-
1 furiālis
furiālis e, adj. [furia], of the Furies, like the Furies, furious, raging, dreadful, fearful: taedae: Alecto furialia membra Exuit, V.: caput Cerberi, H.: arma, i. e. of the Bacchantes, O.: vox: carmen, L.: caedes, O.: vestis, driving mad, C. poët.* * *furialis, furiale ADJfrenzied, mad; avenging -
2 furialis
fŭrĭālis, e, adj. [furiae].I.Of or pertaining to the Furies, or like the Furies, furious, raging, dreadful, fearful (mostly poet.;II.syn.: furiosus, furibundus, fanaticus): Alecto torvam faciem et furialia membra Exuit,
Verg. A. 7, 415:caput Cerberi,
Hor. C. 3, 11, 13:incessus,
Liv. 7, 17, 3:arma,
i. e. of the Bacchantes, Ov. M. 6, 591; cf.Erichtho,
id. H. 15, 139:furialis illa vox (Clodii) nefariis stupris effeminata,
Cic. Planc. 35, 86:dira exsecratio ac furiale carmen,
Liv. 10, 41, 3:caedes,
Ov. M. 6, 657; cf.:quod pretium speret pro tam furialibus ausis,
id. ib. 6, 84:dens leonis,
Mart. 2, 75, 7:mensae Atrei,
Ov. Am. 3, 12, 39:tollitur in caelum furiali turbine clamor,
fearful, Sil. 16, 320.—In neutr., adverb.:aurigae furiale minetur Efferus,
Stat. Th. 6, 429; Claud. B. Get. 326.—Act., making mad, infuriating ( poet. and very rare):haec me irretivit veste furiali inscium, Cic. poët. Tusc. 2, 8, 20: aurum,
Val. Fl. 6, 670:oscula,
id. 7, 254.— Adv.: fŭrĭālĭter, furiously, madly, franticly:odit,
Ov. F. 3, 637. -
3 furiāliter
furiāliter adv. [furialis], furiously, madly: odit, O. -
4 effemino
ef-fēmĭno, āvi, ātum, 1, v. a. [femina], to make feminine. *I.Lit.:II.effeminarunt eum (sc. aërem) Junonique tribuerunt,
Cic. N. D. 2, 26, 66.—Trop., to make womanish, effeminate, to enervate:B.fortitudinis praecepta sunt, quae effeminari virum vetant in dolore,
Cic. Fin. 2, 29, 94: corpus animumque virilem, * Sall. C. 11, 3:animos,
Caes. B. G. 1, 1, 3:homines (with remollescere),
id. ib. 4, 2 fin.; cf.:cogitationibus mollissimis effeminamur,
Cic. Tusc. 1, 40:vultus,
id. Or. in Clod. Fragm. 5, p. 153 ed. Orell.:illa elocutio res ipsas effeminat,
Quint. 8 prooëm. § 20.—Meton. (causa pro effectu), to dishonor, disgrace, Claud. in Eutrop. 1, 10.—Hence, effēmĭnātus, a, um, P. a.A.Womanish, effeminate (cf.:B.mollis, luxuriosus, dissolutus): ne quid effeminatum aut molle sit,
Cic. Off. 1, 35, 129; cf. id. Tusc. 4, 30:intolerabile est servire impuro, impudico, effeminato,
id. Phil. 3, 5; so absol., Col. praef. § 15; cf.histrio,
Tert. Spect. 25:furialis illa vox, religiosis altaribus effeminata,
Cic. Planc. 35, 86:effeminata ac levis opinio,
id. Tusc. 2, 22, 52:effeminata et enervis compositio,
Quint. 9, 4, 142; cf. id. 1, 8, 2; 2, 5, 10 al.— Comp.:multitudo Cypriorum,
Val. Max. 9, 3 fin.—Sup.: animi languor, Q. Cic. ap. Cic. Fam. 16, 27. —In mal. part., that submits to unnatural lust:pathicus,
Suet. Aug. 68; Auct. Priap. 58, 2; Vulg. 3 Reg. 14, 24 al.— Adv.: effēmĭnāte, effeminately (acc. to A.), Cic. Off. 1, 4 fin.; Sen. Cons. ad Polyb. 36; Val. Max. 2, 7, 9. -
5 furibundus
I.In gen.:* II.homo ac perditus (Clodius),
Cic. Sest. 7, 15:impetus,
id. Phil. 13, 9:tum ille (Catilina) furibundus: Quoniam, etc.,
Sall. C. 31 fin.:taurus,
Ov. M. 13, 871:ignibus et ventis furibundus fluctuet aër,
Lucr. 6, 367:cum semel accepit solem furibundus (Leo) acutum,
Hor. Ep. 1, 10, 17:latronis impetus crudeles ac furibundos retardare,
Cic. Phil. 13, 9, 19:silentia,
Stat. Th. 10, 896.—Esp., filled with prophetic inspiration, inspired:hariolorum et vatum furibundae praedictiones (shortly before: furente modo and furor),
Cic. Div. 1, 2, 4.— -
6 furio
