-
1 изпълнение
1. execution, implementation, fulfilment, carrying out; performance(осъществяване) realization, accomplishmentизпълнение на план fulfilment/implementation of a plan(осъществяване на проект) realization of a plan/projectпроверка на изпълнението control of executionпри изпълнение на службата/дълга си in the discharge/performance/execution of o.'s duties/dutyв изпълнение на (спогодба, нареждане, намерение) in pursuance ofвстъпвам в изпълнение на службата си enter upon/take up o.'s dutyпривеждам в изпълнение carry out, put/carry into execution, carry into effect, implement(присъда) execute, carry out2. муз. performance; meamp. performance, acting, rendering(на картина и пр.) executionюр. executionпринудително изпълнение executionдоброволно изпълнение, voluntary execution. изпълним feasible, practicable, realizable(възможен) possible* * *изпълнѐние,ср., -я 1. execution, implementation, fulfilment, carrying out; performance; ( осъществяване) realization, accomplishment; effectuation; в \изпълнениее на ( спогодба, нареждане, намерение) in pursuance of; встъпвам в \изпълнениее на службата си enter upon/take up o.’s duty; \изпълнениее на план fulfilment/implementation of a plan; при \изпълнениее на службата/дълга си in the discharge/performance/execution of o.’s duties/duty; привеждам в \изпълнениее carry out, put/carry into effect, implement; effectuate; ( присъда) execute, carry out; проверка на \изпълнениеето control of execution;2. муз. performance; театр. performance, acting, rendering; (на картина и пр.) execution; юр. execution; доброволно \изпълнениее voluntary execution; принудително \изпълнениее execution.* * *accomplishment; acquittal; effectuation; enforcement (юр.); execution: control of изпълнение - проверка на изпълнението; fulfilment; implementation; implement: carry into изпълнение - привеждам в изпълнение; interpretation; operation; performance; pursuance; pursuit (на работата); realization* * *1. (възможен) possible 2. (на картина и пр.) execution 3. (осъществяване на проект) realization of a plan/project 4. (осъществяване) realization, accomplishment 5. (присъда) execute, carry out 6. execution, implementation, fulfilment, carrying out;performance 7. ИЗПЪЛНЕНИЕ на план fulfilment/implementation of a plan 8. в ИЗПЪЛНЕНИЕ на (спогодба, нареждане, намерение) in pursuance of 9. встъпвам в ИЗПЪЛНЕНИЕ на службата си enter upon/take up o.'s duty 10. доброволно ИЗПЪЛНЕНИЕ, voluntary execution. изпълним feasible, practicable, realizable 11. муз. performance;meamp. performance, acting, rendering 12. при ИЗПЪЛНЕНИЕ на службата/дълга си in the discharge/performance/execution of o.'s duties/duty 13. привеждам в ИЗПЪЛНЕНИЕ carry out, put/carry into execution, carry into effect, implement 14. принудително ИЗПЪЛНЕНИЕ execution 15. проверка на ИЗПЪЛНЕНИЕто control of execution 16. юр. execution
См. также в других словарях:
Effectuation — ist eine eigenständige Entscheidungs Logik, die von erfahrenen Entrepreneuren in Situationen der Ungewissheit bevorzugt eingesetzt wird. Effectuation lässt sich als Umkehrung kausaler Logik, die auf Vorhersage der Zukunft basieren, beschreiben.… … Deutsch Wikipedia
effectuation — ● effectuation nom féminin Action par laquelle une chose advient à la réalité. effectuation [efɛktɥɑsjɔ̃] n. f. ÉTYM. 1545, Godefroy; de effectuer, et suff. ation. ❖ ♦ Didact. Action d effectuer qqch.; son résultat. ⇒ Actualisation, réalisation … Encyclopédie Universelle
Effectuation — Ef*fec tu*a tion, n. Act of effectuating … The Collaborative International Dictionary of English
effectuation — index act (undertaking), action (performance), building (business of assembling), commission (act), conclusion ( … Law dictionary
Effectuation — Effectual Effectual se dit d un mode de raisonnement qui s oppose au mode causal. Tandis que le mode causal part d un objectif et définit la problématique en tant que choix d une trajectoire optimale pour atteindre l objectif, le mode effectual… … Wikipédia en Français
effectuation — (entrée créée par le supplément) (è fè ktu a sion) s. f. Action d effectuer. L effectuation de l unité allemande sous le sceptre d un Hohenzollern, l Opinion nationale, 12 janvier 1869 … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
effectuation — noun see effectuate … New Collegiate Dictionary
effectuation — See effectuate. * * * … Universalium
effectuation — noun An act of effectuating … Wiktionary
effectuation — (Roget s Thesaurus II) noun The act of beginning and carrying through to completion: discharge, execution, performance, prosecution. See DO … English dictionary for students
effectuation — n. cause, bringing about, execution … English contemporary dictionary