Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

exurere

  • 1 exurere

    сжигать: vivum exuri;

    exurendum damnari (1. 6 pr. D. 48, 13. 1. 9 § 11. 1. 28 § 12. 1. 38 § 1 D. 48, 19. 1. 1 D. 48, 24. 1. un. C. 9, 14).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > exurere

  • 2 exuro

    exurere, exussi, exustus V TRANS
    burn (up/out/completely); destroy/devastate by fire; dry up, parch; scald

    Latin-English dictionary > exuro

  • 3 Выжигать

    - exurere; inurere; concremare;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Выжигать

  • 4 Догорать

    - exurere (lucerna exusta est);

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Догорать

  • 5 Жечь

    - exurere (exustus siti); urere; torrere;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Жечь

  • 6 Нагревать

    - exurere (antra caminis); calefacere; incalefacere; tepefacere; tepidare;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Нагревать

  • 7 Опалить

    - exurere (sol graciles exurit artus); adurere; amburere;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Опалить

  • 8 Разъедать

    - exurere (vis veneni exurit ferrum); rodere; obedere; dissociare;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Разъедать

  • 9 tripliciter

    [ triplex I ]
    1) трояким образом (commutare rhH.)
    2) втройне, втрое сильнее (exurĕre aliquid Vlg)

    Латинско-русский словарь > tripliciter

  • 10 vicus

    vīcus, ī m.
    1) деревня, посёлок (vicos exurere C; per pagos vicosque T)
    3) городской квартал (omnis in urbe v. C); улица, переулок (in vico angusto habitare Pt)

    Латинско-русский словарь > vicus

  • 11 librarius [1]

    1. librārius, a, um (2. liber), zu den Büchern gehörig, I) adi.: scriba, Buchführer, -halter, Varro r. r. 3, 2, 14. Cic. de lege agr. 2, 32 (vgl. no. II, 1, b): doctor od. magister, Schreiblehrer, Elementarlehrer, Schulmeister, *Corp. inscr. Lat. 6, 3413. Porphyr. Hor. ep. 2, 1, 69 (vgl. no. II, 1, d): sciptor, Bücherabschreiber, Hor. de art. poët. 354: taberna, Buchladen, Cic. Phil. 2, 21: atramentum, Schreibtinte, Plin. 27, 52: scalprum, Federmesser, Suet. Vit. 2, 3. – II) subst.: 1) librārius, iī, m., a) der Abschreiber von Büchern u.a. Schriften, Schreiber, Kopist, Cic. ad Att. 12, 40, 1. Liv. 38, 55, 8. Cic. de lege agr. 2, 13: u. der Schreiber, dem man in die Feder diktierte, Sen. contr. 1, 7, 18: Antonii, Geheimschreiber, Vell. 2, 83, 1: libr. ad manum, Corp. inscr. Lat. 6, 9523: scribae et librarii (Notare) regis, Vulg. Esther 8, 9. – b) der Buchführer, -halter, Rechnungsführer, im Staate, Fest p. 333 (a), 21: beim Heere, Veget. mil. 2, 7: horrei (des Magazins bei der Kohorte), Tarrunt. dig. 50, 6, 7 (6): depositorum (der von den Soldaten niedergelegten Gelder), ibid. – c) der Bücherverkäufer, Buchhändler, Sen. de ben. 7, 6, 1. Gell. 5, 4, 1 u.a. Sulp. Sev. dial. 1, 23, 4. – d) (vollst. doctor librarius, s. oben no. I) der Schreiblehrer, Elementarlehrer, Schulmeister, Edict. Diocl. 7, 69. Hieron. epist. 107, 4. Porphyr. Hor. ep. 1, 20, 19. – 2) librā ria, ae, f., a) die Schreiberin, Abschreiberin, superûm, Mart. Cap. 1. § 65: exceptrices et librariae Iovis, Mythogr. Lat. 3, 6, 23. – b) librāria (sc. taberna) ein Buchladen, apud Sigillaria in libraria considere, Gell. 5, 4, 1: in libraria sedere, Gell. 13, 30 (31), 1. – 3) librārium, iī, n., ein Behältnis für Bücher u. andere Schriften, ein Schriftkasten, librarium illud legum vestrarum, Cic. Mil. 33: libraria omnia (ihre ganze Büchersammlung) exurere, Amm. 29, 2, 4.

