-
1 fatuitas
-
2 fatuitas
fatuitās, ātis f. [ fatuus ]глупость, тупоумие C, Ap etc. -
3 fatuitas
fatuitās, ātis, f. (fatuus) = μωρία (Gloss.), die Albernheit, Einfalt, Cic. de inv. 2, 99. Apul. de dogm. Plat. 2, 4. Firm. math. 8, 19, 2. Vulg. prov. 16, 22 u.a. Paul. ex Fest. 68, 2.
-
4 fatuitas
fatuitās, ātis, f. (fatuus) = μωρία (Gloss.), die Albernheit, Einfalt, Cic. de inv. 2, 99. Apul. de dogm. Plat. 2, 4. Firm. math. 8, 19, 2. Vulg. prov. 16, 22 u.a. Paul. ex Fest. 68, 2.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fatuitas
-
5 fatuitās
-
6 fatuitas
fătŭĭtas, ātis, f. [1. fatuus], foolishness, folly, silliness, fatuity (very rare), Cic. Inv. 2, 32, 99; id. Att. 11, 25, 2; Firm. Math. 8, 19; Vulg. Prov. 16, 22; August. Ep. 65. -
7 Глупость
- fatuitas; stultitia; stoliditas; stupiditas; stupor;• приписывать кому-л. величайшую глупость - damnare aliquem summae stultitiae;
-
8 Тупоумие
- fatuitas; tarditas; -
9 abgeschmackt
abgeschmackt, ineptus (unpassend). – insulsus. infacetus (fade). – absurdus (ungereimt); verb. ineptus et absurdus (alle diese v. Menschen u. Dingen). – fatuus (albern, narrenhaft, v. Menschen). – etwas a., subabsurdus: sehr a., perabsurdus. – Adv.inepte; absurde; infacete. – etwas a., subabsurde: sehr a., perabsurde. – Abgeschmacktheit, a) als Zustand: insulsitas. – fatuitas (Albernheit). – b) meton., abgeschmackte Sache, Äußerung etc.: res inepta, insulsa, infaceta, absurda; infacetum dictum (s., »abgeschmackt« die Adjektt.). – ineptiae. nugae (Ungereimtheiten).
-
10 albern
albern, desipiens (der Verstandesschwäche verrät, Ggstz. sapiens). – fatuus (der aus Verstandesschwäche lauter unnötige und unnütze Dinge treibt; beide nur von Pers.). – stultus (töricht, von dem, der aus Mangel an richtiger Erkenntnis fehlt). – stolidus (einfältig, von dem, der aus dummer Einbildung etwas Rechtes zu sein und zu können vermeint; beide von Pers. u. Lebl.). – ineptus. infacetus. insulsus. absurdus (ungereimt, abgeschmackt [w. s.], von Pers. u. Lebl.). – puerīlis (kinderpossenhaft, v. Lebl.). – anīlis (altweiberhaft). – etw. a., subabsurdus: sehr a., perabsurdus. [72] – a. Zeug, s. Albernheit: a. sein, desipere: ineptire (bes. im Wesen u. Betragen): ganz a. sein, nihil sapere. – Adv.fatue; stulte; stolide: inepte; infacete; insulse; absurde (subabsurde, perabsurde); pueriliter; aniliter. – Albernheit, fatuitas. – stultitia (Torheit, Ggstz. sapientia). – insulsitas (Ungereimtheit). – Albernheiten. ineptiae; nugae. – A. sagen, treiben, ineptire; nugari; nugas agere.
-
11 Narrheit
Narrheit, I) Zustand eines Narren: stultitia (Dummheit). – fatuitas (Albernheit). – insipientia (Unklugheit). – delirium (das Irrereden). – II) törichte Handlung: stultitia. – Narrheiten begehen, stulte (aus Dummheit) od. imprudenter (aus Unvorsichtigkeit) facere.
