-
1 fraudulenter
fraudŭlentĕr, adv. frauduleusement.* * *fraudŭlentĕr, adv. frauduleusement.* * *Fraudulenter, Aduerbium. Colum. Cauteleusement, Par tromperie, Frauduleusement, Fraudulentement, Par fraude et malengin. -
2 fraudulenter
fraudulenter, Adv. m. Compar. (fraudulentus), betrügerisch, Cato orat. 70. fr. 3 ( bei Non. 510, 21). Col. 1, 8, 18. Iustin. inst. 1, 26. § 11 u. 12. Ambros. in cant. cantic. 2. § 60: Compar. fraudulentius, Plin. 30, 89.
-
3 fraudulenter
fraudulenter, Adv. m. Compar. (fraudulentus), betrügerisch, Cato orat. 70. fr. 3 ( bei Non. 510, 21). Col. 1, 8, 18. Iustin. inst. 1, 26. § 11 u. 12. Ambros. in cant. cantic. 2. § 60: Compar. fraudulentius, Plin. 30, 89.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fraudulenter
-
4 fraudulenter
fraudŭlenter, adv., v. fraudulentus fin. [p. 778] -
5 fraudulenter
[ fraudulentus ]обманным образом, коварно Cato, Col, PM etc. -
6 fraudulenter
fraudulentius, fraudulentissime ADVfraudulently, deceitfully; dishonestly; falsely -
7 fraudulenter Prozessbetrug
-
8 fraudulentus
fraudŭlentus, a, um, adj. [fraus], cheating, deceitful, fraudulent (class.):ecquem recalvom ac silonem senem (vidistis), fraudulentum,
Plaut. Rud. 2, 1, 12:Carthaginienses fraudulenti et mendaces,
Cic. Agr. 2, 35, 95:homo,
Auct. Her. 2, 26, 41; Cic. Quint. 18, 56; Plaut. Ps. 1, 3, 132:venditiones,
Cic. Off. 3, 21, 83:malitia,
Plaut. Ps. 2, 1, 7:calliditas,
Gell. 7, 18, 10:gestus (with humilis and servilis),
Quint. 11, 3, 83.— Comp.:tanto fraudulentior deus vester, qui, etc.,
Tert. adv. Marc. 2, 28.— Sup.:ex bonis pessimi et fraudulentissimi fiunt,
Plaut. Capt. 2, 1, 38:magice fraudulentissima artium,
Plin. 30, 1, 1, § 1.— Adv.: fraudŭlenter, deceitfully, fraudulently: fraudulenter atque avariter, Cato ap. Non. 510, 21:crudeliter aut fraudulenter infestare,
Col. 1, 8, 18; Vulg. Gen. 27, 35.— Comp.:nullum animal fraudulentius invidere homini tradunt,
Plin. 30, 10, 27, § 89. -
9 unredlich
unredlich, malus (schlecht übh.). – imprŏbus (unrechtschaffen). – infidelis (ungetreu, der keine Treue hält). – infīdus (unzuverlässig in Worten u. Betragen). – perfĭdus (treulos, s. d.). – subdŏlus (hinterlistig). – fraudulentus (voll Betrug). – fallax (in Betrügerei und Ränkemacherei geübt). – unr. Benehmen, unr. Handlung, s. Unredlichkeit. – Adv. imprŏbe; perfĭde; fraudulenter. – Unredlichkeit, improbitas (Schlechtigkeit). – infidelitas (Untreue). – perfidia (Treulosigkeit). – fraus (unredliche Handlung, z.B. aliquam fraudi speciem iuris imponere). – aus Unredlichkeit, improbe; fraudulenter.
-
10 fraudulentus
fraudulosus (adi.) fraudulenter (adv.) обманчивый, фальшивый, fraudulentum consilium (1. 12. pr. D. 5, 2. 1. 7. D. 40. 9. 1. 47 pr. D. 50, 17);fraudulosa contrectatio (l. 1 § 3 D. 47, 2);
fraudulenter acta (1. 40 § 4 D. 40, 7);
fraudul. alienare, alienationes facere (1. 60 § 4 D. 17, 1. 1. 39 § 1 D. 49, 14).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > fraudulentus
-
11 Arglist
Arglist, malitiosa astutia (arglistige Schlauheit). – malitia (Schelmerei). – vafritia (Verschmitztheit). – malae artes (Ränke). – arglistig, callidus et ad fraudem acutus. fraudulentus (betrügerisch). – malitiosus (hinterlistig, schelmisch, bes. in Rechtsangelegenheiten). – Adv.malitiose; fraudulenter. – Arglistigkeit, s. Arglist.
