-
1 FREGNA
I)(fregn; frá, frágum; fréginn), v.1) to hear of, be informed of (þrándr frá andlát föður síns);2) to ask (f. e-n e-s); f. e-n ráðs, to ask one’s advice.(-da or -að), v. = prec.* * *pret. frá, 2nd pers. frátt, fráttu, pl. frágum; pres. fregn; pret. subj. frægi, frægim, Am. 99; part. freginn; sup. fregit; with the neg. suf. fráat, Ýt. 10: in mod. usage weak fregna, að, pres. fregna, sup. fregnað: in old writers a form fregna, d, occurs early, thus, pres. fregnir, Fms. xi. 42, Jómsv. S. 2; pret. fregndi, 14; pres. subj. fregnisk (= fregnsk), Sighvat, Fms. vi. 41; pres. fregnar, Glúm. 374; sup. fregnt (= fregit), Ld. 4, is scarcely a correct form; pret. pl. fregnuðum, Dipl. v. 16, in a deed of the 14th century;—by that time the word had got its present form: [Goth. fraihnan = ἐρωταν; A. S. frignan; old Sax. gifrægnan; cp. Germ. fragen]:—to hear, be informed; er þú fregn andlát mitt, Blas. 43; er hann slíkt um fregn, Vsp. 30; Þrándr frá andlát föður síns, Landn. 214; ok frágu þau tíðendi at …, Ó. H. 106; enda fregn sakar-aðili vígit á þingi, Grág. (Kb.) ch. 107, (fregni, subj., Sb. i. 105); er hann fregn dauða hins, Kb. i. 154; eða fregn hann eigi hvar féráns-dómr átli at vera, Grág. i. 95, ok er hann fregnar (sic Ed.), safnar hann liði, Glúm. l. c.; þá frá hann til öndvegis-súlna sinna, Landn. 250; síðan frá engi maðr til hans, Str. 74; frá hann, at Haraldr …, Fms. vi. 256; eptir því vér fregnuðum af oss ellrum mönnum, Dipl. l. c.; síðan fregnir hann safnaðinn, Fms. xi. 42; nú sem þessi tíðendi vóru fregin um allt landit, Str. 54; þeir þóttusk þaðan mart fýsiligt fregit (Ed. frengt) hafa, Ld. 4; sann-fregit = sann-spurt, Hallfred.II. to ask, only in very old poetry; fregna e-n e-s; hvers fregnit mik, Vsp. 22; ok ek þess opt fróða menn fregit hafði, Ýt. 6; fregna ok segja, to ask and say, ask and answer, Hm. 27; ef hann freginn er-at, 29; fregna ok segja skal fróðra hverr, 61, Skv. 1. 19, Fsm. 8; fregna e-n ráðs, to ask one’s advice, Hm. 109: fregna at e-u (as spyrja), 32. -
2 FRÁ
* * *I) prep. with dat.1) from (ganga frá lögbergi);skamt frá ánni, a short distance from the river;2) away from (nökkut frá öðrum mönnum);3) of time, alit frá eldingu, all along from daybreak;dag frá degi, one day after another;4) from among, beyond;gera sik auðkendan frá öðrum mönnum, to make oneself conspicuous;5) against;frá líkindum, against likelihood;6) of, about;er mér svá frá sagt konungi, I am told so about the king;7) as adv. away;hverfa frá, to turn away;til ok frá, to and fro;héðan í frá, hence, henceforlh;þar út í frá, secondly, next.* * *prep. with dat., sometimes with í or á prefixed, ífrá, áfrá, cp. Swed. ifrån; áfra, Fms. vi. 326, 439, viii. 25, ix. 508, x. 408; í frá, xi. 16, 137, 508, Grág. ii. 30, Nj. 83, 108, passim: [Goth. fram; A. S. fram, from; Engl. from; O. H. G. fram; again in the Scandin., Swed. från; Dan. fra; Ormul. fra; so also Engl. fro (in to and fro and froward) is a Dan. form, but from a Saxon]:—from, vide af, p. 3, col. 2; ganga frá lögbergi, Nj. 87; frá landi, Ld. 118; ofan frá fjöllum, Ísl. ii. 195; frá læknum, 339: with adv. denoting direction, skamt frá ánni, Nj. 94; skamt frá landi, Ld.; upp frá bæ Una, Fs. 33, Ld. 206; niðr frá Mælifells-gili, Landn. 