Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

rīdĭcŭlus

  • 1 ridiculus

    rīdĭcŭlus, a, um [st2]1 [-] qui fait rire, qui provoque le rire, plaisant, drôle, bouffon, amusant, comique. [st2]2 [-] ridicule, risible, absurde, extravagant.    - ridiculum est + prop. inf.: il est comique que.    - ridiculum est + inf.: il est ridicule de.    - ridiculum, i, n.: mot plaisant, plaisanterie, bouffonnerie.    - per ridiculum, Cic. (ridiculi causā, Plaut.): en plaisantant, pour rire.    - ridiculum dictum, Plaut.: bon mot.    - ridiculus, i, m.: un plaisant, un bouffon.
    * * *
    rīdĭcŭlus, a, um [st2]1 [-] qui fait rire, qui provoque le rire, plaisant, drôle, bouffon, amusant, comique. [st2]2 [-] ridicule, risible, absurde, extravagant.    - ridiculum est + prop. inf.: il est comique que.    - ridiculum est + inf.: il est ridicule de.    - ridiculum, i, n.: mot plaisant, plaisanterie, bouffonnerie.    - per ridiculum, Cic. (ridiculi causā, Plaut.): en plaisantant, pour rire.    - ridiculum dictum, Plaut.: bon mot.    - ridiculus, i, m.: un plaisant, un bouffon.
    * * *
        Ridiculus, pen. corr. Adiectiuum: vt Ridiculus homo. Plau. Qui fait bien rire.
    \
        Neque ridiculus esse, neque plagas pati possum. Terent. Je ne puis endurer qu'on se moque de moy.
    \
        Hoc postulatum ei videtur esse ridiculum. Cic. Il luy semble que ce n'est que moquerie.
    \
        O rem ridiculam! Catullus. O la grande moquerie! O la chose ridicule!

    Dictionarium latinogallicum > ridiculus

  • 2 ridiculus

    rīdiculus, a, um (rideo), Lachen erregend, lächerlich, I) im guten Sinne, spaßhaft, scherzhaft, possierlich, A) adi.: homo, Plaut.: caput, Ter.: cavillator facie magis quam facetiis ridiculus, Cic.: hinc illi homines erant, qui etiam ridiculi inveniebantur ex dolore, man fand Leute, die infolge ihres Unwillens zu Spaßmachern wurden, denen der Unwille ein Witzwort entlockte, Cic.: sed quia stomachabantur, ridiculi videbantur esse, ihre üble Laune erregte Lachen, Cic.: r. mus, Hor.: parasiti ridiculissimi, Plaut.: tum sum ridiculissimus, Plaut.: synk. Nom. Plur. ridiclei, Petron. 57, 8. – r. res, Plaut.: r. et iocosa res, Catull.: r. dictum, Plaut. u. Quint.: r. vultus gestusque, Quint. – poet ridiculus m. folg. Infin., (Porcius) ridiculus totas simul absorbere placentas, der närrische Kauz, der usw., Hor. sat. 2, 8, 24. – absol., ridiculum! lächerlich! Ter. Andr. 474 u. 712. – B) subst., a) rīdiculus, ī, m., α) der Spaßmacher, Possenreißer, der närrische Kauz, Freund von Späßen, Plaut. capt. 470 u. 477 a. Ter. eun. 244. – β) ein Verwachsener, Firm. math. 3, 2, 21 u. 8, 20, 6. – b) rīdiculum, ī, n., das Possierliche, der Spaß, Scherz, Witz, quae sint genera ridiculi, Cic.: per ridiculum dicere, Cic.: ridiculi causā, Plaut.: mihi solae ridiculo fuit, war er lächerlich, Ter. – Plur., sententiose ridicula dicere, Cic.: ridicula aut facere aut dicere, Quint. – II) im üblen Sinne, lächerlich, verlachenswert, quī ridiculus minus illo (es)? Hor.: insania, quae ridicula aliis, Cic.: poëma r., Hor. – ridiculum est m. folg. Infin., Ter. heaut. 353. Cic. Arch. 8. Quint. 6, 3, 94.

