Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

explĕo

  • 21 expletivus

    explētīvus, a, um (expleo), ergänzend, coniunctio, Charis. 224, 30. Prisc. 17, 4. Serv. Verg. Aen. 1, 39: syllaba, Prisc. part. XII vers. Aen. 91.

    lateinisch-deutsches > expletivus

  • 22 expletor

    explētor, ōris, m. (expleo), der Erfüller, Hieron. adv. Pelag. 1, 32 in.

    lateinisch-deutsches > expletor

  • 23 expletus

    explētus, a, um, I) Partic. v. expleo, w. s. – II) Adi. vollständig, vollkommen, expletus omnibus suis partibus, Cic.: u. verb. expletus et perfectus, expletus atque cumulatus, Cic.

    lateinisch-deutsches > expletus

  • 24 inexplebilis

    in-explēbilis, e (in u. expleo), I) passiv = unersättlich, a) eig.: stomachus, Sen. ep. 89, 22. – m. Genet., scorpiones cum sitiunt, sunt inexplebiles potus, Plin. 11, 88. – b) übtr.: α) v. Lebl.: populi fauces, Cic.: cupiditas, libido, Cic.: animus, Sen.: desiderium videndi, Val. Max. – m. Genet., inexplebilis honorum Marcii fames, Flor.: epularum foeda et inexpl. libido, Tac.: luporum animi inexplebiles sanguinis, Val. Max.: inexpl. honoris Marii cupiditas, Ampel. – β) v. Pers., m. Genet., vir inexpl. virtutis veraeque laudis, voll unersättlicher Begierde nach Verdienst u. w. R., Liv. 28, 17, 2: ubi colloquia, quorum inexplebilis eram? Sen. ad Helv. 15, 1. – m. ad u. Akk., ad omne lucrum inexplebilis, Apul. apol. 20. – II) aktiv = nicht sättigend, cratera, Apul. flor. 20.

    lateinisch-deutsches > inexplebilis

  • 25 inexpletus

    inexplētus, a, um (in u. expleo), ungesättigt, unersättlich, a) eig.: alvus, Stat.: übtr., inexpl. lumine spectare formam, sich nicht satt sehen können an der G., Ov.: inexpletus lacrimans, sich nicht satt weinen könnend, unmäßig weinend, Verg. – b) übtr.: amor, Stat.: curae, Val. Flacc.: flagitatorum rapacitas, Amm.: Babylonis voluptas, Hieron. in Isai. 13, 47, 2 extr.

    lateinisch-deutsches > inexpletus

  • 26 explementum

    explēmentum, ī, n. (expleo), das Ausfüllungsmittel, die Ausfüllung, I) im allg., Sen. suas. 2. § 20. – II) insbes.: 1) das Ausfüllungsmittel = das Sättigungsmittel, Plaut. Stich. 173. Sen. ep. 110, 12: übtr., desiderii sui od. tui, Lact. Placid. fab. 2, 5. Cassian. coenob. inst. praef. p. 53 M. – 2) das Auskunftsmittel, die Aushilfe, Frontin. aqu. 91.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > explementum

  • 27 expletio

    explētio, ōnis, f. (expleo), I) die Sättigung, nimia, Chalcid. Tim. 253. p. 286, 11 Wr. – II) übtr.: a) die Erfüllung = Befriedigung, indigentiarum, Augustin. serm. 345, 4: spei, Vulg. Hebr. 6, 11: cupiditatis, Augustin. de immort. animi 13, 21 extr. – b) die Vervollständigung, naturae, Cic. de fin. 5, 40. – c) die Erfüllung = Vollendung, Ggstz. inchoatio, Rufin. interpr. Orig. in ep. ad Rom. 5. p. 383 L.: bes. einer Zeit, hebdomadae septimae, Vulg. levit. 23, 16: dierum purificationis, Vulg. act. apost. 21, 26.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > expletio

