-
1 florentes
flōrĕo, ŭi, 2, v. n. [flos], to bloom, blossom, flower (class.; esp. freq. in the trop. sense; cf.: floresco, vigeo).I.Lit.:B.per terras frondent atque omnia florent,
Lucr. 5, 214: florere omnia, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 28, 69:haec arbor una (lentiscus) ter floret,
Cic. Div. 1, 9, 16:possetne uno tempore florere, deinde vicissim horrere terra?
id. N. D. 2, 7, 19:imputata floret usque vinea,
Hor. Epod. 16, 44:vinea, segetes,
Ov. F. 5, 263 sq.:narcisso floreat alnus,
Verg. E. 8, 52:florentes ferulae,
id. ib. 10, 25.— Poet.:si bene floreat annus,
Ov. F. 5, 327.—Transf.1.(Acc. to flos, I. B.) Of wine, to froth:2.si vinum florere incipiet,
Col. 12, 30, 1:vina quoque in magnis operose condita cellis Florent,
Ov. F. 5, 270.—To get the first downy beard:3.libat florentes haec tibi prima (dies) genas,
Mart. 3, 6, 4.—To be filled with, to abound with any thing (ante-class. and poet.): mare velis florere videres, Cato ap. Charis. p. 185; cf.:4.mare velivolis florebat puppibus,
Lucr. 5, 1442; cf.:hinc laetas urbes pueris florere videmus,
id. 1, 255 Lachm.:Hybla multis thymis,
Ov. P. 2, 7, 26:jam pridem regio... undat equis floretque viris,
Val. Fl. 1, 547.—To bloom, i. e. to be bright with varied colors:5.pampineo gravidus autumno Floret ager, of the ripening fruits,
Verg. G. 2, 6;of an army on the march: variis floret via discolor armis,
Val. Fl. 5, 565; cf.:floret cristatus exercitus undique turmis,
Claud. III. Cons. Hon. 133.—To be bright (cf. P. a. infra):II.lumina floruisse,
Tert. Apol. 11:caelum luminibus floruisset,
id. adv. Marc. 4, 42.—Trop., to be in a flourishing or prosperous condition, to flourish, be in good repute, to be eminent, distinguished, etc.; constr. with the abl. and absol.A.Of persons and animate things.(α).With abl.:(β).in sua patria multis virtutibus ac beneficiis floruit princeps,
Cic. Verr. 2, 5, 49, § 128:privatis officiis et ingenii laude floruit,
id. de Or. 3, 2, 7:omni genere virtutis,
id. Brut. 7, 28:cum acumine ingenii tum admirabili quodam lepore dicendi,
id. Ac. 2, 6, 16:honoribus et rerum gestarum gloriā,
id. de Or. 1, 1, 1:gratiā, auctoritate, gloriā,
id. Fam. 4, 13, 2:laudibus,
id. ib. 9, 14, 2:nobilitate discipulorum,
id. de Or. 3, 35, 141:omnibus copiis (Crotoniatae),
id. Inv. 2, 1, 1:tria genera dicendi, quibus quidam floruerunt,
id. Or. 5, 20.—With in and abl.:(γ).in re militari Epaminondas,
Nep. Epam. 5:ille vir, qui in Curia, in Rostris, in re publica floruisset, etc.,
Cic. Cael. 24, 59:in foro,
id. Ac. 2, 1, 1:in sententis senatoriis et in omni actione atque administratione rei publicae,
id. Fam. 1, 9, 2:in senectute,
id. Lael. 1, 4.—Absol.:B.ergo in Graecia musici floruerunt,
Cic. Tusc. 1, 2, 4; id. Ac. 2, 6, 16; cf.:floret Epicurus,
id. Off. 3, 33, 116:qui inter illos florebas,
id. Quint. 26, 80:cum multis simul floruit,
Quint. 3, 1, 9:floruit circa Philippum,
id. 12, 10. 6:circum tribus actis impiger annis Floret equus,
is in his bloom, prime, Lucr. 5, 884.—Of inanim. and abstr. things.(α).With abl.:(β).illa vetus (Graecia), quae quondam opibus, imperio, gloria floruit, hoc uno malo concidit,
Cic. Fl. 7, 16: familia, quae postea viris fortissimis floruit. id. Phil. 9, 2, 4:doctissimorum hominum familiaritates, quibus semper domus nostra floruit,
id. N. D. 1, 3, 6; id. Font. 14, 31:meus ad urbem accessus incredibili hominum multitudine et gratulatione florebat,
id. Sest. 63, 131:aliquid floret laudibus,
