-
1 expositio
expŏsĭtĭo, ōnis, f. [expono] [st2]1 [-] Just. exposition (d'un enfant), abandon. [st2]2 [-] exposé du sujet, exposition, narration. [st2]3 [-] majeure (du syllogisme). [st2]4 [-] explication, éclaircissement. [st2]5 [-] Th.-Prisc. évacuation (du ventre).* * *expŏsĭtĭo, ōnis, f. [expono] [st2]1 [-] Just. exposition (d'un enfant), abandon. [st2]2 [-] exposé du sujet, exposition, narration. [st2]3 [-] majeure (du syllogisme). [st2]4 [-] explication, éclaircissement. [st2]5 [-] Th.-Prisc. évacuation (du ventre).* * *Expositio, Verbale. Cic. Declaration, Exposition.\Expositio. Plin. Un recit. -
2 expositio
expositio, ōnis, f. (expono), I) eig.: 1) die Ausleerung, ventris, Th. Prisc. 2, 9. – 2) die Aussetzung, infantis, Iustin. 1, 4, 9 u. 1, 5, 4. – II) übtr., a) die Darlegung, Entwicklung, Schilderung, Anführung, Angabe, exp. simplex et dilucida, Cornif. rhet.: brevis, circumcisa, Quint.: exp. sententiae suae, Cic.: rerum gestarum, argumentorum, Cornif. rhet.: exemplorum, Quint.: Plur., expositiones rerum, Cic.: iunctae et duplices expositiones summi boni, Cic. – b) die Auslegung, Erklärung, exp. prava, Vulg. sap. 11, 15: expositiones psalmorum, Cassiod. exp. in psalt. 11 in.
-
3 expositio
expositio, ōnis, f. (expono), I) eig.: 1) die Ausleerung, ventris, Th. Prisc. 2, 9. – 2) die Aussetzung, infantis, Iustin. 1, 4, 9 u. 1, 5, 4. – II) übtr., a) die Darlegung, Entwicklung, Schilderung, Anführung, Angabe, exp. simplex et dilucida, Cornif. rhet.: brevis, circumcisa, Quint.: exp. sententiae suae, Cic.: rerum gestarum, argumentorum, Cornif. rhet.: exemplorum, Quint.: Plur., expositiones rerum, Cic.: iunctae et duplices expositiones summi boni, Cic. – b) die Auslegung, Erklärung, exp. prava, Vulg. sap. 11, 15: expositiones psalmorum, Cassiod. exp. in psalt. 11 in.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > expositio
-
4 expositiō
expositiō ōnis, f [expositus], a setting forth, exposition, narration, citation, explanation: rerum: sententiae suae: summi boni.* * *Iexhibition (of art, of objects)IIstatement, description, explanation; narration; exposing (of a child) -
5 expositio
expŏsĭtĭo, ōnis, f. [expono].I.An exposing of an infant (post-class.), Justin. 1, 4, 9; 1, 5, 4.—II.Of speech.A.A setting [p. 698] forth, exposition, an exhibiting, showing; a narration: cursum contentiones magis requirunt;B.expositiones rerum tarditatem,
Cic. Or. 63, 212; Auct. Her. 1, 10, 17; 1, 3, 4; 2, 2, 3; Cic. de Or. 3, 53, 203; Quint. 4, 1, 35; 4, 2, 2 et saep.—A definition, explanation:duplices summi boni,
Cic. Fin. 5, 8, 21 (cf. exponere, id. ib. § 22 Madv.; and 5, 5, 14, p. 635). -
6 expositio
ōnis f. [ expono ]1) подкидывание ( infantis Just)2) изложение, описание (brevis Q; e. rerum gestarum rhH.) -
7 expositio
см. exponere s. 4. 5.Латинско-русский словарь к источникам римского права > expositio
-
8 vanesco
vānesco, ĕre [vanus] - intr. - [st1]1 [-] s'évanouir, se dissiper, disparaître, s'effacer, se perdre. - vanescente quamquam plebis irā, Tac. An. 5: bien que la colère du peuple s'apaisât. - nolite pati nostrum vanescere luctum, Catul.: ne laissez pas ma douleur sans vengeance. - inanis credulitas tempore ipso vanescit, Tac. An. 2, 40: une vaine crédulité se dissipe par le seul effet du temps. - vanescere in cinerem, Tac. H. 5, 7: tomber en poussière. - cavendum est ne ipsa expositio vanescat, Quint. 4, 3, 8: il faut bien prendre garde que l'exposition ne perde pas son effet. [st1]2 [-] se laisser surprendre, se laisser jouer. - hoc ut facilius dijudicetur, non (= ne) vanescamus inani ventositate jactati, Aug. Civ. 4, 3: pour en juger plus aisément, gardons-nous de nous laisser jouer par une vaine jactance.* * *vānesco, ĕre [vanus] - intr. - [st1]1 [-] s'évanouir, se dissiper, disparaître, s'effacer, se perdre. - vanescente quamquam plebis irā, Tac. An. 5: bien que la colère du peuple s'apaisât. - nolite pati nostrum vanescere luctum, Catul.: ne laissez pas ma douleur sans vengeance. - inanis credulitas tempore ipso vanescit, Tac. An. 2, 40: une vaine crédulité se dissipe par le seul effet du temps. - vanescere in cinerem, Tac. H. 5, 7: tomber en poussière. - cavendum est ne ipsa expositio vanescat, Quint. 4, 3, 8: il faut bien prendre garde que l'exposition ne perde pas son effet. [st1]2 [-] se laisser surprendre, se laisser jouer. - hoc ut facilius dijudicetur, non (= ne) vanescamus inani ventositate jactati, Aug. Civ. 4, 3: pour en juger plus aisément, gardons-nous de nous laisser jouer par une vaine jactance.* * *Vanesco, vanescis, vanescere. Cic. Devenir à neant, S'abolir.\In auras vanescere. Ouid. Se perdre et esvanouir. -
9 exponere
1) выставлять (1. 5 § 8. 12 D. 9, 3). 2) a) подвергать, consilium multorum insidiis expositum (1. 1 pr. D. 4, 4, § 2 J. 3, 19);b) подкидывать (tit. C. 8, 52. 1. 1 § 2 D. 22, 6);
3) выкладывать, выгружать: exp. merces, onus (1. 10 § 1 D. 14, 2. 1. 16 § 8 D. 39, 4); в пер. см. exponi matrum visceribus = nasci (1. 42 C. 7, 16). 4) давать, предоставлять: exp. cautionem (1. 25 § 4 D. 22, 3. 1. 43 D. 26, 7. 1. 8 C. 4, 30), iudicalum solvi (1. 8. § 3 D. 3, 3), satisdationem (§ 4 J. 4, 11), epistolam (1. 31 D. 13, 5. 1. 25 C. 5, 16. 1. 22. C. 4, 35);partum publicis locis exp. (1. 4 D. 25, 3).
5) oбъяснять, определять: iudici rem exp. (1. 1 D. 1. 2. 1. 1 § 2 D. 3. 1);expositio securitatis, выдача расписки (1. 14 § 2 C. 4, 30).
summatim res exp. (1. 40 D. 9, 2);
exp. dolfinitionem (1. 6 D. 5, 1);
expositio, изложение: expos. criminum (1. 20 C. 9. 1); исчисление: numerus et personarum expos. (l. 10 § 17. D. 38, 10).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > exponere
-
10 asseveratio
assevērātio, ōnis f. [ assevero ]1) настойчивое утверждение, категорическое высказываниеconfirmatio est nostrorum argumentorum expositio cum asseveratione rhH. — доказательство есть изложение наших доводов и их утверждение2) серьёзность, пыл, настойчивость3) упорство, протест, категорическое возражение, тж. твёрдость (a. in voce PJ)4) грам. утверждение, утвердительная частица Q -
11 continuus
I a, um [ contineo ]1) продолжающийся без перерыва, бесперебойный, безостановочный, непрерывный, сплошной (bella L; labor Q)montes continui H, PM — горная цепь2) смежный, прилегающий, примыкающий (agri continui Su; flamma per continua aedificia serpens L)aĕr c. terrae est Sen — воздух непосредственно соприкасается с землёй3) связный, систематический, не имеющий ни скачков, ни пробелов (expositio O; oratio T)5) неизменный, постоянныйc. et saevus accusandis reis T — с неизменной (неослабевающей) яростью обвиняющий подсудимыхII continuus, ī m.неотлучно находящийся (при ком-л.), наперсник, приближённый (c. principis T) -
12 dilucidus
dīlūcidus, a, um1) светлый, яркий ( smaragdus PM)2) ясный, понятный, очевидный (expositio rhH.; oratio, verba C) -
13 distributus
1. distribūtus, a, umpart. pf. к distribuo2. adj.расчленённый, логически упорядоченный ( expositio C) -
14 praecisus
1. praecīsus, a, umpart. pf. к praecido2. adj.1) крутой, обрывистый ( saxum V)2) сокращённый, краткий, сжатый ( expositio O)!3) кастрированный Sen -
15 asseveratio
assevērātio (adsevērātio), ōnis, f. (assevero), der angewandte Ernst, a) im Verfahren, der Ernst (die Feierlichkeit), die Festigkeit, Hartnäckigkeit, in hoc orationis genere virtus est asseveratio (feierlicher Ernst), Fronto laud. fum. et pulv. p. 212, 10 N.: asseveratione eādem peragere accusationem, Tac. ann. 2, 31: multā asseveratione coguntur patres, Tac. ann. 4, 19 (vgl. 6, 2): qui se Persei filium ingenti asseveratione mentiretur, Liv. epit. 48. – dah. auch der Nachdruck, den man in Stimme u. Ausdruck legt, quae asseveratio in voce, quae affirmatio in vultu, Plin. pan. 67, 1: ass. dicentis, Quint. 11, 3, 2: respondit Blaesus specie recusantis, sed neque eādem asseveratione, Tac. ann. 3, 35: inter obstrepentes magnā asseveratione nititur, Tac. ann. 4, 42. – b) in der Beteuerung, der Ernst, die ernstliche od. zuversichtliche Behauptung, Beteuerung, α) eig.: confirmatio est nostrorum argumentorum expositio cum asseveratione, Cornif. rhet. 1, 4: cum quorumdam probatio sola sit in asseveratione et perseverantia, Quint. 4, 2, 94: quaedam tantā auctorum asseveratione commendantur, ut etc., Plin. 29, 61: omni asseveratione (im vollen Ernste) tibi affirmo m. folg. Acc. u. Infin., Cic. ad Att. 13, 23, 3: secutā asseveratione Caesaris, quā suo iure disertum eum appellavit, Tac. ann. 4, 52: hāc asseveratione incitati Galli, Iustin. 24, 8, 1: Plur., Chalcid. Tim. 297: quo saepius asseverationibus credunt, eo etc., Min. Fel. 14, 5. – m. folg. Acc. u. Infin., Val. Max. 5, 9, 4. Tac. ann. 4, 15. – β) meton., die Beteuerung = das Beteuerungswort, Quint. 1, 4, 20.
-
16 continuus
continuus, a, um (contineo), zusammenhaftend, -hängend, I) im Raume, a) mit einem andern Ggstde., α) von zwei oder mehreren Ggstdn., aneinander hängend, unmittelbar aneinander liegend, -stoßend, ununterbrochen fortlaufend (Ggstz. intermissus), agri, Suet.: montes, Hor. u. Plin.: rupes, Mela: tecta (Ggstz. tecta intermissa), Plin. ep.: tela, fort u. fort abgeschossene, Stat. – neutr. Plur. subst., continua, ōrum, n. = die aneinander stoßenden Örtlichkeiten, Liv. 30, 5. § 7. u. 6. § 5. – β) von einem Ggstde., der unmittelbar an einen andern stößt, sich unmittelbar anreihend, -anschließend, unmittelbar anstoßend, Leucada continuam veteres habuere coloni, mit dem Festlande zusammenhängend, als Halbinsel, Ov. met. 15, 289: m. Dat. (wem? an wen?), aër continuus terrae est, Sen. nat qu. 2, 6, 1. – übtr., v. der Pers., jmdm. zunächst stehend, Nerva, continuus principi, Tac. ann. 6, 26 in. – b) in sich zusammenhängend, ununterbrochen fortlaufend, ununterbrochen, ungetrennt, ungeteilt, humus (die Masse des Landes), Ov.: alveus, Plin.: mare, Tac.: flumen Tiberis, Val. Max.: litus, litora, Mela: Pyrenaeus trahit perpetua latera continuus, Mela: Rhenus uno alveo continuus, Tac. – mons aequali dorso continuus us que ad proximum castellum, Tac. – übtr., translationes, Cic. or. 94: narratio (Ggstz. divisa), Quint.: expositio (Ggstz. partita), Quint.: oratio, Tac. u. (Ggstz. oratio inter respondentem et interrogantem discissa) Sen. u. (Ggstz. sermo) Suet.: quae apud Sallustium rara fuerunt, apud hunc crebra sunt et paene continua, Sen. – II) in der Zeit: a) mit einem andern Ggstde., α) von zwei oder mehreren Ggstdn., unmittelbar aufeinander folgend, secutae sunt continuos complures dies tempestates, Caes.: quaerebant ex eo palam, tot dies continuos quid egisset? Plaut.: stella crinita per septem dies continuos fulsit, Suet.: duabus continuis noctibus somnia vit, Suet.: per continuos menses (Monate nacheinander) caput interdum foribus illisit, Suet.: superiora continuorum annorum decreta, Cic.: aliquot annos continuos ante legem Gabiniam, Cic.: equester ordo iudicavit annos prope quadraginta continuos, Cic.: ex eo die dies continuos quinque Caesar pro castris suas copias produxit, Caes. – von Kollektiven, biduum, Suet.: triduum, Plaut. u. Suet.: biennium, Suet.: triennium, Plaut. u. Suet. – von Ereignissen usw. in der Zeit, triumphi ex Hispania duo continui (unmittelbar nacheinander) acti, Liv.: duo continua regna viro ac deinceps genero dedit, Liv.: post Cassandri regis filiique eius continuas mortes, Iustin. – β) von einem Ggstde., darauf folgend, continuā die, Ov.: continuā nocte, Ov. – b) in sich zusammenhängend, ununterbrochen, unausgesetzt, unaufhörlich, unablässig, sex mensibus dies, et totidem aliis nox usque continua est, Mela. – c. iter, Curt., itinera, Lepid. in Cic. ep. u. Val. Max.: navigatio, Plin. ep.: obsidio, oppugnatio, Liv.: labor, Quint. u.a.: fragor, Curt.: clamor, Cornif. rhet.: incommoda, Caes.: sterilitates, Plin. ep.: c. vitia (Ggstz. vitia ex intervallis redeuntia), Sen.: felicitas, Iustin. – als publiz. t. t., c. consulatus, zwei oder mehrere Jahre ohne Unterbrechung fortgeführtes, auch auf das zweite Jahr oder immer wieder auf das folgende Jahr verlängertes, Plin. pan., Suet. u. Val. Max. – übtr., postulandis reis tam continuus annus fuit, ut etc., in diesem Jahre hörte die Vorladung von Angeschuldigten gar nicht auf, sodaß usw., Tac.: continuus inde et saevus accusandis reis Suillius, ließ nicht ab, mit wahrer Wut Beschuldigte anzuklagen, Tac.
-
17 dilucidus
dī-lūcidus, a, um, Adi. m. Compar., licht, hell, I) eig.: zmaragdus, Plin. 37, 70. – II) übtr., deutlich, expositio, Cornif. rhet.: verba, Cic.: sermo purus atque dil., Quint.: locorum dilucida ac significans descriptio, Quint.: omnia docentes et dilucidiora, non ampliora facientes, Cic.: quo brevior, eo dilucidior et cognitu facilior narratio erit, Cornif. rhet.
-
18 distributus
distribūtus, a, um, PAdi. (v. distribuo), gehörig-, logisch eingeteilt od. geordnet, expositio, Cic.: an schema sit in distributis subiecta ratio, Quint.
-
19 expositiuncula
expositiuncula, ae, f. (Demin. v. expositio), die kurze Darlegung, Hieron. adv. Iov. 1, 37. Auct. comment. in Boëth. 8 (Auct. class. ed. Mai tom. 3, 335, b).
-
20 praecisus
praecīsus, a, um, PAdi. (v. praecido), I) steil, abschüssig, iter, Sall.: saxum, Verg.: rupes, Quint. – II) als rhet. t. t., abgebrochen, expositio simplex et undique praecisa, Quint.: conclusiones, Quint.: si modo non breviora et praecisa erunt superiora, Cic. de or. 3, 193.
См. также в других словарях:
Expositio — (lat.), Aussetzung (s.d.) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Expositio — Expositio, lat., Exposition, Verbrechen der Aussetzung hilfsbedürftiger Kinder von Seite der Eltern, um dieselben nicht ernähren zu müssen; Darstellung; Uebersetzung … Herders Conversations-Lexikon
expositio — index description, narration, publication (disclosure) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
expositio — /ekspazish(iy)ow/ Explanation; exposition; interpretation … Black's law dictionary
expositio — /ekspazish(iy)ow/ Explanation; exposition; interpretation … Black's law dictionary
expositio — Exposition; interpretation; explanation … Ballentine's law dictionary
Expositio in Matthaeum Evangelistam — Exposito in Matthaeum Evangelistam ( Commentary on the Gospel of Matthew ) is a work by the ninth century Benedictine monk Christian of Stavelot. As its name implies, it is a commentary on the Gospel of Matthew. In the preface, Christian promised … Wikipedia
Expositio Totius Mundi — Travelogue of the mid fourth century. It was probably written by a Greek merchant, but it is preserved only in two Latin versions. It begins with a fictitious account of Eden, then moves westward with descriptions of India, Persia, Syria,… … Historical dictionary of Byzantium
expositio quae ex visceribus causae nascitur, est aptissima et fortissima in lege — /ekspazish(iy)ow kwiy eks vasehrabas koziy nabsatar est aeptisama et fortisama in liyjiy/ That kind of interpretation which is born [or drawn] from the bowels [or vitals] of a cause is the aptest and most forcible in the law … Black's law dictionary
expositio quae ex visceribus causae nascitur, est aptissima et fortissima in lege — /ekspazish(iy)ow kwiy eks vasehrabas koziy nabsatar est aeptisama et fortisama in liyjiy/ That kind of interpretation which is born [or drawn] from the bowels [or vitals] of a cause is the aptest and most forcible in the law … Black's law dictionary
Expositio, quae ex visceribus causae nascitur, est aptissima et fortissima in lege — That interpretation which springs from the essence of a cause is the most apt and the most powerful in law … Ballentine's law dictionary