-
12 Betrüger
[459] Betrüger, fraudator. – homo ad fallendum paratus od. instructus (ein Mensch, der gern andere täuscht). – circumscriptor (Bevorteller, bes. von dem, dervon der Unerfahrenheit junger Leute Nutzen zu ziehen sucht). – planus (herumziehender Marktschreier). – falsarius (der anderer Handschriften nachmacht). – ein seiner B., homo ad fraudem acutus: ein recht verschmitzter B., veterator: homo totus ex fraude factus: ein rechter B. sein, totum ex fraude et fallaciis constare. – Betrügerei, s. Betrug. – Betrügerin, mulier ad fallendum parata oder instructa. – betrügerisch, ad fallendum paratus oder instructus. fallax (gern täuschend, hinterlistig, arglistig). – fraudulentus (der durch List und Betrug den andern um das Seinige bringt). – dolosus (voller Ränke, ränkevoll; alle von Personen u. Dingen). – veterator (in Pfiffen u. Kniffen alt geworden, nur von Pers.). – vanus (eitel, nichtig, täuschend, von Dingen, z. B. spes). – b. Worte, verba ad fallendum instructa: b. Handlung, s. Betrug. – Adv.fraudulenter; fallaciter; dolose; per do lum (auf b. Art). – b. handeln, dolose od. malā fide agere: vielfach b. handeln, permulta fraudandi causā facere.
-
13 Hinterlist
Hinterlist, dolus (Hinterlist, in der Absicht, dem Hintergangenen zu schaden). – fraus (der Betrug, soforn man jmds. Glauben an unsere Redlichkeit täuscht). – insidiae (die Schlingen, die man jmdm. legt, der Hinterhalt, in dem man auf jmd. lauert). – hinterlistig, dolosus. [1335] – subdolus (heimtückisch). – fraudulentus (betrügerisch). – insidiosus (tückisch aufden rechten Zeitpunktlauernd, jmdm. zu schaden, Ggstz. apertus). – h. Verfahren, fraus. – Adv.. (= hinterlistigerweise): dolose; dolo; per fraudem; fraude; fraudulenter; insidiose; ex insidiis; per insidias (z.B. alqm intercipere).
-
14 ränkesüchtig, -voll
ränkesüchtig, -voll, dolosus; dolis malitiosus; fraudulentus; insidiosus (s. »Ränke« die Substst.). – Adv.dolose; fraudulenter; insidiose; per dolum atque insidias (durch Ränke und Hinterlist).
-
15 Spitzbube
Spitzbube etc., s. Dieb etc. – Spitzbüberei, furtum [2172]( Diebstahl). – fraus (Betrug). – perfidia (Treulosigkeit). – spitzbübisch, furax (diebisch). – fraudulentus (betrügerisch). – perfĭdus (treulos). – Adv.furto. furaciter (diebisch). – fraudulenter (betrügerisch). – perfĭde (treulos).
-
16 Treulosigkeit
Treulosigkeit, perfidia (die Wortbrüchigkeit). – infidelitas (die Untreue). – infidum facinus (treulose Tat, z.B. ob infida multa facinora). – T. beweisen, perfide od. fraudulenter agere.
-
17 Коварство
- falsimonia; calumnia; astutia; malitia; fraus, fraudis,f; fraudulentia; dolus; calliditas;• он едва спасся от его коварства - ejus insidias vix effugit; vix tot ex ejus insidiis elapsus est;vix occultas, quibus petebatur, insidias vitavit;
• пустить в ход коварство - versari dolo / insidiari / machinari / astu rem gerere / dolos moliri / fraudulenter agere / tendere insidias alicui;
-
18 Лгать
- mentiri; ementiri; commentiri; fallere; mendatia dicere; mendatia proferre;• лгать на кого-либо - mentiri in aliquem / de aliquo; mendaces sermons de aliquo diseminare;
• беззастенчиво лгать - libero mendacio abuti;
• да разве порядочному человеку пристало лгать? - Cadit ergo in virum bonum mentiri?
