-
1 eminent
eminent ['emɪnənt](a) (distinguished) éminent(b) (conspicuous) éminent, remarquable, insigne;∎ in view of his eminent suitability for the job du fait qu'il convient tout à fait pour le poste;∎ it makes eminent good sense cela paraît le bon sens même -
2 eminent
-
3 eminent
eminent adj [person, scholar, career] éminent ; to be eminent in one's field être une personnalité éminente. -
4 eminent
eminent [ˊemɪnənt] aвыдаю́щийся, ви́дный, знамени́тый -
5 eminent
-
6 eminent
'eminənt(outstanding; distinguished; famous: an eminent lawyer.) framstående, fremragende, eminent- eminence- eminentlyadj. \/ˈemɪnənt\/1) ( om person) fremtredende, ansett, respektert, eminent2) (om egenskaper, tjenester e.l.) fremragende, fortreffelig, ypperlig, enestående, utmerket, eminent -
7 eminent
adjective1) (distinguished) bedeutend, hochangesehen [Redner, Gelehrter, Künstler]2) (remarkable) ausnehmend [Eigenschaft]* * *['eminənt](outstanding; distinguished; famous: an eminent lawyer.) bedeutend- academic.ru/23996/eminence">eminence- eminently* * *emi·nent[ˈemɪnənt]adj attr bedeutend, berühmt, [hoch] angesehen* * *['emɪnənt]adj2) (form: notable) ausgesprochenyou showed eminent good sense in coming to us — es war ausgesprochen vernünftig von Ihnen, zu uns zu kommen
in an eminent degree — in ausgesprochen hohem Maße
* * *eminent [ˈemınənt] adj1. hervorragend, ausgezeichnet, berühmt2. a) eminent, bedeutend, hervorragendb) vornehm, erhaben3. überragend, außergewöhnlich (Erfolg etc)4. hoch (-ragend) (Vorgebirge etc)* * *adjective1) (distinguished) bedeutend, hochangesehen [Redner, Gelehrter, Künstler]2) (remarkable) ausnehmend [Eigenschaft]* * *adj.hervorragend adj. -
8 eminent
1. a выдающийся, знаменитый; видный, занимающий высокое положение2. a замечательный, превосходный, выдающийся3. a возвышенный, возвышающийся4. a церк. преосвященныйСинонимический ряд:1. famous (adj.) celebrated; celebrious; conspicuous; distinguished; exalted; famed; famous; glorious; grand; great; illustrious; notable; noted; preeminent; pre-eminent; prestigious; redoubtable; renowned2. high (adj.) elevated; high; lofty; projecting; prominent; protruding; protuberant; raised; tall; toweringАнтонимический ряд:debased; diffident; disreputable; humble; inconspicuous; insignificant; low; lowly; modest; obscure; ordinary; paltry; petty -
9 eminent
[ʹemınənt] a1. 1) выдающийся, знаменитый; видный, занимающий высокое положениеeminent writers - знаменитые /ведущие/ писатели
to be eminent in science [art] - занимать высокое положение в науке [искусстве]
2) замечательный, превосходный, выдающийся2. возвышенный, возвышающийся3. церк. преосвященный -
10 eminent
'eminənt(outstanding; distinguished; famous: an eminent lawyer.) eminente- eminence- eminently
tr['emɪnənt]1 (of person) eminente2 (of qualities) destacado,-aeminent ['ɛmənənt] adj: eminente, ilustreadj.• augusto, -a adj.• egregio, -a adj.• eminente adj.'emənənt, 'emɪnəntadjective eminente, ilustre['emɪnǝnt]ADJ1) (=distinguished) [doctor, scientist] eminente, ilustreshe was chosen for her eminent suitability for the job — la eligieron por ser sumamente idónea para el puesto
* * *['emənənt, 'emɪnənt]adjective eminente, ilustre -
11 eminent
выдающийся имя прилагательное: -
12 eminent
-
13 eminent
{'eminənt}
1. висок, издигнат, изпъкнал, издаден
2. изтъкнат, виден, бележит, известен, прочут
3. забележителен, който се отличава (за качества)
man of EMINENT goodness забележително добър човек* * *{'eminъnt} а 1. висок, издигнат; изпъкнал; издаден; 2. изтъкн* * *бележит; виден; висок; прочут; издаден;* * *1. man of eminent goodness забележително добър човек 2. висок, издигнат, изпъкнал, издаден 3. забележителен, който се отличава (за качества) 4. изтъкнат, виден, бележит, известен, прочут* * * -
14 eminent
['emɪnənt]aggettivo eminente* * *['eminənt](outstanding; distinguished; famous: an eminent lawyer.) eminente- eminence- eminently* * *eminent /ˈɛmɪnənt/a.1 eminente; prominente; celebre2 considerevole; notevole; ragguardevole: He is a man of eminent good sense, è un uomo di notevole buon senso● (leg., USA) eminent domain, potere d'espropriazione per pubblica utilitàeminently avv.* * *['emɪnənt]aggettivo eminente -
