Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

effigies

  • 1 effigies

    effigiēs (ecfigiēs), ēī, f. (effingo, ecfingo), die Nachbildung, I) eig.: 1) das dem Original nachgebildete Bildnis, das Abbild, Ebenbild, a) übh.: eff. Xanthi, Verg.: quaedam effigies spirantis mortui, Cic.: ipsae rerum effigies, Cic.: fingit in effigiem moderantum cuncta deorum, Ov.: finxere antiqui talem effigiem Temporis, Phaedr.: in liquore vidit effigiem suam (cervus), Phaedr. – b) als plastisches Kunstwerk, Bild, Bildwerk, Bildnis, α) übh.: eff. saxea, Catull.: avium argenteae effigies, Curt.: eff. deorum aut heroum, Quint.: eff. Iovis ac Iunonis Minervaeque, Suet.: icta fulmine effigies Neronis ad informe aes liquefacta, Tac.: hanc pro Palladio effigiem statuere, Verg.: colunt effigies multorum animalium, Curt. – β) insbes., eine Puppe, lanea, cerea (πλαγγών), Hor. sat. 1, 8, 30: terque haec altaria circum effigiem ducit, Verg. ecl. 8, 75. – 2) die dem Original entsprechende Gestalt, a) übh.: Herculis eff., Ov.: simulacrum deae non effigie humanā, Tac.: statuae triumphali effigie, Suet.: in delphini effigiem transfiguratus est, Hyg.: effigiem nullo cum corpore falsi finxit apri, eine körperlose Truggestalt eines Ebers, Ov. met. 14, 358. – dah. in effigiem maris, in G. des M., wie das M., Sil. 5, 5: u. so ad effigiem Macedonicae chlamydis, Plin. 5, 62: u. effigie calathi, Plin. 21, 23. – b) als körperloses Gebilde, die Scheingestalt, der Schemen, effigies, immo umbrae hominum, Liv. 21, 40, 9 (vgl. vorher Ov. met. 14, 358). – dah. die Gestalt eines Verstorbenen als Erscheinung im Traume, Suet. Aug. 100, 4. Plin. ep. 3, 5, 4; 7, 27, 8: u. als Schatten in der Unterwelt, Sil. 13, 779. – II) übtr., abstr., a) das Abbild als bildliche Darstellung, Andeutung, per ambages effigies ingenii sui, Liv. 1, 56, 9. – b) das Abbild als Nachbildung, Verwirklichung eines Urbildes (Ideals), perfectae eloquentiae speciem (Urbild, Ideal) animo videmus, effigiem auribus quaerimus, Cic. or. 9. – c) das Abbild als Ebenbild, α) übh.: antiquitatis, Cic.: et humanitatis et probitatis (von einem Sohne), Cic.: virtutum nostrarum, Cic.: ingenii fidei virtutisque ad exemplum expressa effigies, Liv. – β) das dem Geiste vorschwebende Vorbild, Ideal, eff. iusti imperii, Cic. ad Q. fr. 1, 1, 8. § 23.

