-
1 vanus
vānus, a, um - vanior Liv. 7, 7, 8; vanissimus Vell. 2, 30, 1. [st1]1 [-] vide, où il n'y a rien. - ne vana urbis magnitudo esset, Liv. 1, 8, 5: pour que cette grande ville ne fût pas dépourvue d'habitants. - vanior erat hostium acies, Liv. 2, 47, 4: les lignes (de l'ennemi) étaient dégarnies. - Virg. G. 1, 226; Curt. 4, 14, 14. [st1]2 [-] fig. creux, vain, sans consistance, sans fondement, mensonger. - vana oratio, Cic. Lael. 98: propos creux (sans sincérité). - nec tota ex vano criminatio erat, Liv. 33, 31, 4: tout, dans l'accusation, n'était pas dénué de fondement. - vanum argumentum, Quint.: preuve peu concluante. - cf. Cic. Amer. 117; Planc. 101; Fin. 2, 46. [st1]3 [-] trompeur, fourbe, imposteur, sans conscience, sans foi. - vani hostes, Sall. J. 103, 5: des ennemis sans foi. - cf. Cic. Fin. 3, 38; Div. 1, 37; Gell. 18, 4, 10. [st1]4 [-] sans succès, qui n'aboutit à rien. - Tac. H. 2, 22. - avec gén. vanus veri, Virg. En. 10, 631: qui n'est pas en possession de la vérité. - nec voti vanus foret, Sil. 12, 261: et il ne fût pas déçu de son voeu (et son voeu eût été accompli...). - vana tela, Liv.: traits qui ne portent pas, traits perdus. - veri vana feror, Virg. En. 10, 631: je (= Junon) m'abuse entièrement (je me trompe fort). - ne vanus iisdem castris assideret, Tac. H. 2, 22: pour ne pas rester dans le même camp après un échec. - ora vana movere, Ov.: fatiguer inutilement sa mâchoire. [st1]5 [-] vain, vaniteux. - Liv. 35, 47, 7; Sall. H. 4, 35. [st1]6 [-] subst. n. vanum: vanité, inutilité, néant. - ad vanum redacta victoria, Liv. 26, 37, 8: victoire réduite à néant. - vana tumere, Virg. (vana, acc. plur. n. pris comme adv.): se gonfler d'orgueil en vain. - ex vano, Liv. 27, 26. 1: sans fondement, sans raison. - in vanum, Sen. Ep. 31, 4, pour rien, inutilement. - vana rerum, Hor. S. 2, 2, 25: la vaine apparence des choses. - vana rumoris, Tac. An. 4, 59: vains bruits. - vanum est avec prop. inf.: il est faux que. --- Plin. 30, 25.* * *vānus, a, um - vanior Liv. 7, 7, 8; vanissimus Vell. 2, 30, 1. [st1]1 [-] vide, où il n'y a rien. - ne vana urbis magnitudo esset, Liv. 1, 8, 5: pour que cette grande ville ne fût pas dépourvue d'habitants. - vanior erat hostium acies, Liv. 2, 47, 4: les lignes (de l'ennemi) étaient dégarnies. - Virg. G. 1, 226; Curt. 4, 14, 14. [st1]2 [-] fig. creux, vain, sans consistance, sans fondement, mensonger. - vana oratio, Cic. Lael. 98: propos creux (sans sincérité). - nec tota ex vano criminatio erat, Liv. 33, 31, 4: tout, dans l'accusation, n'était pas dénué de fondement. - vanum argumentum, Quint.: preuve peu concluante. - cf. Cic. Amer. 117; Planc. 101; Fin. 2, 46. [st1]3 [-] trompeur, fourbe, imposteur, sans conscience, sans foi. - vani hostes, Sall. J. 103, 5: des ennemis sans foi. - cf. Cic. Fin. 3, 38; Div. 1, 37; Gell. 18, 4, 10. [st1]4 [-] sans succès, qui n'aboutit à rien. - Tac. H. 2, 22. - avec gén. vanus veri, Virg. En. 10, 631: qui n'est pas en possession de la vérité. - nec voti vanus foret, Sil. 12, 261: et il ne fût pas déçu de son voeu (et son voeu eût été accompli...). - vana tela, Liv.: traits qui ne portent pas, traits perdus. - veri vana feror, Virg. En. 10, 631: je (= Junon) m'abuse entièrement (je me trompe fort). - ne vanus iisdem castris assideret, Tac. H. 2, 22: pour ne pas rester dans le même camp après un échec. - ora vana movere, Ov.: fatiguer inutilement sa mâchoire. [st1]5 [-] vain, vaniteux. - Liv. 35, 47, 7; Sall. H. 4, 35. [st1]6 [-] subst. n. vanum: vanité, inutilité, néant. - ad vanum redacta victoria, Liv. 26, 37, 8: victoire réduite à néant. - vana tumere, Virg. (vana, acc. plur. n. pris comme adv.): se gonfler d'orgueil en vain. - ex vano, Liv. 27, 26. 