-
21 certo
1.certō, adv., v. certus, adv. A.2.certo, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [cerno], to decide something by a contest (cf. cerno, II. C. b.); hence, to fight, struggle, contend, combat, implying great exertion, and usually a measuring of strength (class. in prose and poetry; most freq. in a trop. signif.; syn.: decerto, contendo).I.Of a physical contest of strength;II.mostly of battle: utrum igitur utilius Fabricio... armis cum hoste certare, an venenis?
Cic. Off. 3, 22, 87:adulescentium greges Lacedaemone videmus ipsi incredibili contentione certantis pugnis, calcibus, unguibus, morsu denique,
id. Tusc. 5, 27, 77:manu,
Sall. H. 2, 41, 6 Dietsch:proelio,
id. J. 81, 3:cum Gallis pro salute,
id. ib. 114, 2; cf. Tac. Agr. 5:de ambiguo agro bello,
Liv. 3, 71, 2:de imperio cum populo Romano,
Cic. de Or. 2, 18, 76:de principatu armis,
Tac. H. 2, 47; cf. Suet. Vesp. 5:odiis etiam prope majoribus certarunt quam viribus,
Liv. 21, 1, 3:acie,
Verg. A. 2, 30 et saep.— Impers.: dignus quicum certetur, Pac. ap. Non. p. 473, 16: certatur limine in ipso Ausoniae, Verg. A. 10, 355; 11, 313:die quo Bedriaci certabatur,
Tac. H. 2, 50:quā in parte rex pugnae affuit, ibi aliquamdiu certatum,
Sall. J. 74, 3:in cujus (amnis) transgressu multum certato pervicit Vardanes,
Tac. A. 11, 10; id. H. 4, 61.—Mostly poet. in pass.:certata lite deorum Ambracia (for the possession of which Apollo. Diana, and Hercules contended),
Ov. M. 13, 713:certatus nobis orbis (i. e. de quo certavimus),
Sil. 17, 342; cf. II. infra.—Out of the sphere of milit. operations, to contend, struggle, strive, emulate, vie with: certabant urbem Romam Remoramne vocarent, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 85 Vahl.): haut doctis dictis certantes sed maledictis, Enn. ap. Gell. 20, 10, 4 (Ann. v. 274 ib.):2.minis mecum, minaciis,
Plaut. Truc. 5, 56:malitiā tecum,
id. Pers. 2, 2, 56:benedictis,
Ter. Phorm. prol. 20:certare ingenio, contendere nobilitate,
Lucr. 2, 11:cum aliquo dicacitate,
Cic. Brut. 46, 172:officiis inter se,
id. Fam. 7, 31, 1; cf.:certatum inter collegas maledictis,
Liv. 5, 8, 13; and:eo modo inter se duo imperatores certabant,
Sall. J. 52, 1:cum civibus de virtute,
id. C. 9, 2:pro sua quisque potentia,
id. ib. 38, 3:contumaciā adversus contemnentes humilitatem suam nobiles certavit (Licinius),
Liv. 9, 46, 4: cum usuris fructibus praediorum, to contend against interest ( to strive to pay interest) with the produce of estates, Cic. Cat. 2, 8, 18: cum a Cheruscis Longobardisque pro antiquo decore aut recenti libertate;et contra, augendae dominationi certaretur,
Tac. A. 2, 46:ob hircum,
Hor. A. P. 220:joco,
id. C. 2, 12, 18:mero,
id. ib. 4, 1, 31:animis iniquis,
Verg. A. 10, 7:parsimoniā et vigiliis et labore cum ultimis militum,
Liv. 34, 18, 5:sententiis,
Tac. A. 1, 29 al.:ut si nautae certarent, quis eorum potissimum gubernaret,
Cic. Off. 1, 25, 87:mos gentis est, equitare jaculari cursu cum aequalibus certare,
Sall. J. 6, 1:dic mecum quo pignore certes,
Verg. E. 3, 31:celeri sagittā,
id. A. 5, 485:certemus, spinas animone ego fortius an tu Evellas agro,
Hor. Ep. 1, 14, 4.— Poet., with acc.: hanc rem ( = de hac re), Sedigit. ap. Gell. 15, 24; cf. in pass.:cui (multae) certandae cum dies advenisset,
Liv. 25, 3, 14.—With dat. instead of cum:solus tibi certat Amyntas,
Verg. E. 5, 8; Hor. S. 2, 5, 19; id. Epod. 11, 18; 2, 20; id. C. 2, 6, 15; Verg. E. 8, 55; id. G. 2, 138; Ov. M. 14, 794.—Particularly of judicial disputations, to contend at law:3.inter se,
Cic. Verr. 2, 2, 16, § 39; cf. id. ib. 2, 2, 13, §32: in centumvirali judicio,
id. de Or. 1, 39, 177:si a duumviris provocarit, provocatione certato,
Liv. 1, 26, 6:si quid se judice certes,
Hor. S. 2, 1, 49:foro si res certabitur olim,
id. ib. 2, 5, 27.—With inf. (mostly poet.), to strive to do something, to labor, endeavor, struggle earnestly, to exert one ' s self:certantes ad summum succedere honorem,
Lucr. 5, 1123; so,inter se cernere,
id. 5, 394:dimittere se (nubes),
id. 6, 509:populum alium suorum sepelire,
id. 6, 1247:Phoebum superare canendo,
Verg. E. 5, 9:superare,
Ov. M. 5, 394:vincere,
Verg. A. 5, 194:tollere (hunc) tergeminis honoribus,
Hor. C. 1, 1, 8:inter se eruere quercum,
Verg. A. 4, 443:certat quisque evadere,
Curt. 9, 4, 33:frangere fluctus,
Plin. Pan. 81 fin.; Sil. 13, 222; Stat. S. 5, 3, 191. -
22 certus