-
12 fatuité
f. (lat. fatuitas) 1. глупаво самодоволство; 2. безочливост, нахалство. -
13 Пошлость
- insulsitas (villae); vilitas (verborum); fatuitas; -
14 FOOLISHNESS
[N]INEPTIA (-AE) (F)DESIPIENTIA (-AE) (F)SOMNIUM (-I) (N)LIBERTAS (-ATIS) (F)STULTITIA (-AE) (F)STULTITIES (-EI) (F)IMPRUDENTIA (-AE) (F)INPRUDENTIA (-AE) (F)VANITAS (-ATIS) (F)VANUM (-I) (N)FATUITAS (-ATIS) (F) -
15 IDIOCY
[N]FATUITAS (-ATIS) (F) -
16 SILLINESS
[N]STULTITIA (-AE) (F)STULTITIES (-EI) (F)FATUITAS (-ATIS) (F)SOCORDIA (-AE) (F)LEVITAS (-ATIS) (F)LAEVITAS (-ATIS) (F)INEPTIA (-AE) (F)DELIRATIO (-ONIS) (F)INFACETIAE (-ARUM) (PL)INFICETIAE (-ARUM) (PL) -
17 STUPIDITY
[N]STUPOR (-ORIS) (M)STUPIDITAS (-ATIS) (F)FATUITAS (-ATIS) (F)STULTITIA (-AE) (F)STULTITIES (-EI) (F)SOCORDIA (-AE) (F)INSULSITAS (-ATIS) (F)LANGUOR (-ORIS) (M)LENTITUDO (-DINIS) (F)TARDITAS (-ATIS) (F)TARDITUDO (-INIS) (F)CRASSENDO (-INIS) (F)INSULISITAS (-ATIS) (F)
См. также в других словарях:
fatuitas — /fatyuwat&s/ In old English law, fatuity; idiocy … Black's law dictionary
fatuitas — /fatyuwat&s/ In old English law, fatuity; idiocy … Black's law dictionary
fatuitas — Fatuity; idiocy … Ballentine's law dictionary
fatuità — {{hw}}{{fatuità}}{{/hw}}s. f. Caratteristica di fatuo; SIN. Leggerezza … Enciclopedia di italiano
fatuité — [ fatɥite ] n. f. • fin XVIIe; « sottise » XIVe; lat. fatuitas → fat ♦ Satisfaction de soi même qui s étale d une manière insolente, déplaisante ou ridicule. ⇒ autosatisfaction , infatuation, prétention, suffisance, vanité. Être plein de fatuité … Encyclopédie Universelle
fatuitate — FATUITÁTE s.f. (livr.) Îngâmfare, înfumurare care ascunde prostia. [pr.: tu i ] – Din fr. fatuité, lat. fatuitas, atis. Trimis de cornel, 08.05.2004. Sursa: DEX 98 fatuitáte s. f. (sil. tu i ), g. d. art. fatuităţii … Dicționar Român
Boniface VIII — Pope Boniface VIII † Catholic Encyclopedia ► Pope Boniface VIII (BENEDETTO GAETANO) Born at Anagni about 1235; died at Rome, 11 October, 1303. He was the son of Loffred, a descendant of a noble family originally Spanish, but long… … Catholic encyclopedia
Pope Boniface VIII — Pope Boniface VIII † Catholic Encyclopedia ► Pope Boniface VIII (BENEDETTO GAETANO) Born at Anagni about 1235; died at Rome, 11 October, 1303. He was the son of Loffred, a descendant of a noble family originally Spanish, but long… … Catholic encyclopedia
Fatuity — Fa*tu i*ty, n. [L. fatuitas, fr. fatuus foolish: cf. F. fatuit[ e] Cf. {Fatuous}.] Weakness or imbecility of mind; stupidity. [1913 Webster] Those many forms of popular fatuity. I Taylor. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
fatuity — noun (plural ities) Etymology: Middle French fatuité foolishness, from Latin fatuitat , fatuitas, from fatuus Date: 1538 1. a. something foolish or stupid b. stupidity, foolishness 2. archaic imbecility, dementia … New Collegiate Dictionary
фатовство — фатство (фатовство) глупость, хлыщеватость Фат кривляка, хлыщ Ср. В молодом поколении фатство, В стариках, если смею сказать, Застарелой тоски, тунеядства, Самодурства и лени печать. Некрасов. Недавнее время. 1. Ср. Крысинский... признал себя… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона