Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

ex-sĕco

  • 41 secespita

    sĕcespĭta, ae, f. [seco], a long iron sacrificial knife, Suet. Tib. 25 fin.; cf. Fest. pp. 348 and 349 Müll.; Serv. Verg. A. 4, 262.

    Lewis & Short latin dictionary > secespita

  • 42 sectarius

    sectārĭus, a, um, adj. [seco], gelded, castrated:

    vervex,

    Plaut. Capt. 4, 2, 40 (but Fest. p. 336 Müll.: sextarius vervex, qui gregem agnorum praecedens ducit, i.e. bellwether, from secta).

    Lewis & Short latin dictionary > sectarius

  • 43 sectilis

    sectĭlĭs, e, adj. [seco].
    I.
    Cut, cleft, divided, etc. (not ante-Aug.):

    ebur,

    Ov. Med. Fac. 10:

    lamnae,

    Plin. 16, 43, 83, § 226:

    pavimenta,

    made of small cut stones, mosaic, Vitr. 7, 1; Suet. Caes. 46 fin.
    II.
    That may be cut:

    porrum,

    cut-leek, chives, Juv. 3, 293; Mart. 10, 48, 9; Pall. Febr. 24, 11 (cf. sectivus):

    lapides,

    Plin. 36, 22, 44, § 159:

    medulla,

    id. 16, 39, 76, § 195:

    tuber,

    id. 16, 43, 84, § 231.

    Lewis & Short latin dictionary > sectilis

  • 44 sectivus

    sectīvus, a, um, adj. [seco], that may be cut:

    porrum,

    cut-leek, chives, Col. 11, 3, 30; 12, 8, 3 (also cited in Pall. Febr. 24, 11); Plin. 19, 6, 33, § 168; cf. sectilis, II.

    Lewis & Short latin dictionary > sectivus

  • 45 sectura

    sectūra, ae, f. [seco], a cutting (very rare).
    I.
    Lit.:

    scutum a secturā,

    Varr. L. L. 5, § 115 Müll.:

    callaides secturā formantur, alias fragiles,

    Plin. 37, 8, 33, § 111.—
    II.
    Transf.
    A.
    A cut:

    ut sectura inferior ponatur semper,

    Plin. 17, 17, 28, § 124.—
    B.
    The place where any thing is cut or dug, diggings, mines:

    aerariae secturaeque,

    Caes. B. G. 3, 21, 3 (al. structurae).

    Lewis & Short latin dictionary > sectura

  • 46 sectus

    1.
    sectus, a, um, Part., from seco.
    2.
    sectus, false reading, Mart. Cap. 1, § 25 Kopp ad loc.

    Lewis & Short latin dictionary > sectus

  • 47 secula

    sĕcŭla, ae, f. [seco], a sickle, so called by the Campanians, Varr. L. L. 5, § 137 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > secula

  • 48 securis

    sĕcūris, is (acc. securim, Plaut. Aul. 1, 2, 17; id. Men. 5, 2, 105; Cic. Mur. 24, 48; id. Planc. 29, 70; Verg. A. 2, 224; 11, 656; 696; Ov. M. 8, 397; Liv. 1, 40, 7; 3, 36, 4; Plin. 7, 56, 57, § 201; cf. Gell. 13, 21, 6:

    securem,

    Liv. 3, 36, 4; 8, 7, 20; 9, 16, 17; Cic. Verr. 2, 5, 47, § 123; Varr. ap. Non. p. 79; Val. Max. 1, 3, ext. 3; 3, 2, ext. 1; Tert. adv. Marc. 1, 29; Lact. Mort. Pers. 31, 2; Amm. 30, 8, 5; cf. Prisc. 758; abl. securi, Plaut. Ps. 1, 2, 25; Cic. Verr. 2, 1, 3, § 7; 2, 1, 5, § 12; 2, 4, 64, § 144; 2, 5, 50, § 133; Verg. A. 6, 824; 7, 510; Cat. 17, 19; Ov. H. 16, 105; Liv. 2, 5, 8 et saep.:

    secure,

    App. M. 8, p. 216, 1; Tert. Pud. 16), f. [seco], an axe or hatchet with a broad edge (cf. bipennis).
    I.
    In gen., as a domestic utensil, Cato, R. R. 10, 3; Plaut. Aul. 1, 2, 17; id. Bacch. 5, 1, 31:

