-
1 fraudo
fraudo fraudo, avi, atum, are обманывать -
2 fraudo
fraudo, āvī, ātum, āre (fraus), jmd. übervorteilen, bevorteilen, betrügen, beeinträchtigen, mit Abl. = jmd. um etw. bevorteilen, betrügen, u. übh. um etw. bringen, etw. entziehen, vorenthalten, I) eig.: creditores, Cic.: se victu suo, Liv.: alqm cibo victuque, Liv.: alqm magnā pecuniā, Cic.: milites praedā, Liv.: alqm somno, Ov.: artus animā, Ov.: alqm testimonio, Vell.: alqm debitā laude, Quint.: nationes suā gloriā, Plin.: se victoriae fructu, Liv.: fraudari triumpho, um die Aussicht auf den Tr. gebracht werden, Liv. – m. dopp. Acc., qui fraudant mercedem mercennarios, Itala Malach. 3, 6 bei Augustin. de civ. dei 20, 25. p. 472, 5 D.2 – Partiz. subst., fraudāta, ōrum, n., die unterschlagenen Summen, fraudata restituere, Caes. b. c. 3, 60, 5. – II) übtr.: A) etw. durch Bevorteilung entziehen, schmälern, kürzen, unterschlagen, stipendium equitum, Caes.: saturitate fraudatā, geschmälert, Plin.: propter fraudatas nuptias, entzogenen, nicht gewährten, Iustin. – B) hintergehen, betrügerisch verletzen, legem, Ter. Clem. dig. 35, 1, 64. – / arch. fraudassis = fraudaveris, Plaut. rud. 1345 (Fleckeisen defraudassis).
-
3 fraudo
Fraudo, fraudas, fraudare: cuius passiuum est Fraudor. Plin. Tromper, Endommager pour son prouffit faire, Frauder.\Fraudare genium. Plaut. Se priver de touts aisements, tant de bouche qu'autres, Ne s'oser bien faire, de paour de despendre, Ne se donner point de bon temps.\Fraudare mutuationibus. Cic. Tromper par emprunter.\Fraudare nomine veteri. Cic. Frustrer, Priver, Frauder.\Fraudare aliquem pecunia. Cic. Luy oster argent par cautelle, Le priver.\Fraudare stipendium militum, et praedam omnem domum auertere. Caesar. Leur retenir leurs gaiges.\Fraudare aliquem testimonio suo. Colum. Taire loz d'autruy, et ne vouloir pas dire le bien qui est en luy.\Fraudare se victu suo. Liu. Espargner sur ce qu'on doibt manger par necessité. -
4 fraudo
fraudo, āvī, ātum, āre (fraus), jmd. übervorteilen, bevorteilen, betrügen, beeinträchtigen, mit Abl. = jmd. um etw. bevorteilen, betrügen, u. übh. um etw. bringen, etw. entziehen, vorenthalten, I) eig.: creditores, Cic.: se victu suo, Liv.: alqm cibo victuque, Liv.: alqm magnā pecuniā, Cic.: milites praedā, Liv.: alqm somno, Ov.: artus animā, Ov.: alqm testimonio, Vell.: alqm debitā laude, Quint.: nationes suā gloriā, Plin.: se victoriae fructu, Liv.: fraudari triumpho, um die Aussicht auf den Tr. gebracht werden, Liv. – m. dopp. Acc., qui fraudant mercedem mercennarios, Itala Malach. 3, 6 bei Augustin. de civ. dei 20, 25. p. 472, 5 D.2 – Partiz. subst., fraudāta, ōrum, n., die unterschlagenen Summen, fraudata restituere, Caes. b. c. 3, 60, 5. – II) übtr.: A) etw. durch Bevorteilung entziehen, schmälern, kürzen, unterschlagen, stipendium equitum, Caes.: saturitate fraudatā, geschmälert, Plin.: propter fraudatas nuptias, entzogenen, nicht gewährten, Iustin. – B) hintergehen, betrügerisch verletzen, legem, Ter. Clem. dig. 35, 1, 64. – ⇒ arch. fraudassis = fraudaveris, Plaut. rud. 1345 (Fleckeisen defraudassis). -
5 fraudō
fraudō āvī, ātus, āre [fraus], to cheat, beguile, defraud, rob: socium: creditores: fraudatis lucernis, H.: magnā pecuniā fraudari: milites praedā, L.: (puerum) regno, V.: amantem spe, O.: fraudans se ipse victu suo, L.— To embezzle, purloin, steal: stipendium equitum, Cs.* * *fraudare, fraudavi, fraudatus Vcheat, defraud; steal -
