-
1 fēlīcitās
fēlīcitās ātis, f [1 felix], fertility, happiness, felicity, good-fortune, luck: in summo imperatore inesse felicitatem: incredibili felicitate, by a wonderful piece of luck, Cs.: non modo sapientiae, sed etiam felicitatis esse: rerum gestarum, Cs.: nisi felicitas in socordiam vertisset, Ta.: bonae Felicitates, T.: incredibilīs huic urbi felicitates adferre.—Person., Good Fortune.* * *luck, good fortune; happiness -
2 Felicitas
1.fēlīcĭtas, ātis, f. [1. felix].I.(Acc. to felix, I.) Fruitfulness, fertility (post-Aug. and rare):II.felicitas major Babyloniae Seleuciae,
Plin. 18, 18, 47, § 170:terrae,
Plin. Ep. 3, 19, 6.—(Acc. to felix, II.) Happiness, felicity (the predom. signif. of the word; syn.: fortuna, fors, sors, fatum): neque enim quicquam aliud est felicitas, nisi honestarum rerum prosperitas, Cic. Fragm. ap. Amm. 21, 16:II. 2.fuit felix, si potest ulla in scelere esse felicitas,
id. Phil. 2, 24, 59; id. Brut. 96, 329:alii fortuna felicitatem dedit, huic industria virtutem comparavit,
Auct. Her. 4, 20, 27:reliquum est, ut de felicitate pauca dicamus,
good-fortune, luckiness, Cic. de Imp. Pomp. 16, 47; cf.:ego sic existimo in summo imperatore quatuor has res inesse oportere, scientiam rei militaris, virtutem, auctoritatem, felicitatem,
id. ib. 10, 28:felicitas in re,
id. Font. 15, 32; cf.:felicitatem Helvetiorum bello esse perspectam,
Caes. B. G. 1, 40, 13:ut paulum ad summam felicitatem defuisse videretur,
id. ib. 6, 43 fin.:quo simul atque intus est itum, incredibili felicitate Auster in Africum se vertit,
id. B. C. 3, 26 fin.:haec (mala) omnia subterfugere, non modo sapientiae, sed etiam felicitatis esse,
Cic. Lael. 10, 35:quasi non et felicitas rerum gestarum exercitus benevolentiam imperatoribus, et res adversae odia concilient,
Caes. B. C. 2, 31, 3.—In plur.:bonae felicitates,
Ter. Eun. 2, 3, 32:ea vis ipsa, quae saepe incredibiles huic urbi felicitates atque opes attulit,
Cic. Mil. 31, 84.— -
3 felicitas
1.fēlīcĭtas, ātis, f. [1. felix].I.(Acc. to felix, I.) Fruitfulness, fertility (post-Aug. and rare):II.felicitas major Babyloniae Seleuciae,
Plin. 18, 18, 47, § 170:terrae,
Plin. Ep. 3, 19, 6.—(Acc. to felix, II.) Happiness, felicity (the predom. signif. of the word; syn.: fortuna, fors, sors, fatum): neque enim quicquam aliud est felicitas, nisi honestarum rerum prosperitas, Cic. Fragm. ap. Amm. 21, 16:II. 2.fuit felix, si potest ulla in scelere esse felicitas,
id. Phil. 2, 24, 59; id. Brut. 96, 329:alii fortuna felicitatem dedit, huic industria virtutem comparavit,
Auct. Her. 4, 20, 27:reliquum est, ut de felicitate pauca dicamus,
good-fortune, luckiness, Cic. de Imp. Pomp. 16, 47; cf.:ego sic existimo in summo imperatore quatuor has res inesse oportere, scientiam rei militaris, virtutem, auctoritatem, felicitatem,
id. ib. 10, 28:felicitas in re,
id. Font. 15, 32; cf.:felicitatem Helvetiorum bello esse perspectam,
Caes. B. G. 1, 40, 13:ut paulum ad summam felicitatem defuisse videretur,
id. ib. 6, 43 fin.:quo simul atque intus est itum, incredibili felicitate Auster in Africum se vertit,
id. B. C. 3, 26 fin.:haec (mala) omnia subterfugere, non modo sapientiae, sed etiam felicitatis esse,
