dobroduszny

См. также в других словарях:

• dobroduszny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, dobrodusznyni {{/stl 8}}{{stl 7}} o człowieku: łagodny, tolerancyjny, szybko wybaczający i zapominający doznane krzywdy; także o postawie i zachowaniu: świadczący o posiadaniu takich cech : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dobroduszny — dobrodusznyni «mający łagodne, życzliwe usposobienie, wyrażający łagodność; dobrotliwy, łagodny, poczciwy» Dobroduszny uśmiech. Dobroduszny człowiek. Stawać się dobrodusznym …   Słownik języka polskiego

• dobroduszność — ż V, DCMs. dobrodusznośćści, blm rzecz. od dobroduszny Rzadka, zadziwiająca dobroduszność. Dobroduszność charakteru. Korzystać z czyjejś dobroduszności …   Słownik języka polskiego

• dobrotliwy — dobrotliwywi 1. «odznaczający się dobrocią; dobroduszny, łagodny» Dobrotliwy wyraz twarzy, uśmiech. Dobrotliwe postępowanie. Dobrotliwi opiekunowie. 2. «przyjemny, przynoszący ulgę, ukojenie» Dobrotliwy sen. Dobrotliwe ciepło, promienie słoneczne …   Słownik języka polskiego

• karzełek — m III, DB. karzełekłka, N. karzełekłkiem; lm M. karzełekłki, D. karzełekłków, B.=M. a. D. zdr. od karzeł (tylko w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: W cyrku występują karzełki. b) w zn. 2: Dobroduszny karzełek w czerwonej czapce …   Słownik języka polskiego

• miękki — miękcy, miększy «uginający się pod naciskiem, przy dotykaniu, ugniataniu itp.; nietwardy, niesztywny» Miękki dywan, materac, koc. Miękka poduszka, kanapa. Miękka tkanina. Miękki owoc, chleb. Miękkie resory. Miękkie zawieszenie pojazdu. ∆ Miękkie… …   Słownik języka polskiego

• poczciwy — poczciwywi, poczciwywszy 1. «życzliwy w stosunku do ludzi, dobroduszny, łagodny, przyjazny, uczynny, zacny» Poczciwy człowiek. Poczciwe sąsiadki. Poczciwe psisko. ◊ Poczciwy z kościami «dobry całkowicie, bez zastrzeżeń» przen. Poczciwy, stary dom …   Słownik języka polskiego

• prostoduszny — prostodusznyni, prostodusznyniejszy «odznaczający się prostotą, dobroduszny, łatwowierny, naiwny, otwarty, szczery» Prostoduszna szczerość. Prostoduszni ludzie …   Słownik języka polskiego

• wyraz — m IV, D. u, Ms. wyrazzie; lm M. y 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między elementami rzeczywistości lub… …   Słownik języka polskiego

• dobrotliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, dobrotliwywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łagodny, przyjazny, pobłażliwy lub wyrażający takie nastawienie do otoczenia; dobroduszny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobrotliwy kapłan.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• jowialny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, jowialnyni, jowialnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dobroduszny, otwarty w kontaktach z ludźmi aż do granic spoufalania się, pogodny (raczej o starszym mężczyźnie) : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień