-
1 fervēns
fervēns entis, adj. with comp. and sup. [P. of ferveo], boiling hot, glowing, burning, singeing: aqua: fusili ex argillā glandes, Cs.: volnus, smoking, O.: voltus modesto Sanguine, Iu.—Fig., hot, heated, inflamed, violent, impetuous, furious: animus ferventior: rapido ferventius amni Ingenium, H.: fervens ira oculis, sparkling, O.: mero fervens, drunken, Iu.* * *(gen.), ferventis ADJred hot, boiling hot; burning; inflamed, impetuous; fervent/zealous (Bee) -
2 fervens
fervens fervens, ntis кипящий -
3 fervens
fervēns, entis, Abl. gew. entī, PAdi. (v. ferveo), siedend heiß, erhitzt, glühend (Ggstz. frigidus), I) eig.: cinis, Plin.: rota, Ov.: testa, Sen.: arena, Curt.: ius (Brühe), Cic.: aqua, Cic.: aqua ferventissima, Col.: Aethiopiam ferventissimam esse indicat hominum color adustus, Sen.: poet., vulnus fervens, heißsprudelnde, Ov. met. 4, 120. – neutr. pl. subst., ferventia (Ggstz. frigida), Apul. de mund. 21. – II) übtr.: a) im allg.: in re frigidissima cales, in ferventissima friges, Cornif. rhet. 4, 21: ferventissimo tempore, in unserer höchst gefährlichen Lage, Capit. Maxim. et Balb. 1, 3. – b) v. gemütl. Zuständen, heiß, glühend, ira, Ov. met. 8, 466: populi Romani ferventissimus amor, Capit. Maxim. et Balb. 15 (?). – c) v. Charakter, heißblütig, aufbrausend, hitzig, wütend, fortis animus ferventior est, Cic.: Marinus naturae ferventis, Amm.: ferventes latrones, wütende, Planc. in Cic. ep.: irā et dolore ferventior, Amm. – d) v. Geist, feurig, sprudelnd, Cassi rapido ferventius amni ingenium, Hor. sat. 1, 10, 62.
-
4 fervens
fervēns, entis, Abl. gew. entī, PAdi. (v. ferveo), siedend heiß, erhitzt, glühend (Ggstz. frigidus), I) eig.: cinis, Plin.: rota, Ov.: testa, Sen.: arena, Curt.: ius (Brühe), Cic.: aqua, Cic.: aqua ferventissima, Col.: Aethiopiam ferventissimam esse indicat hominum color adustus, Sen.: poet., vulnus fervens, heißsprudelnde, Ov. met. 4, 120. – neutr. pl. subst., ferventia (Ggstz. frigida), Apul. de mund. 21. – II) übtr.: a) im allg.: in re frigidissima cales, in ferventissima friges, Cornif. rhet. 4, 21: ferventissimo tempore, in unserer höchst gefährlichen Lage, Capit. Maxim. et Balb. 1, 3. – b) v. gemütl. Zuständen, heiß, glühend, ira, Ov. met. 8, 466: populi Romani ferventissimus amor, Capit. Maxim. et Balb. 15 (?). – c) v. Charakter, heißblütig, aufbrausend, hitzig, wütend, fortis animus ferventior est, Cic.: Marinus naturae ferventis, Amm.: ferventes latrones, wütende, Planc. in Cic. ep.: irā et dolore ferventior, Amm. – d) v. Geist, feurig, sprudelnd, Cassi rapido ferventius amni ingenium, Hor. sat. 1, 10, 62. -
5 fervens
fervens, entis, Part. and P. a., from ferveo. -
6 fervens
1. fervēns, entispart. praes. к ferveo2. adj.2) пламенный ( amor Capit); пылкий (animus C; ingenium H); бешеный ( ira O); разъярённый ( latrones C)4) тяжёлый, смутный, опасный ( ferventissimum tempus Capit) -
7 fervens
glowing, hot, heated /(character) heated, fiery. -
8 fervens
(m = f = n), ferventis (gen.sg.)1) part. praes. от ferveo;2) adj. горячий, раскалённый, кипящий -
9 fervens aqua
кипяток -
10 re-fervēns
