-
1 rīdiculus
rīdiculus adj. [rideo], exciting laughter, laughable, droll, funny, amusing, facetious: Hui, tam cito? ridiculum! how comical! T.: facie magis quam facetiis: Ridiculum est, te istuc me admonere, T.: Ridiculus totas simul absorbere placentas, H.—As subst n., something laughable, a laughing matter, jest, joke: quae sint genera ridiculi: ridiculo sic usurum oratorem, ut, etc.: Mihi solae ridiculo fuit, I had the fun to myself, T.: materies omnis ridiculorum est in istis vitiis, quae, etc.: sententiose ridicula dicuntur.— Laughable, silly, absurd, ridiculous, contemptible: insania, quae ridicula est aliis, mihi, etc.: qui ridiculus minus illo (es)? H.: mus, H.: pudor, Iu.: est ridiculum, quaerere, etc.—As subst m.: neque ridiculus esse Possum, etc., be a buffoon, T.* * *Iridicula, ridiculum ADJlaughable, funny; sillyIIbuffoon, jester -
2 ridiculum
rīdĭcŭlus, a, um, adj. [rideo], that excites laughter.I.In a good sense, laughable, droll, funny, amusing, facetious (freq. and class.; syn.: jocularis, jocosus).A.Adj.:B.quamvis ridiculus est,
Plaut. Men. 2, 2, 43; cf.:quando adbibero, alludiabo, tum sum ridiculissimus,
id. Stich. 2, 2, 58:si ridiculum hominem quaeret quispiam,
id. ib. 1, 3, 17:cavillator facie magis quam facetiis ridiculus,
Cic. Att. 1, 13, 2:homines,
id. Verr. 2, 1, 46, § 121; id. de Or. 2, 54, 221; Juv. 3, 153:mus,
a funny little mouse, Hor. A. P. 139:inest lepos ludusque in hac comoediā: ridicula res est,
Plaut. As. prol. 14:ridicula et jocosa res,
Cat. 56, 1 and 4:dico unum ridiculum dictum de dictis melioribus... nemo ridet,
Plaut. Capt. 3, 1, 22; so,dictum,
Quint. 6, 3, 6:logos ridiculos vendo,
Plaut. Stich. 1, 3, 68:vultus gestusque,
Quint. 6, 3, 26 et saep.: ridiculum est, with subject-clause:ridiculum est, te istuc me admonere,
Ter. Heaut. 2, 3, 112; so Quint. 6, 3, 94.— Absol.:hui, tam cito? ridiculum!
how comical! Ter. And. 3, 1, 16; so id. ib. 4, 2, 29; id. Eun. 3, 1, 62; id. Phorm. 5, 7, 8.— Poet. with inf.:(Porcius) Ridiculus totas simul obsorbere placentas,
Hor. S. 2, 8, 24.—Substt.1.rīdĭcŭ-lus, i, m., a jester, buffoon:2.Gelasimo nomen mihi indidit parvo pater. Quia inde jam a pauxillo puero ridiculus fui, etc.,
Plaut. Stich. 1, 3, 21 sq.; so id. ib. 17 and 64; [p. 1595] 4, 2, 54; id. Capt. 3, 1, 10; 17; Ter. Eun. 2, 2, 13; Vulg. Hab. 1, 10.—rīdĭcŭlum, i, or plur.: rīdĭcŭla, ōrum, n., something laughable, a laughing matter; a jest, joke, etc.: proprium materiae, de quā nunc loquimur, est ridiculum, ideoque haec tota disputatio a Graecis peri geloiou inscribitur, Quint. 6, 3, 22; cf. Cic. de Or. 2, 58, 235 sq. (v. the whole chapter on laughter, when and how it should be excited, etc., Cic. l. l.; and:II.de risu,
Quint. 6, 3):in jaciendo mittendoque ridiculo genera plura sunt... illud admonemus, ridiculo sic usurum oratorem, ut, etc.,
Cic. Or. 26, 87:per ridiculum dicere (opp. severe),
id. Off. 1, 37, 134:ridiculi causā (with joco),
Plaut. Am. 3, 2, 36:mihi solae ridiculo fuit,
I had the joke all to myself, Ter. Eun. 5, 6, 3:quatenus sint ridicula tractanda oratori, perquam diligenter videndum est... materies omnis ridiculorum est in istis vitiis, quae, etc.,
Cic. de Or. 2, 58, 237 sq.; Plaut. Stich. 3, 2, 2:saepe etiam sententiose ridicula dicuntur,
Cic. de Or. 2, 71, 286:facetum non tantum circa ridicula consistere,
Quint. 6, 3, 19:ridicula aut facimus aut dicimus, etc.,
id. 6, 3, 25.—In a bad sense, laughable, silly, absurd, ridiculous (not freq. till after the Aug. per.; cf.a.rideo, II. B. 2.): hujus insania, quae ridiaula est aliis, mihi tum molesta sane fuit, etc.,
Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148:ludibria,
Lucr. 2, 47:qui ridiculus minus illo (es)?