1: sans fondement, sans raison. - in vanum, Sen. Ep. 31, 4, pour rien, inutilement. - vana rerum, Hor. S. 2, 2, 25: la vaine apparence des choses. - vana rumoris, Tac. An. 4, 59: vains bruits. - vanum est avec prop. inf.: il est faux que. --- Plin. 30, 25.* * *Vanus, Adiectiuum. Virgil. Vuide.\Vanus. Iuuenal. Sans esprit, Qui s'addonne à choses vaines et de nulle valeur.\Vanum. Terent. Ne possible, Ne vray semblable.\Vanus. Virgil. Menteur et controuveur de parolles et bourdes, Mensongier.\Vanus ingenio. Liu. Qui croit de legier.\Author vanus. Liu. Menteur, Porteur de faulses nouvelles.\Fides vana. Virgilius. Faulse.\Fiducia vana pedum. Ouid. Vaine.\Ictus vanus. Liu. Donné en vain.\Incoeptum vanum. Liu. Qui ne vient point à prouffit.\Precibus vanis sollicitare aliquem. Ouid. Vaines et inutiles et qui ne servent de rien, Prier en vain. -
2 vanus
vānus, a, um (vgl. altind. ūná-h, unzureichend), leer, nichts in sich enthaltend, taub, I) eig.: arista, Verg.: granum, Colum.: magnitudo urbis, Liv.: venti, körperlose, nichtige, Catull.: imago, leeres Bild, d.i. der Schatten eines Toten, Hor.: somnia, leere Träume, Verg.: vanior acies hostium, Liv. – II) übtr., dem Inhalte od. dem Erfolge, der Wirkung nach leer, gehaltlos, eitel = unbedeutend, nichtig, lügenhaft, grundlos, erfolglos, fruchtlos, vergeblich, A) v. Lebl.: 1) adi.: res, Liv.: sermo, Liv.: vanissimus strepitus verborum, Petron. – oratio, Cic.: spes, Ov.: gaudia, Hor.: metus, Hor.: omen, Ov.: vana quaedam pollicebatur, Cic.: nec vana fides, und es ist wahr, Verg.: haud vana, Liv. – v. Geschossen, ictus, Liv.: vana tela mittere, Liv. – vanum est m. Acc. u. Infin., vanum arbitror esse circa canis ortum angues candidos membranam eam exuere, Plin. 30, 25. – m. Genet., leer an usw., profana philosophiae turba vana sanctitudinis, priva verae rationis, Apul. de deo Socr. 3 in. – 2) neutr. subst. = das Leere, Eitle, Vergebliche, haustum ex vano, aus einer falschen Quelle geschöpft, Liv.: nec tota ex vano criminatio erat, ohne Grund, Liv.: ad vanum et irritum redacta victoria, ist vernichtet, Liv.: ut tela in vanum cadant, Sen.: cedit in vanum labor, ist vergeblich, Sen.: alioquin abibunt in vanum monentium verba, sind in den Wind gesprochen, Sen. – poet., vana tumens, mit leerem Scheine, aufgeblasen (von Einbildung), Verg. Aen. 11, 854: vana luctans, Sil. 17, 313. – m. Genet., vana rerum, Hor.: vana rumoris, Tac. – B) v. Pers.: 1) v. dem, dessen Handlungen ohne Erfolg sind, ne vanus isdem castris assideret, vergeblich, Tac. hist. 2, 22. – u. so poet. m. Genet., aut ego veri vana feror, Verg. Aen. 10, 631: vanus voti, Sil. 12, 261. – 2) insbes., im moralischen Sinne, lügenhaft, windbeutelig, wankelmütig, eitel, prahlerisch, windig, abenteuerlich, haruspex, Cic.: ingenium, Liv. u. (v. der Pers. selbst) Sall.: quam vana et mutabilia barbarorum ingenia essent, Liv.: vanus aemulatione, töricht aus Eifersucht, Tac.: vanum se esse et perfidiosum fateri, Cic.: laudare se vani est, Val. Max.: vanus auctor est, der Gewährsmann verdient keinen Glauben, Liv.: inde vanus auctor absumpti Masinissae ad regem rediit, mit dem falschen Berichte, M. sei umgekommen, Liv.: Cn. Lentulus perincertum stolidior an vanior, Sall. fr.: vanissimi cuiusque ludibrium, jedes Abenteurers, Betrügers, Curt.
