-
1 dyrektor
[директор]m -
2 dyrektor
(przedsiębiorstwa, firmy) manager, director; ( szkoły) headmaster (BRIT), principal (US)* * *mp1. (= szef) director, manager; dyrektor naczelny director general; objąć stanowisko dyrektora take up the position of director.2. szkoln. headperson; ( tylko o mężczyźnie) headmaster.3. hist. director.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dyrektor
-
3 dyrektor
dyrektor szkoły Schuldirektor m, Schulleiter m -
4 dyrektor
\dyrektor szkoły Schulleiter(in) m(f) -
5 dyrektor
сущ.• вождь• директор• заведующий• лидер• менеджер• режиссер• режиссёр• руководитель• управитель• управляющий* * *dyrekto|r♂, мн. И. \dyrektorrzy/\dyrektorrowie директор* * *м, мн И dyrektorzy / dyrektorowieдире́ктор -
6 dyrektor|ka
f dyrektorka szkoły a headmistress, a head (teacher) GB; a principal- dyrektorka przedszkola the head of a nursery schoolThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dyrektor|ka
-
7 dyrektor
1. direct]2. directeur3. gérant4. proviseur -
8 dyrektor
mDirektor m, Leiter m -
9 dyrektor
1 ardmháistir 2 bardach 3 ceann 4 ceannfort 5 coiste 6 gobharnóir 7 príomh 8 stiúrthoir 9 uachtarán -
10 dyrektor
drejtor -
11 dyrektor
müdür -
12 dyrektor
direktoriusvadovasvadybininkas -
13 dyrektor
ч директор -
14 dyrektor
1 tagapamahalà2 tagapamatnubay3 tagapamatnugot4 tagapangasiwa -
15 dyrektor
baş; direktor; kellagyry; kelle; müdir; naçalinik; uprawleniýaýuşşi; uprawleniýaýuşşizh -
16 dyrektor
διευθυντής -
17 dyrektor
להנמ -
18 dyrektor z nieprawdziwego zdarzenia
не дире́ктор, а одно́ назва́ниеSłownik polsko-rosyjski > dyrektor z nieprawdziwego zdarzenia
-
19 dyrektor naczelny
• director general• general manager -
20 dyrektor techniczny
• management engineerSłownik polsko-angielski dla inżynierów > dyrektor techniczny
См. также в других словарях:
dyrektor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. dyrektororze; lm M. dyrektororzy || rzad. owie {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba stojąca na czele i kierująca pracą przedsiębiorstwa, instytucji, zakładu naukowego, okręgu administracyjnego itp. : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dyrektor — m IV, DB. a, Ms. dyrektororze; lm M. dyrektororzy a. owie, DB. ów 1. «osoba stojąca na czele instytucji, przedsiębiorstwa, zakładu i kierująca nim» Dyrektor fabryki, gimnazjum. Powołać na stanowisko dyrektora. Objąć stanowisko dyrektora. 2. hist … Słownik języka polskiego
dyr — Dyrektor; kierownik Eng. A director, leader or executive … Słownik Polskiego slangu
dyro — Dyrektor; kierownik Eng. A director, leader or executive … Słownik Polskiego slangu
Chief executive officer — Chief Executive redirects here. For other uses, see Chief executive (disambiguation). CEO and CEOs redirect here. For the island, see Ceos. For the musical project, see ceo (musician). A chief executive officer (CEO, American English), managing… … Wikipedia
ABC miłości — Infobox Film name = ABC miłości image size = caption = director = Michał Waszyński producer = writer = Marian Hemar narrator = starring = music = cinematography = editing = distributor = released =1935 runtime = country = flag|Poland language =… … Wikipedia
Polnische Sprache — Polnisch (język polski) Gesprochen in Polen, als Minderheitensprache: Litauen, Tschechien, Ukraine, Weißrussland, Deutschland, Großbritannien, Frankreich, USA, Kanada, Brasilien, Argentinien, Australien, Irland, Israel … Deutsch Wikipedia
zbić — 1. posp. Wylecieć skądś na zbity łeb, pysk, na zbitą mordę, euf. na zbitą twarz a) «zostać wyrzuconym skądś przemocą, brutalnie»: Wyleciał z baru na zbity pysk, ale (...) sam się o to prosił (...). Roz bezp 1997. b) «zostać usuniętym skądś za… … Słownik frazeologiczny
zbijać — 1. posp. Wylecieć skądś na zbity łeb, pysk, na zbitą mordę, euf. na zbitą twarz a) «zostać wyrzuconym skądś przemocą, brutalnie»: Wyleciał z baru na zbity pysk, ale (...) sam się o to prosił (...). Roz bezp 1997. b) «zostać usuniętym skądś za… … Słownik frazeologiczny
naczelny — naczelnyni 1. «sprawujący władzę zwierzchnią, mający stanowisko kierownicze» Dyrektor, redaktor, lekarz, inżynier naczelny. Naczelne stanowisko. Naczelny organ sądowy. 2. «wysuwający się na pierwszy plan; centralny, zasadniczy, najważniejszy,… … Słownik języka polskiego
naczelny — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, naczelnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kierujący, sprawujący władzę, zarządzający grupą ludzi bądź jakimiś sprawami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dyrektor, redaktor, inżynier naczelny … Langenscheidt Polski wyjaśnień