Hor. S. 2, 3, 311:stulta reprehendere facillimum est, nam per se sunt ridicula,
Quint. 6, 3, 71; cf.(with stulta),
id. 2, 10, 6:poëma (shortly before: inculti versus et male nati),
Hor. Ep. 2, 1, 238:pudor,
Juv. 11, 55.— Ridiculum est, with subject-clause:est ridiculum, ad ea quae habemus nihil dicere, quaerere, quae habere non possumus,
Cic. Arch. 4, 8; so,putare,
id. Div. in Caecil. 18, 59:de confessis praecipere,
Quint. 5, 13, 7.— Adv.: rīdĭ-cŭlē.(Acc. to I.) Laughably, jokingly, humorously:b.rogitas,
Plaut. Trin. 4, 2, 60; Ter. Hec. 4, 4, 46:non modo acute, sed etiam ridicule ac facete,
Cic. de Or. 1, 57, 243; 2, 71, 289; id. Fam. 9, 22, 4; Domit. Mars. ap. Quint. 6, 3, 105:ridicule magis hoc dictum quam vere,
Phaedr. 3, 4, 5.—(Acc. to II.) Ridiculously:insanus,
Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148; id. Rosc. Com. 6, 19. -
3 ridiculus
rīdĭcŭlus, a, um, adj. [rideo], that excites laughter.I.In a good sense, laughable, droll, funny, amusing, facetious (freq. and class.; syn.: jocularis, jocosus).A.Adj.:B.quamvis ridiculus est,
Plaut. Men. 2, 2, 43; cf.:quando adbibero, alludiabo, tum sum ridiculissimus,
id. Stich. 2, 2, 58:si ridiculum hominem quaeret quispiam,
id. ib. 1, 3, 17:cavillator facie magis quam facetiis ridiculus,
Cic. Att. 1, 13, 2:homines,
id. Verr. 2, 1, 46, § 121; id. de Or. 2, 54, 221; Juv. 3, 153:mus,
a funny little mouse, Hor. A. P. 139:inest lepos ludusque in hac comoediā: ridicula res est,
Plaut. As. prol. 14:ridicula et jocosa res,
Cat. 56, 1 and 4:dico unum ridiculum dictum de dictis melioribus... nemo ridet,
Plaut. Capt. 3, 1, 22; so,dictum,
Quint. 6, 3, 6:logos ridiculos vendo,
Plaut. Stich. 1, 3, 68:vultus gestusque,
Quint. 6, 3, 26 et saep.: ridiculum est, with subject-clause:ridiculum est, te istuc me admonere,
Ter. Heaut. 2, 3, 112; so Quint. 6, 3, 94.— Absol.:hui, tam cito? ridiculum!