-
3 vanus
vānus, a, um (vgl. altind. ūná-h, unzureichend), leer, nichts in sich enthaltend, taub, I) eig.: arista, Verg.: granum, Colum.: magnitudo urbis, Liv.: venti, körperlose, nichtige, Catull.: imago, leeres Bild, d.i. der Schatten eines Toten, Hor.: somnia, leere Träume, Verg.: vanior acies hostium, Liv. – II) übtr., dem Inhalte od. dem Erfolge, der Wirkung nach leer, gehaltlos, eitel = unbedeutend, nichtig, lügenhaft, grundlos, erfolglos, fruchtlos, vergeblich, A) v. Lebl.: 1) adi.: res, Liv.: sermo, Liv.: vanissimus strepitus verborum, Petron. – oratio, Cic.: spes, Ov.: gaudia, Hor.: metus, Hor.: omen, Ov.: vana quaedam pollicebatur, Cic.: nec vana fides, und es ist wahr, Verg.: haud vana, Liv. – v. Geschossen, ictus, Liv.: vana tela mittere, Liv. – vanum est m. Acc. u. Infin., vanum arbitror esse circa canis ortum angues candidos membranam eam exuere, Plin. 30, 25. – m. Genet., leer an usw., profana philosophiae turba vana sanctitudinis, priva verae rationis, Apul. de deo Socr. 3 in. – 2) neutr. subst. = das Leere, Eitle, Vergebliche, haustum ex vano, aus einer falschen Quelle geschöpft, Liv.: nec tota ex vano criminatio erat, ohne Grund, Liv.: ad vanum et irritum redacta victoria, ist vernichtet, Liv.: ut tela in vanum cadant, Sen.: cedit in vanum labor, ist vergeblich, Sen.: alioquin abibunt in vanum monentium verba, sind in den Wind ge-————sprochen, Sen. – poet., vana tumens, mit leerem Scheine, aufgeblasen (von Einbildung), Verg. Aen. 11, 854: vana luctans, Sil. 17, 313. – m. Genet., vana rerum, Hor.: vana rumoris, Tac. – B) v. Pers.: 1) v. dem, dessen Handlungen ohne Erfolg sind, ne vanus isdem castris assideret, vergeblich, Tac. hist. 2, 22. – u. so poet. m. Genet., aut ego veri vana feror, Verg. Aen. 10, 631: vanus voti, Sil. 12, 261. – 2) insbes., im moralischen Sinne, lügenhaft, windbeutelig, wankelmütig, eitel, prahlerisch, windig, abenteuerlich, haruspex, Cic.: ingenium, Liv. u. (v. der Pers. selbst) Sall.: quam vana et mutabilia barbarorum ingenia essent, Liv.: vanus aemulatione, töricht aus Eifersucht, Tac.: vanum se esse et perfidiosum fateri, Cic.: laudare se vani est, Val. Max.: vanus auctor est, der Gewährsmann verdient keinen Glauben, Liv.: inde vanus auctor absumpti Masinissae ad regem rediit, mit dem falschen Berichte, M. sei umgekommen, Liv.: Cn. Lentulus perincertum stolidior an vanior, Sall. fr.: vanissimi cuiusque ludibrium, jedes Abenteurers, Betrügers, Curt. -
4 vanus
I.Lit. (rare;II.not in Cic.): sed illos Exspectata seges vanis elusit aristis,
Verg. G. 1, 226:leve ac vanum granum,
Col. 2, 9, 13:ne vana urbis magnitudo esset,
Liv. 1, 8, 5:vanior jam erat hostium acies,
id. 2, 47, 4:videtis ordines raros, cornua extenta, mediam aciem vanam et exhaustam,
Curt. 4, 14, 14:vanam aciem esse ratus,
i. e. thin, weak, id. 4, 14, 8: non vanae redeat sanguis imagini, i. e. to the shade of the dead (so called as being without a body), Hor. C. 1, 24, 15; 3, 27, 41.—Trop., empty as to purport or result, idle, null, groundless, unmeaning, fruitless, vain (freq. and class.): omnes dant consilium vanum, Enn. ap. Front. Ep. 2, 13 (Trag. Rel. v. 419 Vahl.):2.falsum aut vanum aut fictum (opp. vera),
Ter. Eun. 1, 2, 24:oratio,
Cic. Lael. 26, 98: vana quaedam atque inania polliceri. id. Planc. 42, 101:vana falsaque,
Plin. 30, 2, 5, §14: res tumida, vana, ventosa,
Sen. Ep. 84, 11:orationi vanae crediderunt,
idle, delusive, Cic. Rosc. Am. 40, 117:non bellum sed vanam imaginem belli insedisse,
Liv. 3, 16, 5:verba,
Ov. M. 13, 263:convicia,
id. ib. 9, 303:historiae,
Quint. 1, 8, 20:argumentum,
id. 7, 2, 34:error,
Lucr. 1, 1068:agitatio armorum,
Liv. 7, 10, 8:metus,
Hor. C. 1, 23, 3; Ov. H. 16, 342:gaudia,
Hor. Ep. 2, 1, 188:spes,
Ov. M. 14, 364:ira,
Val. Fl. 8, 374; Liv. 1, 10, 4:fides,
Verg. A. 4, 12:omen,
Ov. M. 2, 597:vox auguris,
id. ib. 3, 349:cuspis,
id. ib. 8, 346:pila omnia,
Liv. 7, 23, 8:pleraque tela,
id. 30, 10, 13:ensis,
id. 7, 10, 9:ictus,
id. 34, 39, 2:promissa,
Tac. A. 3, 16:vana et irrita testamenta,
Suet. Calig. 38:vaniore dicendi genere inflata (gens),
Quint. 12, 10, 17:sententiarum vanissimus strepitus,
Petr. 1.—With abl.:postquam equestris pugna effectu quam conatibus vanior erat,
Liv. 7, 7, 8:oratio non suis vana laudibus, non crimine alieno laeta,
id. 4, 41, 1.—Subst.: vānum, i, n., emptiness, nothingness, naught:3.ad vanum et irritum redacta victoria,
brought to nothing, Liv. 26, 37, 8:nec tota ex vano criminatio erat,
i. e. groundless, without cause, id. 33, 31, 4:ex vano habere spem,
id. 27, 26, 1:cedit labor in vanum,
Sen. Hippol. 182. — Plur.:haud vana adtulere,
Liv. 4, 37, 6.— Neutr. plur. adverb.:ut vidit (Arruntem) laetantem animis ac vana tumentem,
i. e. vainly, with vain show, Verg. A. 11, 854.—With gen.:corruptus vanis rerum,
Hor. S. 2, 2, 25:vana rumoris,
Tac. A. 4, 59.—Vanum est, with subject-clause:B.vanum arbitror esse circa canis ortum angues candidos membranam eam exuere,
Plin. 30, 3, 8, § 25.—Transf., of persons, false, lying, deceptive, delusive, untrustworthy:2.vanus et perfidiosus et impius,
false, Cic. Quint. 6, 26:vanus mendaxque,
Verg. A. 2, 80:haruspices,
Cic. Div. 1, 19, 36:haec mihi non vani (neque erat cur fallere vellent) Narravere senes,
i. e. veracious, Ov. M. 8, 721; cf.:ingenium dictatoris,
Liv. 1, 27, 1:vane Ligus frustraque animis elate superbis,
Verg. A. 11, 715:vir omnium vanissimus,
Vell. 2, 30, 1:invidia vulgi vanum ingenium dictatoris corrupit,
weak, wavering, Liv. 1, 27, 1:ne irrisus ac vanus iisdem castris assideret, etc.,
in vain, Tac. H. 2, 22 fin. —With gen.:aut ego (i. e. Juno) veri Vana feror,
Verg. A. 10, 631:voti vanus,
i. e. deceived, Sil. 12, 261:turba vana sanctitudinis,
App. de Deo Socr. p. 43, 1.—Esp., vainglorious, ostentatious, boastful, vain:Cn. Lentulus perincertum stolidior an vanior,