    lateinisch-deutsches > ridiculus

  • 3 ridiculus

    rīdiculus, a, um (rideo), Lachen erregend, lächerlich, I) im guten Sinne, spaßhaft, scherzhaft, possierlich, A) adi.: homo, Plaut.: caput, Ter.: cavillator facie magis quam facetiis ridiculus, Cic.: hinc illi homines erant, qui etiam ridiculi inveniebantur ex dolore, man fand Leute, die infolge ihres Unwillens zu Spaßmachern wurden, denen der Unwille ein Witzwort entlockte, Cic.: sed quia stomachabantur, ridiculi videbantur esse, ihre üble Laune erregte Lachen, Cic.: r. mus, Hor.: parasiti ridiculissimi, Plaut.: tum sum ridiculissimus, Plaut.: synk. Nom. Plur. ridiclei, Petron. 57, 8. – r. res, Plaut.: r. et iocosa res, Catull.: r. dictum, Plaut. u. Quint.: r. vultus gestusque, Quint. – poet ridiculus m. folg. Infin., (Porcius) ridiculus totas simul absorbere placentas, der närrische Kauz, der usw., Hor. sat. 2, 8, 24. – absol., ridiculum! lächerlich! Ter. Andr. 474 u. 712. – B) subst., a) rīdiculus, ī, m., α) der Spaßmacher, Possenreißer, der närrische Kauz, Freund von Späßen, Plaut. capt. 470 u. 477 a. Ter. eun. 244. – β) ein Verwachsener, Firm. math. 3, 2, 21 u. 8, 20, 6. – b) rīdiculum, ī, n., das Possierliche, der Spaß, Scherz, Witz, quae sint genera ridiculi, Cic.: per ridiculum dicere, Cic.: ridiculi causā, Plaut.: mihi solae ridiculo fuit, war er lächerlich, Ter. – Plur., sententiose ridicula dicere, Cic.: ridicula aut facere aut dicere, Quint. – II)
    ————
    im üblen Sinne, lächerlich, verlachenswert, quī ridiculus minus illo (es)? Hor.: insania, quae ridicula aliis, Cic.: poëma r., Hor. – ridiculum est m. folg. Infin., Ter. heaut. 353. Cic. Arch. 8. Quint. 6, 3, 94.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ridiculus

  • 4 ridiculus

    rīdĭcŭlus, a, um, adj. [rideo], that excites laughter.
    I.
    In a good sense, laughable, droll, funny, amusing, facetious (freq. and class.; syn.: jocularis, jocosus).
    A.
    Adj.:

    quamvis ridiculus est,

    Plaut. Men. 2, 2, 43; cf.:

    quando adbibero, alludiabo, tum sum ridiculissimus,

    id. Stich. 2, 2, 58:

    si ridiculum hominem quaeret quispiam,

    id. ib. 1, 3, 17:

    cavillator facie magis quam facetiis ridiculus,

    Cic. Att. 1, 13, 2:

    homines,

    id. Verr. 2, 1, 46, § 121; id. de Or. 2, 54, 221; Juv. 3, 153:

    mus,

    a funny little mouse, Hor. A. P. 139:

    inest lepos ludusque in hac comoediā: ridicula res est,

    Plaut. As. prol. 14:

    ridicula et jocosa res,

    Cat. 56, 1 and 4:

    dico unum ridiculum dictum de dictis melioribus... nemo ridet,

    Plaut. Capt. 3, 1, 22; so,

    dictum,

    Quint. 6, 3, 6:

    logos ridiculos vendo,

    Plaut. Stich. 1, 3, 68:

    vultus gestusque,

    Quint. 6, 3, 26 et saep.: ridiculum est, with subject-clause:

    ridiculum est, te istuc me admonere,

    Ter. Heaut. 2, 3, 112; so Quint. 6, 3, 94.— Absol.:

    hui, tam cito? ridiculum!