how comical! Ter. And. 3, 1, 16; so id. ib. 4, 2, 29; id. Eun. 3, 1, 62; id. Phorm. 5, 7, 8.— Poet. with inf.:(Porcius) Ridiculus totas simul obsorbere placentas,
Hor. S. 2, 8, 24.—Substt.1.rīdĭcŭ-lus, i, m., a jester, buffoon:2.Gelasimo nomen mihi indidit parvo pater. Quia inde jam a pauxillo puero ridiculus fui, etc.,
Plaut. Stich. 1, 3, 21 sq.; so id. ib. 17 and 64; [p. 1595] 4, 2, 54; id. Capt. 3, 1, 10; 17; Ter. Eun. 2, 2, 13; Vulg. Hab. 1, 10.—rīdĭcŭlum, i, or plur.: rīdĭcŭla, ōrum, n., something laughable, a laughing matter; a jest, joke, etc.: proprium materiae, de quā nunc loquimur, est ridiculum, ideoque haec tota disputatio a Graecis peri geloiou inscribitur, Quint. 6, 3, 22; cf. Cic. de Or. 2, 58, 235 sq. (v. the whole chapter on laughter, when and how it should be excited, etc., Cic. l. l.; and:II.de risu,
Quint. 6, 3):in jaciendo mittendoque ridiculo genera plura sunt... illud admonemus, ridiculo sic usurum oratorem, ut, etc.,
Cic. Or. 26, 87:per ridiculum dicere (opp. severe),
id. Off. 1, 37, 134:ridiculi causā (with joco),
Plaut. Am. 3, 2, 36:mihi solae ridiculo fuit,
I had the joke all to myself, Ter. Eun. 5, 6, 3:quatenus sint ridicula tractanda oratori, perquam diligenter videndum est... materies omnis ridiculorum est in istis vitiis, quae, etc.,
Cic. de Or. 2, 58, 237 sq.; Plaut. Stich. 3, 2, 2:saepe etiam sententiose ridicula dicuntur,
Cic. de Or. 2, 71, 286:facetum non tantum circa ridicula consistere,
Quint. 6, 3, 19:ridicula aut facimus aut dicimus, etc.,
id. 6, 3, 25.—In a bad sense, laughable, silly, absurd, ridiculous (not freq. till after the Aug. per.; cf.a.rideo, II. B. 2.): hujus insania, quae ridiaula est aliis, mihi tum molesta sane fuit, etc.,
Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148:ludibria,
Lucr. 2, 47:qui ridiculus minus illo (es)?
Hor. S. 2, 3, 311:stulta reprehendere facillimum est, nam per se sunt ridicula,
Quint. 6, 3, 71; cf.(with stulta),
id. 2, 10, 6:poëma (shortly before: inculti versus et male nati),
Hor. Ep. 2, 1, 238:pudor,
Juv. 11, 55.— Ridiculum est, with subject-clause:est ridiculum, ad ea quae habemus nihil dicere, quaerere, quae habere non possumus,
Cic. Arch. 4, 8; so,putare,
id. Div. in Caecil. 18, 59:de confessis praecipere,
Quint. 5, 13, 7.— Adv.: rīdĭ-cŭlē.(Acc. to I.) Laughably, jokingly, humorously:b.rogitas,
Plaut. Trin. 4, 2, 60; Ter. Hec. 4, 4, 46:non modo acute, sed etiam ridicule ac facete,
Cic. de Or. 1, 57, 243; 2, 71, 289; id. Fam. 9, 22, 4; Domit. Mars. ap. Quint. 6, 3, 105:ridicule magis hoc dictum quam vere,
Phaedr. 3, 4, 5.—(Acc. to II.) Ridiculously:insanus,
Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148; id. Rosc. Com. 6, 19. -
4 salsus
salsus adj. with comp. [sal], salted, salt: Hoc salsumst, is too salt, T.: farra, O.: vada, briny, V.: fluctūs, Att. ap. C.: rubigo, V.—Fig., sharp, acute, witty, facetious: homo: salsiores quam illi Romani sales: male salsus, satirically, H.— Plur n. as subst: salsa Graecorum, witty sayings.* * *salsa -um, salsior -or -us, salsissimus -a -um ADJsalted, salty, preserved in salt; briny; witty, funny, salted wit humor -
5 jocosus
