-
1 dissensus
-
2 dissensus
см. dissentire s. 2.Латинско-русский словарь к источникам римского права > dissensus
-
3 contrarius
1) противоположный: contr. consensus s. dissensus (1. 80 D. 46, 3. 1. 35 D. 50, 17);sub contrariis conditionibus legare aliquid (1. 27 D. 31. 1. 3 D. 36, 3. 1. 8 § 1 D. 46, 5);
contraria actio s. contrarium judicium, a) иск обратный, направленный на обратное требование добавочных сторон сделки, которые прямо предусмотрены не были, - в противоп. actio directa s. principalis, s. rectum judicium (1. 2 J. 4, 1 D. 1. 6 § 7 D. 3, 2. 1. 17 § 1. 1. 18 § 4 D. 13, 6), напр. actio contr. commodati, ссудопринимателя против ссудодателя (commodans);
contr. actio, contr. judicium mandati, иск уполномоченного прот. доверителя о возврате необходимых по исполнению уполномочия издержек (1. 46 § 5 D. 3, 3. 1. 14 D. 6, 2. 1. 54 § 1 D. 17, 1);
contr. judic. depositi, иск принимателя поклажи против покладчика (1. 5 pr. D. 16, 3);
contr. a. pigneraticia (см.);
contr. tutelae actio s. judicium (tit. D. 27, 4. 1. 28 D. 4, 4. 1. 5 D. 27, 5. tit. C. 5, 58);
b) actio contr. = negatoria (1. 8 pr. D. 8, 5). - Contrarium (subst.); противоположность, ип contrarium agi (1. 153 D. 50, 17);
2) противный: contrarium consensui (1. 116 pr. D. 50, 17), bonae fidei judicio (l. 23 eod.) 3) неблагоприятный: contr. fortuna uti (1. 75 pr. D. 36, 1): contr. sententiam accipere (1. 29 § 1 D. 44. 2).ex contrario s. per contrarium, тк. in contrarium, напротив того (1. 8 § 1 D. 2, 4. 1. 22 D. 4, 4. 1. 56 § 1 D. 35, 2. 1. 69 D. 36, 1. 1. 82 D. 50, 16).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > contrarius
-
4 dissentire
1) не согласоваться, si convenerint in unum - si vero dissentiant (1. 7 § 19 D. 2, 14);in ipsa emtione dissent. sive in pretio, sive in quo alio;
2) по отношению к заключенным договорам: прекращать, уничтожать;dissent. in corpore, nomine, de qualitate (1. 9 pr. § 1 D. 18, 1. 1. 21 § 2 D. 19, 1); (1. 36 D. 41, 1); быть несогласным, противиться: neque absens, neque dissentiens, arrogari potest (1. 24 D. 1, 7. L/ 12 § 3. D. 49,15).
dissensus, воля, направленная на прекращение обязательства, договора = contrarius consensus (l. 65 § 3 D. 17, 2. 1. 80 D. 46, 3. cf. 1. 35 D. 50, 17).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > dissentire
См. также в других словарях:
dissensus — [dis sen′səs] n. lack of consensus; discord * * * … Universalium
dissensus — [dis sen′səs] n. lack of consensus; discord … English World dictionary
dissensus — [dɪ sɛnsəs] noun widespread dissent. Origin 1960s: from dis + a shortened form of consensus, or from L. dissensus disagreement … English new terms dictionary
dissensus — noun Etymology: dis + consensus Date: 1962 difference of opinion … New Collegiate Dictionary
dissensus — dis·sen·sus … English syllables
dissensus — /dasensas/ In the civil law, the mutual agreement of the parties to a simple contract obligation that it shall be dissolved or annulled; technically, an undoing of the consensus which created the obligation … Black's law dictionary
dissensus — /dasensas/ In the civil law, the mutual agreement of the parties to a simple contract obligation that it shall be dissolved or annulled; technically, an undoing of the consensus which created the obligation … Black's law dictionary
dissensus — (ˌ)di(s)ˈsen(t)səs noun ( es) Etymology: dis (I) + consensus : difference of opinion … Useful english dictionary
Mutŭus dissensus — (lat.), die Vereinbarung zweier Kontrahenten, ihren Vertrag aufzulösen … Meyers Großes Konversations-Lexikon
mutuus dissensus — mù·tu·us dis·sèn·sus loc.s.m.inv., lat. TS dir.rom. scioglimento di un contratto consensuale in base a un reciproco accordo tra le parti {{line}} {{/line}} ETIMO: lat. mutuus dissensus mutuo dissenso … Dizionario italiano
Mutuus dissensus — Droit civil: dissentiment mutuel … Lexique de Termes Juridiques