    how comical! Ter. And. 3, 1, 16; so id. ib. 4, 2, 29; id. Eun. 3, 1, 62; id. Phorm. 5, 7, 8.— Poet. with inf.:

    (Porcius) Ridiculus totas simul obsorbere placentas,

    Hor. S. 2, 8, 24.—
    B.
    Substt.
    1.
    rīdĭcŭ-lus, i, m., a jester, buffoon:

    Gelasimo nomen mihi indidit parvo pater. Quia inde jam a pauxillo puero ridiculus fui, etc.,

    Plaut. Stich. 1, 3, 21 sq.; so id. ib. 17 and 64; [p. 1595] 4, 2, 54; id. Capt. 3, 1, 10; 17; Ter. Eun. 2, 2, 13; Vulg. Hab. 1, 10.—
    2.
    rīdĭcŭlum, i, or plur.: rīdĭcŭla, ōrum, n., something laughable, a laughing matter; a jest, joke, etc.: proprium materiae, de quā nunc loquimur, est ridiculum, ideoque haec tota disputatio a Graecis peri geloiou inscribitur, Quint. 6, 3, 22; cf. Cic. de Or. 2, 58, 235 sq. (v. the whole chapter on laughter, when and how it should be excited, etc., Cic. l. l.; and:

    de risu,

    Quint. 6, 3):

    in jaciendo mittendoque ridiculo genera plura sunt... illud admonemus, ridiculo sic usurum oratorem, ut, etc.,

    Cic. Or. 26, 87:

    per ridiculum dicere (opp. severe),

    id. Off. 1, 37, 134:

    ridiculi causā (with joco),

    Plaut. Am. 3, 2, 36:

    mihi solae ridiculo fuit,

    I had the joke all to myself, Ter. Eun. 5, 6, 3:

    quatenus sint ridicula tractanda oratori, perquam diligenter videndum est... materies omnis ridiculorum est in istis vitiis, quae, etc.,

    Cic. de Or. 2, 58, 237 sq.; Plaut. Stich. 3, 2, 2:

    saepe etiam sententiose ridicula dicuntur,

    Cic. de Or. 2, 71, 286:

    facetum non tantum circa ridicula consistere,

    Quint. 6, 3, 19:

    ridicula aut facimus aut dicimus, etc.,

    id. 6, 3, 25.—
    II.
    In a bad sense, laughable, silly, absurd, ridiculous (not freq. till after the Aug. per.; cf.

    rideo, II. B. 2.): hujus insania, quae ridiaula est aliis, mihi tum molesta sane fuit, etc.,

    Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148:

    ludibria,

    Lucr. 2, 47:

    qui ridiculus minus illo (es)?

    Hor. S. 2, 3, 311:

    stulta reprehendere facillimum est, nam per se sunt ridicula,

    Quint. 6, 3, 71; cf.

    (with stulta),

    id. 2, 10, 6:

    poëma (shortly before: inculti versus et male nati),

    Hor. Ep. 2, 1, 238:

    pudor,

    Juv. 11, 55.— Ridiculum est, with subject-clause:

    est ridiculum, ad ea quae habemus nihil dicere, quaerere, quae habere non possumus,

    Cic. Arch. 4, 8; so,

    putare,

    id. Div. in Caecil. 18, 59:

    de confessis praecipere,

    Quint. 5, 13, 7.— Adv.: rīdĭ-cŭlē.
    a.
    (Acc. to I.) Laughably, jokingly, humorously:

    rogitas,

    Plaut. Trin. 4, 2, 60; Ter. Hec. 4, 4, 46:

    non modo acute, sed etiam ridicule ac facete,

    Cic. de Or. 1, 57, 243; 2, 71, 289; id. Fam. 9, 22, 4; Domit. Mars. ap. Quint. 6, 3, 105:

    ridicule magis hoc dictum quam vere,

    Phaedr. 3, 4, 5.—
    b.
    (Acc. to II.) Ridiculously:

    insanus,

    Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148; id. Rosc. Com. 6, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > ridiculus