    rustica,

    Cat. 19, 3 al. —For felling trees, Cat. 17, 19; Verg. A. 6, 180; Ov. F. 4, 649; id. M. 9, 374; Hor. S. 1, 7, 27; Plin. 16, 39, 74, § 188.—For hewing stones in the quarries, Stat. S. 2, 2, 87. —For fighting, a battle-axe, Verg. A. 11, 656; 11, 696; 12, 306; 7, 184; 7, 627; Hor. C. 4, 4, 20 al.:

    anceps,

    a two-edged axe, Ov. M. 8, 397 (just before, bipennifer).—For slaying animals for sacrifice, Hor. C. 3, 23, 12; Verg. A. 2, 224; Ov. Tr. 4, 2, 5; id. M. 12, 249.—As the cutting edge of a vine-dresser's bill, Col. 4, 25, 4 et saep.—
    II.
    In partic.
    A.
    Lit., an executioner ' s axe, for beheading criminals [p. 1656] (borne by the lictors in the fasces;

    v. fascis): missi lictores ad sumendum supplicium nudatos virgis caedunt securique feriunt,

    i. e. behead them, Liv. 2. 5; so,

    securi ferire,

    Cic. Verr. 2, 1, 30, § 75; Hirt. B. G. 8, 38 fin.:

    percutere,

    Cic. Pis. 34, 84; Sen. Ira, 2, 5, 5; Flor. 1, 9, 5:

    strictae in principum colla secures,

    id. 2, 5, 4:

    necare,

    Liv. 10, 9:

    securibus cervices subicere,

    Cic. Pis. 34, 83 (cf. infra, B.); id. Verr. 2, 5, 9, § 22:

    Publicola statim secures de fascibus demi jussit,

    id. Rep. 2, 31, 55; cf. Lucr. 3, 996; 5, 1234:

    nec sumit aut ponit secures Arbitrio popularis aurae,

    Hor. C. 3, 2, 20:

    saevumque securi Aspice Torquatum (as having caused his own son to be executed),

    Verg. A. 6, 824.—Comically, in a double sense, acc. to I.:

    te, cum securi, caudicali praeficio provinciae,

    Plaut. Ps. 1, 2, 25:

    securis Tenedia,

    Cic. Q. Fr. 2, 11, 2; Front. ad M. Caes. 1, 9 init.; v. Tenedos.—
    B.
    Trop.
    1.
    A blow, death-blow, etc.:

    graviorem rei publicae infligere securim,

    to give a death-blow, Cic. Planc. 29, 70; cf.:

    quam te securim putas injecisse petitioni tuae, cum? etc. (just before: plaga est injecta petitioni tuae),

    id. Mur. 24, 48.—
    2.
    With reference to the axe in the fasces, authority, dominion, sovereignty.
    (α).
    Usu. in plur.: Gallia securibus subjecta, perpetuā premitur servitute, i. e. to Roman supremacy, * Caes. B. G. 7, 77 fin.; cf.:

    vacui a securibus et tributis,

    Tac. A. 12, 34:

    consulis inperium hic primus saevasque secures Accipiet,

    Verg. A. 6, 819: Medus Albanas timet secures, i. e. the Roman authority or dominion, Hor. C. S. 54:

    ostendam multa securibus recidenda,

    Sen. Ep. 88, 38.—
    (β).
    In sing. ( poet.):

    Germania colla Romanae praebens animosa securi,

    Ov. Tr. 4, 2, 45.

    Lewis & Short latin dictionary > securis

  • 49 segmen

    segmen, ĭnis, n. [seco], what is cut off, a cutting, shred, little bit (very rare): unguium et capilli segmina, Fab. Pictor ap. Gell. 10, 15, 15:

    nulli secabile segmen,

    i. e. atom, Aus. Ecl. 1, 7: cannarum duplex fixa perpetuitas nec segmina, nec rimam ullam fieri patietur, i. e. will prevent the work from chipping off or cracking, Vitr. 7, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > segmen

  • 50 segmentum

    segmentum, i, n. [seco], a cutting, cut; a piece cut off, a slice (not ante-Aug.; mostly in the plur.; syn.: fragmentum, frustum).
    I.
    In gen.:

    crassior harena laxioribus segmentis terit et plus erodit marmoris,

    Plin. 36, 6, 9, § 53; so,

    segmenta percae,

    Aus. Idyll. 10, 118.—
    II.
    In partic.
    A.
    A strip, zone, segment of the earth:

    plura sunt haec segmenta mundi, quae nostri circulos appellavere, Graeci parallelos,