71; ofan frá Merki-á, Eg. 100; ut frá Unadal, Fs. 31; norðr frá garði, Nj. 153; norðr frá dyrum, Fms. viii. 25; austr frá, ix. 402; suðr frá Noregi, x. 271; skamt frá vatninu, Ld. 268; allt frá ( all the way from) Gnúpu-skörðum, 124: ellipt., inn frá, útar frá, Nj. 50: with the indecl. particle er, vetfang þeim er frá ( from which) var kvatt, Grág. (Kb.)β. with names of hills, rivers, or the like, from, but ‘at’ is more freq., vide p. 26; frá Ósi, Eirekr frá Ósi, Þórð. 8 new Ed.; Þórðr frá Höfða, Ld. 188, 200; frá Mosfelli, frá Hlíðarenda, Landn., Nj. passim.2. denoting aloof; brott frá öðrum húsum, aloof from other houses, Eg. 203; nökkut frá ( aloof from) öðrum mönnum, Fas. i. 241; út í frá öðrum mönnum, aloof from other men, Hkr. i. 223.3. with adverbs denoting direction; Varbelgir eru hér upp frá yðr, Fms. ix. 512; stóðu spjót þeirra ofan frá þeim, Nj. 253; þangat frá garði, er …, in such a direction from the farm, that …, Grág. i. 82.4. with verbs, as vita, horfa, snúa frá, to look away from, Skálda 242; stafnar horfa frá landi, Fms. xi. 101; þat er frá vissi berginu, viii. 428.5. with gen. ellipt. cp. ‘at’ A. II. 7; frá riks manns, from a rich man’s [ house], Hom. 117; frá Arnórs, Bjarn. 35; frá frú Kristínar, Fms. ix. 407; frá bóanda þess, Grág. i. 300; frá Heljar, Edda (Ub.) 292; frá Bjarnar, Hkr. i. 190.6. temp., fjórtán nætr frá alþingi, Grág. i. 122; frá þessu, from that time, since; upp frá þessu, id., Ld. 50, Fms. xi. 334; frá hinni fyrstu stund, Sks. 559; allt frá eldingu, all along from daybreak, Hrafn. 7; frá öndverðu, from the beginning, Sks. 564; frá fornu ok nýju, of old and new, Dipl. iv. 14: adding upp, upp frá því, ever since, Bs. ii. 37.7. denoting succession; stund frá stund, from time to time, 656 A. i. 36; ár frá ári, year after year, Stj. 17; dag frá degi, Fms. ii. 230; hvern dag frá öðrum, one day after another, viii. 182; hvárt sumar frá öðru, one summer after another, Grág. i. 92; annan dag frá öðrum, Eg. 277: in other relations, maðr frá manni, man after man, Finnb. 228.II. metaph.,1. from among, above, beyond, surpassingly; göra sik auðkenndan frá öðrum mönnum, to distinguish oneself from ( above) other men, Fms. vii. 73, Fb. ii. 73: adding sem, frá því sem …, beyond that what …; frá því harðfengir ok íllir viðreignar sem aðrir, Fms. i. 171; herðibreiðr, svá at þat bar frá því sem aðrir menn vóru, Eg. 305; nú er þat annathvárt at þú ert frá því þróttigr ok þolinn sem aðrir menn, Fms. ii. 69: cp. frá-görðamaðr, frá-bær.2. with verbs denoting deprivation, taking away, forsaking, or the like; taka e-t frá e-m, to take a thing from one, Nj. 253; renna frá e-m, 264; deyja frá úmögum, to ‘die from orphans,’ i. e. leave orphans behind one, Grág. i. 249; segja sik ór þingi frá e-m, to secede from one, Nj. 166; liggja frá verkum, to be bedridden ‘from work,’ i. e. so as to be unable to work, Grág. i. 474; seljask arfsali frá úmögum, i. e. to shift one’s property from the minors, i. e. to cut them off from inheritance, 278.3. against; þvert