco, poquísimo
2) в знач. числ. pocoма́ло книг — pocos libros
ма́ло наро́ду — poca gente
3) безл. в знач. сказ.э́того ма́ло — es poco, esto es insuficiente
••ма́ло того́ — además, todavía
ма́ло того́, что... — no basta que...
ма́ло ли что! — ¡bastante importa!, ¡poco importa!
ма́ло ли что мо́жет случи́ться — quién sabe lo que puede occurrir
ма́ло ли где я мог его́ встре́тить — no importa donde he podido tropezar con él
ма́ло сказа́ть — es poco decir
ни мно́го ни ма́ло — ni poco ni mucho
ма́ло-ма́ло — poquito
и го́ря ма́ло — todo ello es nada
ни ма́ло не... — ni un poco...
ма́ло ка́ши ел ≈≈ tiene la leche en los labios
* * *1) нареч. poco; insuficiente ( недостаточно)он ма́ло зна́ет — sabe poco
ма́ло изве́стный — poco (insuficientemente) conocido
о́чень ма́ло — muy poco, poquísimo
2) в знач. числ. pocoма́ло книг — pocos libros
ма́ло наро́ду — poca gente
3) безл. в знач. сказ.э́того ма́ло — es poco, esto es insuficiente
••ма́ло того́ — además, todavía
ма́ло того́, что... — no basta que...
ма́ло ли что! — ¡bastante importa!, ¡poco importa!
ма́ло ли что мо́жет случи́ться — quién sabe lo que puede occurrir
ма́ло ли где я мог его́ встре́тить — no importa donde he podido tropezar con él
ма́ло сказа́ть — es poco decir
ни мно́го ни ма́ло — ni poco ni mucho
ма́ло-ма́ло — poquito
и го́ря ма́ло — todo ello es nada
ни ма́ло не... — ni un poco...
ма́ло ка́ши ел — ≈ tiene la leche en los labios
* * *advgener. insuficiente (недостаточно), poco -
42 малый
ма́л||ый1. прил. malgranda, eta;malmulta (о количестве);сапоги́ \малыйы́ botoj estas malvastaj;2. сущ. разг. bubo;до́брый \малый bona bubo;♦ с \малыйых лет de infanaĝo.* * *I прил.1) ( маленький) pequeño, chico; mínimo ( очень маленький)зна́ния его́ сли́шком малы́ — sus conocimientos son extremadamente pequeños (son mínimos)
мал ро́стом — de estatura pequeña
э́ти сапоги́ мне малы́ — estas botas me están pequeñas
2) ( незначительный) insignificante, sin importancia, exiguo3) ( малолетний) menor, menor de edad, de poca edad••ма́лые фо́рмы театр., муз. — género chico
Ма́лый теа́тр — Teatro Mali
бесконе́чно ма́лые величи́ны мат. — infinitésimos m pl
ма́лой ско́ростью ж.-д. — (en) pequeña velocidad
без ма́лого ( по крайней мере) — por lo poco, por lo menos
от ма́ла до вели́ка — desde el más joven (pequeño) al más viejo (mayor); todos sin excepción
мал мала́ ме́ньше — a cuál menor, uno más pequeño que otro
с ма́лых лет — desde la más tierna infancia
мал, да уда́л погов. — pequeño pero osado
II м.мал золотни́к, да до́рог погов. — la buena esencia en frascos pequeños se guarda
1) прост. ( подросток) mozo m, muchacho m, chaval m2) разг. (человек, обладающий каким-либо качеством)у́мный ма́лый — persona inteligente
сла́вный ма́лый — buena gente
* * *I прил.1) ( маленький) pequeño, chico; mínimo ( очень маленький)зна́ния его́ сли́шком малы́ — sus conocimientos son extremadamente pequeños (son mínimos)
мал ро́стом — de estatura pequeña
э́ти сапоги́ мне малы́ — estas botas me están pequeñas
2) ( незначительный) insignificante, sin importancia, exiguo3) ( малолетний) menor, menor de edad, de poca edad••ма́лые фо́рмы театр., муз. — género chico
Ма́лый теа́тр — Teatro Mali
бесконе́чно ма́лые величи́ны мат. — infinitésimos m pl
ма́лой ско́ростью ж.-д. — (en) pequeña velocidad
без ма́лого ( по крайней мере) — por lo poco, por lo menos
от ма́ла до вели́ка — desde el más joven (pequeño) al más viejo (mayor); todos sin excepción
мал мала́ ме́ньше — a cuál menor, uno más pequeño que otro
с ма́лых лет — desde la más tierna infancia
мал, да уда́л погов. — pequeño pero osado
II м.мал золотни́к, да до́рог погов. — la buena esencia en frascos pequeños se guarda
1) прост. ( подросток) mozo m, muchacho m, chaval m2) разг. (человек, обладающий каким-либо качеством)у́мный ма́лый — persona inteligente
сла́вный ма́лый — buena gente
* * *1. adjgener. (малолетний) menor, (ñåçñà÷èáåëüñúì) insignificante, menor de edad, sin importancia2. n1) gener. chico, de poca edad, exiguo, mìnimo (очень маленький), pequeño, poco2) simpl. (подросток) mozo, chaval, muchacho -
