-
1 emblema
emblēma, atis, Dativ u. Ablativ Plur. matīs, n. (εμβλημα), das Eingefügte, I) eingelegte-, mosaische Arbeit, Musivmalerei, Varro r. r. 3, 2, 4. Lucil. 85 (b. Cic. de or. 3, 171 u.a.). – übtr., das Eingeschobene, das Einschiebsel (anderswoher entlehnte u. in einer Rede angebrachte Stelle), Quint. 2, 4, 27. – II) eine Reliefplatte, ein Reliefstreifen, die in die Gefäße der Alten eingesetzt wurden (vgl. crusta no. e, β), Cic. Verr. 4. § 37. § 46 u. 54. Paul. dig. 34, 2, 32. § 1. – / Nbf. emblēma, ae, f., Pompei comment. (V) 197, 11.
-
2 emblema
emblēma, atis, Dativ u. Ablativ Plur. matīs, n. (εμβλημα), das Eingefügte, I) eingelegte-, mosaische Arbeit, Musivmalerei, Varro r. r. 3, 2, 4. Lucil. 85 (b. Cic. de or. 3, 171 u.a.). – übtr., das Eingeschobene, das Einschiebsel (anderswoher entlehnte u. in einer Rede angebrachte Stelle), Quint. 2, 4, 27. – II) eine Reliefplatte, ein Reliefstreifen, die in die Gefäße der Alten eingesetzt wurden (vgl. crusta no. e, β), Cic. Verr. 4. § 37. § 46 u. 54. Paul. dig. 34, 2, 32. § 1. – ⇒ Nbf. emblēma, ae, f., Pompei comment. (V) 197, 11. -
3 emblema
emblemaemblema [em'blε:ma] <-i>sostantivo MaskulinEmblem neutro, Sinnbild neutroDizionario italiano-tedesco > emblema
4 emblema
5 embléma
(DE) Emblem {s}; Sinnbild {s}; Sinnbilder {pl}; Wahrzeichen {s}; (EN) crista; emblem6 emblema de peligro
spa símbolo (m) de peligro, emblema (m) de peligro, emblema (m) de riesgodeu Gefahrensymbol (n), Warnzeichen (n)Seguridad y salud en el diccionario Español-Alemán > emblema de peligro
7 emblema de riesgo
spa símbolo (m) de peligro, emblema (m) de peligro, emblema (m) de riesgodeu Gefahrensymbol (n), Warnzeichen (n)Seguridad y salud en el diccionario Español-Alemán > emblema de riesgo
8 emblematicus
emblēmaticus, a, um (emblema), zum Einlegen (Einsetzen) dienend, eingelegt, eingesetzt, opus (= emblema no. II), Schol. Iuven. 1, 76.
9 escudo
10 emblematicus
emblēmaticus, a, um (emblema), zum Einlegen (Einsetzen) dienend, eingelegt, eingesetzt, opus (= emblema no. II), Schol. Iuven. 1, 76.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > emblematicus
11 алмазная амадина
adjornit. Diamantamadine (Emblema, Emblema guttata, Stagonapleura guttata)12 расписной астрильд
adjornit. Gemalter Astrild (Emblema), Spinifexastrild (Emblema)13 símbolo de peligro
spa símbolo (m) de peligro, emblema (m) de peligro, emblema (m) de riesgodeu Gefahrensymbol (n), Warnzeichen (n)Seguridad y salud en el diccionario Español-Alemán > símbolo de peligro
14 crusta
crūsta, ae, f. (verwandt mit crūdus, cruor), die Kruste, d.i. die harte, trockene Oberfläche eines sonst weichen Körpers, deutsch zuweilen auch Borke, Rinde, Schale, Schicht, a) übh.: α) an lebl. Ggstdn.: aquae decoctae crassis obducunt vasa crustis, Plin.: crustae si occupent intus vasa, Plin. – mollis luti concrescere crustas, Lucr.: limus interdum in crustam indurescit, Frontin.: ita suscitantur in ea structura crustae, duae frontium (der Futtermauern) et una media farturae (der Füllung), Vitr. – crustā teguntur glandes, cute uvae, Plin.: caryotae (Datteln) assiduo vapore torrente crustam verius quam cutem inducunt, Plin.: concrescunt subitae currenti in flumine crustae (Eiskrusten, Eisrinden), Verg.: crustis pruinarum diffractis, Eisdecke, Amm. – v. Diamant, friari in parvas crustas, Plin. – v. Marienglas (lapis specularis), findi in tenues crustas (Lagen), Plin. – β) an Tieren: sunt autem tria genera piscium, primum quae mollia appellantur, dein contecta crustis tenuibus, postremo testis conclusa duris, Plin.: locustae crustā fragili muniuntur, Plin. – b) die Erdkruste, härtere obere Erdschicht, omnis umor intra primam crustam (terrae) consumitur, Sen.: si ex fundo tuo crusta lapsa est in meum fundum, ICt.: si crusta iam cum terra mea coaluit, ICt. – c) die Kruste, Rinde des Backwerks, cr. pultis, Varro LL.: cr. panis (Ggstz. mollia panis), Plin.: cr. panis rustici, Plin.: cr. inferior, Plin. – d) (als mediz. t. t.) die verhärtete Oberfläche der Geschwüre, der Schorf (griech. εσχάρα), cr. alba, Scrib.: cr. matura, Cels. – crustae cadunt, decĭdunt, Cels.: ubi crusta ex auricula procidit, Cels. – si crusta est, Cels.: sin ea ulcera plures crustas habent, Cels.: inducere crustam (von Heilmitteln), Cels.: crusta qualis super ulcera innascitur, Cels.: sive ex medicamentis sive ex ferro crustae occalluerint, Cels.: resolvere crustas od. crustas a vivo (von Mitteln), Cels.: donec resolvuntur (sich ablösen) crustae, Cels. – e) ( als t. t. der Kunst) die eingelegte Arbeit, α) die Stukkaturarbeit (Stuckarbeit) und Musivarbeit an Wänden und Fußböden, auch die einzelne Musivtafel, -platte, crustae parietum, Plin.: crustae marmoreae, Vitr. u. ICt.: tenues crustae, et ipsā quā secantur laminā graciliores, Sen.: vermiculatae ad effigies rerum et animalium crustae, Plin.: crustae Numidicae (aus numidischem [weißem und purpurrotem] Marmor, zB. Alexandrina marmora Numidicis crustis distincta sunt), Sen. de ben. 4, 6, 2. – secare marmor in crustas, Plin.: parietes crustā marmoris operire totos domus suae, Plin.: excīdere crustas parietum od. crustas veteribus parietibus, Plin. u. Vitr. – β) die dünnen furnierartigen Platten oder Steifen mit und ohne zälierte Arbeit, die an Gefäße von Gold oder Silber an- und herumgelegt wurden, halberhabene Arbeit, halberhabener Zierat, Basrelief (ital. riporto di basso relievo, verschieden von emblema, w. s.), cymbia argentea aureis crustis illigata, Paul. dig. 34, 2, 32. § 1: omnia (vasa, argentum caelatum) deferuntur; quae probarant, iis crustae aut emblemata detrahebantur, Cic. Verr. 4, 52: meton., capaces Heliadum crustae, Becher mit Basreliefs aus Bernstein, Iuven. 5, 38. – bildl., non est ista solida et sincera felicitas; crusta est et quidem tenuis, ist Außenwerk, äußerlicher Schein, Sen. de prov. 6, 4.
15 evello
ē-vello, vellī, vulsum, ere, I) heraus-, ausreißen, A) eig.: arborem, Cic. u. Liv.: arbores radicitus, entwurzeln (vom Winde), Sen.: linum, Flachs raufen, Plin.: hastam, Cic.: ferrum, Caes.: linguam alci, Cic.: ex alis pinnas et e cauda, Varro: hastam ex corpore iacentis, Curt. – B) übtr.: 1) ausreißen, vertilgen, vernichten, radicitus actiones alcis, gänzlich umstoßen, Cic.: pravas et veteres opiniones evellere atque exstirpare, Augustin.: alci ex animo scrupulum, gleichs. den Stein vom Herzen wälzen, Cic.: ex animis hominum tantam opinionem, tam penitus insitam, Cic.: consules non solum ex memoria, sed etiam ex fastis, Cic. – 2) gewaltsam befreien, obsessa castra, Sil. 7, 335. – II) losreißen, abreißen, poma ex arboribus cruda si sint, vix evelluntur, si matura et cocta, decĭdunt, Cic. de sen. 71: emblema, Cic. Verr. 4, 46: claustrum, Apul. met. 4, 10. – / Perf. evulsi, Sen. cons. ad Marc. 16, 7. Flor. 4, 12, 38: evulsero, Vulg. Ierem. 12, 15.