    Plin. 6, 34, 39, § 212:

    quinto continentur segmento Bactra, Iberia, Armenia, etc.,

    id. 6, 34, 39, § 216.—
    B.
    In plur., strips of tinsel, brocade, etc., sewed around the bottom of a woman's dress; trimmings, bands, flounces, purfles, Ov. A. A. 3, 169:

    segmenta et longos habitus et flammea sumit,

    Juv. 2, 124:

    aurea,

    Val. Max. 5, 2, 1: crepitantia, Sed. Ep. 8, 6 med.

    Lewis & Short latin dictionary > segmentum

  • 51 serra

    serra, ae, f. [perh. = sec - ra, seg - ra, from seco].
    I.
    A saw, the invention of Daedalus, Ov. M. 8, 246; Sen. Ep. 90, 8; Plin. 7, 56, 57, § 198; Hyg. Fab. 274:

    stridens,

    Lucr. 2, 410:

    stridor serrae,

    Cic. Tusc. 5, 40, 116; Varr. ap. Non. 223, 19; Vitr. 2, 7:

    arguta,

    Verg. G. 1, 143 et saep.—Prov.:

    serram ducere cum aliquo de aliquā re,

    to quarrel with one about something, Varr. R. R. 3, 6, 1; so,

    too, quamdiu per hanc lineam serram reciprocabimus?

    Tert. Cor. Mil. 3.— Trop., of the back of a thin person, Mart. 11, 100, 4.—
    II.
    Transf.
    A.
    A kind of sawfish, Plin. 9, 2, 1, § 3; 32, 11, 53, § 145.—
    B.
    A serrated order of battle:

    serra proeliari dicitur, cum assidue acceditur recediturque neque ullo consistitur tempore. Cato de re militari: Sive opus est cuneo, aut globo, aut forcipe aut turribus aut serrā uti adoriare,

    Fest. p. 344 Müll.; cf. Gell. 10, 9, 1; Veg. Mil. 3, 19 fin.
    C.
    A threshingwain, with serrated wheels, Hier. in Amos, 1; Vulg. lsa. 28, 27.—
    D.
    Serra, in relig. lang., the name of the Tiber, acc. to Serv. Verg. A. 8, 63.

    Lewis & Short latin dictionary > serra

  • 52 sexus

    sexus, ūs ( abl. plur. sexibus, Spart. Hadr. 18, 10 al.;

    but sexubus,

    Jul. Val. Rer. G. Alex. 1, 36), m., or sĕcus, indecl. n. [root sec- of seco; hence properly, a division, segment].
    I.
    A sex, male or female (of men and beasts).
    (α).
    Form sexus:

    hominum genus et in sexu consideratur, virile an muliebre sit,

    Cic. Inv. 1, 24, 35; cf.:

    natus ambiguo inter marem ac feminam sexu infans,

    Liv. 27, 11; and: mare et femineum sexus, App de Mundo, c. 20, p. 66 med.:

    feminarum sexus,

    Plin. 7, 52, 53, § 175: virilis sexus, Pac. ap. Fest. p. 334 Müll. (Trag. Rel. p. 70 Rib.); Plin. 10, 55, 76, § 154 orbus virili sexu, Afran. ap. Fest. l. l. (Com. Rel. p. 166 Rib.):

    liberi sexūs virilis,

    Suet. Aug. 101; Front. Strat. 1, 11, 6:

    puberes virilis sexūs,

    Liv. 26, 34:

    tres (liberi) sexūs feminini,

    Suet. Calig. 7; cf. Plin. 27, 2, 2, § 4; cf.:

    juvenes utriusque sexūs,

    Suet. Aug. 31:

    liberi,

    id. ib. 100; id. Vit. 6; id. Tib. 43:

    sine ullo sexūs discrimine,

    id. Calig. 8; Tac. A. 16, 10 fin. et saep.— Plur.: (sunezeugmenon) jungit et diversos sexus, ut cum marem feminamque filios dicimus, Quint. 9, 3, 63:

    lavacra pro sexibus separavit,

    Spart. Hadr. 18 fin.
    (β).
    Form secus (in the poets and historians, in the latter usually virile or muliebre secus, as an acc. resp. or limiting accusative, equivalent to the genitive or ablative of quality; v. Zumpt, Lat. Gram. § 428, for the preceding virilis sexūs, the male sex):

