Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

en+cita

  • 1 cita a ciegas

    cita a ciegas
    Blind date

    Diccionario Español-Alemán > cita a ciegas

  • 2 cita anual

    cita anual
    jährliches Treffen

    Diccionario Español-Alemán > cita anual

  • 3 çıta

    'çıta Latte f, Leiste f

    Türkçe-Almanca sözlük > çıta

  • 4 çıta

    çıta s
    Latte f; ( ince) Leiste f

    Sözlük Türkçe-Almanca kompakt > çıta

  • 5 çita

    çita s
    zool Gepard m

    Sözlük Türkçe-Almanca kompakt > çita

  • 6 cita

    'θita
    f
    1) ( mención) Zitat n
    2) ( encuentro) Termin m, Rendezvous n, Verabredung f

    ¿Me podría dar una cita? — Könnte ich einen Termin haben?

    sustantivo femenino
    1. [entrevista] Termin der
    [encuentro] Verabredung die
    2. [nota, referencia] Zitat das
    cita
    cita ['θita]
    num1num (convocatoria) Termin masculino
    num2num (encuentro) Verabredung femenino; cita anual jährliches Treffen; cita a ciegas Blind date; tener una cita con alguien mit jemandem verabredet sein
    num3num (mención) Zitat neutro

    Diccionario Español-Alemán > cita

  • 7 acudir a una cita

    acudir a una cita
    zu einem Rendezvous gehen

    Diccionario Español-Alemán > acudir a una cita

  • 8 cancelar una cita

    cancelar una cita
    eine Verabredung absagen

    Diccionario Español-Alemán > cancelar una cita

  • 9 encabezar un libro con una cita

    encabezar un libro con una cita
    einem Buch ein Zitat voranstellen

    Diccionario Español-Alemán > encabezar un libro con una cita

  • 10 esta cita pertenece a Hamlet

    esta cita pertenece a Hamlet
    dieses Zitat stammt aus Hamlet

    Diccionario Español-Alemán > esta cita pertenece a Hamlet

  • 11 faltar a una cita

    faltar a una cita
    ein Treffen versäumen

    Diccionario Español-Alemán > faltar a una cita

  • 12 tener una cita con alguien

    tener una cita con alguien
    mit jemandem verabredet sein

    Diccionario Español-Alemán > tener una cita con alguien

  • 13 citadel

    cita·del [ʼsɪtədəl, Am -t̬-] n
    1) ( fortress) Zitadelle f;
    2) (fig: exclusive organization) Hochburg f

    English-German students dictionary > citadel

  • 14 cito [2]