certus, a, um [orig. P. a. from cerno; hence], adj., determined, resolved, fixed, settled, purposed: non dubius.I.(Acc. to cerno, II. D.) Certum est (mihi), it is determined, it is my ( thy, his, etc.) decision, resolution, will, I am resolved, I mean, etc. (mostly ante-class.; most freq. in Plaut.); with inf.: quorum virtuti belli Fortuna pepercit, Eorundem me libertati parcere certum est, Enn. ap. Cic. Off. 1, 12, 38 (Ann. v. 206 Vahl.):b.certum'st hominem eludere,
Plaut. Am. 1, 1, 109:tibi credere,
id. Aul. 4, 9, 7; cf. id. Capt. 3, 1, 32; id. Curc. 2, 1, 1; id. Cas. 2, 4, 15; id. Cist. 3, 1, 16; id. Ep. 5, 1, 57; id. Bacch. 5, 2, 37; id. Most. 1, 3, 80; id. Men. 5, 6, 12; id. Mil. 2, 3, 32; id. Merc. 3, 1, 7; id. Ps. 1, 5, 138; id. Poen. 5, 5, 25; id. Pers. 2, 2, 39; id. Rud. 3, 3, 22; id. Stich. 5, 4, 2; id. Trin. 2, 1, 34; id. Truc. 2, 6, 68; Ter. And. 2, 1, 11; id. Eun. 1, 2, 108: certum est deliberatumque, quae ad causam pertinere arbitror, omnia dicere, Cic. Rosc. Am. 11, 31:certum atque decretum est non dare signum,
Liv. 2, 45, 13:certum est igni circumdare muros,
Verg. A. 9, 153.—Certum'st mihi with inf., Plaut. As. 1, 3, 94; 3, 3, 23; id. Cas. 1, 1, 3; id. Mil. 3, 1, 154; id. Ps. 4, 8, 2; Cic. de Or. 2, 33, 144; Liv. 35, 46, 13; Ov. M. 9, 53 al.—Without inf., esp. parenthet., with expression of purpose by a fut. tense:certum est, malam rem potius quaeram cum lucro,
Plaut. Aul. 4, 6, 15:certum est, jam dicam patri,
id. Bacch. 3, 1, 15:certum est, ibo ad medicum,
id. Merc. 2, 4, 4: An. Certumn' est tibi? Ly. Certum, id. Poen. 2, 48; cf. id. Stich. 4, 2, 33.—With pron. or subst.: Ar. Certumne'st tibi istuc? He. Non moriri certius, Plaut. Capt. 3, 5, 74;so further with istuc,
id. ib. 2, 1, 20; Ter. Eun. 3, 3, 30:mihi autem abjurare certius est quam dependere,
Cic. Att. 1, 8, 3:ad eum senem oppugnare certum est consilium,
Plaut. Ep. 1, 2, 60:quae nunc sunt certa ei consilia, etc.,
Ter. And. 2, 3, 16:certa res hanc est objurgare,
Plaut. Am. 2, 2, 73; so id. Merc. 5, 2, 16; id. Mil. 2, 4, 45; Ter. And. 2, 2, 31; Plaut. Most. 3, 2, 16.—(From the time of the Aug. poets.) Transf. to the person who is determined upon something, determined, resolved, bent.(α).With inf.:(β).certa mori,
Verg. A. 4, 564 (cf. id. ib. 4, 475:decrevitque mori): certi non cedere,
Ov. M. 9, 43:certa sequi,
Val. Fl. 5, 47.—With gen. (cf. Ramsh. Gr. p. 323; Zumpt, Gr. § 437, n. 1;(γ).A. and S. § 213, R. 1): certus eundi,
Verg. A. 4, 554; Ov. M. 11, 440:desciscendi,
Tac. H. 4, 14:relinquendae vitae,
id. A. 4, 34:necis,
Sil. 6, 27:fugae,
Plin. Ep. 6, 16, 12:destinationis,
Tac. A. 12, 32:sceleris,
id. ib. 12, 66:consilii,
id. H. 2, 46.—With an:II.nec sat certa an cederet armis,
Sil. 9, 480.—An epithet of all those objects whose existence or reality is fixed, determined (hence in connection with definitus, Quint. 7, 10, 7;A.with praefinitus,
Suet. Galb. 14), or in respect to which there can be no doubt (hence opp. dubius, Quint. 7, 6, 3; 5, 12, 3; 12, 3, 6 al.).Object.1.Of things whose external qualities, number, etc., are invariable, established, settled, fixed, particular, specified, etc. (class.):b.Arboribus primum certis gravis umbra tributa,
Lucr. 6, 783:fruges, bacae,
Cic. Leg. 2, 8, 19:jam ad certas res conficiendas certos homines delectos ac descriptos habebat,
id. Cat. 3, 7, 16:concilium in diem certam indicere,
Caes. B. G. 1, 30 fin.;so with dies,
a fixed term, Cato, R. R. 149, 1; Cic. Att. 6, 2, 9; Nep. Chabr. 3, 1; Liv. 1, 50, 1; Tac. G. 9 al.; cf.:certis diebus,
Verg. G. 2, 329:quaerere ab judicibus cur in certa verba jurent, cur certo tempore conveniant, certo discedant,
Cic. Inv. 2, 45, 132; cf. Suet. Aug. 41:certum praefinitumque tempus,
id. Galb. 14; and:certum statumque vectigal,
id. Calig. 40:pecunia (opp. arbitraria), v. arbitrarius: finis aerumnarum,
Lucr. 1, 108; cf. id. 2, 512; 8, 1091; Hor. S. 1, 1, 106; id. Ep. 1, 2, 56:locus,
Caes. B. G. 5, 1, 6:numerus,
id. ib. 7, 75:signum,
fixed, agreed upon, id. B. C. 1, 27:naves,
fixed in number and quality, id. ib. 1, 56:pecuniae imperabantur,
id. ib. 3, 32 fin.:conviva,
i. e. a daily, constant guest, Hor. Ep. 1, 7, 75 Schmid:ecquem tu illo certiorem nebulonem,
Cic. Att. 15, 21, 2.—But sometimes indef., like quidam, and our certain, of things, the certainty of whose existence is given, but whose nature is not more definitely designated, or comes not into consideration (cf. aliquis):2.Cephaloedi mensis est certus, quo mense sacerdotem maximum creari oporteat,
Cic. Verr. 2, 2, 52, § 128:habet certos sui studiosos,
id. Brut. 16, 64:(hunc) certis rebus imperatis regnare jussit,
id. Sest. 27, 58:certi homines ad eam rem periti,
id. ib. 18, 41:res a certis hominibus corrupta,
id. Fam. 1, 2, 3; 4, 9, 2; 16, 11, 2; id. Marcell. 6, 16; id. Deiot. 4, 11; Liv. 34, 61, 7.—Hence in Quint. several times in connection with quidam and aliquis:ad certas quasdam dicendi leges alligati,
Quint. 8, prooem. § 2; so id. 8, prooem. § 12; 4, 2, 28; 5, 10, 2; 5, 10, 5; 9, 4, 8;11, 2, 28: aliquos compositionis certos pedes,
id. 10, 2, 13; so id. 7, prooem. § 4; and subst.:in his certos aliquos docebit,
id. 2, 8, 13.—Trop., of things whose internal moral qualities are established, fixed, can be relied upon, sure, unerring, to be depended upon, true, faithful, [p. 321] etc. (so most freq. in all periods and species of composition; syn.: firmus, confirmatus, exploratus, indubitatus, manifestus al.).a.Of persons: amicus certus in re incertā cernitur, Enn. ap. Cic. Lael. 17, 64; cf.:b.tu ex amicis certis mi es certissimus,
Plaut. Trin. 1, 2, 57:certi homines, quibus dem litteras,
Cic. Fam. 1, 7, 1; cf. id. Cat. 3, 7, 16; Nep. Paus. 2, 4; id. Alcib. 10, 1; Cic. Rosc. Am. 19, 53; id. Verr. 2, 2, 64, § 156:certus enim promisit Apollo, etc.,
Hor. C. 1, 7, 28:auctor (mortis),
Quint. 6, 3, 68; cf. Suet. Tib. 5:adversus hostem nec spe nec animo certiorem, i. e. firmiorem,
Liv. 10, 35, 17: apud latera certos collocaverat, Sall. ap. Serv. ad Verg. A. 1, 576 (H. 1, 53 Dietsch); cf. Nep. Dion, 9, 2:per litora certos dimittam,
Verg. A. 1, 576:certissimus auctor (Phoebus),
id. G. 1, 432.—Of things:B.satis animo certo et confirmato,
Cic. Quint. 24, 77; cf.pectora,
Verg. A. 9, 249, and certior indoles, Suet. Ner. 10:promissa,
Cic. Fam. 6, 12, 1:parata dicendi copia et certa,
Quint. 10, 6, 6; id. 6, prooem. §9: jus,
id. 12, 3, 6 et saep.:jactus (telorum),
Tac. A. 14, 37; cf.in this sense certa hasta,
Verg. A. 11, 767:sagitta,
Hor. C. 1, 12, 23:fides segetis,
id. ib. 3, 16, 30:spes,
id. C. S. 74:trames,
id. S. 2, 3, 49:lar,
id. Ep. 1, 7, 58 al.:plana et certa,
Plaut. Pers. 2, 2, 1:certa et clara,
Ter. Hec. 5, 4, 1 Ruhnk.; so Liv. 22, 39, 22; cf. Hor. S. 2, 6, 27.—Subst., with gen.:certa maris,
Tac. H. 4, 81.—Subject., of that which is established by evidence, etc., placed beyond doubt, certain, sure, true, proved, established (class.; esp. freq. in neutr.):2.cum ad has suspitiones certissimae res accederent,
Caes. B. G. 1, 19; 5, 29:incerta pro certis malebant,
Sall. C. 17, 6; cf.:incerta pro certis mutare,
id. J. 83, 1:postremo certior res,
Liv. 29, 6, 12:certiora esse dicunt quam, etc.,
Cic. N. D. 3, 5, 13; id. Att. 3, 11, 2; Liv. 10, 35, 12: So. Satin hoc certum'st? Ge. Certum:hisce oculis egomet vidi,
Ter. Ad. 3, 2, 31:jam satis certumst virginem vitiatam esse?
id. Enn. 4, 4, 36:cum certius tibi sit me esse Romae quam mihi te Athenis,
Cic. Att. 1, 9, 1:id parum certum est,
Liv. 5, 35, 3:cum de altero intellectu certum est, de altero dubium,
Quint. 7, 6, 3; cf. id. 7, 3, 4: non certum traditur, with interrog.-clause, Liv. 2, 8, 8:nec quicquam certi respondes mihi?
Ter. Hec. 4, 4, 84:neque tanto spatio certi quid esset explorari poterat,
Caes. B. G. 7, 45:certum inveniri non potest ne... an,
id. B. C. 1, 25:si quicquam humanorum certi est,
Liv. 5, 33, 1: Ph. Civemne? Th. Arbitror:Certum non scimus,
Ter. Eun. 1, 2, 31; cf. id. Phorm. 1, 2, 98; Cic. Att. 12, 23, 2.—So, certum scire, to know for a certainty, Ter. Eun. 5, 3, 12; id. Hec. 3, 1, 44; Cic. Fam. 9, 23 init.:certum habere,
to reckon certain, id. Att. 1, 13, 1; Liv. 36, 28, 4; 5, 3, 2; Quint. 2, 3, 9; Col. 2, 22, 5 al.:certum respondeo,
Cic. Ac. 2, 29, 92:cognoscere, Auct. B. Alex. 53: comperire, Auct. B. Hisp. 22.—So also pro certo habere,
Cic. Att. 10, 6, 3; Matius ap. Cic. Att. 9, 15, A med.; Sall. C. 52, 17; Suet. Dom. 23:negare,
Cic. Att. 5, 21, 5:polliceri,
id. Agr. 2, 37, 102:dicere aliquid,
id. Brut. 3, 10:ponere,
Liv. 23, 6, 8:scire,
id. 25, 10, 1:affirmare,
id. 27, 1, 13; 3, 23, 7; cf. id. 1, 3, 2 Drak.:creditur,
Sall. C. 15, 2:coeperit esse,
Quint. 5, 12, 2:certius cognoscere ex aliquo de aliquā re,
Caes. B. G. 5, 52, 5.—Strengthened by comp.:quin nihil invenies magis hoc certo certius,
Plaut. Capt. 3, 4, 111; cf.:et hoc certo certius est et saepissime constitutum,
Dig. 42, 8, 10, § 14:certo certius,
Ambros. in Ephes. 5; Paul. Vit. St. Ambros. 25; App. M. 9, p. 237, 27.—In Plaut. certum or certius facere alicui, to give certainty to one concerning any thing, make him certain, Plaut. Men. 2, 1, 17; 5, 2, 12; id. Ps. 2, 2, 4.—Transf. to the person who is made certain in reference to a thing, certain, sure:A.certi sumus periisse omnia,
Cic. Att. 2, 19, 5:num quid nunc es certior?
