-
1 gausapa
gausapa, ae, f. u. gausape, is, n. u. gausapum, ī, n. u. gausapēs, is, m. (γαυσάπης), eine nur auf einer Seite zottige Art dicken wollenen Zeugs, Fries (hingegen amphimallum, der auf beiden Seiten zottige), teils zur Bekleidung, Frieskleid, teils zu Decken (auf den Tisch usw.), Friesdecke, gausapa, Petron. 28, 4: gausape, Lucil. 568. Hor. sat. 2, 8, 11: gausapum, Mart. 14, 152 lemm. Cass. ad Maecen. bei Prisc. 7, 55: Plur. gausapa, Ov. art. am. 2, 300. Sen. fr. 4. p. 419 H. (bei Prisc. 7, 56): gausapes (s. Prisc. 7, 55), August. bei Charis. 104, 12. – übtr., gausape balanatum, Backenborsten = borstiger, zottiger Bart, Pers. 4, 37. – Dav.: A) gausapātus, a, um, mit Fries gekleidet, Sen. ep. 53, 3; de vit. beat. 25, 2. – übtr., apri, zottige, borstige, Petron. 38, 15. – B) gausapinus, a, um, aus Fries gemacht, paenula, ein Gewand aus Fries, Mart. 14, 145 lemm.: dass. subst., gausapina, ae, f., Mart. u. Petron.
-
2 gausapa
gausapa, ae, f. u. gausape, is, n. u. gausapum, ī, n. u. gausapēs, is, m. (γαυσάπης), eine nur auf einer Seite zottige Art dicken wollenen Zeugs, Fries (hingegen amphimallum, der auf beiden Seiten zottige), teils zur Bekleidung, Frieskleid, teils zu Decken (auf den Tisch usw.), Friesdecke, gausapa, Petron. 28, 4: gausape, Lucil. 568. Hor. sat. 2, 8, 11: gausapum, Mart. 14, 152 lemm. Cass. ad Maecen. bei Prisc. 7, 55: Plur. gausapa, Ov. art. am. 2, 300. Sen. fr. 4. p. 419 H. (bei Prisc. 7, 56): gausapes (s. Prisc. 7, 55), August. bei Charis. 104, 12. – übtr., gausape balanatum, Backenborsten = borstiger, zottiger Bart, Pers. 4, 37. – Dav.: A) gausapātus, a, um, mit Fries gekleidet, Sen. ep. 53, 3; de vit. beat. 25, 2. – übtr., apri, zottige, borstige, Petron. 38, 15. – B) gausapinus, a, um, aus Fries gemacht, paenula, ein Gewand aus Fries, Mart. 14, 145 lemm.: dass. subst., gausapina, ae, f., Mart. u. Petron. -
3 maxilla
māxilla, ae, f. (Demin. v. mala), I) die Kinnlade, der Kinnbacken, Cic. or. 153. Plin. 11, 159 u.a. Suet. Cal. 58, 2. Veget. mul. 2 (3), 40, 2: miserum populum, qui sub tam lentis maxillis erit, das unter so langsam zermalmende Zähne kommen wird, Augustus bei Suet. Tib. 21, 2: maxillam superiorem commovere solam (v. Krokodil), Amm. 22, 15. § 15. – II) meton., das Kinn, cum maxillis balanatum gausape pectas, das balsamierte Haar am Kinne kämmnst, Pers. 4, 37.
-
4 pertergeo
per-tergeo, tersī, tersum, ēre, abwischen, abtrocknen, I) eig.: gausape mensam, Hor.: spongiā vasa, Colum.: vidisse se in somnis a nescio quo deorum spongeā corpora sua pertergeri, Val. Max. – II) übtr., leicht berühren, an etw. anstoßen, aër quasi perterget pupillas, Lucr. 4, 247: nostros oculos perterget longior aura, Lucr. 4, 250: extra lux oculos perterget, Lucr. 4, 276.
-
5 ὄρθαπτον
ὄρθαπτον, τό (?), eine wollene Decke zum Abwischen, gausape, Poll. 7, 69.