    2. cito, āvi, ātum, āre (Frequ. v. cio = cieo), rege machen, sich rühren machen, I) = immer od. rasch in Bewegung setzen od. erhalten, 1) Lebl.: alumen fossile in foramen coniectum dentem citat, macht wackeln (locker), Cels.: medicamentum, quod umorem illuc citat, die krankhaften Säfte dorthin ableitet, Cels. – 2) leb. Wesen, u. zwar durch den Ruf der Stimme herbeirufen, anrufen, aufrufen, a) übh.: rogitare citatos nautas, Prop.: noto quater ore citari, Ov.: reliquique Graeci, qui hoc anapaesto citantur, Cic.: iube istos omnes ad nomen citari, Sen.: citari ex proximo, Frontin. – b) als t. t.: α) v. Präko u. v. Magistrat durch den Präko, wohin laden, einladen, vorladen, vorbescheiden, vorfordern, zu erscheinen, sich zu stellen, aufrufen, αα) den Senat zur Versammlung: patres in curiam, Liv.: senatum in forum, Liv.: patres in curiam per praeconem ad regem Tarquinium citari iussit, Liv.: postquam citati (patres) non conveniebant, dimissi circa domos apparitores, Liv.: lex a sexagesimo anno senatorem non citat, Sen. – u. Feldherren zur Versammlung, cum praeco, exceptis qui nominatim citarentur, adire (regiam) prohiberet, Curt. – ββ) das Volk zum Votieren, in campo Martio centuriatim populum, Liv. – γγ) bei od. noch dem Zensus, sowohl die Ritter bei der Musterung, cum praeco cunctaretur citare ipsum censorem »Cita«, inquit Nero, »M. Livium«, Liv.: senio insignibus permisit, praemisso in ordine equo, ad respondendum, quotiens citarentur, pedibus venire, Suet. – als auch die alten u. neuaufgenommenen Senatoren, c. senatum eo ordine, qui ante censores App. Claudium et C. Plautium fuerat, Liv. – δδ) die kriegspflichtigen Bürger zur Enrollierung u. Ablegung des Fahneneides (Ggstz. respondere, non respondere), iuniores nominatim, Liv.: tribus urbanas ad sacramentum, Suet.: citari nominatim unum ex iis, qui etc., Liv.: primum nomen urnā extractum citari iubet, den ersten, dessen Name aus der Urne gezogen wurde, Val. Max.: nec citatus in tribu civis respondisset, Liv.: citati milites nominatim apud tribunos militum in verba P. Scipionis iuraverunt, Liv. – εε) vor Gericht (Ggstz. respondere, adesse, excusar i), sowohl die Richter, quo quidem die primum, iudices, citati in hunc reum consedistis etc., Cic.: si Lysiades citatus iudex non responderit excuseturque, Cic. – als den Ankläger, den Prozeßführer, den Beklagten, in publicis certe iudiciis vox illa praeconis praeter patronos ipsum qui egerit citat, Quint: mane Kal. Decembr., ut edixerat, Sthenium citari iubet, Cic.: citat reum, non respondet; citat accusatorem, citatus accusator, M. Pacilius, nescio quo casu non respondit, non adfuit, Cic.: u. so bes. den Beklagten, tota denique rea citaretur Etruria, Cic.: canes citati non respondent, Phaedr.: citari de tribunali, Cic., od. pro tribunali, Suet.: citare alqm ad tribunal, Flor.: citari ad causam dicendam, Suet.: u. Pseud. At tu cita. Calid. Immo ego tacebo; tu istinc ex cera cita, Plaut. Pseud. 31 sq. – dies tamen dicta ad quam non adfuerat, absens citatus, Liv.: nec per triduum per singulos dies ter citatus reus damnatur, Papin. dig. – mit Ang. des Verbrechens, weswegen? oder der Strafe, worauf? man vorladet (anklagt) im Genet., reus citatur audaciae, Ps. Cic. prid. quam iret in exs. 6: omnes ii...abs te capitis C. Rabirii nomine citantur, Cic. Rab. perd. 31: übtr., ne proditi mysterii reus a philosophis citaretur, Lact. 3, 16, 5. – als auch Zeugen, in hanc rem te, Naevi, testem citabo, Cic.: cum datis testibus alii tamen citarentur, Cic.: cum scorta citari adversus se et audiri pro testimonio videret, Suet.: u. übtr., c. alqm testem rerum a se gestarum, Liv.: falso numina magna Iovis, Ov.: poëtas ad testimonium, Petr.: auctores ipsos ad veri probationem testes, Lact.: magistratuum libros linteos auctores, Liv.: quamvis citetur Salamis clarissimae testis victoriae, Cic. – u. endlich die Verurteilten, praeconis audita vox citantis nomina damnatorum, der die Namen der V. = die Verurteilten beim Namen vorforderte, Liv. – ζζ) einen Sieger aufrufen, damit er den Preis entgegennimmt, victorem Olympiae citari, Nep. praef. § 5. – β) v. Konsul, die Senatoren zur Abgabe ihrer Meinung aufrufen, auffordern, haec illi, quo quisque ordine citabantur, Plin. ep. 9, 13, 18. – γ) vom Sklavenaufseher, mancipia ergastuli cotidie per nomina, mit Namen aufrufen, verlesen, Col. 11, 1, 22. – δ) eine Gottheit zur Hilfeleistung aufrufen, anrufen, alqm falso, Ov. fast. 5, 683: alqm ad suum munus, Catull. 61, 42. – II) = etw. rasch zur Erscheinung bringen, 1) übh.: a) durch äußere od. innere Anregung, körperlich, erregen, hervortreiben, teils als mediz. t. t., alvum, Durchfall verursachen (v. Kräutern), Col.: pituitam, Schleimabsonderung bewirken (v. Husten), Cels.: pus, Eiterung erregen (v. Heilmitteln), Cels.: sanguinem, Blutung bewirken, Cels.: urinam, die Absonderung (Sekretion) des Urins befördern (Ggstz. tardare; v. Speisen), Cels. – als t. t. des Landbaues, Gewächse, radices, palmitem, Col., virgam e duro, Col.: fructum e duro, Pallad. – b) durch die Stimme, fort u. fort anstimmen, immer hören lassen, immer ausrufen, paeanem, Cic. de or. 1, 251: ab ovo usque ad mala »io Bacche!« Hor. sat. 1, 3, 7: ithyphallica, Ter. Maur. 1845. – 2) prägn., einen Zustand erregen, bewirken, hervorrufen, omnibus risus, Lampr. Heliog. 29, 3: isque (animi) motus aut boni aut mali opinione citatur, Cic. Tusc. 3, 24. – / Parag. Infin. Praes. Pass. citarier, Catull. 61, 42.