• я не привык лгать - absum ab omni dolo animique fraude; nectendis fraudibus assuetus non sum; alienus sum ab arte simulandi; non sum is, qui fraudulenter agam;
• лгать не мое дело - mentiri non est meum;
• я вам не лгу - tibi non mentior;
• все лжешь, что ни говоришь - quidquid loqueris, alienum a veritate est; quidquid loqueris, mera fundis mendatia; falsa est omnis oratio;
-
19 ambulo
ambŭlo, āvi, ātum, 1, v. n. [regarded by Doed. as a sort of dim. of ambio, but better regarded as comp. of am- and the root of bainô, beto, -bito, baculum = bakpron, vado, venio; Sanscr. gā = go; Germ. gehen; Engl. go. Curtius].I.Lit.A.In gen., to go about, to walk:B.cum illā neque cubat neque ambulat,
Plaut. Bacch. 4, 8, 56:si non ubi sedeas locus est, est ubi ambules,
id. Capt. prol. 12:quem ad modum quis ambulet, sedeat,
Cic. Fin. 5, 17, 47:sedetur, ambulatur,
Varr. L. L. 6, 1, p. 72 Müll.:ambulatum est,
Cic. Leg. 2, 1, 1; Sen. Ep. 113, 15:cum sedeatur, ambuletur, discumbatur,
Gell. 2, 2:standi ambulandi vices,
Quint. 11, 3, 44:ambulans aut jacens,
Plin. Ep. 9, 36; Gell. 2, 9:cum ambulantis Tiberii genua advolveretur,
Tac. A. 1, 13: aves aliquae ambulant, ut cornices;aliae saliunt, ut passeres,
walk, Plin. 10, 38, 54, § 111:Aegyptii mures bipedes ambulant,
id. 10, 64, 85, § 186:claudi ambulant,
Vulg. Matt. 11, 5; ib. Joan. 1, 36; ib. Apoc. 2, 1; 9, 20.—Hence,Esp., to walk for recreation, to take a walk:C.abiit ambulatum,
Plaut. Mil. 2, 2, 96:visus sum mihi cum Galbā ambulare,
Cic. Ac. 2, 16, 51:cum in sole ambulem, etiamsi aliam ob causam ambulem, etc.,
id. de Or. 2, 14, 60:pedibus ambulare,
Suet. Dom. 19.—To go, to travel, to journey (class.), Plaut. Capt. prol. 12:D.quo ambulas tu?
id. Am. 1, 1, 185; Ter. Hec. 5, 3, 17:biduo aut triduo septingenta milia passuum ambulare,
Cic. Quint. 25; id. Att. 9, 4 fin.:eo modo Caesar ambulat, ut, etc.,
id. ib. 8, 14 et saep.—Hence, in the comic poets, bene ambula, farewell, a good journey to you, a form oft. used at the departure of any one:bene ambula et redambula,
farewell and farewell back, Plaut. Capt. 4, 2, 120: Ty. Bene ambulato. Ph. Bene vale, id. ib. 2, 3, 92; and absol.:ambula,
go, Ter. Heaut. 2, 3, 139: ambulare in jus, to go into court, go to law:ambula in jus,
Plaut. Curc. 5, 2, 23; Ter. Phorm. 5, 8, 43.—To walk about with a certain gravity or importance: licet superbus ambules pecuniā. Hor. Epod. 4, 5; id. S. 1, 2, 25; 1, 4, 66.—E.Of inanimate things:F.amnis, quā naves ambulant,
Cato, R. R. 1, 3:Nilus immenso longitudinis spatio ambulans,
Plin. 5, 9, 10, § 51:velut intus ambulantem (lucem),
id. 37, 9, 47, § 131.— Trop. (only post-Aug.):quod deinde caput translatum per omnes leges ambulavit,
was afterwards added to all laws, Plin. 10, 50, 71, § 139; Dig. 4, 4, 15:ambulat cum domino bonorum possessio,
ib. 37, 11, 2.—Act., esp. with cognate objects, as iter, via, etc., to navigate, sail, pass over, etc.:G.cum Xerxes tantis classibus tantisque copiis maria ambulavisset terramque navigāsset,
Cic. Fin. 2, 34:perpetuas ambulat illa vias,
Ov. F. 1, 122 (cf.: ire iter, viam, etc., Burm. ad Prop. 2, 19, 50).— Pass.:si bina stadia ambulentur,
Plin. 23, 1, 16, § 26.—In milit. lang. t. t., to march:H.ut ter in mense tam equites quam pedites educantur ambulatum,
Veg. Mil. 1, 27.—In the jurists in opp. to ire:II.iter est jus eundi ambulandi hominis,
of one going and coming, Dig. 3, 8, 1.—Trop. very freq. in eccl. Lat. (like Heb. and N. T. Gr. peripateô), to walk, in the sense of to live, with an adjunct of manner or circumstances:ambulavit Henoch cum Deo,
Vulg. Gen. 5, 22:ut ambules in viis ejus (Dei),
ib. Deut. 10, 12:qui ambulant in lege Domini,
ib. Psa. 118, 1:in circuitu impii ambulant,
ib. ib. 11, 9: fraudulenter ambulare, ib. Prov. 11, 13.—So also very freq. in N. T., but only once in this sense in the Gospels:quare discipuli tui non ambulant juxta traditionem seniorum?
