Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

fŭrĭālis

  • 1 furiālis

        furiālis e, adj.    [furia], of the Furies, like the Furies, furious, raging, dreadful, fearful: taedae: Alecto furialia membra Exuit, V.: caput Cerberi, H.: arma, i. e. of the Bacchantes, O.: vox: carmen, L.: caedes, O.: vestis, driving mad, C. poët.
    * * *
    furialis, furiale ADJ
    frenzied, mad; avenging

    Latin-English dictionary > furiālis

  • 2 furialis

    fŭrĭālis, e, adj. [furiae].
    I.
    Of or pertaining to the Furies, or like the Furies, furious, raging, dreadful, fearful (mostly poet.;

    syn.: furiosus, furibundus, fanaticus): Alecto torvam faciem et furialia membra Exuit,

    Verg. A. 7, 415:

    caput Cerberi,

    Hor. C. 3, 11, 13:

    incessus,

    Liv. 7, 17, 3:

    arma,

    i. e. of the Bacchantes, Ov. M. 6, 591; cf.

    Erichtho,

    id. H. 15, 139:

    furialis illa vox (Clodii) nefariis stupris effeminata,

    Cic. Planc. 35, 86:

    dira exsecratio ac furiale carmen,

    Liv. 10, 41, 3:

    caedes,

    Ov. M. 6, 657; cf.:

    quod pretium speret pro tam furialibus ausis,

    id. ib. 6, 84:

    dens leonis,

    Mart. 2, 75, 7:

    mensae Atrei,

    Ov. Am. 3, 12, 39:

    tollitur in caelum furiali turbine clamor,

    fearful, Sil. 16, 320.—In neutr., adverb.:

    aurigae furiale minetur Efferus,

    Stat. Th. 6, 429; Claud. B. Get. 326.—
    II.
    Act., making mad, infuriating ( poet. and very rare):

    haec me irretivit veste furiali inscium, Cic. poët. Tusc. 2, 8, 20: aurum,

    Val. Fl. 6, 670:

    oscula,

    id. 7, 254.— Adv.: fŭrĭālĭter, furiously, madly, franticly:

    odit,

    Ov. F. 3, 637.

    Lewis & Short latin dictionary > furialis

  • 3 furiāliter

        furiāliter adv.    [furialis], furiously, madly: odit, O.

    Latin-English dictionary > furiāliter

  • 4 effemino

    ef-fēmĭno, āvi, ātum, 1, v. a. [femina], to make feminine. *
    I.
    Lit.:

    effeminarunt eum (sc. aërem) Junonique tribuerunt,

    Cic. N. D. 2, 26, 66.—
    II.
    Trop., to make womanish, effeminate, to enervate:

    fortitudinis praecepta sunt, quae effeminari virum vetant in dolore,

    Cic. Fin. 2, 29, 94: corpus animumque virilem, * Sall. C. 11, 3:

    animos,

    Caes. B. G. 1, 1, 3:

    homines (with remollescere),

    id. ib. 4, 2 fin.; cf.:

    cogitationibus mollissimis effeminamur,

    Cic. Tusc. 1, 40:

    vultus,

    id. Or. in Clod. Fragm. 5, p. 153 ed. Orell.:

    illa elocutio res ipsas effeminat,

    Quint. 8 prooëm. § 20.—
    B.
    Meton. (causa pro effectu), to dishonor, disgrace, Claud. in Eutrop. 1, 10.—Hence, effēmĭnātus, a, um, P. a.
    A.
    Womanish, effeminate (cf.:

    mollis, luxuriosus, dissolutus): ne quid effeminatum aut molle sit,

    Cic. Off. 1, 35, 129; cf. id. Tusc. 4, 30:

    intolerabile est servire impuro, impudico, effeminato,

    id. Phil. 3, 5; so absol., Col. praef. § 15; cf.

    histrio,

    Tert. Spect. 25:

    furialis illa vox, religiosis altaribus effeminata,

    Cic. Planc. 35, 86:

    effeminata ac levis opinio,

    id. Tusc. 2, 22, 52:

    effeminata et enervis compositio,

    Quint. 9, 4, 142; cf. id. 1, 8, 2; 2, 5, 10 al.— Comp.:

    multitudo Cypriorum,

    Val. Max. 9, 3 fin.—Sup.: animi languor, Q. Cic. ap. Cic. Fam. 16, 27. —
    B.
    In mal. part., that submits to unnatural lust:

    pathicus,

    Suet. Aug. 68; Auct. Priap. 58, 2; Vulg. 3 Reg. 14, 24 al.— Adv.: effēmĭnāte, effeminately (acc. to A.), Cic. Off. 1, 4 fin.; Sen. Cons. ad Polyb. 36; Val. Max. 2, 7, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > effemino

  • 5 furibundus

    fŭrĭbundus, a, um, adj. [furo], raging, mad, furious (rare but class.; syn. v. furialis).
    I.
    In gen.:

    homo ac perditus (Clodius),

    Cic. Sest. 7, 15:

    impetus,

    id. Phil. 13, 9:

    tum ille (Catilina) furibundus: Quoniam, etc.,

    Sall. C. 31 fin.:

    taurus,

    Ov. M. 13, 871:

    ignibus et ventis furibundus fluctuet aër,

    Lucr. 6, 367:

    cum semel accepit solem furibundus (Leo) acutum,

    Hor. Ep. 1, 10, 17:

    latronis impetus crudeles ac furibundos retardare,

    Cic. Phil. 13, 9, 19:

    silentia,

    Stat. Th. 10, 896.—
    * II.
    Esp., filled with prophetic inspiration, inspired:

    hariolorum et vatum furibundae praedictiones (shortly before: furente modo and furor),