re-fervēns ntis, adj., boiling over, hot: refervens falsum crimen, furious. -
11 aqua fervens
f.Aq ferv. -
12 ferventer
-
13 Кипящий
- fervens (aqua); fervidus; perfervidus; trepidus (aenum); -
14 Пламенный
- fervens (amor); igneus (homo; furor); flammifer; incensus; vividus; -
15 Пылкий
- fervens (animus; ingenium); fervidus; ardens; acer (vir; animus); igneus (homo; furor); vehemens (orator); vivax; vivus; praeruptus; -
16 Разъярённый
- fervens (latrones); furibundus; furens; furiosus; -
17 Раскалённый
- fervens (cinis); candens (ferrum); -
18 ferveo
fervĕo, bŭi, 2, or fervo, vi, 3 (the latter form ante-and post-class., Plaut. Pseud. 3, 2, 51; Lucr. 2, 41 al.; poet. in class. per., e.g. Verg. G. 1, 456; id. A. 8, 677; Prop. 2, 8, 32;I.not in Hor.: si quis antiquos secutus fervĕre brevi media syllaba dicat, deprehendatur vitiose loqui, etc.,
Quint. 1, 6, 7), v. n. [root phru-, to wave, flicker; Sanscr. bhur-, be restless; cf. phrear, Germ. Brunnen, Lat. fretum; v. Fick, Vergl. Wört. p. 140; Curt. Gr. Etym. p. 304], to be boiling hot, to boil, ferment, glow (class.; most freq. in poets.; syn.: calere, aestuare, ebullire, ardescere, ignescere; ardere, flagrare, tepere).Lit.(α).Form ferveo:(β).cum aliqua jam parte mustum excoctum in se fervebit,
Col. 12, 19, 5:quaecumque immundis fervent allata popinis,
steam, smoke, Hor. S. 2, 4, 62:bacas bullire facies: et ubi diu ferbuerint,
Pall. Jan. 19:exemptusque testa, Qua modo ferbuerat Lyaeus,
Stat. S. 4, 5, 16:stomachus domini fervet vino,
Juv. 5, 49.—Form fervo: fervit aqua et fervet: fervit nunc, fervet ad annum, Lucil. ap. Quint. 1, 6, 8: quando (ahenum) fervit, Titin. ap. Non. 503, 5: facite ut ignis fervat, Pomp. ap. Non. 504, 27:(γ).postea ferve bene facito (brassicam): ubi ferverit, in catinum indito,
Cato, R. R. 157, 9:sol fervit,
is hot, Gell. 2, 29, 10.—In an uncertain form;II.ferventem,
Plin. 32, 5, 18, § 51:fervere,
id. 14, 9, 11, § 83.—Poet. transf.1.To boil up, foam, rage:2.omne Excitat (turbo) ingenti sonitu mare, fervĕre cogens,
Lucr. 6, 442:omnia tunc pariter vento nimbisque videbis Ferĕre,
Verg. G. 1, 456.—To be in a ferment, to swarm with numbers; to come forth in great numbers, to swarm forth: fervĕre piratis vastarique omnia circum, Varr. ap. Non. 503, 22:III. (α).Marte Fervĕre Leucaten,
Verg. A. 8, 677; cf.:opere omnis semita fervet... Quosque dabas gemitus, cum litora fervĕre late Prospiceres,
id. ib. 4, 407 sq.:fora litibus omnia fervent,
Mart. 2, 64, 7:forte tuas legiones per loca campi fervere cum videas,
Lucr. 2, 41:fervere classem,
id. 2, 47; Att. ap. Paul. ex Fest. p. 78 Müll. (Trag. v. 483 Rib.):fervent examina putri De bove,
Ov. F. 1, 379; Val. Fl. 6, 588; Sil. 6, 317; 9, 243 al.—Form ferveo:(β).usque eo fervet efferturque avaritia, ut, etc.,
Cic. Quint. 11, 38; cf.:fervet avaritiā miseroque cupidine pectus,
Hor. Ep. 1, 1, 33:et fervent multo linguaque corque mero,
Ov. F. 2, 732:animus tumida fervebat ab ira,
id. M. 2, 602:fervet immensusque ruit profundo Pindarus ore,
rages, Hor. C. 4, 2, 7: fervet opus redolentque thymo fragrantia mella, glows, i. e. is carried on briskly, Verg. G. 4, 169; Lucil. Aetna, 167:inter vos libertorumque cohortem Pugna fervet,