  • 5 rīdiculus

        rīdiculus adj.    [rideo], exciting laughter, laughable, droll, funny, amusing, facetious: Hui, tam cito? ridiculum! how comical! T.: facie magis quam facetiis: Ridiculum est, te istuc me admonere, T.: Ridiculus totas simul absorbere placentas, H.—As subst n., something laughable, a laughing matter, jest, joke: quae sint genera ridiculi: ridiculo sic usurum oratorem, ut, etc.: Mihi solae ridiculo fuit, I had the fun to myself, T.: materies omnis ridiculorum est in istis vitiis, quae, etc.: sententiose ridicula dicuntur.— Laughable, silly, absurd, ridiculous, contemptible: insania, quae ridicula est aliis, mihi, etc.: qui ridiculus minus illo (es)? H.: mus, H.: pudor, Iu.: est ridiculum, quaerere, etc.—As subst m.: neque ridiculus esse Possum, etc., be a buffoon, T.
    * * *
    I
    ridicula, ridiculum ADJ
    laughable, funny; silly
    II
    buffoon, jester

    Latin-English dictionary > rīdiculus

  • 6 ridiculus

    ridiculus ridiculus, a, um смешной

    Латинско-русский словарь > ridiculus

  • 7 ridiculus

    I rīdiculus, a, um [ rideo ]
    1) смешной, смехотворный, забавный (homo Pl, J; vultus O; dictum Pl, Q)
    2) достойный осмеяния, жалкий ( poema H)
    II rīdiculus, ī m. [ rideo ]
    шутник, забавник, балагур Pl, Ter

    Латинско-русский словарь > ridiculus

  • 8 ridiculus

    , ridicula, ridiculum (m,f,n)
      смешной, забавный

    Dictionary Latin-Russian new > ridiculus

  • 9 Ridiculus mus

    Смешная мышь.
    А я повторяю вам, настаивал "провинциал", что мы лучше вас разбираемся в положении вещей. Мы оставались здесь, чтобы наблюдать за жизнью колонии, тогда как ваше собрание в полном составе отправилось во Францию, в погоне за этой смешной овацией, которая закончилась выговором от национального правительства; ridiculus mus! (Виктор Гюго, Бюг-Жаргаль.)
    Сегодня у нас остерегаются затевать спор, ибо спор этот мог бы породить только ridiculus mus; хотят, чтобы в слове "романтический" оставалось что-то фантастическое и неопределенное, что делает его еще более страшным. (Он же, Предисловия к различным изданиям сборника "Оды и баллады" (Предисловие к изданию 1824 года).)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Ridiculus mus