    lateinisch-deutsches > librarius [1]

  • 12 abbrennen

    abbrennen, I) v. tr.deurere. – exurere (ausbrennen). – igni concremare (völlig verbrennen). – incendio delere (durch Brandstiftung vernichten). – II) v intr.: a) eig., von Sachen, deuri. exuri. – deflagrare. conflagrare (in Feuer aufgehen, auch mit dem Zus. incendio, bes. wenn das Feuer angelegt ist). – flammā (flammis) od. incendio absumi, consumi (durch Feuerflamme, Feuersbrunst verzehrt werden). – igni (ignibus) deleri (durch Feuer vernichtet werden). – incendio vastari (durch Feuersbrunstverheertwerden, von Städten etc.). – die Stadt brennt ganz ab, incendium urbem aufert: das Feuer ist abgebrannt und geht aus, consumptus ignis exstinguitur. – b) übtr., v. Pers., in bezug auf das Abbrennen des Hauses, domus alcis ardet, arsit. – in bezug auf das Abbrennen der Habe, *incendio omnia sua amittere. Abbrennen, das, deflagratio (das Aufgehen in Flammen).

    deutsch-lateinisches > abbrennen

  • 13 ausdorren

    ausdorren, torreri (z. B. solis ardore) – exuri (ausgebrannt werden, z. B. solis ardoribus; beide v. Lebl.). – ausdörren, torrere. extorrere. – exurere (ausbrennen, aussengen, z. B. loca exusta solis ardoribus). – excoquere (gleichs. auskochen, z. B. aër candens excoquit corpora).

    deutsch-lateinisches > ausdorren

  • 14 aussengen

    aussengen, exurere (ausbrennen). – extorrēre (ausdörren; beide z. B. von der Sonnenhitze).

    deutsch-lateinisches > aussengen

  • 15 austrocknen

    austrocknen, I) v. tr.exsiccare. – exurere (des Safts, der Kräfte berauben, ausmergeln, v. der Sonne). – detergēre. extergēre (auswischen). – II) v. intr.exsiccari. ausgetrocknet, s. trocken.

    deutsch-lateinisches > austrocknen

  • 16 durchforschen

    durchforschen, s. ausforschen, durchsuchen, prüfen. – durchfragen, den ganzen Senat um seine Meinung, perrogare sententias. durchfressen, perrodere (durchnagen). – exurere (gleichs. ausbrennen, wie Gift das Eisen).

    deutsch-lateinisches > durchforschen

  • 17 verbrennen

    verbrennen, I) v. tr. comburere. – exurere (ausbrennen, durch die Glut aus- oder verzehren lassen). – amburere (ringsherum verbrennen). – cremare. concremare (zu Asche verbrennen). – igni necare (durch Feuer töten, leb. Wesen). – incendere (in Brand stecken). – inflammare (in Flammen setzen, z.B. epistulam lucernā [am Lichte]); verb. inflamare [2465] incendereque (z.B. classem pulcherrimam). adurere (anbrennen lassen, versengen, z.B. Speisen, das Brot). – jmd. lebendig verbrennen, alqm vivum comburere; alqm vivum igni concremare: sich verbrennen lassen, comburi; concremari. – II) v. intr. comburi. concremari. – deflagrare oder conflagrare (mit u. ohne) flammis od. incendio (in Flammen aufgehen, inc. wenn das Feuer angelegt ist). – flammis od. incendio absumi oder consumi (von der Flamme verzehrt werden). – aduri (an einigen Teilen verbrennen, versengen).

    deutsch-lateinisches > verbrennen

  • 18 exuro

    exuro, ĕre, ussi, ustum - tr. - [st2]1 [-] détruire par le feu, brûler, incendier, embraser. [st2]1 [-] détruire, dévaster; ronger (le fer). [st2]2 [-] Phaedr. dessécher, tarir. [st2]3 [-] au fig. brûler, consumer, enflammer (en parl. de l'amour).
    * * *
    exuro, ĕre, ussi, ustum - tr. - [st2]1 [-] détruire par le feu, brûler, incendier, embraser. [st2]1 [-] détruire, dévaster; ronger (le fer). [st2]2 [-] Phaedr. dessécher, tarir. [st2]3 [-] au fig. brûler, consumer, enflammer (en parl. de l'amour).
    * * *
        Exuro, exuris, penul. prod. exussi, exustum, exurere. Cic. Brusler.

    Dictionarium latinogallicum > exuro

  • 19 librarius

    1. librārius, a, um (2. liber), zu den Büchern gehörig, I) adi.: scriba, Buchführer, -halter, Varro r. r. 3, 2, 14. Cic. de lege agr. 2, 32 (vgl. no. II, 1, b): doctor od. magister, Schreiblehrer, Elementarlehrer, Schulmeister, *Corp. inscr. Lat. 6, 3413. Porphyr. Hor. ep. 2, 1, 69 (vgl. no. II, 1, d): sciptor, Bücherabschreiber, Hor. de art. poët. 354: taberna, Buchladen, Cic. Phil. 2, 21: atramentum, Schreibtinte, Plin. 27, 52: scalprum, Federmesser, Suet. Vit. 2, 3. – II) subst.: 1) librārius, iī, m., a) der Abschreiber von Büchern u.a. Schriften, Schreiber, Kopist, Cic. ad Att. 12, 40, 1. Liv. 38, 55, 8. Cic. de lege agr. 2, 13: u. der Schreiber, dem man in die Feder diktierte, Sen. contr. 1, 7, 18: Antonii, Geheimschreiber, Vell. 2, 83, 1: libr. ad manum, Corp. inscr. Lat. 6, 9523: scribae et librarii (Notare) regis, Vulg. Esther 8, 9. – b) der Buchführer, -halter, Rechnungsführer, im Staate, Fest p. 333 (a), 21: beim Heere, Veget. mil. 2, 7: horrei (des Magazins bei der Kohorte), Tarrunt. dig. 50, 6, 7 (6): depositorum (der von den Soldaten niedergelegten Gelder), ibid. – c) der Bücherverkäufer, Buchhändler, Sen. de ben. 7, 6, 1. Gell. 5, 4, 1 u.a. Sulp. Sev. dial. 1, 23, 4. – d) (vollst. doctor librarius, s. oben no. I) der Schreiblehrer, Elementarlehrer, Schulmeister, Edict. Diocl. 7, 69. Hieron. epist. 107, 4. Porphyr. Hor. ep. 1, 20, 19. – 2) librā-
    ————
    ria, ae, f., a) die Schreiberin, Abschreiberin, superûm, Mart. Cap. 1. § 65: exceptrices et librariae Iovis, Mythogr. Lat. 3, 6, 23. – b) librāria (sc. taberna) ein Buchladen, apud Sigillaria in libraria considere, Gell. 5, 4, 1: in libraria sedere, Gell. 13, 30 (31), 1. – 3) librārium, iī, n., ein Behältnis für Bücher u. andere Schriften, ein Schriftkasten, librarium illud legum vestrarum, Cic. Mil. 33: libraria omnia (ihre ganze Büchersammlung) exurere, Amm. 29, 2, 4.
    ————————
    2. lībrārius, a, um (v. libra), I) abwägend, subst., lībrāria, ae, f. (sc. ancilla), die die Wolle den Sklavinnen zuwägt, die Werkmeisterin, sonst lanipendia, Iuven. 6, 476. Corp. inscr. Lat. 6, 8882. – II) ein Pfund schwer, pfündig, frusta, Colum. 12, 53, 5: asses, Gell. 20, 1, 31.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > librarius