frá mínu skapi, Fms. vii. 258, Hom. 158; frá líkindum, against likelihood, Eg. 769.4. denoting derivation from a person; í mikilli sæmd frá konungi, Ísl. ii. 394; njóta skaltu hans frá oss, Fbr. 58 new Ed.;—so also, kominn frá e-m, come of, descended from one, Eb. sub fin., Landn. passim.5. of, about, concerning; segja frá e-u, to tell of a thing, Fms. xi. 16, 137, Nj. 100, (frá-saga, frá-sögn, a story); verða víss frá e-m, to be informed about one, Fms. iv. 184; er mér svá frá sagt konungi, I am told so of the king, Eg. 20; lýgi hann mestan hlut frá, he lies for the most part, Ísl. ii. 145, cp. Nj. 32.III. adverb. or ellipt. away, off; hverfa frá, to turn away, Landn. 84; snúa í frá, Nj. 108; stukku menn frá, Eg. 289; hnekkjask Írar nú frá, Ld. 78; ok frá höndina, and the hand off, Nj. 160; falla frá, to fall off, to die (fráfall), Fms. x. 408; til ok frá, to and fro, Eg. 293, Fms. ix. 422, Pass. 3. 2; héðan í frá, hence ‘fro,’ Nj. 83; þaðan í frá, thence, Grág. ii. 30: þar ut í frá, secondly, next, Fms. vi. 326; outermost, 439:—temp., þaðan, héðan frá, thence, Grág. i. 204, ii. 30, Fms. ii. 231, Nj. 83, Vápn. 30: cp. the phrases, af og frá, by no means! vera frá, to be gone, done with, dead. -
3 frétta
* * *(-tta, -ttr), v.1) to hear, get intelligence;2) to ask, enquire (f. e-n e-s or at e-u); f. tíðenda, to ask for news; f. e-n upp, to find one out;3) refl. to get about, be reported (þetta fréttist um heraðit); fréttist alls ekki til hans, nothing was heard of him; fréttist mér svá til, I am told; fréttust þeir tíðenda, they asked each other for news; fréttast fyrir, to enquire.* * *tt, to hear, get intelligence, Korm. 160, Am. 1, Nj. 5, Eg. 123, Ísl. ii. 164; very freq., whereas fregna is obsolete.2. to ask, enquire, Korm. 216, Pass. 11. 4, 21. 8; frétta tíðenda, to ask for news, Fms. i. 101; frétta e-n upp, to find one out, Edda (pref.); frétta at mönnum, Nj. 34.II. reflex. to get about, be reported, of news; þetta fréttisk um héraðit, Korm. 198; fréttisk alls ekki til hans, nothing was heard of him, Ísl. ii. 168; frettisk mér svá til, I am told, Boll. 338, Fms. iv. 231.β. recipr. to ask one another for news; fréttusk þeir tíðenda, Boll. 336; fréttask fyrir, to enquire, Fs. 78. -
4 FRÆGÐ
f. fame, renown.* * *f. [fragu, vide fregna], good report, fame, renown; til frægðar skal konung hafa, a saying, Fms. vii. 73,—cp. fylki skal til frægðar hafa, Mkv. 6, Fms. i. 99, v. 300; með frægð ok fagnaði, 655 xiii. B. 4.COMPDS: frægðarferð, frægðarfullr, frægðarlauss, frægðarmaðr, frægðarmark, frægðarsamliga, frægðarskot, frægðarverk. -
5 GAFI
-
6 SÍÐ
I)adv.1) late (var heldr síð gengit til hámessu);with gen., síð aptans, sumars, vetrar, late in the evening, summer, winter;síð um haustit, kveldit, late in the autumn, evening;2) compar. síðarr;f., only in the phrase, um síð, at last (þó varð hann um síð ofrliði borinn);more commonly in pl., um (of) síðir (þó vaknaði hann um síðir).* * *adv., compar. síðr (q. v.), superl. sízt = least, last; but síðarr, síðast in a temp. sense: [Ulf. seiþu = ὀψία, compar. seiþs; O. H. G. sîd; Germ. seit; Old Engl. sith]:—late; sonr er betri þótt sé síð um alinn, Hm. 71; til síð, too late, 65; síð (i. e. never) muntu ráða hríngum, Hkv. Hjörv. 