  • 28 expletivus

    explētīvus, a, um (expleo), ergänzend, coniunctio, Charis. 224, 30. Prisc. 17, 4. Serv. Verg. Aen. 1, 39: syllaba, Prisc. part. XII vers. Aen. 91.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > expletivus

  • 29 expletor

    explētor, ōris, m. (expleo), der Erfüller, Hieron. adv. Pelag. 1, 32 in.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > expletor

  • 30 expletus

    explētus, a, um, I) Partic. v. expleo, w. s. – II) Adi. vollständig, vollkommen, expletus omnibus suis partibus, Cic.: u. verb. expletus et perfectus, expletus atque cumulatus, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > expletus

  • 31 inexplebilis

    in-explēbilis, e (in u. expleo), I) passiv = unersättlich, a) eig.: stomachus, Sen. ep. 89, 22. – m. Genet., scorpiones cum sitiunt, sunt inexplebiles potus, Plin. 11, 88. – b) übtr.: α) v. Lebl.: populi fauces, Cic.: cupiditas, libido, Cic.: animus, Sen.: desiderium videndi, Val. Max. – m. Genet., inexplebilis honorum Marcii fames, Flor.: epularum foeda et inexpl. libido, Tac.: luporum animi inexplebiles sanguinis, Val. Max.: inexpl. honoris Marii cupiditas, Ampel. – β) v. Pers., m. Genet., vir inexpl. virtutis veraeque laudis, voll unersättlicher Begierde nach Verdienst u. w. R., Liv. 28, 17, 2: ubi colloquia, quorum inexplebilis eram? Sen. ad Helv. 15, 1. – m. ad u. Akk., ad omne lucrum inexplebilis, Apul. apol. 20. – II) aktiv = nicht sättigend, cratera, Apul. flor. 20.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inexplebilis

  • 32 inexpletus

    inexplētus, a, um (in u. expleo), ungesättigt, unersättlich, a) eig.: alvus, Stat.: übtr., inexpl. lumine spectare formam, sich nicht satt sehen können an der G., Ov.: inexpletus lacrimans, sich nicht satt weinen könnend, unmäßig weinend, Verg. – b) übtr.: amor, Stat.: curae, Val. Flacc.: flagitatorum rapacitas, Amm.: Babylonis voluptas, Hieron. in Isai. 13, 47, 2 extr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inexpletus

  • 33 explētiō

        explētiō ōnis, f    [expleo], a satisfying: naturae.
    * * *
    fulfilment; process of perfecting; completion; satisfaction; obedience (to)

    Latin-English dictionary > explētiō

  • 34 explētus

        explētus adj.    [P. of expleo], full, complete, perfect: rerum comprehensio: undique forma honestatis.

    Latin-English dictionary > explētus

  • 35 explementum

    explēmentum, i, n. [expleo], that which fills up.
    I.
    Lit., of food, a filling, stuffing:

    inanimentis explementum quaerito,

    Plaut. Stich. 1, 3, 19:

    cacumina arborum explementum esse ventris,

    Sen. Ep. 110, 12.—
    * II.
    Trop., of speech, a complement, supplement:

    quod sequitur... explementum esse,

    Sen. Suas. 2, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > explementum

  • 36 expletio

    explētĭo, ōnis, f. [expleo, I. B. 2. a.], a satisfying:

    in ea expletione naturae summi boni finem consistere,

    Cic. Fin. 5, 14, 40.

    Lewis & Short latin dictionary > expletio

  • 37 expletivus

    explētīvus, a, um, adj. [expleo], serving to fill out, expletive; in the later grammarians, conjunctiones, such as quidem, equidem, autem, quoque, Don. p. 1763 P.; Charis. p. 199 ib. al.

    Lewis & Short latin dictionary > expletivus

  • 38 expletus

    explētus, a, um, Part. and P. a., from expleo.

    Lewis & Short latin dictionary > expletus

  • 39 impleo

    implĕo ( inpl-), ēvi, ētum, 2 (sync. forms:

    implerunt,

    Verg. E. 6, 48; id. G. 4, 461; Pers. 1, 99; Ov. M. 11, 666 al.:

    impleris,

    Hor. Epod. 17, 59:

    implerit,

    Ov. M. 6, 111:

    implerint,

    Cic. Agr. 2, 18, 47:

    implerat,

    Ov. M. 9, 280 al.:

    implessem,

    Verg. A. 4, 605:

    implesset,

    Ov. M. 9, 667:

    inplesse,

    Liv. 4, 41; Tib. 3, 3, 1; Tac. H. 2, 78 al.), v. a. [inpleo], to fill up, fill full, to make full, fill (freq. and class.; cf. expleo, compleo).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.
    (α).
    Aliquid ( aliquem) aliqua re:

    is vomens frustis esculentis gremium suum et totum tribunal implevit,

    Cic. Phil. 2, 25, 63:

    implevitque mero pateram,

    Verg. A. 1, 729:

    foros flammis,

    id. ib. 4, 605:

    herbarum suco expresso caput impleatur,

    i. e. be wet all over with, Cels. 3, 18 med.; so,

    caput calido oleo,

    id. 4, 2, 1 med.:

    cibis vinoque venas,

    Liv. 26, 14, 5: manum pinu flagranti, fills his hand with, i. e. grasps, Verg. A. 9, 72:

    fusti istorum caput,

    Plaut. Aul. 3, 3, 6; cf.

    in the comic pun: quae (dolia) nisi erunt semper plena, ego te implebo flagris,

    id. Cas. 1, 35:

    tuis oraculis Chrysippus totum volumen implevit,

    Cic. Div. 2, 56, 115; cf. in the foll. g:

    Neptunus ventis implevit vela secundis,

    filled, swelled, Verg. A. 7, 23.—
    (β).
    Aliquid alicujus rei (in analogy with plenus; cf.

    compleo): ollam denariorum implere,

    Cic. Fam. 9, 18, 4.—
    (γ).
    With a simple acc.:

    id mustum coicies in amphoram et implebis ad summum,

    Col. 12, 36:

    alter de ipsa justitia quatuor implevit sane grandes libros,

    Cic. Rep. 3, 8; cf. id. Ac. 2, 27, 87.—
    B.
    In partic.
    1.
    To fill with food, to satisfy, satiate:

    praeparatā nos implevimus cenā,

    Petr. 16:

    implentur veteris Bacchi pinguisque ferinae,

    satisfy, regale themselves, Verg. A. 1, 215; so,

    vis impleri, mid.,

    Juv. 5, 75; cf.:

    se interdiu,

    Cels. 1, 2 fin.
    2.
    To fill, to make fleshy, fat, stout:

    si aqua inter cutem quem implevit,

    Cels. 2, 8 med.:

    implet corpus modica exercitatio, etc.,

    makes fat, id. 1, 3 med.:

    nascentes implent conchylia lunae,

    fill up, fatten, Hor. S. 2, 4, 30:

    Nomentanae vites se frequenter implent,

    Col. 3, 2, 14.—Hence also of women and animals, to make pregnant, impregnate:

    (Peleus Thetidem) ingenti implet Achille,

    Ov. M. 11, 265; 4, 698; 5, 111; 9, 280; so of animals: sues implentur uno coitu, Plin. 8, 51, 77, § 205; 9, 23, 39, § 76; Col. 7, 6, 3. —
    3.
    To fill up, amount to a certain measure:

    mensuraque roboris ulnas Quinque ter implebat,

    Ov. M. 8, 748:

    arboris crassitudo quatuor hominum ulnas complectentium implebat,

    Plin. 16, 40, 76, § 202; cf. id. 18, 10, 20, § 92:

    luna quater junctis implerat cornibus orbem,

    Ov. M. 2, 344; 7, 530.
    II.
    Trop.
    A.
    Ingen., to fill, make full.
    (α).
    Aliquid ( aliquem) aliqua re:

    impune ut urbem nomine impleris meo,

    Hor. Epod. 17, 59:

    urbem tumultu,

    Liv. 24, 26, 12; cf.:

    voce deos,

    Val. Fl. 2, 167:

    aliquem hortatibus,

    id. 4, 81:

    aliquem spe,

    Just. 29, 4 fin.:

    pectus falsis terroribus,

    Hor. Ep. 2, 1, 212:

    scopulos lacrimosis vocibus,

    Verg. A. 11, 274:

    multitudinem exspectatione vana,

    Liv. 36, 29, 3; 41, 5, 2:

    milites praeda,

    satisfy, id. 7, 16, 3; 25, 20, 6:

    omnia terrore,

    id. 9, 24, 8:

    anxiis curis,

    id. 1, 56, 4 et saep.:

    vacua causarum conviciis,

    Quint. 12, 9, 8; 4, 2, 114; Tac. A. 1, 22:

    rem alioqui levem sententiarum pondere,

    Quint. 9, 3, 74; cf. id. 5, 13, 56; Liv. 7, 2, 7:

    cum sese sociorum, cum regum sanguine implerint,

    have filled, covered, Cic. Agr. 2, 18, 47:

    se caedibus,

    Sil. 9, 528:

    te ager vitibus implet,

    enriches, Juv. 9, 56.— Pass.:

    omnia delubra pacem deum exposcentium virorum turba inplebantur,

    were thronged, Liv. 3, 5, 14.—
    (β).
    Aliquid ( aliquem) alicujus rei:

    celeriter adulescentem suae temeritatis implet,

    Liv. 1, 46, 8:

    omnia erroris mutui,

    id. 4, 41, 7:

    aliquem spei animorumque,

    id. 7, 7, 5:

    aliquem religionis,

    id. 5, 28, 4:

    hostes fugae et formidinis,

    id. 10, 14, 20 et saep.—
    (γ).
    With the simple acc.:

    acta magni Herculis implerant terras,

    Ov. M. 9, 135; 9, 667; id. F. 1, 93:

    quod tectum magnus hospes impleveris,

    hast filled with thy presence, thy greatness, Plin. Pan. 15, 4; id. Ep. 7, 24 fin.:

    non semper implet (Demosthenes) aures meas,

    does not always satisfy, Cic. Or. 29, 104:

    odium novercae,

    Ov. M. 9, 135: implere ceterorum rudes animos, i. q. to inflame, to poison, Tac. A. 1, 31; cf.:

    urbs deinde impletur (sc. contagione morbi),

    Liv. 4, 30, 8:

    nondum implevere medullas maturae mala nequitiae,

    Juv. 14, 215:

    vestigia alicujus,

    to follow after, imitate, Plin. Ep. 8, 13, 1:

    ceras pusillas,

    i. e. to cover with writing, Juv. 14, 30; cf.:

    ceras capaces,

    id. 1, 63:

    tabulas,

    id. 2, 58:

    vices,

    Claud. VI. Cons. Hon. 432.—
    (δ).
    With the simple abl.: Minyae clamoribus implent (sc. Jasonem), fill, i. e. spur on, inflame by acclamation, Ov. M. 7, 120.—
    B.
    In partic.
    1.
    To fill up a portion of time or a number, to make out, complete, finish, end:

    puer, qui nondum impleverat annum,

    Ov. M. 9, 338:

    octavum et nonagesimum annum,

    Quint. 3, 1, 14; cf.:

    me quater undenos sciat implevisse Decembres,

    Hor. Ep. 1, 20, 27:

    vitae cursum,

    Plin. 7, 16, 16, § 75:

    finem vitae sponte an fato,

    Tac. A. 2, 42 fin.:

    impleta ut essent sex milia,

    Liv. 33, 14; cf.:

    cohortes conscripserat ac triginta legionum instar impleverat,

    Vell. 2, 20, 4:

    si numerum, si tres implevero,

    Juv. 9, 90.—
    2.
    With the accessory notion of activity, to fulfil, discharge, execute, satisfy, content:

    ne id profiteri videar, quod non possim implere,

    Cic. Clu. 18, 51; cf.

