Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

frequent

  • 41 advolito

    advolito, āre (Frequent. v. advolo), wiederholt heranfliegen an usw., papilio luminibus accensis (Dat.) advolitans, Plin. 11, 65: noctua Carris advolitans, Prud. adv. Symm. 2, 574 sq.

    lateinisch-deutsches > advolito

  • 42 aversor [1]

    1. āversor (āvorsor), ātus sum, ārī (Frequent. v. averto), sich (aus Unwillen, Verachtung, Ekel, Scham usw.) ab-, wegwenden, sich auf die Seite wenden, I) eig., absol., noli avorsari, Plaut. trin. 627: aversari advocati et iam vix ferre posse, Cic. Clu. 177 zw. (Müller adversari). – m. Acc., filium, sich vom Sohne (der vor ihm stand), Liv. 8, 7, 14: aspectum alcis, bei jmds. Anblick sich abwenden, Tac. ann. 14, 51. – II) übtr., sich von jmd. od. etw. wegwenden = jmd. od. etw. von sich weisen, zurückweisen, verschmähen, nicht anerkennen, m. Acc., regem, Sall. fr.: principes Syracusanorum, Liv.: vos vostraque volta, *Enn. fr.: Iovem, Curt.: dicentem, Tac.: afflictum amicum, Ov.: preces, Liv.: honorem, Ov.: latum clavum, Suet.: scelus, Curt.: facinus ingens, Curt.: sua facinora (v. den Göttern), Tac.: alqd voltu, Quint.: m. dopp. Acc., alqm ut parricidam liberûm, Liv. 3, 50, 5: Philippum patrem, Curt. 8, 7 (25), 13: m. Infin., aversati sunt proelium facere, Auct. b. Hisp. 14, 4. – / Partiz. Perf. āversātus passiv, aversato vultu, Aur. Vict. epit. 28, 3.

    lateinisch-deutsches > aversor [1]

  • 43 cantito

    cantito, āvī, āre (Frequent. v. canto, s. Varr. LL. 6, 75), I) intr.: immer u. immer singen, zu singen pflegen, cum alqo, Ter. adelph. 750: exsequias, bei der Leichenfeier, Afran. com. 2181: v. Vögeln, dulce (Adv.), Apul. met. 6, 6. – II) tr. A) gewöhnlich singen, carmina in epulis, Cic. Brut. 75: Nauplia mala bene, Suet. Ner. 39, 3: cur ergo ludi scaenici,ubi haec dictantur, actitantur, cantitantur, Augustin. de civ. dei 4, 26 in. – B) immer u. immer besingen, zu besingen pflegen, fort u. fort im Liede preisen, laudes tritas, *Varr. de vit. p. R. 4, 12 K.: fortia virorum illustrium facta heroicis composita versibus cum dulcibus lyrae modulis, Amm. 15, 9, 8: tales (inferni iudices), quales poëtarum vestrorum carminibus cantitantur, Augustin. de civ. dei 1, 19, 2.

    lateinisch-deutsches > cantito

  • 44 grassor

    grassor, ātus, sum, ārī (Frequent. zu gradior), schreiten, u. zwar intensiv = tüchtig losschreiten, I) im allg.: A) eig., Plaut. u. Ov.: in alqm (auf jmd.). Plaut.: u. poet. m. Acc., cuspide turmas, angreifen, Stat. – v. Lebl., per omnes nervos articulosque umore pestifero grassante, Iustin. 23, 2, 4. – B) übtr.: 1) übh. losschreiten, ad gloriam virtutis viā, Sall.: ad clara periclis, Sil. – bes. auf ein Besitztum = auf etw. erpicht sein, in possessionem agri publici, Liv. – 2) zu Werke gehen, verfahren, a) übh. irgendwie, iure, non vi, Liv.: legitimā viā, Val. Max.: ut in te hāc viā grassaremur, Liv.: veneno, zu Gift schreiten, Tac.: ferro, zu blutiger Gewalt schreiten, Tac.: cupidine atque irā, Sall.: consilio, Liv.: dolo, Tac.: obsequio, recht servil zu Werke gehen, um den Bart herumgehen, Hor. – b) insbes., hart zu Werke gehen, hart verfahren, wüten, in senatum, Iustin.: adversus deos, Iustin.: u. m. bl. Acc., Romam pestilentia grassabatur, überfiel, Aur. Vict. de Caes. 33, 5: absol., vis grassabatur, Tac.: ut paucorum potentia grassaretur, Tac.: iniquitate grassante licentius, Amm. – II) insbes., herumschwärmen, a) von jungen Leuten, müßig auf den Straßen herumschwärmen, umhertoben u. allerlei Mutwillen treiben (vgl. grassator), Tac. ann. 13, 25: iuventus grassans in Subura, Liv. 3, 13, 2. – b) von Straßenräubern, herumstreichen, wegela gern, Petron. 117, 3. Apul. met. 8, 16 u. 17: in umbris, Anthol. Lat. 671, 67 (288, 43). – übtr., v. einem Fisch, Plin. 9, 45. – / Parag. Infin. grassarier, Prud. ham. 649. – Aktive Nbf. grassabamus, Apul. met. 7, 7.