Sall. H. 4, 35 Dietsch ad loc.:laudare se vani, vituperare stulti est,
Val. Max. 7, 2, ext. 8.—With abl.:hunc ingenio vanum Aetoli inpulerant in spem regni,
Liv. 35, 47, 7.—Hence, adv.: vānē, idly, vainly (post-class.):vane gaudere,
Tert. Apol. 49:vanius excogitatum,
App. Mag. p. 300, 41:praecavere vanissime,
Tert. Pud. 1. -
5 vānus
vānus adj. with comp. and (late) sup. [VAC-], containing nothing, empty, void, vacant: illos seges vanis elusit avenis, V.: vanior iam erat hostium acies, L.: acies, i. e. weak, Cu.: Num vanae redeat sanguis imagini! unsubstantial, H.—Fig., empty, idle, null, groundless, unmeaning, fruitless, vain: falsum aut vanum aut finctum (opp. vera), T.: oratio: verba, O.: armorum agitatio, L.: metus, H.: Spes, O.: ira, L.: pugna effectu quam conatibus vanior, L.—Vainglorious, ostentatious, boastful, vain: ingenio, L.—False, lying, deceptive, delusive, untrustworthy: vanus et perfidiosus et impius: vanus mendaxque, V.: non vani senes, i. e. veracious, O.: oratio: ingenium dictatoris, weak, wavering, L.: aut ego (i. e. Iuno) veri Vana feror, V.: vanissimi cuiusque ludibrium, Cu.* * *vana, vanum ADJempty, vain; false, untrustworthy -
6 vanus
vanus vanus, a, um напрасный -
7 vanus
vanus vanus, a, um пустой -
8 vanus
vanus vanus, a, um бесполезный -
9 vanus
vānus, a, um [одного корня с vaco ]1) пустой (arista V; granum Col); безлюдный, малонаселённый ( magnitudo urbis L)2) редкий, неплотный ( acies hostium L)3) пустой, бессодержательный, ничтожный (homo, oratio C)4) бесплотный ( imago H)5)а) бесполезный, тщетный, напрасный, безуспешный, бесплодный (preces VF, O)v. veri V — заблуждающийся, обманывающийсяvoti v. Sil — обманувшийся в своих желанияхб) бьющий мимо цели (ictus, tela L)6) лживый, суетный, тщеславный, ветреный, легкомысленный, ненадёжный, пустой (ingenium L; puella Tib)7) неосновательный, ложный (spes O; metus H, O; fides V); мнимый, призрачный, воображаемый ( victoria L)9) не имеющий силы, недействительный ( testamentum Dig) -
10 vanus
сущ.общ. возраст, лета -
11 vanus
,a,umпустой, порожний; напрасный, непостоянный -
12 vanus
1) пустой, напрасный, timor v. (1. 13 pr. D. 42, 1). 2) недействительный: vanum et pro cancellato haberi (1. 47 § 1 D. 2, 14);3) трусливый, metus non vani hominis, sed qui merito et in hominem constantissimum cadat (1. 6 D. 4, 2).v. ademtio (1. 16 § 1 D. 34, 4).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > vanus
-
13 vanús
1. 1) требующий 2) усердный, ярый 3) приверженный, преданный 2. ♂ 1) преследователь 2) враг -
14 vanus
,a,umпустой, порожний; напрасный, непостоянный -
15 iga; vanus
ikä -
16 kangekaelne vanus
uhmaikä -
17 vanum
I.Lit. (rare;II.not in Cic.): sed illos Exspectata seges vanis elusit aristis,
Verg. G. 1, 226:leve ac vanum granum,
Col. 2, 9, 13:ne vana urbis magnitudo esset,
Liv. 1, 8, 5:vanior jam erat hostium acies,
id. 2, 47, 4:videtis ordines raros, cornua extenta, mediam aciem vanam et exhaustam,