    lateinisch-deutsches > effigies

  • 2 effigies

    effigiēs (ecfigiēs), ēī, f. (effingo, ecfingo), die Nachbildung, I) eig.: 1) das dem Original nachgebildete Bildnis, das Abbild, Ebenbild, a) übh.: eff. Xanthi, Verg.: quaedam effigies spirantis mortui, Cic.: ipsae rerum effigies, Cic.: fingit in effigiem moderantum cuncta deorum, Ov.: finxere antiqui talem effigiem Temporis, Phaedr.: in liquore vidit effigiem suam (cervus), Phaedr. – b) als plastisches Kunstwerk, Bild, Bildwerk, Bildnis, α) übh.: eff. saxea, Catull.: avium argenteae effigies, Curt.: eff. deorum aut heroum, Quint.: eff. Iovis ac Iunonis Minervaeque, Suet.: icta fulmine effigies Neronis ad informe aes liquefacta, Tac.: hanc pro Palladio effigiem statuere, Verg.: colunt effigies multorum animalium, Curt. – β) insbes., eine Puppe, lanea, cerea (πλαγγών), Hor. sat. 1, 8, 30: terque haec altaria circum effigiem ducit, Verg. ecl. 8, 75. – 2) die dem Original entsprechende Gestalt, a) übh.: Herculis eff., Ov.: simulacrum deae non effigie humanā, Tac.: statuae triumphali effigie, Suet.: in delphini effigiem transfiguratus est, Hyg.: effigiem nullo cum corpore falsi finxit apri, eine körperlose Truggestalt eines Ebers, Ov. met. 14, 358. – dah. in effigiem maris, in G. des M., wie das M., Sil. 5, 5: u. so ad effigiem Macedonicae chlamydis, Plin. 5, 62: u. effigie calathi, Plin. 21, 23. – b) als körperloses Gebilde, die Scheingestalt, der Schemen, effigies,
    ————
    immo umbrae hominum, Liv. 21, 40, 9 (vgl. vorher Ov. met. 14, 358). – dah. die Gestalt eines Verstorbenen als Erscheinung im Traume, Suet. Aug. 100, 4. Plin. ep. 3, 5, 4; 7, 27, 8: u. als Schatten in der Unterwelt, Sil. 13, 779. – II) übtr., abstr., a) das Abbild als bildliche Darstellung, Andeutung, per ambages effigies ingenii sui, Liv. 1, 56, 9. – b) das Abbild als Nachbildung, Verwirklichung eines Urbildes (Ideals), perfectae eloquentiae speciem (Urbild, Ideal) animo videmus, effigiem auribus quaerimus, Cic. or. 9. – c) das Abbild als Ebenbild, α) übh.: antiquitatis, Cic.: et humanitatis et probitatis (von einem Sohne), Cic.: virtutum nostrarum, Cic.: ingenii fidei virtutisque ad exemplum expressa effigies, Liv. – β) das dem Geiste vorschwebende Vorbild, Ideal, eff. iusti imperii, Cic. ad Q. fr. 1, 1, 8. § 23.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > effigies

  • 3 effigies

    effĭgĭes, ēi (ante-class. form nom.:

    effĭgĭa,

    Plaut. Rud. 2, 4, 7; Afran. ap. Non. 493, 2; Inscr. Orell. 7416 l.— Nom. plur.:

    effigiae,

    Lucr. 4, 105.— Acc. plur.:

    effigias,

    id. 4, 42 and 85), f. [effingo, I.], an (artistic) copy, imitation of an object (in concreto— for syn. cf.: imago, pictura, simulacrum, signum, statua, tabula).
    I.
    (Class.) With the accessory idea of resemblance obtained by imitation, a likeness, portrait, image, effigy.
    A.
    Lit.:

    formarum,

    Lucr. 4, 105; cf. id. ib. 42 and 85: Veneris, * Plaut. Rud. 2, 4, 7; cf.:

    deus effigies hominis et imago,

    Cic. N. D. 1, 37, 103:

    quandam effigiem spirantis mortui,

    id. Q. Fr. 1, 3, 1; cf. also: simulacrum deae (Veneris) non effigie humana, Tac. H. 2, 3 fin.; and:

    quam satus Iapeto... Finxit in effigiem moderantum cuncta deorum,

    Ov. M. 1, 83:

    vix convenire videretur, quem ipsum hominem cuperent evertere, ejus effigiem simulacrumque servare,

    his mere effigy, Cic. Verr. 2, 2, 65 fin.:

    effigiem Xanthi Trojamque videtis,

    Verg. A. 3, 497; of shades, ghosts:

    effigiem nullo cum corpore falsi finxit apri,

    Ov. M. 14, 358; Sil. 13, 778; cf.:

    effigies, immo umbrae hominum,

    Liv. 21, 40, 9;

    of the shade of a deceased person in a dream,

    Plin. Ep. 3, 5, 4;

    or in the lower world,

    Sil. 13, 779. —
    2.
    Adv.: in or ad effigiem or effigie, after the likeness of, in the form of, like, Sil. 5, 5; Plin. 5, 10, 11, § 62; 21, 5, 11, § 23.—
    B.
    Trop. (a favorite expression of Cic.):

    perfectae eloquentiae speciem animo videmus, effigiem auribus quaerimus,

    its imitation, Cic. Or. 3 (v. the passage in connection); cf.:

    consiliorum ac virtutum effigiem relinquere,

    id. Arch. 12, 30:

    Sex. Peducaeus reliquit effigiem et humanitatis et probitatis suae filium,

    the image, id. Fin. 2, 18, 58; cf. id. Tusc. 3, 2; id. de Or. 1, 43, 193; Liv. 26, 41; 1, 56:

    ad effigiem justi imperii scriptus,

    the ideal, id. Q. Fr. 1, 1, 8:

    ut res ipsas rerum effigies notaret,

    id. de Or. 2, 86 fin.; cf.

    effingo, I. B.: ostensus est in alia effigie,

    appeared in another form, Vulg. Marc. 16, 12.—
    II.
    Poet. and in post-Aug. prose, in gen., the plastic (less freq. the pictorial) representation of an object, an image, statue, portrait: saxea ut effigies bacchantis, * Cat. 64, 61; Verg. A. 2, 167; 184; 3, 148; 7, 177; Hor. S. 1, 8, 30; Ov. H. 20, 239; Tac. A. 1, 74; 6, 2; id. H. 5, 9 al.; Quint. 6, 1, 32; cf. id. 12, 10, 5; Ov. Tr. 1, 7, 7; Vulg. Sap. 15, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > effigies

  • 4 effigies

    effigĭēs, ēi f. [st2]1 [-] représentation, image, forme, figure, portrait, copie, effigie; statue. [st2]2 [-] ressemblance, imitation, forme, image, portrait, modèle. [st2]3 [-] fantôme, spectre.    - finxit in effigiem deorum: il l'a fait à l'image des dieux.
    * * *
    effigĭēs, ēi f. [st2]1 [-] représentation, image, forme, figure, portrait, copie, effigie; statue. [st2]2 [-] ressemblance, imitation, forme, image, portrait, modèle. [st2]3 [-] fantôme, spectre.    - finxit in effigiem deorum: il l'a fait à l'image des dieux.
    * * *
        Effigies, effigiei, pen. prod. foem. gen. Pli. Image ou semblance et pourtraict faict sur le vif, Effigie.
    \
        Complecti effigiem alicuius in auro. Ouid. Graver ou enchasser en un anneau d'or.
    \
        Conformata effigies caminis. Stat. Faicte de fonte.
    \
        Habere effigiem thuris. Plin. Resembler à encens.
    \
        Effigiem Dei in se ostendere. Plin. Resembler à Dieu.
    \
        Ad effigiem Macedonicae chlamydis. Plin. A la semblance, ou A la facon et maniere de, etc.
    \
        In effigiem pelagi exundabat lacus. Silius. Comme fait la mer.
    \
        Columnae effigie iaci. Plin. En forme d'une colomne.

    Dictionarium latinogallicum > effigies

  • 5 effigies

    effigies effigies, ei f изображение

    Латинско-русский словарь > effigies

  • 6 effigies

    effigies effigies, ei f описание

    Латинско-русский словарь > effigies

  • 7 effigiēs

        effigiēs acc. em, f    [ex + FIG-], a copy, imitation, counterpart, likeness, semblance, effigy: deus hominis: deorum, O.: quem cuperent evertere, eius effigiem servare, his mere effigy.—An image, statue, figure: avorum ex cedro, V.: Neronis, Ta.: Saxea bacchantis, Ct.: Lanea, H.—Fig., an image, ideal, symbol, expression: consiliorum ac virtutum effigiem relinquere: reliquit effigiem probitatis suae filium, the image: sui ingeni, symbol, L.: ad effigiem iusti imperi scriptus: ut res ipsas rerum effigies notaret.
    * * *
    copy, image, likeness, portrait; effigy, statue; ghost