    Cic. Div. 1, 2, 4.—
    * Adv.: fŭrĭbunde, furiously:

    omnes furibunde concutiens,

    Hier. in Jesai. 5, 14, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > furibundus

  • 6 furio

    1.
    fŭrĭo, āvi, ātum, 1, v. a. [furiae], to drive mad, to madden, enrage, infuriate ( poet.):

    flagrans amor et libido, Quae solet matres furiare equorum,

    Hor. C. 1, 25, 14:

    pubem,

    Sil. 14, 280:

    matres armatas (i. e. Bacchantes),

    Stat. Th. 11, 488:

    mentes in iram,

    Sil. 17, 294.—Hence, P. a.: fŭrĭā-tus, a, um, enraged, maddened (syn. v. furialis):

    furiata mens,

    Verg. A. 2, 407; 588:

    mentes malis incursibus furiatae,

    Lact. 4, 27, 2:

    sacerdos,

    Stat. Th. 2, 21:

    furiata juventus,

    Sil. 7, 617:

    furiati ignes (amoris),

    i. e. fierce, wild, Ov. F. 2, 761 (al. furiales); cf. Sil. 13, 209.
    2.
    fŭrĭo, īre, v. n. [id.], to be mad, to rage (late Lat. for furere):

    ut furiat,

    Sid. Carm. 22, 94.

    Lewis & Short latin dictionary > furio

  • 7 furiosus

    fŭrĭōsus, a, um, adj. [furiae], full of madness or rage, mad, raging, furious (freq. and class.; syn. v. furialis): lex XII. Tabularum) est: SI FVRIOSVS EST, AGNATORVM GENTILIVMQVE IN EO PECVNIAQVE EIVS POTESTAS ESTO, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Inv. 2, 50, 148; cf.:

    itaque non est scriptum: SI INSANVS, sed: SI FVRIOSVS ESCIT, etc.,

    Cic. Tusc. 3, 5, 11; id. Rep. 3, 33:

    ego te non vecordem, non furiosum, non mente captum putem?

    id. Pis. 20, 47:

    aiunt hominem, ut erat furiosus, respondisse, etc. (shortly before: hominem longe audacissimum et insanissimum),

    id. Rosc. Am. 12, 33; cf. Hor. S. 2, 3, 222; 207; 303:

    dormientium et vinolentorum et furiosorum visa imbecilliora esse quam vigilantium, siccorum, sanorum,

    Cic. Ac. 2, 27, 88:

    mulier jam non morbo sed scelere furiosa,

    id. Clu. 65, 182:

    furiosus vultus et acer,

    Lucr. 6, 1184:

    quod si delira haec furiosaque cernimus esse,

    id. 2, 985; Asin. ap. Quint. 9, 2, 9:

    exululant comites, furiosaque tibia flatur,

    i. e. inciting to frenzy, maddening, Ov. F. 4, 341:

    laevam involvere togā, etc.... paene furiosum est,

    Quint. 11, 3, 146: quaedam pars exercitus non minus furiosa est, quam qui cum Antonio fuerunt, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 11, 2:

    bello furiosa Thrace,

    Hor. C. 2, 16, 5:

    cupiditas effrenata ac furiosa,

    Cic. Cat. 1, 10, 25: fervido quodam et petulanti et furioso genere dicendi, id. Brut. 68, 241:

    dictum,

    Quint. 11, 1, 37:

    vociferatio,

    id. 2, 18, 8:

    initium,

    id. 3, 8, 59:

    inceptum,

    Liv. 36, 34, 3:

    vota,

    Ov. M. 10, 370.—Esp., in law, insane, =non compos mentis:

    furiosus mutusve morbosi sunt,

    Gell. 4, 2, 15:

    furiosus nullum negotium gerere potest, quia non intelligit quid agat,

    Gai. Inst. 3, 106:

    infans non multum a furioso differt,

    id. ib. 3, 109; Paul. Sent. 2, 17, 10 et saep.— Comp.:

    furiosior amor,

    Ov. M. 9, 737:

    quanto hoc furiosius atque Majus peccatum est,

    Hor. S. 1, 3, 83.— Sup.:

    nisi eum furiosissimum judicas,

    Cic. Deiot. 5, 15:

    contiones furiosissimae Publii,

    id. Att. 4, 3, 4.—Hence, adv.: fŭrĭōse, furiously, madly:

    etsi solet eum, cum aliquid furiose fecit, paenitere,

    Cic. Att. 8, 5, 1.— Comp.:

    servo in se cum gladio furiosius irruente,

    Spart. Hadr. 12, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > furiosus

См. также в других словарях:

  • Furial — Fu ri*al, a. [L. furialis: cf. OF. furial.] Furious; raging; tormenting. [Obs.] Chaucer. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Cousin (animal) — Tipula Tipula …   Wikipédia en Français

  • Cousin (diptère) — Tipula Tipula …   Wikipédia en Français

  • Cousin (insecte) — Tipula Tipula …   Wikipédia en Français

  • Tipula — Tipula …   Wikipédia en Français

  • Tipule — Tipula Tipula …   Wikipédia en Français

  • Tipula — oleracea …   Wikipédia en Français

  • Список видов рода Tipula — Содержание 1 Acutipula 2 Afrotipula 3 Arctotipula 4 Bellardina …   Википедия

  • furieux — Furieux, Furiosus, Rabidus, Saeuus, Furialis, Captus furore. A demi furieux et plein de rage, Furibundus. Devenir furieux, Furere, Furore ingrauescere, Furorem concipere ex maleficio …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»