-
1 Hispal(i)enses
Hispal(i)ēnses, ium m. -
2 Hispal(i)enses
Hispal(i)ēnses, ium m. -
3 Laris(s)enses
Lārīs(s)ēnsēs, ium m. -
4 Laris(s)enses
Lārīs(s)ēnsēs, ium m. -
5 ensis
ēnsis, is, m. (= altind. así-h, Schwert, Schlachtmesser), das (gerade, zweischneidige) Schwert zum Hauen (dagegen gladius das gewöhnliche auf Hieb und Stich eingerichtete), gew. als Waffe der Heroen, I) eig.: loricae et coni et enses, Fronto: regis ensis, Varro fr.: ensis capulus, Solin.: ensis ferreus, Varro fr.: ensis flexus (krumm gebogenes), Amm.: ensis civilis, Henkerschwert für die Bürger, Sen. rhet.: robigine obsiti enses, Flor.: facie positi ensis, in Gestalt eines liegenden Schw., Mela: strenui sagittis eminus vel ensibus comminus, Apul.: lateri accommodat ensem, Verg.: in advenientis arma hostis vanum caesim cum ingenti sonitu ensem deiecit, Liv.: ferit ense Osirim, Verg. – II) meton.: A) = königliche Würde, Lucan. 5, 61. – B) = Krieg, Sil. 7, 167. Stat. Silv. 4, 7, 45; od. = Morden, Lucan. 2, 102. – C) das Gestirn Orion, Val. Flacc. 2, 68.
-
6 ensis
ensis, ensis, m. [st2]1 [-] épée, glaive; arme. [st2]2 [-] Virg. fourreau. [st2]3 [-] Stat. Sil. guerre, combat. [st2]4 [-] Luc. pouvoir, autorité. [st2]5 [-] Orion (constellation).* * *ensis, ensis, m. [st2]1 [-] épée, glaive; arme. [st2]2 [-] Virg. fourreau. [st2]3 [-] Stat. Sil. guerre, combat. [st2]4 [-] Luc. pouvoir, autorité. [st2]5 [-] Orion (constellation).* * *ensis, huius ensis, m. g. Cic. Une espee.\Caecus ensis. Stat. Qui frappe à tort et à travers, sans regarder sur qui.\Accommodare ensem lateri. Sil. Ceindre une espee, Mettre à son costé.\Auellere ensem dextra alicuius. Stat. Arracher hors de la main.\Clausus ensis. Lucan. Dedens la gaine, Engainé.\Detegit ensem vagina. Sil. Il desgaine son espee.\Diripere ensem vagina. Ouid. Desgainer.\Districtus ensis. Horat. Desgainee.\Ducere ensem. Seneca. Desgainer.\Exerti enses. Ouid. Desgainez.\Exuere ensem vagina. Stat. Desgainer.\Liberare ensem vagina. Ouid. Desgainer.\Recludere ensem. Virgil. Desgainer.\Referre ensem vaginae. Sil. Rengainer, Remettre en la gaine.\Retegere ensem. Lucan. Desgainer.\Vetitos enses stringere. Claud. Desgainer.\Tectus ensis vagina. Horat. Engainé. -
7 ensis
ēnsis, is, m. (= altind. asн-h, Schwert, Schlachtmesser), das (gerade, zweischneidige) Schwert zum Hauen (dagegen gladius das gewöhnliche auf Hieb und Stich eingerichtete), gew. als Waffe der Heroen, I) eig.: loricae et coni et enses, Fronto: regis ensis, Varro fr.: ensis capulus, Solin.: ensis ferreus, Varro fr.: ensis flexus (krumm gebogenes), Amm.: ensis civilis, Henkerschwert für die Bürger, Sen. rhet.: robigine obsiti enses, Flor.: facie positi ensis, in Gestalt eines liegenden Schw., Mela: strenui sagittis eminus vel ensibus comminus, Apul.: lateri accommodat ensem, Verg.: in advenientis arma hostis vanum caesim cum ingenti sonitu ensem deiecit, Liv.: ferit ense Osirim, Verg. – II) meton.: A) = königliche Würde, Lucan. 5, 61. – B) = Krieg, Sil. 7, 167. Stat. Silv. 4, 7, 45; od. = Morden, Lucan. 2, 102. – C) das Gestirn Orion, Val. Flacc. 2, 68. -
8 acuo