  • 10 Párturiúnt montés, nascétur rídiculús mus

    "Рожают горы, а родится смешная мышь" - о смехотворных результатах больших усилий или обещаний.
    Поговорка, засвидетельствованная у ряда греческих и латинских писателей и вошедшая в новые языки - ср. русск. Гора родила мышь
    Гораций, "Наука поэзии", 136-39:
    Néc sic íncipiés, ut scríptor cýclicus ólim
    "Fórtunám Priamí cantáb(o) et nóbile béllum".
    Párturiúnt montés, nascétur rídiculús mus.
    Не начинай, например, как древний киклический автор:
    "Участь Приама пою и деянья войны знаменитой".
    Будет рожать гора, а родится смешная на свет мышь.
    (Перевод М. Гаспарова)
    ср. Федр, "Басни", IV, 24:
    Рожала гора с неслыханными стонами,
    И вся земля томилась в ожидании,,.
    А родилася мышь. Для тех написано,
    Кто обещает много, а выходит вздор.
    (Перевод М. Гаспарова)
    "Ничего не поделаешь: война в Венгрии гигантскими шагами приближается к концу". Это ясно. Шванбек [ немецкий журналист. - авт. ] еще 14 дней тому назад писал: "Война в Венгрии идет к концу. Parturiunt montes, nascetur ridiculus mus". Эти слова были написаны в тот самый день, когда Шванбек в первый раз возвестил, будто австрийцы победоносно вступили в Дебрецен. (К. Маркс и Ф. Энгельс, "Kölnische Zeitung" о борьбе мадьяр.)
    Parturiunt montes! Английские друзья сецессионистов с момента открытия парламента грозили " запросом" по поводу американской блокады. Запрос, наконец, сделан в палате общин в очень скромной форме предложения, в котором правительство приглашается "представить дополнительные документы о состоянии блокады". (К. Маркс, Друзья сецессионистов в палате общин.)
    Что касается братьев, то старший служил юнкером в уланском полку и никак не мог сдать экзамен из закона божия, а младший ходил в гимназию и не понимал, зачем начальству понадобилось, чтобы он греческий язык знал. - Ну, на кой мне, маменька, черт этот остолопий язык? - жаловался он мамаше своей. - Ну, латинский, - это я еще понимаю. Mons, parturiens mus... допустим! Рецепт написать, цитату в передовую статью подпустить... (М. Е. Салтыков-Щедрин, Сказки. Чижиково горе.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Párturiúnt montés, nascétur rídiculús mus

  • 11 Nascétur rídiculús mus

    Родится смешная мышь.
    Гораций, "Наука поэзии", 139.
    Победа Чарторыских была обманчивая, непрочная, и тотчас после нее всплыли наверх все их неверные предположения, иллюзии и невероятные расчеты их политики, разочарования и в дипломации и в союзниках, которые только и жаждали освобождения своего от зависимости... Так много было приложено усилий, и так незначителен полученный результат - nascetur mus. (В. Д. Спасович, Мартин Матушевич и его мемуары.)
    Талант его [ А. И. Урусова ] достиг своего полного развития, и в нем появилось не бывшее прежде свойство - горячий и неподдельный пафос. - Такова речь в тульском суде по делу крестьян села Сенакова, обвиняемых в неисполнении, по уговору, законных требований власти, - полная житейского юмора, благодаря которому к горе грозных обвинений осталось применить изречение: "nascetur ridiculus mus", - речь, окончившаяся оправданием всех подсудимых. (А. Ф. Кони, Александр Иванович Урусов.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Nascétur rídiculús mus

  • 12 dē-rīdīculus

        dē-rīdīculus adj.,    very laughable, ridiculous: deridiculum esse se reddere, etc., L. dub.—As subst n., an object of ridicule, laughing stock, mockery: deridiculo esse, Ta.: per deridiculum auditur, Ta.: corporis, ludicrousness, Ta.

    Latin-English dictionary > dē-rīdīculus

  • 13 per-rīdiculus

        per-rīdiculus adj.,    very laughable, highly absurd: doctrina.

    Latin-English dictionary > per-rīdiculus

  • 14 partúrient montes, nascétur ridículus mus

       las montañas se ponen de parto y alumbran un diminuto ratón; los montes se ponen a parir con gran estruendo y dan a luz un ridículo ratón; tanta espectación para nada
       ◘ Un proverbio griego dice Ὤδινεν ὄρος τίκτεται μῦς (ódinen óros tíktetai mús): 'está de parto el monte y da a luz un ratón'. La versión latina es de Quinto Horacio Flaco (65 a.C.-8 d.C.) en Ars poetica, 139: Parturient montes, nascetur ridiculus mus (se ponen de parto los montes y dan a luz un ridículo ratón). Con este dicho, Horacio ataca a los poetas que anuncian obras geniales que luego son un chasco. La frase de Horacio la popularizó en alemán Martín Lutero: Die Berge gehen schwanger und wird eine Maus draus, que pasó al alemán moderno como Berge kreißen, doch sieh: heraus kriecht ein winziges Mäuslein.
       La expresión se aplica como burla cuando a grandes promesas siguen resultados ínfimos y ridículos.