    lateinisch-deutsches > cito [2]

  • 15 faltar

    fal'tar
    v
    1) fehlen, ausstehen, fernbleiben

    ¡Lo que faltaba! — Schöne Bescherung!/Das fehlte noch!

    Aquí falta algo. — Da fehlt etw

    2)

    faltar a( atentar contra) JUR verletzen

    3) ( no acudir a una cita) fehlen, nicht erscheinen

    He faltado tres semanas a la universidad. — Ich habe in der Universität drei Wochen gefehlt.

    No quiero faltar a esa cita. — Ich möchte diese Verabredung einhalten.

    verbo intransitivo
    1. [gen] fehlen
    2. [carecer]
    3. [no acudir] fernbleiben
    4. [no respetar] ausfallend werden
    5. [morir] sterben
    6. [incumplir]
    ¡no faltaba o faltaría más! [agradecimiento] das ist doch selbstverständlich!
    faltar
    faltar [fa8D7038CE!8D7038CE'tar]
    num1num (no estar) fehlen [an+dativo]; (persona) fernbleiben; (cosa) nicht vorhanden sein; faltar a clase dem Unterricht fernbleiben; faltar a una cita ein Treffen versäumen; me faltan mis llaves ich vermisse meine Schlüssel; nos falta dinero para... wir haben nicht genug Geld, um...; no falta quien... es gibt auch einige, die...; falta (por) saber si... es ist nur noch die Frage, ob...; ¡no faltaría [ oder faltaba] más! das fehlte gerade noch!; (respuesta a agradecimiento) das war doch nicht der Rede wert!; (asentir amablemente) aber selbstverständlich!; ¡lo que faltaba! das hat uns gerade noch gefehlt!; por si algo faltaba... nicht genug damit...
    num2num (necesitarse) brauchen; me falta tiempo para hacerlo ich habe nicht genug Zeit, um das zu machen; faltar (por) hacer noch getan werden müssen
    num3num (temporal: quedar) fehlen, dauern; faltan cuatro días para tu cumpleaños es sind noch vier Tage bis zu deinem Geburtstag; falta mucho para que venga es dauert noch lange, bis er/sie kommt; falta poco para las doce es ist fast zwölf Uhr; faltan diez para las nueve americanismo es ist zehn vor neun; poco le faltó para llorar er/sie war drauf und dran zu weinen
    num4num (no cumplir) faltar a verstoßen gegen +acusativo; faltar a su palabra wortbrüchig werden; faltar a su mujer seine Frau betrügen; no faltaré en dárselo ich werde es ihr/ihm ganz sicher geben
    num5num (ofender) verletzen
    num6num (cometer una falta) faltar en algo etw falsch machen
    num7num (elevado, literario: morir) dahingehen

