-
1 donieść
* * *pf.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > donieść
-
2 donieść*
donieść* pf →LINK="donosić" donosić -
3 donieść
-
4 donieść
глаг.• докладывать• доложить• донести• дотащить• извещать• передать• сообщать• сообщить• уведомить• уведомлять* * *doni|eść\donieśćosę, \donieśćesie, \donieśćósł, \donieśćosła, \donieśćeśli, \donieśćesiony сов. 1. принести, доставить; донести;2. komu сообщить кому, уведомить, информи ровать кого; 3. na kogo донести, сделать донос; накапать pot.; 4. долететь, донестись+2. zawiadomić, poinformować 3. zadenuncjo-wać 4. dolecieć, dotrzeć
* * *doniosę, doniesie, doniósł, doniosła, donieśli, doniesiony сов.1) принести́, доста́вить; донести́3) na kogo донести́, сде́лать до-но́с; нака́пать pot.4) долете́ть, донести́сьSyn: -
5 donieść
1. aviser2. communiquer3. mander4. rapporter -
6 donieść
vt pf→ donosić -
7 donieść
1 péitseog 2 tuarascáil -
8 donieść
njoftoj -
9 donieść
[донєшьчь]v.dk -
10 donieść
1. повідомити;2. донести; принести -
11 donieść
1 bigay-alam2 magbigay-alam3 magsaysay4 pasabi5 ulat -
12 donieść się
-
13 donieść\ się
сов. донестись, долететь+dojść, dolecieć, dotrzeć
-
14 donieść się
[донєшьчь шіĕ]v.dk -
15 obowiązek donieść
долг донестиOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > obowiązek donieść
-
16 don|ieść
pf — don|osić1 impf Ⅰ vt 1. (dostarczyć) to carry- donieść rannego do szpitala to take a wounded a. injured person to the hospital- wciąż donoszono lżej rannych the lightly wounded a. injured kept on being brought in- doniósł całe wiadro wody i nic nie wylał he managed to bring a bucket full of water without spilling any- nie doniosę tej walizki do dworca I won’t be able to a. can’t carry this suitcase to the station2. (przynieść więcej) to bring (some) more, to deliver (some) more- doniósł wody, bo się kończyła the water was running low, so he brought some more- krzesła doniesie się później chairs will be brought later- donieść potrzebne dokumenty to submit further a. additional documents- zaświadczenie o zarobkach doniosę jutro I’ll bring you a statement of my earnings tomorrowⅡ vi 1. książk. (przekazać wiadomość) to inform (o czymś about a. of sth); [reporter, prasa] to report (o czymś on sth)- na samym wstępie donosi mi o śmierci ojca/ślubie siostry at the very beginning he tells me of his father’s death/his sister’s wedding- jak donosi agencja Reutera, … according to a Reuter’s report, …- szpiedzy donoszą o koncentracji wojsk nad granicą the spies have reported a concentration of troops on a. at the border2. pejor. (złożyć donos) to report (na kogoś sb); to inform (na kogoś on a. against sb)- doniósł nauczycielce, że Janek palił w szatni he told the teacher that Johnny had been smoking in the cloakroom pot.- donieść na kogoś policji/do urzędu skarbowego to inform on a. denounce sb to the police/the tax office- nie wiem, jak się dowiedział, ktoś musiał donieść I’ve no idea how he found out, somebody must have told him- robił różne świństwa, ale nie donosił he did all sorts of foul things but he wasn’t an informer3. [pociski, strzały] to reach, to hit (do czegoś sth)- pociski nie donosiły do celu the shells fell short of the target- pociski donosiły the shells hit their targetⅢ donieść się — donosić się [dźwięki] to be heard- z daleka doniósł się gwizd parowozu the whistle of a locomotive a. steam engine could be heard in the distanceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > don|ieść
-
17 dobiec
dobie|c\dobiecgnie, \dobiecgł сов. 1. do kogo-czego добежать до кого-чего; подбежать к кому-чему;\dobiec do mety спорт. прийти к финишу, финишировать;
2. (о dźwiękach) донестись;3. приблизиться; ● \dobiec końca подойти к концу+2. donieść się 3. nastąpić, nadejść
* * *dobiegnie, dobiegł сов.dobiec do mety — спорт. прийти́ к фи́нишу, финиши́ровать
2) ( o dźwiękach) донести́сь3) прибли́зиться•Syn: -
18 powiadomić
глаг.• известить• извещать• сообщать• уведомить* * *powiadomi|ć\powiadomićony сов. kogo o czym известить, уведомить кого о чём, сообщить кому что, о чём;\powiadomić listownie письменно сообщить (уведомить); nie został \powiadomićony его не известили
+ donieść, poinformować, zawiadomić* * *powiadomiony сов. kogo o czymизвести́ть, уве́домить кого о чём, сообщи́ть кому что, о чёмpowiadomić listownie — пи́сьменно сообщи́ть (уве́домить)