    lateinisch-deutsches > grassor

  • 45 missito

    missito, āvi, ātum, āre (Frequent. v. mitto, s. Charis. 255, 25), I) wiederholt schicken, supplicantes legatos, Sall. Iug. 38, 1: simul cum his auxilia, Liv. 9, 45, 5: per orbem terrae litteras, Fronto de eloqu. 1. p. 142, 1 N.: per virgines probatissimas primitiva frugum Apollini Delio, Solin. 16, 5: in corticibus arborum mutuo epistularum alloquia, Hieron. epist. 8: codicilli missitati, Plin. 33, 12. – II) wiederholt von sich geben, -hören lassen, cachinnos ioca dicta missitantes, Laev. fr. 19 M. ( bei Non. 209, 30) nach Bothes Vermutung (die Hdschrn. risitantes).

    lateinisch-deutsches > missito

  • 46 nato

    nato, āvī, ātum, āre (Frequent. v. no, nāre), schwimmen, I) eig.: querquedulae natantes, Varro fr.: studiosissimus homo natandi, Cic.: nat. in mari, Cels.: in Oceano, scherzh. = schiffen, Cic. (vgl. fracta -classis et intra paucos dies natavit nova, schwamm eine neue auf dem Meere, ging eine neue in See, Sen. de ben. 6, 32, 3): v. Schiffbrüchigen, umherschwimmen, Cic.: v. Inseln, Cic.: dicht. m. Acc., beschwimmen, irgendwo od. über etw. schwimmen, aquas, Mart.: fretum, Verg.: eius (amnis) omnem latitudinem, Itin. Alex. 12 (28): pass., unda natatur piscibus, Ov.: Partiz. subst., natantēs, ium, f. (sc. bestiae), Schwimmtiere, poet. = Fische, genus omne natantum (= natantium), Verg. georg. 3, 541. – II) übtr.: A) v. der Ähnlichkeit der Bewegung, a) schwimmen, wallen, wogen, sich hin und her bewegen, wanken, schwanken, v. Flüssen, Ov.: v. Meeren u. Seen, Lucr.: v. Saaten, Verg.: v. Kleidern, Ov.: v. Feuer, Lucr. u. Stat.: v. abgefallenen Blättern, Prop.: von der Wage, Tibull.: v. Fuße, pes in pelle (Schuhe) laxa natet, Ov.: dah. bildl. schwanken = ungewiß sein, tu mihi natare visus es, Cic.: pars multa natat, Hor.: instabilis natat, Tibull.: mutatio voluntatis indicat animum natare, Sen.: v. Lebl., natant quaedam (cognomina), Varro LL. 9, 71: quod in consuetudine vehementer natat, Varro LL. 10, 16. – b) sich aus breiten, sich verbreiten, summā parte terrae natantibus radicibus, Colum. de arb. 6, 1. – B) v. der Ähnlichkeit der Masse: a) (wie νήχομαι) schwimmen = überströmen, überfließen, voll sein, α) m. Abl., natabant pavimenta vino, Cic.: arva amnibus, Ov.: rura plenis fossis, Verg.: natabant domus sanguine parvulorum, Augustin. serm. 3, 2 Mai. – β) absol., plana natant, Sil.: cuncta natabant, von Regen, Lucan. – b) von den Augen, schwimmen, matt-, gebrochen-, gläsern sein, wie bei Betrunkenen, Ov.: bei Schläfrigen, Verg.: bei Sterbenden, Verg. – vom schmachtenden Blicke des Redners, oculi natantes et quādam voluptate suffusi, Quint. 11, 3, 76.

    lateinisch-deutsches > nato

  • 47 nuto

    nūto, āvi, ātum, āre (Frequent. von *nuo), sich hin u. her-, auf und nieder neigen (bewegen), schwanken, wanken, wackeln, I) im allg.: A) eig.: rami pondere nutant, Ov.: ornus nutat, Verg.: nutant galeae, Liv.: nutat sidus, zittert mit schimmerndem Glanze, Calp.: desectum corpore caput nutaturumque instabili corpore, Plin. pan.: mihi domus ipsa nutare videtur, Plin. ep.: crebris vastisque tremoribus tecta nutabant, Plin. ep.: suspensum et nutans machinamentum, auf u. ab gehender Hebelarm, Tac.: mille et ducentos per annos nullo motu terrae nutavisse sedes suas, Tac. – neutr. plur. des Partiz. subst., nutantia fulcire, Apul. de deo Socr. 16 extr. – B) übtr.: 1) im allg.: wanken, schwanken, nicht feststehen, nutans acies, wankende, weichende, Tac. hist. 3, 18: cum victoria nutaret, schwankte, Aur. Vict. de vir. ill. 16, 2: tanto discrimine urbs nutabat, schwebte in so großer Gefahr, Tac. hist. 4, 52: novus et nutans adhuc princeps, noch nicht fest auf dem Throne sitzend, Tac. ann. 1, 17. – 2) insbes. a) v. Staaten = dem Verfalle zuneigen, -nahe sein, prope afflictam nutantemque rem publicam stabilire, Suet.: cum Romanum imperium non dubiā iam calamitate nutaret, Eutr. – b) v. Pers., α) im Urteile schwanken, in natura deorum, Cic.: animus nutat, Ov. – β) in der Treue schwanken, schwierig sein, v. Pers., mox nutabat, Tac.: v. Staaten, nutans res publica, Suet.: Galliae nutantes, Tac.: civitates nutantes et dubiae, Suet. – II) prägn., mit dem Haupte usw. sich hin u. her neigen, nicken, winken, 1) im allg.: capite nutat, Plaut.: neque illa ulli homini nutet, nictet, adnuat, Plaut. – v. Schläfrigen, nutans crebro capitis motu, Suet.: nutans, distorquens oculos, Hor.: summaque percutiens nutanti pectora mento, Ov. – 2) insbes., befehlend winken, m. ne u. Konj., nutat, ne loquar, Plaut. Men. 612.