Juv. 5, 29:equus cui plurima palma fervet,
shines, id. 8, 59.— Poet., with inf.: sceptrumque capessere fervet, burns, i. e. eagerly desires, Claud. ap. Ruf. 2, 295:stagna secare,
id. B. Gild. 350.—Form fervo: heu cor irā fervit caecum, amentiā rapior ferorque, Att. ap. Non. 503, 7; cf.:A.cum fervit maxime,
Ter. Ad. 4, 1, 18 (Prisc. p. 866 P.): hoc nunc fervit animus, hoc volo, Afran. ap. Non. 503, 9:domus haec fervit flagiti,
Pomp. ib. 8:se fervere caede Lacaenae,
Val. Fl. 7, 150; cf.:hostem fervere caede novā,
Verg. A. 9, 693.— Pass. impers.: quanta vociferatione fervitur! Afran. ap. Non. 505, 25.— Hence, fervens, entis, P. a., boiling hot, glowing, burning.Lit.:2.foculi,
Plaut. Capt. 4, 2, 67:aqua,
Cic. Verr. 2, 1, 26, § 67; cf.:ferventissima aqua,
Col. 12, 50, 21: ferventes fusili ex argilla glandes, * Caes. B. G. 5, 43, 1:rotae,
swift, Sil. 2, 199; cf. Ov. P. 1, 8, 68:aurum,
shining, Mart. 10, 74, 6:in cinere ferventi leniter decoquere,
Plin. 25, 8, 50, § 90:saxa vapore,
Lucr. 1, 491:cera,
Plin. 11, 37, 45, § 127:dictamnum fervens et acre gustu,
id. 25, 8, 53, § 92:horae diei,
id. 17, 22, 35, § 189:vulnus,
smoking, warm, Ov. M. 4, 120:ferventia caedibus arva,
Sil. 9, 483:(fluvius) Spumeus et fervens,
raging, Ov. M. 3, 571:vultus modesto sanguine,
glowing, blushing, Juv. 10, 300.— Subst.:si ferventia os intus exusserint,
Plin. 30, 4, 9, § 27.—Transf., of sound, hissing:B.(sono) resultante in duris, fervente in umidis,
Plin. 2, 80, 82, § 193.—Trop., hot, heated, inflamed, impetuous:fortis animus et magnus in homine non perfecto nec sapiente ferventior plerumque est,
too ardent and impetuous, Cic. Off. 1, 15, 46: ferventes latrones, violent, furious, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 23, 3:quale fuit Cassi rapido ferventius amni Ingenium,
impetuous, Hor. S. 1, 10, 62:meum Fervens difficili bile tumet jecur,
id. C. 1, 13, 4:fervens ira oculis,
sparkling, Ov. M. 8, 466:mero fervens,
drunken, Juv. 3, 283.— Sup.:in re ferventissima friges,
Auct. Her. 4, 15, 21.— Hence, adv.: ferventer, hotly, warmly: ferventer loqui, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 2; cf.:ferventissime concerpi,
id. ib. 8, 6, 5:ferventius,
Aug. de Genes. ad Lit. 2, 5. -
19 ferveo
ferveo, ferbuī, ēre u. (altlat. u. poet.) fervo, fervī, ere, sieden, wallen, I) intr.: A) im engern Sinne: 1) sieden, wallen, kochen, aqua fervens, Cic.: ius fervens, Cic.: fons mediā nocte fervet, Mela: validum posito medicamen aëno fervet, Ov. – 2) glühen, siedend heiß sein, a) eig.: aula oleo indiget, et, ut video, intolerandum fervit (und die Speise ist noch ungenießbar siedend heiß), Gell. 17, 8, 8; vgl. PAdi. fervens. – b) übtr.: α) vor Leidenschaft glühen, erglühen, fervent multo linguaque corque mero, Ov.: fervet avaritiā pectus, Hor.: avaritiā fervet alienarum opum violentus ereptor? Boëth.: qui usque fervet ferturque avaritiā, ut etc., der sich so von der glühendsten H. hinreißen läßt, daß er usw., Cic.: hostem fervere caede novā, Verg. – m. allg. Acc., hoc nunc fervit (danach glüht) animus, hoc volo, Afran. com. 269. – m. in u. Akk., in Christianos ferbuit (wütete) persecutio, Augustin. de civ. dei 18, 52. p. 339, 35 D.2 – m. Infin. = vor Begierde brennen, sceptrumque capessere fervet, Claud. in Rufin. 