Curt. 4, 14, 14:vanam aciem esse ratus,
i. e. thin, weak, id. 4, 14, 8: non vanae redeat sanguis imagini, i. e. to the shade of the dead (so called as being without a body), Hor. C. 1, 24, 15; 3, 27, 41.—Trop., empty as to purport or result, idle, null, groundless, unmeaning, fruitless, vain (freq. and class.): omnes dant consilium vanum, Enn. ap. Front. Ep. 2, 13 (Trag. Rel. v. 419 Vahl.):2.falsum aut vanum aut fictum (opp. vera),
Ter. Eun. 1, 2, 24:oratio,
Cic. Lael. 26, 98: vana quaedam atque inania polliceri. id. Planc. 42, 101:vana falsaque,
Plin. 30, 2, 5, §14: res tumida, vana, ventosa,
Sen. Ep. 84, 11:orationi vanae crediderunt,
idle, delusive, Cic. Rosc. Am. 40, 117:non bellum sed vanam imaginem belli insedisse,
Liv. 3, 16, 5:verba,
Ov. M. 13, 263:convicia,
id. ib. 9, 303:historiae,
Quint. 1, 8, 20:argumentum,
id. 7, 2, 34:error,
Lucr. 1, 1068:agitatio armorum,
Liv. 7, 10, 8:metus,
Hor. C. 1, 23, 3; Ov. H. 16, 342:gaudia,
Hor. Ep. 2, 1, 188:spes,
Ov. M. 14, 364:ira,
Val. Fl. 8, 374; Liv. 1, 10, 4:fides,
Verg. A. 4, 12:omen,
Ov. M. 2, 597:vox auguris,
id. ib. 3, 349:cuspis,
id. ib. 8, 346:pila omnia,
Liv. 7, 23, 8:pleraque tela,
id. 30, 10, 13:ensis,
id. 7, 10, 9:ictus,
id. 34, 39, 2:promissa,
Tac. A. 3, 16:vana et irrita testamenta,
Suet. Calig. 38:vaniore dicendi genere inflata (gens),
Quint. 12, 10, 17:sententiarum vanissimus strepitus,
Petr. 1.—With abl.:postquam equestris pugna effectu quam conatibus vanior erat,
Liv. 7, 7, 8:oratio non suis vana laudibus, non crimine alieno laeta,
id. 4, 41, 1.—Subst.: vānum, i, n., emptiness, nothingness, naught:3.ad vanum et irritum redacta victoria,
brought to nothing, Liv. 26, 37, 8:nec tota ex vano criminatio erat,
i. e. groundless, without cause, id. 33, 31, 4:ex vano habere spem,
id. 27, 26, 1:cedit labor in vanum,
Sen. Hippol. 182. — Plur.:haud vana adtulere,
Liv. 4, 37, 6.— Neutr. plur. adverb.:ut vidit (Arruntem) laetantem animis ac vana tumentem,
i. e. vainly, with vain show, Verg. A. 11, 854.—With gen.:corruptus vanis rerum,
Hor. S. 2, 2, 25:vana rumoris,
Tac. A. 4, 59.—Vanum est, with subject-clause:B.vanum arbitror esse circa canis ortum angues candidos membranam eam exuere,
Plin. 30, 3, 8, § 25.—Transf., of persons, false, lying, deceptive, delusive, untrustworthy:2.vanus et perfidiosus et impius,
false, Cic. Quint. 6, 26:vanus mendaxque,
Verg. A. 2, 80:haruspices,
Cic. Div. 1, 19, 36:haec mihi non vani (neque erat cur fallere vellent) Narravere senes,
i. e. veracious, Ov. M. 8, 721; cf.:ingenium dictatoris,
Liv. 1, 27, 1:vane Ligus frustraque animis elate superbis,
Verg. A. 11, 715:vir omnium vanissimus,
Vell. 2, 30, 1:invidia vulgi vanum ingenium dictatoris corrupit,
weak, wavering, Liv. 1, 27, 1:ne irrisus ac vanus iisdem castris assideret, etc.,
in vain, Tac. H. 2, 22 fin. —With gen.:aut ego (i. e. Juno) veri Vana feror,
Verg. A. 10, 631:voti vanus,