Plaut. Am. 1, 1, 191:posteritatis,
i. e. of posthumous fame, Plin. Ep. 9, 3, 1:sententiae,
Quint. 4, 3, 8:judicii,
Sen. Ep. 45, 9:certus de suā geniturā,
Suet. Vesp. 25:damnationis,
id. Tib. 61:exitii,
Tac. A. 1, 27:spei,
id. H. 4, 3:matrimonii,
id. A. 12, 3:certi sumus, etc.,
Gell. 18, 10, 5.—In class. prose mostly in the phrase certiorem facere aliquem (de aliquā re, alicujus rei, with a foll, acc. and inf., with a rel.-clause or absol.), to inform, apprise one of a thing:me certiorem face,
Ter. Phorm. 4, 3, 69:ut nos facias certiores,
Plaut. Curc. 5, 2, 32:uti se (sc. Caesarem) de his rebus certiorem faciant,
Caes. B. G. 2, 2:qui certiorem me sui consilii fecit,
Cic. Att. 9, 2, a, 2:Caesarem certiorem faciunt, sese non facile ab oppidis vim hostium prohibere,
Caes. B. G. 1, 11:faciam te certiorem quid egerim,
Cic. Att. 3, 11, 1.— With subj. only:milites certiores facit, paulisper intermitterent proelium,
Caes. B. G. 3, 5 fin. — Pass.:quod crebro certior per me fias de omnibus rebus,
Cic. Fam. 1, 7, 1; so Caes. B. G. 1, 7; Sall. J. 104, 1:Caesar certior factus est, tres jam copiarum partes Helvetios id flumen transduxisse,
Caes. B. G. 1, 12; so id. ib. 1, 21; 1, 41; 2, 1; Sall. J. 82, 2; Nep. Att. 12, 3:factus certior, quae res gererentur,
Caes. B. C. 1, 15:non consulibus certioribus factis,
Liv. 45, 21, 4.—Also in posit., though rarely:fac me certum quid tibi est,
Plaut. Ps. 1, 1, 16; 4, 6, 35; Verg. A. 3, 179:lacrimae suorum Tam subitae matrem certam fecere ruinae,
Ov. M. 6, 268.— Hence, adv. in two forms.certō, with certainty, certainly, surely, of a truth, in fact, really, object. and subject. (cf. supra, II. A. and B.); only in the comic poets, and sometimes (most. freq. in his epistt.) in Cic., while the adverbial form certe belongs to all periods and all species of composition. The difference between them is, perhaps, merely historical; but v. infra, certe, B. I. 2. init.1.Object.:b.perii certo, haud arbitrario,
Plaut. Poen. 3, 5, 42; cf. id. Merc. 2, 3, 106:mihi certo nomen Sosia'st,
id. Am. 1, 1, 176; id. Men. 2, 2, 39; Ter. Phorm. 1, 3, 12:nihil ita exspectare quasi certo futurum,
Cic. Tusc. 5, 28, 81 (cf. the passage cited under certo, I. 1., from id. Div. 2, 7, 18).—In affirm. answers: Me. Liberum ego te jussi abire? Mes. Certo, yes, certainly, Plaut. Men. 5, 8, 9; so id. ib. 5, 9, 50; 2, 3, 38; id. Poen. 5, 5, 21; Ter. Eun. 5, 1, 9.—2.Subject.a.In gen. (very rare):b.certo enim ego vocem hic loquentis modo mi audire visus sum,
Plaut. Aul. 4, 5, 4:ego rus abituram me esse certo decrevi,
Ter. Hec. 4, 4, 10: Th. Quid aīs? Py. Atqui certo comperi, id. Eun. 5, 1, 9.—Esp. in the formula of asseveration, certo scio, I certainly know, I am fully persuaded, beyond all doubt (class.):B.certo edepol scio, me vidisse, etc.,
Plaut. Mil. 2, 3, 2; id. Truc. 1, 1, 49; Ter. And. 5, 4, 26; id. Ad. 4, 5, 14; id. Eun. 1, 2, 119; id. Heaut. 1, 1, 19:quod te moleste ferre certo scio,
Cic. Att. 1, 12, 3; 2, 23, 2; id. Fam. 4, 13, 6; id. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6; id. Rosc. Am. 8, 21; id. Phil. 3, 6, 17; id. Sen. 1, 1; 1, 2; Sall. J. 9, 2; id. C. 51, 16:veniunt in mentem mihi permulta: vobis plura, certo scio,
Cic. Caecin. 19, 55 (cf. under certe, I. 2.).—certē (class.; cf. supra, certo init.).I. 1.Object.:b.certe edepol, tu me alienabis,
Plaut. Am. 1, 1, 243:ego quidem ab hoc certe exorabo,
id. Bacch. 5, 2, 58:certe hercle,
id. As. 2, 1, 15; cf. Ter. Phorm. 5, 1, 8; Plaut. Truc. 1, 2, 71; Ter. And. 2, 2, 10:quom is certe Renuntiarit,
id. Heaut. 4, 4, 4:certe captus est!