Lucr. 5, 1279.—Absol.:A.quae (magna Graecia) nunc quidem deleta est, tunc florebat,
Cic. Lael. 4, 13:quae familia admodum floruit,
Suet. Ner. 6:quorum auctoritas maxime florebat,
Cic. Rep. 2, 34:gloria generis floret,
id. Fl. 11, 25:verborum vetus interit aetas, Et juvenum ritu florent modo nata vigentque,
Hor. A. P. 62:aetherii dono cessere parentes Aeternum florere genas,
to shine in perpetual bloom, perpetual youth, Stat. Th. 1, 705.—Hence, flō-rens, entis, P. a.Lit., shining, glistening, glittering, bright ( poet. and in postclass. prose):2.Ennius et Lucretius florere dicunt omne quod nitidum est,
Serv. Verg. A. 7, 804:lucernarum florentia lumina flammis,
Lucr. 4, 450; so,smaragdi arcano igne,
Stat. Th. 2, 276:postes arcano lumine,
id. ib. 1, 210:catervae aere,
Verg. A. 7, 804:exercitus insignibus argenteis et aureis,
Gell. 5, 5, 2.—Abounding in flowers:B. 1.vertice de summo semper florentis Hymetti,
Ov. M. 7, 702.— Subst.: florens, ntis, f., a garland:do hanc tibi florentem florenti,
Plaut. Pers. 5, 1, 18 (cf. B. 1. b infra).—Of animate things.(α).With abl.:(β).complecti hominem florentem aetate, opibus, honoribus, ingenio, liberis, propinquis, affinibus, amicis,
Cic. Fam. 2, 13, 2:gratia atque hospitiis florens hominum nobilissimorum,
id. Rosc. Am. 6, 15:regina Berenice florens aetate formaque,
Tac. H. 2, 81; cf.:ambo florentes aetatibus,
Verg. E. 7, 4.—Absol.:2.qui te beatum, qui florentem putas,
Cic. Par. 2, 18:quos ego florentis atque integros sine ferro viceram,
id. Planc. 35, 86:oratores florentes et leviter ornati,
id. Or. 6, 20:florens et illustris adolescens,
Caes. B. G. 7, 32, 4: exorta semper florentis Homeri species, Enn. ap. Lucr. 1, 124.— Plur. as subst.: flōrentes, um, the prosperous (opp. afflicti), Nep. Att. 11, 4.—Of inanim. and abstr. things.(α).With abl.:(β).florentes viribus anni,
Sil. 1, 226; so,anni vigore,
Petr. 132:animus vino,
joyous, Gell. 6, 13, 4.—Absol.:(majores nostri) ex minima tenuissimaque re publica maximam et florentissimam nobis reliquerunt,
Cic. Rosc. Am. 18, 50; cf.:civitas (Ubiorum) ampla atque florens,
Caes. B. G. 4, 3, 3:invidetur praestanti florentique fortunae,
Cic. de Or. 2, 52, 210:florens amicitia (opp. afflicta),
id. Quint. 30, 93:quod eo consilio florentissimis rebus domos suas Helvetii reliquissent, uti, etc.,
Caes. B. G. 1, 30, 3; cf.:neu florentes res suas cum Jugurthae perditis misceret,
Sall. J. 83, 1:florentes Etruscorum opes,
Liv. 1, 2, 3:florentissima Samnitium castra,
Cic. Div. 1, 33, 72:equus florenti aetate,
Lucr. 5, 1074:aevo florente puellae,
id. 3, 1008; cf.:adhuc florente juventa Fervidus,
Hor. A. P. 115:florentissima ejus erat aetas,
Liv. 30, 12, 17: nostrum opus tibi probari laetor: ex quo anthê ipsa posuisti, quae mihi florentiora sunt visa tuo judicio, Cic. Att. 16, 11, 1; cf.:modus nullus est florentior in singulis verbis (quam translatio),
id. de Or. 3, 41, 166; id. Or. 27, 96:oratio florentissima,
Gell. 15, 28, 5; cf.also: florentis facundiae homo,
id. 19, 9, 2 — Adv.: flōrenter, flourishingly, famously (late Lat.): florentissime docet, i. e. with great repute, celebrity, Hier. Chron. Euseb. an. 358. -
2 floreo
flōrĕo, ŭi, 2, v. n. [flos], to bloom, blossom, flower (class.; esp. freq. in the trop. sense; cf.: floresco, vigeo).I.Lit.:B.per terras frondent atque omnia florent,
Lucr. 5, 214: florere omnia, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 28, 69:haec arbor una (lentiscus) ter floret,
Cic. Div. 1, 9, 16:possetne uno tempore florere, deinde vicissim horrere terra?