43 масса народу
ngener. gentìo, gran cantidad de gente, montón de gente, multitud -
44 мир
мир I(вселенная) mondo, universo.--------мир IIpaco;борьба́ за \мир pacbatalo;сторо́нники \мира pacdefendantoj;Всеми́рный Сове́т \мира Tutmonda Packonsilantaro;заключи́ть \мир packontrakti.* * *I м.со всего́ мира — de todo el universo
2) (человеческое общество; среда) mundo mста́рый, но́вый мир — Viejo, Nuevo Mundo
анти́чный мир — Mundo Antiguo
литерату́рный мир — mundo literario
окружа́ющий мир — medio ambiente
престу́пный мир — mundo criminal, hampa f, mafia f
фина́нсовый мир — organismos financieros
стра́ны тре́тьего мира — países tercermundistas
3) (отдельная область жизни, явлений) mundo m; reino m ( царство)расти́тельный, живо́тный мир — reino vegetal, animal
4) ист. ( сельская община) comunidad f••всем миром — todo el mundo, todos juntos
с сотворе́ния мира — desde que el mundo es mundo
броди́ть по миру — rodar por el mundo
мир переверну́лся разг. — anda (está) el mundo al revés
в миру́ — llamado en el siglo
быть отре́занным от мира — estar separado (apartado) del mundo
быть не от мира сего́ — no ser de este mundo; estar en el limbo
пусти́ть по́ миру — arruinar vt, reducir a la miseria
пойти́ по́ миру — arruinarse, estar en la miseria; pobretear vi ( нищенствовать)
на миру́ и смерть красна́ посл. — con la gente no es temible la muerte
уйти́ в лу́чший мир высок. уст. — pasar a mejor mundo (vida), irse al otro mundo (barrio)
II м.си́льные мира сего́ ирон. — los omnipotentes, los todopoderosos
( спокойствие) paz fзащи́та де́ла мира — salvaguardia (defensa) de la paz
опло́т мира — bastión (baluarte) de la paz
борцы́ за мир — combatientes (luchadores) de la paz; soldados de la paz
движе́ние сторо́нников мира — movimiento de los partidarios de la paz
про́чный мир — paz duradera
заключи́ть мир — hacer (concluir, firmar) la paz
••отпусти́ть с миром — dejar irse en paz
мир пра́ху кого́-либо — (que) descanse en paz, (que) en paz descanse
почи́ть с миром — reposar (yacer) en paz
мир тебе́! — ¡vive en paz!
мир до́му сему́ — paz sea en esta casa
мир и благоде́нствие — paz y pan
* * *I м.со всего́ мира — de todo el universo
2) (человеческое общество; среда) mundo mста́рый, но́вый мир — Viejo, Nuevo Mundo
анти́чный мир — Mundo Antiguo
литерату́рный мир — mundo literario
окружа́ющий мир — medio ambiente
престу́пный мир — mundo criminal, hampa f, mafia f
фина́нсовый мир — organismos financieros
стра́ны тре́тьего мира — países tercermundistas
3) (отдельная область жизни, явлений) mundo m; reino m ( царство)расти́тельный, живо́тный мир — reino vegetal, animal
4) ист. ( сельская община) comunidad f••всем миром — todo el mundo, todos juntos
с сотворе́ния мира — desde que el mundo es mundo
броди́ть по миру — rodar por el mundo
мир переверну́лся разг. — anda (está) el mundo al revés
в миру́ — llamado en el siglo
быть отре́занным от мира — estar separado (apartado) del mundo
быть не от мира сего́ — no ser de este mundo; estar en el limbo
пусти́ть по́ миру — arruinar vt, reducir a la miseria
пойти́ по́ миру — arruinarse, estar en la miseria; pobretear vi ( нищенствовать)
на миру́ и смерть красна́ посл. — con la gente no es temible la muerte
уйти́ в лу́чший мир высок. уст. — pasar a mejor mundo (vida), irse al otro mundo (barrio)
II м.си́льные мира сего́ ирон. — los omnipotentes, los todopoderosos
( спокойствие) paz fзащи́та де́ла мира — salvaguardia (defensa) de la paz
опло́т мира — bastión (baluarte) de la paz
борцы́ за мир — combatientes (luchadores) de la paz; soldados de la paz
движе́ние сторо́нников мира — movimiento de los partidarios de la paz
про́чный мир — paz duradera
заключи́ть мир — hacer (concluir, firmar) la paz
••отпусти́ть с миром — dejar irse en paz
мир пра́ху кого́-либо — (que) descanse en paz, (que) en paz descanse
почи́ть с миром — reposar (yacer) en paz
мир тебе́! — ¡vive en paz!