6; síð (i.e, never) léttir mér stríða, Edda (in a verse); ok varð heldr síð gengit til hámessu, Ó. H. 118; ef hann spyrr svá síð, so late, Grág. i. 109; ef sökin kemr svá síð upp, 373; þeim er svá síð fregna, 96; spurði, hví hann hefði svá síð komit, Eg. 150: phrases, síð ok snemma, early and late, perpetually, Stj. 462, Fms. x. 277, Gísl. 128, Þiðr. 57; ár ok síð, id.:—with gen., síð dags, late in the day, Fs. 84, Fms. i. 69, Eg. 600; síð aptans, late in the evening, Stj. 6, Hkr. i. 103; síð aptans biðr óframs sök, Sighvat; síð sumars, late in the summer, Eg. 185; síð vetrar, or síð um haustið, late in the autumn, Fær. 128; síð um kveldit, Eg. 149, 600, Fs. 85.2. compar. síðarr, later; þau svik er siðarr kómu fram, Fms. i. 59; Ásdísi átti síðarr Skúli, i. e. S. was her second husband, Landn. 88; eigi síðarr en nú var talit, Grág. i. 18; síðarr meirr, ‘later-more,’ still later, H. E. i. 414; löngu síðarr, Stj. 6; litlu síðarr, a little later, Fms. vi. 93, Nj. 4, 21; fám vetrum síðarr, a few years later, Landn. 12; tiíu vetrum síðarr en Styrbjörn fóll, Fms. i. 6l; hvárt ek dey stundu fyrr eða síðarr, ii. 158.3. superl. síðast, last; spurðisk þat síðast til hans, Nj. 121; mæltu þat síðast, svá at menn heyrðu, 201; ek ætla þessa veizlu síðast at búa, Ld. 14; orð þau er hann mælti síðast. Eg. 356; þá, skulu þeir síðast fram segja, Grág. i. 38; þessi hólmganga hefir síðast framin verit, Ísl. ii. 259; sá er síðast gengr inn, Fms. i. 16.II. the word remains as subst. in the phrase, um síð or um síðir, at last; þó varð hann um síð ofrliði borinn, Fms. i. 79, ii. 41; þeir kómu of síðir til þess innis, 623. 39; skal sitt hafa hverr of síðir, Grág. ii. 219; görðisk svá til of síðir, Fms. x. 392; at svá færi um síðir, Eg. 701, Ísl. ii. 268; þó kom svá um síðir, Nj. 267; þó at staðar nemi um síðir, Ld. 306; þó vaknaði hann um síðir, Fms. i. 216;—passim in mod. usage. -
7 snafðr
part. from an obsol. snefja, snafði:—sharp-scented; s. til at fregna eðr spyrja ný tíðendi, sharp-nosed for news, 645. 90 (Acts xvii. 21). -
8 ÞAÐAN
adv.1) thence, from there (þaðan heldu þeir suðr til Danmerkr);þaðan af = þaðan (þaðan af falla ár þær, er svá heita);hón var skamt þaðan á veizlu, she was a little way off, at a feast;2) fig., þaðan mátti skilja, thence it could be understood;skulu vér þaðan at vera, we will be on that side;þaðan af veit ek, therefrom I know;allan helming, eða þaðan af meira, a full half and even more;3) of time, after that (þaðan eru tólf nætr til Þorláks-messu);þaðan af, þaðan frá, þaðan í frá, from that time (þaðan af varð hann hinn grimmasti).* * *adv., in Norse vellums often spelt þeðan, N. G. L. i. 23; þanan, Hb. (1865), 6, 12, 14: [A. S. þonan; Dan. deden]:—thence, from there; skamt þaðan, Nj. 9; koma þaðan, Vsp. 19, 20. Vþm. 14; þaðan af falla ár þær er svá heita, Edda 24; fregna e-t þaðan, Bs. i. 652; þaðan eiga vötn öll vega, Gm. 26: without a strict notion of motion, börðusk þeir þaðan um daginn, Nj. 43; þú skalt stela þaðan mat á tvá hesta, 74; bíða þaðan, to bide in a place, Hkv. 1. 