-
1 dziadowski
dziadowski Bettel-, Bettler-; (nędzny) ärmlich, schäbig;rozpuszczony jak dziadowski bicz verzogen, außer Rand und Band -
2 dziadowski
dziadowski [ʥ̑adɔfski] adj1) (pot: tandetny) armselig, minderwertig2) ( nędzny) Bettler-3) ktoś jest rozpuszczony jak \dziadowski bicz jd ist zügellos, jd ist außer Rand und Band -
3 rozpuścić
rozpuścić pf: rozpuścić się jak dziadowski bicz außer Rand und Band geraten; →LINK="rozpuszczać" rozpuszczać -
4 rozpuszczać
rozpuszczać [rɔspuʃʧ̑aʨ̑] < perf rozpuścić>I. vt1) ( rozcieńczać) verdünnen2) ( topić) schmelzen4) (pot: rozpowszechniać) herumerzählen, verbreitenII. vr1) ( rozprowadzać się w cieczy) cukier: sich +akk [auf]lösen2) ( topić się) lód: auftauen, schmelzen
См. также в других словарях:
dziadowski — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, dziadowskiscy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} należący do dziada żebraka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziadowski kostur. Dziadowskie łachmany. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dziadowski — dziadowskiscy 1. «należący do żebraka, właściwy żebrakowi; żebraczy» Torba dziadowska. Kij dziadowski. ∆ Dziadowskie pieśni «pieśni tworzone na wzór autentycznych pieśni śpiewanych przez żebraków» ◊ Ktoś jest rozpuszczony jak dziadowski bicz… … Słownik języka polskiego
dziadowski — Dziadowskie nasienie zob. nasienie. Ktoś jest rozpuszczony jak dziadowski bicz zob. bicz 2 … Słownik frazeologiczny
dziadowski — Zły, lichy, marny, lub bezwartościowy Eng. Bad, poor, worthless, or of inferior quality … Słownik Polskiego slangu
po dziadowsku — → dziadowski … Słownik języka polskiego
bicz — 1. książk. Bicz boży (Boży) «jakieś nieprzyjemne, niepomyślne, tragiczne zdarzenie, poczytywane za znak kary bożej»: W 1348 r. przyszła na Europę „czarna śmierć”. (...) Ludziom ówczesnym zaraza, co pochłonęła dwadzieścia pięć procent pogłowia… … Słownik frazeologiczny
bicz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. ów || rzad. y {{/stl 8}}{{stl 7}} narzędzie do chłostania w postaci rzemienia lub sznura przymocowanego do trzonka; bat : {{/stl 7}}{{stl 10}}Smagnąć kogoś biczem.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpuścić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}jak dziadowski bicz {{/stl 13}}{{stl 7}} popsuć kogoś, rozpuścić z powodu braku wymagań, rygoru, wskutek nadmiernej swobody postępowania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziecko rozpuszczone jak dziadowski bicz. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpuścić — pot. Rozpuścić język, gębę, jęzor, posp. mordę, ozór, pysk a) «zwymyślać kogoś nie przebierając w słowach»: (...) czego pan mordę rozpuszczasz przy moim sekretarzu, co? T. Dołęga Mostowicz, Kariera. b) «rozgadać się niepotrzebnie, powiedzieć zbyt … Słownik frazeologiczny
rozpuszczać — pot. Rozpuścić język, gębę, jęzor, posp. mordę, ozór, pysk a) «zwymyślać kogoś nie przebierając w słowach»: (...) czego pan mordę rozpuszczasz przy moim sekretarzu, co? T. Dołęga Mostowicz, Kariera. b) «rozgadać się niepotrzebnie, powiedzieć zbyt … Słownik frazeologiczny
bicz — m II, D. a; lm M. e, D. ów «rzemień lub skręcony sznur przytwierdzony do trzonka, służący do chłostania; bat» ∆ med. Bicz szkocki «zabieg leczniczy polegający na zlewaniu ciała strumieniem wody pod ciśnieniem kilku atmosfer» ◊ Bicz boży… … Słownik języka polskiego