-
1 dymić
глаг.• дымить• жечь• коптить• курить* * *несов. дымить; дымиться* * *несов.дыми́ть; дыми́тьсяSyn: -
2 dymić
-
3 dymić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dymić
-
4 dymić
-
5 dymić
1. fume2. fumer3. fumée -
6 dymić
toit -
7 dymić
duman -
8 dymić
[димічь]v.ndkдиміти, димити -
9 dymić
дым -
10 dymić
дым -
11 dymić
димити, коптити -
12 dymić
1 asó2 umasó3 umusok4 usok5 úsok -
13 dymić
1) καπνίζω2) καπνός -
14 dymić
ןשע -
15 dymić (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dymić (się)
-
16 dymić się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dymić się
-
17 dymić się
vr impersrauchen, dampfen -
18 dymić się
[димічь шіĕ]v.ndkдимитися, димітися -
19 dymić się
димитися, коптитися -
20 kopcić
(-cę, -cisz); imp -ć; vi( dymić) to smoke; (pej: palić papierosy) to smoke like a chimney* * *ipf.1. (= dymić) smoke.2. pot. (= palić papierosy) smoke, puff (on); kopcić fajkę puff on a pipe.ipf.(= tlić się) smoke, smolder.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kopcić
- 1
- 2
См. также в других словарях:
dymić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, dymićmię, dymićmi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydzielać dym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Komin, piec, lokomotywa dymi. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dymić — ndk VIa, dymićmię, dymićmisz, dymićmił 1. «wydzielać dym, wypuszczać kłęby dymu; kopcić» Komin, piec, dymi. 2. «wydzielać parę; parować» Kawa, zupa dymi. dymić się to samo, co dymić a) w zn. 1: Dymiło się z kominów. W pokoju się dymi. b) w zn. 2 … Słownik języka polskiego
dymić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos ndk VIIb, dymić sięmi się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o dymie: wydobywać się z czegoś, unosić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dymi się z komina. Dymiło się z pieca. {{/stl 10}}{{stl 20}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dymić się — Komuś dymi się z czuba zob. czub 1 … Słownik frazeologiczny
dymienie — ↨ dymienie się n I rzecz. od dymić (się) … Słownik języka polskiego
kopcić — ndk VIa, kopcićcę, kopcićcisz, kopć, kopcićcił, kopcićcony 1. «wydzielać kopeć; palić się, tlić się wydzielając kopeć; dymić» Lampa, świeca kopci. 2. pot. «palić, ćmić papierosa, fajkę itp.» kopcić się to samo, co kopcić w zn. 1 Kaganek kopcił… … Słownik języka polskiego