-
1 покоробить
сов., вин. п.1) alabear vt, encorvar (непр.) vt (дерево, мебель и т.п.); arrugar vt, abarquillar vt (картон и т.п.)2) перен. разг. disgustar vt, chocar vtменя́ покоро́било от его́ слов — sus palabras me chocaron
* * *сов., вин. п.1) alabear vt, encorvar (непр.) vt (дерево, мебель и т.п.); arrugar vt, abarquillar vt (картон и т.п.)2) перен. разг. disgustar vt, chocar vtменя́ покоро́било от его́ слов — sus palabras me chocaron
* * *v1) gener. abarquillar (картон и т. п.), alabear, arrugar, encorvar (дерево, мебель и т. п.)2) liter. chocar, disgustar -
2 опротиветь
опроти́веть(ek)tedi, abomeniĝi.* * *сов.ему́ э́то опроти́вело — esto le da asco (repugnancia)
* * *vgener. desagradar, disgustar, enhastiar, indigestarse, no poder tragar (о пище) -
3 вызывать неудовольствие
Diccionario universal ruso-español > вызывать неудовольствие
-
4 не нравиться
prepos.gener. desabrir, desagradar, desasentar, caer mal (a alguien), disgustar, indigestarse, desplacer -
5 раздражать
несов., вин. п.он меня́ раздража́ет — me fastidia, me saca de quicio
меня́ раздража́ют его́ шу́тки — me crispan los nervios sus bromas
* * *несов., вин. п.он меня́ раздража́ет — me fastidia, me saca de quicio
меня́ раздража́ют его́ шу́тки — me crispan los nervios sus bromas
* * *v1) gener. achuchar, amohinar, apurar a uno, apurar la paciencia, atufar, crispar los nervios, despechar, disgustar, emborrascar, enfadar, enfunchar, enojar (тж. физиол.), ensañar, escandecer, impacientar, infernar, irritar (сердить), picar, rebotar, reventar, ulcerar, volcar, poner negro, acalorar, agriar, azuzar, enconar, exacerbar, exasperar, sulfurar, volar2) colloq. amostazar, avinagrar, emperrar, abroncar3) liter. avivar4) mexic. buscar, enchilar5) Ecuad. berrear, empavar -
6 сердить
несов., вин. п.enfadar vt, enojar vt; embromar vt (Лат. Ам.)* * *несов., вин. п.enfadar vt, enojar vt; embromar vt (Лат. Ам.)* * *v1) gener. airar, amohinar, dar que sentir, desazonar, descontentar, despechar, emborrascar, embromar (Лат. Ам.), enchivar, encolerizar, enfadar, enfunchar, enfurecer, escandecer, exacerbar, exasperar, excandecer, indisponer, irritar, picar, volar, chamuscar, desgraciar, disgustar, embravecer, encrespar, encruelecer, enojar2) colloq. abroncar, amostazar, emperrar3) amer. embromar4) Ecuad. berrear, empavar -
7 покоробить
-
8 внушаемость
suggestibilitate\внушаемость шать см. внушить\внушаемостьшать отвращение disgustar\внушаемостьшающий inspirante, suggerente\внушаемостьшающий почтение venerabile\внушаемостьшение suggestionadmonestation\внушаемостьшить inspirarsuggerer. -
9 вызывать
advocarcausardisgustarprovocargeneraroccasionar\вызывать ть брожениеfermentar\вызыватьть зудprurir\вызыватьть противодействие /антагонизм/antagonisar\вызыватьть тошнотуnausear\вызыватьть удушьеasphyxiar\вызыватьющий aggressive.
См. также в других словарях:
disgustar — Se conjuga como: amar Infinitivo: Gerundio: Participio: disgustar disgustando disgustado Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional me, te, le, os, o les me, te, le, nos, os, o les me, te, le, nos, os, o les te, le, nos, os … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
disgustar — disgustar(se) ‘Causar un disgusto’ y, como pronominal, ‘enojarse’. En la primera acepción, por tratarse de un verbo de «afección psíquica», dependiendo de distintos factores (→ leísmo, 4a), el complemento de persona puede interpretarse como… … Diccionario panhispánico de dudas
disgustar — verbo transitivo 1. Causar (una persona o una cosa) una impresión desagradable [a una persona]: Me disgusta el tabaco. Me disgustan las palabras soeces. Sinónimo: desagradar. 2. Causar … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
disgustar — (De dis 1 y gustar). 1. tr. Causar disgusto y desabrimiento al paladar. 2. Causar enfado, pesadumbre o desazón. U. t. c. prnl.) 3. prnl. Enojarse con alguien, o perder la amistad por enfados o disputas … Diccionario de la lengua española
disgustar — transitivo 1) desagradar, desazonar, incomodar, molestar, contrariar, enfadar, repugnar, dar a beber hieles, no ser santo de la devoción (coloquial), descontentar*. Desagradar es expresión atenuada de disgustar; soportamos mejor lo que nos… … Diccionario de sinónimos y antónimos
disgustar — {{#}}{{LM D13662}}{{〓}} {{ConjD13662}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynD13983}} {{[}}disgustar{{]}} ‹dis·gus·tar› {{《}}▍ v.{{》}} {{<}}1{{>}} Causar tristeza, inquietud o mal humor: • La pérdida de su perro lo ha disgustado. Se disgustó por no conseguir… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
disgustar — ► verbo transitivo/ pronominal 1 Causar pena o enfado a una persona: ■ al no ser invitado a la cena se disgustó; se ha disgustado por algo pero no sé por qué; se disgustó con su actitud. REG. PREPOSICIONAL + con, por ► verbo pronominal 2 Perder… … Enciclopedia Universal
disgustar — dis|gus|tar Mot Agut Verb transitiu i pronominal … Diccionari Català-Català
disgustar — (v) (Intermedio) causar mala impresión o mal humor Ejemplos: El primer capítulo de la película me ha disgustado. No te disgustes por este pequeño incidente. Sinónimos: molestar, desagradar … Español Extremo Basic and Intermediate
disgustar — v (Se conjuga como amar) tr 1 Producir algo molestia o desagrado: El nuevo reglamento disgustó a los estudiantes , Me disgusta tener que repetir las cosas 2 prnl Sentirse molesto y con cierto enojo por el comportamiento de alguien o por algún… … Español en México
disgustar — tr. Causar desagrado una comida. Causar enfado, aflicción. Enojarse con uno o perder la amistad con otras personas … Diccionario Castellano