    lateinisch-deutsches > nuto

  • 48 specto

    specto, āvī, ātum, āre (Frequent. v. specio), intr. u. tr. schauen = sehen, anschauen, ansehen, betrachten, I) eig.: A) im allg.: ut spectare aliquid velimus et visere, Cic.: spectat oculis devorantibus daucos, gafst lüstern an, Mart.: taceas, me spectes, Plaut.: ebenso specta me modo, Plaut.: specta, quam arte dormiunt, Plaut.: per flabellum, Ter.: alte, in die Höhe schauen, Cic., u. (bildl.) sich ein hohes Ziel setzen, Cic.: intro, Plaut.: huc ad me, Plaut.: ad dextram, Plaut.: in nos solos, Cic.: in humum, in caelum, Lact. (vgl. Bünem. Lact. 2, 1, 14): quoquo hic spectabit, Plaut.: lumbi sedendo mi oculi spectando dolent, Plaut.: spectatumne huc venimus? Liv. – impers., cum plausu congregari feros (pisces) ad cibum assuetudine in quibusdam vivariis spectatur, Plin. – B) insbes.: 1) ein Schauspiel od. einen Schauspieler sehen, ein Sch. mit ansehen, ihm zusehen, beiwohnen, Megalesia, Cic.: fabulam, ludos, Hor.: circenses, Suet.: pugiles, Suet.: spectavi comicos ad istum modum sapienter dicta dicere, Plaut.: absol., matronae tacitae spectent, Plaut.: ut Turpione Ambivio magis delectatur, qui in prima cavea spectat, delectatur tamen etiam, qui in ultima, Cic. – 2) prägn.: a) mit dem Nebenbegr. der Bewunderung = bewundernd anschauen, gaude quod spectant oculi te mille loquentem, Hor. – b) mit dem Nbbgr. des Prüfens, prüfend betrachten, prüfen, untersuchen, cui nunc hoc (argentum) dem spectandum scio, Plaut.: spectatur in ignibus aurum, Ov. – im Bilde, hunc igni spectatum arbitrantur, die Feuerprobe bestanden, Cic. – 3) übtr., v. Örtl. usw., nach einer Gegend hinsehen, gerichtet-, gelegen sein, ad orientem solem, Caes. u. bl. ad orientem, Vitr.: ad me idiem, Caes.: ad fretum, Cic.: in ventum favonium, Varro: in Etruriam, Liv.: vestigia omnia te adversum spectantia nulla retrorsum, Hor.: inter occasum solis et septemtriones, Caes.: solem occidentem et mare Siculum, Liv.: bl. orientem, Liv. u. Sall., occidentem, Curt.: prora spectat sepulcrum, ist hingekehrt nach usw., Liv. – dah. v. Völkerschaften, Belgae spectant in septemtriones, Caes. – II) bildl.: A) im allg.: sehen, besehen, betrachten, specta rem modo, doch warte nur (als Drohung), Plaut.: audaciam specta, Ter.: alterius spectare laborem, Lucr.: caeli signorum ordinem et pulchritudinem, Cic. fr.: voluptates procul sp. (Ggstz. propter intueri), Cic. – B) insbes.: 1) nach etwas hinsehen, -sich umsehen, etwas erwarten, nach etw. streben, trachten, sich wohin neigen, wohin zielen auf etwas Rücksicht nehmen, etw. berücksichtigen, a) v. Pers.: magna, Cic.: commune bonum, Lucr.: ea quae sunt in usu vitaque communi, Cic.: mores, Cic.: locum probandae virtutis suae, Caes.: fugam, Cic.: arma, an bewaffnete Abwehr denken, Curt.: u. so arma et rebellionem, Liv. – m. folg. ut u. Konj., (me) spectasse semper, ut possem etc., Cic. ep. 5, 8, 3: qui spectant, ut pueritia splendeat, Sen. ep. 122, 7. – mit folg. ad u. Akk., ad imperatorias laudes, Cic.: ad suam magis gloriam quam ad salutem rei publicae, Cic.: si ad vitulam spectas, Verg. – b) übtr. auf abstrakte Subjekte, sehen, wohin zielen, sich neigen, auf etw. sich beziehen (s. Bünem. Lact. 3, 12, 33), et prima et media verba spectare debent ad ultimum, Cic.: ad arma, ad seditionem rem spectare, es lasse sich zum Kr., zum Aufr. an, Liv.: u. so parva ex re ad rebellionem spectare res videbatur, Liv.: ad perniciem, Cic.: ad bene beateque vivendum, Cic.: ad religionem, ad ius, Cic.: spectat alqd eo od. huc, ut etc., Cic.: quo igitur haec spectat oratio? Cic.: quorsum haec spectat omnis oratio? Cic. – 2) beurteilen, erproben, alqm ex trunco corporis, Cic.: animum tuum ex animo spectavi meo, Ter.: non ex singulis vocibus philosophi spectandi sunt, Cic.: quod non tam studiose in nobis quam in histrionibus spectari puto, Cic.: in dubiis hominem spectare periclis, Lucr.