Cic. Lael. 10, 35:quasi non et felicitas rerum gestarum exercitus benevolentiam imperatoribus, et res adversae odia concilient,
Caes. B. C. 2, 31, 3.—In plur.:bonae felicitates,
Ter. Eun. 2, 3, 32:ea vis ipsa, quae saepe incredibiles huic urbi felicitates atque opes attulit,
Cic. Mil. 31, 84.— -
4 Hic habitat felicitas
-
5 Святые Перпетуя и Фелицитата
Christianity: Saints Perpetua and Felicitas, Saints Perpetua and FelicityУниверсальный русско-английский словарь > Святые Перпетуя и Фелицитата
-
6 Фелицита
-
7 Фелицитата
Christianity: Felicitas (раннехристианская святая), Felicity -
8 Филикита
Christianity: Felicitas -
9 Филикитата
Christianity: Felicitas (имя святой), Felicity -
10 Филицата
Christianity: Felicitas -
11 Филицитата
Christianity: Felicity (раннехристианская святая), Felicitas -
12 sōcordia
sōcordia ae, f [socors], dulness, carelessness, negligence, sloth, laziness, indolence, inactivity (only sing.): nil locist socordiae, T.: socordiā torpescere, S.: nostrā socordiā iam huc progressus, L.: nisi felicitas in socordiam vertisset, Ta.: Darei, Cu.* * *sluggishness, torpor, inaction -
13 admissio
admissĭo, ōnis, f. [id.].I.An admitting of the male to the female, Varr. R. R. 2, 1, 18.—II.Admission to a prince, an audience (post-Aug.):III.quibus admissionis liberae jus dedissent,
Plin. 33, 3, 12, § 41:admissionum tuarum felicitas,
Plin. Pan. 47:primae et secundae admissiones,
Sen. Ben. 6, 33; cf. Lipsius ad Tac. A. 6, 9. (Special officers of reception were appointed, whose charge was called officium admissionis, the office of chamberlain, Suet. Vesp. 14;and the superintendent of them was called maagister admissionum,
chief marshal, lord chamberlain, Amm. 15, 5.)—The entrance upon an inheritance, Cod. 6, 15, 5. -
14 beatitas
bĕātĭtas, ātis, f. [beatus], the condition of the beatus, happiness, a blessed condition, blessedness, = beata vita, felicitas;a word first used by Cic.: aut ista sive beatitas, sive beatitudo dicenda sunt (utrumque omnino durum, sed usu mollienda nobis verba sunt),
Cic. N. D. 1, 34, 95 (but he seems to have used neither of the two words again):apud Ciceronem beatitas et beatitudo,
Quint. 8, 3, 32; so Macr. Somn. Scip. 1, 9; App. Doct. Plat. 2.— Plur., Aug. Civ. Dei, 21, 17. -
15 bracteatus
bractĕātus, a, um, adj. [id.], covered with gold-plate, gilt (post-Aug. for the class. aureus):B.sellae,
Sid. Ep. 8, 8:lacunar,
id. ib. 2, 10.—In gen., glistening like gold:II.leo,
i.e. with a yellow mane, Sen. Ep. 41, 6:comae,
Mart. Cap. 1, § 75.—Trop. (cf. aureus, II.).A. B. -
16 castro
castro, āvi, ātum, 1, v. a. [Sanscr. çastra, knife, sword].I.To deprive of generative power (both of male and female), to emasculate, castrate, geld:2.hircum,
Plaut. Merc. 2, 2, 1 and 4:agnum,
Varr. R. R. 2, 2, 18:gallos,
id. ib. 3, 9, 3; Curt. 6, 3, 12; Val. Max. 6, 1, 13; Suet. Dom. 7:sues,
Plin. 8, 51, 77, § 208; 10, 21, 25, § 50; 11, 51, 112, § 261 al.—Transf. to plants, to prune, lop, trim, Cato, R. R. 33, 2; Plin. 17, 20, 33, § 144; 24, 8, 33, § 49.—B.Trop.: vina saccis, to pass through a sack or bag, to filter, Plin. 19, 4, 19, § 53; cf. id. 14, 22, 28, § 138 sq.:II.siligo castrata,
i. e. cleaned, id. 18, 9, 20, § 86:semen,
id. 15, 14, 15, § 51.—In gen., to shorten, cut off, curtail:B.caudas catulorum,