    Locuciones latinas > partúrient montes, nascétur ridículus mus

  • 15 Parturient montes, nascetur ridiculus mus

    Mountains will be in labour, and an absurd mouse will be born. (all that work and nothing to show for it)

    Latin Quotes (Latin to English) > Parturient montes, nascetur ridiculus mus

  • 16 ridiculum

    rīdĭcŭlus, a, um, adj. [rideo], that excites laughter.
    I.
    In a good sense, laughable, droll, funny, amusing, facetious (freq. and class.; syn.: jocularis, jocosus).
    A.
    Adj.:

    quamvis ridiculus est,

    Plaut. Men. 2, 2, 43; cf.:

    quando adbibero, alludiabo, tum sum ridiculissimus,

    id. Stich. 2, 2, 58:

    si ridiculum hominem quaeret quispiam,

    id. ib. 1, 3, 17:

    cavillator facie magis quam facetiis ridiculus,

    Cic. Att. 1, 13, 2:

    homines,

    id. Verr. 2, 1, 46, § 121; id. de Or. 2, 54, 221; Juv. 3, 153:

    mus,

    a funny little mouse, Hor. A. P. 139:

    inest lepos ludusque in hac comoediā: ridicula res est,

    Plaut. As. prol. 14:

    ridicula et jocosa res,

    Cat. 56, 1 and 4:

    dico unum ridiculum dictum de dictis melioribus... nemo ridet,

    Plaut. Capt. 3, 1, 22; so,

    dictum,

    Quint. 6, 3, 6:

    logos ridiculos vendo,

    Plaut. Stich. 1, 3, 68:

    vultus gestusque,

    Quint. 6, 3, 26 et saep.: ridiculum est, with subject-clause:

    ridiculum est, te istuc me admonere,

    Ter. Heaut. 2, 3, 112; so Quint. 6, 3, 94.— Absol.:

    hui, tam cito? ridiculum!

    how comical! Ter. And. 3, 1, 16; so id. ib. 4, 2, 29; id. Eun. 3, 1, 62; id. Phorm. 5, 7, 8.— Poet. with inf.:

    (Porcius) Ridiculus totas simul obsorbere placentas,

    Hor. S. 2, 8, 24.—
    B.
    Substt.
    1.
    rīdĭcŭ-lus, i, m., a jester, buffoon:

    Gelasimo nomen mihi indidit parvo pater. Quia inde jam a pauxillo puero ridiculus fui, etc.,

    Plaut. Stich. 1, 3, 21 sq.; so id. ib. 17 and 64; [p. 1595] 4, 2, 54; id. Capt. 3, 1, 10; 17; Ter. Eun. 2, 2, 13; Vulg. Hab. 1, 10.—
    2.
    rīdĭcŭlum, i, or plur.: rīdĭcŭla, ōrum, n., something laughable, a laughing matter; a jest, joke, etc.: proprium materiae, de quā nunc loquimur, est ridiculum, ideoque haec tota disputatio a Graecis peri geloiou inscribitur, Quint. 6, 3, 22; cf. Cic. de Or. 2, 58, 235 sq. (v. the whole chapter on laughter, when and how it should be excited, etc., Cic. l. l.; and:

    de risu,

    Quint. 6, 3):

    in jaciendo mittendoque ridiculo genera plura sunt... illud admonemus, ridiculo sic usurum oratorem, ut, etc.,

    Cic. Or. 26, 87:

    per ridiculum dicere (opp. severe),

    id. Off. 1, 37, 134:

    ridiculi causā (with joco),

    Plaut. Am. 3, 2, 36:

    mihi solae ridiculo fuit,

    I had the joke all to myself, Ter. Eun. 5, 6, 3:

    quatenus sint ridicula tractanda oratori, perquam diligenter videndum est... materies omnis ridiculorum est in istis vitiis, quae, etc.,