    lateinisch-deutsches > specto

  • 49 suppedito

    suppedito, āvi, ātum, āre (Frequent. zu pedare, stützen), I) intr. vorrätig sein, hinlänglich-, reichlich vorhanden sein, zu Gebote stehen (vgl. Wölfflin Liv. Krit. S. 24. Walch Emendatt. Liv. p. 232), gaudium gaudiis suppeditat, Plaut.: multitudo, Liv.: nec consilium nec ratio suppeditat, Liv.: ne chartam quidem suppeditare, Cic.: ut tuo amori suppeditare possint sine sumptu tuo omnia haec, Ter. eun. 1076 Fl. – dah. a) vita mihi suppeditat, ich habe das Leben noch, cui si vita suppeditasset, Cic.: quodsi vita suppeditet, wenn ich das Leben behalte, Tac. – b) suppeditat m. Infin., man kann recht, dicere, Lucr. 3, 729. – c) zu etw. vorrätig sein, hinlänglich sein, hinreichen, ad cultum, Cic.: in fundamenta, Liv. – d) zu etwas hinlänglich sein taugen, ihm gewachsen sein, labori, Plaut. asin. 423. – II) tr. 1) mit etwas an die Hand gehen, etw. darreichen, geben, verschaffen, a) m. Acc.: luxuriae sumptus, Plaut.: alci frumentum, Cic.: cibos, Cic.: domus suppeditat mihi hortorum amoenitatem, Cic.: otium studio, widmen, Cornif. rhet.: alci ingenium suum, jmdm. mit seiner Geschicklichkeit dienen, Cornif. rhet. – b) absol., an die Hand gehen, beistehen, unterstützen, alci, Cic.: alcis supp. sumptibus, jmdm. die Mittel an die Hand geben zu seiner Verschwendung, Ter. – 2) suppeditari alqā re, mit etwas versehen sein, Lucr. 2, 1162. Cic. Cat. 2, 25.

    lateinisch-deutsches > suppedito

  • 50 taxo

    tāxo, āvī, ātum, āre (Frequent. zu tango), I) scharf anrühren, Gell. 2, 6, 5. Macr. sat. 6, 7, 8: petrae taxatae (angehauen), non perdolatae ferro, Gromat. vet. 342, 23; vgl. 345, 13. – II) bildl.: A) durch die Rede jmd. anstechen, auf ihn sticheln, ihn tadeln, durchziehen, alqm, Plin. 15, 53. Suet. Aug. 4, 2. Eutr. 9, 19, 1: alqm verbi fatigatione, mit Spottreden necken, Aur. Vict. epit. 38, 7. – B) durch Betastung u. dann übh. den Wert einer Sache ermitteln u. bestimmen, etw. taxieren, schätzen ( während aestimare = den Wert einer Sache beurteilen), modum summae, Suet.: alqd denariis septem, Plin.: senatorum censum pro octingentorum milium summa duodecies sestertio, Suet. – übtr., timorem tuum taxa, Sen.: tanti quodque malum est, quanti illud taxavimus, Sen.: quanti res quaeque taxanda sit, Sen.: scelera taxantur modo maiore, werden (in der Unterwelt) härter bestraft, Sen. poët.

    lateinisch-deutsches > taxo

  • 51 vagito

    vāgīto, āre (Frequent. v. vagio), oft quäken, v. Hasen, Suet. fr. ed. Reiffersch. p. 250. – Depon. Nbf. vāgītor, wov. vagitatur, vehementer plangit, Gloss. IV, 294, 271.

    lateinisch-deutsches > vagito

  • 52 vescitor

    vescitor, āri (Frequent. v. vescor), genießen, vivens iuxta sapientiam carnis et carnis operibus vescitans, Hieron. in eccl. 4. p. 421.

    lateinisch-deutsches > vescitor

  • 53 учащённый

    adj
    gener. frequent

    Универсальный русско-немецкий словарь > учащённый

  • 54 частый

    adj
    1) gener. dicht (о заборе, гребне), frequent, mehrfach, mehrfältig, mehrmalig, hageldicht, häufig, öfter
    2) geol. engständig (напр. о системе трещин)
    3) med. potente
    4) liter. koscher
    5) book. oftmalig
    6) textile. feinmaschig (о плетении, о сетке)

    Универсальный русско-немецкий словарь > частый

  • 55 continuel

    kɔ̃tinɥɛl
    adj
    2) ( persistant) andauernd, anhaltend, fortwährend
    3) ( sans cesse) unaufhörlich
    continuel
    continuel (le) [kõtinɥεl]
    (fréquent) ständig; (ininterrompu) ununterbrochen; Beispiel: faire des efforts continuels pour arriver à quelque chose sich ständig darum bemühen etwas zu erreichen

