-
1 disobliging
disobliging /dɪsəˈblaɪdʒɪŋ/a.(form.) scortese; poco gentile: a disobliging remark, un'osservazione scortese; The owners were very disobliging, i proprietari non erano affatto gentili. -
2 disobliging
tr[dɪsə'blaɪʤɪŋ]1 formal use (unhelpful) poco complaciente, desatento,-a, poco servicialadj.• poco servicial adj.['dɪsǝ'blaɪdʒɪŋ]ADJ poco servicial -
3 disobliging
disobliging [‚dɪsə'blaɪdʒɪŋ]∎ I'm sorry to be disobliging je suis désolé de ne pouvoir vous rendre service(b) (unpleasant) désobligeantUn panorama unique de l'anglais et du français > disobliging
-
4 disobliging
disobliging adj désobligeant. -
5 disobliging
нелюбезный имя прилагательное: -
6 disobliging
adjective* * *dis·oblig·ing[ˌdɪsəˈblaɪʤɪŋ]* * *1. adj disobligingly2. adv["dIsə'blaIdZIŋ, -lɪ] ungefällig* * *disobliging adj (adv disobligingly) ungefällig, unzuvorkommend* * *adjective -
7 disobliging
adj. \/ˌdɪsəˈblaɪdʒɪŋ\/ eller unobliginglite tjenestevillig, tverr, ikke imøtekommende, uvennligdisobliging to somebody uvennlig mot noen -
8 disobliging
прил. нелюбезный, неуступчивый, не желающий считаться с другими;
причиняющий беспокойство Syn: unaccommodating;
inconvenient нелюбезный, неучтивый;
не желающий считаться с другимиБольшой англо-русский и русско-английский словарь > disobliging
-
9 disobliging
[͵dısəʹblaıdʒıŋ] aнелюбезный, неучтивый; не желающий считаться с другими -
10 disobliging
[ˌdɪsə'blaɪdʒɪŋ]Общая лексика: не желающий считаться с другими, нелюбезный, неучтивый -
11 disobliging
нелюбезный, неуступчивый, не желающий считаться с другими; причиняющий беспокойствоАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > disobliging
-
12 disobliging
-
13 disobliging
menolak membantu -
14 disobliging
dî pagkilala ng utang na loob, pagkapalamara -
15 disobliging
dis.o.blig.ing[disəbl'aidʒiŋ] adj descortês, incivil, grosseiro, desagradável. -
16 disobliging
adjнелюб'язний, нечемний; що не бажає рахуватися з іншими* * *aнелюб'язний, нечемний; який не бажає зважати на інших -
17 disobliging
aнелюб'язний, нечемний; який не бажає зважати на інших -
18 disobliging
adj. kırıcı, kaba, hatır kıran* * *1. nezaketsiz (n.) 2. itaat etme (v.) 3. uymayarak (prep.) -
19 disobliging
[dísəbláidžiŋ]adjective ( disobligingly adverb)nevljuden, neustrežljiv -
20 disobliging
a. 불친절한
См. также в других словарях:
Disobliging — Dis o*bli ging, a. 1. Not obliging; not disposed to do a favor; unaccommodating; as, a disobliging person or act. [1913 Webster] 2. Displeasing; offensive. [Obs.] Cov. of Tongue. {Dis o*bli ging*ly}, adv. {Dis o*bli ging*ness}, n. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
disobliging — index insolent, invidious, malevolent, negative, outrageous Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
disobliging — [adj] rude, annoying awkward, disagreeable, discourteous, ill disposed, ill natured, unaccommodating, unamiable, uncivil, uncongenial, uncooperative, unhelpful, unpleasant; concept 401 Ant. accommodating, agreeable, civil, cooperative, courteous … New thesaurus
Disobliging — Disoblige Dis o*blige , v. t. [imp. & p. p. {Disobliged}; p. pr. & vb. n. {Disobliging}.] [Pref. dis + oblige: cf. F. d[ e]sobliger.] 1. To do an act which contravenes the will or desires of; to offend by an act of unkindness or incivility; to… … The Collaborative International Dictionary of English
disobliging — adjective our disobliging neighbors Syn: unhelpful, uncooperative, unaccommodating, unreasonable, awkward, difficult; discourteous, uncivil, unfriendly Ant: helpful … Thesaurus of popular words
disobliging — adjective intentionally unaccommodating the action was not offensive to him but proved somewhat disobliging • Syn: ↑uncooperative • Similar to: ↑unaccommodating, ↑unobliging … Useful english dictionary
disobliging — (Roget s IV) modif. Syn. uncivil, unaccommodating, uncooperative, ill disposed; see rude 2 … English dictionary for students
disobliging — dis|o|blig|ing [ ,dısə blaıdʒıŋ ] adjective MAINLY BRITISH FORMAL refusing to help or do what someone asks you to do … Usage of the words and phrases in modern English
disobliging — dis·o blig·ing || ‚dɪsÉ™ blaɪdʒɪŋ adj. uncooperative, unhelpful dis·o·blige || ‚dɪsÉ™ blaɪdÊ’ v. refuse to assist, refuse to cooperate … English contemporary dictionary
disobliging — a. Unaccommodating, unkind, unamiable, unfriendly, ill natured … New dictionary of synonyms
disobliging — adjective formal unwilling to help someone or do what they want disoblige verb (T) … Longman dictionary of contemporary English