-
1 schrikken
I 〈onovergankelijk werkwoord; sterk〉1 [door schrik bevangen worden] be shocked/scared/frightened♦voorbeelden:1 ze is een beetje geschrokken • she had a bit of a fright/shockik schrik me kapot/dood • I'm scared stiff/to deathwakker schrikken • wake with a startiemand laten schrikken • scare/frighten someonedaar schrik je wel even van • it gives you something of a shockhij schrok ervan • it frightened himik schrik niet gauw, maar … • I don't scare easily, but …zij schrok zichtbaar • she gave a visible startvan iets schrikken • be frightened by somethingiemand aan het schrikken maken • give someone a fright, scare someonehet is om je dood te schrikken • it's enough to frighten the life/the (living) daylights out of youschrok je? • did I give you a fright/scare you?II 〈onovergankelijk werkwoord; zwak〉♦voorbeelden:III 〈overgankelijk werkwoord; zwak〉 -
2 vrees
1 fear, fright♦voorbeelden:met vrees en beven • in fear and tremblinghij greep haar vast uit vrees dat hij zou vallen • he grabbed hold of her for fear he should fallhet gevaar zonder vrees tegemoet zien • face the danger without fear/fearlessly -
3 afbluffen
v. terrify; frighten into submission -
4 alarmeren
v. alarm, frighten, scare; warn -
5 bang maken
v. frighten, scare, intimidate, bullyrag, cow -
6 beangstigen
v. frighten, scare, alarm; cause to run away; intimidate -
7 intimideren
v. intimidate, frighten, threaten; compel by means of threat or force -
8 opjagen
v. beat up, put up, scare up, frighten away, shoo, flush -
9 opschrikken
v. start, frighten away -
10 schrik aanjagen
v. frighten, terrify, terrorize -
11 verschrikken
v. frighten, fright, terrify, scare, scarify -
12 afschrikken
1 [schrik aanjagen] deter, put off ⇒ 〈 wegjagen〉 frighten/scare off2 [techniek, technologie] [met betrekking tot metaal] quench, chill♦voorbeelden:1 zo'n benadering schrikt de mensen af • such an approach scares/puts people offhij liet zich door niets afschrikken • he was not to be put off/deterred -
13 angst aanjagen
-
14 angst
1 fear (of) 〈 vaak meervoud〉 ⇒ 〈 angstig ontzag〉 dread, angst (of), 〈 hevige angst〉 terror (of), 〈 psychologie meestal〉 anxiety♦voorbeelden:angst hebben voor • be afraid/scared ofuit angst voor • for fear ofverlamd van angst • numb with fearmet angst en beven (iets tegemoet zien) • (view/await something) with fear and trembling -
15 bang maken
bang makenscare, frighten -
16 bang
1 [vaak + voor] [vrees voelend] afraid (of) 〈 alleen predicatief〉; frightened (of) ⇒ scared (of), 〈 doodsbang〉 terrified (of)♦voorbeelden:1 bang maken • scare, frightenbang in het donker • afraid of the darkik heb een bang voorgevoel • I have a foreboding (about it)bang uitgevallen zijn • be a mouse, be chicken-heartedwees daar maar niet bang voor • don't worry about it -
17 beangstigen
beangstigen, beangsten -
18 benauwen
-
19 het is om je dood te schrikken
it's enough to frighten the life/the (living) daylights out of youVan Dale Handwoordenboek Nederlands-Engels > het is om je dood te schrikken
-
20 iemand kopschuw maken
iemand kopschuw makenVan Dale Handwoordenboek Nederlands-Engels > iemand kopschuw maken
- 1
- 2
См. также в других словарях:
frighten — frighten, fright, scare, alarm, terrify, terrorize, startle, affray, affright mean to strike or to fill with fear or dread. Frighten is perhaps the most frequent in use; it is the most inclusive, for it may range in implicaton from a momentary… … New Dictionary of Synonyms
frighten — [frīt′ n] vt. 1. to cause to feel fright; make suddenly afraid; scare; terrify 2. to force (away, out, or off) or bring ( into a specified condition) by making afraid [to frighten someone into confessing] vi. to become suddenly afraid… … English World dictionary
frighten — 1660s, from FRIGHT (Cf. fright) + EN (Cf. en) (1). Related: Frightened; frightening. The earlier verb was simply fright (O.E. fyrhtan) to frighten … Etymology dictionary
frighten — ► VERB 1) cause to be afraid. 2) (frighten off) drive away by fear. DERIVATIVES frightened adjective frightening adjective frighteningly adverb … English terms dictionary
Frighten — Fright en, v. t. [imp. {Frightened}; p. pr. & vb. n. {Frightening}.] [See {Fright}, v. t.] To disturb with fear; to throw into a state of alarm or fright; to affright; to terrify. [1913 Webster] More frightened than hurt. Old Proverb. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
frighten — I verb affright, alarm, browbeat, bully, bullyrag, cow, daunt, deter, disquiet, exterrere, fright, give cause for alarm, horrify, intimidate, menace, panic, petrify, raise apprehension, scare, shock, shock with sudden fear, startle, strike with… … Law dictionary
frighten — [v] shock, scare affright, agitate, alarm, appall, astound, awe, browbeat*, bulldoze*, chill, chill to the bone*, cow, curdle the blood*, daunt, demoralize, deter, disburb, discomfort, disconcert, discourage, dishearten, dismay, disquiet, faze,… … New thesaurus
frighten — v. 1) (d; tr.) to frighten into (to frighten smb. into submission) 2) (d; tr.) to frighten out of (to frighten smb. out of doing smt.) 3) (misc.) to frighten smb. to death * * * (misc.) to frighten smb. to death (d; tr.) to frighten into (to… … Combinatory dictionary
frighten — fright|en [ˈfraıtn] v [T] to make someone feel afraid = ↑scare ▪ Don t stand so near the edge! You re frightening me. ▪ She was frightened by the anger in his eyes. ▪ Computers used to frighten me, but not now. frighten sb to death/frighten the… … Dictionary of contemporary English
frighten */*/ — UK [ˈfraɪt(ə)n] / US verb [transitive] Word forms frighten : present tense I/you/we/they frighten he/she/it frightens present participle frightening past tense frightened past participle frightened to make someone feel afraid, especially suddenly … English dictionary
frighten — verb ADVERB ▪ really ▪ The prospect of war really frightens me. ▪ almost ▪ easily ▪ a man who doesn t frighten easily (= become frightened easily) … Collocations dictionary