Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

dissēnsus

  • 1 dissēnsus

        dissēnsus    P. of dissentio.
    * * *
    I
    dissensa, dissensum ADJ
    different; differing
    II
    disagreement, quarrel; dissension, conflict

    Latin-English dictionary > dissēnsus

  • 2 (dissēnsus

        (dissēnsus ūs), m    [dissentio], dissension, disagreement.—Only abl sing.: vario, V.

    Latin-English dictionary > (dissēnsus

  • 3 dissensus

    1.
    dissensus, a, um, Part., from dissentio.
    2.
    dissensus, ūs, m. [dissentio], dissension, disagreement, discord ( poet. and in post-Aug. prose), Verg. A. 11, 455; Stat. Th. 10, 558; Dig. 17, 2, 65, § 3; 46, 3, 80.

    Lewis & Short latin dictionary > dissensus

  • 4 dissentio

    dissentire, dissensi, dissensus V
    dissent, disagree; differ

    Latin-English dictionary > dissentio

  • 5 consensus

    1.
    consensus, a, um, Part., from consentio
    2.
    consensus, üs, m. [consentio], agreement, accordance, unanimity, concord (class.; esp. freq. in prose).
    I.
    Prop.:

    numquam major vester consensus in ullā causā fuit,

    Cic. Phil. 4, 5, 12:

    quod si omnium consensus naturae vox est,

    id. Tusc. 1, 15, 35; Caes. B. G. 2, 28; 2, 29; 7, 4 al.:

    tantus senatus,

    Cic. Fam. 3, 3, 1; cf. Tac. A. 13, 26; Suet. Calig. 14:

    legionis ad rem publicam recuperandam,

    Cic. Phil. 3, 3, 7:

    optimatum,

    Nep. Dion, 6, 3:

    patrum,

    Tac. A. 15, 73:

    consilii totius Galliae,

    Caes. B. G. 7, 29:

    conspirans horum (fratrum),

    Cic. Lig. 12, 34:

    civitatis,

    Liv. 9, 7, 15; Cic. Quint. 5, 3:

    bonorum,

    Quint. 1, 6, 45:

    eruditorum,

    id. 10, 1, 130:

    grammaticorum,

    id. 10, 1, 53:

    deorum hominumque,

    Tac. H. 1, 15:

    aevi,

    Plin. 14, 6, 8, § 72:

    filiorum adversus patres,

    Sen. Contr 2, 9, 22:

    optimo in rem publicam consensu libertatem defendere,

    Cic. Phil. 5, 17, 46:

    inter malos ad bellum,

    Tac. H. 1, 54 fin.; cf. id. ib. 1, 26:

    ex communi consensu aliquid ab aliquo petere,

    Caes. B. G. 1, 30; so,

    repentino maximoque,

    Suet. Aug. 58:

    ingenti,

    id. Dom. 13;

    opp. dissensus,

    Claud. B. Gild. 300; Dig. 46, 3, 80.— Absol.:

    aliquid apud Chattos in consensum vertit,

    has become a general custom, Tac. G. 31.—
    b.
    Consensu, among the histt. after the Aug. per. freq. adv., unanimously, with general consent, according to the general wish, etc.:

    comitiorum illi habendorum, quando minimus natu sit, munus consensu inpingunt,

    Liv. 3, 35, 7; and 3, 36, 5; 24, 37, 11; Tac. H. 1, 16; 1, 55; Suet. Aug. 57; id. Tib. 1:

    cum ipsi invisum consensu imperium... interpretarentur,

    Liv. 3, 38, 10.—
    B.
    In a bad sense, a plot, conspiracy:

    audacium,

    Cic. Sest 40. 86.—
    II.
    Transf., of inanimate objects, agreement, harmony, synpathy (class.): quā ex conjunctione naturae et quasi concentu atque consensu, quam sumpatheian Graeci appellant, Cic. Div. 2, 14, 34; cf. id. N. D. 3, 11, 28:

    concentusque mirus omnium doctrinarum,

    id. de Or. 3, 6, 21:

    consensus et conspiratió virtutum,

    id. Fin. 5, 23, 66:

    duorum antecedentium,

    Quint. 5, 14, 6.—
    B.
    A common feeling, common life: neque enim poterunt (animae et corpora) suptiliter esse Conexae neque consensus contagia fient, Lucr 3, 740.

    Lewis & Short latin dictionary > consensus

См. также в других словарях:

  • dissensus — [dis sen′səs] n. lack of consensus; discord * * * …   Universalium

  • dissensus — [dis sen′səs] n. lack of consensus; discord …   English World dictionary

  • dissensus — [dɪ sɛnsəs] noun widespread dissent. Origin 1960s: from dis + a shortened form of consensus, or from L. dissensus disagreement …   English new terms dictionary

  • dissensus — noun Etymology: dis + consensus Date: 1962 difference of opinion …   New Collegiate Dictionary

  • dissensus — dis·sen·sus …   English syllables

  • dissensus — /dasensas/ In the civil law, the mutual agreement of the parties to a simple contract obligation that it shall be dissolved or annulled; technically, an undoing of the consensus which created the obligation …   Black's law dictionary

  • dissensus — /dasensas/ In the civil law, the mutual agreement of the parties to a simple contract obligation that it shall be dissolved or annulled; technically, an undoing of the consensus which created the obligation …   Black's law dictionary

  • dissensus — (ˌ)di(s)ˈsen(t)səs noun ( es) Etymology: dis (I) + consensus : difference of opinion …   Useful english dictionary

  • Mutŭus dissensus — (lat.), die Vereinbarung zweier Kontrahenten, ihren Vertrag aufzulösen …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • mutuus dissensus — mù·tu·us dis·sèn·sus loc.s.m.inv., lat. TS dir.rom. scioglimento di un contratto consensuale in base a un reciproco accordo tra le parti {{line}} {{/line}} ETIMO: lat. mutuus dissensus mutuo dissenso …   Dizionario italiano

  • Mutuus dissensus —    Droit civil: dissentiment mutuel …   Lexique de Termes Juridiques

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»