-
1 effingo
effingo, ĕre, finxi, fictum [ex + fingo] - tr. - [st2]1 [-] représenter, faire le portrait. [st2]2 [-] faire à l'image, reproduire, imiter, copier, figurer, rendre, dépeindre. [st2]3 [-] frotter, essuyer. - spongiis sanguinem effingere, Cic. Sest. 35: éponger le sang. - manus effingere, Albin. Cons. ad Liv. 138: caresser les mains.* * *effingo, ĕre, finxi, fictum [ex + fingo] - tr. - [st2]1 [-] représenter, faire le portrait. [st2]2 [-] faire à l'image, reproduire, imiter, copier, figurer, rendre, dépeindre. [st2]3 [-] frotter, essuyer. - spongiis sanguinem effingere, Cic. Sest. 35: éponger le sang. - manus effingere, Albin. Cons. ad Liv. 138: caresser les mains.* * *Effingo, effingis, effinxi, effictum, effingere. Cic. Tailler ou tirer au vif, Faire à la semblance d'un autre, Effigier.\Similitudinem effingere ex vero. Plin. iunior. Representer le vif et le naturel.\Casus aliquos effingere in auro. Virgil. Graver ou tailler.\Mores oratoris effingit oratio. Cic. Represente.\Formas et mores ab aliquibus effingere. Cic. Representer, Retirer ou resembler et porter de facon de faire à aucuns.\Effingit senem signum illud. Plin. iunior. Represente. -
2 effingō
effingō finxī, fīctus, ere [ex + fingo], to stroke: manūs, O. — To wipe clean, wipe out: spongiis sanguinem.— To form, fashion, mould: in tabulā oris liniamenta: sui dissimilia: casūs in auro, V.: gressūs euntis, imitate, V.—Fig., to express, represent, portray: nostros mores in alienis personis: magnitudo, quae illa possit effingere, i. e. contain the representations.* * *effingere, effinxi, effictus Vfashion, form, mould; represent, portray, depict; copy; wipe away -
3 effingo
ef-fingo, fīnxi, fictum, ere1) представлять, изображать (aliquem cpioribus, cerā PJ); отобразить ( pulchritudinem Venēris C)e. animo C — представлять в воображении, воображать2) выражать, обрисовывать, описывать (aliquem C etc.; virtutes alicujus Ap; quod sentio, carmine effingam Pt)3) воспроизводить, подражать (e. Horatium in lyricis PJ)4) ощупывать, гладить, ласкать (manus, sc. alicujus O)5) стирать ( sanguinem spongiis C)6) вытирать, чистить ( aliquid spongiā Cato) -
4 effingo
ef-fingo, fīnxī, fictum, ere (ex u. fingo), I) = εκμάσσειν, ψήχειν, εκψήχειν, betasten, streichen, streicheln, reiben, im allg.: eff. manus (alcis), Auct. cons. ad Liv. 138. Ov. her. 20, 134. – II) prägn.: A) abreiben, ab- od. auswischen, a) = wischend entfernen, e foro spongiis effingere sanguinem, Cic. Sest. 77. – b) wischend reinigen, fiscinas spongiā, Cato r.r. 67, 2. – B) wie εκμάσσειν, εκμάσσασθαι (vgl. unser »Ziegel streichen«) = nach einem Original in bildsamen Stoffen nachbilden, ausdrücken, darstellen, bildend schaffen, 1) eig.: illum coloribus, illum cerā, illum aere, illum argento etc. effingit, läßt abbilden in ufw., Plin. ep.: pictores pulchram absolutamque faciem raro nisi in peius effingunt, liefern nur ein verhunztes Abbild von usw., Plin. ep.: oris lineamenta, Cic.: Veneris Coae pulchritudinem, hervorbringen, schaffen, Cic.: deûm imagines mortalibus materiis in speciem hominum, sich aus irdischen Stoffen menschlichen Gestalten ähnliche Götterbilder schaffen, Tac.: varias figuras, Lucan.: poet., casus in auro, darstellen, Verg.: gressus effingit euntis, ahmt des Wandelnden Tritte nach, Verg. – 2) übtr., a) ausdrücken, durch äußere Zeichen usw., primi per figuras animalium Aegyptii sensus mentis effingebant, drückten durch Tiergestalten ihres Geistes Vorstellungen aus, Tac.: (natura) speciem ita formavit oris, ut in ea penitus reconditos mores effingeret, den tief innen verborgenen Charakter ausprägte, Cic. – dah. α) (wie εκμάσσω) durch Worte ausdrücken, darstellen, schildern, alcis mores, Cic.: oratorem, Quint. – β) als Schriftsteller hervorbringen, schaffen, effinge aliquid et excude, quod sit perpetuo tuum, Plin. ep. 1, 3, 4. – b) nachbilden, wiedergeben, α) nachahmen, nachahmend erreichen od. zu erreichen suchen, pulchram absolutamque faciem, Plin. ep.: imaginem virtutis, Quint.: vim Demosthenis, Quint.: Horatium in lyricis, Plin. ep.: illum imitando, durch Nachahmung neu erschaffen, Cic. – β) im Geiste-, in der Vorstellung ein Bild von etwas entwerfen, etwas wiedergeben, veranschaulichen, ea effingenda animo, in Bilder einzukleiden, Cic.: visum impressum erfictumque ex eo, unde esset, die Erscheinung, die der Abdruck u. das Abbild desjenigen Gegenstandes sei, der ihr zugrunde liege, Cic.: quae porro tam immensa multitudo, quae illa tam multa possit effingere (wiedergeben), Cic. – / Capit. Anton. phil. 29, 6 liest Jordan richtiger et fictus.
-
5 effingo
ef-fingo, fīnxī, fictum, ere (ex u. fingo), I) = εκμάσσειν, ψήχειν, εκψήχειν, betasten, streichen, streicheln, reiben, im allg.: eff. manus (alcis), Auct. cons. ad Liv. 138. Ov. her. 20, 134. – II) prägn.: A) abreiben, ab- od. auswischen, a) = wischend entfernen, e foro spongiis effingere sanguinem, Cic. Sest. 77. – b) wischend reinigen, fiscinas spongiā, Cato r.r. 67, 2. – B) wie εκμάσσειν, εκμάσσασθαι (vgl. unser »Ziegel streichen«) = nach einem Original in bildsamen Stoffen nachbilden, ausdrücken, darstellen, bildend schaffen, 1) eig.: illum coloribus, illum cerā, illum aere, illum argento etc. effingit, läßt abbilden in ufw., Plin. ep.: pictores pulchram absolutamque faciem raro nisi in peius effingunt, liefern nur ein verhunztes Abbild von usw., Plin. ep.: oris lineamenta, Cic.: Veneris Coae pulchritudinem, hervorbringen, schaffen, Cic.: deûm imagines mortalibus materiis in speciem hominum, sich aus irdischen Stoffen menschlichen Gestalten ähnliche Götterbilder schaffen, Tac.: varias figuras, Lucan.: poet., casus in auro, darstellen, Verg.: gressus effingit euntis, ahmt des Wandelnden Tritte nach, Verg. – 2) übtr., a) ausdrücken, durch äußere Zeichen usw., primi per figuras animalium Aegyptii sensus mentis effingebant, drückten durch Tiergestalten ihres Geistes Vorstellungen aus, Tac.: (natura) speciem ita formavit oris,————ut in ea penitus reconditos mores effingeret, den tief innen verborgenen Charakter ausprägte, Cic. – dah. α) (wie εκμάσσω) durch Worte ausdrücken, darstellen, schildern, alcis mores, Cic.: oratorem, Quint. – β) als Schriftsteller hervorbringen, schaffen, effinge aliquid et excude, quod sit perpetuo tuum, Plin. ep. 1, 3, 4. – b) nachbilden, wiedergeben, α) nachahmen, nachahmend erreichen od. zu erreichen suchen, pulchram absolutamque faciem, Plin. ep.: imaginem virtutis, Quint.: vim Demosthenis, Quint.: Horatium in lyricis, Plin. ep.: illum imitando, durch Nachahmung neu erschaffen, Cic. – β) im Geiste-, in der Vorstellung ein Bild von etwas entwerfen, etwas wiedergeben, veranschaulichen, ea effingenda animo, in Bilder einzukleiden, Cic.: visum impressum erfictumque ex eo, unde esset, die Erscheinung, die der Abdruck u. das Abbild desjenigen Gegenstandes sei, der ihr zugrunde liege, Cic.: quae porro tam immensa multitudo, quae illa tam multa possit effingere (wiedergeben), Cic. – ⇒ Capit. Anton. phil. 29, 6 liest Jordan richtiger et fictus. -
6 effingo
to form, fashion, make / duplicate, copy. -
7 effingo
ef-fingo, finxi, fictum, 3, v. a., orig., to work out by pressing = fingendo exprimere, ekmassein (v. fingo).—Hence,I.To form, fashion (artistically—class.; most freq. in the trop. sense; cf.: formo, informo, conformo, fingo, reddo, instituo, etc.).A.Lit.:B.oris lineamenta in tabula: Veneris Coae pulchritudinem aspersione fortuita,
Cic. Div. 1, 13, 23:sui dissimilia,
id. N. D. 3, 9, 23:deum imagines in species hominum,
Tac. H. 5, 5 et saep.— Poet.:(Daedalus) casus alicujus in auro,
Verg. A. 6, 32; cf. id. ib. 10, 640; Luc. 5, 713:horrentes effingens crine galeros,
Sil. 1, 404.—Trop., to express, represent, portray:II.(natura) speciem ita formavit oris, ut in ea penitus reconditos mores effingeret,
Cic. Leg. 1, 9; cf. id. Rosc. Am. 16, 47; id. de Or. 2, 43 fin.; Tac. A. 11, 14; Quint. 6, 2, 17:oratorem effingere (connected with corpora fingendo efficere),
id. 5, 12, 21:effinge aliquid et excude (sc. scribendo), quod sit perpetuo tuum,
Plin. Ep. 1, 3, 4:imaginem virtutis,
to represent by imitation, Quint. 10, 2, 15; cf. id. 10, 1, 108; 11, 3, 89 sq.; Plin. Ep. 9, 22, 2.—Of the conception of external objects:visum impressum effictumque ex eo, unde esset,
id. Ac. 2, 6, 18; cf. id. Tusc. 1, 25, 61; id. de Or. 2, 86 fin. —To wipe clean, wipe out (only in the foll. passages):III.fiscinas spongia effingat,
Cato R. R. 67, 2 (for which: fiscinas spongia tergendas, Plin. 15, 6, 6, § 22):spongiis sanguinem,
Cic. Sest. 35 fin., v. Halm ad h. l.—To rub gently, stroke:manus,
Albin. Cons. ad Liv. 138; Ov. H. 20, 134 (for which: manus fingere, id. F. 5, 409). -
8 effingo
, effinxi, effictum, effingere 31) вылеплять;2) выжимать, вытирать -
9 effictus
-
10 effigies
effĭgĭes, ēi (ante-class. form nom.:I.effĭgĭa,
Plaut. Rud. 2, 4, 7; Afran. ap. Non. 493, 2; Inscr. Orell. 7416 l.— Nom. plur.:effigiae,
Lucr. 4, 105.— Acc. plur.:effigias,
id. 4, 42 and 85), f. [effingo, I.], an (artistic) copy, imitation of an object (in concreto— for syn. cf.: imago, pictura, simulacrum, signum, statua, tabula).(Class.) With the accessory idea of resemblance obtained by imitation, a likeness, portrait, image, effigy.A.Lit.:2.formarum,
Lucr. 4, 105; cf. id. ib. 42 and 85: Veneris, * Plaut. Rud. 2, 4, 7; cf.:deus effigies hominis et imago,
Cic. N. D. 1, 37, 103:quandam effigiem spirantis mortui,
id. Q. Fr. 1, 3, 1; cf. also: simulacrum deae (Veneris) non effigie humana, Tac. H. 2, 3 fin.; and:quam satus Iapeto... Finxit in effigiem moderantum cuncta deorum,
Ov. M. 1, 83:vix convenire videretur, quem ipsum hominem cuperent evertere, ejus effigiem simulacrumque servare,
his mere effigy, Cic. Verr. 2, 2, 65 fin.:effigiem Xanthi Trojamque videtis,
Verg. A. 3, 497; of shades, ghosts:effigiem nullo cum corpore falsi finxit apri,
Ov. M. 14, 358; Sil. 13, 778; cf.:effigies, immo umbrae hominum,
Liv. 21, 40, 9;of the shade of a deceased person in a dream,
Plin. Ep. 3, 5, 4;or in the lower world,
Sil. 13, 779. —Adv.: in or ad effigiem or effigie, after the likeness of, in the form of, like, Sil. 5, 5; Plin. 5, 10, 11, § 62; 21, 5, 11, § 23.—B.Trop. (a favorite expression of Cic.):II.perfectae eloquentiae speciem animo videmus, effigiem auribus quaerimus,
its imitation, Cic. Or. 3 (v. the passage in connection); cf.:consiliorum ac virtutum effigiem relinquere,
id. Arch. 12, 30:Sex. Peducaeus reliquit effigiem et humanitatis et probitatis suae filium,
the image, id. Fin. 2, 18, 58; cf. id. Tusc. 3, 2; id. de Or. 1, 43, 193; Liv. 26, 41; 1, 56:ad effigiem justi imperii scriptus,
the ideal, id. Q. Fr. 1, 1, 8:ut res ipsas rerum effigies notaret,
id. de Or. 2, 86 fin.; cf.effingo, I. B.: ostensus est in alia effigie,