6 fraudo
fraudo (arch. frūdo), āvi, ātum, 1 (archaic perf. subj.:(α).fraudassis,
Plaut. Rud. 5, 2, 58; in the dep. form:fraussus sit,
id. As. 2, 2, 20; cf.: frausus erit, fraudem commiserit, Paul. ex Fest. p. 91 Müll.), v. a. [fraus], to cheat, beguile, defraud one of any thing (class.; syn.: fallo, frustror, circumvenio; inesco, deludo, decipio, etc.).Aliquem aliqua re:(β).cum Caecilius a Vario magnā pecuniā fraudaretur,
Cic. Att. 1, 1, 3; cf.:grano uno fraudare decumanum,
id. Verr. 2, 3, 8, § 20:milites praedā,
Liv. 2, 42, 1:milites stipendio,
Just. 6, 2:aurigarios mercede,
Suet. Ner. 5:multos minutis mutuationibus,
Cic. Fl. 20, 47:quos equidem non fraudaverim debitā laude,
Quint. 2, 14, 1:nationes suā gloriā,
Plin. 32, 6, 21, § 62:aliquem triumpho,
Suet. Calig. 48:legentes judicio maximi auctoris,
Quint. 9, 1, 25:pueros somno (Aurora),
Ov. Am. 1, 13, 17:amantem spe,
id. M. 14, 715:superos ture,
Phaedr. 4, 20, 19:artus seniles animā,
Ov. M. 7, 250:(animus) mutila sentit quaedam et quasi decurtata: quibus, tamquam debito fraudetur, offenditur,
Cic. Or. 53, 178:nec fraudare suo veteri nomine,
id. Fin. 5, 30, 91 (v. Madvig ad h. 1.):verba aliqua sui parte,
Quint. 11, 3, 52:nomina origine,
Ov. M. 7, 654:praeclarum factum memoriā,
Vell. 2, 92:bellum sanguine,
Luc. 2, 305:fraudans se ipse victu suo,
Liv. 2, 10 fin.; 5, 47, 10.—Simply aliquem:(γ).quod ille unciatim vix de demenso suo, suum defraudans genium, compersit miser,
Ter. Phorm. 1, 1, 10:quis sit, qui socium fraudarit et fefellerit, consideremus,
Cic. Rosc. Com. 6, 17: VTI NE PROPTER TE FIDEMVE TVAM CAPTVS FRAVDATVSVE SIEM, an old legal formula in Cic. Off. 3, 17, 70:fidentem,
Plaut. As. 3, 2, 15:quempiam,
Cic. Caecin. 3, 7:creditores,
id. Phil. 6, 4, 11:aliquem in hereditaria societate,
id. Quint. 24, 76:lucernas (sc. oleo),
to deprive of, Hor. S. 1, 6, 124:ipso jure rescindi quod fraudandae legis gratia esset ascriptum,
i. e. to violate, Dig. 35, 1, 64.—With a homogeneous object:II.metuo in commune, ne quam fraudem frausus siet,
Plaut. As. 2, 2, 20.—Transf., to embezzle a thing from a person, to purloin, steal; to withdraw, to diminish (perh. not in Cic.):hi stipendium equitum fraudabant,
Caes. B. C. 3, 59, 3: cf.of the same: fraudata restituere,
id. ib. 3, 60 fin.:annonam publicam,
Dig. 48, 12, 1:vectigal,
Papin. ib. 39, 4, 8:quod ego frudavi,
Plaut. Trin. 2, 4, 11 Ritschl N. cr. (but not in id. Rud. 5, 2, 58, where the correct read. is defraudassis):bellum adversus Turnum propter fraudatas Laviniae nuptias fuit,
withdrawn, not granted, Just. 43, 1:sic gignitur laudatus ille pallor, saturitate fraudatā,
diminished, weakened, Plin. 9, 39, 64, § 138. -
7 fraudo
āvī, ātum, āre [ fraus ]1) обманывать ( aliquem C); обходить обманным путём ( legem Dig)f. creditores C — не платить кредиторамf. aliquem aliquā re L, VP, O etc. — обманом лишить кого-л. чего-л. (f. aliquem magnā pecuniā C; Ascanium regno Hesperiae V)2) несправедливо отказать (f. milites praedā, aliquem triumpho L)f. aliquid Cs etc. — несправедливо удерживать3) урезывать, отнимать (f. stipendium Cs; restituere fraudata Cs)f. aliquem aliquā re Pt — утаить от кого-л. что-либо -
8 dē-fraudō or defrūdō