16 vermiculatus
vermiculātus, a, um (vermiculor), wurmförmig, im Zickzack gedreht, gummi, Plin. 13, 66. – bes. von Mosaikarbeit, buntscheckig, crustae, Plin. 35, 2: emblema, Lucil. 85 ( bei Cic. or. 149). – v. der raschen Fingerbewegung, digiti virginis recursantes et quādam incomprehensae mobilitatis scaturigine vermiculati, Mart Cap. 7. § 729.
17 atributo
atri'butom1) Eigenschaft f, Kennzeichen n, Merkmal n2) ( de un sujeto) GRAMM Attribut n3) ( de un archivo) INFORM Dateierweiterung f, Erweiterung fsustantivo masculino1. [cualidad] Eigenschaft dieatributoatributo [atri'βuto]18 símbolo
'simbolom1) Sinnbild n, Symbol n, Wahrzeichen n2) ( un emblema) Symbol n, Sinnbild n3) PSYCH Zeichen n, Symbol nsustantivo masculinosímbolosímbolo ['simbolo]Symbol neutro19 viñeta
20 crusta
crūsta, ae, f. (verwandt mit crūdus, cruor), die Kruste, d.i. die harte, trockene Oberfläche eines sonst weichen Körpers, deutsch zuweilen auch Borke, Rinde, Schale, Schicht, a) übh.: α) an lebl. Ggstdn.: aquae decoctae crassis obducunt vasa crustis, Plin.: crustae si occupent intus vasa, Plin. – mollis luti concrescere crustas, Lucr.: limus interdum in crustam indurescit, Frontin.: ita suscitantur in ea structura crustae, duae frontium (der Futtermauern) et una media farturae (der Füllung), Vitr. – crustā teguntur glandes, cute uvae, Plin.: caryotae (Datteln) assiduo vapore torrente crustam verius quam cutem inducunt, Plin.: concrescunt subitae currenti in flumine crustae (Eiskrusten, Eisrinden), Verg.: crustis pruinarum diffractis, Eisdecke, Amm. – v. Diamant, friari in parvas crustas, Plin. – v. Marienglas (lapis specularis), findi in tenues crustas (Lagen), Plin. – β) an Tieren: sunt autem tria genera piscium, primum quae mollia appellantur, dein contecta crustis tenuibus, postremo testis conclusa duris, Plin.: locustae crustā fragili muniuntur, Plin. – b) die Erdkruste, härtere obere Erdschicht, omnis umor intra primam crustam (terrae) consumitur, Sen.: si ex fundo tuo crusta lapsa est in meum fundum, ICt.: si crusta iam cum terra mea coaluit, ICt. – c) die Kruste, Rinde des Backwerks, cr. pultis, Varro LL.: cr. panis (Ggstz. mollia panis),————Plin.: cr. panis rustici, Plin.: cr. inferior, Plin. – d) (als mediz. t. t.) die verhärtete Oberfläche der Geschwüre, der Schorf (griech. εσχάρα), cr. alba, Scrib.: cr. matura, Cels. – crustae cadunt, decĭdunt, Cels.: ubi crusta ex auricula procidit, Cels. – si crusta est, Cels.: sin ea ulcera plures crustas habent, Cels.: inducere crustam (von Heilmitteln), Cels.: crusta qualis super ulcera innascitur, Cels.: sive ex medicamentis sive ex ferro crustae occalluerint, Cels.: resolvere crustas od. crustas a vivo (von Mitteln), Cels.: donec resolvuntur (sich ablösen) crustae, Cels. – e) ( als t. t. der Kunst) die eingelegte Arbeit, α) die Stukkaturarbeit (Stuckarbeit) und Musivarbeit an Wänden und Fußböden, auch die einzelne Musivtafel, -platte, crustae parietum, Plin.: crustae marmoreae, Vitr. u. ICt.: tenues crustae, et ipsā quā secantur laminā graciliores, Sen.: vermiculatae ad effigies rerum et animalium crustae, Plin.: crustae Numidicae (aus numidischem [weißem und purpurrotem] Marmor, zB. Alexandrina marmora Numidicis crustis distincta sunt), Sen. de ben. 4, 6, 2. – secare marmor in crustas, Plin.: parietes crustā marmoris operire totos domus suae, Plin.: excīdere crustas parietum od. crustas veteribus parietibus, Plin. u. Vitr. – β) die dünnen furnierartigen Platten oder Steifen mit und ohne zälierte Arbeit, die an Gefäße von Gold oder Silber an- und herumgelegt wurden, halberhabene Arbeit,————halberhabener Zierat, Basrelief (ital. riporto di basso relievo, verschieden von emblema, w. s.), cymbia argentea aureis crustis illigata, Paul. dig. 34, 2, 32. § 1: omnia (vasa, argentum caelatum) deferuntur; quae probarant, iis crustae aut emblemata detrahebantur, Cic. Verr. 4, 52: meton., capaces Heliadum crustae, Becher mit Basreliefs aus Bernstein, Iuven. 5, 38. – bildl., non est ista solida et sincera felicitas; crusta est et quidem tenuis, ist Außenwerk, äußerlicher Schein, Sen. de prov. 6, 4.Страницы- 1