    filiolam ego unam habui, Virile secus numquam ullum habui,

    Plaut. Rud. 1, 2, 19: virile secus, Asell. ap. Gell. 2, 13, 5:

    quod ejus virile secus futurum est,

    Varr. ib. 3, 10, 7:

    secus muliebre,

    Aus. Idyll. 11, 8:

    puerile,

    id. Epigr. 70, 6: virile ac muliebre secus populi multitudo, Sisenn. ap. Non. 222, 27: concurrentium undique virile et muliebre secus, Sall. H. Fragm. ib. 25; and in Macr. S. 2, 9 (p. 228 Gerl.):

    ut Philippi statuae... item majorum ejus virile ac muliebre secus omnium tollerentur, Liv 31, 44, 4: multitudinem obsessorum omnis aetatis, virile ac muliebre secus,

    Tac. H. 5, 13:

    praedas hominum virile et muliebre secus agebant,

    Amm. 29, 6, 8 et saep.:

    liberorum capitum virile secus ad decem milia capta,

    Liv. 26, 47, 1:

    athletarum spectaculo muliebre secus omnes adeo summovit, ut, etc.,

    Suet. Aug. 44 fin.:

    destinatum Lacedaemoniis omnes virile secus interficere,

    Front. Strat. 1, 11, 6.—Rarely as nom.:

    affluxere avidi talium... virile ac muliebre secus, omnis aetas,

    Tac. A. 4, 62:

    tres ordine partae, Vesta, Ceres et Juno, secus muliebre, sorores,

    Aus. Idyll. 11, 7;

    or as object of a verb: cur ex his unum secus virile designet,

    Arn. 1, 59; 5, 25: promiscue virile et muliebre secus trucidabant, Amm. 16, 11, 9; 27, 10, 2.—
    II.
    Transf.
    A.
    A sex, of plants and minerals, Plin. 13, 4, 7, § 31; 12, 14, 32, § 61; 36, 16, 25, § 128; 36, 21, 39, § 149.—
    B.
    The sexual organs, Plin. 22, 8, 9, § 20; Lact. 1, 21, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > sexus

  • 53 subcisivus

    subsĭcīvus, less correctly subsĕcī-vus (also transp. subcĭsīvus or suc-cĭsīvus), a, um, adj. [sub-seco).
    I.
    Lit., as t. t. of the agrimensores, that is cut off and left remaining, in surveying lands.— Subst.: subsĭcīvum, i, n., a remainder or small patch of land, etc.:

    subsiciva, quae divisis per veteranos agris carptim superfuerunt, etc.,

    Suet. Dom. 9 fin.; Auct. Rei Agr. ap. Goes. p. 17; 23;

    39: mensores nonnumquam dicunt in subsicivum esse unciam agri, etc.,

    Varr. R. R. 1, 10, 2.—
    II.
    Transf., of time, that remains over and above the principal occupation, etc.; over-, odd, extra (class.):

    subsiciva quaedam tempora incurrunt, quae ego perire non patior,

    spare time, leisure hours, odd hours, Cic. Leg. 1, 3, 9; cf. Plin. H. N. praef. § 18 Sillig: aliquid subsicivi temporis, Plin. Ep. 3, 15, 1:

    tempora (with subsecundaria), Gell. N. A. praef. § 23: tempus,

    id. 18, 10, 8:

    haec temporum velut subsiciva,

    Quint. 1, 12, 13. —
    B.
    Of that which is done in extra time, etc., accessory work, over-work: opera, Lucil. ap. Non. 175, 22; so in plur.:

    subsicivis operis, ut aiunt,

    Cic. de Or. 2, 89, 364:

    operae,

    id. Phil. 2, 8, 20:

    (philosophia) non est res subsiciva, ordinaria est,

    i. e. a thing to be attended to at odd times, Sen. Ep. 53, 10. —
    C.
    In gen., remaining over, occasional, incidental:

    una tantum subsiciva solicitudo nobis relicta est,

    App. M. 3, p. 132, 41; 8, p. 212, 9:

    quam (Italiam) subsicivam Graeciam fecit,

    id. Mag. p. 294, 23: succisiva proles, Lact. Opif. Dei, 12, 15 Bünem.; Arn. 5, 30:

    vivacitas illic aeterna est, hic caduca et subsiciva,

    App. de Deo Socr. 4, p. 44, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > subcisivus

