-
1 fraudo
fraudo, āvī, ātum, āre (fraus), jmd. übervorteilen, bevorteilen, betrügen, beeinträchtigen, mit Abl. = jmd. um etw. bevorteilen, betrügen, u. übh. um etw. bringen, etw. entziehen, vorenthalten, I) eig.: creditores, Cic.: se victu suo, Liv.: alqm cibo victuque, Liv.: alqm magnā pecuniā, Cic.: milites praedā, Liv.: alqm somno, Ov.: artus animā, Ov.: alqm testimonio, Vell.: alqm debitā laude, Quint.: nationes suā gloriā, Plin.: se victoriae fructu, Liv.: fraudari triumpho, um die Aussicht auf den Tr. gebracht werden, Liv. – m. dopp. Acc., qui fraudant mercedem mercennarios, Itala Malach. 3, 6 bei Augustin. de civ. dei 20, 25. p. 472, 5 D.2 – Partiz. subst., fraudāta, ōrum, n., die unterschlagenen Summen, fraudata restituere, Caes. b. c. 3, 60, 5. – II) übtr.: A) etw. durch Bevorteilung entziehen, schmälern, kürzen, unterschlagen, stipendium equitum, Caes.: saturitate fraudatā, geschmälert, Plin.: propter fraudatas nuptias, entzogenen, nicht gewährten, Iustin. – B) hintergehen, betrügerisch verletzen, legem, Ter. Clem. dig. 35, 1, 64. – / arch. fraudassis = fraudaveris, Plaut. rud. 1345 (Fleckeisen defraudassis).
-
2 fraudo
fraudo, āvī, ātum, āre (fraus), jmd. übervorteilen, bevorteilen, betrügen, beeinträchtigen, mit Abl. = jmd. um etw. bevorteilen, betrügen, u. übh. um etw. bringen, etw. entziehen, vorenthalten, I) eig.: creditores, Cic.: se victu suo, Liv.: alqm cibo victuque, Liv.: alqm magnā pecuniā, Cic.: milites praedā, Liv.: alqm somno, Ov.: artus animā, Ov.: alqm testimonio, Vell.: alqm debitā laude, Quint.: nationes suā gloriā, Plin.: se victoriae fructu, Liv.: fraudari triumpho, um die Aussicht auf den Tr. gebracht werden, Liv. – m. dopp. Acc., qui fraudant mercedem mercennarios, Itala Malach. 3, 6 bei Augustin. de civ. dei 20, 25. p. 472, 5 D.2 – Partiz. subst., fraudāta, ōrum, n., die unterschlagenen Summen, fraudata restituere, Caes. b. c. 3, 60, 5. – II) übtr.: A) etw. durch Bevorteilung entziehen, schmälern, kürzen, unterschlagen, stipendium equitum, Caes.: saturitate fraudatā, geschmälert, Plin.: propter fraudatas nuptias, entzogenen, nicht gewährten, Iustin. – B) hintergehen, betrügerisch verletzen, legem, Ter. Clem. dig. 35, 1, 64. – ⇒ arch. fraudassis = fraudaveris, Plaut. rud. 1345 (Fleckeisen defraudassis). -
3 defraudo
dē-fraudo (archaist. u. vulg. dē-frūdo), āvi, āre, betrügen, übervorteilen, beeinträchtigen, durch Betrug um etwas bringen, alqm, Plaut. u. Ter.: genium suum, s. genius: segetem, Cato: aures, das Gehör beeinträchtigen (indem man vor dem erwarteten Ziele einhält), Cic. – m. Dat. (wem?), nihil sibi, sich nichts abgehen (es sich wohl sein) lassen, Petron. 69, 2. – alqm m. Abl. rei (um), me drachumā, Plaut. Pseud. 93: alqm ne andabatā quidem, Cic. ep. 7, 10, 2: u. so m. Abl., Apul. met. 4, 25; 9, 28; apol. 86. Vulg. Sirach 7, 23 (aber Liv. 36, 40, 14 jetzt ut suae victoriae fructu se fraudaret). – alqm m. Acc. rei (um), aes (um das G.) coponem, Varro sat. Men. 329: nisi quid (um etwas) tu porro uxorem defraudaveris? Plaut. asin. 95: si quid (um etwas) aliquem defraudavi, Vulg. Luc. 19, 8. – m. de u. Abl., haec (cryptoporticus) aliquid spatio suo in extimo deambulacri capite defrudans, Sidon. epist. 2, 2, 10. – m. in u. Abl., in omni re defraudabitur (wird Mangel haben), Vulg. Sirach 37, 22. – absol. (mit zu ergänz. Acc. pers.), etiam insuper defrudet (verst. me), Ter. adelph. 246. – / Archaist. defraudassis = defraudaveris, Plaut. rud. 1345: vulg. defraudit = defraudat, Petron. 69, 2. – / Über die Form dēfrūdo s. Ritschl Parerg. p. 540 sqq.