dē-fraudō or defrūdō āvī, ātus, āre, to defraud, overreach, cheat: insuper (me), T.: Suom genium, i. e. by self-denial, T.: alquem ne andabatā quidem: ne brevitas defraudasse aurīs videatur. -
9 frudo
fraudo (arch. frūdo), āvi, ātum, 1 (archaic perf. subj.:(α).fraudassis,
Plaut. Rud. 5, 2, 58; in the dep. form:fraussus sit,
id. As. 2, 2, 20; cf.: frausus erit, fraudem commiserit, Paul. ex Fest. p. 91 Müll.), v. a. [fraus], to cheat, beguile, defraud one of any thing (class.; syn.: fallo, frustror, circumvenio; inesco, deludo, decipio, etc.).Aliquem aliqua re:(β).cum Caecilius a Vario magnā pecuniā fraudaretur,
Cic. Att. 1, 1, 3; cf.:grano uno fraudare decumanum,
id. Verr. 2, 3, 8, § 20:milites praedā,
Liv. 2, 42, 1:milites stipendio,
Just. 6, 2:aurigarios mercede,
Suet. Ner. 5:multos minutis mutuationibus,
Cic. Fl. 20, 47:quos equidem non fraudaverim debitā laude,
Quint. 2, 14, 1:nationes suā gloriā,
Plin. 32, 6, 21, § 62:aliquem triumpho,
Suet. Calig. 48:legentes judicio maximi auctoris,
Quint. 9, 1, 25:pueros somno (Aurora),
Ov. Am. 1, 13, 17:amantem spe,
id. M. 14, 715:superos ture,
Phaedr. 4, 20, 19:artus seniles animā,
Ov. M. 7, 250:(animus) mutila sentit quaedam et quasi decurtata: quibus, tamquam debito fraudetur, offenditur,
Cic. Or. 53, 178:nec fraudare suo veteri nomine,
id. Fin. 5, 30, 91 (v. Madvig ad h. 1.):verba aliqua sui parte,
Quint. 11, 3, 52:nomina origine,
Ov. M. 7, 654:praeclarum factum memoriā,
Vell. 2, 92:bellum sanguine,
Luc. 2, 305:fraudans se ipse victu suo,
Liv. 2, 10 fin.; 5, 47, 10.—Simply aliquem:(γ).quod ille unciatim vix de demenso suo, suum defraudans genium, compersit miser,
Ter. Phorm. 1, 1, 10:quis sit, qui socium fraudarit et fefellerit, consideremus,
Cic. Rosc. Com. 6, 17: VTI NE PROPTER TE FIDEMVE TVAM CAPTVS FRAVDATVSVE SIEM, an old legal formula in Cic. Off. 3, 17, 70:fidentem,
Plaut. As. 3, 2, 15:quempiam,
Cic. Caecin. 3, 7:creditores,
id. Phil. 6, 4, 11:aliquem in hereditaria societate,
id. Quint. 24, 76:lucernas (sc. oleo),
to deprive of, Hor. S. 1, 6, 124:ipso jure rescindi quod fraudandae legis gratia esset ascriptum,
i. e. to violate, Dig. 35, 1, 64.—With a homogeneous object:II.metuo in commune, ne quam fraudem frausus siet,
Plaut. As. 2, 2, 20.—Transf., to embezzle a thing from a person, to purloin, steal; to withdraw, to diminish (perh. not in Cic.):hi stipendium equitum fraudabant,
Caes. B. C. 3, 59, 3: cf.of the same: fraudata restituere,
id. ib. 3, 60 fin.:annonam publicam,
Dig. 48, 12, 1:vectigal,
Papin. ib. 39, 4, 8:quod ego frudavi,
Plaut. Trin. 2, 4, 11 Ritschl N. cr. (but not in id. Rud. 5, 2, 58, where the correct read. is defraudassis):bellum adversus Turnum propter fraudatas Laviniae nuptias fuit,
withdrawn, not granted, Just. 43, 1:sic gignitur laudatus ille pallor, saturitate fraudatā,
diminished, weakened, Plin. 9, 39, 64, § 138. -
10 fraudatus
-
11 defraudo
dē-fraudo (defrūdo), āvī, —, āreобманывать, обманным путём обобрать Pl, Ternihil sibi d. Pt — ни в чём себе не отказывать -
12 fraudatio
fraudātio, ōnis f. [ fraudo ]обман, мошенничество Pl, C, Dig -
13 fraudator
fraudātor, ōris m. [ fraudo ]1) обманщик, мошенник C, Phf. beneficiorum Sen — недобросовестный должник2) похититель (praedae interceptor et f. L) -
14 fraudor
*., frausus sum, (dī или ārī) depon. Pl = fraudo -
15 fraudulosus
fraudulōsus, a, um [ fraudo ]обманный, мошеннический ( contrectatio Dig) -
16 sociofraudus