appeared in another form, Vulg. Marc. 16, 12.—Poet. and in post-Aug. prose, in gen., the plastic (less freq. the pictorial) representation of an object, an image, statue, portrait: saxea ut effigies bacchantis, * Cat. 64, 61; Verg. A. 2, 167; 184; 3, 148; 7, 177; Hor. S. 1, 8, 30; Ov. H. 20, 239; Tac. A. 1, 74; 6, 2; id. H. 5, 9 al.; Quint. 6, 1, 32; cf. id. 12, 10, 5; Ov. Tr. 1, 7, 7; Vulg. Sap. 15, 4. -
11 effictio
-
12 effictus
a, um part. pf. к effingo -
13 effigies
1) образ, портрет, изображение ( Jovis ac Junonis Su)2) скульптурное изображение (e. saxea Ctl)3) кукла (e. cerea H)4) подобие ( spirantis mortui C)5) отражение ( in liquore Ph)6) образец, идеал (e. justi imperii C; perfectae eloquentiae C)7) призрак, тень (умершего) Su, PJ, Sil, O8) описание (e. virtutum C) -
14 effictio
-
15 effigientia
effigientia, ae, f. (effingo), die Erschaffung, Schöpfung, meton. = der Schöpfer, Mart. Cap. 9. § 922.
-
16 effigies
effigiēs (ecfigiēs), ēī, f. (effingo, ecfingo), die Nachbildung, I) eig.: 1) das dem Original nachgebildete Bildnis, das Abbild, Ebenbild, a) übh.: eff. Xanthi, Verg.: quaedam effigies spirantis mortui, Cic.: ipsae rerum effigies, Cic.: fingit in effigiem moderantum cuncta deorum, Ov.: finxere antiqui talem effigiem Temporis, Phaedr.: in liquore vidit effigiem suam (cervus), Phaedr. – b) als plastisches Kunstwerk, Bild, Bildwerk, Bildnis, α) übh.: eff. saxea, Catull.: avium argenteae effigies, Curt.: eff. deorum aut heroum, Quint.: eff. Iovis ac Iunonis Minervaeque, Suet.: icta fulmine effigies Neronis ad informe aes liquefacta, Tac.: hanc pro Palladio effigiem statuere, Verg.: colunt effigies multorum animalium, Curt. – β) insbes., eine Puppe, lanea, cerea (πλαγγών), Hor. sat. 1, 8, 30: terque haec altaria circum effigiem ducit, Verg. ecl. 8, 75. – 2) die dem Original entsprechende Gestalt, a) übh.: Herculis eff., Ov.: simulacrum deae non effigie humanā, Tac.: statuae triumphali effigie, Suet.: in delphini effigiem transfiguratus est, Hyg.: effigiem nullo cum corpore falsi finxit apri, eine körperlose Truggestalt eines Ebers, Ov. met. 14, 358. – dah. in effigiem maris, in G. des M., wie das M., Sil. 5, 5: u. so ad effigiem Macedonicae chlamydis, Plin. 5, 62: u. effigie calathi, Plin. 21, 23. – b) als körperloses Gebilde, die Scheingestalt, der Schemen, effigies, immo umbrae hominum, Liv. 21, 40, 9 (vgl. vorher Ov. met. 14, 358). – dah. die Gestalt eines Verstorbenen als Erscheinung im Traume, Suet. Aug. 100, 4. Plin. ep. 3, 5, 4; 7, 27, 8: u. als Schatten in der Unterwelt, Sil. 13, 779. – II) übtr., abstr., a) das Abbild als bildliche Darstellung, Andeutung, per ambages effigies ingenii sui, Liv. 1, 56, 9. – b) das Abbild als Nachbildung, Verwirklichung eines Urbildes (Ideals), perfectae eloquentiae speciem (Urbild, Ideal) animo videmus, effigiem auribus quaerimus, Cic. or. 9. – c) das Abbild als Ebenbild, α) übh.: antiquitatis, Cic.: et humanitatis et probitatis (von einem Sohne), Cic.: virtutum nostrarum, Cic.: ingenii fidei virtutisque ad exemplum expressa effigies, Liv. – β) das dem Geiste vorschwebende Vorbild, Ideal, eff. iusti imperii, Cic. ad Q. fr. 1, 1, 8. § 23.
-
17 effictio
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > effictio
-
18 effigientia
effigientia, ae, f. (effingo), die Erschaffung, Schöpfung, meton. = der Schöpfer, Mart. Cap. 9. § 922.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > effigientia
-
19 effigies
effigiēs (ecfigiēs), ēī, f. (effingo, ecfingo), die Nachbildung, I) eig.: 1) das dem Original nachgebildete Bildnis, das Abbild, Ebenbild, a) übh.: eff. Xanthi, Verg.: quaedam effigies spirantis mortui, Cic.: ipsae rerum effigies, Cic.: fingit in effigiem moderantum cuncta deorum, Ov.: finxere antiqui talem effigiem Temporis, Phaedr.: in liquore vidit effigiem suam (cervus), Phaedr. – b) als plastisches Kunstwerk, Bild, Bildwerk, Bildnis, α) übh.: eff. saxea, Catull.: avium argenteae effigies, Curt.: eff. deorum aut heroum, Quint.: eff. Iovis ac Iunonis Minervaeque, Suet.: icta fulmine effigies Neronis ad informe aes liquefacta, Tac.: hanc pro Palladio effigiem statuere, Verg.: colunt effigies multorum animalium, Curt. – β) insbes., eine Puppe, lanea, cerea (πλαγγών), Hor. sat. 1, 8, 30: terque haec altaria circum effigiem ducit, Verg. ecl. 8, 75. – 2) die dem Original entsprechende Gestalt, a) übh.: Herculis eff., Ov.: simulacrum deae non effigie humanā, Tac.: statuae triumphali effigie, Suet.: in delphini effigiem transfiguratus est, Hyg.: effigiem nullo cum corpore falsi finxit apri, eine körperlose Truggestalt eines Ebers, Ov. met. 14, 358. – dah. in effigiem maris, in G. des M., wie das M., Sil. 5, 5: u. so ad effigiem Macedonicae chlamydis, Plin. 5, 62: u. effigie calathi, Plin. 21, 23. – b) als körperloses Gebilde, die Scheingestalt, der Schemen, effigies,————immo umbrae hominum, Liv. 21, 40, 9 (vgl. vorher Ov. met. 14, 358). – dah. die Gestalt eines Verstorbenen als Erscheinung im Traume, Suet. Aug. 100, 4. Plin. ep. 3, 5, 4; 7, 27, 8: u. als Schatten in der Unterwelt, Sil. 13, 779. – II) übtr., abstr., a) das Abbild als bildliche Darstellung, Andeutung, per ambages effigies ingenii sui, Liv. 1, 56, 9. – b) das Abbild als Nachbildung, Verwirklichung eines Urbildes (Ideals), perfectae eloquentiae speciem (Urbild, Ideal) animo videmus, effigiem auribus quaerimus, Cic. or. 9. – c) das Abbild als Ebenbild, α) übh.: antiquitatis, Cic.: et humanitatis et probitatis (von einem Sohne), Cic.: virtutum nostrarum, Cic.: ingenii fidei virtutisque ad exemplum expressa effigies, Liv. – β) das dem Geiste vorschwebende Vorbild, Ideal, eff. iusti imperii, Cic. ad Q. fr. 1, 1, 8. § 23.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > effigies
-
20 effīctus
effīctus P. of effingo.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ՍՏԵՂԾԱԳՈՐԾԵՄ — (եցի.) NBH 2 0743 Chronological Sequence: Unknown date, 8c, 9c, 10c, 11c, 12c ն. πλαστουργέω formo, effingo. Ստեղծել. արարչագործել հաստել. կազմել. յօրինել. *Զադամ ստեղծագործել: Ստեղծագործեաց զմարդն. Նանայ.: *Ոչ յաստուած այնոյն բնութենէ զսրբազանն… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՍՏԵՂԾԱՆԵՄ — (ստեղծի, ծեալ. ծօղ.) NBH 2 0744 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 10c ն. ՍՏԵՂԾԱՆԵՄ. որ եւ ՍՏԵՂԾՈՒԼ ռմկ. ստեղծել. κτίζω creo, condo πλάσσω, ττω formo, fingo. տե՛ս եւ ԱՌՆԵԼ. ποιέω . Նոր ինչ կազմել, հնարել, կերպարանել.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՎԵՐԱՍՏԵՂԾԵՄ — (եցի, կամ ծի.) NBH 2 0809 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 8c, 14c ն. ՎԵՐԱՍՏԵՂԾԵՄ ἁναπλάττω, μεταστοιχείω effingo, refingo, instauro. որ եւ ՎԵՐԱՍՏԵՂԾՈՒԼ. Վերստին ստեղծանել. նորաստեղծել. կերպարանալ. նորոգել. անդստին առնել եւ հնարել.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)