мир до́му сему́ — paz sea en esta casa
мир и благоде́нствие — paz y pan
* * *n1) gener. luz, orbe, reino (царство), universo (вселенная), creación, mundo, pacificación, paz2) hist. (ñåëüñêàà îá¡èñà) comunidad -
45 молва
молва́onidiro, famo.* * *ж.rumor m, hablilla fстоу́стая молва́ — rumor que anda de boca en boca
людска́я молва́ — el hablar (el decir) de la gente, rumores m pl
идёт молва́ — corre el rumor
* * *ж.rumor m, hablilla fстоу́стая молва́ — rumor que anda de boca en boca
людска́я молва́ — el hablar (el decir) de la gente, rumores m pl
идёт молва́ — corre el rumor
* * *ngener. fama, hablilla, son, sonido, susurro, rumor -
46 навалить
навали́ть1. amasigi, (amase) surmeti;2. прям., перен. (нагрузить) ŝarĝi;\навалиться sin apogi.* * *сов. разг., вин. п.1) ( с усилием положить) colocar vt, cargar vt ( con esfuerzo)2) тж. род. п. ( небрежно набросать) amontonar vt, hacinar vt, apilar vt; cargar vt ( какой-либо груз)3) перен., тж. род. п. ( возложить что-либо обременительное) encargar vt, recargar vt4) тж. род. п., обыкн. безл. (надуть, нанести)сне́гу навали́ло — ha caído mucha nieve
5) обыкн. безл. reunirse, apiñarseнаро́ду навали́ло — se ha apiñado mucha gente
* * *сов. разг., вин. п.1) ( с усилием положить) colocar vt, cargar vt ( con esfuerzo)2) тж. род. п. ( небрежно набросать) amontonar vt, hacinar vt, apilar vt; cargar vt ( какой-либо груз)3) перен., тж. род. п. ( возложить что-либо обременительное) encargar vt, recargar vt4) тж. род. п., обыкн. безл. (надуть, нанести)сне́гу навали́ло — ha caído mucha nieve
5) обыкн. безл. reunirse, apiñarseнаро́ду навали́ло — se ha apiñado mucha gente
* * *vcolloq. (внезапно напасть, обрушиться) lanzarse, (возложить что-л. обременительное) encargar, (накрениться, наклониться) bambolearse, (ñàëå÷ü âñåì áà¿åñáüó) echarse a plomo (sobre), (небрежно набросать) amontonar, (обременить, затруднить) agobiar, (овладеть, охватить) dominar, (с усилием положить) colocar, apilar, apiñarse, arrojarse, cargar (con esfuerzo), dificultar, echarse encima de súbito, embargar, hacinar, molestar, recargar, îáú÷ñî reunirse *** -
47 найти
найти́1. trovi;\найти нефть malkovri nafton;\найти удово́льствие plezur(iĝ)i;\найти возмо́жным opinii ebla;2. (счесть, признать) trovi, konsideri.* * *I сов., вин. п.1) encontrar (непр.) vt, hallar vt; descubrir (непр.) vt ( обнаружить); buscar vt ( подыскать); inventar vt ( изобрести)найти́ поте́рянную кни́гу — encontrar (hallar) el libro perdido
найти́ но́вый спо́соб лече́ния — encontrar (descubrir) un nuevo método curativo
найти́ удово́льствие в чём-либо — encontrar placer en algo
найти́ су́мму двух чи́сел — hallar (sacar) la suma de dos números
найти́ вре́мя — encontrar tiempo
найти́ ме́сто — encontrar (hallar) lugar
найти́ слова́ — encontrar palabras
найти́ вы́ход из положе́ния — hallar (encontrar) (la) salida de (a) la situación
найти́ примене́ние, сбыт — encontrar aplicación, venta
найти́ (себе́) выраже́ние ( в чём-либо) — encontrar (su) expresión (en)
найти́ в себе́ си́лы — encontrar fuerzas en sí mismo
найти́ опо́ру, подде́ржку (в + предл. п.) — encontrar apoyo, ayuda (en)
что она́ в нём нашла́? — ¿qué encontró (ella) en él?
2) ( счесть) encontrar (непр.) vt, considerar vt; llegar a la conclusiónнайти́ возмо́жным — considerar posible
я нашёл, что ты прав — he llegado a la conclusión de que estás en lo cierto (de que tienes razón)
врач нашёл его́ здоро́вым — el médico le encontró sano
как вы нашли́ его́? — ¿cómo le ha encontrado usted?
••найти́ до́ступ к се́рдцу — encontrar acceso al corazón
найти́ о́бщий язы́к — encontrar un idioma común; llegar a comprenderse
найти́ себя́ — encontrar su (verdadero) camino
найти́ (себе́) смерть (моги́лу, коне́ц) — encontrar su muerte (su tumba, su fin)
нашёл (нашли́) дурака́! — ¡te has creído que soy tonto!, ¡ha(n) encontrado el burro de carga!
нашёл (нашли́) чем хва́статься! — ¡no hay de qué jactarse!
II сов.нашли́ куда́ ходи́ть! — ¡vaya lugar que están frecuentando!