id. And. 1, 1, 55:certe ut videamur cernere eum,
Lucr. 4, 760:si enim scit, certe illud eveniet: sin certe eveniet, nulla fortuna est,
Cic. Div. 2, 7, 18; cf. id. N. D. 1, 2, 5:fuit certe id aequum et certe exspectatum est, etc.,
id. Planc. 16, 38:ea certe vera sunt,
id. Mil. 35, 96:M. Catoni certe licuit, etc.,
id. Rep. 1, 1, 1:jam illa perfugia certe minime sunt audienda,
id. ib. 1, 5, 9:cum se certe decessurum videret,
id. Verr. 2, 3, 44, § 104; Cat. 62, 8:certe hinc Romanos olim fore ductores pollicitus,
Verg. A. 1, 234:o dea certe,
a goddess surely, id. ib. 1, 328:postremo expellet certe vivacior heres,
Hor. S. 2, 2, 132:placuit tibi, Delphice, certe, Dum, etc.,
Ov. M. 2, 543 al. — Comp.:speculatores mittere, qui certius explorata referant,
Liv. 3, 40, 13; 35, 48, 3:si reperire vocas amittere certius,
Ov. M. 5, 519; App. M. 2, p. 118, 1.— Sup., Tert. Pall. 4.—In an answer of affirmation:2.estne ipsus an non est! Is est, Certe is est, is est profecto,
Plaut. Trin. 4, 3, 65; so Ter. Ad. 1, 1, 53; Cic. Tusc. 1, 5, 9; id. Clu. 54, 149; id. Phil. 1, 15, 37; id. Ac. 2, 35, 113; and in confirmation of a preceding fact: venerat, ut opinor, haec res in judicium. Certe, certainly, surely, Cic. Rosc. Com. 14, 42; id. Fam. 4, 2, 5; id. Or. 42, 144; cf. id. Off. 3, 29, 105; id. Fin. 2, 27, 91.—Subject., mostly in the phrase certe scio, I know to a certainty, I am sure (acc. to Klotz ad Cic. Sen. 1, 2, certe scio = certum est me scire, I am fully convinced: certo scio = certum est quod scio, my knowledge is accurate, etc.):b.certe edepol scio, si aliud quicquam est quod credam aut certo sciam, etc.,
Plaut. Am. 1, 1, 115:edepol certo scio,
id. Bacch. 2, 3, 20:scelestiorem me hac anu certe scio Vidisse numquam,
id. Aul. 1, 1, 21; cf. Cic. Arch. 12, 32:ex litteris certe scire potuistis,
id. Font. 4, 8; id. Phil. 12, 12, 29:quod iste certe statuerat ac deliberaverat non adesse,
id. Verr. 2, 1, 1, § 1.—In affirm. answers: Ar. Ain' vero? Le. Certe, inquam, Plaut. As. 3, 3, 132: Ch. Ain'tu? So. Certe, sic erit, Ter. Heaut. 5, 3, 12.—c.In a subjective supposition or presumption that a thing is so, certainly, surely, assuredly, doubtless, of course; Gr. isôs:(β).ah nugas agis, Certe habes,
Plaut. Aul. 4, 4, 25; id. Bacch. 5, 2, 58:si me tanti facis, quanti certe facis,
Cic. Fam. 11, 16, 3; 7, 8, 1; cf. Verg. A. 1, 234; Ov. M. 2, 423; Prop. 2, 7, 1. —In interrog., Cic. Leg. 1, 1, 3; Suet. Aug. 33.—II.Affirming with restriction, yet surely, yet indeed, at least, notwithstanding (very freq. in prose and poetry, esp. after the class. per.).A.Alone:B.si non ipsā re tibi istuc dolet, Simulare certe est hominis,
Ter. Ad. 4, 7, 16:cingitur, certe expedit se,
Plaut. Am. 1, 1, 152:ut homines mortem vel optare incipiant, vel certe timere desistant,
Cic. Tusc. 1, 49, 117:haec... sint falsa sane, invidiosa certe non sunt,
id. Ac. 2, 32, 105:qui... ut non referat pedem, sistet certe,
id. Phil. 12, 4, 8:res fortasse verae, certe graves,
id. Fin. 4, 3, 7; cf. Liv. 9, 11, 13:consulatum unum certe plebis Romanae esse,
id. 22, 34, 11:quos quoniam caeli nondum dignamur honore, Quas dedimus certe terras habitare sinamus,
Ov. M. 1, 195 et saep.:quo quid sit beatius, mihi certe in mentem venire non potest,
Cic. Tusc. 5, 28, 81; so,ego certe,
Quint. 8, 3, 65; 9, 4, 57:certe ego,
Sall. J. 31, 5; Ov. H. 19, 81; id. M. 13, 840; id. Tr. 4, 5, 13:mihi certe,
Quint. 10, 3, 23:ipse certe,
id. 8, 6, 30; Curt. 7, 4, 19; 7, 6, 22.—With other particles.1.With tamen:2.illud certe tamen, quod jam amplexi sumus,
Cic. de Or. 3, 6, 22; id. Sen. 23, 84.—With at: quod (consilium) si non fuerit prudens, at certe ab optima fide proficiscetur, Balb. et opp. ap. Cic. Att. 9, 7, A, 1; Ov. F. 3, 351; cf. at II. 3.—3.With sed: non integrā re, sed certe minus infractā, quam, etc., Att. ap. Cic. Att. 9, 10, 8; cf. Cic. Leg. 1, 21, 56 dub. B. and K. —4.With quidem:ubi sit animus, certe quidem in te est,
Cic. Tusc. 1, 29, 70:quoniam volumus quidem certe senes fieri,
id. Sen. 2, 6; id. Quint. 15, 50:certe quidem vos estis Romani, etc.,
Liv. 45, 22, 5. (But quidem does not belong with certe in such passages as the foll.:hic quidem certe memorat, etc.,
Plaut. Am. 1, 1, 261 al.; v. quidem; cf. also aut and vel.) -
23 decerno
dē-cerno, crēvi, crētum, 3 (the syncop. forms decreram, etc., decrerim, etc., decresse are freq. in Cicero and Liv., also Plaut. Curc. 5, 3, 25; Ter. Hec. 1, 2, 73; 2, 1, 15, but not in Caes., where is only decreverat, B. G. 4, 17; 5, 5 fin.; 5, 53, 2), v. a. and n.I.(acc. to cerno, no. II. 3.) To decide, determine any thing disputed or doubtful. For syn. cf.: scisco, jubeo, statuo, constituo, dico, sancio, consilium capio, destino, obstino, definio, determino.A.Prop., of a judge, magistrate, etc., to pronounce a decision respecting something; to decide, judge, determine, decree; to vote for any thing (very freq. and class.).—Const. with acc., with acc. et inf., a relat. clause, with de, or absol.:2.alias (Verres praetor) revocabat eos, inter quos jam decreverat decretumque mutabat, alias, etc.,
Cic. Verr. 2, 1, 46:si quod est admissum facinus, si caedes facta, idem (Druides) decernunt,
Caes. B. G. 6, 13, 5:consules de consilii sententia decreverunt secundum Buthrotios,
Cic. Att. 16, 16, C, § 11: decernere vindicias secundum servitutem, in favor of slavery, i. e. restore the slave to his master, Liv. 3, 47, 5; cf. Caes. B. C. 1, 5, 4:cum senatus triumphum Africano decerneret,
id. Fin. 4, 9, 22; cf.of a single senator: non decrevi solum, sed etiam ut vos decerneretis laboravi,
id. Prov. Cons. 11, 28;so supplicationem decernere,
id. Fam. 15, 4, 11;so also: Crassus tres legatos decernit,
id. ib. 1, 1, 3:D. Junius silanus supplicium sumendum decreverat,
Sall. C. 50, 4:quando id bellum senatus decrevisset, quando id bellum populus R. jussisset?