nie został powiadomiony — его́ не извести́ли
Syn: -
19 donosić
1. (-szę, -sisz); imp -ś; perf donieść; vt( dostarczać) to deliver; ( przynosić więcej) to bring more (of)2. vidonosić (na kogoś) — to inform (on lub against sb)
* * *I.donosić1ipf.2. (= informować) report; donosić o ostatnich wydarzeniach report on the latest developments.3. (= denuncjować) inform ( na kogoś on sb); pot. tell, rat, blow the whistle ( na kogoś on sb); sl. finger ( na kogoś sb); fink ( na kogoś on sb); Br. sl. grass ( na kogoś on sb).4. (o pocisku, strzale) (= dosięgać) reach; nie donosić do celu (np. o pociskach) fall short of the target.II.donosić2pf.- niósł -niosła -nieśli zob. donaszać.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > donosić
-
20 przynieść
* * *pf.1. (= dostarczyć) bring; mówić, co ślina na język przyniesie blabber; co cię tu przyniosło? what brought you here?; diabli go przynieśli what is he doing here?2. (= przemieścić) (zapach, dźwięk) bring, carry.3. (= spowodować) (suszę, ulewę, ulgę, skutek, zmiany) bring (about); przynosić więcej szkody niż pożytku bring more harm than good; przynosić wstyd komuś/czemuś be a disgrace to sb/sth.4. (= poinformować, donieść) (sprawozdanie, opis, recenzje) carry.5. (= dać korzyści materialne) bring in, generate.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przynieść
- 1
- 2
См. также в других словарях:
donieść — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}donosić II {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}donieść II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vc, donieśćniosę, donieśćniesie, donieśćnieś, donieśćniósł, donieśćniosła, donieśćnieśli,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
donieść — dk XI, donieśćniosę, donieśćniesiesz, donieśćnieś, donieśćniósł, donieśćniosła, donieśćnieśli, donieśćniesiony donosić ndk VIa, donieśćnoszę, donieśćsisz, donieśćnoś, donieśćsił, donieśćnoszony 1. «przynieść, dostarczyć do określonego miejsca;… … Słownik języka polskiego
donieść się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}donosić się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
donosić się – donieść się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o docieraniu do odbiorców odgłosów, dźwięków lub wiadomości: dochodzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Informacja o strajku doniosła się do dyrektora bardzo szybko. Znad rzeki donosił się śpiew harcerzy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
doniesienie — n I 1. rzecz. od donieść. 2. lm D. doniesieniesień «to, co doniesiono, zakomunikowano» a) zwykle w lm «wiadomości, zawiadomienia» Wyczerpujące, szczegółowe doniesienia. Doniesienia prasowe o przebiegu walk. Doniesienia ze sportu. b) «oskarżenie,… … Słownik języka polskiego
donosić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}donaszać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}donosić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, donosićnoszę, donosićsi, donosićnoś, donosićnoszony {{/stl 8}}– donieść {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… … Słownik frazeologiczny
dodźwigać — dk I, dodźwigaćam, dodźwigaćasz, dodźwigaćają, dodźwigaćaj, dodźwigaćał, dodźwigaćany «donieść z trudem na wyznaczone miejsce coś dużego, ciężkiego» Ledwie to dodźwigałem … Słownik języka polskiego
donosić — dk VIa, donosićnoszę, donosićsisz, donosićnoś, donosićsił, donosićnoszony donaszać ndk I, donosićam, donosićasz, donosićają, donosićaj, donosićał, donosićany 1. «nosząc zniszczyć, zużyć ostatecznie; dodrzeć, doniszczyć» Donaszać stare sukienki,… … Słownik języka polskiego
dowlec — dk XI, dowlecwlokę, dowlecwleczesz, dowlecwlecz, dowlecwlókł, dowlecwlokła, dowlecwlekli «wlokąc donieść, dostarczyć do określonego miejsca» Z trudem dowlokła ciężki toboł do domu. dowlec się «z trudem, wolno dojść, doczołgać się, dojechać do… … Słownik języka polskiego
poskarżyć — dk VIb, poskarżyćżę, poskarżyćżysz, poskarżyćskarż, poskarżyćżył to samo, co poskarżyć się w zn. 1 Poskarżyć na kogoś. poskarżyć się 1. «donieść o kimś coś złego, obwinić kogoś przed kimś o coś» Poskarżyć się ojcu na brata. Poskarżyła się… … Słownik języka polskiego