1) на + вин. п. ( натолкнуться) dar (непр.) vt (contra), tropezar(se) (непр.) (con, contra), chocar vi (con, contra), topar vt (con, contra)2) на + вин. п. (о туче, облаке) cubrir (непр.) vt, encapotar vt3) на + вин. п., разг. (овладеть, охватить) apoderarse (de)на него́ нашла́ тоска́ — se apoderó de él la tristeza
что э́то на тебя́ нашло́? — ¿qué te pasa (sucede, ocurre)?; ¿qué es lo que te pasa (sucede, ocurre)?; ¿qué mosca te ha picado?
4) разг. ( собраться) juntarse, agolparse, apiñarseнашло́ мно́го наро́ду — se juntó mucha gente
5) (о воздухе, газах и т.п.) penetrar vt••нашла́ коса́ на ка́мень погов. — chocaron dos cabezas de hierro
* * *I сов., вин. п.1) encontrar (непр.) vt, hallar vt; descubrir (непр.) vt ( обнаружить); buscar vt ( подыскать); inventar vt ( изобрести)найти́ поте́рянную кни́гу — encontrar (hallar) el libro perdido
найти́ но́вый спо́соб лече́ния — encontrar (descubrir) un nuevo método curativo
найти́ удово́льствие в чём-либо — encontrar placer en algo
найти́ су́мму двух чи́сел — hallar (sacar) la suma de dos números
найти́ вре́мя — encontrar tiempo
найти́ ме́сто — encontrar (hallar) lugar
найти́ слова́ — encontrar palabras
найти́ вы́ход из положе́ния — hallar (encontrar) (la) salida de (a) la situación
найти́ примене́ние, сбыт — encontrar aplicación, venta
найти́ (себе́) выраже́ние ( в чём-либо) — encontrar (su) expresión (en)
найти́ в себе́ си́лы — encontrar fuerzas en sí mismo
найти́ опо́ру, подде́ржку (в + предл. п.) — encontrar apoyo, ayuda (en)
что она́ в нём нашла́? — ¿qué encontró (ella) en él?
2) ( счесть) encontrar (непр.) vt, considerar vt; llegar a la conclusiónнайти́ возмо́жным — considerar posible
я нашёл, что ты прав — he llegado a la conclusión de que estás en lo cierto (de que tienes razón)
врач нашёл его́ здоро́вым — el médico le encontró sano
как вы нашли́ его́? — ¿cómo le ha encontrado usted?
••найти́ до́ступ к се́рдцу — encontrar acceso al corazón
найти́ о́бщий язы́к — encontrar un idioma común; llegar a comprenderse
найти́ себя́ — encontrar su (verdadero) camino
найти́ (себе́) смерть (моги́лу, коне́ц) — encontrar su muerte (su tumba, su fin)
нашёл (нашли́) дурака́! — ¡te has creído que soy tonto!, ¡ha(n) encontrado el burro de carga!
нашёл (нашли́) чем хва́статься! — ¡no hay de qué jactarse!
II сов.нашли́ куда́ ходи́ть! — ¡vaya lugar que están frecuentando!
1) на + вин. п. ( натолкнуться) dar (непр.) vt (contra), tropezar(se) (непр.) (con, contra), chocar vi (con, contra), topar vt (con, contra)2) на + вин. п. (о туче, облаке) cubrir (непр.) vt, encapotar vt3) на + вин. п., разг. (овладеть, охватить) apoderarse (de)на него́ нашла́ тоска́ — se apoderó de él la tristeza
что э́то на тебя́ нашло́? — ¿qué te pasa (sucede, ocurre)?; ¿qué es lo que te pasa (sucede, ocurre)?; ¿qué mosca te ha picado?
4) разг. ( собраться) juntarse, agolparse, apiñarseнашло́ мно́го наро́ду — se juntó mucha gente
5) (о воздухе, газах и т.п.) penetrar vt••нашла́ коса́ на ка́мень погов. — chocaron dos cabezas de hierro
* * *v1) gener. (натолкнуться) dar (contra), (î âîçäóõå, ãàçàõ è á. ï.) penetrar, (î áó÷å, îáëàêå) cubrir, buscar (подыскать), chocar (con, contra), considerar, dar alcance a alguien (кого-л.), descubrir (обнаружить), encapotar, encontrar, encontrar un pretexto, hallar, inventar (изобрести), llegar a la conclusión, topar (con, contra), tropezar (con, contra; se)2) colloq. (îâëàäåáü, îõâàáèáü) apoderarse (de), (ñîáðàáüñà) juntarse, agolparse, apiñarse -
48 наплыв
наплы́вalfluo, amasiĝo.* * *м.1) (появление, скопление) afluencia fбольшо́й наплы́в наро́ду — gran afluencia de gente
2) ( наплывший слой) sedimento mнаплы́в свечи́ — derretimiento de la vela
3) бот., вет. excrecencia f4) кино superposición (concurrencia) de imágenes; travelling m* * *м.1) (появление, скопление) afluencia fбольшо́й наплы́в наро́ду — gran afluencia de gente
2) ( наплывший слой) sedimento mнаплы́в свечи́ — derretimiento de la vela
3) бот., вет. excrecencia f4) кино superposición (concurrencia) de imágenes; travelling m* * *n1) gener. (ñàïëúâøèì ñëîì) sedimento, riolada, travelling, êèñî superposición (concurrencia) de imágenes, afluencia, moco (на свече)2) Av. (крыла) extensión3) liter. avenida4) botan. excrecencia5) econ. aflujo -
49 народу было пропасть
ngener. habìa gente a montones, habìa una enormidad de gente -
50 находиться
I несов.1) (быть, пребывать)а) encontrarse (непр.), estar (непр.) vi, permanecer viнаходи́ться в Москве́ — encontrarse en Moscú
находи́ться во главе́ ( чего-либо) — estar a la cabeza (al frente) (de)
находи́ться под судо́м, сле́дствием — estar sujeto a proceso, a instrucción
находи́ться под подозре́нием — ser sospechoso
находи́ться под влия́нием — encontrarse bajo la influencia (de)
б) перев. тж. безл. формой hayздесь нахо́дится мно́го люде́й — aquí hay mucha gente
2) см. найтисьII сов. разг.( много походить) caminar (andar) mucho; cansarse de andar* * *I несов.1) (быть, пребывать)а) encontrarse (непр.), estar (непр.) vi, permanecer viнаходи́ться в Москве́ — encontrarse en Moscú
находи́ться во главе́ ( чего-либо) — estar a la cabeza (al frente) (de)
находи́ться под судо́м, сле́дствием — estar sujeto a proceso, a instrucción
находи́ться под подозре́нием — ser sospechoso
находи́ться под влия́нием — encontrarse bajo la influencia (de)
б) перев. тж. безл. формой hayздесь нахо́дится мно́го люде́й — aquí hay mucha gente
2) см. найтисьII сов. разг.( много походить) caminar (andar) mucho; cansarse de andar* * *v1) gener. (не растеряться; сообразить) saber salir (de apuros, de dificultades, etc.), andar (где-л.), aparecer, conservar la sangre frìa, estar (в каком-л. состоянии), no perder la cabeza (la presencia de espìritu), obrar, permanecer, radicar, situarse, yacer, encontrarse, estar (где-л.), hallarse, residir, ubicarse, (с причастием прошедшего времени или с предлогом en) verse2) colloq. (много походить) caminar (andar) mucho, (много походить) cansarse de andar3) lat.amer. se ubicar -
51 нелюди
мн. прост.gente malvada (desalmada); gentuza f, gentualla f* * *nsimpl. gente malvada (desalmada), gentualla, gentuza -
52 немного
немно́гоmalmulte, nemulte.* * *нареч.1) (мало, не очень много) poco, un poco; poco (un poco de) tiempo ( недолго)совсе́м немно́го — muy poco
немно́го люде́й — poca gente
немно́го вре́мени — poco (un poco de) tiempo
вы́пить немно́го воды́ — beber un poco de agua, beber poca agua
он про́был там немно́го — estuvo allí un poco (poco tiempo)
2) (слегка, в некоторой степени) un pocoу него́ немно́го боля́т зу́бы — le duelen un poco las muelas
я немно́го отдохну́л — he descansado un poco
* * *нареч.1) (мало, не очень много) poco, un poco; poco (un poco de) tiempo ( недолго)совсе́м немно́го — muy poco
немно́го люде́й — poca gente
немно́го вре́мени — poco (un poco de) tiempo
вы́пить немно́го воды́ — beber un poco de agua, beber poca agua
он про́был там немно́го — estuvo allí un poco (poco tiempo)
2) (слегка, в некоторой степени) un pocoу него́ немно́го боля́т зу́бы — le duelen un poco las muelas
я немно́го отдохну́л — he descansado un poco
* * *adv1) gener. (мало, не очень много) poco, (слегка, в некоторой степени) un poco, algún tanto, cuatro, poco (un poco de) tiempo (недолго), tanto cuànto, un tanto, uno, algo2) colloq. rato (по времени)3) simpl. pelìn -
53 нет
нет1. (отрицание) ne;2. безл. (не имеется) ne estas.* * *1) безл. в знач. сказ. ( не имеется)а) no hayдля тебя́ пи́сем нет — no hay cartas para ti
нет сомне́ния — no hay duda
б) перев. тж. гл. оборотами no tener, no estarу меня́ нет карандаша́ — no tengo lápiz
у него́ нет вре́мени — no tiene tiempo
его́ нет до́ма — no está en casa
э́тих книг нет в прода́же — estos libros no están a la venta
его́ нет (бо́льше) в живы́х — no está entre los vivos, falta de este mundo
чего́ то́лько там нет! разг. — ¡qué no hay allí!, ¡allí hay de todo!
и в поми́не нет (+ род. п.) — no hay ni por asomo
2) отриц. частица noда и́ли нет? — ¿sí o no?
нет и нет, нет да нет — no y no
совсе́м нет, во́все нет — de ningún modo
почему́ нет? разг. — ¿por qué no?
а то нет? разг. — ¿acaso no?, ¿es posible que no?