    Cic. de Or. 2, 58, 237 sq.; Plaut. Stich. 3, 2, 2:

    saepe etiam sententiose ridicula dicuntur,

    Cic. de Or. 2, 71, 286:

    facetum non tantum circa ridicula consistere,

    Quint. 6, 3, 19:

    ridicula aut facimus aut dicimus, etc.,

    id. 6, 3, 25.—
    II.
    In a bad sense, laughable, silly, absurd, ridiculous (not freq. till after the Aug. per.; cf.

    rideo, II. B. 2.): hujus insania, quae ridiaula est aliis, mihi tum molesta sane fuit, etc.,

    Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148:

    ludibria,

    Lucr. 2, 47:

    qui ridiculus minus illo (es)?

    Hor. S. 2, 3, 311:

    stulta reprehendere facillimum est, nam per se sunt ridicula,

    Quint. 6, 3, 71; cf.

    (with stulta),

    id. 2, 10, 6:

    poëma (shortly before: inculti versus et male nati),

    Hor. Ep. 2, 1, 238:

    pudor,

    Juv. 11, 55.— Ridiculum est, with subject-clause:

    est ridiculum, ad ea quae habemus nihil dicere, quaerere, quae habere non possumus,

    Cic. Arch. 4, 8; so,

    putare,

    id. Div. in Caecil. 18, 59:

    de confessis praecipere,

    Quint. 5, 13, 7.— Adv.: rīdĭ-cŭlē.
    a.
    (Acc. to I.) Laughably, jokingly, humorously:

    rogitas,

    Plaut. Trin. 4, 2, 60; Ter. Hec. 4, 4, 46:

    non modo acute, sed etiam ridicule ac facete,

    Cic. de Or. 1, 57, 243; 2, 71, 289; id. Fam. 9, 22, 4; Domit. Mars. ap. Quint. 6, 3, 105:

    ridicule magis hoc dictum quam vere,

    Phaedr. 3, 4, 5.—
    b.
    (Acc. to II.) Ridiculously:

    insanus,

    Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148; id. Rosc. Com. 6, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > ridiculum

  • 17 ridiculum

    → ridiculus.
    * * *
    → ridiculus.
    * * *
        Ridiculum, ridiculi, pen. cor. Plaut. Mot pour rire.
    \
        Hui, tam cito ridiculum. Terent. C'est pour rire, C'est une moquerie.
    \
        Ridiculum est istuc me admonere Clitipho. Terent. C'est folie, ou moquerie.
    \
        Ridiculum: non enim cogitaras. Terent. Tu te moques.
    \
        Per ridiculum. Cic. En se moquant.

    Dictionarium latinogallicum > ridiculum

  • 18 Смешная мышь

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Смешная мышь

  • 19 ridiculosus

    ridiculus, смешной (1. 27 D. 28, 1);

    ridicul. ambiguitates (1. 12 § 1 C. 1, 14).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > ridiculosus