uī, ūtum, ere [одного корня с acus, acies ]1) делать острым, заострять ( sagittas cote H); точить (gladios L, enses O)2) изощрять, совершенствовать, упражнять (mentem, ingenium C; linguam C, H)3) возбуждать, подстрекать, разжигать (aliquem ad crudelitatem C; juventutem ad bonas artes PJ; iras V); поощрять ( studia VM); обострять, усиливать ( metum alicui V)4) ставить ударение, произносить с повышением голоса, подчёркивать ( syllabam O)5) мучить, терзать ( corda curis V) -
9 apto
āvī, ātum, āre [ aptus ]1) прилаживать, пригонять ( aliquid alicui)a. dextĕris enses H — хвататься правой рукой за мечиa. nervo sagittam V — прикладывать стрелу к тетивеa. digito anulum Su — надевать кольцо на палецa. bella modis citharae H — воспевать войны2) приводить в порядок, приводить в готовность, оснащать, снаряжать, снабжать, приготовлятьa. arma pugnae (ad pugnam) L — готовить оружие к боюa. ensem vaginā V — снабдить меч ножнамиa. classem velis V (abl.) — оснастить флот парусамиa. arma corpori или a. se armis L — вооружатьсяa. aliquid ad popularem delectationem Q — приспособить (предназначить) что-л. для народного развлечения -
10 conflo
cōn-flo, āvī, ātum, āre2) возбуждать, разжигать (bellum C, Nep; tumultum C; discordiam Fl; invidiam alicui C); поднимать ( seditio jure conflata C); организовать ( conjurationem Su)3) собирать, накапливать (testes conflati pecunia Q); набирать, сколачивать (на скорую руку) (magnum exercitum C)c. aes alienum grande Sl — наделать много долгов4) делать, совершать, тж. нагонять, причинять ( mortiferam cladem hominum generi Lcr)injuria novo scelere conflata C — задуманное насилие, неслыханное по своей преступностиc. alicui negotium C — причинить кому-л. хлопотыc. mendacium C — выдумать ложь, налгать5) устроить, подстроить ( accusationem judiciumque C)6) сплавлять (aes et argentum Dig); плавить, переплавлять (argenteas statuas Su; simulacra ex argento et auro fabricata Su); ( о металле) лить ( lateres argentei conflati Vr); чеканитьaut flare aut c. pecuniam погов. C — наживать деньги всеми способамиfalces c. in enses V — перековать (переплавить) серпы в мечи7) pass. conflari сливаться, соединяться ( una ex duabus naturis conflata C)consensus paene conflatus C — чуть ли не совершенное единение (полное, можно сказать, согласие)8) мед. вздувать, пучить ( intestina conflata CA) -
11 confringo
cōn-fringo, frēgī, frāctum, ere [ frango ]1) взламывать ( fores Pl); ломать, разбивать (digitos C; tegulas Pl)juga montium confracta in umeros PM — горный хребет, изломанный наподобие плеч2) сокрушать, расстраивать ( consilia alicujus C); растрачивать, проматывать ( rem Pl)c. tesseram погов. Pl — нарушать верность, порывать дружбу -
12 exsatio
ex-satio, āvī ātum, āre1) насыщать, (на)кормить, (на)поить досыта (vino ciboque L; перен. enses multo cruore Sil)2) вполне удовлетворять, утолять (aliquem aliquā re L, O) -
13 pistor(i)ensis
I pistōr(i)ēnsis, e [ pistor ]хлебопекарный Pl (см. Pistoriensis II)II Pistōr(i)ēnsis, e2) [ pistor ] шутл. падкий до хлебаmilites pistor(i)enses Pl (игра слов) — солдаты из Пистория, а тж. хлебопёки, булочники -
14 pistor(i)ensis
I pistōr(i)ēnsis, e [ pistor ]хлебопекарный Pl (см. Pistoriensis II)II Pistōr(i)ēnsis, e2) [ pistor ] шутл. падкий до хлебаmilites pistor(i)enses Pl (игра слов) — солдаты из Пистория, а тж. хлебопёки, булочники -
15 procudo
prō-cūdo, cūdī, cūsum, ere1) выковывать, ковать ( enses H)2) острить, точить ( dentem vomĕris obtusi V)3) образовывать, формировать (vitam legende et scribendo Vr; linguam C)4) производить, порождать (prolem Lcr; ignem ignes procudunt Lcr)5) строить, готовить ( dolos Pl) -
16 profero
prō-fero, tulī, lātum, ferre1) выносить (aliquid ex aliquā re C, Su etc.); выводить ( liberos in conspectu Cs); вывозить ( commeatūs ex āgris in viam L); вынимать, доставать (nummos ex arcā C; aliquid de sinu Pt); выдавать ( arma ex oppido Cs); высовывать, выставлять (digitum C; caput O, Ph); представлять ( testera C); показывать ( tabulas Cs)2) опубликовывать, издавать ( orationem C); разоблачать, открывать ( alicujus flagitia C); обнаруживать ( ingenium T)p. aliquid foras C (in medium C и in populum Pt) — разглашать, делать известным (предавать гласности) что-л.3) приводить, упоминать, называть (exempla nota C; multos nominatim C); произносить, высказывать ( ineptias Sen)libera verba animi p. J — свободно выражать свои чувства4) продвигать, выдвигать вперёд ( munitiones Cs); выкатывать ( vineas Cs)p. gradum Pl (pedem H) — идти вперёд, продолжать путьp. signa (castra) воен. L — выступить, отправиться в походp. aliquem ad famam T — прославить кого-л.prolalis pedibus PM (prolato pede SenT) (см. pes 7.) — на всех парусах5)а) расширять, раздвигать (fines agri publici L; imperium ad mare L)б) удлинять, продлить ( vitam C)6) откладывать, отсрочивать (diem H; aliquid in propinquum diem Ap)7) производить, давать (laurum profert terra PJ; frondes et umbras p. VF); изобретать, делать ( enses Tib) -
17 recoquo
re-coquo, coxī, coctum, ere1) опять кипятить, снова варить ( lanam Sen)2) переплавлять, перековывать (aurum, enses V)3) переделывать ( recoctus scriba ex quinquevĭro H); возрождать, омолаживать ( Peliam C) -
18 refero
re-fero, rettulī (retulī), relātum (rellātum), referre1)а) нести назад, уносить обратно ( aliquem domum Su): относить, гнать назад ( navem in mare H)me referunt pedes in Tusculanum C — ноги сами несут меня (т. е. меня тянет) в Тускуланб) вынимать, извлекать ( telume corpore Sil)2) относить назад, развевать (aura refert talaria O); отводить, передвигать назад ( castra L); поворачивать назад ( caput O); подносить ( manūs ad ora Pt)r. pedem O, QC, Pt etc. (gradum L, vestigia V) или se r. (реже referri) — отступать, идти обратно, возвращаться (se in castra r. Cs)3)а) переводить, направлять ( oculos in aliquem O)5) приносить (с собой), доставлять (aliquid ad Caesarem Cs; opīma spolia L; egregiam laudem V); приносить в дар или в жертву ( lauream Jovi Su); вносить (mille talenta in publicum Nep)6)а) относить, связывать, приурочиватьse de Trajani genere r. Vop — объявить себя потомком Траянаб) причислять, относить ( aliquem in oratorum numerum C); перекладывать, возлагать ( culpam in aliquem QC); сводить ( omnia ad voiuptatem C)ad oculos omnia r. C — сводить всё к зрительным восприятиямг) ставить в зависимость (omnia ad suum arbitrium r. C)7) одерживать (r. victoriam de или ex aliquo Just, L, VM)8) обращать (r. animum ad studia C; se r. ad philosophiam C)9) сопоставлять, сравнивать, судить ( aliquid ad se ipsum C)aliquid ad animum r. Ph — принимать во внимание что-л.majores ab aliquo r. Just — вести родословную от кого-л.10) отдавать назад, возвращать ( pateram surreptam C); обратно извергать ( cum sanguine mixta vina V); восстанавливать, возвращать (judicia ad equestrem ordinem C; alicui praeteritos annos V); воздавать, отплачивать, возмещать (par pari r. Ter)11) возражать, отвечать (aliquid alicui r. C etc.)12) произносить ( litteram expressius VM); передавать, повторять ( responsum L)r. verba geminata C — повторять за кем-л. словаr. aliquem C — ещё раз (дважды) назвать кого-л.r. vocem C, O, QC etc. — дать отзвук, отозваться эхом на голос ( clamor refertur totis castris L)13) восстанавливать, возобновлять, опять вводить ( antiquum morem Su); вновь приобретать ( amissos colores H); подавать на новое рассмотрение ( rem judicatam C); вновь вносить на утверждение ( legem L); восстанавливать в памяти, вспоминать ( magna fac ta V)14) пересказывать (sermonem C, H); цитировать ( exemplum a Cicerone relatum VP); приводить ( versum Nep)15) воспроизводить, быть похожим (r. patrem sermone vultuque T)r. nomine avum V — носить имя деда16) передавать, вверять ( consulatum ad aliquem C)17) сообщать, передавать, докладывать, доносить (aliquid alicui или ad aliquem C, Cs, L etc.)digna relatu O — достойное быть рассказанным, заслуживающее упоминания18) называть ( aliquem parentem V)19) обращаться (ad aliquem aliquid или de aliquā re C, L etc.)20) записывать, вносить, регистрировать (nomen alicujus in tabulas r. C; r. pecuniam alicui datam C; r. aliquem in или inter proscriptus C, Su)21) включать, вводить ( epistulas in volumĭna C); соотносить, сопоставлятьterram hanc puncti loco ponĭmus ad universa referentes Sen — сравнивая нашу землю с вселенной, мы находим, что она есть как бы точка -
19 acuo
acuo, acuī, acūtum, ere (v. Stamm Ac, wie acus, ūs, acies), schärfen, wetzen, zuspitzen, spitzen (Ggstz. obtundere, retundere), I) eig.: serram, Cic.: dentes, Hor.: dentes in proelia, Tibull.: gladios, Liv.: enses, Ov.: ferrum, Verg.: tela (Hauer) sua attritu (v. Eber), Sen.: sagittas cote, Hor.: palos, Col. – II) übtr., a) (gramm. t.t.) schärfen, syllabam, schärfer od. heller aussprechen, betonen, durch Betonung hervorheben (Ggstz. gravem ponere), Quint. 1, 5, 22 u. 30. – b) gleichs. wetzen, schärfen, üben, linguam exercitatione dicendi, geläufiger machen, Cic.: u. so bl. linguam, Hor.: ingenia adulescentium (Ggstz. obtundere), Cic.: mentem, prudentiam intellegendi, Cic.: illos aetas acuet, witzigen, Ter.: se ad exagitandam hanc eius legationem, sich darauf spitzen, Cic. – c) gleichs. zuschleifen = vervollkommnen, neque enim ignoro et quae bona sint fieri meliora posse doctrinā et quae optima non aliquo modo acui tamen et corrigi posse, Cic. de or. 1, 115. – d) einen Zustand usw. gleichs. schärfen, noch mehr anfachen, entflammen, steigern, erhöhen, α) v. leb. Subjj.: industriam, Cornif. rhet.: studia (Rednerstudien) M. Ciceronis, Val. Max.: hac moderatione tam iusta studia (Sympathien), Liv.: alci metum, Verg.: u. iras in haec, Verg.: iram hosti ad vindicandas sociorum iniurias, Liv.: quibuscumque irritamentis poterat iras militum, Liv. – β) v. lebl. Subjj.: auctoritas maiorum erigit omnium cupiditates et acuit industriam, Cornif. rhet.: curam acuebat, quod adversus Latinos bellandum erat, es schärfte (der Umstand) die Vorsorge, daß usw., Liv.: huius propinquitas populi acuit curam (Vorsorge) patribus, Liv. – e) leb. Wesen usw. gemütlich, leidenschaftlich anspornen, anregen, aufregen, aufmuntern, anfeuern, antreiben, anreizen, α) v. leb. Subjj.: Martem (= Tapferkeit), Verg.: lupos auditis balatibus, Verg.: illum, Cic., alqm his verbis, Verg.: simul ceteros ad aemulandas virtutes, Liv.: ad tutandos semet ipsos et rem publicam secum animos, Liv.: iuventutem ad dicendum, Cic. – β) von lebl. Subjj.: illos aemulatio inter se et omnes causae acuunt, Liv.: non praecipue acuit ad cupiditatem litterarum amor laudis? Cic.: nec alia provincia militem magis ad virtutem acuebat, Liv.: nec ira magis publica quam privatum compendium in hostem acuebat, Liv.
-
20 alacer
alacer, cris, cre, u. (selten) alacris, e (verw. m. dem got. aljan, ›Eifer‹ u. dem griech. ελαύνω), Adi. m. Compar., aufgeregt, I) im allg., durch irgend eine Leidenschaft aufgeregt, erregt, quid tu es tristis? quidne es alacris? Ter. Eun. 304: multos alacres exspectare (in lebhafter, gespannter Erwartung sein), quid statuatur, Cic. – II) freudig erregt, lustig, munter, dah. auch aufgelegt, in gehobener Stimmung, mit freudigem Eifer, voll Lust zum Handeln (Ggstz. tristis, maestus, humilis, perterritus; u. oft verb. alacer et promptus), a) v. Menschen u. dessen Gemüt, Catilina alacer atque laetus, Cic.: alacris (Chrysis) mihi obviam veniet, Trabea com. fr.: alacres laetosque (lustig u. guter Dinge) volitare, Cic.: alacres perterritum superare, Cic.: postquam omnium animos alacres videt, Sall.: alacri et prompto ore ac vultu huc atque illuc intueri, mit Selbstgefälligkeit und Unbefangenheit in Blick u. Mienen, Cic. – m. Ang. wo? durch Abl. (in), quod alacres animo sumus, Cic. ep. 5, 12, 9. – m. Ang. wodurch? durch Abl., laetus et alacer velut optimis rebus, lustig u. guter Dinge, Sen.: alacer gaudio, Curt.: donationis alacer certo gaudio, Phaedr. – m. Ang. wozu? durch ad m. Akk., alacriores ad maleficia, Cornif. rhet.: ad bella suscipienda Gallorum alacer et promptus est animus, Caes.: durch 2. Supin., alacres saltu, Sall. hist. fr. 2, 11 (17). – v. personif. Lebl., voluptas, lebhaft sich äußernde Freude, muntere Lust, Verg.: enses alacres, munter zum Einhauen, Claud. – b) v. Tieren, munter, equus, Cic.: ferae bestiae, Cornif. rhet.: m. Ang. woran? durch Abl., equus alacris pedibus, Pallad. 4, 14, 3. – c) v. menschl. Vorhaben, impetu alacri, mit hitzigem Angriff, hitzig, Plaut.: al. clamor, Liv.: alacrior clamor, Tac.: ad alacriores clysteres confugere, Cael. Aur. – / alacris als masc., Enn. tr. 152 (334). Ter. eun, 304. Verg. Aen. 5, 380; 6, 685. *Tac. hist. 5, 16 N. Pallad. 4, 14, 3 (vgl. Charis. 82. 31. Ps. Ascon. Cic. II. Verr. 1. § 17. p. 132, 20 Or.): alacer als fem., Apul. met. 10, 31 (vgl. Serv. Verg. Aen. 6, 685): ohne Superl., nach Plin. bei Charis. 114, 3.