Col. 7, 12, 14; cf. Plin. 8, 41, 63, § 153:alvos apum,
to take up, to take out the honey, Col. 9, 15, 4; 9, 15, 11; cf.:castrare alvearia,
Pall. 7, 7.—Trop., to enervate, debilitate: castrata res publica morte Africani, weakened (a vulgar figure, acc. to Cic. de Or. 3, 41, 164; Quint. 8, 6, 15):nisi illum (Maecenatem) enervasset felicitas, immo castrasset,
Sen. Ep. 19, 9:libellos,
to remove obscenity, to expurgate, Mart. 1, 35, 14:vires,
to diminish, Plin. 11, 18, 19, § 60:avaritiam,
to check, restrain, Claud. Eutr. 1, 192. -
17 crusta
crusta, ae, f. [cf. crudus], the hard surface of a body, the rind, shell, crust, bark, etc.I.In gen.:II.luti,
Lucr. 6, 626; cf.soli,
Dig. 39, 2, 9:panis,
Plin. 19, 8, 53, § 168:glandis,
id. 15, 28, 34, § 112:piscium,
id. 9, 28, 44, § 83:locustarum,
id. 9, 30, 50, § 95:ulcerum,
the scab, Cels. 5, 9; cf. id. 5, 10: fluminis, a covering or crust of ice, Verg. G. 3, 360 et saep.—In partic., t. t. of plastic art, inlaid, chased, or embossed work on walls or vessels, plasterwork, stucco-work, mosaic work:* B.parietis,
Plin. 35, 12, 45, § 154; cf. id. 36, 6, 7, § 48:quae (vasa) probarant, eis crustae aut emblemata detrahebantur,
Cic. Verr. 2, 4, 23, § 52; Plin. 36, 6, 6, § 47; 36, 6, 7, § 48:capaces Heliadum crustae,
Juv. 5, 38; Dig. 34, 2, 32, § 1.—Trop.: non est ista solida et sincera felicitas; crusta est et quidem tenuis, plaster- or outside-work, Sen. Prov. 6, 3; cf. tectorium. -
18 curiosus
cūrĭōsus, a, um, adj. [cura].I.(Acc. to cura, I.) Bestowing care or pains upon a thing, applying one's self assiduously, careful, diligent, thoughtful, devoted (class.; esp. freq. in Cic.).A.In gen.(α).With in or ad:(β).in omni historiā curiosus,
Cic. Tusc. 1, 45, 108:si me nihilo minus nosti curiosum in re publicā quam te,
id. Att. 5, 14, 3:ad investigandum curiosior,
id. Fam. 4, 13, 5.—With gen. (post-Aug.):(γ).medicinae,
Plin. 25, 2, 3, § 7:memoriae,
Aur. Vict. Caes. 20 fin.:curiosissimus famae suae,
Capitol. Anton. Philos. 20.—With circa:(δ).circa uxoris pudicitiam minus curiosus fuit,
Capitol. Pert. 13, 8.—Absol.:* 2.non quidem doctus, sed curiosus,
Petr. 46, 6; so,pictor,
id. 29, 4:felicitas Horatii,
id. 118, 5:manus,
id. 13, 1:consilia,
Quint. 7, 5, 2:interpolatione,
Plin. 13, 12, 23, § 75 al. —With the access. idea of excess, too eager:B.est etiam supervacua (ut sic dixerim) operositas, ut a diligenti curiosus et a religione superstitio distat,
Quint. 8, 3, 55.—In partic., inquiring eagerly or anxiously about a thing, inquiring into, in a good or bad sense; curious, inquisitive.1.In gen.:2.ne curiosissimi quidem homines exquirendo audire tam multa possunt, quam, etc.,
Cic. N. D. 1, 35, 97; id. Fam. 3, 1, 1; Varr. R. R. 2, 3, 5; Quint. 1, 8, 21; 11, 3, 143; * Hor. Epod. 17, 77 al.:curiosis oculis perspici non possit,
Cic. Sest. 9, 22.—Implying censure ( = polupragmôn), meddlesome, officious, curious, prying, inquisitive:b.primum patere me esse curiosum,
Cic. Fl. 29, 70; id. Fin. 2, 9, 28 Madv.; 1, 1, 3; id. Att. 15, 26, 5; cf.:quare ut homini curioso ita perscribe ad me,
id. ib. 4, 11, 2:curiosum aliquem extimescere,
Petr. 127:Quae (basia) nec pernumerare curiosi Possint,
Cat. 7, 11 Ellis ad loc.—Post-Aug., subst.: cūrĭōsus, i, m., of one who is prying, a spy, scout:II.curiosum ac speculatorem ratus,
Suet. Aug. 27.—Later, a class of secret spies, secret police, an informer, etc.; cf. Cod. Just. 12, tit. 23: De Curiosis et Stationariis al.—(Acc. to cura, II.) Lit., that injures himself by care; hence, transf., emaciated, wasted, lean:A.belua,
Plaut. Aul. 3, 6, 26 (v. the passage in connection); cf.: nempe ille vivit carie curiosior, Afran. ap. Non. p. 21, 28 (Com. Rel. v. 250 Rib.).— Adv.: cūrĭŏsē.(Acc. to I. A.) With care, carefully:* 2. B.involvendus vestimentis,
Cels. 2, 17; cf. Petr. 63, 6; Col. 12, 55, 2:cavere,
Suet. Aug. 40 al. — Comp., Vitr. 7, 4.— Sup., Col. 11, 2, 18.—(Acc. to I. B. 2.) Inquisitively, curiously:inquirerem,
Suet. Vesp. 1.— Comp.:curiosius conquiram,
Cic. Brut. 35, 133:facere aliquid,
id. N. D. 1, 5, 10:animadvertunt ea, quae domi fiunt (pueri),
id. Fin. 5, 15, 42. -
19 enervatus
ē-nervo, āvi, ātum, 1 (scanned ĕnervans and ĕnervātum in Prud. Cath. 8, 64; contra Symm. 2, 143), v. a. [enervis], to take out the nerves or sinews.I.Prop. (rare and post-class.):II.poplites securi,
App. M. 8, p. 215:cerebella,
Apic. 4, 2; 7, 7:enervatus Melampus,
i. e. unmanned, Claud. in Eutr. 1, 315.—Transf., in gen., to enervate, weaken, render effeminate (class.; esp. freq. in the part. perf.):non plane me enervavit senectus,
Cic. de Sen. 10, 32:corpora animosque,
Liv. 23, 18:artus undis,
Ov. M. 4, 286:vires,
Hor. Epod. 8, 2:animos (citharae),
Ov. R. Am. 753:orationem compositione verborum,
Cic. Or. 68 fin.; cf.:corpus orationis,
Petr. S. 2, 2:incendium belli (with contundere),
Cic. Rep. 1, 1.—Hence, ēnervātus, a, um, P. a., unnerved, weakened, effeminate, weakly, unmanly:enervati atque exsangues,
Cic. Sest. 10, 24; cf. id. Att. 2, 14; id. Pis. 33 fin.; 35, 12:philosophus (with mollis and languidus),
id. de Or. 1, 52 fin. — Transf. of inanimate subjects:ratio et oratio (with mollis),
id. Tusc. 4, 17, 38; cf.:muliebrisque sententia,
id. ib. 2, 6:vita (with ignava),
Gell. 19, 12 fin.:felicitas,
Sen. Prov. 4 med. -
20 enervo
ē-nervo, āvi, ātum, 1 (scanned ĕnervans and ĕnervātum in Prud. Cath. 8, 64; contra Symm. 2, 143), v. a. [enervis], to take out the nerves or sinews.I.Prop. (rare and post-class.):II.poplites securi,
App. M. 8, p. 215:cerebella,
Apic. 4, 2; 7, 7:enervatus Melampus,
i. e. unmanned, Claud. in Eutr. 1, 315.—Transf., in gen., to enervate, weaken, render effeminate (class.; esp. freq. in the part. perf.):non plane me enervavit senectus,
Cic. de Sen. 10, 32:corpora animosque,
Liv. 23, 18:artus undis,
Ov. M. 4, 286:vires,
Hor. Epod. 8, 2:animos (citharae),
Ov. R. Am. 753:orationem compositione verborum,
Cic. Or. 68 fin.; cf.:corpus orationis,
Petr. S. 2, 2:incendium belli (with contundere),
Cic. Rep. 1, 1.—Hence, ēnervātus, a, um, P. a., unnerved, weakened, effeminate, weakly, unmanly:enervati atque exsangues,
Cic. Sest. 10, 24; cf. id. Att. 2, 14; id. Pis. 33 fin.; 35, 12:philosophus (with mollis and languidus),
id. de Or. 1, 52 fin. — Transf. of inanimate subjects:ratio et oratio (with mollis),
id. Tusc. 4, 17, 38; cf.:muliebrisque sententia,
id. ib. 2, 6:vita (with ignava),
Gell. 19, 12 fin.:felicitas,
Sen. Prov. 4 med.