-
4 defrudo
dēfrūdo, s. dē-fraudo.
-
5 fraudabilis
fraudābilis, e (fraudo), trügerisch, Cassiod. var. 1, 37, 3 zw.
-
6 fraudatio
-
7 fraudator
-
8 frustra
frūstrā, Adv. (st. frusterā, Abl. v. *frūsterus, v. einer Nbf. frūsus = frausus v. fraudo u. dem Suffix terus, wie in extra, supra v. exterus etc.), I) täuschender- od. getäuschterweise, betrügerisch, irrtümlich, im Irrtum, irrig, fr. esse, weit links sein, sich in seinen Plänen (Wünschen, Erwartungen) getäuscht sehen, Plaut. u. Sall. (s. Fabri Sall. Iug. 85, 6): m. Genet., longe huius animi fr. es, Apul.: fr. habere, in der Erwartung täuschen, Tac. u. Amm.: ebenso fr. me ductare, foppen, Plaut. – II) übtr.: A) erfolglos, ohne Erfolg, nutzlos, umsonst, vergeblich, vergebens, Komik., Cic. u.a.: fr. esse (alci), fehlschlagen, nicht gelingen, mißlingen v. Plänen u. Vornahmen), Sall. u.a.: u. so utrisque frustra fuit, Tac.: fr. habere, außer acht lassen, unbeachtet lassen (Ggstz. servare), Tac. – ellipt., nec fr., Hirt. b. G.: frustra; nam etc., Hor. – verb. fr. ac nequiquam, Catull.; u. asyndet., nequiquam frustra, Apul. – B) zwecklos, grundlos, ohne Zweck, ohne Grund (s. Meißner Cic. Tusc. 1, 21), fr. tempus contero, Cic.: fr. laborare de etc., Quint.: fr. credere, Quint.: ut multi nec fr. opinantur, Suet.: non frustra affirmant, Quint.: de cuius maioribus fr. putamus iterandum, Spart. – ellipt., Quint. 9, 3, 60. – / Bei Plautus frūstră gemessen, s. Brix Plaut. trin. Einl. S. 17 f. Spengel T. Maccius Plautus p. 62 sq. Vgl. übh. die gediegene Abhandl. über frustra von Wölfflin im Archiv 2, 1 ff.
-
9 sociofraudus
sociofraudus, a, um (socius u. fraudo), der Kameradenbetrüger, Plaut. Pseud. 362.
-
10 defraudo
dē-fraudo (archaist. u. vulg. dē-frūdo), āvi, āre, betrügen, übervorteilen, beeinträchtigen, durch Betrug um etwas bringen, alqm, Plaut. u. Ter.: genium suum, s. genius: segetem, Cato: aures, das Gehör beeinträchtigen (indem man vor dem erwarteten Ziele einhält), Cic. – m. Dat. (wem?), nihil sibi, sich nichts abgehen (es sich wohl sein) lassen, Petron. 69, 2. – alqm m. Abl. rei (um), me drachumā, Plaut. Pseud. 93: alqm ne andabatā quidem, Cic. ep. 7, 10, 2: u. so m. Abl., Apul. met. 4, 25; 9, 28; apol. 86. Vulg. Sirach 7, 23 (aber Liv. 36, 40, 14 jetzt ut suae victoriae fructu se fraudaret). – alqm m. Acc. rei (um), aes (um das G.) coponem, Varro sat. Men. 329: nisi quid (um etwas) tu porro uxorem defraudaveris? Plaut. asin. 95: si quid (um etwas) aliquem defraudavi, Vulg. Luc. 19, 8. – m. de u. Abl., haec (cryptoporticus) aliquid spatio suo in extimo deambulacri capite defrudans, Sidon. epist. 2, 2, 10. – m. in u. Abl., in omni re defraudabitur (wird Mangel haben), Vulg. Sirach 37, 22. – absol. (mit zu ergänz. Acc. pers.), etiam insuper defrudet (verst. me), Ter. adelph. 246. – ⇒ Archaist. defraudassis = defraudaveris, Plaut. rud. 1345: vulg. defraudit = defraudat, Petron. 69, 2. – ⇒ Über die Form dēfrūdo s. Ritschl Parerg. p. 540 sqq.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > defraudo
-
11 fraudabilis
fraudābilis, e (fraudo), trügerisch, Cassiod. var. 1, 37, 3 zw.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fraudabilis
-
12 fraudatio
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fraudatio
-
13 fraudator
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fraudator
-
14 frustra
frūstrā, Adv. (st. frusterā, Abl. v. *frūsterus, v. einer Nbf. frūsus = frausus v. fraudo u. dem Suffix terus, wie in extra, supra v. exterus etc.), I) täuschender- od. getäuschterweise, betrügerisch, irrtümlich, im Irrtum, irrig, fr. esse, weit links sein, sich in seinen Plänen (Wünschen, Erwartungen) getäuscht sehen, Plaut. u. Sall. (s. Fabri Sall. Iug. 85, 6): m. Genet., longe huius animi fr. es, Apul.: fr. habere, in der Erwartung täuschen, Tac. u. Amm.: ebenso fr. me ductare, foppen, Plaut. – II) übtr.: A) erfolglos, ohne Erfolg, nutzlos, umsonst, vergeblich, vergebens, Komik., Cic. u.a.: fr. esse (alci), fehlschlagen, nicht gelingen, mißlingen v. Plänen u. Vornahmen), Sall. u.a.: u. so utrisque frustra fuit, Tac.: fr. habere, außer acht lassen, unbeachtet lassen (Ggstz. servare), Tac. – ellipt., nec fr., Hirt. b. G.: frustra; nam etc., Hor. – verb. fr. ac nequiquam, Catull.; u. asyndet., nequiquam frustra, Apul. – B) zwecklos, grundlos, ohne Zweck, ohne Grund (s. Meißner Cic. Tusc. 1, 21), fr. tempus contero, Cic.: fr. laborare de etc., Quint.: fr. credere, Quint.: ut multi nec fr. opinantur, Suet.: non frustra affirmant, Quint.: de cuius maioribus fr. putamus iterandum, Spart. – ellipt., Quint. 9, 3, 60. – ⇒ Bei Plautus frūstră gemessen, s. Brix Plaut. trin. Einl. S. 17 f. Spengel T. Maccius Plautus p. 62 sq. Vgl. übh. die gediegene Abhandl. über fru-————stra von Wölfflin im Archiv 2, 1 ff. -
15 sociofraudus
sociofraudus, a, um (socius u. fraudo), der Kameradenbetrüger, Plaut. Pseud. 362.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sociofraudus
См. также в других словарях:
frauda — fraudo f. fraudament fraudamen m. fraude; contrebande; tricherie … Diccionari Personau e Evolutiu
AEACUS — I. AEACUS Iovis ex Europa, sive ex Aegina fil. Hie apud Oenopiam (sic quidem legitur, sed nisi mendum sit apud Strabonem, Oenonem legendum est) regnâsse dicitur, quem, ex nomine matris, Aeginam nominavit. Ovid. Met. l. 7. Fab. 25. Oenopiam… … Hofmann J. Lexicon universale
fraudolento — /fraudo lɛnto/ [dal lat. fraudulentus, der. di fraus fraudis frode ]. ■ agg. 1. [di azione o comportamento, fatto con frode, che costituisce frode] ▶◀ Ⓣ (giur.) doloso, (lett.) frodolento, ingannevole, truffaldino. ◀▶ onesto. 2. [di persona, che… … Enciclopedia Italiana
fraudolenza — /fraudo lɛntsa/ s.f. [der. di fraudolento o frodolento ]. 1. [comportamento o qualità di persona fraudolenta] ▶◀ disonestà. ‖ falsità, ipocrisia. ◀▶ onestà, rettitudine. ‖ schiettezza, sincerità. 2. (estens.) [atto fraudolento] ▶◀ Ⓣ (giur.) dolo … Enciclopedia Italiana
ԶԼԱՆԱՄ — (ացայ, ցի՛ր, ցեալ.) NBH 1 0737 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 11c, 12c, 13c ն. ԶԼԱՆԱՄ կամ ԶԸԼԱՆԱՄ. ἁποστερέω, στερίσκω , στερέω, ἁδικέω, πλεονέκτω privo, spolio, orbo, fraudo, injuriam facio συκοφαντέω defraudo (Արմատն… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԽՈՐԵՄ — (եցի.) NBH 1 0974 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 11c, 12c, 14c ն. βοθύνω profundum facio, in profundum mergo κατορύττω defodio. Խոր առնել. խորացուցանել. ʼի խորս իջուցանել. խորունկցընիլ, փոսել. ... *Փորեաց եւ խորեաց … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՊԱՏՐԵՄ — (եցի.) NBH 2 0624 Chronological Sequence: Unknown date, 6c ն. ἁπατάω, ἑχαπατάω decipio, seduco, fallo, fraudo. Ի պատրանս արկանել. խաբել. դաւել. որսալ. ... *Պատրեա՛զայր քո, եւ պատմեսցէ քեզ զառասպելն: Ես պատրեցից զնա ... եղէց ոգի սուտ: Մի՛ պատրեսցէ … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)