id. N. D. 2, 7, 19:imputata floret usque vinea,
Hor. Epod. 16, 44:vinea, segetes,
Ov. F. 5, 263 sq.:narcisso floreat alnus,
Verg. E. 8, 52:florentes ferulae,
id. ib. 10, 25.— Poet.:si bene floreat annus,
Ov. F. 5, 327.—Transf.1.(Acc. to flos, I. B.) Of wine, to froth:2.si vinum florere incipiet,
Col. 12, 30, 1:vina quoque in magnis operose condita cellis Florent,
Ov. F. 5, 270.—To get the first downy beard:3.libat florentes haec tibi prima (dies) genas,
Mart. 3, 6, 4.—To be filled with, to abound with any thing (ante-class. and poet.): mare velis florere videres, Cato ap. Charis. p. 185; cf.:4.mare velivolis florebat puppibus,
Lucr. 5, 1442; cf.:hinc laetas urbes pueris florere videmus,
id. 1, 255 Lachm.:Hybla multis thymis,
Ov. P. 2, 7, 26:jam pridem regio... undat equis floretque viris,
Val. Fl. 1, 547.—To bloom, i. e. to be bright with varied colors:5.pampineo gravidus autumno Floret ager, of the ripening fruits,
Verg. G. 2, 6;of an army on the march: variis floret via discolor armis,
Val. Fl. 5, 565; cf.:floret cristatus exercitus undique turmis,
Claud. III. Cons. Hon. 133.—To be bright (cf. P. a. infra):II.lumina floruisse,
Tert. Apol. 11:caelum luminibus floruisset,
id. adv. Marc. 4, 42.—Trop., to be in a flourishing or prosperous condition, to flourish, be in good repute, to be eminent, distinguished, etc.; constr. with the abl. and absol.A.Of persons and animate things.(α).With abl.:(β).in sua patria multis virtutibus ac beneficiis floruit princeps,
Cic. Verr. 2, 5, 49, § 128:privatis officiis et ingenii laude floruit,
id. de Or. 3, 2, 7:omni genere virtutis,
id. Brut. 7, 28:cum acumine ingenii tum admirabili quodam lepore dicendi,
id. Ac. 2, 6, 16:honoribus et rerum gestarum gloriā,
id. de Or. 1, 1, 1:gratiā, auctoritate, gloriā,
id. Fam. 4, 13, 2:laudibus,
id. ib. 9, 14, 2:nobilitate discipulorum,
id. de Or. 3, 35, 141:omnibus copiis (Crotoniatae),
id. Inv. 2, 1, 1:tria genera dicendi, quibus quidam floruerunt,
id. Or. 5, 20.—With in and abl.:(γ).in re militari Epaminondas,
Nep. Epam. 5:ille vir, qui in Curia, in Rostris, in re publica floruisset, etc.,
Cic. Cael. 24, 59:in foro,
id. Ac. 2, 1, 1:in sententis senatoriis et in omni actione atque administratione rei publicae,
id. Fam. 1, 9, 2:in senectute,
id. Lael. 1, 4.—Absol.:B.ergo in Graecia musici floruerunt,
Cic. Tusc. 1, 2, 4; id. Ac. 2, 6, 16; cf.:floret Epicurus,
id. Off. 3, 33, 116:qui inter illos florebas,
id. Quint. 26, 80:cum multis simul floruit,
Quint. 3, 1, 9:floruit circa Philippum,
id. 12, 10. 6:circum tribus actis impiger annis Floret equus,
is in his bloom, prime, Lucr. 5, 884.—Of inanim. and abstr. things.(α).With abl.:(β).illa vetus (Graecia), quae quondam opibus, imperio, gloria floruit, hoc uno malo concidit,
Cic. Fl. 7, 16: familia, quae postea viris fortissimis floruit. id. Phil. 9, 2, 4:doctissimorum hominum familiaritates, quibus semper domus nostra floruit,
id. N. D. 1, 3, 6; id. Font. 14, 31:meus ad urbem accessus incredibili hominum multitudine et gratulatione florebat,