он был там? - Нет (не был) — ¿estaba él allí? - No (no estaba)
ты счита́ешь его у́мным, а я нет — tú le consideras inteligente, pero yo no
ты приходи́ к нам за́втра, нет, послеза́втра — ven mañana, no (mejor) pasado mañana
нет, ви́дно, не смо́жем мы уе́хать — no, está visto que no podremos ir (partir)
нет, она́ пра́вильно сде́лала — no, lo ha hecho bien
3) частица усил. разг. ( с целью привлечь внимание собеседника к высказываемой мысли) mireнет, како́в э́тот чуда́к! — ¡mire que extravagante es!
4) частица вопр. (для выражения удивления, недоверчивости в знач. "в са́мом де́ле, пра́вда, неуже́ли") ¿es posible?, ¿es así?- нет чтобынет пра́во? — ¿no es verdad?
- сойти на нет
- а то нет?••на нет и суда́ нет погов. — a "no puede ser" ¿qué le vamos a hacer?
нет как нет (+ род. п.) — sigue sin aparecer (venir)
ника́к нет! воен. — ¡no!, ¡de ninguna manera!, ¡de ninguna forma (mi comandante, mi capitán, etc.)!
свести́ на нет — reducir a la nada (a cero)
быть в не́тях (в не́тех) уст., теперь шутл., ирон. — estar ausente
скажи́ нет — verdad que sí
нет числа́ — sin número, sinnúmero (de)
чего́ то́лько нет! — ¡hay de todo!
кого́ то́лько нет! — ¡hay gente de toda calaña!
* * *1) безл. в знач. сказ. ( не имеется)а) no hayдля тебя́ пи́сем нет — no hay cartas para ti
нет сомне́ния — no hay duda
б) перев. тж. гл. оборотами no tener, no estarу меня́ нет карандаша́ — no tengo lápiz
у него́ нет вре́мени — no tiene tiempo
его́ нет до́ма — no está en casa
э́тих книг нет в прода́же — estos libros no están a la venta
его́ нет (бо́льше) в живы́х — no está entre los vivos, falta de este mundo
чего́ то́лько там нет! разг. — ¡qué no hay allí!, ¡allí hay de todo!
и в поми́не нет (+ род. п.) — no hay ni por asomo
2) отриц. частица noда и́ли нет? — ¿sí o no?
нет и нет, нет да нет — no y no
совсе́м нет, во́все нет — de ningún modo
почему́ нет? разг. — ¿por qué no?
а то нет? разг. — ¿acaso no?, ¿es posible que no?
он был там? - Нет (не был) — ¿estaba él allí? - No (no estaba)
ты счита́ешь его у́мным, а я нет — tú le consideras inteligente, pero yo no
ты приходи́ к нам за́втра, нет, послеза́втра — ven mañana, no (mejor) pasado mañana
нет, ви́дно, не смо́жем мы уе́хать — no, está visto que no podremos ir (partir)
нет, она́ пра́вильно сде́лала — no, lo ha hecho bien
3) частица усил. разг. ( с целью привлечь внимание собеседника к высказываемой мысли) mireнет, како́в э́тот чуда́к! — ¡mire que extravagante es!
4) частица вопр. (для выражения удивления, недоверчивости в знач. "в са́мом де́ле, пра́вда, неуже́ли") ¿es posible?, ¿es así?- нет чтобынет пра́во? — ¿no es verdad?
••на нет и суда́ нет погов. — a "no puede ser" ¿qué le vamos a hacer?
нет как нет (+ род. п.) — sigue sin aparecer (venir)
ника́к нет! воен. — ¡no!, ¡de ninguna manera!, ¡de ninguna forma (mi comandante, mi capitán, etc.)!
свести́ на нет — reducir a la nada (a cero)
быть в не́тях (в не́тех) уст., теперь шутл., ирон. — estar ausente
скажи́ нет — verdad que sí
нет числа́ — sin número, sinnúmero (de)
чего́ то́лько нет! — ¡hay de todo!
кого́ то́лько нет! — ¡hay gente de toda calaña!
* * *1. part. 2. n1) gener. no, no hay, no por cierto, ¿es asì?2) sl. nanay3) amer. non -
54 общение
обще́ние(inter)komunikiĝo, interkomunikado.* * *с.comunicación f; relaciones f pl; trato m ( обхождение)ли́чное обще́ние — contacto personal
обще́ние с людьми́ — trato con la gente
сре́дство обще́ния — medio de comunicación
* * *с.comunicación f; relaciones f pl; trato m ( обхождение)ли́чное обще́ние — contacto personal
обще́ние с людьми́ — trato con la gente
сре́дство обще́ния — medio de comunicación
* * *ngener. comunicación, relaciones, trato (обхождение), inteligencia, trabazón -
55 озабоченный
1) прич. от озаботить2) прил. preocupado, cuidadosoозабо́ченное лицо́ — cara de preocupación
озабо́ченный вид — aspecto inquieto
озабо́ченные лю́ди — gente agobiada de preocupaciones
* * *1) прич. от озаботить2) прил. preocupado, cuidadosoозабо́ченное лицо́ — cara de preocupación
озабо́ченный вид — aspecto inquieto
озабо́ченные лю́ди — gente agobiada de preocupaciones
* * *adj1) gener. afligido, ansioso, cuidadoso, inquieto, preocupado2) colloq. cariacontecido -
56 пишущий
пи́шущ||ий\пишущийая маши́нка skribmaŝino, tajpilo.* * *1) прич. от писать2) прил. de (para) escribirпи́шущая маши́нка — máquina de escribir
пи́шущая бра́тия разг. — gente de pluma, escritores m pl
* * *1) прич. от писать2) прил. de (para) escribirпи́шущая маши́нка — máquina de escribir
пи́шущая бра́тия разг. — gente de pluma, escritores m pl
* * *adjgener. de (para) escribir -
57 подбросить
подбр||а́сывать, \подброситьо́сить(вверх) suprenĵeti.* * *сов., вин. п.1) ( вверх) echar vt, lanzar vt ( hacia arriba)подбро́сить мяч — lanzar arriba la pelota
подбро́сить ребёнка ( на руках) — tirar en alto al niño
2) твор. п. ( задом - о животных) corcovear vtподбро́сить дров в пе́чку — echar (más) leña al fuego
подбро́сить ко́рма в корму́шку — echar más forraje al pesebre
4) тж. род. п., разг. (дать, послать) dar (непр.) vt, mandar vt, enviar vt (más)подбро́сить люде́й — mandar (más) gente
подбро́сить средств — dar (más) recursos
5) ( тайком) echar (poner) furtivamenteподбро́сить ребёнка — abandonar (dejar) un niño
подбро́сить листо́вку — echar (furtivamente) una octavilla
6) прост. (подвезти, довезти) llevar vt, conducir (непр.) vt; dar un aventón (Мекс.)подбро́сить на маши́не к ста́нции — llevar en el coche a la estación
* * *сов., вин. п.1) ( вверх) echar vt, lanzar vt ( hacia arriba)подбро́сить мяч — lanzar arriba la pelota
подбро́сить ребёнка ( на руках) — tirar en alto al niño
2) твор. п. ( задом - о животных) corcovear vtподбро́сить дров в пе́чку — echar (más) leña al fuego
подбро́сить ко́рма в корму́шку — echar más forraje al pesebre
4) тж. род. п., разг. (дать, послать) dar (непр.) vt, mandar vt, enviar vt (más)подбро́сить люде́й — mandar (más) gente
подбро́сить средств — dar (más) recursos
5) ( тайком) echar (poner) furtivamenteподбро́сить ребёнка — abandonar (dejar) un niño
подбро́сить листо́вку — echar (furtivamente) una octavilla
6) прост. (подвезти, довезти) llevar vt, conducir (непр.) vt; dar un aventón (Мекс.)подбро́сить на маши́не к ста́нции — llevar en el coche a la estación
* * *v1) gener. (çàäîì - î ¿èâîáñúõ) corcovear, (подложить, добавить) echar (más), (áàìêîì) echar (poner) furtivamente, aumentar, añadir, lanzar (hacia arriba)2) colloq. (дать, послать) dar, enviar (más), mandar3) simpl. (подвезти, довезти) llevar, conducir, dar un aventón (Ì.), dar una bola (разг. выражение, Дом. Респ.) -
58 полно
по́лно(довольно) разг. sufiĉas;\полно ворча́ть! sufiĉas grumbli!, ĉesu grumbli!--------полно́нареч. разг. plene, plenplene;сли́шком \полно tro plene.* * *I п`олно1) нареч. lleno, repletoсли́шком по́лно — demasiado lleno
2) в знач. сказ., + неопр., разг. (довольно, хватит) deja (de), dejen (de), basta (de)по́лно тебе́ шути́ть! — ¡deja de bromear!
по́лно пла́кать! — ¡basta de llorar!
II полн`опо́лно (те)! — ¡vaya, vaya!; ¡cómo así!
нареч. разг.mucho, en demasía, de sobraнаро́да полно́ — hay muchísima gente
* * *I п`олно1) нареч. lleno, repletoсли́шком по́лно — demasiado lleno
2) в знач. сказ., + неопр., разг. (довольно, хватит) deja (de), dejen (de), basta (de)по́лно тебе́ шути́ть! — ¡deja de bromear!
по́лно пла́кать! — ¡basta de llorar!
II полн`опо́лно (те)! — ¡vaya, vaya!; ¡cómo así!