  • 20 parturio

    parturĭo, īre, īvi (ĭi) [pario] - intr. et tr. - [st2]1 [-] être en couches, être en travail, accoucher; mettre bas. [st2]2 [-] au fig. porter dans son sein, couver, enfanter. [st2]3 [-] produire, engendrer, amener. [st2]4 [-] bourgeonner, fleurir. [st2]5 [-] souffrir (pour ainsi dire comme une femme qui accouche), éprouver des inquiétudes, s'inquiéter, se tourmenter, se mettre martel en tête.    - imparf. parturibam... = parturiebam... (Apul. Phaedr.).    - scrofa parturiens, Phaedr.: la truie qui met bas.    - nemo qui obstetricem parturienti filiae sollicitus accersit edictum et ludorum ordinem perlegit, Sen.: le père qui, inquiet pour sa fille en travail, hâte les pas de la sage-femme, ne cherche pas à lire le programme et l'ordre des jeux publics.    - parturient montes, nascetur ridiculus mus, Hor. (prov.): la montagne va être en travail et donnera naissance à une ridicule souris (la montagne accouchera d'une ridicule souris).    - quod diu parturit animus vester aliquando pariat, Liv. 21: ces projets que votre esprit forme depuis longtemps, qu'ils éclatent une fois pour toute!    - Notus parturit imbres, Hor.: le Notus amène la pluie.    - ingentes parturit ira minas, Ov. H. 12, 208: la colère enfante de grandes menaces.
    * * *
    parturĭo, īre, īvi (ĭi) [pario] - intr. et tr. - [st2]1 [-] être en couches, être en travail, accoucher; mettre bas. [st2]2 [-] au fig. porter dans son sein, couver, enfanter. [st2]3 [-] produire, engendrer, amener. [st2]4 [-] bourgeonner, fleurir. [st2]5 [-] souffrir (pour ainsi dire comme une femme qui accouche), éprouver des inquiétudes, s'inquiéter, se tourmenter, se mettre martel en tête.    - imparf. parturibam... = parturiebam... (Apul. Phaedr.).    - scrofa parturiens, Phaedr.: la truie qui met bas.    - nemo qui obstetricem parturienti filiae sollicitus accersit edictum et ludorum ordinem perlegit, Sen.: le père qui, inquiet pour sa fille en travail, hâte les pas de la sage-femme, ne cherche pas à lire le programme et l'ordre des jeux publics.    - parturient montes, nascetur ridiculus mus, Hor. (prov.): la montagne va être en travail et donnera naissance à une ridicule souris (la montagne accouchera d'une ridicule souris).    - quod diu parturit animus vester aliquando pariat, Liv. 21: ces projets que votre esprit forme depuis longtemps, qu'ils éclatent une fois pour toute!    - Notus parturit imbres, Hor.: le Notus amène la pluie.    - ingentes parturit ira minas, Ov. H. 12, 208: la colère enfante de grandes menaces.
    * * *
        Parturio, parturis, pen. cor. parturiui, parturire. Terent. Estre en travail d'enfant, Travailler pour enfanter.
    \
        Ager almus parturit. Virgil. Commence à produire.
    \
        Quod diu parturit animus tuus, aliquando pariat. Bud. ex Liuio. Descharge ton coeur de ce qu'il porte ja pieca.

    Dictionarium latinogallicum > parturio

См. также в других словарях:

  • ridiculus — index jocular Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Ridicŭlus mus — (lat.), s. Parturiunt montes etc …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • RIDICULUS Deus — melius Rediculus, videibi …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Parturĭunt montes, nascētur ridicŭlus mus — (lat.), Berge wollen gebären, es wird eine lächerliche Maus geboren werden; Sprüchwort aus Horatius, von denen, welche Großes versprechen u. Unbedeutendes leisten, viel Lärm um Nichts, viel Geschrei u. wenig Wolle …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Parturĭunt montes, nascētur ridicŭlus mus — (lat.), »die Berge kreißen, geboren wird eine lächerliche Maus«, Zitat aus Horaz (»De arte poetica«, 139), soviel wie: viel Geschrei und wenig Wolle …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Parturiunt montes, nascetur ridiculus mus — Parturiunt montes, nascetur ridiculus mus, lat. Sprichwort, die Berge kreisen und gebären eine Maus, d.h. viel Lärmen um nichts …   Herders Conversations-Lexikon

  • parturiunt montes, nascetur ridiculus mus — foreign term Etymology: Latin the mountains are in labor, and a ridiculous mouse will be brought forth …   New Collegiate Dictionary

  • Parturiunt montes nascitur ridiculus mus — латинская цитата из соч. Горация De arte poetica (139); означает: гора родила мышь …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Parturiunt montes, nascitur ridiculus mus — латинская цитата из соч. Горация De arte poetica (139); означает: гора родила мышь …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Parturient montes, nascetur ridiculus mus. — См. Гора мышь родила …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Parturient montes nascetur ridiculus mus. — См. Гора мышь родила …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»