    Dictionnaire Français-Allemand > continuel

  • 56 absence

    noun
    1) Abwesenheit, die; (from work) Fernbleiben, das
    2) (lack)
    3)

    absence [of mind] — Geistesabwesenheit, die

    * * *
    1) (the condition of not being present: His absence was noticed.) die Abwesenheit
    2) (a time during which a person etc is not present: After an absence of five years he returned home.) die Abwesenheit
    * * *
    ab·sence
    [ˈæbsən(t)s]
    n
    1. no pl (non-appearance) Abwesenheit f; (from school, work) Fehlen nt
    in [or during] sb's \absence in [o während] jds Abwesenheit
    2. (period away) Abwesenheit f, Fehlen nt; (from school) Fehlzeit f
    3. no pl (lack) Fehlen nt, Nichtvorhandensein nt
    in the \absence of sth in Ermangelung einer S. gen
    in the \absence of any more suitable candidates... da es keine weiteren geeigneten Kandidaten gab,...
    4.
    \absence makes the heart grow fonder ( prov) die Liebe wächst mit der Entfernung prov
    * * *
    ['bsəns]
    n
    1) Abwesenheit f; (esp from school, work etc) Fehlen nt

    in the absence of the chairmanin Abwesenheit des Vorsitzenden

    sentenced in one's absence —

    it's not fair to criticize him in his absencees ist nicht fair, ihn in seiner Abwesenheit zu kritisieren

    2) (= lack) Fehlen nt

    absence of enthusiasmMangel m an Enthusiasmus

    in the absence of further evidence/qualified staff — in Ermangelung weiterer Beweise/von Fachkräften

    3)

    (= person absent) he counted the absences — er stellte die Zahl der Abwesenden fest

    how many absences do we have today?wie viele fehlen heute or sind heute nicht da or anwesend?

    4)
    * * *
    absence [ˈæbsəns] s
    1. Abwesenheit f:
    during sb’s absence während jemandes Abwesenheit;
    he was sentenced to death in (his) absence er wurde in Abwesenheit zum Tode verurteilt;
    absence of mind academic.ru/192/absent-mindedness">absent-mindedness;
    a) eine vorübergehende Trennung tut der Liebe gut,
    b) die Liebe wächst mit der Entfernung
    2. (from) Fernbleiben n (von), Nichterscheinen n (in dat, zu):
    frequent absences pl häufiges Fehlen ( from work am Arbeitsplatz; from school in der Schule, im Unterricht);
    on leave of absence auf Urlaub;
    absence without leave MIL unerlaubte Entfernung von der Truppe
    3. (of) Fehlen n (gen oder von), Mangel m (an dat):
    in the absence of in Ermangelung (gen oder von), mangels (gen);
    in the absence of good will wenn es an gutem Willen fehlt
    * * *
    noun
    1) Abwesenheit, die; (from work) Fernbleiben, das
    3)

    absence [of mind] — Geistesabwesenheit, die

    * * *
    (of) n.
    Abwesenheit (von) f.
    Fehlen n.
    Mangel -¨ m.

    English-german dictionary > absence

  • 57 constant

    1. adjective
    1) (unceasing) ständig; anhaltend [Regen]
    2) (unchanging) gleich bleibend; konstant
    3) (steadfast) standhaft
    4) (faithful) treu
    2. noun
    (Phys., Math.) Konstante, die
    * * *
    ['konstənt]
    1) (never stopping: a constant noise.) dauernd
    2) (unchanging: It must be kept at a constant temperature.) gleichbleibend
    3) (faithful: He remained constant.) treu
    - academic.ru/85670/constantly">constantly
    - constancy
    * * *
    con·stant
    [ˈkɒn(t)stənt, AM ˈkɑ:n(t)-]
    I. n MATH, PHYS Konstante f fachspr, konstante Größe fachspr
    the fundamental \constants in life are birth and death Geburt und Tod sind die Grundkonstanten des Lebens
    II. adj attr
    1. (continuous) dauernd, ständig, permanent
    we had \constant rain es hat ununterbrochen geregnet
    \constant bickering unaufhörliches Gezänk
    \constant chatter permanentes Schwatzen
    \constant noise ständiger Lärm
    to have \constant pain ständigen Schmerzen ausgesetzt sein
    \constant scrutiny Routineüberprüfungen pl
    \constant shelling ununterbrochene Bombardierung
    \constant surveillance regelmäßige Überwachung
    2. (unchanging) beständig, gleich bleibend; feelings immer während
    \constant amount/level konstante Menge/konstantes Niveau
    \constant support unablässige Unterstützung
    \constant temperature gleich bleibende [o konstante] Temperatur
    3. (loyal) treu
    4. (frequent) fortwährend, unaufhörlich
    to be in \constant trouble with sb ständig Probleme mit jdm haben
    \constant use ständiger Gebrauch
    * * *
    ['kɒnstənt]
    1. adj
    1) (= continuous) quarrels, interruptions, noise dauernd, ständig, konstant (geh)
    2) (= unchanging) temperature gleichmäßig, gleichbleibend, konstant

    x remains constant while y... — x bleibt konstant, während y...

    3) (= steadfast) affection, devotion unwandelbar, beständig; friend, supporter, lover treu
    2. n (MATH, PHYS fig)
    Konstante f, konstante Größe
    * * *
    constant [ˈkɒnstənt; US ˈkɑn-]
    A adj (adv constantly)
    1. beständig, unveränderlich, gleichbleibend, konstant:
    drive at a constant speed gleichmäßig schnell fahren; display B 8 a
    2. (be)ständig, fortwährend, unaufhörlich, (an)dauernd, stet(ig):
    constant change stetiger Wechsel;
    constant rain anhaltender Regen
    3. fig
    a) beständig, standhaft, beharrlich, fest, unerschütterlich
    b) verlässlich, treu:
    constant companion ständiger Begleiter
    4. ELEK, MATH, PHYS konstant:
    constant value MATH fester Wert;
    constant white CHEM Permanentweiß n
    B s
    1. (das) Beständige
    2. MATH, PHYS konstante Größe, Konstante f (beide auch fig), Koeffizient m, Exponent m:
    constant of friction Reibungskoeffizient;
    constant of gravitation Gravitations- oder Erdbeschleunigungskonstante
    c abk
    1. MATH constant
    const. abk
    2. constitution (constitutional)
    * * *
    1. adjective
    1) (unceasing) ständig; anhaltend [Regen]
    2) (unchanging) gleich bleibend; konstant
    3) (steadfast) standhaft
    4) (faithful) treu
    2. noun
    (Phys., Math.) Konstante, die
    * * *
    adj.
    andauernd adj.
    konstant (Mathematik) adj.
    konstant adj.
    stetig adj.