нареч. разг.mucho, en demasía, de sobraнаро́да полно́ — hay muchísima gente
* * *adv1) gener. ampliamenté, basta (de), dejen (de), lleno, repleto, сказ. + неопр. разг. (довольно, хватит) deja *** (de)2) colloq. de sobra, en demasìa, mucho, a punta (de) pala -
59 порода
поро́д||а1. с.-х. raso;speco (вид);2. геол. mintavolo, minaĵo, roko;\породаистый bonrasa, purrasa.* * *ж.той же поро́ды — de la misma raza
2) уст. (род, семья) linaje m3) геол. roca fпуста́я поро́да — ganga f
оса́дочная поро́да — roca sedimentaria
••э́та поро́да люде́й — gente de esta calaña
* * *ж.той же поро́ды — de la misma raza
2) уст. (род, семья) linaje m3) геол. roca fпуста́я поро́да — ganga f
оса́дочная поро́да — roca sedimentaria
••э́та поро́да люде́й — gente de esta calaña
* * *n2) geol. roca3) obs. (ðîä, ñåìüà) linaje4) eng. (горная) roca -
60 поток
пото́кfluo;torento (тж. перен.);\поток слов torento da vortoj;\поток слёз torento da larmoj.* * *м.бу́рный пото́к — raudal m
пото́ки ла́вы — flujos de lava
пото́к луче́й, све́та — flujo (haz) de rayos, de luz
возду́шный пото́к — corriente de aire
2) перен. torrente m, flujo mпото́к слов — torrente de palabras
пото́к оскорбле́ний — torrente de injurias
людско́й пото́к — tumulto m, torrente de gente
3) ( конвейерная система производства) cadena f ( de producción)4) ( в учебном заведении) ingreso m, promoción f* * *м.бу́рный пото́к — raudal m
пото́ки ла́вы — flujos de lava
пото́к луче́й, све́та — flujo (haz) de rayos, de luz
возду́шный пото́к — corriente de aire
2) перен. torrente m, flujo mпото́к слов — torrente de palabras
пото́к оскорбле́ний — torrente de injurias
людско́й пото́к — tumulto m, torrente de gente
3) ( конвейерная система производства) cadena f ( de producción)4) ( в учебном заведении) ingreso m, promoción f* * *n1) gener. (в учебном заведении) ingreso, (конвейерная система производства) cadena (de producción), arroyo, corriente (de agua), espadañada, promoción, riolada, torrente, chorro, reguero, torrente (чего-л.), turbonada2) colloq. chorrillo3) liter. flujo, turbión4) eng. fluencia, tiraje (воздуха)5) econ. corrientes (è), corriente
См. также в других словарях:
gente — (Del lat. gens, gentis). 1. f. Pluralidad de personas. 2. Con respecto a quien manda, conjunto de quienes dependen de él. 3. Cada una de las clases que pueden distinguirse en la sociedad. Gente del pueblo. [m6]Gente rica o de dinero. 4. coloq.… … Diccionario de la lengua española
gente — gente, buena gente expr. persona(s) honrada(s) y cabal(es). ❙ «Entonces como nosotros. Todos somos buena gente.» María Manuela Reina, Reflejos con cenizas, 1990, RAE CREA. ❙ «Por otra parte el director es buena gente y se interesa por estos casos … Diccionario del Argot "El Sohez"
gente — sustantivo femenino 1. (no contable) Conjunto de personas: Fue poca gente al concierto. Las gentes de estos lugares luchan cada día por la supervivencia. 2. Uso/registro: coloquial, coloquial, coloquial, coloquial, coloquial, coloquial.… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
gente — / dʒɛnte/ s.f. [lat. gens gentis, affine a gignĕre generare , genus, genĭtus, ecc.]. 1. a. [gruppo di persone unite da un origine comune: g. latina, germanica ] ▶◀ ceppo, (lett.) nazione, popolo, progenie, (lett.) prosapia, schiatta, stirpe. b.… … Enciclopedia Italiana
gente — 1. En el español general, este sustantivo femenino se emplea como nombre colectivo no contable y significa ‘personas’: «La gente acudía a su bar» (Obligado Salsa [Arg. 2002]); «En torno a nosotros había un grupo de gente joven que reía y voceaba» … Diccionario panhispánico de dudas
+Gente — Género Magacín de actualidad Presentado por Pilar García Muñiz José Ángel Leiras María Avizanda Alberto Herrera País de origen España … Wikipedia Español
Gente U — Saltar a navegación, búsqueda Gente U es un partido político universitario costarricense de la Universidad de Costa Rica que ha ejercido la presidencia de la Federación de Estudiantes de la Universidad de Costa Rica (FEUCR) durante seis periodos… … Wikipedia Español
gente — s. f. 1. Conjunto indeterminado de pessoas. 2. Conjunto dos habitantes de um território, país. = POPULAÇÃO, POVO 3. Gênero humano. = HUMANIDADE 4. Alguma ou algumas pessoas (em oposição a ninguém). 5. Grupo de pessoas com afinidades ou interesses … Dicionário da Língua Portuguesa
Genté — Escudo … Wikipedia Español
gentė — gentė̃ sf. J žr. gentis: 1. Kur giesmių (dainų) nėr, miršta gentė ta prš. Senovėje lietuviškai kalbančios gyveno gentės Bs. 2. Teip jog visi, teip gentės kaip ir mokytiniai jo, o ant galo ir tikrasis tėvas jo prastojo jį DP144. 3. R, MŽ, [K] vyro … Dictionary of the Lithuanian Language
Genté — is a commune in the Charente department in western France. ee also*Communes of the Charente departmentReferences Based on the article in the French Wikipedia … Wikipedia