Liv. 41, 7; 42, 36; id. 5, 36; id. 26, 2:id quod senatus me auctore decrevit,
Cic. Phil. 6, 1, 1; Caes. B. C. 1, 2, 2:qui ordo decrevit invitus,
on compulsion, Cic. Phil. 1, 6, 13:Ligures ambobus consulibus decernuntur,
id. Liv. 42, 10; cf.:provinciam desponsam non decretam habere,
Cic. Prov. Cons. 15 (v. the whole passage in connection):provinciae privatis decernuntur,
Caes. B. C. 1, 6, 4 et saep.:ex annuo sumptu, qui mihi decretus esset,
Cic. Att. 7, 1, 6 et saep.:mea virtute atque diligentia perditorum hominum patefactam esse conjurationem decrevistis,
id. Cat. 4, 3: cum pontifices decressent ita;SI, etc.,
id. Att. 4, 2, 3:senatus decrevit populusque jussit, ut, etc.,
id. Verr. 2, 2, 67: in jure dicundo, ita decrevit, ut, etc., Suet. Galb. 7; cf.of individuals: Hortensii et mea et Luculli sententia... tibi decernit, ut regem reducas, etc.,
Cic. Fam. 1, 1, 3.— Impers.:in parricidas rei publicae decretum esse,
Sall. Cat. 51, 25.—Esp. of the emperor, to determine the law by deciding a case:quodcumque imperator cognoscens decrevit, legem esse constat,
Dig. 1, 4, 1, § 1; Just. Inst. 1, 2, 6.Transf., beyond the judicial sphere, to decide, determine, judge: qui nequeas nostrorum uter sit Amphitruo decernere, Plaut. fragm. ap. Non. 285, 26:B.rem dubiam decrevit vox opportune emissa,
Liv. 5, 55; cf.:primus clamor atque impetus rem decrevit,
id. 25, 41; Plin. 17, 27, 46, § 258:de his Catonis praecepta decernent,
id. 17, 22, 35, § 190:duo talenta pro re nostra ego esse decrevi satis,
Ter. Heaut. 5, 1, 67; id. Hec. 4, 1, 27:quam decrerim me non posse diutius habere,
id. ib. 1, 2, 73:in quo omnia mea posita esse decrevi,
Cic. Fam. 2, 6, 3; id. Att. 3, 15, 7:illum decrerunt dignum, suos cui liberos committerent,
Ter. Hec. 2, 1, 15:in ejus controversiis quid decernas, non a te peto,
Cic. Fam. 13, 59: aliquem decernere hostem, to proclaim one an enemy by a formal decree, id. Phil. 11, 7, 16.— Absol.:nequeo satis decernere,
Ter. Ad. 4, 2, 5.Milit., to decide by combat; hence (like cernere and certare), in gen., to fight, combat, contend:2.castra castris conferamus, et Samnis Romanusne imperio Italiam regant, decernamus,
Liv. 8, 23, 9; id. 1, 23, 9:in ipso illo gladiatorio vitae certamine, quod ferro decernitur,
Cic. de Or. 2, 78, 317:proelium,
id. Fam. 10, 10:pugnam,
Liv. 28, 14; cf. id. ib. 33: de bello decernere, Auct. B. Hisp. 5 fin. Oud. N. cr.:ne armis decernatur,
Cic. Att. 7, 3, 5; cf.:ferro ancipiti decernunt,
Verg. A. 7, 525:and armis, ferro,
id. ib. 11, 218; 12, 282; 695 (cf. et cernere ferro, id. ib. 709):cursibus et crudo caestu,
id. G. 3, 20:cornibus inter se,
id. ib. 218:lapidibus et subselliorum fragminibus,
Suet. Ner. 26 et saep.:contra magnam vim hostium, artificio magis quam viribus, Auct. B. Afr. 14: acie,
Liv. 2, 14; Nep. Milt. 4, 4:proelio cum proditore,
Just. 13, 8, 4:classe decreturi,
Nep. Hann. 10, 4:integriore exercitu,
id. Eum. 9 fin.—Absol.:decernendi potestatem Pompeio fecit,
Caes. B. C. 3, 41; cf. Liv. 21, 41.Transf., beyond the milit. sphere:II.decernite criminibus, mox ferro decreturi,
Liv. 40, 8 fin. —So of a judicial contest:uno judicio de fortunis omnibus decernit,
Cic. Quint. 2, 6; cf. Quint. 10, 1, 29;and qui judicio decernent,
id. 12, 7, 5:de salute reipublicae,
Cic. Att. 8, 5, 2:pro mea omni fama fortunisque,
id. de Or. 2, 49:utinam meo solum capite decernerem,
id. Att. 10, 9; Caes. B. C. 1, 35, 3.With reference to one's own acts, to decide, determine on doing something; to determine, resolve on something (freq. in all periods and styles).—Constr., with inf. and with acc. and inf.:A.si tu fluctus e gurgite tollere decreris, Lucil. ap. Rufin. § 26 (p. 238 ed. Frotsch.): quicquid peperisset decreverunt tollere,
Ter. Andr. 1, 3, 14:Caesar his de causis Rhenum transire decreverat,
Caes. B. G. 4, 17 et saep.:eos me decretum est persequi mores patris,
Plaut. Asin. 1, 1, 58; id. Stich. 1, 3, 65; Ter. Heaut. 3, 1, 56; cf.:certum atque decretum est non dare signum,
Liv. 2, 45:reliquam aetatem a republica procul habendam decrevi,
Sall. C. 4. With ut and subjunct.:hic decernit ut miser sit,
Cic. Tusc. 3, 27, 65.—With accus.:quicquam decernere,
id. ib. —Hence, dē-crētum, i, n.(Acc. to no. I. A.) A decree, decision, ordinance of any political or judicial body (for syn. cf.:B.scitum, edictum, consilium, jus): senatus Caelium ab rep. removendum censuit. Hoc decreto eum consul senatu prohibuit,
Caes. B. C. 3, 21, 3:si qui eorum (sc. Druidum) decreto non stetit, sacrificiis interdicunt,
id. B. G. 6, 13, 5; cf. id. ib. §10: vestra responsa atque decreta evertuntur saepe dicendo,
Cic. Mur. 13 fin.; id. Verr. 2, 2, 48:decurionum,
id. Rosc. Am. 9, 25 et saep.:Caesaris,
Vulg. Act. 17, 7.—Esp. leg. t. t., a decision of the emperor as judge, a precedent (cf. rescriptum), Gai. 1, 5; Just. Inst. 2, 15, 4.—Transf., in philos. lang. as a translation of the Gr. dogma, principle, doctrine, precept, Cic. Ac. 2, 9, 27; id. ib. § 29; cf. Sen. Ep. 94, 2 sq. and 95, 9 sq. (quis philoso, phorum) decretis suis paret? Lact. 3, 15, 3. -