a, um [ socius + fraudo ] -
17 defraudo
dē-fraudo (archaist. u. vulg. dē-frūdo), āvi, āre, betrügen, übervorteilen, beeinträchtigen, durch Betrug um etwas bringen, alqm, Plaut. u. Ter.: genium suum, s. genius: segetem, Cato: aures, das Gehör beeinträchtigen (indem man vor dem erwarteten Ziele einhält), Cic. – m. Dat. (wem?), nihil sibi, sich nichts abgehen (es sich wohl sein) lassen, Petron. 69, 2. – alqm m. Abl. rei (um), me drachumā, Plaut. Pseud. 93: alqm ne andabatā quidem, Cic. ep. 7, 10, 2: u. so m. Abl., Apul. met. 4, 25; 9, 28; apol. 86. Vulg. Sirach 7, 23 (aber Liv. 36, 40, 14 jetzt ut suae victoriae fructu se fraudaret). – alqm m. Acc. rei (um), aes (um das G.) coponem, Varro sat. Men. 329: nisi quid (um etwas) tu porro uxorem defraudaveris? Plaut. asin. 95: si quid (um etwas) aliquem defraudavi, Vulg. Luc. 19, 8. – m. de u. Abl., haec (cryptoporticus) aliquid spatio suo in extimo deambulacri capite defrudans, Sidon. epist. 2, 2, 10. – m. in u. Abl., in omni re defraudabitur (wird Mangel haben), Vulg. Sirach 37, 22. – absol. (mit zu ergänz. Acc. pers.), etiam insuper defrudet (verst. me), Ter. adelph. 246. – / Archaist. defraudassis = defraudaveris, Plaut. rud. 1345: vulg. defraudit = defraudat, Petron. 69, 2. – / Über die Form dēfrūdo s. Ritschl Parerg. p. 540 sqq.
-
18 defrudo
dēfrūdo, s. dē-fraudo.
-
19 fraudabilis
fraudābilis, e (fraudo), trügerisch, Cassiod. var. 1, 37, 3 zw.
-
20 fraudatio
См. также в других словарях:
frauda — fraudo f. fraudament fraudamen m. fraude; contrebande; tricherie … Diccionari Personau e Evolutiu
AEACUS — I. AEACUS Iovis ex Europa, sive ex Aegina fil. Hie apud Oenopiam (sic quidem legitur, sed nisi mendum sit apud Strabonem, Oenonem legendum est) regnâsse dicitur, quem, ex nomine matris, Aeginam nominavit. Ovid. Met. l. 7. Fab. 25. Oenopiam… … Hofmann J. Lexicon universale
fraudolento — /fraudo lɛnto/ [dal lat. fraudulentus, der. di fraus fraudis frode ]. ■ agg. 1. [di azione o comportamento, fatto con frode, che costituisce frode] ▶◀ Ⓣ (giur.) doloso, (lett.) frodolento, ingannevole, truffaldino. ◀▶ onesto. 2. [di persona, che… … Enciclopedia Italiana
fraudolenza — /fraudo lɛntsa/ s.f. [der. di fraudolento o frodolento ]. 1. [comportamento o qualità di persona fraudolenta] ▶◀ disonestà. ‖ falsità, ipocrisia. ◀▶ onestà, rettitudine. ‖ schiettezza, sincerità. 2. (estens.) [atto fraudolento] ▶◀ Ⓣ (giur.) dolo … Enciclopedia Italiana
ԶԼԱՆԱՄ — (ացայ, ցի՛ր, ցեալ.) NBH 1 0737 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 11c, 12c, 13c ն. ԶԼԱՆԱՄ կամ ԶԸԼԱՆԱՄ. ἁποστερέω, στερίσκω , στερέω, ἁδικέω, πλεονέκτω privo, spolio, orbo, fraudo, injuriam facio συκοφαντέω defraudo (Արմատն… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԽՈՐԵՄ — (եցի.) NBH 1 0974 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 11c, 12c, 14c ն. βοθύνω profundum facio, in profundum mergo κατορύττω defodio. Խոր առնել. խորացուցանել. ʼի խորս իջուցանել. խորունկցընիլ, փոսել. ... *Փորեաց եւ խորեաց … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՊԱՏՐԵՄ — (եցի.) NBH 2 0624 Chronological Sequence: Unknown date, 6c ն. ἁπατάω, ἑχαπατάω decipio, seduco, fallo, fraudo. Ի պատրանս արկանել. խաբել. դաւել. որսալ. ... *Պատրեա՛զայր քո, եւ պատմեսցէ քեզ զառասպելն: Ես պատրեցից զնա ... եղէց ոգի սուտ: Մի՛ պատրեսցէ … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)