См. также в других словарях:
ENSIS — I. ENSIS Ordo eq. in Cypro, a Guidone Lusiniano, qui a Richardo I. Angliae Rege insulam emerat, A. C. 192. institutus. Cuius insigne, Ensis argenteus, cum lemmate, Securitas regni. Primum equitem creavit Almericum fratrem, et 300 regni Barones, A … Hofmann J. Lexicon universale
Domeier — Lucie Domeier (geb. Esther Gad, gesch. Esther Bernard, auch Lucie Bernard; * 1767[1] in Breslau; † Oktober 1833[2]) war eine deutsche Schriftstellerin und Übersetzerin jüdischer Herkunft. Neben Reisebeschreibungen wurde sie vor allem als… … Deutsch Wikipedia
Esther Gad — Lucie Domeier (geb. Esther Gad, gesch. Esther Bernard, auch Lucie Bernard; * 1767[1] in Breslau; † Oktober 1833[2]) war eine deutsche Schriftstellerin und Übersetzerin jüdischer Herkunft. Neben Reisebeschreibungen wurde sie vor allem als… … Deutsch Wikipedia
Lucie Bernard — Lucie Domeier (geb. Esther Gad, gesch. Esther Bernard, auch Lucie Bernard; * 1767[1] in Breslau; † Oktober 1833[2]) war eine deutsche Schriftstellerin und Übersetzerin jüdischer Herkunft. Neben Reisebeschreibungen wurde sie vor allem als… … Deutsch Wikipedia
Lucie Domeier — (geb. Esther Gad, gesch. Esther Bernard, auch Lucie Bernard; * 1767[1] in Breslau; † Oktober 1833[2]) war eine deutsche Schriftstellerin und Übersetzerin jüdischer Herkunft. Neben Reisebeschreibungen wurde sie vor allem als Briefpartnerin Jean… … Deutsch Wikipedia
Legio X Gemina — Escudo de la Legio X Gemina a principios del siglo V, según la Notitia Dignitatum occ. Activa Desde el 70 a. C. hasta el siglo V … Wikipedia Español
-ais — ⇒ AIS, AISE, OIS, OISE, suff. Formateur à partir de subst., d adj. indiquant l origine. A. Emploi adjectif du dérivé 1. [La base est un nom propre de lieu] a) De pays ais, aise : albanais, albanaise « de l Albanie » anglais, anglaise « de l… … Encyclopédie Universelle
-ois — ⇒ AIS, AISE, OIS, OISE, suff. Formateur à partir de subst., d adj. indiquant l origine. A. Emploi adjectif du dérivé 1. [La base est un nom propre de lieu] a) De pays ais, aise : albanais, albanaise « de l Albanie » anglais, anglaise « de l… … Encyclopédie Universelle
CAPULUS — I. CAPULUS pro arca sepulchrali. Vide supra Capularis Senex. II. CAPULUS seu clausulan ensium, Graecis μύκης, (unde Mycenae) quod fungi formam referat, Gallis pomi similitudine pomale, quod vide infra, uti hodiernis Barbaro Graecis eadem de causa … Hofmann J. Lexicon universale
SPATA — gladii genus, memoratum A. Gellio l. 10. c. 25. Veruta, enses, Sicae, machaerae, Spatae, lingulae, pugiones, clunaculae etc. Isidoro Gladius est ab utraque parte acutus. Gallis in usu fuise, Diodorus Sic. testis est l. 5. Pro gladiis spathas… … Hofmann J. Lexicon universale
STATUA — I. STATUA in Ecclesia Romana vocatur imago Haeretici absentis fugitivi, de quo supra diximus. Postquam enim contra talem sententia lata est, ne frustra penitus, id factum videatur, coram omni populo publicari solet, et imago absentis seu Statua… … Hofmann J. Lexicon universale