См. также в других словарях:
Felicitas — (auch Felizitas geschrieben) ist ein weiblicher Vorname. Inhaltsverzeichnis 1 Herkunft und Bedeutung 2 Varianten 3 Namensträgerinnen 4 Bedeutende Tage … Deutsch Wikipedia
Felicitas — Saltar a navegación, búsqueda Para la mártir cristiana, véase Felícitas. Felicitas portando un caduceo y una cornucopia, dos símblos de la salud y la riqueza, en esta moneda del emperador romano Valeriano. En la mitologí … Wikipedia Español
Felícitas — Saltar a navegación, búsqueda Imagen de Felícitas y sus siete hijos. De Crónicas de Nuremberg Felícitas (m. 175) fue una mártir cristiana. Felícitas era una noble matrona romana que consagraba su … Wikipedia Español
Felicitas — Felicitas, Felizitas lateinischer Ursprung, Bedeutung: die Glückliche. Namensträgerin: Hl. Felicitas, christliche Märtyrerin … Deutsch namen
Felicĭtas — (lat.), Glück, Glückseligkeit; als Personification dargestellt als Matrone mit Füllhorn, Getreidemaß u. Friedensstab; ihr Tempel in Rom stand in der fünften Region … Pierer's Universal-Lexikon
Felicĭtas — (auch Faustĭtas genannt), bei den Römern Göttin der Fruchtbarkeit und des glücklichen Erfolgs, dargestellt als Matrone mit Füllhorn, Schale oder Heroldsstab … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Felicitas — Felicĭtas, röm. Göttin der Glückseligkeit, dargestellt mit Heroldsstab und Füllhorn oder Ölzweig … Kleines Konversations-Lexikon
Felicitas [2] — Felicĭtas, Märtyrerin, eine Sklavin, die mit ihrer Herrin Perpetua in Karthago unter Septimius Severus hingerichtet wurde; die »Acta Perpetuae et Felicitatis« sind erhalten. – Vgl. Robinson (engl., 1891) … Kleines Konversations-Lexikon
Felicitas — Felicitas, lat., Glückseligkeit; Göttin der Glückseligkeit … Herders Conversations-Lexikon
Felicitas, St. — Felicitas, St., eine vornehme röm. Wittwe, welche mit ihren 7 Söhnen: Alexander, Felix, Januarius, Martial, Philipp, Silvan u. Vital den Martyrtod erlitt, nach Ruinart 150, nach Baronius und Tillemont um 164 bis 175 n. Chr. Aechte und unächte… … Herders Conversations-Lexikon
Felicitas — FELICITAS, átis, die Glückseligkeit, eine Göttinn der Römer, welcher im I. R. 666. (oder 680.) L. Lucullus einen desondern Tempel erbauete. Augustin. de C. D. l. IV. c. 18. & 23. & ad eum Vives l. c. L. Mummius mußte dazu auf eine listige Art die … Gründliches mythologisches Lexikon