    Latin-English dictionary > effigiēs

  • 8 effigies

    effigies, ei, f., form, Mk. 16:12.*

    English-Latin new dictionary > effigies

  • 9 effigies

    ēī f. [ effingo ]
    1) образ, портрет, изображение ( Jovis ac Junonis Su)
    3) кукла (e. cerea H)
    6) образец, идеал (e. justi imperii C; perfectae eloquentiae C)
    7) призрак, тень (умершего) Su, PJ, Sil, O
    8) описание (e. virtutum C)

    Латинско-русский словарь > effigies

  • 10 effigies

    subst. effigy

    Norsk-engelsk ordbok > effigies

  • 11 effigies

    изображение
    изображения

    Новый англо-русский словарь > effigies

  • 12 effigies

    effigia
    effigy, idol, likeness / ghost, appartition / ideal

    Latin-English dictionary of medieval > effigies

  • 13 effigies

    изображение
    изображения

    English-Russian smart dictionary > effigies

  • 14 effigies

    n
    გამოსახულებები

    English-Georgian dictionary > effigies

  • 15 effigies

    , ei f
      изображение; описание; образ, портрет

    Dictionary Latin-Russian new > effigies

  • 16 Оттиск

    - effigies; imago expressa;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Оттиск

  • 17 pila

    1.
    pīla, ae, f. [perh. for pisula, from root pis-; v. pinso, piso], a mortar (syn. mortarium):

    pila, ubi triticum pinsant,

    Cato, R. R. 14; Ov. Ib. 573:

    zeae granum tunditur in pilā ligneā,

    Plin. 18, 11, 29, § 112:

    si contuderis stultum in pilā,

    Vulg. Prov. 27, 22: sal sordidum in pilā pisatum, Paul. ex Fest. p. 158 Müll.
    2.
    pīlă, ae, f. [for pigla, from root pag-, pig-, of pango, pe-pig-i, q. v.], a pillar (syn. columna): pila, quae parietem sustentat, ab opponendo dicta est, Paul. ex Fest. p. 204 Müll.:

    locavit pilas pontis in Tiberim,

    Liv. 40, 51:

    salax taberna a pileatis nona fratribus pila, of the temple of Castor and Pollux,

    Cat. 37, 1: nulla taberna meos habeat neque pila libellos, i. e. they are not to be publicly sold (as the booksellers had their stalls around the pillars of public buildings), Hor. S. 1, 4, 71; Vitr. 6, 11:

    pilas operibus subdere,

    Sen. Q. N. 6, 302; Plin. 11, 10, 10, § 23; Mart. 7, 61, 5.—
    II.
    Transf., a pier or mole of stone:

    saxea,

    Verg. A. 9, 711; Vitr. 5, 12; Suet. Claud. 20; Sil. 4, 297.
    3.
    pĭla, ae ( gen. sing. pilaï, Lucr. 5, 713; 720; 726), f. [etym. dub.; perh. akin to Gr. pallô, brandish; Lat. pellere, drive; v. Corss. 1, 525 sqq.], a ball, playing-ball (syn. follis).
    I.
    Lit.: pilā expulsim ludere, Varr. ap. Non. 104, 29:

    di nos quasi pilas homines habent,

    Plaut. Capt. prol. 22; id. Most. 1, 2, 73:

    pilae studio teneri,

    Cic. de Or. 3, 23, 88; Hor. S. 1, 5, 49:

    cum lapsa e manibus fugit pila,

    Verg. Cir. 149, Prop. 3, 12 (4, 13), 5:

    pila cadit aut mittentis vitio, aut accipientis... (pila) jactata et excepta,

    Sen. Ben. 2, 17, 3:

    pilam scite et diligenter excipere... apte et expedite remittere,

    id. ib. 2, 32, 1:

    pilam repetere, quae terram contigit,

    Petr. 27:

    reddere pilam,

    Mart. 14, 46, 2. There were four sorts of pilæ:

    trigonalis, paganica, follis, harpastum.—Prov.: mea pila est,

    I have the ball, I have caught it, I've won, Plaut. Truc. 4, 1, 7:

    claudus pilam,

    Cic. Pis. 28, 69;

    v. claudus: Fortunae pila,

    the foot-ball of fortune, Aur. Vict. Epit. 18.—
    II.
    Transf.
    A.
    The game of ball:

    quantum alii tribuunt alveolo, quantum pilae,

    Cic. Arch. 6, 13.—
    B.
    Of any thing round, a ball or globe of any material:

    pilae lanuginis,

    Plin. 12, 10, 21, § 38:

    scarabaei e fimo ingentes pilas aversi pedibus volutant,

    id. 11, 28, 34, § 98.—Of the globe of the earth (ante-class.): in terrae pila, Varr. ap. Non. 333, 25.—The ancients made use of a glass or crystal ball filled with water as a burning-glass:

    cum addită aquā vitreae pilae sole adverso in tantum excandescunt, ut vestes exurant,

    Plin. 36, 26, 67, § 199; 37, 2, 10, § 28.—The Roman ladies carried a crystal or amber ball to keep their hands cool, Prop. 2, 18, 60 (3, 18, 12); Mart. 11, 8.—Of the ball or lump of earth which adheres to the roots of a bush when torn up, Col. 5, 9. —Of the ballots or bails used by judges in voting, Prop. 4 (5), 11, 19; Ascon. Argum. Milon. fin. —Of stuffed balls or human figures: pilae et effigies viriles et muliebres ex lanā Compitalibus suspendebantur in compitis. quod hunc diem festum esse deorum inferorum quos vocant Lares, putarent: quibus tot pilae, quot capita servorum; tot effigies, quot essent liberi. ponebantur, ut vivis parcerent et essent his pilis et simulacris contenti, Paul. ex Fest. p. 239 Müll. Bulls were baited by throwing similar stuffed figures at their heads, Mart. Spect. 19, 2:

    quantus erat cornu, cui pila taurus erat!

    id. ib. 9;

    hence, sed cui primus erat lusor dum floruit aetas, Nunc postquam desiit ludere prima pila est,

    id. ib. 10, 86. As these effigies were usually torn by the throwing, the term is also applied to a torn toga, Mart. 2, 43, 6.—
    C.
    In partic.:

    pilae Nursicae, i. e. rapae rotundae,

    Mart. 13, 20, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > pila

  • 18 simulacrum

    sĭmŭlācrum, i, n. [simulo], an image formed in the likeness of a thing, a likeness, image, form, representation, semblance (class.; syn.: imago, effigies, signum).
    I.
    Lit., of images formed by art, reflected in a mirror, or seen in a dream; of apparitions, visions, etc. (the latter mostly poet. and in post-Aug. prose).
    A.
    Of images formed by art, esp. of statues of the gods, an image, figure, portrait, effigy, statue, etc.:

    alicujus effigiem simulacrumque servare,

    Cic. Verr. 2, 2, 65, § 159; cf.:

    statuas et imagines, non animorum simulacra sed corporum... relinquere,

    id. Arch. 12, 30:

    Helenae se pingere simulacrum velle dixit (Zeuxis),

    id. Inv. 2, 1, 1; cf. id. Fam. 5, 12, 7:

    delubra magnifica humanis consecrata simulacris,

    id. Rep. 3, 9, 14;

    but cf.: simulacrum deae non effigie humanā,

    Tac. H. 2, 3:

    deorum simulacra sanctissima,

    Cic. Div. in Caecil. 1, 3;

    so of the images of the gods,

    id. Verr. 2, 5, 72, § 185; Caes. B. G. 6, 16; 6, 17; id. B. C. 2, 5; 3, 105; Tac. H. 2, 3; id. A. 12, 22 al.:

    tueri aras simulacraque divom,

    Lucr. 5, 75; 5, 308:

    et bene facta deum frangit simulacra,

    id. 6, 419; Verg. A. 2, 172; Ov. M. 10, 694; 15, 658 al.; cf.:

    Herculis simulacrum,

    Liv. 9, 44 fin.: simulacra oppidorum, Cic. Pis. 25, 60; cf.

    pugnarum,

    Liv. 41, 28, 10:

    Balbum in triumpho omnium gentium urbiumque nomina ac simulacra duxisse,

    Plin. 5, 5, 5, § 36; cf.

    also: simulacrum celebrati diei pingere,

    Liv. 24, 16 fin.:

    montium, fluviorum,

    Tac. A. 2, 41.— Poet., of the Trojan horse, Verg. A. 2, 232 (for which, effigies, id. ib. 2, 184).—
    b.
    Adverb.: ad or per simulacrum (like ad similitudinem, formam), in the form of, after the pattern of:

    aurata aedes ad simulacrum templi Veneris collocata,

    Suet. Caes. 84:

    ad simulacrum ignium ardens Pharus,

    id. Flor. 4, 2, 88; cf.:

    ad simulacrum caelestium siderum,

    id. ib. 1, 2, 3:

    digiti per litterarum simulacra ducuntur,

    Sen. Ep. 94, 51.—
    B.
    An image, form, shade, phantom seen in a mirror, in a dream, etc.; analogous to the Gr. eidôlon:

    quaecunque apparent nobis simulacra,

    Lucr. 4, 99; cf.:

    per aquas, quae nunc rerum simulacra videmus,

    id. 1, 1060:

    quid frustra simulacra fugacia (in aquā visa) captas?

    Ov. M. 3, 432. —Of the shades or ghosts of the departed:

    quaedam simulacra modis pallentia miris,

    Lucr. 1, 123 (cf. Verg. G. 1, 477 infra); cf.:

    est via declivis (in Tartarum)... umbrae recentes Descendunt illac simulacraque functa sepulcris,

    Ov. M. 4, 435; so id. ib. 10, 14:

    simulacra cara parentis,

    id. ib. 14, 112; cf. Verg. A. 2, 772:

    ut bibere in somnis sitiens cum quaerit... laticum simulacra petit, etc.,

    Lucr. 4, 1099; cf.:

    (canes) Expergefacti secuntur inania saepe Cervorum simulacra,

    id. 4, 995:

    simulacra inania somni,

    Ov. H. 9, 39:

    vana (noctis),

    id. Am. 1, 6, 9:

    simulacra modis pallentia miris Visa sub obscurum noctis,

    Verg. G. 1, 477; Sil. 3, 650 al.; cf.:

    ne vacua mens audita simulacra et inanes sibi metus fingeret,

    Plin. Ep. 7, 27, 7.—
    2.
    In the philosoph. lang. of Lucret. (like the Gr. eidôlon and the Lat. spectrum), the form or image of an object of sense or thought presented to the mind; a representation, idea, conception, Lucr. 2, 112; 4, 130; 4, 149 sq.—
    3.
    Of mnemonic signs, types, or emblems:

    ut res ipsas rerum effigies notaret atque ut locis pro cerā, simulacris pro litteris uteremur,

    Cic. de Or. 2, 86, 354.—
    4.
    A description, a portraiture of character:

    non inseram simulacrum viri copiosi (Catonis), quae dixerit referendo,

    Liv. 45, 25.—
    5.
    A likeness or similitude:

    diu disputavi, Hominem quojus rei Similem esse arbitrarer simulacrumque habere: Id repperi jam exemplum, etc.,

    Plaut. Most. 1, 2, 6.—
    II.
    In partic., with the predominant idea of mere imitation (opp. to that which is original or real), a shadow, semblance, appearance, etc.:

    simulacrum aliquod ac vestigium civitatis,

    Cic. Fam. 10, 1, 1; cf.:

    simulacra virtutis,

    id. Off. 1, 15, 46; and:

    haec simulacra sunt auspiciorum, auspicia nullo modo,

    id. Div. 2, 33, 71:

    libertatis,

    Tac. A. 1, 77:

    belli simulacra cientes,

    i.e. mock-fights, sham-fights, Lucr. 2, 41; 2, 324:

    pugnaeque cient simulacra sub armis,

    Verg. A. 5, 585; 5, 674; Sil. 16, 529; 7, 119; cf.:

    simulacrum navalis pugnae,

    Liv. 26, 51, 6; 35, 26, 2:

    quibusdam pugnae simulacris ad verum discrimen aciemque justam consuescimus,

    Quint. 2, 10, 8; so,

    ludicrum pugnae,

    Liv. 40, 9:

    decurrentis exercitūs,

    id. 44, 9:

    vindemiae,

    Tac. A. 11, 31:

    civilitatis particulae,

    Quint. 2, 15, 25:

    inania,

    id. 10, 5, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > simulacrum

  • 19 Ebenbild

    Ebenbild, imago. effigies. simulacrum (im allgem., s. »Bild« den Untersch.). – vera imago od. effigies (das wahre Abbild, Konterfei, z.B. das E. des Vaters, vera paterni oris imago). – viva od. expressa imago (das leibhaftige Abbild, Konterfei). – similis alcis (jmdm. ähnlich). – imitatio (Nachahmung). – mein E. (Konterfei), mei similis species: u. bl. mei similis: ein E. (Konterfei) von jmd. machen, veram alcis imaginem reddere: des Vaters vollkommenes (leibhaftiges) E. sein, totum patrem mirā similitudine exscripsisse: wer seinen Freund ansieht, sieht sozusagen sein E. an, amicum qui intuetur, tamquam exemplar aliquod intuetur sui.

    deutsch-lateinisches > Ebenbild

  • 20 Tierbild

    Tierbild, animalis imago od. effigies. – ferae imago od. effigies (eines wilden Tieres, s. »Bild« über im. u. eff.).

    deutsch-lateinisches > Tierbild

См. также в других словарях:

  • Effigies — Ef*fig i*es, n. [L.] See {Effigy}. Dryden. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Effigĭes — (lat.), 1) Bild, Bildniß; 2) Titel großer Sammlungen von Porträts od. anderen Abbildungen …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Effigĭes — (lat.), Bildnis, Bild; daher die Redensart: einen in effigie, d.h. im Bildnis, aufhängen …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Effigies — Effigies, lat., Abbildung, Bildniß; in effigie, im Bildniß …   Herders Conversations-Lexikon

  • effigies — index counterpart (parallel), embodiment, imitation, representation (statement) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • EFFIGIES — aupd Gentiles, primo Deorum, inde Hominum, solebant exprimi, sed non Plin. l. 34. c. 4. nisi aliquâ illustri causâ, perpeturtatem merentium, primo sacrorum certaminum victoriâ, maximaeque Olympiae: ubi omnium, qui vicissent, statuas dicari mos… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Effigies — The Effigies The Effigies The Effigies est un groupe de punk rock formé en 1980 à Chicago[1]. Resté relativement méconnu, le groupe est toutefois l un des premiers à s imposer en refus de l institutionalisation du punk …   Wikipédia en Français

  • effigies —    These appear in a number of English customs, rarely being treated with respect, and nearly always ending up being burnt. The best known in modern times are concerned with *November the Fifth, ranging from the home made domestic guy to the… …   A Dictionary of English folklore

  • Effigies — Effigy Ef fi*gy, n.; pl. {Effigies}. [L. effigies, fr. effingere to form, fashion; ex + fingere to form, shape, devise. See {Feign}.] The image, likeness, or representation of a person, whether a full figure, or a part; an imitative figure;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Effigies — Ef|fi|gi|es [...gi̯e:s] die; <aus gleichbed. lat. effigies zu effingere »abbilden; darstellen, veranschaulichen«> (veraltet) Bild, Bildnis, Abbildung; vgl. ↑in effigie …   Das große Fremdwörterbuch

  • effigies — ə̇ˈfijēˌēz, eˈ , jēz noun (plural effigies) Etymology: Latin : effigy …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»