- 2
См. также в других словарях:
emblemă — EMBLÉMĂ, embleme, s.f. Obiect, imagine care poartă în mod convenţional un anumit înţeles, care simbolizează o anumită idee. ♦ Simbol; figură alegorică. – Din fr. emblème, lat. emblema. Trimis de claudia, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 EMBLÉMĂ s. 1.… … Dicționar Român
Emblema — CIV del Emblematum liber (1531) de Andrea Alciato que representa a Ícaro (enlace) ] Entre los siglos XV y XVIII se denominó emblema (también empresa, jeroglífico o divisa) del griego ἔμβλημα (émblema), compuesto del prefijo ἐν (en) y βάλλω… … Wikipedia Español
emblema — sustantivo masculino 1. Imagen, generalmente acompañada por una frase, que sirve de identificación a una familia o a una institución: El emblema de la Universidad de Salamanca se remonta a la época medieval. 2. Símbolo o figura representativa de… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
emblema — /em blɛma/ s.m. [dal lat. emblema, gr. émblēma, propr. cosa inserita ] (pl. i ). 1. [figura simbolica] ▶◀ immagine, rappresentazione, segno, simbolo, [di famiglia nobile e sim.] Ⓣ (arald.) insegna, [con riferimento a persona] personificazione. 2 … Enciclopedia Italiana
EMBLEMA — ex Graeco ἔμβλημα, quod operi cuipiam adicitur, ornatûs grariâ. Fortunat. de Vita Martini l. 2. Emblema, gemma, lapis, toreumata tura, falerna Latinis Inserta, inserere enim est ἐμβάλλειν. Fiebat id per artem ἐμπαιςτικὴν, quâ tessellae aureae… … Hofmann J. Lexicon universale
emblema — ‘Figura, acompañada de una leyenda, que se adopta como distintivo de una persona o colectividad’ y, en general, ‘cosa que es representación simbólica de otra’. En el español actual es masculino: «Las miradas se concentraban en el escenario,… … Diccionario panhispánico de dudas
emblema — emblemà dkt. Balañdis su alỹvmedžio šakelè – taikõs emblemà … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas
emblema — emblemà sf. (2) TrpŽ sutartinis simbolinis kurios nors sąvokos ar idėjos ženklas: Žagrė – žemdirbystės emblema, alyvos šakelė – taikos rš … Dictionary of the Lithuanian Language
emblema — statusas T sritis Kūno kultūra ir sportas apibrėžtis Kurios nors sąvokos arba idėjos sutartinis ar simbolinis vaizdas. kilmė gr. emblēma – iškilas papuošimas, inkrustacija atitikmenys: angl. emblem vok. Emblem, n rus. эмблема … Sporto terminų žodynas
emblema — statusas T sritis Kūno kultūra ir sportas apibrėžtis Sutartinis ženklas, žymintis priklausymą prie sporto klubo, federacijos, sąjungos, miesto, šalies, tautos. kilmė gr. emblēma – iškilas papuošimas, inkrustacija atitikmenys: angl. emblem vok.… … Sporto terminų žodynas
emblema — (Del lat. emblēma, y este del gr. ἔμβλημα, adorno superpuesto). 1. m. Jeroglífico, símbolo o empresa en que se representa alguna figura, al pie de la cual se escribe algún verso o lema que declara el concepto o moralidad que encierra. U. t. c.… … Diccionario de la lengua española
Перевод: со всех языков на немецкий
с немецкого на все языки- С немецкого на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Азербайджанский
- Албанский
- Английский
- Болгарский
- Венгерский
- Галисийский
- Испанский
- Итальянский
- Каталанский
- Крымскотатарский
- Латинский
- Латышский
- Литовский
- Мокшанский
- Немецкий
- Нидерландский
- Папьяменто
- Пенджабский
- Польский
- Португальский
- Румынский, Молдавский
- Русский
- Турецкий
- Туркменский
- Узбекский
- Французский
- Чешский