2, 295: iam stagna secare fervet, Claud. de b. Gild. 351. – bes. (mit u. ohne ab ira) vor Zorn (Wut) glühen, aufbrausen, wüten, amens irā fervĕre, Afran. fr.: fervens irā, Sil.: cor irā fervit caecum, Acc. fr.: cum fervat pectus iracundiā, Acc. fr.: ubi commotā fervet plebecula bile, Pers.: animus tumida fervebat ab ira, Ov.: cum fervit maxime, tam placidum quasi ovem reddo, Ter.: fervet (fera) et a trepido vix abstinet ira magistro, Lucan. – β) hitzig betrieben werden, fervet opus, Verg.: vindemia fervet collibus in summis, Calp.: terrā marique fervebat obsidio, Flor.: inter vos quotiens libertorumque cohortem pugna Saguntinā fervet commissa lagonā, es im Kampfe heiß hergeht, geliefert mit sag. Fl., Iuven. – 3) glühen = glänzen, iam fervĕre litora flammis, Verg. Aen. 4, 567. – B) im weitern Sinne: 1) wallen, brausen, toben, dröhnen, zischen, a) eig., v. Gewässern u. Stürmen, fremitus ferventis aestus, Iustin.: turbo ingenti sonitu mare fervĕre cogens, Lucr.: fervet fretis spirantibus aequor, Verg.: omnia turn pariter vento nimbisque videbis fervĕre, Verg. – b) übtr., v. Dichter, monte decurrens velut amnis fervet (Pindarus), braust, Hor. carm. 4, 2, 5. – 2) in lebendiger Bewegung sein, a) v. einer Menge, hin und her wogen, fervĕre cum videas classem lateque vagari, Lucr.: fervent examina putri de bove, wogen (schwärmen) hervor, Ov. – b) v. einer Örtl., von geschäftigen Leuten usw. wimmeln, litora fervĕre late, Verg.: instructo Marte videres fervĕre Leucaten, Verg.: opere omnis semita fervet, Verg. – m. Genet., domus haec fervit flagiti, Pompon. com. 101. – II) tr. entzünden, quam melius thalamo dulcis petulantia fervet, Mart. Cap. poët. 7. § 725.
-
20 ferveo
ferveo, ferbuī, ēre u. (altlat. u. poet.) fervo, fervī, ere, sieden, wallen, I) intr.: A) im engern Sinne: 1) sieden, wallen, kochen, aqua fervens, Cic.: ius fervens, Cic.: fons mediā nocte fervet, Mela: validum posito medicamen aëno fervet, Ov. – 2) glühen, siedend heiß sein, a) eig.: aula oleo indiget, et, ut video, intolerandum fervit (und die Speise ist noch ungenießbar siedend heiß), Gell. 17, 8, 8; vgl. PAdi. fervens. – b) übtr.: α) vor Leidenschaft glühen, erglühen, fervent multo linguaque corque mero, Ov.: fervet avaritiā pectus, Hor.: avaritiā fervet alienarum opum violentus ereptor? Boëth.: qui usque fervet ferturque avaritiā, ut etc., der sich so von der glühendsten H. hinreißen läßt, daß er usw., Cic.: hostem fervere caede novā, Verg. – m. allg. Acc., hoc nunc fervit (danach glüht) animus, hoc volo, Afran. com. 269. – m. in u. Akk., in Christianos ferbuit (wütete) persecutio, Augustin. de civ. dei 18, 52. p. 339, 35 D.2 – m. Infin. = vor Begierde brennen, sceptrumque capessere fervet, Claud. in Rufin. 