    English-german dictionary > constant

  • 58 contact

    1. noun
    1) (state of touching) Berührung, die; Kontakt, der; (fig.) Verbindung, die; Kontakt, der

    point of contact — Berührungspunkt, der

    be in contact with somebody(fig.) mit jemandem in Verbindung stehen od. Kontakt haben

    come in or into contact [with something] — [mit etwas] in Berührung kommen

    come into contact with somebody/something — (fig.) mit jemandem/etwas etwas zu tun haben

    make contact with somebody(fig.) mit jemandem Kontakt aufnehmen

    lose contact with somebody(fig.) den Kontakt mit jemandem verlieren

    2) (Electr.): (connection) Kontakt, der

    make/break a contact — einen Kontakt herstellen/unterbrechen

    2. transitive verb
    1) (get into touch with) sich in Verbindung setzen mit
    2) (begin dealings with) Kontakt aufnehmen mit
    * * *
    ['kontækt] 1. noun
    1) (physical touch or nearness: Her hands came into contact with acid; Has she been in contact with measles?) die Berührung
    2) (communication: I've lost contact with all my old friends; We have succeeded in making (radio) contact with the ship; How can I get in contact with him?) die Verbindung
    3) (a person with influence, knowledge etc which might be useful: I made several good contacts in London.) die Bekanntschaft
    4) ((a place where) a wire etc carrying electric current (may be attached): the contacts on the battery.) der Kontakt
    5) (a person who has been near someone with an infectious disease: We must trace all known contacts of the cholera victim.) die Kontaktperson
    6) (a person or thing that provides a means of communicating with someone: His radio is his only contact with the outside world.) die Verbindung
    2. verb
    (to get in touch with in order to give or share information etc: I'll contact you by telephone.) sich in Verbindung setzen mit
    - academic.ru/15584/contact_lens">contact lens
    * * *
    con·tact
    [ˈkɒntækt, AM ˈkɑ:n-]
    I. n
    1. no pl (communication) Kontakt m, Verbindung f
    there isn't enough \contact between teachers and parents die Lehrer und Eltern tauschen sich nicht genügend aus
    I'll get into \contact with him ich melde mich bei ihm
    I couldn't get into \contact with him ich habe ihn nicht erreicht
    to have \contact with the [outside] world Kontakt zur Außenwelt haben
    to be in \contact [with sb] [mit jdm] in Verbindung stehen
    to establish [or make] /maintain [or stay in] \contact with sb mit jdm in Kontakt kommen/bleiben
    to keep in \contact with sb den Kontakt zu jdm aufrechterhalten
    to lose \contact with sb den Kontakt zu jdm verlieren
    to make \contact with sb sich akk mit jdm in Verbindung setzen, Kontakt zu jdm aufnehmen; on the phone jdn [telefonisch] erreichen
    I've got a \contact in a printing firm ich habe Verbindungen zu [o ich kenne da jemanden in] einer Druckerei
    business \contacts Geschäftskontakte pl
    international/professional/social \contacts internationale/berufliche/soziale Kontakte
    \contacts pl (connections) Beziehungen pl
    you need \contacts ohne Beziehungen geht nichts
    to build up \contacts Kontakte aufbauen
    to have \contacts Beziehungen [o Verbindungen] haben
    3. (relationship) Beziehung f
    to forge \contacts with sb mit jdm Kontakte eingehen
    4. no pl (touch) Kontakt m
    [physical] \contact Berührung f
    have you come into \contact with anyone with chickenpox? hatten Sie Kontakt mit jemandem, der Windpocken hat?
    to be in/make \contact with sth etw berühren
    to come into \contact with sth ( also fig) mit etw dat in Berührung kommen a. fig
    don't let that glue come into \contact with your skin lassen Sie diesen Klebstoff nicht an Ihre Haut kommen
    on \contact bei Berührung
    5. ELEC Kontakt m
    II. vt
    to \contact sb sich akk mit jdm in Verbindung setzen; (get to by phone) jdn [telefonisch] erreichen
    can I \contact you by phone? sind Sie telefonisch zu erreichen?
    if there is any way we can be of assistance please do not hesitate to \contact us falls Sie Hilfe brauchen, setzen Sie sich einfach mit uns in Verbindung
    you can \contact me on [or AM at] 123 456 Sie erreichen mich unter der Nummer 123 456
    * * *
    ['kɒntkt]
    1. n
    1) Kontakt m; (= touching also) Berührung f; (= communication also) Verbindung f

    to come into contact with sb/sth (lit, fig) — mit jdm/etw in Berührung kommen; with disease carrier also mit jdm in Kontakt kommen