  • 20 fēmina

        fēmina ae, f    [FE-], a female, woman: primaria, lady, T.: pudicissima: decreta super iugandis Feminis, H.: varium et mutabile semper Femina, V.: feminā duce exurere coloniam, Ta.: tu mihi femina semper, i. e. unmanly, O.: reparata est femina, the female sex, O.—Of beasts: aliae mares, aliae feminae sunt: dabitur femina tauro, O.: femina anguis.
    * * *
    woman; female

    Latin-English dictionary > fēmina

См. также в других словарях:

  • EXURERE — apud Arnob. advers. Gentes l. 1. Exuitis nos bonis torquetis, dilaceratis, exuritis, et ad extremum nos feris et belluarum laniatibus obiectatis: non notat ipsum vivicomburium,quo saepe Christi milites ἐτελειώθησαν; sed unum ex tormentorum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Exurere mare. — См. Наделала Синица славы, А море не зажгла …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Exustion — Ex*us tion (?; 106), n. [L. exustio, fr. exurere, exustum, to burn up; ex out + urere to burn.] The act or operation of burning up. Bailey. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • наделала Синица славы{,} — А море не зажгла. Крылов. Синица. Ср. Il boirait la mer et les poissons (о хвастуне). Ср. Exurere mare. Сжечь море. Ср. Erasm. Ср. Он умеет подсластить великий океан. Ср. Dukes. Rabb. Spruchkunde. См. много сулят, мало дают. См. много шуму, мало… …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона

  • Наделала Синица славы, А море не зажгла — Надѣлала Синица славы, А море не зажгла. Крыловъ. Синица. Ср. Il boirait la mer et les poissons (о хвастунѣ). Ср. Exurere mare. Пер. Сжечь море. Ср. Erasm. Ср. Онъ умѣетъ подсластить великій океанъ. Ср. Dukes. Rabb. Spruchkunde. См. Много сулят,… …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • ABIMELECH — I. ABIMELECH Latine pater regis, sive regum summus, Gideonis ex concubinâ fil. cum grandior factus esset, propinquorum (avunculorum praesertim) studiô, favore, industriâ, et labore, Sichemitis persuasum est, ut illi principatum deferrent,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • AJAX — I. AJAX Oilei fil. Rex Locrensium, velox pedibus, hastae vibrandae peritus; captâ Troiâ, Cassandram virginem et vatem in templo Palladis vitiavit: Quam ob causam domum repetens fulmine a Pallade occisus est. Virg. Aen. l. 1. v. 43. Pallasne… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ALUMEN — apud Dioscoridem, ἀρίςτη δὲ ὑπάρχες ἡ χιςτὴ καὶ ταύτη ἡ πρό σφατος καὶ λευκὴ ἄγαν, optimum est scissile, et quidem recens ac candidum valde. Quod de liquido potius accipi vult Salmas. cuius probatio, ut sit limpidum, lacicum, sine offensis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CEA vel CEOS — CEA, vel CEOS insula iuxta Euboeam, Cos contracte dicitur ab Heraetide ac Diodero: A Romanis scriproribus, Virgilio, Ovidio, Plinio, Sallustio, apud Servium Cea; A Ptolemaeo Cia; A Lysea apud Suidam, et Aeliano de Auimalibus Cios, e Philone et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • IGNIS — Persarum Deus, captus, victo Cosroe, a Tiberio II. A. C. 578. Affusâ aquâ Exstinctus, a Iagielone Duce Lithuaniae prius, dein Poloniae Rege, ad fidem converso, A. C. 1390. Imo iam antiquiffimis temporibus a Chaldaeis cultus est, qui eum Ur… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PHALMANT — in Arabum scriptis, fera in regione Dist, quae Tartariae portio est, monstrum maris horrendum, informe, ingens, longum 40. cubitos, ungue et dente minax, coriô impenetrabili, cuius insidias vix aliter effugere incolas dicunt, quam conscensâ… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»