-
1 fluctuor
-
2 fluctuor
flūctuor, ātus sum, ārī = fluctuo (no. II), mit den Wellen (Wogen)-, auf den Wellen (Wogen) umhertreiben, in der See treiben, I) eig.: torrente undā fluctuari, Sen.: Delos diu fluctuata, Plin.: lapidem integrum fluctuari, comminutum mergi, schwimme obenauf, Plin. – II) übtr.: A) von Zuständen usw., schwanken, ancipiti igitur casu salus eorum fluctuabatur, Val. Max.: vita fluctuatur per adversa ac difficilia, Sen.: nomen Ambrosiae circa alias herbas fluctuatum, wird mehreren Kräutern beigelegt, Plin. – B) v. Pers., im Entschlusse (hin und her) schwanken, unschlüssig sein, wanken, fl. animo, Liv. u. Curt. (vgl. Drak. Liv. 36, 10, 4): fluctuante rege inter spem metumque tantae rei conandae, Liv.: m. folg. indir. Fragesatz, fluctuatus animo erat, utrius etc. od. utrum... an etc., Liv. 23, 33, 3 u. 32, 13, 4.
-
3 fluctuor
flūctuor, ātus sum, ārī = fluctuo (no. II), mit den Wellen (Wogen)-, auf den Wellen (Wogen) umhertreiben, in der See treiben, I) eig.: torrente undā fluctuari, Sen.: Delos diu fluctuata, Plin.: lapidem integrum fluctuari, comminutum mergi, schwimme obenauf, Plin. – II) übtr.: A) von Zuständen usw., schwanken, ancipiti igitur casu salus eorum fluctuabatur, Val. Max.: vita fluctuatur per adversa ac difficilia, Sen.: nomen Ambrosiae circa alias herbas fluctuatum, wird mehreren Kräutern beigelegt, Plin. – B) v. Pers., im Entschlusse (hin und her) schwanken, unschlüssig sein, wanken, fl. animo, Liv. u. Curt. (vgl. Drak. Liv. 36, 10, 4): fluctuante rege inter spem metumque tantae rei conandae, Liv.: m. folg. indir. Fragesatz, fluctuatus animo erat, utrius etc. od. utrum... an etc., Liv. 23, 33, 3 u. 32, 13, 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fluctuor
-
4 fluctuor
fluctuor ātus, ārī, dep. [fluctus], to waver, be in doubt, hesitate: animo, L.: utrum, etc., L.* * *fluctuari, fluctuatus sum V DEPwaver, be in doubt, hesitate -
5 fluctuor
fluctŭo, āvi, ātum, or (perh. not anteAug.) fluctŭor, ātus, 1 (pleraque utroque modo efferuntur:I.fluctuatur, fluctuat,
Quint. 9, 3, 7), v. n. [fluctus], to move in the manner of waves, i. e. to wave, rise in waves, undulate, to move to and fro, be driven hither and thither (class.; esp. freq. in the trop. signif.; cf.: fluo, fluito).Lit.(α).Form fluctuo:(β).nunc valide fluctuat mare,
Plaut. Rud. 2, 1, 14:ita fluctuare video vehementer mare,
id. ib. 4, 1, 12;4, 2, 11: quadriremem in salo fluctuantem reliquerat,
Cic. Verr. 2, 5, 35, § 91:quid tam commune quam mare fluctuantibus, litus ejectis?
id. Rosc. Am. 26, 72:agebatur huc illuc Galba vario turbae fluctuantis impulsu,
Tac. H. 1, 40; cf. Gell. 10, 6, 2:fluctuet aër,
Lucr. 6, 367: directaeque acies ac late fluctuat omnis Aere renidenti tellus, waves (in the light) with gleaming brass, Verg. G. 2, 281:fluctuant insulae,
Plin. 2, 95, 96, § 209:seges,
Sen. Herc. Fur. 699.—In mal. part., Arn. 2, 73; Auct. Priap. 19, 4; cf. fluctus, I. —Form fluctuor:II.deprehensi in mari Syrtico modo in sicco relinquuntur, modo fluctuantur,
are driven about by the waves, Sen. Vit. Beat. 14:Delos diu fluctuata,
Plin. 4, 12, 22, § 66:quaedam insulae semper fluctuantur,
id. 2, 94, 95, § 209 Jan.:lignum in longitudinem fluctuatur,
i. e. floats about, id. 16, 38, 73, § 186:lapidem e Scyro insula integrum fluctuari tradunt, eundem comminutum mergi,
id. 36, 16, 26, § 130.—Trop., to be restless, unquiet, uncertain, doubtful; to rage, swell; to waver, hesitate, vacillate, fluctuate.(α).Form fluctuo: Eu. Potin, ut animo sis tranquillo? Ch. Quid si animus fluctuat? Plaut. Merc. 5, 2, 49; cf.:(β).animo nunc huc, nunc fluctuat illuc,
Verg. A. 10, 680:mens animi tantis fluctuat ipsa malis,
Cat. 65, 4:magnis curarum fluctuat undis,
id. 64, 62; cf.:magnoque irarum fluctuat aestu,
Verg. A. 4, 532; Anthol. Lat. 1, 178, 150:fluctuat ira intus,
Verg. A. 12, 527:irarum fluctuat aestu,
id. ib. 4, 564; so, curarum, 8, 19; Lucr. 4, 1077; Cat. 64, 62:ingenti Telamon fluctuat ira,
Val. Fl. 3, 637:fluctuante rege inter spem metumque,
Liv. 42, 59, 8:totam aciem suo pavore fluctuantem, etc.,
Curt. 3, 10, 6:in suo decreto,
Cic. Ac. 2, 9, 29:fluctuantem sententiam confirmare,
id. Att. 1, 20, 2:genus orationis, quod appellamus fluctuans et dissolutum, eo quod sine nervis et articulis fluctuat huc et illuc,
Auct. Her. 4, 11, 16:omnia et citata et fluctuantia,
Sen. Contr. 3, 19.—Form fluctuor:utrius populi mallet victoriam esse, fluctuatus animo fuerat,
Liv. 23, 33, 3:fluctuatus animo est, utrum, etc.,
id. 32, 13, 4; 36, 10, 4; Curt. 4, 12, 21; Val. Max. 8, 1, 2: vita fluctuatur per adversa et difficilia, Sen. Ep. [p. 762] 111: semper inter spem et metum fluctuari, Aug. ap. Suet. Claud. 4:ambrosia (herba) vagi nominis est et circa alias herbas fluctuati,
Plin. 27, 4, 11, § 28. -
6 fluctuo
fluctŭo, āvi, ātum, or (perh. not anteAug.) fluctŭor, ātus, 1 (pleraque utroque modo efferuntur:I.fluctuatur, fluctuat,
Quint. 9, 3, 7), v. n. [fluctus], to move in the manner of waves, i. e. to wave, rise in waves, undulate, to move to and fro, be driven hither and thither (class.; esp. freq. in the trop. signif.; cf.: fluo, fluito).Lit.(α).Form fluctuo:(β).nunc valide fluctuat mare,
Plaut. Rud. 2, 1, 14:ita fluctuare video vehementer mare,
id. ib. 4, 1, 12;4, 2, 11: quadriremem in salo fluctuantem reliquerat,
Cic. Verr. 2, 5, 35, § 91:quid tam commune quam mare fluctuantibus, litus ejectis?
id. Rosc. Am. 26, 72:agebatur huc illuc Galba vario turbae fluctuantis impulsu,
Tac. H. 1, 40; cf. Gell. 10, 6, 2:fluctuet aër,
Lucr. 6, 367: directaeque acies ac late fluctuat omnis Aere renidenti tellus, waves (in the light) with gleaming brass, Verg. G. 2, 281:fluctuant insulae,
Plin. 2, 95, 96, § 209:seges,
Sen. Herc. Fur. 699.—In mal. part., Arn. 2, 73; Auct. Priap. 19, 4; cf. fluctus, I. —Form fluctuor:II.deprehensi in mari Syrtico modo in sicco relinquuntur, modo fluctuantur,
are driven about by the waves, Sen. Vit. Beat. 14:Delos diu fluctuata,
Plin. 4, 12, 22, § 66:quaedam insulae semper fluctuantur,
id. 2, 94, 95, § 209 Jan.:lignum in longitudinem fluctuatur,
i. e. floats about, id. 16, 38, 73, § 186:lapidem e Scyro insula integrum fluctuari tradunt, eundem comminutum mergi,
id. 36, 16, 26, § 130.—Trop., to be restless, unquiet, uncertain, doubtful; to rage, swell; to waver, hesitate, vacillate, fluctuate.(α).Form fluctuo: Eu. Potin, ut animo sis tranquillo? Ch. Quid si animus fluctuat? Plaut. Merc. 5, 2, 49; cf.:(β).animo nunc huc, nunc fluctuat illuc,
Verg. A. 10, 680:mens animi tantis fluctuat ipsa malis,
Cat. 65, 4:magnis curarum fluctuat undis,
id. 64, 62; cf.:magnoque irarum fluctuat aestu,
Verg. A. 4, 532; Anthol. Lat. 1, 178, 150:fluctuat ira intus,
Verg. A. 12, 527:irarum fluctuat aestu,
id. ib. 4, 564; so, curarum, 8, 19; Lucr. 4, 1077; Cat. 64, 62:ingenti Telamon fluctuat ira,
Val. Fl. 3, 637:fluctuante rege inter spem metumque,
Liv. 42, 59, 8:totam aciem suo pavore fluctuantem, etc.,
Curt. 3, 10, 6:in suo decreto,
Cic. Ac. 2, 9, 29:fluctuantem sententiam confirmare,
id. Att. 1, 20, 2:genus orationis, quod appellamus fluctuans et dissolutum, eo quod sine nervis et articulis fluctuat huc et illuc,
Auct. Her. 4, 11, 16:omnia et citata et fluctuantia,
Sen. Contr. 3, 19.—Form fluctuor:utrius populi mallet victoriam esse, fluctuatus animo fuerat,
Liv. 23, 33, 3:fluctuatus animo est, utrum, etc.,
id. 32, 13, 4; 36, 10, 4; Curt. 4, 12, 21; Val. Max. 8, 1, 2: vita fluctuatur per adversa et difficilia, Sen. Ep. [p. 762] 111: semper inter spem et metum fluctuari, Aug. ap. Suet. Claud. 4:ambrosia (herba) vagi nominis est et circa alias herbas fluctuati,
Plin. 27, 4, 11, § 28. -
7 fluctuabundus
flūctuābundus, a, um (fluctuor), wankend, vestigio, Ambros. de Iob 4, 10, 27 extr.: commotio (terrae), Augustin. serm. 28, 4 Mai: mentis aestu fluctuabunda iactari, Cypr. de laps. 25: ideo quasi fluctuabundus sermo progreditur, (Rufin.) comm. in Oseam 12. v. 12 sq.
-
8 fluctuabundus
flūctuābundus, a, um (fluctuor), wankend, vestigio, Ambros. de Iob 4, 10, 27 extr.: commotio (terrae), Augustin. serm. 28, 4 Mai: mentis aestu fluctuabunda iactari, Cypr. de laps. 25: ideo quasi fluctuabundus sermo progreditur, (Rufin.) comm. in Oseam 12. v. 12 sq.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fluctuabundus
-
9 fluctuabundus
fluctŭābundus, a, um [fluctuor], vacillating, Ambros. de Job, 4, 10, 27 fin.
См. также в других словарях:
Флюктуоризация — I Флюктуоризация (лат. fluctuor колебаться) лечебное применение переменного, частично или полностью выпрямленного электрического тока низкого напряжения с хаотически меняющимися частотой колебаний (от 100 до 2000 Гц), напряжением (от 0 до 100 В)… … Медицинская энциклопедия
флюктуоризация — (лат. fluctuor колебаться) лечебное применение электрического тока, частота которого беспорядочно меняется в диапазоне 20 гц 20 кгц; используется преимущественно в стоматологии; оказывает болеутоляющее, противовоспалительное и противоотечное… … Большой медицинский словарь