  • 54 subseco

    sub-sĕco, cui, ctum, 1, v. a., to cut under, cut away below; to clip, pare (rare;

    not in Cic.): stramentum et manipulum falce,

    Varr. R. R. 1, 50, 1: herbam. id. ib. 1, 49, 1:

    legumina,

    id. ib. 1, 23, 3:

    radices,

    Col. 2, 9, 10:

    partes, unde creatus erat (Saturnus),

    Ov. Ib. 276:

    ungues ferro,

    id. F. 6, 230:

    papavereas ungue comas,

    id. ib. 4, 438; Cels. 7, 33.

    Lewis & Short latin dictionary > subseco

  • 55 subsicivum

    subsĭcīvus, less correctly subsĕcī-vus (also transp. subcĭsīvus or suc-cĭsīvus), a, um, adj. [sub-seco).
    I.
    Lit., as t. t. of the agrimensores, that is cut off and left remaining, in surveying lands.— Subst.: subsĭcīvum, i, n., a remainder or small patch of land, etc.:

    subsiciva, quae divisis per veteranos agris carptim superfuerunt, etc.,

    Suet. Dom. 9 fin.; Auct. Rei Agr. ap. Goes. p. 17; 23;

    39: mensores nonnumquam dicunt in subsicivum esse unciam agri, etc.,

    Varr. R. R. 1, 10, 2.—
    II.
    Transf., of time, that remains over and above the principal occupation, etc.; over-, odd, extra (class.):

    subsiciva quaedam tempora incurrunt, quae ego perire non patior,

    spare time, leisure hours, odd hours, Cic. Leg. 1, 3, 9; cf. Plin. H. N. praef. § 18 Sillig: aliquid subsicivi temporis, Plin. Ep. 3, 15, 1:

    tempora (with subsecundaria), Gell. N. A. praef. § 23: tempus,

    id. 18, 10, 8:

    haec temporum velut subsiciva,

    Quint. 1, 12, 13. —
    B.
    Of that which is done in extra time, etc., accessory work, over-work: opera, Lucil. ap. Non. 175, 22; so in plur.:

    subsicivis operis, ut aiunt,

    Cic. de Or. 2, 89, 364:

    operae,

    id. Phil. 2, 8, 20:

    (philosophia) non est res subsiciva, ordinaria est,

    i. e. a thing to be attended to at odd times, Sen. Ep. 53, 10. —
    C.
    In gen., remaining over, occasional, incidental:

    una tantum subsiciva solicitudo nobis relicta est,

    App. M. 3, p. 132, 41; 8, p. 212, 9:

    quam (Italiam) subsicivam Graeciam fecit,

    id. Mag. p. 294, 23: succisiva proles, Lact. Opif. Dei, 12, 15 Bünem.; Arn. 5, 30:

    vivacitas illic aeterna est, hic caduca et subsiciva,

    App. de Deo Socr. 4, p. 44, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > subsicivum

  • 56 subsicivus

    subsĭcīvus, less correctly subsĕcī-vus (also transp. subcĭsīvus or suc-cĭsīvus), a, um, adj. [sub-seco).
    I.
    Lit., as t. t. of the agrimensores, that is cut off and left remaining, in surveying lands.— Subst.: subsĭcīvum, i, n., a remainder or small patch of land, etc.:

    subsiciva, quae divisis per veteranos agris carptim superfuerunt, etc.,

    Suet. Dom. 9 fin.; Auct. Rei Agr. ap. Goes. p. 17; 23;

    39: mensores nonnumquam dicunt in subsicivum esse unciam agri, etc.,

    Varr. R. R. 1, 10, 2.—
    II.
    Transf., of time, that remains over and above the principal occupation, etc.; over-, odd, extra (class.):

    subsiciva quaedam tempora incurrunt, quae ego perire non patior,

    spare time, leisure hours, odd hours, Cic. Leg. 1, 3, 9; cf. Plin. H. N. praef. § 18 Sillig: aliquid subsicivi temporis, Plin. Ep. 3, 15, 1:

    tempora (with subsecundaria), Gell. N. A. praef. § 23: tempus,

    id. 18, 10, 8:

    haec temporum velut subsiciva,

    Quint. 1, 12, 13. —
    B.
    Of that which is done in extra time, etc., accessory work, over-work: opera, Lucil. ap. Non. 175, 22; so in plur.:

    subsicivis operis, ut aiunt,

    Cic. de Or. 2, 89, 364:

    operae,

    id. Phil. 2, 8, 20:

    (philosophia) non est res subsiciva, ordinaria est,

    i. e. a thing to be attended to at odd times, Sen. Ep. 53, 10. —
    C.
    In gen., remaining over, occasional, incidental:

    una tantum subsiciva solicitudo nobis relicta est,

    App. M. 3, p. 132, 41; 8, p. 212, 9:

    quam (Italiam) subsicivam Graeciam fecit,

    id. Mag. p. 294, 23: succisiva proles, Lact. Opif. Dei, 12, 15 Bünem.; Arn. 5, 30:

    vivacitas illic aeterna est, hic caduca et subsiciva,

    App. de Deo Socr. 4, p. 44, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > subsicivus

  • 57 subterseco

    subter-sĕco, āre, v. a., to cut, divide, separate underneath:

    medium Capricornum,

    Cic. Arat. 273.

    Lewis & Short latin dictionary > subterseco

См. также в других словарях:

  • seco — seco, ca (Del lat. siccus). 1. adj. Que carece de agua u otro líquido. 2. Dicho de un manantial, de un arroyo, de un río, de una laguna, etc.: Faltos de agua. 3. Dicho de un guiso: Sin caldo. Arroz seco. 4. Se dice de las frutas, especialmente de …   Diccionario de la lengua española

  • seco — seco, ca adjetivo 1. (estar) Que no está mojado: La ropa que tendí esta mañana ya está seca. 2. (estar) Que no tiene agua o tiene muy poca: El pantano está seco. dique* seco. 3. [Fruto] que ha perdido su humedad para facilitar su conservación …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Seco — es, en general, aquello que está falto de humedad. También puede referirse a: Contenido 1 Apellidos 2 Topónimos 3 Climatología 4 Alimentación …   Wikipedia Español

  • Seco Mines (Texas) — Seco Mines Lugar designado por el censo de los Estados Unidos …   Wikipedia Español

  • seco — seco, dejar seco ► dejar, ► dejar seco. 2. estar seco expr. sin dinero. ❙ «...el pago de la pensión, con el aumento y la extra navideña, mi chico se quedó más seco que un palo.» B. Pérez Aranda et al., La ex siempre llama dos veces. ❙ «No tiene… …   Diccionario del Argot "El Sohez"

  • Seco — may refer to:* Seco Herrerano, the national alcoholic beverage of Panamá * Figueira Seco, a village on Maio * Rancho Seco Nuclear Generating Station, a decommissioned nuclear power station in California * Seco (butterfly) , a genus of metalmark… …   Wikipedia

  • Seco Herrerano — is considered the national alcoholic beverage of Panama. Triple distilled from sugarcane, it is traditionally used straight or in mixed drinks as a replacement for rum or vodka. It is a clear liquor that is sold at seventy proof. There are… …   Wikipedia

  • seco — seco, ca adjetivo 1) agostado, marchito*, muerto. Se trata de plantas. 2) árido, estéril. Tratándose de terrenos. 3) áspero, desabrido*, adusto, intratable, lacó …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • seco — ca en seco. Con sustantivos como limpieza o lavado, y voces de su familia léxica, significa ‘sin agua’: «Evite la limpieza en seco, pues puede propagar hongos» (Silberman Pintor [Arg. 1985]). Es incorrecto usar la preposición a: ⊕ limpieza a seco …   Diccionario panhispánico de dudas

  • Seco Rail — is a French railway engineering company which operates in Europe. SECO (Société d Études et de Construction d Outillage) was founded in 1931. In 2000 it was purchased by the road building company COLAS. Whilst still based mainly in France, the… …   Wikipedia

  • seco — |ê| adj. 1. Que não tem água ou umidade. = ENXUTO ≠ ÚMIDO, MOLHADO 2. A que foi retirada a umidade. 3. Sem vegetação. = ÁRIDO, DESÉRTICO ≠ FÉRTIL 4. Que perdeu o viço. = MURCHO, RESSEQUIDO 5. Que não tem muita gordura. = DESCARNADO, MAGRO 6. Que… …   Dicionário da Língua Portuguesa

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»