    Diccionario Español-Alemán > faltar

  • 16 cito

    1. citō, Compar. citius, Superl. citissimē, Adv. (v. citus, a, um), I) schnell, rasch (Ggstz. tarde), cito tollere alqd, Cato: c. discere alqd, Cic. – aut citius insistere aut longius procedere, Cic.: duobus mensibus citius, Liv.: citius supremā die, Hor.: dicto citius, Hor. u. Verg., dicto prope citius, Liv.: solito citius, Ov.: serius aut citius, früh oder spät, Ov.: tardius an citius, Sen.: vel citius vel tardius, Augustin. – se in currus citissime recipere, Caes.: citissime crescere, Plin. – II) übtr.: a) mit einer Negation = non facile, nicht leicht, haud cito, Ter.: non tam cito, quam etc., Cic. – c) Komparat. citius quam, eher od. leichter als, vielmehr als, Plaut., Cic. u. Liv.: bes. citius diceres, dixerim, quam od. quam ut, Cic. u. Liv.; vgl. Fabri Liv. 24, 3, 12.
    ————————
    2. cito, āvi, ātum, āre (Frequ. v. cio = cieo), rege machen, sich rühren machen, I) = immer od. rasch in Bewegung setzen od. erhalten, 1) Lebl.: alumen fossile in foramen coniectum dentem citat, macht wackeln (locker), Cels.: medicamentum, quod umorem illuc citat, die krankhaften Säfte dorthin ableitet, Cels. – 2) leb. Wesen, u. zwar durch den Ruf der Stimme herbeirufen, anrufen, aufrufen, a) übh.: rogitare citatos nautas, Prop.: noto quater ore citari, Ov.: reliquique Graeci, qui hoc anapaesto citantur, Cic.: iube istos omnes ad nomen citari, Sen.: citari ex proximo, Frontin. – b) als t. t.: α) v. Präko u. v. Magistrat durch den Präko, wohin laden, einladen, vorladen, vorbescheiden, vorfordern, zu erscheinen, sich zu stellen, aufrufen, αα) den Senat zur Versammlung: patres in curiam, Liv.: senatum in forum, Liv.: patres in curiam per praeconem ad regem Tarquinium citari iussit, Liv.: postquam citati (patres) non conveniebant, dimissi circa domos apparitores, Liv.: lex a sexagesimo anno senatorem non citat, Sen. – u. Feldherren zur Versammlung, cum praeco, exceptis qui nominatim citarentur, adire (regiam) prohiberet, Curt. – ββ) das Volk zum Votieren, in campo Martio centuriatim populum, Liv. – γγ) bei od. noch dem Zensus, sowohl die Ritter bei der Musterung, cum praeco cunctaretur citare ipsum censorem »Cita«,
    ————
    inquit Nero, »M. Livium«, Liv.: senio insignibus permisit, praemisso in ordine equo, ad respondendum, quotiens citarentur, pedibus venire, Suet. – als auch die alten u. neuaufgenommenen Senatoren, c. senatum eo ordine, qui ante censores App. Claudium et C. Plautium fuerat, Liv. – δδ) die kriegspflichtigen Bürger zur Enrollierung u. Ablegung des Fahneneides (Ggstz. respondere, non respondere), iuniores nominatim, Liv.: tribus urbanas ad sacramentum, Suet.: citari nominatim unum ex iis, qui etc., Liv.: primum nomen urnā extractum citari iubet, den ersten, dessen Name aus der Urne gezogen wurde, Val. Max.: nec citatus in tribu civis respondisset, Liv.: citati milites nominatim apud tribunos militum in verba P. Scipionis iuraverunt, Liv. – εε) vor Gericht (Ggstz. respondere, adesse, excusar i), sowohl die Richter, quo quidem die primum, iudices, citati in hunc reum consedistis etc., Cic.: si Lysiades citatus iudex non responderit excuseturque, Cic. – als den Ankläger, den Prozeßführer, den Beklagten, in publicis certe iudiciis vox illa praeconis praeter patronos ipsum qui egerit citat, Quint: mane Kal. Decembr., ut edixerat, Sthenium citari iubet, Cic.: citat reum, non respondet; citat accusatorem, citatus accusator, M. Pacilius, nescio quo casu non respondit, non adfuit, Cic.: u. so bes. den Beklagten, tota denique rea citaretur Etruria, Cic.: canes citati non respondent, Phaedr.: citari de
    ————
    tribunali, Cic., od. pro tribunali, Suet.: citare alqm ad tribunal, Flor.: citari ad causam dicendam, Suet.: u. Pseud. At tu cita. Calid. Immo ego tacebo; tu istinc ex cera cita, Plaut. Pseud. 31 sq. – dies tamen dicta ad quam non adfuerat, absens citatus, Liv.: nec per triduum per singulos dies ter citatus reus damnatur, Papin. dig. – mit Ang. des Verbrechens, weswegen? oder der Strafe, worauf? man vorladet (anklagt) im Genet., reus citatur audaciae, Ps. Cic. prid. quam iret in exs. 6: omnes ii...abs te capitis C. Rabirii nomine citantur, Cic. Rab. perd. 31: übtr., ne proditi mysterii reus a philosophis citaretur, Lact. 3, 16, 5. – als auch Zeugen, in hanc rem te, Naevi, testem citabo, Cic.: cum datis testibus alii tamen citarentur, Cic.: cum scorta citari adversus se et audiri pro testimonio videret, Suet.: u. übtr., c. alqm testem rerum a se gestarum, Liv.: falso numina magna Iovis, Ov.: poëtas ad testimonium, Petr.: auctores ipsos ad veri probationem testes, Lact.: magistratuum libros linteos auctores, Liv.: quamvis citetur Salamis clarissimae testis victoriae, Cic. – u. endlich die Verurteilten, praeconis audita vox citantis nomina damnatorum, der die Namen der V. = die Verurteilten beim Namen vorforderte, Liv. – ζζ) einen Sieger aufrufen, damit er den Preis entgegennimmt, victorem Olympiae citari, Nep. praef. § 5. – β) v. Konsul, die Senatoren zur Abgabe ihrer Meinung aufrufen, auffordern, haec
    ————
    illi, quo quisque ordine citabantur, Plin. ep. 9, 13, 18. – γ) vom Sklavenaufseher, mancipia ergastuli cotidie per nomina, mit Namen aufrufen, verlesen, Col. 11, 1, 22. – δ) eine Gottheit zur Hilfeleistung aufrufen, anrufen, alqm falso, Ov. fast. 5, 683: alqm ad suum munus, Catull. 61, 42. – II) = etw. rasch zur Erscheinung bringen, 1) übh.: a) durch äußere od. innere Anregung, körperlich, erregen, hervortreiben, teils als mediz. t. t., alvum, Durchfall verursachen (v. Kräutern), Col.: pituitam, Schleimabsonderung bewirken (v. Husten), Cels.: pus, Eiterung erregen (v. Heilmitteln), Cels.: sanguinem, Blutung bewirken, Cels.: urinam, die Absonderung (Sekretion) des Urins befördern (Ggstz. tardare; v. Speisen), Cels. – als t. t. des Landbaues, Gewächse, radices, palmitem, Col., virgam e duro, Col.: fructum e duro, Pallad. – b) durch die Stimme, fort u. fort anstimmen, immer hören lassen, immer ausrufen, paeanem, Cic. de or. 1, 251: ab ovo usque ad mala »io Bacche!« Hor. sat. 1, 3, 7: ithyphallica, Ter. Maur. 1845. – 2) prägn., einen Zustand erregen, bewirken, hervorrufen, omnibus risus, Lampr. Heliog. 29, 3: isque (animi) motus aut boni aut mali opinione citatur, Cic. Tusc. 3, 24. – Parag. Infin. Praes. Pass. citarier, Catull. 61, 42.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cito