id. Sest. 63, 131:aliquid floret laudibus,
Lucr. 5, 1279.—Absol.:A.quae (magna Graecia) nunc quidem deleta est, tunc florebat,
Cic. Lael. 4, 13:quae familia admodum floruit,
Suet. Ner. 6:quorum auctoritas maxime florebat,
Cic. Rep. 2, 34:gloria generis floret,
id. Fl. 11, 25:verborum vetus interit aetas, Et juvenum ritu florent modo nata vigentque,
Hor. A. P. 62:aetherii dono cessere parentes Aeternum florere genas,
to shine in perpetual bloom, perpetual youth, Stat. Th. 1, 705.—Hence, flō-rens, entis, P. a.Lit., shining, glistening, glittering, bright ( poet. and in postclass. prose):2.Ennius et Lucretius florere dicunt omne quod nitidum est,
Serv. Verg. A. 7, 804:lucernarum florentia lumina flammis,
Lucr. 4, 450; so,smaragdi arcano igne,
Stat. Th. 2, 276:postes arcano lumine,
id. ib. 1, 210:catervae aere,
Verg. A. 7, 804:exercitus insignibus argenteis et aureis,
Gell. 5, 5, 2.—Abounding in flowers:B. 1.vertice de summo semper florentis Hymetti,
Ov. M. 7, 702.— Subst.: florens, ntis, f., a garland:do hanc tibi florentem florenti,
Plaut. Pers. 5, 1, 18 (cf. B. 1. b infra).—Of animate things.(α).With abl.:(β).complecti hominem florentem aetate, opibus, honoribus, ingenio, liberis, propinquis, affinibus, amicis,
Cic. Fam. 2, 13, 2:gratia atque hospitiis florens hominum nobilissimorum,
id. Rosc. Am. 6, 15:regina Berenice florens aetate formaque,
Tac. H. 2, 81; cf.:ambo florentes aetatibus,
Verg. E. 7, 4.—Absol.:2.qui te beatum, qui florentem putas,
Cic. Par. 2, 18:quos ego florentis atque integros sine ferro viceram,
id. Planc. 35, 86:oratores florentes et leviter ornati,
id. Or. 6, 20:florens et illustris adolescens,
Caes. B. G. 7, 32, 4: exorta semper florentis Homeri species, Enn. ap. Lucr. 1, 124.— Plur. as subst.: flōrentes, um, the prosperous (opp. afflicti), Nep. Att. 11, 4.—Of inanim. and abstr. things.(α).With abl.:(β).florentes viribus anni,
Sil. 1, 226; so,anni vigore,
Petr. 132:animus vino,
joyous, Gell. 6, 13, 4.—Absol.:(majores nostri) ex minima tenuissimaque re publica maximam et florentissimam nobis reliquerunt,
Cic. Rosc. Am. 18, 50; cf.:civitas (Ubiorum) ampla atque florens,
Caes. B. G. 4, 3, 3:invidetur praestanti florentique fortunae,
Cic. de Or. 2, 52, 210:florens amicitia (opp. afflicta),
id. Quint. 30, 93:quod eo consilio florentissimis rebus domos suas Helvetii reliquissent, uti, etc.,
Caes. B. G. 1, 30, 3; cf.:neu florentes res suas cum Jugurthae perditis misceret,
Sall. J. 83, 1:florentes Etruscorum opes,
Liv. 1, 2, 3:florentissima Samnitium castra,
Cic. Div. 1, 33, 72:equus florenti aetate,
Lucr. 5, 1074:aevo florente puellae,
id. 3, 1008; cf.:adhuc florente juventa Fervidus,
Hor. A. P. 115:florentissima ejus erat aetas,
Liv. 30, 12, 17: nostrum opus tibi probari laetor: ex quo anthê ipsa posuisti, quae mihi florentiora sunt visa tuo judicio, Cic. Att. 16, 11, 1; cf.:modus nullus est florentior in singulis verbis (quam translatio),
id. de Or. 3, 41, 166; id. Or. 27, 96:oratio florentissima,