-
6 maxilla
māxilla, ae, f. (Demin. v. mala), I) die Kinnlade, der Kinnbacken, Cic. or. 153. Plin. 11, 159 u.a. Suet. Cal. 58, 2. Veget. mul. 2 (3), 40, 2: miserum populum, qui sub tam lentis maxillis erit, das unter so langsam zermalmende Zähne kommen wird, Augustus bei Suet. Tib. 21, 2: maxillam superiorem commovere solam (v. Krokodil), Amm. 22, 15. § 15. – II) meton., das Kinn, cum maxillis balanatum gausape pectas, das balsamierte Haar am Kinne kämmnst, Pers. 4, 37. -
7 pertergeo
per-tergeo, tersī, tersum, ēre, abwischen, abtrocknen, I) eig.: gausape mensam, Hor.: spongiā vasa, Colum.: vidisse se in somnis a nescio quo deorum spongeā corpora sua pertergeri, Val. Max. – II) übtr., leicht berühren, an etw. anstoßen, aër quasi perterget pupillas, Lucr. 4, 247: nostros oculos perterget longior aura, Lucr. 4, 250: extra lux oculos perterget, Lucr. 4, 276.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pertergeo
-
8 ὄρθαπτον
ὄρθαπτον, τό, eine wollene Decke zum Abwischen, gausape
См. также в других словарях:
gausape — ⇒GAUSAPE, subst. fém. HIST. DU COST. Chlamyde à franges que portaient les Romains pour se protéger du froid. Le premier christianisme adopta la sensibilité des misérables, des plus humbles; il en fit une part de sa poésie. À la toge du citoyen,… … Encyclopédie Universelle
Gausape — • Gausăpe, льняная материя, шершавая по одной стороне. Впоследствии gausape делалась также из шерсти (Plin. 8, 48) и употреблялась на одежду, называвшуюся paenula (поэтому gausapina, Mart. 14, 145). Кроме того, она служила как… … Реальный словарь классических древностей
gausape — index fustian (adjective), fustian (noun) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Gausape — Gau|sa|pe das; , ...pes [...pe:s] <über lat. gausapa, gausape aus gr. gausápēs »dicker Stoff«> altröm. Friesmantel … Das große Fremdwörterbuch
GAUSAPA sive GAUSAPE — GAUSAPA, sive GAUSAPE an a gossipio? Fuit vestimentum ex pingui ac densa lana compactum, tunica, lacerna, paenula, ex unica tantum parte villosum: quod enim utrinque villos habebat, ex eo Amphimallum Graece dictum est, Varro de Ling. Lat. l. 4.… … Hofmann J. Lexicon universale
MANTILE — olim Mantele, Mantelium et mantelum: Plauto Captiv. Act. 3. sc. 3. Mantilium, Varroni l. 5. de L. Lat. Mantellum, quasi Manûs tela, Linteolum dicebatur, quo manuum sordes abstergebant in mensâ: Veteres enim Mantilia ante pectora ponere coen antes … Hofmann J. Lexicon universale
fustian — I adjective bombastic, declamatory, flatulent, gausape, grandiloquent, grandiose, high flown, high sounding, inflated, mouthy, orotund, pompous, pretentious, ranting, swollen, tumid, turgid II noun affectation, altiloquence, bombast, bombastic… … Law dictionary
gaupe — (gô p ) s. f. Terme d injure et de mépris. Femme malpropre et désagréable. • Jour de Dieu ! je saurai vous frotter les oreilles ; Marchons, gaupe, marchons, MOL. Tart. I, 1. • Trois juges sournois.... Qu accompagnaient trois gaupes… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
СТОЛ, МЕНСА — •Mensa, (ο̉ τράπεζα ср. Cibus, 4) стол, служивший для разнообразного употребления. Римляне славились необыкновенной роскошью насчет столов. Самыми драгоценными считались abaci (см. это слово) и… … Реальный словарь классических древностей
РУССКИЙ УКАЗАТЕЛЬ СТАТЕЙ — Абант Άβας Danaus Абанты Άβαντες Абарис Άβαρις Абдера Abdera Абдулонома Абдул Abdulonymus Абелла Abella Абеллинум Abellinum Абеона Abeona Абидос или Абид… … Реальный словарь классических древностей
Стол — I. см. Пища. II. • Mensa, (ο̉ τράπεζα ср. Cibus, Пища, 4) стол, служивший для разнообразного употребления. Римляне славились необыкновенной роскошью насчет столов. Самыми драгоценными считались abaci (см. Абак) и… … Реальный словарь классических древностей