24 certo
I certō adv. [ certus ]1) наверно, с уверенностью, доподлинноc. scio Pl, Ter, C etc. — я уверен, несомненно, да, конечно2) твёрдо, окончательно (c. decrevi Ter)II certo, āvī, ātum, āre [одного корня с cerno, certus ]1) стараться наперерыв, состязаться, спорить (cum aliquo de aliqua re и inter se aliquā re C etc.; alicui V etc.)c. verbis L — вести диспут, пререкатьсяpro suā potentiā c. Sl — бороться за своё могущество2) бороться, сражатьсяc. bello (acie) de re aliqua L, V etc. — воевать за что-л.c. cum hostibus pro salute, non pro gloriā Sl — бороться с врагами не для славы, а чтобы спасти себя3) усердно стараться, горячо стремиться (c. vincere V; c. tollere aliquem tergeminis honoribus H)4) юр. судитьсяinter se jure c. C — судиться друг с другом -
25 certus
a, um [ cerno ]1) верный, известный, не подлежащий сомнению ( res C)certum mihi est Pl, C etc. — знаю наверное, я уверенpro certo ( или certum) — наверное, с уверенностью (habere C, L etc., scire L, putare, negare, polliceri C, esse Q)ad certum redigere L — выяснить, точно установить, удостоверитьcertissimis criminibus et testibus fretus C — опираясь на самые бесспорные улики и свидетельские показанияfacere aliquem certiorem C, Cs etc. (реже certum Pl, V, O) de re aliquā или rei alicujus — уведомить кого-л. в чём-л.faciam te certiorem, quid egerim C — я поставлю тебя в известность о том, что сделаюCaesar certior factus est Cs — Цезаря уведомили; ноmilites certiores facit paulisper intermitterent proelium Cs — (Гальба) даёт указание солдатам прервать на короткое время сражение2) верный, преданный, истинный, надёжныйamicus c. in re incertā cernitur погов. Enn ap. C — истинный друг узнаётся в превратностях3) определённый, точный, твёрдо установленный (tempus, locus C; numerus Su); верный, несомненный ( lucrum Su)conviva c. H — постоянный сотрапезникnon quivis, sed c. quidam C — не любой, а вполне определённый4) правдивый, неложный (c. enim promisit Apollo H)5) уверенныйc. eventūs T — уверенный в (предстоящем) успехеspei c. T — полный надежды6) точный, добросовестный (naturaererum explorator Ap)7) бьющий без промаха, меткий ( sagitta H)8) решившийсяc. eundi V, O — решившийся идтиc. relinquendae vitae T (c. mori V) — решившийся умереть9) решённыйcertum atque decretum est non dare signum L — твёрдо решено и приказано не давать сигнала (к бою)certum est mihi ( consilium) или certa est mihi res aliquid facere Pl, Ter — я твёрдо решился что-л. сделать10) (= quidam) некоторый, известныйcerti homines C, L — некоторые люди -
26 concerno
con-cerno, —, —, ereвместе просеивать, т. е. смешивать ( alicui rei Aug) -
27 cretio
crētio, ōnis f. [ cerno ] юр. (тж. c. hereditatis)креция, формальное заявление о принятии наследства, делавшееся в течение 100 — иногда 60 — дней со дня объявления завещания наследнику (c. vulgaris G) или со дня смерти завещателя (c. continua G)c. simplex C — простая креция, т. е. излишняя ( поскольку реального наследства нет)c. libera C — свободная креция, т. е. пункт завещания о наследстве без указаний на характер его передачиc. perfecta G, Dig — совершенная креция ( если оговорено лишение наследства в случае просрочки креции)c. imperfecta G, Dig — несовершенная креция ( если такой оговорки нет) -
28 cretura
crētūra, ae f. [ cerno ]мякина, высевки Pall -
29 cretus
-
30 crevi
-
31 cribrum
crībrum, ī n. [одного корня с cerno ]сито, решето ( tenui cribro cernere PM)imbrem in c. gerere погов. Pl — носить воду решетом -
32 crimen
crīmen, inis n. [одного корня с cerno ]1) обвинение, упрёк (c. falsum C)c. maleficii (proditionis) C — обвинение в преступлении (в измене)c. meum C — обвинение, предъявленное мною или мнеcrimina alicujus L, Nep — выдвинутые кем-л. обвиненияc. in aliquem L — обвинение, предъявленное кому-л.alicui c. alicujus rei inferre C и in aliquem c. intendere L — обвинять кого-л. в чём-л.in c. vocare C (adducere PM) — обвинятьin c. vocari Nep (venire Ter) или esse in crimine C — быть обвиняемымnavale c. C — преступление по отношению к флотуfingere alicui c. alicujus rei C — ложно обвинить кого-л. в чём-л.ubi est c.? C — на чём основывается обвинение?2) обвиняемый, преступник (causa, c. caputque malorum V; posteritatis c. esse O)3) вина, проступок, грех, преступление (fateri c. Su)crimini dare alicui aliquid C — ставить (вменять) кому-л. что-л. в винуfacti c. habere J — действительно совершить преступление4) прелюбодеяние (crimine creatus, sc. Alcides O; aliquem de crimine procreare Sil)5) недостаток, вред ( crimina brassicae PM) -
33 debeo