jocosa, jocosum ADJhumorous, funny, droll; sportive; factious; full of jesting/jokes/fun -
6 ridicularia
rīdĭcŭlārĭus, a, um, adj. [ridiculus], that excites laughter, laughable, droll, funny (ante- and post-class.).—Only as subst.1.rīdĭcŭlārĭa, ĭum, n., jests, drolleries: ridicularia fundere, Cato ap. Macr. S. 2, 10; cf. Plaut. As. 2, 2, 64; id. Trin. 1, 2, 28; id. Truc. 3, 2, 16.—2. -
7 ridicularius
rīdĭcŭlārĭus, a, um, adj. [ridiculus], that excites laughter, laughable, droll, funny (ante- and post-class.).—Only as subst.1.rīdĭcŭlārĭa, ĭum, n., jests, drolleries: ridicularia fundere, Cato ap. Macr. S. 2, 10; cf. Plaut. As. 2, 2, 64; id. Trin. 1, 2, 28; id. Truc. 3, 2, 16.—2.
См. также в других словарях:
funny ha-ha — (informal) Funny meaning ‘amusing’, as opposed to funny peculiar meaning ‘queer or odd’ • • • Main Entry: ↑funny * * * ˌfunny ha ˈha idiom (informal) used to show that ‘funny’ is being used with the meaning of ‘amusing’ Main en … Useful english dictionary
funny — humorous, 1756, from FUN (Cf. fun) + Y (Cf. y) (2). Meaning strange, odd is 1806, said to be originally U.S. Southern. The two senses of the word led to the retort question funny ha ha or funny peculiar, which is attested from 1916. Related:… … Etymology dictionary
funny — is used in two primary meanings: (1) amusing, comical (as in a funny joke), (2) strange, hard to explain (as in a funny look). Since the 1930s, as first recorded in a novel by Ian Hay, the first meaning has come to be called funny ha ha and the… … Modern English usage
funny — [fun′ē] adj. funnier, funniest [see FUN & Y2] 1. causing laughter; laughable; amusing; humorous 2. Informal a) out of the ordinary; strange; queer ☆ b) deceptive or tricky … English World dictionary
Funny — Fun ny, a. [Compar. {Funnier}; superl. {Funniest}.] [From {Fun}.] Droll; comical; amusing; laughable; inciting laughter. [1913 Webster] {Funny bone}. See {crazy bone}, under {Crazy}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
funny — [adj1] comical, humorous absurd, amusing, antic, blithe, capricious, clever, diverting, droll, entertaining, facetious, farcical, for grins*, gas*, gay, gelastic, good humored, hilarious, humdinger, hysterical, jocose, jocular, joking, jolly,… … New thesaurus
Funny — Fun ny, n.; pl. {Funnies}. A clinkerbuit, narrow boat for sculling. [Eng.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Funny — (von englisch = lustig, gewöhnlich verwendet in der Mehrzahl Funnys) ist eine im deutschen Sprachraum verwendete Gattungsbezeichnung für humorvolle Comics, die Slapstick Elemente und Gags aufweisen können. Viele Werke von Zeichnern der École… … Deutsch Wikipedia
funny — index jocular, ludicrous Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
funny ha-ha — adjective humorous … Usage of the words and phrases in modern English
funny — *laughable, risible, ludicrous, ridiculous, comic, comical, farcical, droll Analogous words: humorous, *witty, jocose, jocular, facetious: amusing, diverting, entertaining (see AMUSE): grotesque, bizarre, *fantastic, antic Contrasted words:… … New Dictionary of Synonyms