    he has no contact with his family —

    on contact with air/water — wenn es mit Luft/Wasser in Berührung kommt

    I'll get in contactich werde mich melden (inf), ich werde von mir hören lassen

    I'll get in( to) contact with you — ich werde mich mit Ihnen in Verbindung setzen

    to make contact (two things) — sich berühren; (wires, wheels etc) in Berührung or Kontakt (miteinander) kommen; ( two people

    he could make contact by radio as soon as the glue makes contact (with the surface) — er konnte sich durch Funk in Verbindung setzen sobald der Klebstoff mit der Fläche in Berührung or Kontakt kommt

    to lose contact (with sb/sth) — den Kontakt or die Verbindung (zu jdm/etw) verlieren

    point of contact ( Math, fig )Berührungspunkt m

    2) (ELEC) (= act) Kontakt m; (= equipment) Kontakt- or Schaltstück nt

    to make/break contact — den Kontakt herstellen/unterbrechen

    3) (= person) Kontaktperson f (ALSO MED); (in espionage) Verbindungsmann m, V-Mann m

    contacts plKontakte pl, Verbindungen pl

    to make contacts —

    he's made a useful contacter hat einen nützlichen Kontakt hergestellt

    2. vt
    person, agent, lawyer sich in Verbindung setzen mit; (for help) police sich wenden an (+acc)

    I've been trying to contact you for hours —

    he doesn't want to be contacted unless it's urgent — er möchte, dass man sich nur in dringenden Fällen mit ihm in Verbindung setzt

    * * *
    contact [ˈkɒntækt; US ˈkɑn-]
    A s
    1. a) Kontakt m, Berührung f ( auch MATH)
    b) MIL Feindberührung f:
    without contact SPORT ohne gegnerische Einwirkung;
    bring in(to) contact with in Berührung bringen mit;
    come in contact with in Berührung kommen mit
    2. fig Verbindung f, Fühlung f, Kontakt m:
    be in close contact with sb enge Fühlung mit jemandem haben;
    lose contact with reality den Bezug zur Realität verlieren;
    make contacts Verbindungen anknüpfen oder herstellen
    3. ELEK Kontakt m:
    a) Anschluss m
    b) Kontakt-, Schaltstück n:
    make (break) contact Kontakt herstellen, einschalten (den Kontakt unterbrechen, ausschalten)
    4. MED Kontaktperson f, ansteckungsverdächtige Person
    5. Verbindungs-, Kontaktmann m (auch Geheimagent), Gewährsmann m
    6. FLUG Bodensicht f
    B v/t [a. kənˈtækt]
    1. in Berührung bringen ( with mit)
    2. sich in Verbindung setzen mit, Kontakt aufnehmen mit, sich wenden an (akk)
    3. Kontakt haben mit, berühren
    C v/i [a. kənˈtækt] besonders ELEK einander berühren, Kontakt haben
    * * *
    1. noun
    1) (state of touching) Berührung, die; Kontakt, der; (fig.) Verbindung, die; Kontakt, der

    point of contact — Berührungspunkt, der

    be in contact with somebody(fig.) mit jemandem in Verbindung stehen od. Kontakt haben

    come in or into contact [with something] — [mit etwas] in Berührung kommen

    come into contact with somebody/something — (fig.) mit jemandem/etwas etwas zu tun haben

    make contact with somebody(fig.) mit jemandem Kontakt aufnehmen

    lose contact with somebody(fig.) den Kontakt mit jemandem verlieren

    2) (Electr.): (connection) Kontakt, der

    make/break a contact — einen Kontakt herstellen/unterbrechen

    2. transitive verb
    1) (get into touch with) sich in Verbindung setzen mit
    2) (begin dealings with) Kontakt aufnehmen mit
    * * *
    (person) n.
    Ansprechpartner m. n.
    Kontakt -e m.
    Kontaktperson f. v.
    verbinden v.

    English-german dictionary > contact

  • 59 diarrhoea

    (Amer.: diarrhea) noun Durchfall, der; Diarrhö[e], die (Med.)
    * * *
    (too much liquid in and too frequent emptying of the bowels: He has diarrhoea.) der Durchfall
    * * *
    di·ar·rhoea, esp AM di·ar·rhea
    [ˌdaɪəˈrɪə, AM -ˈri:ə]
    n no pl Durchfall m, Diarrhö[e] f fachspr
    * * *
    (US) ["daɪə'riːə]
    n
    Durchfall m, Diarrhö(e) f
    * * *
    diarrhea (diarrhoea) [ˌdaıəˈrıə] s MED Diarrhö(e) f, Durchfall m
    * * *
    (Amer.: diarrhea) noun Durchfall, der; Diarrhö[e], die (Med.)
    * * *
    n.
    Durchfall m.