Gell. 15, 28, 5; cf.also: florentis facundiae homo,
id. 19, 9, 2 — Adv.: flōrenter, flourishingly, famously (late Lat.): florentissime docet, i. e. with great repute, celebrity, Hier. Chron. Euseb. an. 358. -
3 nobilis
nōbĭlis, e (old collat. form gnōbĭlis: nobilem antiqui pro noto ponebant, et quidem per g litteram, ut Plautus in Pseudolo: peregrina facies videtur hominis atque ignobilis, et: oculis meis obviam ignobilis obicitur. Attius in Diomede: ergo me Argos referam, nam hic sum gnobilis. Livius in Virgo: ornamento incedunt gnobili ignobiles, Paul. ex Fest. p. 174 Müll.), adj. [for gnobilis, from gnosco; Gr. gignôskô; v. nosco], that can be known or is known, knowable, known.I.In gen. (very rare):II.neque his umquam nobilis fui,
Plaut. Ps. 4, 7, 9:addidit facinori fidem nobili gaudio,
Tac. H. 3, 39.—In partic.A.Wellknown, famous, noted, celebrated, renowned (freq. and class.; cf.:B.clarus, insignis, inclutus, illustris): die festo celebri nobilique, Aphrodisiis,
Plaut. Poen. 3, 5, 13:magnus et nobilis rhetor Isocrates,
Cic. Inv. 2, 2, 7:illustre et nobile municipium,
id. Verr. 2, 5, 16, § 40:oppidum clarum et nobile,
id. ib. 2, 1, 24, §63: ex doctrinā nobilis et clarus,
id. Rab. Post. 9, 23:gladiatorum par nobilissimum,
id. Opt. Gen. 6, 17:multi in philosophiā praeclari et nobiles,
id. de Or. 1, 11, 46:ut arcendis sceleribus exemplum nobile esset,
Liv. 2, 5:Corinthus aere,
Ov. M. 6, 416:puerosque Ledae, Hunc equis, illum superare pugnis Nobilem,
Hor. C. 1, 12, 25:palma nobilis,
id. ib. 1, 1, 5:nobilis e tectis fundere gaesa rotis,
Prop. 4 (5), 10, 42:tamquam Feceris ipse aliquid propter quod nobilis esses,
Juv. 8, 41: aquae salubritate et medendis corporibus nobiles. Vell. 2, 25, 4:vitulis marinis ad multa nobile fel,
Plin. 11, 37, 75, § 195:emplastra nobilia ad extrahendum fel,
Cels. 5, 19:Cicero vir nobilissimae novitatis,
Vell. 2, 34, 3.—In a bad sense, notorious:innocentes qui se scelere fieri nolunt nobiles,
Plaut. Rud. 3, 2, 5:mea (amica) est potens, procax, magnifica, sumtuosa, nobilis,
Ter. Heaut. 2, 1, 15:ille nobilis taurus, quem Phalaris habuisse dicitur,
Cic. Verr. 2, 4, 33, § 73; Liv. 39, 9, 5.—High-born, of noble birth, noble, i. e. sprung from a family (either patrician or plebeian) many members of which had filled curule offices, and consequently possessing the jus imaginum (opp. homo novus or ignobilis; cf.:C.generosus, amplus): non facit nobilem atrium plenum fumosis imaginibus,
Sen. Ep. 44, 5:quanta sit in invidiā apud quosdam nobilis homines novorum hominum virtus et industria,
Cic. Verr. 2, 5, 71, § 181:Clodia mulier non solum nobilis sed etiam nota,
id. Cael. 13, 31:nobili genere nati,
id. Verr. 2, 5, 70, § 180:homines apud nos noti, inter suos nobiles,
id. Fl. 22, 52; Liv. 22, 58.—Hence, subst.: nōbĭlis, is, m., a nobleman:nobiles nostri,
Plin. Ep. 5, 17, 5; Vulg. Isa. 5, 13; id. Psa. 149, 8: Nobilissimus, most noble, under the later emperors, a title of the Cæsars and of the members of the imperial family, Cod. Th. 10, 25, 1; Dig. 40, 11, 3.—Of a noble kind, noble, excellent, superior:tres nobilissimi fundi,
