-
21 fiil çekimi
спряже́ние глаго́ла -
22 fiil gövdesi
грам.осно́ва глаго́ла -
23 fiil türet
verbify -
24 fiil zamanı
tense -
25 fiil sıfatı
n. gerundive -
26 fiil çekimi
n. conjugation -
27 fiil\ sıfatı
прича́стие (с) -
28 fiil çekimi
conjugation -
29 bil fiil
'bil fiil in der Tat; faktisch -
30 isim-fiil
isim-fiil Verbalsubstantiv n -
31 dönüşlü fiil
ling Reflexivverb nt -
32 geçişli fiil
ling Transitivum nt, transitives Verb -
33 geçişsiz fiil
ling Intransitiv nt, intransitives Verb -
34 müessir fiil
jur Körperverletzung f -
35 sıfat-fiil
-
36 sıfat-fiil grubu
ling Partizipialkonstruktion f -
37 zarf-fiil
-
38 edilgen fiil
грам.глаго́л страда́тельного зало́га -
39 sıfat-fiil
грам. -
40 başlama belirten fiil
n. inceptive verb, inchoative
См. также в других словарях:
fiil — is., Ar. fiˁl 1) İş, davranış 2) dbl. Olumlu veya olumsuz olarak çekimli durumda zaman kavramı taşıyan veya zaman kavramı ile birlikte kişi kavramı veren kelime, eylem Birleşik Sözler fiil cümlesi fiil çekimi fiil gövdesi fiil kökü fiil tabanı … Çağatay Osmanlı Sözlük
FİİL — (Fi l) Müessirin te siri. Amel, iş. *Gr: Hâdiseye veya zamana delâlet eden kelime. (Sarf bilgisinde geniş izahı vardır.) Türkçede; gelme, gitme, yazma, okuma, gezme gibi kelimelere de fiil denir. (Fi l diye de yazılır … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
fiil çekimi — is., dbl. Fiil, ad kök veya gövdelerine zaman kavramı ile birlikte kişi kavramı da veren eklerin getirilmesi, fiil tasrifi … Çağatay Osmanlı Sözlük
fiil gövdesi — is., dbl. Kökü bir başka yapım eki almış fiil … Çağatay Osmanlı Sözlük
fiil kökü — is., dbl. Fiil soyundan bir kelimenin bölünmeyen anlamlı kısmı … Çağatay Osmanlı Sözlük
fiil tabanı — is., dbl. Fiil kök ve gövdelerinin çekim eki almamış hâli … Çağatay Osmanlı Sözlük
fiil tasrifi — is., dbl., esk. Fiil çekimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
FIIL — fiilio … Abbreviations in Latin Inscriptions
fiil — eylem; hareket; edim; iş … Hukuk Sözlüğü
fiil cümlesi — is., dbl. Bildirme veya isteme kiplerinden biriyle kurulan ve olumsuzu ma/ me eki ile yapılan cümle … Çağatay Osmanlı Sözlük
fiil ehliyeti — Bir kimsenin, kendi eylemleriyle haklar ve yükümlülükler yaratması yeteneği … Hukuk Sözlüğü