-
1 dotrzymać
глаг.• держать• оставаться• поберечь• сдержать• сдерживать• содержать• сохранить• сохранять• удержать• удерживать• хранить* * *сов. 1. додержать;2. czego выполнить, соблюсти что;\dotrzymać
słowa сдержать слово; \dotrzymać tajemnicy соблюсти тайну;● \dotrzymać towarzystwa komuś составить компанию кому-л.* * *сов.1) додержа́ть2) czego вы́полнить, соблюсти́ чтоdotrzymać słowa — сдержа́ть сло́во
dotrzymać tajemnicy — соблюсти́ та́йну
• -
2 dotrzymać się
сов.продержа́ться; сохрани́ться -
3 dotrzymać słowa
сдержа́ть ( своё) сло́во -
4 dotrzymać towarzystwa komuś
соста́вить компа́нию кому́-л. -
5 dotrzymać\ się
сов. продержаться; сохраниться -
6 pora dotrzymać
поры сдержатьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > pora dotrzymać
-
7 obietnica
сущ.• залог• обет• обещание• обязательство• схватка* * *obietnic|a♀ обещание ň;dać (złożyć) -ę дать обещание;dotrzymać \obietnicay сдержать обещание; złamać -ę, nie dotrzymać \obietnicay нарушить обещание, не сдержать обещания;
łudzić (zwodzić) -ami давать пустые обещания* * *жобеща́ние ndotrzymać obietnicy — сдержа́ть обеща́ние
złamać obietnicę, nie dotrzymać obietnicy — нару́шить обеща́ние, не сдержа́ть обеща́ния
Syn: -
8 nadążyć
глаг.• поспеть• угнать• угнаться* * *nadąży|ćсов. 1. успеть, поспеть pot.;2. справиться (в срок); ledwie \nadążyćł z pracą он еле справился с работой+1. zdążyć, dotrzymać kroku 2. sprostać, dać radę
* * *сов.1) успе́ть, поспе́ть pot.2) спра́виться ( в срок)ledwie nadążył z pracą — он е́ле спра́вился с рабо́той
Syn: -
9 przyrzeczenie
сущ.• залог• зарок• клятва• обет• обещание* * *przyrzeczeni|e☼ 1. обещание;dotrzymać \przyrzeczeniea сдержать обещание;
2. юр. присяга ž+1. zapewnienie, obietnica
* * *c1) обеща́ниеdotrzymać przyrzeczenia — сдержа́ть обеща́ние
2) юр. прися́га żSyn:zapewnienie, obietnica 1) -
10 słowo
сущ.• глагол• пароль• речь• слово• строка* * *słow|o☼, мн. Р. słów слово;zestaw słów (w słowniku) словник;● \słowo posiłkowe грам. вспомогательный глагол; \słowo wiążące конферанс; \słowo honoru честное слово; dotrzymać \słowoа сдержать (своё) слово;
zamienić kilka słów перекинуться несколькими словами;w krótkich \słowoach в немногих словах, вкратце;
czepiać się słów ловить на слове (словах) кого;być po \słowoie (związanym \słowoem) быть связанным словом (помолвленным); \słowo się rzekło, kobyłka u płotu погов. сказано — сделано
+ wyraz* * *с, мн P słówсло́во- słowo wiążącezestaw słów — ( w słowniku) сло́вник
- słowo honoru
- dotrzymać słowa
- zamienić kilka słów
- w krótkich słowach
- czepiać się słów
- być po słowie
- być związanym słowem
- słowo się rzekło
- kobyłka u płotuSyn: -
11 towarzystwo
сущ.• группа• клуб• компания• корпорация• общество• объединение• рота• сообщество• товарищество• фирма* * *towarzystw|o☼ общество; компания ž;dotrzymać \towarzystwoа составить компанию;
w czyimś \towarzystwoie в чьём-л. обществе; в сопровождении кого-л.;\towarzystwo akcyjne (handlowe) акционерное общество; \towarzystwo naukowe научное общество; ● dama do \towarzystwoa компаньонка; dama z \towarzystwoа светская дама
* * *со́бщество; компа́ния żdotrzymać towarzystwa — соста́вить компа́нию
w czyimś towarzystwie — в чьём-л. о́бществе; в сопровожде́нии кого́-л.