    promissum,

    Plin. Ep. 2, 12, 6:

    munia sua,

    Tac. A. 3, 53:

    incohatas delationes,

    Dig. 48, 1, 5:

    consilium,

    Tac. H. 1, 16:

    vera bona,

    id. Agr. 44:

    fata,

    Liv. 1, 7, 11:

    utinam quam spem ille de me concepit, partes officii,

    Plin. Ep. 5, 56, 3; 10, 52, 2 (D):

    impleverim!

    id. ib. 1, 10, 3; Quint. 6, 1, 12:

    desideria naturae,

    Curt. 6, 2, 3:

    exsequiarum officium,

    Just. 23, 2, 8:

    religionis officium,

    Sulp. Sev. Chron. 2, 35, 3:

    hominis officium, Lact. Op. Dei, 20, 9: officium (opp. suscipere),

    id. 6, 6, 15:

    mandatum,

    Gai. Inst. 3, 161:

    legem,

    Vulg. Rom. 13, 8.—Rarely with a personal object:

    implere censorem,

    i. e. to discharge the office of censor, Vell. 2, 95 fin. Ruhnk.—
    3.
    Rhet. t. t., to make emphatic, make prominent:

    infirma, nisi majore quodam oratoris spiritu implentur,

    Quint. 5, 13, 56.

    Lewis & Short latin dictionary > impleo

  • 40 inexplebilis

    ĭn-explēbĭlis, e, adj. [2. in-expleo], that cannot be filled, insatiable (class.).
    I.
    Lit.:

    inexplebilis potu,

    Plin. 11, 25, 30, § 88. stomachus, Sen. Ep. 89 fin.; cf.:

    populi fauces,

    Cic. Rep. 1, 43, 66.—
    II.
    Trop.:

    cupiditas,

    Cic. Tusc. 5, 6, 16:

    vir inexplebilis virtutis veraeque laudis,

    Liv. 28, 17, 2:

    honorum fames,

    Flor. 3, 21, 6:

    colloquiorum,

    Sen. Cons. ad Helv. 15, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > inexplebilis

См. также в других словарях:

  • Expletivum — Ein Expletivum (auch Expletiv, abgeleitet von lat. expleo, d.h. ergänzen, vervollständigen) ist ein Pronomen − im Deutschen das Pronomen es −, das ausschließlich aus Gründen des korrekten Satzbaus verwendet wird, jedoch keinen inhaltlichen Bezug… …   Deutsch Wikipedia

  • Эксплеренты — (от лат. expleo наполняю, заполняю), растения низкой ценотической мощности, но способные быстро захватывать свободные пространства (например, сорные однолетние растения). Выполняют роль видов пионерных . Эксплерентов образно называют “шакалами… …   Экологический словарь

  • ԱՌԼՆՈՒՄ — (լցի. կր. լցայ, լցեալ.) NBH 1 0306 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 12c ὐποπλήρω, ὐποπλήθω, ἑπιπίμπλημι impleo, suppleo, expleo Տիրապէս լնուլ. լցուցանել ամենայնիւ. զեղուլ. պատարուն գործել. պարարել. յագեցուցանել …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԼՐԱՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 1 0907 Chronological Sequence: Early classical, 7c, 10c ն. πληρόω, συμπληρόω compleo, expleo. Տալ լրանալ. լցուցանել. լիացուցանել. լնուլ. ... *Ծովածին կենասէրք լրացուցանեն զհովիտս. Սհկ. կթ. արմաւ.: *Արեգակն իւրով լուսովնլրացուցանէ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԽՃՈՂԵՄ — (եցի.) NBH 1 0948 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 12c, 13c ն. ԽՃՈՂԵՄ πληρόω, ἑμπληρόω, ἑκπληρόω , ὐπερεμπίπλω impleo, expleo, supra modum impleo. որ եւ ԽՃԵԼ (ըստ ՟բ. նշ.) Խիծ եւ հոծ լնուլ, մանաւանդզորովայն անչափութեամբ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»