1.fŭrĭo, āvi, ātum, 1, v. a. [furiae], to drive mad, to madden, enrage, infuriate ( poet.):2.flagrans amor et libido, Quae solet matres furiare equorum,
Hor. C. 1, 25, 14:pubem,
Sil. 14, 280:matres armatas (i. e. Bacchantes),
Stat. Th. 11, 488:mentes in iram,
Sil. 17, 294.—Hence, P. a.: fŭrĭā-tus, a, um, enraged, maddened (syn. v. furialis):furiata mens,
Verg. A. 2, 407; 588:mentes malis incursibus furiatae,
Lact. 4, 27, 2:sacerdos,
Stat. Th. 2, 21:furiata juventus,
Sil. 7, 617:furiati ignes (amoris),
i. e. fierce, wild, Ov. F. 2, 761 (al. furiales); cf. Sil. 13, 209. -
7 furiosus
fŭrĭōsus, a, um, adj. [furiae], full of madness or rage, mad, raging, furious (freq. and class.; syn. v. furialis): lex XII. Tabularum) est: SI FVRIOSVS EST, AGNATORVM GENTILIVMQVE IN EO PECVNIAQVE EIVS POTESTAS ESTO, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Inv. 2, 50, 148; cf.:itaque non est scriptum: SI INSANVS, sed: SI FVRIOSVS ESCIT, etc.,
Cic. Tusc. 3, 5, 11; id. Rep. 3, 33:ego te non vecordem, non furiosum, non mente captum putem?
id. Pis. 20, 47:aiunt hominem, ut erat furiosus, respondisse, etc. (shortly before: hominem longe audacissimum et insanissimum),
id. Rosc. Am. 12, 33; cf. Hor. S. 2, 3, 222; 207; 303:dormientium et vinolentorum et furiosorum visa imbecilliora esse quam vigilantium, siccorum, sanorum,
Cic. Ac. 2, 27, 88:mulier jam non morbo sed scelere furiosa,
id. Clu. 65, 182:furiosus vultus et acer,
Lucr. 6, 1184:quod si delira haec furiosaque cernimus esse,
id. 2, 985; Asin. ap. Quint. 9, 2, 9:exululant comites, furiosaque tibia flatur,
i. e. inciting to frenzy, maddening, Ov. F. 4, 341:laevam involvere togā, etc.... paene furiosum est,
Quint. 11, 3, 146: quaedam pars exercitus non minus furiosa est, quam qui cum Antonio fuerunt, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 11, 2:bello furiosa Thrace,
Hor. C. 2, 16, 5:cupiditas effrenata ac furiosa,
Cic. Cat. 1, 10, 25: fervido quodam et petulanti et furioso genere dicendi, id. Brut. 68, 241:dictum,
Quint. 11, 1, 37:vociferatio,
id. 2, 18, 8:initium,
id. 3, 8, 59:inceptum,
Liv. 36, 34, 3:vota,
Ov. M. 10, 370.—Esp., in law, insane, =non compos mentis:furiosus mutusve morbosi sunt,
Gell. 4, 2, 15:furiosus nullum negotium gerere potest, quia non intelligit quid agat,
Gai. Inst. 3, 106:infans non multum a furioso differt,
id. ib. 3, 109; Paul. Sent. 2, 17, 10 et saep.— Comp.:furiosior amor,
Ov. M. 9, 737:quanto hoc furiosius atque Majus peccatum est,
Hor. S. 1, 3, 83.— Sup.:nisi eum furiosissimum judicas,
Cic. Deiot. 5, 15:contiones furiosissimae Publii,
id. Att. 4, 3, 4.—Hence, adv.: fŭrĭōse, furiously, madly:etsi solet eum, cum aliquid furiose fecit, paenitere,
Cic. Att. 8, 5, 1.— Comp.:servo in se cum gladio furiosius irruente,
Spart. Hadr. 12, 5.
См. также в других словарях:
Furial — Fu ri*al, a. [L. furialis: cf. OF. furial.] Furious; raging; tormenting. [Obs.] Chaucer. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Cousin (animal) — Tipula Tipula … Wikipédia en Français
Cousin (diptère) — Tipula Tipula … Wikipédia en Français
Cousin (insecte) — Tipula Tipula … Wikipédia en Français
Tipula — Tipula … Wikipédia en Français
Tipule — Tipula Tipula … Wikipédia en Français
Tipula — oleracea … Wikipédia en Français
Список видов рода Tipula — Содержание 1 Acutipula 2 Afrotipula 3 Arctotipula 4 Bellardina … Википедия
furieux — Furieux, Furiosus, Rabidus, Saeuus, Furialis, Captus furore. A demi furieux et plein de rage, Furibundus. Devenir furieux, Furere, Furore ingrauescere, Furorem concipere ex maleficio … Thresor de la langue françoyse