towarzystwo akcyjne (handlowe) — акционе́рное о́бщество
- dama z towarzystwatowarzystwo naukowe — нау́чное о́бщество
-
12 dotrzymywać
глаг.• держать• оставаться• поберечь• сдерживать• содержать• сохранить• сохранять• удержать• удерживать• хранить* * *dotrzymywa|ć\dotrzymywaćny несов. 1. додерживать;2. czego выполнять, соблюдать что; ● \dotrzymywać kroku komuś идти в ногу с кем-л., не отставать от кого-л.; ср. dotrzymać* * *dotrzymywany несов.1) доде́рживать2) czego выполня́ть, соблюда́ть что• -
13 dotrzymywać kroku komuś
идти́ в но́гу с ке́м-л., не отстава́ть от кого́-л.; ср. dotrzymać -
14 odstać
глаг.• отстать* * *1) (wystać) выстоять, отстоять, простоять2) rzad. odstać (zerwać relacje) отдалиться, отойти, отступить3) odstać (odłączyć się, odkleić się) отстать (отделиться)przen. nie dotrzymać kroku, nie nadążać, zostać w tyle отстать (в развитии, успеваемости)spóźnić się, nie zdążyć отстать (опоздать, не успеть)spóźniać się (o zegarze) отстать (о часах)pozostać w tyle, zostać w tyle отстать (позади)pot. odczepić się разг. отстать (перестать надоедать)* * *odsta|ć\odstaćnę, \odstaćnie, \odstaćń, \odstaćł сов. 1. отстать, отделиться;2. отойти; отступить, отдалиться;\odstać od rodziny отдалиться от семьи;
3. выстоять, отстоять; простоять (do końca)+1. odejść 2. opuścić, zerwać (z kim) 3. przestać
* * *odstanę, odstanie, odstań, odstał сов.1) отста́ть, отдели́ться2) отойти́; отступи́ть, отдали́тьсяodstać od rodziny — отдали́ться от семьи́
3) вы́стоять, отстоя́ть; простоя́ть ( do końca)Syn:
См. также в других словарях:
dotrzymać — 1. Dotrzymać komuś kroku a) «iść z kimś z tą samą szybkością»: Biegniemy leśnymi ścieżkami koło Spały. Przez kilometr próbuję dotrzymać Dorocie kroku. TSt 7/2000. b) «rozwijać się w tym samym tempie, dorównywać komuś w czymś»: Przyjdzie chwila,… … Słownik frazeologiczny
dotrzymać — dk I, dotrzymaćam, dotrzymaćasz, dotrzymaćają, dotrzymaćaj, dotrzymaćał, dotrzymaćany dotrzymywać ndk VIIIa, dotrzymaćmuję, dotrzymaćmujesz, dotrzymaćmuj, dotrzymaćywał, dotrzymaćywany 1. «trzymać, przechować do pewnego (jakiegoś) czasu»… … Słownik języka polskiego
dotrzymywać – dotrzymać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}kroku {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} iść równo z kimś, nie wyprzedzając go, ani samemu nie będąc wyprzedzanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szedł obok ojca, dzielnie dotrzymując mu … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dotrzymywać — 1. Dotrzymać komuś kroku a) «iść z kimś z tą samą szybkością»: Biegniemy leśnymi ścieżkami koło Spały. Przez kilometr próbuję dotrzymać Dorocie kroku. TSt 7/2000. b) «rozwijać się w tym samym tempie, dorównywać komuś w czymś»: Przyjdzie chwila,… … Słownik frazeologiczny
dotrzymywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, dotrzymywaćmuję, dotrzymywaćmuje, dotrzymywaćany {{/stl 8}}– dotrzymać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, dotrzymywaćam, dotrzymywaća, dotrzymywaćają, dotrzymywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krok — 1. Ani na krok «wcale, w ogóle, ani trochę, ani na chwilę»: Tymczasem nie jej, która cię porzuciła, ale mnie jesteś winien wdzięczność i przywiązanie. Mnie, który się tobą opiekował przez całe życie, nie odstąpił cię ani na krok, zapewnił ci… … Słownik frazeologiczny
plac — Zostać, pozostać na placu (boju) a) «zwyciężyć, zmusić przeciwników, rywali do ustąpienia»: Po pierwszej turze na placu boju pozostali socjalista Ricardo Lagos i kandydat prawicy Joaquin Lavin. Rzecz 17/01/2000. b) «zginąć, polec lub zostać… … Słownik frazeologiczny
pole — 1. Martwe pole «fragment jezdni niewidoczny dla kierowcy w danym momencie w żadnym z lusterek»: (...) pogorszeniu uległa widoczność do tyłu (zwiększyło się tzw. martwe pole). DD 16/02/2001. 2. Oddać komuś pole, ustąpić komuś pola «wycofać się z… … Słownik frazeologiczny
parol — m I, D. u, blm 1. przestarz. «umówione, tajne hasło, umożliwiające wartownikowi, patrolowi itp. rozpoznanie własnych żołnierzy» 2. przestarz. «słowo honoru» Wypuścić, zwolnić kogoś na parol. Dotrzymać, nie dotrzymać parolu. Złamać parol. 3.… … Słownik języka polskiego
przyrzeczenie — n I 1. rzecz. od przyrzec. 2. lm D. przyrzeczenieczeń «to, co zostało przyrzeczone; obietnica, zapewnienie, ślubowanie» Uroczyste przyrzeczenie. Przyrzeczenie harcerskie. Złożyć, dać komuś przyrzeczenie. Dotrzymać, nie dotrzymać przyrzeczenia.… … Słownik języka polskiego
wiara — ż IV, CMs. wierze; lm D. wiar 1. blm «przeświadczenie, przekonanie, pewność, że coś jest prawdą, że coś jest słuszne; ufność, że coś się spełni, wierzenie w coś» Wiara w ideały, w słuszność jakiejś sprawy. Wiara we własne siły. Przywracać komuś… … Słownik języka polskiego