  • 17 acudir

    aku'đir
    v
    1) hinzueilen, herbeieilen

    Los bomberos acudieron al accidente del tráfico. — Die Feuerwehr eilte zum Verkehrsunfall.

    2) ( recurrir a alguien) sich wenden

    En caso de emergencia siempre puedo acudir a mi padre. — Im Notfall kann ich mich immer an meinen Vater wenden.

    No suelo acudir al teatro. — Ich pflege nicht oft ins Theater zu gehen.

    4) ( recurrir a algo) greifen zu, sich bedienen
    5) ( presentarse a un lugar) sich einfinden, einstellen

    No pude acudir a la cita. — Ich konnte mich nicht am verabredeten Ort einfinden.

    verbo intransitivo
    1. [ir] gehen
    2. [recurrir]
    3. [presentarse]
    acudir
    acudir [aku'ðir]
    num1num (ir) sich einfinden [a in+dativo] [a bei+dativo]; acudir a una cita zu einem Rendezvous gehen; acudir al trabajo/a la puerta zur Arbeit/an die Tür gehen; acudir a las urnas wählen gehen; acudir a la memoria de alguien jdm einfallen
    num2num (corriendo) herbeieilen; acudir en socorro (de alguien) (jemandem) zu Hilfe eilen
    num3num (enfermedad) befallen
    num4num (desgracias) heimsuchen; las desgracias la acuden sie wird vom Unglück heimgesucht
    num5num (recurrir) sich wenden [a an+acusativo]

    Diccionario Español-Alemán > acudir

  • 18 anular

    I anu'lar v
    annullieren, abbestellen, stornieren

    Por favor, anule esto. — Bitte stornieren Sie das.

    II anu'lar m ANAT
    I
    adjetivo
    [en forma de anillo] ringförmig
    ————————
    sustantivo masculino
    → link=dedo dedo{
    II
    verbo transitivo
    1. [pedido] stornieren
    2. [cita] absagen
    [orden, decisión, permiso] widerrufen
    [vuelo, tren, autobús] streichen
    3. [a otra persona] jn in den Schatten stellen
    4. [matrimonio, sentencia] annullieren
    [ley] aufheben
    [contrato] auflösen
    5. [gol] aberkennen
    [partido] absagen
    ————————
    anularse verbo pronominal
    [excursión, partido] abgesagt werden
    anular
    anular [anu'lar]
    num1num (ley) aufheben
    num2num (sentencia, matrimonio) annullieren
    num3num (contrato) auflösen; (pedido) stornieren; (suscripción) kündigen
    num4num (decisión, permiso) widerrufen
    num5num (cita) absagen
    num6num (tren, autobús) streichen
    num7num (dep: gol) nicht anerkennen
    num8num (persona) unterjochen
    anularse sich erniedrigen
    num1num (relativo al anillo) Ring-
    num2num (de forma de anillo) ringförmig

    Diccionario Español-Alemán > anular

  • 19 compromiso

    kɔmpro'miso
    m
    1) ( obligación) Bindung f, Verpflichtung f

    sin compromiso — frei bleibend, unverbindlich

    Tengo un compromiso. — Ich habe eine Verabredung.

    2) ( acuerdo) Ausgleich m, Kompromiss m, Mittelweg m
    3) ( dificultad) schwierige Lage f, Verlegenheit f
    sustantivo masculino
    1. [obligación] Verpflichtung die
    2. [ideológico] Engagement das
    3. [acuerdo] Vereinbarung die
    4. [cita] Verabredung die
    5. [dificultad] heikle Lage
    compromiso
    compromiso [kompro'miso]
    num1num (vinculación) Verbindlichkeit femenino; (obligación) Verpflichtung femenino; visita de compromiso Anstandsbesuch masculino; sin compromiso unverbindlich; (soltero y) sin compromiso ungebunden
    num2num (promesa) Versprechen neutro; (vínculo) Bindung femenino; compromiso matrimonial Verlobung femenino
    num3num (acuerdo) Vereinbarung femenino; compromiso verbal mündliche Vereinbarung
    num4num (aprieto) heikle Lage femenino
    num5num (cita) Verabredung femenino
    num6num (implicación) Engagement neutro

    Diccionario Español-Alemán > compromiso

  • 20 alvus [1]