    English-german dictionary > diarrhoea

  • 60 flier

    see fly II
    * * *
    fli·er
    [ˈflaɪəʳ, AM -ɚ]
    n
    1. (bird) Vogel m; (insect) Fluginsekt nt
    to be a good/bad \flier ein guter/schlechter Flieger sein
    2. (pilot) Flieger(in) m(f), Pilot(in) m(f); (traveller) [Stamm]fluggast m
    frequent \flier Vielflieger(in) m(f) fam
    to be a good/poor \flier das Fliegen gut/schlecht vertragen
    3. (trapeze artist) Trapezkünstler(in) m(f), Springer(in) m(f)
    4. ( fig: fast horse) Renner m fam; AM ( fig fam: fast vehicle) Flitzer m fam; (coach) Expressbus m; (train) Expresszug m
    5. (leaflet) Flugblatt nt; in commerce Handzettel m, Reklamezettel m; of police Steckbrief m
    6. AM STOCKEX ( fig fam: venture) Spekulationsgeschäft nt
    7. AM ( fig fam: jump) Riesensatz m fam
    8. ARCHIT (step) Absatz m fachspr
    \fliers pl Außentreppe f, Freitreppe f
    * * *
    ['flaɪə(r)]
    n
    1) (AVIAT: pilot) Flieger(in) m(f)

    to be a good/bad flier (person) — das Fliegen gut/nicht vertragen; (bird) ein guter/schlechter Flieger sein

    2) (dated US) (= train) Schnellzug m; (= fast coach) Expressbus m
    3) (Brit: flying start) fliegender Start

    he got a flierer hat einen fliegenden Start gemacht

    4) (= leaflet) Flugblatt nt
    * * *
    flier [ˈflaıə(r)] s
    1. etwas, was fliegt, z. B. Vogel, Insekt etc
    2. FLUG Flieger m:
    a) Pilot(in)
    b) umg Vogel m (Flugzeug)
    3. Flieger(in) (Trapezkünstler[in])
    4. etwas sehr Schnelles, besonders
    a) US Express(zug) m
    b) US Schnell(auto)bus m
    5. TECH Schwungrad n, Flügel m
    6. ARCH academic.ru/28013/flight">flight1 9
    7. Flüchtige(r) m/f(m)
    8. umg
    a) Riesensatz m:
    take a flier einen Riesensatz machen;
    take a flier in politics sich kopfüber in die Politik stürzen
    b) US riskantes Unterfangen, besonders WIRTSCH gewagte Spekulation:
    take a flier gewagt spekulieren
    9. US
    a) Flugblatt n, Reklamezettel m
    b) Nachtragskatalog m
    10. umg für flying start 2

    English-german dictionary > flier

См. также в других словарях:

  • fréquent — fréquent, ente [ frekɑ̃, ɑ̃t ] adj. • 1552; « fréquenté, peuplé » fin XIVe; lat. frequens 1 ♦ Qui se produit souvent, se répète à intervalles plus ou moins rapprochés. ⇒ continuel, nombreux, répété. « Les sentiments qui reposent sur des rapports… …   Encyclopédie Universelle

  • Frequent — Fre quent, a. [L. frequens, entis, crowded, frequent, akin to farcire to stuff: cf. F. fr[ e]quent. Cf. {Farce}, n.] 1. Often to be met with; happening at short intervals; often repeated or occurring; as, frequent visits. Frequent feudal towers.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • frequent — FREQUENT, [frequ]ente. adj. Qui arrive souvent. La gresle est un mal frequent en ce pays là. les tremblements de terre y sont frequents. rendre de frequentes visites. lettres frequentes. les frequentes recheutes sont dangereuses. c est un bon… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • fréquent — fréquent, ente (fré kan, kan t ) adj. 1°   Qui arrive plusieurs fois. De fréquentes entrevues. •   Vos fréquentes leçons et vos aigres censures Sur des choses qui sont innocentes et pures, MOL. Mis. III, 5. 2°   Terme de médecine. Pouls fréquent …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Frequent — Fre*quent , v. t. [imp. & p. p. {Frequented}; p. pr. & vb. n. {Frequenting}.] [L. frequentare: cf. F. fr[ e]quenter. See {Frequent}, a.] 1. To visit often; to resort to often or habitually; as, to frequent a tavern. [1913 Webster] He frequented… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • frequent — UK US /ˈfriːkwənt/ adjective ► happening or doing something often: »A frequent criticism of the proposal has been its high cost. »Thomas is a frequent presenter at trade conventions. frequently adverb ► »He meets with his manager less frequently… …   Financial and business terms

  • frequent — [adj] common, repeated a good many*, commonplace, constant, continual, customary, everyday, expected, familiar, general, habitual, incessant, intermittent, iterated, manifold, many, monotonous, numberless, numerous, periodic, perpetual,… …   New thesaurus

  • frequent — ► ADJECTIVE 1) occurring or done many times at short intervals. 2) doing something often; habitual. ► VERB ▪ visit (a place) often or habitually. DERIVATIVES frequenter noun frequently adverb. ORIGIN …   English terms dictionary

  • frequent — [frē′kwənt; ] for v. [ frē kwent′, ] also [ frē′kwent΄, frēkwənt] adj. [ME < OFr < L frequens (gen. frequentis), ? akin to farcire, to stuff: see FARCE] 1. Obs. crowded; filled 2. occurring often; happening repeatedly at brief intervals 3.… …   English World dictionary

  • Frequent — (v. lat.), volkreich, stark besucht; daher Frequentiren, einen Ort häufig besuchen; Frequentant, häufiger Besucher; Frequentation, 1) öftere Wiederholung; 2) Umgang, Verkehr. Frequenz Zusammentreffen vieler Menschen, lebhafter Verkehr …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Frequént — (lat.), häufig; viel, stark besucht, wo viel Verkehr herrscht, z. B. Ort, Straße etc.; frequentieren, einen Ort etc. häufig besuchen; Frequenz, Häufigkeit, öftere Wiederkehr; zahlreicher Besuch …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»