Cic. Rosc. Am. 35, 99:nobiliumque greges custos servabat equarum,
Ov. M. 2, 690:nobilis hic (equus), quocumque venit de gramine,
Juv. 8, 60.—Hence, adv.: nōbĭlĭter, famously, excellently, splendidly, nobly (mostly post-Aug.;not in Cic. or Cæs.),
Vitr. 7 praef.:nobiliter caelare argentum,
Plin. 34, 8, 19, § 91.— Comp.:nobilius philosophari,
Sid. Ep. 9, 9.— Sup.:ab exercitu nobilissime tumulatus,
Liv. Epit. 54.
См. также в других словарях:
famously — [fā′məs lē] adv. 1. in a manner that is or that has become famous or notorious 2. in words that have become famous [as Patrick Henry famously said “Give me liberty, or give me death!”] 3. excellently; very well [they got along … Universalium
famously — [fā′məs lē] adv. 1. in a manner that is or that has become famous or notorious 2. in words that have become famous [as Patrick Henry famously said “Give me liberty, or give me death!”] 3. excellently; very well [they got along famously] … English World dictionary
Famously — Fa mous*ly, adv. In a famous manner; in a distinguished degree; greatly; splendidly. [1913 Webster] Then this land was famously enriched With politic grave counsel. Shak. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
famously — 1570s, from FAMOUS (Cf. famous) + LY (Cf. ly) (2) … Etymology dictionary
famously — [[t]fe͟ɪməsli[/t]] 1) ADV: usu ADV adj, also ADV with v You use famously to refer to a fact that is well known, usually because it is remarkable or extreme. Authors are famously ignorant about the realities of publishing... As Wren s epitaph… … English dictionary
famously — fa|mous|ly [ feıməsli ] adverb in a way that is known about by a lot of people: The city s nightclubs are famously glamorous. the Titanic, which famously sank on its maiden voyage get along/on famously BRITISH OLD FASHIONED to have a very… … Usage of the words and phrases in modern English
famously — UK [ˈfeɪməslɪ] / US adverb in a way that is known about by a lot of people The city s clubs are famously glamorous. the Titanic, which famously sank on its maiden voyage • get along/on famously British old fashioned to have a very friendly… … English dictionary
famously — fa|mous|ly [ˈfeıməsli] adv 1.) get on/along famously old fashioned to have a friendly relationship with someone 2.) in a way that is famous ▪ The trouble with common sense, as Voltaire famously observed, is that it is not very common … Dictionary of contemporary English
famously — fa•mous•ly [[t]ˈfeɪ məs li[/t]] adv. cvb very well; excellently; in a splendid manner: He s doing famously. They get on famously together[/ex] • Etymology: 1570–80 … From formal English to slang
famously — adv. Famously is used with these verbs: ↑declare, ↑observe, ↑remark … Collocations dictionary
famously — adverb 1 get on/along famously old fashioned to have a friendly relationship with someone 2 formal in a way that is famous … Longman dictionary of contemporary English