2, 295: iam stagna secare fervet, Claud. de b. Gild. 351. – bes. (mit u. ohne ab ira) vor Zorn (Wut) glühen, aufbrausen, wüten, amens irā fervĕre, Afran. fr.: fervens irā, Sil.: cor irā fervit caecum, Acc. fr.: cum fervat pectus iracundiā, Acc. fr.: ubi commotā fervet plebecula bile, Pers.: animus tumida fervebat ab ira, Ov.: cum fervit maxime,————tam placidum quasi ovem reddo, Ter.: fervet (fera) et a trepido vix abstinet ira magistro, Lucan. – β) hitzig betrieben werden, fervet opus, Verg.: vindemia fervet collibus in summis, Calp.: terrā marique fervebat obsidio, Flor.: inter vos quotiens libertorumque cohortem pugna Saguntinā fervet commissa lagonā, es im Kampfe heiß hergeht, geliefert mit sag. Fl., Iuven. – 3) glühen = glänzen, iam fervĕre litora flammis, Verg. Aen. 4, 567. – B) im weitern Sinne: 1) wallen, brausen, toben, dröhnen, zischen, a) eig., v. Gewässern u. Stürmen, fremitus ferventis aestus, Iustin.: turbo ingenti sonitu mare fervĕre cogens, Lucr.: fervet fretis spirantibus aequor, Verg.: omnia turn pariter vento nimbisque videbis fervĕre, Verg. – b) übtr., v. Dichter, monte decurrens velut amnis fervet (Pindarus), braust, Hor. carm. 4, 2, 5. – 2) in lebendiger Bewegung sein, a) v. einer Menge, hin und her wogen, fervĕre cum videas classem lateque vagari, Lucr.: fervent examina putri de bove, wogen (schwärmen) hervor, Ov. – b) v. einer Örtl., von geschäftigen Leuten usw. wimmeln, litora fervĕre late, Verg.: instructo Marte videres fervĕre Leucaten, Verg.: opere omnis semita fervet, Verg. – m. Genet., domus haec fervit flagiti, Pompon. com. 101. – II) tr. entzünden, quam melius thalamo dulcis petulantia fervet, Mart. Cap. poët. 7. § 725.
См. также в других словарях:
fervens — index fervent, vehement Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Charaxes fervens — Charaxes fervens … Wikipédia en Français
Heliocheilus fervens — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda … Wikipedia
AQUA Fervens — vide infra Aquae ferventis iudicum … Hofmann J. Lexicon universale
calor fervens — an intense heat … Medical dictionary
fervent — fervent, ente [ fɛrvɑ̃, ɑ̃t ] adj. • fin XIIe; lat. fervens, de fervere « bouillir » 1 ♦ Qui a de la ferveur religieuse. Chrétien fervent. ⇒ dévot. ♢ Ardent, enthousiaste, passionné. C est un républicain fervent. C est un fervent admirateur de… … Encyclopédie Universelle
fervent — FERVÉNT, Ă, fervenţi, te, adj. (Despre oameni) Care pune pasiune în ceea ce face, care lucrează cu ardoare; înfocat, înflăcărat, pasionat, zelos. ♦ Care exprimă, trădează înfocare, pasiune, zel. Dragoste ferventă. – Din fr. fervent, lat. fervens … Dicționar Român
Diptera in the 10th edition of Systema Naturae — Main article: Insecta in the 10th edition of Systema Naturae In the 10th edition of Systema Naturae, Carl Linnaeus classified the arthropods, including insects, arachnids and crustaceans, among his class Insecta . Insects with simply two wings… … Wikipedia
Charaxes — Charaxes … Wikipédia en Français
Atta cephalotes — ? Atta cephalotes … Википедия
ferviente — ► adjetivo 1 Que hierve. 2 Que muestra fervor, devoción o entusiasmo: ■ siento por él una ferviente admiración. SINÓNIMO entusiasta fervoroso * * * ferviente (del lat. «fervens, entis») 1 adj. Hirviente. 2 Fervoroso: ‘Con ferviente admiración. Un … Enciclopedia Universal