dēbeo, uī, itum, ēre [из *. dehibeo от de + habeo ]1)а) быть должным, задолжать ( alicui pecuniam C)aliquid satis dato d. C — получить что-л. в долг под соответствующий залогilli, quibus debeo C — мои кредиторыilli, qui debent C (debentes L, Sen) — должникиanimam d. погов. Ter — задолжать душу (т. е. быть по уши в долгах)б) pass. deberi причитаться, следовать (pecunia debetur alicui C etc.)2) быть обязанным (d. alicui gratiam C, salutem, vitam O); ощущать необходимостьdicere debentia dici H — сказать то, что должно быть сказано3) преим. pass. быть обречённымurbem cerno d. O — я вижу, что (троянцам) суждено построить город (Рим)habet, quod sibi debebatur Pt — он получил то, что заслужилdeberi morti H (fatis V) — быть подвластным смерти (обречённым на смерть) -
34 decerno
dē-cerno, crēvī, crētum, ere1) решать (aliquid или de aliquā re C etc.); разрешать ( rem dubiam L)2) уразуметь, понять (nequeo satis d. Ter)3) юр. постановлять в судебном порядке, выносить приговорsi caedes facta, Druĭdes decernunt Cs — если совершено убийство, то решение (по нему) выносят друидыalias revocabat eos, inter quos jam decreverat, decretumque mutabat, alias inter alios contrarium decernebat ac proximis paulo ante decreverat C (Beppec) — то обратно вызывал людей, по делу которых уже вынес решение, и изменял приговор, то выносил решения, противоположные тем, которые совсем недавно были вынесены по последним (аналогичным) делам4) постановлять в законодательном порядке (senatus decrevit L; consules decreverunt C)d. classem ingentem Just — вынести решение о сооружении огромного флотаtumultum d. C — объявить страну на положении войны5) присуждать (alicui praemium Sl); назначать (alicui triumphum C, VM; alicui provinciam Cs, Su); выделять ( tempus ad aliquam rem Sl); ассигновать ( pecunias ad ludos C)alicui bellum d. Just — возложить на кого-л. ведение войны (главное командование)6) решаться, принимать решениеpf. decrevi Ter, Sl, C etc. — я полагаю, убеждён, думается мне7) судиться, тягаться, спорить на суде ( pro suā famā fortunisque C)qui judicio decernunt Q — тяжущиеся стороны8) решать оружием, сражаться, бороться (d. pugnam L; d. equestri proelio QC) -
35 discerno
dis-cerno, crēvī, crētum, ere1) отделять, разделять (Lusitaniam a Baetica discernit mons PM)telas d. tenui auro V — расшить ткань золотыми нитями2) различать ( aliquid visu PM); отличать (jus et injuriam T; aliquid ab aliquā re Lcr, C)3) распознавать, узнавать ( suos Cs)4) решать, улаживать ( lites ruricolarum Calp) -
36 excerno
ex-cerno, crēvī, crētum, ere1) отделять, отбирать (aliquem ex numero captorum L; furfures a farinā Col)2) выделять, выводить наружу ( urīnam CC) -
37 incerno
in-cerno, crēvī, crētum, ereпросеивать ( cribro terram Cato); посыпать (piper cum sale i. H) -
38 incretus
I in-crētus, a, um [ cerno ]непросеянный, непровеянный ( furfures Ap)II incrētus, a, um part. pf. к incerno -
39 recrementum
recrēmentum, ī n. [re + cerno ]отходы, отбросы ( farris PM); нечистоты AG -
40 secerno
sē-cerno, crēvī, crētum, ere1) отделять (aliquid aliquā re или ab, ex aliquā re L, H, Su etc.); выделять (aliquid praedae in publicum L); уводить, отрывать ( aliquem populo H); разделять ( terras ac mare Lcr)2) исключать, устранять, удалять ( minus idoneos senatores Su)
См. также в других словарях:
Cerno — Village Country Bosnia and Herzegovina Municipality … Wikipedia
Cerno (Ljubuški) — Village Country Bosnia and Herzegovina Canton … Wikipedia
cerno — (Del lat. circĭnus, círculo). 1. m. Corazón de algunas maderas duras, como el roble. 2. Ast. cerne … Diccionario de la lengua española
Cerno LLC — This article is about Cerno LLC. For Cerno (village), see Cerno. Cerno LLC Industry industrial design manufacturing furniture LED lighting Founder(s) Daniel Wacholder, Nick Sheridan, Bret Englander Headquarters 2139 Laguna Canyon Road Laguna… … Wikipedia
Cerno — 43° 12′ 50″ N 17° 37′ 06″ E / 43.2139, 17.6183 … Wikipédia en Français
cerno — ► sustantivo masculino CARPINTERÍA Corazón de algunas maderas duras. * * * cerno (del lat. «circĭnus», círculo; Ast.) m. Cerne de los árboles. * * * cerno. (Del lat. circĭnus, círculo). m. Corazón de algunas maderas duras, como el roble. || 2.… … Enciclopedia Universal
Tierno Bokar — (Fula: Cerno Bokar), full name Tierno Bokar Saalif Tall, (1875–1939) was an African mystic, Sufi sage, and a Muslim spiritual teacher of the early twentieth century famous for his message of religious tolerance and universal love. Contents 1 Life … Wikipedia
Ljubuški — 43° 11′ 49″ N 17° 32′ 42″ E / 43.1969, 17.5450 … Wikipédia en Français
Thilogne — 13°36′0″N 15°58′0″O / 13.6, 15.96667 … Wikipédia en Français
abscission — ● abscission nom féminin (latin abscissio, de abscindere, couper) Rupture normale du pédoncule des feuilles d automne ou des fruits mûrs, entraînant leur chute. ⇒ABSCISION, ABSCISSION, subst. fém. CHIR., vieilli. Synon. de excision, action de… … Encyclopédie Universelle
abscision — ⇒ABSCISION, ABSCISSION, subst. fém. CHIR., vieilli. Synon. de excision, action de retrancher une partie molle peu volumineuse du corps. P. ext. BOT. Couche d abscission. Endroit du pétiole d une feuille où celle ci se détache de la tige : • F.… … Encyclopédie Universelle