Vulg. Marc. 7, 5:qui non secundum carnem ambulant,
ib. Rom. 8, 1:in carne ambulantes,
ib. 2 Cor. 10, 3:honeste ambulare,
ib. Rom. 13, 13:ut ambuletis digne Deo,
ib. Col. 1, 10:quod non recte ambularent,
ib. Gal. 2, 14 et persaepe. -
20 FRAUDULENTLY
[ADV]SYCOPHANTIOSEFRAUDULENTER
См. также в других словарях:
Bundesbrief von 1291 — Schweizer Bundesbrief Der Bundesbrief, datiert auf Anfang August 1291, ist der bekannteste von mehreren Bundesbriefen und gilt in der traditionellen und populären Geschichtsschreibung als eine oder gar als die Gründungsurkunde der Schweizerischen … Deutsch Wikipedia
fraudulemment — Fraudulemment, adverb. acut. Est par ou avec fraude, tromperie et deception, comme, Il m a fraudulemment fait contracter, Per dolum, aut dolo, per fraudem, aut tecta fraude, ad contrahendum me induxit, Fraudulenter. Aucuns escrivent… … Thresor de la langue françoyse
Association of Certified Fraud Examiners — Die Association of Certified Fraud Examiners (ACFE) ist eine internationale Non Profit Organisation mit Sitz in Austin (Texas). Die zurzeit 32.000 Mitglieder der Organisation sind hauptsächlich zur Bekämpfung von Wirtschaftskriminalität und… … Deutsch Wikipedia
Romanus (Usurpator) — Romanus († 470 in Rom) war ein weströmischer Usurpator, der sich 470 in Italien gegen Kaiser Anthemius erhob. Romanus gehörte dem Senat an und bekleidete zeitweise das einflussreiche Amt des magister officiorum. 470 wurde er in Ravenna in eine… … Deutsch Wikipedia
Sorribas (Piloña) — Sorribas País España Comunidad autónoma … Wikipedia Español
Pfahlbürger, der — Der Pfahlbürger, des s, plur. ut nom. sing. ein ehedem sehr gangbares, jetzt nur noch in einigen Gegenden übliches Wort, einen Einwohner einer Stadt zu bezeichnen, welcher zwar außer den Stadtmauern, aber doch innerhalb der Bann und… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
ACTOR — I. ACTOR Neptuni fil. ex Agamede, Augei filia. Hyginus Fab. 157. II. ACTOR comes Herculis contra Amazonas, in quo bello vulneratus, cum retro domum abire vellet, in itinere mortuus est. Item Astyoches pater. Hom. Il. ss. Item, Menoetii, ex Aegina … Hofmann J. Lexicon universale
CALENDARIO (a) — a CALENDARIO nomen servi apud Romanos, qui Calendario praeponebatur ab Actore, ut pecunias domini exigeret, crederetque. Erat autem Calendarum, seu paginae Calendarum, uti vocat Marticlis l. 8. Epigr. 44. v. 11. codex nominum, in quem nomen… … Hofmann J. Lexicon universale
CHIOS — insula maris Aegaei nobilissima, inter Samum et Lesbum est, quam sic vocatam volunt de nomine Nymphae, quae ob insignem candorem Chione nuncupabatur: olim Aethalia, Aethale, Macris, et Pityusa dicebatur: nunc autem vulgo Chio vel Scio, Turcice… … Hofmann J. Lexicon universale
NETHINAEI — dicebantur apud Israelitas, servi portantes ligna ac haurientes aquam pro domo Domini; Non ex Levitarum, aut Israelitarum numero: sed ad id officii damnati erant Gibeonitae, qui Iosuam, dicendo longinquos se esse, cum tamen in medio Israelitarum… … Hofmann J. Lexicon universale
ORCI Galea — apud Homer. Il. ε. v. 845. ubi de Minerva, Δῦν᾿ Α᾿ΐδος κυνέην, μὴ μὰν ἴδοι ὄβριμος Α῎ρης. Inducit Orci galeam, ne ipsam videret potens Mars. Nebula est densissima, quâ se Dii condebant apud Poetas, cum conspicui esse nollent. Metaphorâ desumptâ a … Hofmann J. Lexicon universale