15 eminent
-
16 eminent
adj. bekend, beroemd; opvallend; uitstekend[ emminnənt]♦voorbeelden:it is eminently clear • het is in hoge mate duidelijk -
17 eminent
-
18 eminent
adj1) піднесений, високий2) видатний, знаменитий, визначний; що займає високе становище3) чудовий, прекрасний4) церк. преосвященний* * *a1) видатний, знаменитий; який займає високе положення; чудовий, видатний2) піднесений, який підноситься3) цepк. преосвященний -
19 eminent
------------------------------------------------------------[English Word] eminent[Swahili Word] kuu[Part of Speech] adjective[Derived Word] mkuu N, ukuu N------------------------------------------------------------[English Word] eminent[Swahili Word] tangulifu[Part of Speech] adjective------------------------------------------------------------ -
20 eminent
См. также в других словарях:
éminent — éminent, ente [ eminɑ̃, ɑ̃t ] adj. • 1216; lat. eminens 1 ♦ Vx Élevé (lieu). 2 ♦ (XVIe) Mod. Qui est au dessus du niveau commun, d ordre supérieur. ⇒ élevé, exceptionnel, 1. insigne. Il a rendu d éminents services. « trois sortes de personnes [ … Encyclopédie Universelle
éminent — éminent, ente (é mi nan, nan t ) adj. 1° Qui s élève, qui est plus haut que le reste. Lieu éminent. • Nous allons dans le champ prendre nos avantages, Des éminents endroits nous saisir promptement, TRISTAN Panthée, IV, 3. 2° Fig. Très grand … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
eminent — EMINÉNT, Ă, eminenţi, te, adj. Care se distinge prin calităţi (intelectuale) deosebite; excepţional, superior, remarcabil, excelent. – Din fr. éminent, lat. eminens, ntis. Trimis de romac, 07.10.2008. Sursa: DEX 98 Eminent ≠ mediocru Trimis de… … Dicționar Român
éminent — ÉMINENT, ENTE. adject. Haut, élevé. Un lieu éminent. [b]f♛/b] Il signifie figurément, Excellent, et surpassant tous les autres. Un homme éminent en doctrine, en piété, d un savoir éminent. Qui a des qualités éminentes. D une éminente vertu. Dans… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
eminent — Adj bedeutsam, groß, herausragend erw. fremd. Erkennbar fremd (17. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus frz. éminent, dieses aus l. ēminēns ( entis), dem PPräs. von l. ēminēre herausragen , zu l. minae Zinnen, hochragende Spitzen , das zur Sippe von l.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Eminent — Em i*nent, a. [L. eminens, entis, p. pr. of eminere to stand out, be prominent; e out + minere (in comp.) to project; of uncertain origin: cf. F. [ e]minent. Cf. {Menace}.] 1. High; lofty; towering; prominent. A very eminent promontory. Evelyn… … The Collaborative International Dictionary of English
eminent — EMINENT, [emin]ente. adj. Haut elevé. Un lieu eminent. Il sign. fig. Excellent, & surpassant tous les autres. Un homme eminent en doctrine, en pieté, d un scavoir eminent. qui a des qualitez eminentes. une eminente vertu. Il s employe quelquefois … Dictionnaire de l'Académie française
Eminent — may refer to: *Eminent domain, the power of a state to acquire private property without the owner s consent *Eminent Technology, an American manufacturer of audio equipment *Eminent NV, a Dutch manufacturer of electronic keyboard instruments such … Wikipedia
eminent — early 15c., from M.Fr. éminent (13c.) or directly from L. eminentem (nom. eminens), prp. of eminere stand out, project, from ex out (see EX (Cf. ex )) + minere, related to mons hill (see MOUNT (Cf. mount) (n … Etymology dictionary
eminent — »hervorragend, außerordentlich«: Das Adjektiv wurde im 18. Jh. relatinisiert aus gleichbed. frz. éminent, das auf lat. eminens, das Part. Präs. von e minere »heraus , hervorragen«, zurückgeht. Das zugrunde liegende Verb lat. *minere ist als… … Das Herkunftswörterbuch
eminent — ► ADJECTIVE 1) respected; distinguished. 2) outstanding or conspicuous: the eminent reasonableness of their claim. DERIVATIVES eminently adverb … English terms dictionary