22, Ó. T. 6, MS. 623. 60; hann hafði þ. njósnir norðr í Noreg, ok fékk þ. þá eina spurn, Ó. H. 200; annat kann ek þér þ. segja, Edda 24; ok vættir þú þ. fulltings, Blas. 48.2. metaph., þaðan mátti skilja, thence it could be understood, Fms. xi. 420; þaðan af aldir alask, thence, i. e. thereby, Vþm. 48; skulu vér þaðan at vera, i. e. we will be on that side, Fms. x. 322; þaðan af veit ek, therefrom I know, i. 97; allan helming, eða þaðan af meira, full half and even more, Sks. 63; þaðan af sér Sverrir, at …, Fms. viii. 14.3. temp. thenceforth; þaðan eru tólf nætr til Þorláks-messu, K. Þ. K. 106; þaðan af, þaðan frá, since; görðusk þaðan af mörg tíðendi, Edda 6, Fb. i. 40; þaðan frá mælti hann ekki höfugt orð, Bs. i. 341; meirr þaðan, more thence = later on, Akv.; þ. lengi, long since, Haustl. -
9 frágu
from fregna.
См. также в других словарях:
fregna — / freɲa/ s.f. [etimo incerto], roman., volg. 1. [organo genitale femminile] ▶◀ (merid., volg.) fessa, (volg.) fica, (volg.) gnocca, (ven., volg.) mona, (region., volg.) patacca, (fam.) patata, (scherz.) patonza, (roman., volg.) sorca, (tosc.,… … Enciclopedia Italiana
fregna — fré·gna s.f. RE roman. 1. volg., organo genitale femminile Sinonimi: fica, 2gnocca, 1passera, sorca, topa, vagina, vulva. 2. fig., pop., sciocchezza, stupidaggine: non dire fregne! | spec. al pl., fastidio, seccatura Sinonimi: fregnaccia. 3. volg … Dizionario italiano
fregna — pl.f. fregne … Dizionario dei sinonimi e contrari
fregna — s. f. (volg., centr.) vulva, fica (volg.) … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
vagina — va·gì·na s.f. 1. OB guaina, fodero | OB LE fig., involucro, rivestimento: sì come Marsïa traesti | de la vagina de le membra sue (Dante) Sinonimi: fica, fregna, 2gnocca, 1passera, topa. 2. CO TS anat. organo copulatore femminile, costituito da un … Dizionario italiano
fregnaccia — /fre ɲatʃ:a/ s.f. [pegg. di fregna ] (pl. ce ), roman., pop. [cosa di poco conto o non vera] ▶◀ (fam.) balla, (volg.) cazzata, celia, fandonia, (roman, volg.) fregna, frottola, (volg.) puttanata, sciocchezza, (volg.) stronzata, stupidaggine … Enciclopedia Italiana
Italian profanity — Italian language Schools and Encyclopaediae Accademia della Crusca Sicilian School Enciclopedia Italiana Language Alphabet Dialects Grammar Pron … Wikipedia
Список праиндоевропейских корней — Для улучшения этой статьи желательно?: Найти и оформить в виде сносок ссылки на авторитетные источники, подтверждающие написанное … Википедия
Erol Alkan — Genre musical Electro Années d activité 1994 Présent Labels Phantasy Site officiel www.erolalkan.co.uk … Wikipédia en Français
fica — fì·ca s.f. CO 1a. volg., organo sessuale femminile, vulva Sinonimi: fregna, 2gnocca, 1passera, sorca, topa, vagina, vulva. 1b. volg., ragazza o donna molto attraente: che fica!, che pezzo di fica! Sinonimi: 2gnocca, topa. 2. OB spec. al pl.,… … Dizionario italiano
fregnaccia — fre·gnàc·cia s.f. RE roman. pop., fandonia, sciocchezza: non dire fregnacce | attività poco importante o poco impegnativa Sinonimi: fregna, frescaccia. {{line}} {{/line}} DATA: 1897 … Dizionario italiano
