Перевод: с немецкого на все языки

со всех языков на немецкий

exspuere

  • 1 speien

    speien, I) v. intr.: 1) Speichel auswerfen: spuere; exspuere. – auf etw. sp., alqd sputo aspergere od. respergere; inspuere in alqd: in den Busen sp., spuere in sinum: jmdm. in das Gesicht sp., os alcis sputo respergere; inspuere in faciem alcis od. alci in frontem; auch consputare alqm (übh. jmd. anspucken). – 2) sich brechen. kotzen: vomere. eicere (auswerfen). – vor Ekel sp., nauseā correptum vomere: auf etw. sp., convomere alqd (sich brechend etw. besudeln). – II) v. tr. speiend von sich geben: spuere. exspuere (spucken, ausspucken). – vomere evomere (ausbrechen, durch Erbrechen von sich geben; übtr., auswerfen, von sich geben, z.B. Feuer). – eructare eructando eicere (ausrülpsen, auskotzen, kotzend auswerfen, ausspeien; eructare auch übtr., z.B. Wasser [2165] [von einer Röhre]. aquam: Feuer [von einem Berge, Ofen etc.], flammas). – eicere. reicere (auswerfen). – per os reddere (durch den Mund von sich geben). – Blut sp., sanguinem vomere od. eicere od. reicere od. per os reddere; sanguinem exspuere (Blut spucken); sanguinem exscreare (Blut ausräuspern): ein Berg speit Feuer, ex montis vertice ignes erumpunt; mons ignes evomit od. flammas eructat: der Ätna speit (jetzt) weniger Feuer, Aetnae ignis minus vehemens et largus effertur.

    deutsch-lateinisches > speien

  • 2 ausspeien

    ausspeien, I) v. tr.exscreare (durch Räuspern od. Husten au., ausräuspern). – exspuere (ausspucken, übtr. auch = auswerfen, z. B. Funken mit Knistern, carbonem cum crepitu). – vomere. evomere. eructare. eicere. reicere (ausbrechen; evom. u. eruct. auch übtr. v. feuerspeienden Bergen). – per os reddere (durch den Mund wieder von sich geben). – Bildl., Tod u. Verderben au., caedem eructare sermonibus. – II) v. intr.exspuere. despuere. sputum edere od. eicere (alle = ausspucken). – Ausspeien, das, exscreatio (das Ausräuspern, Aushusten). – exspuitio (das Ausspucken).

    deutsch-lateinisches > ausspeien

  • 3 auswerfen

    auswerfen, I) durch Werfen herausbringen: excutere (z. B. alci oculum). – II) hinauswerfen: iacĕre (hinwerfen, z. B. ancoram, rete). – eic ere (herauswerfen, z. B. naufragum: u. alqm in desertum litus: u. scapham, v. Meere: dann auch durch den Mund von sich geben, z. B. sanguinem). – egerere (aus sich herausführen, v. Vulkan, v. See, z. B. bitumen). – reicere ore u. bl. reicere. per os reddere (durch den Mund von sich geben, z. B. sanguinem). exscreare (ausräuspern, z. B. sanguinem, pituītam). – exspuere (ausspucken, z. B. sanguinem). – exspuere in litus (ans Ufer [314] gleichs. ausspucken, z. B. purgamenta, v. Meere). – evomere. eructare (speiend von sich geben, ausspeien; dah. auch von Vulkanen, Feuer au., ignem ev., flammas er.). – Dinge, die unter das Volk ausgeworfen werden, res missiles. – Uneig., seine Netze nach jmd. au., s. angeln (uneig.). – Auswerfen, das, - ung, die, iactus (das Hinwerfen, z. B. des Netzes). – exspuitio. exscreatio (das Ausspucken, Ausspeien, z. B. des Blutes).

    deutsch-lateinisches > auswerfen

  • 4 aussprühen

    aussprühen, cum crepitu exspuere (z. B. Funken, carbonem, v. Holze etc.). – emovere. eructare (ausspeien, z. B. ignem, flammas, v. feuerspeienden Bergen etc.).

    deutsch-lateinisches > aussprühen

См. также в других словарях:

  • exspuition — (èk spu i sion) s. f. Terme de médecine. Action d expulser de la bouche. L expectoration expulse hors des bronches, l expuition hors de la bouche. ÉTYMOLOGIE    Lat. exspuitionem, de exspuere, de ex, et spuere, cracher (voy. sputation) …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • AMNIBUS — praecipua venetatio, olim apud Parthos, teste Iustinô l. 41. c. 3. ubi de gentis huius moribus verba faciens, in superstitionibus, inquit, atque cura Deorum, praecipua amnibus vener atio est. Ita restituir Gronov. cum prius legeretur, omnibus:… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MASSALIANI — Haeretici, sub Constantio exorti A. C. 360. etiam Euchaitae, i. e., Precatores et Spirituales dichti: eô quod omnia bona opera neglegentes, solis precibus insistendum dicerent, abusi illo Pauli 1. Thessal. c. 5. v. 17. Indesinenter orate.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PYTISMA — apud Iuvenalem, Sat. 11. v. 173. Qui Lacedaemonium pytismate lubricat orbem: male pitysma nonnullis legitur et a πιτύζειν Graeco verbo deducitur; cum πιτύζειν Graecum non sit, nec uspiam apud Auctores legatur, sed πυτίζειν et πύτισμα: atque adeo… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SANCTUARIUM — I. SANCTUARIUM in Ecclesia Romana modo Aedem sacram, modo locum illum, eamque Aedis partem, quae Graecis Βῆμα, Latinis Presbyterium dicitur, modo Sanctorum reliquias, seu potius, earum thecam notat. Apud Anglos olim sic dictum est ius Asyli, quô… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SPUTO — olim Armillas pauperiorum illini consuevisse, memorat Thom. Battholinus, de Armillis Vett. §. 3. his verbis: Pauperiores ex Caryotide (spathalia sua ac monilia conficiebant) quemadmodum corollas precarias hodie Christianorum quidam. Aurum vero… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • VIPERA — Isidoro, Origin. l. 12. c. 4. quod vi pariat, uti Graecis Grammaticis plerisque ἔχις, quia ἔχῃ, contineat usque ad mortem fetum. Nempe viperam marem in coitu caput inserere ori coniugis ac in illud exspuere semen, illamque, rabidâ libidinis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • exspuieren — ex|spu|ie|ren <aus gleichbed. lat. exspuere zu 1↑ex... u. lat. spuere »speien, spucken«> (veraltet) ausspeien …   Das große Fremdwörterbuch

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»