i. e. deceived, Sil. 12, 261:turba vana sanctitudinis,
App. de Deo Socr. p. 43, 1.—Esp., vainglorious, ostentatious, boastful, vain:Cn. Lentulus perincertum stolidior an vanior,
Sall. H. 4, 35 Dietsch ad loc.:laudare se vani, vituperare stulti est,
Val. Max. 7, 2, ext. 8.—With abl.:hunc ingenio vanum Aetoli inpulerant in spem regni,
Liv. 35, 47, 7.—Hence, adv.: vānē, idly, vainly (post-class.):vane gaudere,
Tert. Apol. 49:vanius excogitatum,
App. Mag. p. 300, 41:praecavere vanissime,
Tert. Pud. 1. -
18 वनुस्
-
19 age
vanus, iga -
20 age\ at\ death
См. также в других словарях:
vanus — index delusive, fallacious, futile, illusory, unavailing, unfounded, void (invalid) Burton s Legal Thesaurus … Law dictionary
vanús — वनुस् … Indonesian dictionary
vain — vain, vaine [ vɛ̃, vɛn ] adj. • déb. XIIe; lat. vanus 1 ♦ Vx Vide. « De vains tombeaux » (P. Corneille) :des cénotaphes. Mod. Vaine pâture. 2 ♦ Vieilli Qui est sans consistance, sans réalité. ⇒ irréel. « Nous sommes abusés par de vaines images »… … Encyclopédie Universelle
vaine — ● vain, vaine adjectif (latin vanus, vide) Se dit d une action qui ne produit pas l effet souhaité : Opposer une vaine résistance. Il serait vain de protester. Qui est sans fondement, sans justification : De vaines espérances. Littéraire. Qui est … Encyclopédie Universelle
Sunset at Chaophraya — Infobox Film name = Sunset at Chaophraya caption = The 1998 videotape release. director = Euthana Mukdasanit producer = writer = Wanich Jarunggidanan (screenplay) Thommayanti (novel) narrator = starring = Bird McIntyre Apasiri Nitibhon music =… … Wikipedia
van — VAN, Ă, vani, e, adj. (livr.) Zadarnic, inutil, fără rost. ♢ loc. adv. În van = în zadar, degeaba. ♦ Neîntemeiat; iluzoriu. – Din lat. vanus, it. vano. Trimis de bogdanrsb, 11.08.2002. Sursa: DEX 98 VAN adj. 1 … Dicționar Român
Defluviicoccus — Scientific classification Domain: Bacteria Phylum: Proteobacteria Class: Alphaproteobacteri … Wikipedia
vano — (Del lat. vanus, vacío.) ► adjetivo 1 Que no tiene fundamento: ■ no te hagas ilusiones, tus esperanzas son vanas. SINÓNIMO ilusorio infundado 2 Que no tiene la utilidad o el efecto deseados: ■ sus esfuerzos resultaron vanos. SINÓNIMO ineficaz … Enciclopedia Universal
List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… … Wikipedia
Officio Assassinorum — L Officio Assassinorum est une composante de l Imperium dans l univers de fiction de Warhammer 40,000. L Officio Assassinorum est une des branches les plus secrètes de l Imperium, hormis la Sainte Inquisition Impériale. Ses membres sont chargés d … Wikipédia en Français
ВАННА — (франц. vanne, от лат. vannus, происш. от vanus пустой). 1) большой, продолговатый сосуд для купанья и самое купанье в таком сосуде. 2) вообще сосуд разной величины, имеющий форму ванны, для обмывания чего либо, а также сосуд, употребляемый для… … Словарь иностранных слов русского языка