    1. alvus, ī, f. (v. griech. αυλός, Rohrflöte, längliche Rundung; vgl. αυλών, Schlucht, litauisch anlýs), eine Wölbung, Höhlung; d.h. I) der untere Teil der Leibeshöhlung mit dem Hauptdarm, durch den die Exkremente abgeführt werden, nachdem die nahrhafteren Bestandteile sich abgesondert haben, der Unterleib, Bauch, Leib und der Darmkanal, A) eig.: purgatio alvi, Cic.: crebra alvi ductio, häufige Klystiere, Cels.: alvum purgare, Sall. fr. u. Cels.: alvum exonerare, inanire, solvere, ciere, movere, ducere, Cels. u. Plin.: alvi profusio, profluvium, alvus fluens, liquida, fusa, cita, soluta, offener Leib, Durchfall, Diarrhöe, Cels., Col. u. Plin.: so auch bl. alvus, Col. 6, 7, 2. – dagegen alvum astringere, cohibere, comprimere, supprimere, firmare, sistere, inhibere, Cels. u. Plin. – meton., a) der offene Leib, die Ausleerung, der Stuhlgang, M. Caes. bei Fronto ad Marc. Caes. 5, 55 (70). p. 91, 30 N. – b) der Unrat, die Exkremente, alvus nigra, pallida, rufa etc., Cels.: alvum deicere, abführen, Cato r.r.: alvum superiorem deicere, vomieren, Cato r.r.: alvus non descendit, er hat keinen Stuhlgang, Cels. – B) übtr.: 1) der Leib der Schwangern, die Bauchhöhle, in der der uterus (die Gebärmutter) liegt, der Mutterleib, Plaut, Cic. u.a. – 2) der Magen u. die Verdauungswerkzeuge übh., Cic. de nat. deor. 2, 136. Ov. met. 6, 651. – II) der Bauch, Rumpf des Schiffes, Tac. hist. 3, 47. – III) der Bienenkorb, Bienenstock, Varr., Col. u. Plin. – IV) das Gehäuse des Granatapfels usw., quaedam (poma) alvo continentur, ut granata, Plin. 15, 115. – / alvus gen. masc., Acc. ann. fr. II. M. ( bei Non. 193, 26). Plaut. Pseud. 823 (u.a. Altlateiner b. Charis. 80 sq. u. Prisc. 6, 84). Iul. Obsequ. 40 (100).

    lateinisch-deutsches > alvus [1]

См. также в других словарях:

  • Cita's World — Also known as Jam Zone (1997 99) Genre Reality Television Format CGI Written by Trayce Z. Zinzer Directed by Corey Turner …   Wikipedia

  • Cita con ángeles — CD de Silvio Rodríguez Publicación 2003 Grabación 2003 Género(s) Trova Discográfica EG …   Wikipedia Español

  • Cita — or CITA may refer to: Cita (Mexican actor), a Mexican actor who appeared in Alcanzar una estrella Cita Morei, women s liberation and anti nuclear weapons activist and writer CITA FM in Moncton, New Brunswick MV Cita, a German merchant ship… …   Wikipedia

  • Cita con Rama — Autor Arthur C. Clarke Género Ciencia ficción Idioma Inglés …   Wikipedia Español

  • cita — CITÁ, citez, vb. I. tranz. 1. A menţiona, a indica, a numi pe cineva sau ceva (pentru a face cunoscut, pentru a confirma etc. ceva); a reaminti o faptă, o întâmplare care trebuie să servească de exemplu. 2. A reproduce întocmai ceea ce a spus sau …   Dicționar Român

  • CITA — Saltar a navegación, búsqueda El Centro Internacional de Tecnologías Avanzadas para el Medio Rural (CITA), en Peñaranda de Bracamonte (Salamanca), es una de las sedes de la Fundación Germán Sánchez Ruipérez. Fue inaugurado el 25 de octubre de… …   Wikipedia Español

  • Cita en el quirófano — Saltar a navegación, búsqueda Cita en el quirófano Sencillo por Panda del Álbum Para ti con desprecio Lanzado 2005 Formato CD single Grabación 2005 …   Wikipedia Español

  • Cita con un muerto — Saltar a navegación, búsqueda Cita con un muerto Episodio de Charmed Episodio nº Temporada 1 Episodio 4 Escrito por Javier Grillo Marxuach Dirigido por chard Compton …   Wikipedia Español

  • Cita en el Azul Profundo — Autor Roberto Ampuero Género Novela policial Idioma Español Editorial …   Wikipedia Español

  • Cita en la frontera — Directed by Mario Soffici Written by Enrique Amorim, Carlos A. Olivari …   Wikipedia

  • Cita en las estrellas — Ficha técnica Dirección Carlos Schlieper Guion Alejandro Verbitzky Emilio Villalba Welsh Música Víctor Slister (como Víctor Schlichter) …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»