Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

exurere

  • 1 exuro

    exurere, exussi, exustus V TRANS
    burn (up/out/completely); destroy/devastate by fire; dry up, parch; scald

    Latin-English dictionary > exuro

  • 2 fēmina

        fēmina ae, f    [FE-], a female, woman: primaria, lady, T.: pudicissima: decreta super iugandis Feminis, H.: varium et mutabile semper Femina, V.: feminā duce exurere coloniam, Ta.: tu mihi femina semper, i. e. unmanly, O.: reparata est femina, the female sex, O.—Of beasts: aliae mares, aliae feminae sunt: dabitur femina tauro, O.: femina anguis.
    * * *
    woman; female

    Latin-English dictionary > fēmina

  • 3 amburo

    amb-ūro, ussi, ustum, 3, v. a., to burn around, to scorch (opp. exurere, to burn entirely up); also, with an extension of the idea, to burn wholly up, to consume (most freq. in part. perf.; class.).
    I.
    Lit.
    A.
    Hadrianus vivus exustus est:

    Verres sociorum ambustus incendio, tamen ex illā flammā periculoque evasit,

    Cic. Verr. 2, 1, 27:

    Herculis corpus ambustum,

    id. Sest. 68, 143:

    terret ambustus Phaëthon avaras spes,

    Hor. C. 4, 11, 25 al. —So Cicero jestingly calls the tribune of the people Munacius Plancus, at whose suggestion the enraged populace set fire to the senate-house, tribunus ambustus, the singed tribune of the people, Cic. Mil. 5, 12 Moeb.—Of those whom the lightning had struck, but not killed: Sen. Agam. 537:

    tot circa me jactis fulminibus quasi ambustus,

    Plin. Ep. 3, 11, 3; so Plaut. Ep. 5, 2, 9; id. Mil. 3, 2, 22:

    Cassius, quem fama est esse libris Ambustum propriis,

    Hor. S. 1, 10, 64:

    magna vis frumenti ambusta,

    Tac. H. 5, 12:

    ambustum theatrum,

    Suet. Claud. 21 al. —Hence, ambu-stum, i, n., in medic. lang., a burn:

    inflammatio recentis ambusti,

    Plin. 24, 8, 35, § 51:

    sedare ambusta,

    id. 24, 4, 5, § 10:

    ambusta sanare,

    id. 20, 20, 82, § 217:

    ambusta igne vel frigore,

    id. 24, 8, 29, § 45 al. —
    B.
    From the similarity of effect, to injure by cold, to nip, benumb (cf. aduro):

    ambusti multorum artus vi frigoris,

    Tac. A. 13, 35:

    ambusta pruinis lumina, i. e. oculi,

    Val. Fl. 4, 70.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of property:

    ambustas fortunarum mearum reliquias,

    the charred remains, Cic. Dom. 43.—
    B.
    Of one who, when tried for an offence, comes off with great trouble:

    qui damnatione collegae et suā prope ambustus evaserat,

    had come off scorched, Liv. 22, 35.

    Lewis & Short latin dictionary > amburo

  • 4 ambustum

    amb-ūro, ussi, ustum, 3, v. a., to burn around, to scorch (opp. exurere, to burn entirely up); also, with an extension of the idea, to burn wholly up, to consume (most freq. in part. perf.; class.).
    I.
    Lit.
    A.
    Hadrianus vivus exustus est:

    Verres sociorum ambustus incendio, tamen ex illā flammā periculoque evasit,

    Cic. Verr. 2, 1, 27:

    Herculis corpus ambustum,

    id. Sest. 68, 143:

    terret ambustus Phaëthon avaras spes,

    Hor. C. 4, 11, 25 al. —So Cicero jestingly calls the tribune of the people Munacius Plancus, at whose suggestion the enraged populace set fire to the senate-house, tribunus ambustus, the singed tribune of the people, Cic. Mil. 5, 12 Moeb.—Of those whom the lightning had struck, but not killed: Sen. Agam. 537:

    tot circa me jactis fulminibus quasi ambustus,

    Plin. Ep. 3, 11, 3; so Plaut. Ep. 5, 2, 9; id. Mil. 3, 2, 22:

    Cassius, quem fama est esse libris Ambustum propriis,

    Hor. S. 1, 10, 64:

    magna vis frumenti ambusta,

    Tac. H. 5, 12:

    ambustum theatrum,

    Suet. Claud. 21 al. —Hence, ambu-stum, i, n., in medic. lang., a burn:

    inflammatio recentis ambusti,

    Plin. 24, 8, 35, § 51:

    sedare ambusta,

    id. 24, 4, 5, § 10:

    ambusta sanare,

    id. 20, 20, 82, § 217:

    ambusta igne vel frigore,

    id. 24, 8, 29, § 45 al. —
    B.
    From the similarity of effect, to injure by cold, to nip, benumb (cf. aduro):

    ambusti multorum artus vi frigoris,

    Tac. A. 13, 35:

    ambusta pruinis lumina, i. e. oculi,

    Val. Fl. 4, 70.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of property:

    ambustas fortunarum mearum reliquias,

    the charred remains, Cic. Dom. 43.—
    B.
    Of one who, when tried for an offence, comes off with great trouble:

    qui damnatione collegae et suā prope ambustus evaserat,

    had come off scorched, Liv. 22, 35.

    Lewis & Short latin dictionary > ambustum

  • 5 eneco

    ē-nĕco or ēnĭco, cŭi (enicavit, Plaut. As. 5, 2, 71), ctum (less freq. enecatum; in the part. enecatus, Plin. 18, 13, 34, § 127; 30, 12, 34, § 108;

    and, enectus,

    id. 7, 9, 7, § 47; 26, 15, 90, § 159), 1 (old form of the fut. perf. enicasso, Plaut. Most. 1, 3, 55 and 66), v. a., to kill off, kill completely, to kill, [p. 646] stay (freq. and class., esp. in the transf. signif.; syn.: neco, interficio, interimo, conficio, caedo, occido, concido, trucido, jugulo, obtrunco, etc.).
    I.
    Lit.:

    puer ambo anguis enicat,

    Plaut. Am. 5, 1, 67; id. Most. 1, 3, 62; id. Aul. 5, 22; id. Rud. 2, 5, 19; Varr. ap. Non. 81, 12; Plin. 23, 2, 31, § 63 et saep.:

    cicer, ervum,

    i. e. to stifle in growth, to destroy, Plin. 18, 17, 44, § 155; cf.

    Bacchum (i. e. vinum),

    Luc. 9, 434 (with exurere messes).—
    II.
    Transf., in gen., to exhaust utterly, to wear out, destroy: enectus Tantalus siti, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 5, 10 Fischer N. cr.; cf. fame, Plaut. Pers. 2, 5, 17; Cic. Div. 2, 35; Liv. 21, 40 al.:

    bos est enectus arando,

    Hor. Ep. 1, 7, 87.—
    2.
    In colloq. lang., to torment, torture, plague to death:

    aliquem amando,

    Plaut. Merc. 2, 2, 41:

    aliquem jurgio,

    id. ib. 3, 2, 14:

    aliquem odio,

    id. As. 5, 2, 71; id. Pers. 1, 1, 49; id. Rud. 4, 3, 7:

    aliquem rogitando,

    Ter. Eun. 3, 5, 6;

    and simply aliquem,

    Plaut. Most. 3, 1, 120; id. Am. 5, 1, 4.—Esp. freq.:

    enicas or enicas me,

    you kill me, Plaut. Merc. 1, 2, 45; 2, 4, 25; id. Poen. 5, 4, 98; id. Truc. 1, 2, 21; Ter. Ph. 2, 3, 37; 5, 6, 16. —
    B.
    Trop.:

    ea pars animi, quae voluptate alitur, nec inopia enecta nec satietate affluenti,

    Cic. Div. 1, 29, 61; cf. id. Att. 6, 1, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > eneco

  • 6 exuro

    ex-ūro, ussi, ustum, 3, v. a., to burn out, burn up, consume (class.; syn.: incendo, accendo, inflammo, cremo).
    I.
    Lit.:

    illic oculos exuram lampadibus ardentibus,

    Plaut. Men. 5, 2, 86; 88:

    fores,

    id. Pers. 4, 4, 20:

    domi suae vivus exustus est,

    Cic. Verr. 2, 1, 27, § 70:

    vicos complures,

    id. de Imp. Pomp. 2, 5:

    classem Argivum,

    Verg. A. 1, 39.—
    B.
    Transf., to dry up:

    loca exusta solis ardoribus,

    Sall. J. 19, 6:

    paludem,

    Verg. G. 3, 432:

    lacus,

    Phaedr. 1, 6, 7:

    agrum,

    Verg. G. 1, 107:

    res exustae torrentibus auris,

    Lucr. 5, 410:

    caseum (sol),

    Col. 7, 8, 5:

    segetem,

    Plin. 17, 9, 7, § 56:

    aliquem (sitis),

    Lucr. 3, 917; Curt. 4, 16, 7:

    Pyrrhus Italiam bellis saevissimis exurens,

    laying waste, devastating, Amm. 21, 1.—
    II.
    Trop.
    A.
    To set on fire, kindle, inflame:

    (Venus) volt exurere divos,

    Tib. 4, 2, 5; cf. Sen. Agam. 665 sq.—
    B.
    To consume, destroy:

    aliis scelus exuritur igni,

    Verg. A. 6, 742:

    exustus flos veteris ubertatis,

    dried up, Cic. Brut. 4, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > exuro

См. также в других словарях:

  • EXURERE — apud Arnob. advers. Gentes l. 1. Exuitis nos bonis torquetis, dilaceratis, exuritis, et ad extremum nos feris et belluarum laniatibus obiectatis: non notat ipsum vivicomburium,quo saepe Christi milites ἐτελειώθησαν; sed unum ex tormentorum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Exurere mare. — См. Наделала Синица славы, А море не зажгла …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Exustion — Ex*us tion (?; 106), n. [L. exustio, fr. exurere, exustum, to burn up; ex out + urere to burn.] The act or operation of burning up. Bailey. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • наделала Синица славы{,} — А море не зажгла. Крылов. Синица. Ср. Il boirait la mer et les poissons (о хвастуне). Ср. Exurere mare. Сжечь море. Ср. Erasm. Ср. Он умеет подсластить великий океан. Ср. Dukes. Rabb. Spruchkunde. См. много сулят, мало дают. См. много шуму, мало… …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона

  • Наделала Синица славы, А море не зажгла — Надѣлала Синица славы, А море не зажгла. Крыловъ. Синица. Ср. Il boirait la mer et les poissons (о хвастунѣ). Ср. Exurere mare. Пер. Сжечь море. Ср. Erasm. Ср. Онъ умѣетъ подсластить великій океанъ. Ср. Dukes. Rabb. Spruchkunde. См. Много сулят,… …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • ABIMELECH — I. ABIMELECH Latine pater regis, sive regum summus, Gideonis ex concubinâ fil. cum grandior factus esset, propinquorum (avunculorum praesertim) studiô, favore, industriâ, et labore, Sichemitis persuasum est, ut illi principatum deferrent,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • AJAX — I. AJAX Oilei fil. Rex Locrensium, velox pedibus, hastae vibrandae peritus; captâ Troiâ, Cassandram virginem et vatem in templo Palladis vitiavit: Quam ob causam domum repetens fulmine a Pallade occisus est. Virg. Aen. l. 1. v. 43. Pallasne… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ALUMEN — apud Dioscoridem, ἀρίςτη δὲ ὑπάρχες ἡ χιςτὴ καὶ ταύτη ἡ πρό σφατος καὶ λευκὴ ἄγαν, optimum est scissile, et quidem recens ac candidum valde. Quod de liquido potius accipi vult Salmas. cuius probatio, ut sit limpidum, lacicum, sine offensis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CEA vel CEOS — CEA, vel CEOS insula iuxta Euboeam, Cos contracte dicitur ab Heraetide ac Diodero: A Romanis scriproribus, Virgilio, Ovidio, Plinio, Sallustio, apud Servium Cea; A Ptolemaeo Cia; A Lysea apud Suidam, et Aeliano de Auimalibus Cios, e Philone et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • IGNIS — Persarum Deus, captus, victo Cosroe, a Tiberio II. A. C. 578. Affusâ aquâ Exstinctus, a Iagielone Duce Lithuaniae prius, dein Poloniae Rege, ad fidem converso, A. C. 1390. Imo iam antiquiffimis temporibus a Chaldaeis cultus est, qui eum Ur… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PHALMANT — in Arabum scriptis, fera in regione Dist, quae Tartariae portio est, monstrum maris horrendum, informe, ingens, longum 40. cubitos, ungue et dente minax, coriô impenetrabili, cuius insidias vix aliter effugere incolas dicunt, quam conscensâ… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»